Εἴδαμε στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή δύο ἀνθρώπους, δύο εἰκόνες. Τούς δύο ἀνθρώπους ἀφενός μέν στή γῆ, ἀφετέρου στόν οὐρανό. Καί βλέπουμε πῶς ὁ Κύριος μᾶς διδάσκει∙ μᾶς διδάσκει μέ τόν λόγο Του καί οἱ εἰκόνες πού δημιουργοῦνται μέσα μας δημιουργοῦνται ἀπό τά λόγια τοῦ Κυρίου. Δηλαδή ὁ Κύριος εἶναι ὁδηγός μας καί σ’ αὐτό.Σήμερα τά παιδιά μας δέν διδάσκονται τόσο μέ τόν λόγο, ὅσο μέ εἰκόνες, μέ ζωγραφιές, τίς ὁποῖες ὅμως βλέπουν. Βέβαια, θά μοῦ πεῖτε, ἔχουμε εἰκόνες καί στήν ἐκκλησία οἱ ὁποῖες μᾶς διδάσκουν. Αὐτές ὅμως εἶναι σταθερές . Δέν ἔχουμε κινούμενες εἰκόνες. Ἀλλά τά παιδιά μας, ἀλλά καί οἱ μεγάλοι δυστυχῶς, σήμερα δέν διαβάζουν βιβλία καί μαθαίνουν, ἄν μαθαίνουν κάτι, καί πολλές φορές αὐτό εἶναι διαστρεβλωμένο καί ψευδές, μαθαίνουν ἀπό τίς ταινίες. Καί ἔχουμε μία τεράστια καταστροφή στήν ἀνθρωπότητα. Γιατί, ὅπως ἔλεγε καί ὁ μακαριστός ὁ π. Ἀθανάσιος ὁ Μυτιληναῖος, ὅταν ὁ ἐγκέφαλος βλέπει εἰκόνες πού κινοῦνται, καταστρέφεται. Ἀδρανεῖ ἀφενός, τεμπελιάζει, δέν λειτουργεῖ, καί στήν ἰατρική τό λέμε συνεχῶς ὅ,τι δέν λειτουργεῖ, ὅ,τι δέν κινεῖται, ὅ,τι δέν ἀξιοποιεῖ καί δέν ἐργάζεται σύμφωνα μέ τίς προδιαγραφές του, αὐτό ἀτροφεῖ καί τελικά χάνεται. Καί ὁ ἄνθρωπος ὁλόκληρος ἄν ἀφεθεῖ, ὅπως ἔχει ἀφεθεῖ στήν ραστώνη, στήν ἀμέλεια, στή ραθυμία, στή τεμπελιά, στήν ἔλλειψη ἀσκήσεως, στήν ἔλλειψη σωματικοῦ κόπου καί σωματικῆς ἐργασίας, σιγά σιγά ἀρχίζει καί παραλύει. Παραλύουν τά χέρια, τά πόδια καί ὅλος ὁ ἄνθρωπος.Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν ἐγκέφαλο τοῦ ἀνθρώπου. Καί βλέπουμε σήμερα τούς ἀνθρώπους νά μή μποροῦν νά συγκεντρωθοῦν, νά μή μποροῦν νά διαβάσουν ἕνα βιβλίο! Γιατί ἀκριβῶς ὁ ἐγκέφαλος βλάπτεται πάρα πολύ μέ αὐτόν τόν καταιγισμό τῶν εἰκόνων πού δεχόμαστε -ἀλλά τό θέλουμε κιόλας- μέσα ἀπό τήν τηλεόραση καί τό διαδίκτυο. Καί γι’ αὐτό πρέπει νά λάβουμε μέτρα. Θά ἔλεγα ὅτι τό κράτος θά ἔπρεπε νά ἀπαγορεύσει, εἰδικά στά παιδιά, νά ἀσχολοῦνται μέ τήν τηλεόραση καί μέ τό διαδίκτυο. Ἀλλά καί σέ ὅλους μας πρέπει νά μπεῖ ἕνας φραγμός. Ἀλλιῶς δέν θά μποροῦμε νά λειτουργήσουμε κἄν ὡς λογικοί ἄνθρωποι καί ὡς νοήμονα ὄντα, ἔτσι ὅπως καταστρέφεται σιγά σιγά ὁ ἐγκέφαλός μας καί τό νευρικό σύστημα.
Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024
«Ἡ καταστροφή τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου μέσῳ κινητοῦ τηλεφώνου καί ἄλλων πολυμέσων». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ἄθλιοι! «Ρητορικὴ μίσους» ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος! Γιὰ θυμίστε μας κ.Πιερρακάκη σὲ ποιό Εὐαγγέλιο ὁρκιστήκατε;
Ὁ ὑπουργὸς Παιδείας εἶχε τὴν ὑπέρμετρη αὐθάδεια νὰ ποινικοποιήσει τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο - Καὶ μαζὶ νὰ ἀκυρώσει ὅλη τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας!
Γράφει ὁ Ἐλευθέριος ἈνδρώνηςΠρὶν μερικὸ καιρὸ γράφαμε χωρὶς καμία ὑπερβολὴ ὅτι ἡ «θρησκεία» τοῦ Λοατκισμοῦ ἦρθε γιὰ νὰ ἐξορίσει τὸν χριστιανισμὸ καὶ νὰ γίνει ἐπίσημο δόγμα τοῦ κράτους. Καὶ σήμερα ἦρθαν οἱ φασιστικὲς πρακτικὲς τοῦ Κυριάκου Πιερρακάκη γιὰ νὰ μᾶς ἐπιβεβαιώσουν καὶ ἐπίσημα πλέον, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία βρίσκεται ὑπὸ κρατικὸ διωγμὸ γιὰ πρώτη φορὰ στὴ Συνταγματικὴ ἱστορία τῆς Ἑλλάδας.Ὁ ψηφιακὸς «τσάρος» τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη καὶ νῦν ὑπουργὸς Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, εἶχε τὸ ἀπύθμενο θράσος νὰ ποινικοποιήσει τὸν ἱερότερο ἀδάμαντα τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ λαμπρότερο στολίδι ἁγιότητας, τὸν ἐκλεκτότερο ρήτορα τῆς οὐράνιας Βασιλείας, τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο!Ἕνας μικρὸς πολιτικὸς ποὺ λειτουργεῖ ὡς ὑπαλληλίσκος τοῦ Νταβὸς... καὶ δὲν ἔχει προσφέρει οὔτε ἕνα ψίχουλο γιὰ τὴν πνευματικὴ λιμοκτονία τῶν σημερινῶν παιδιῶν, εἶχε τὸν νοσηρὸ ξιπασμὸ νὰ ἀντιμετωπίσει ὡς «ρητορικὴ μίσους» κάποιες ρήσεις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου. Καὶ νὰ θέσει σὲ ἀναστολὴ ἕναν ὁμολογητὴ καθηγητὴ Γυμνασίου στὸ Λαύριο, ἐπειδὴ μοίρασε ἕνα φυλλάδιο μὲ τὶς θέσεις τοῦ Ἁγίου γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία σὲ ὅποιον μαθητὴ ἤθελε νὰ μάθει τί λέει ἡ Ἐκκλησία γι’ αὐτὸ τὸ ζήτημα.Πόση ἀσχετοσύνη, πόση λύσσα κατὰ τῆς ὀρθοδοξίας, πόση οἴηση, πόση ἀλαζονεία, πόσο φαντασμένη ἰδέα γιὰ τὴ μικρότητά του μπορεῖ νὰ ἔχει ἕνας πολιτικὸς γιὰ νὰ νομίζει ὅτι μιὰ ἀπόφασή του θὰ ἐμβολίσει τὸ μέγεθος ἑνὸς Ἱεροῦ Χρυσοστόμου!
«Ἐγὼ εἰμὶ ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος καὶ ὁ ζῶν καὶ ἐγενόμην νεκρὸς καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι»(Ἀποκ.1,18).
«Ἐγὼ εἰμὶ ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος καὶ ὁ ζῶν καὶ ἐγενόμην νεκρὸς καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι»(Ἀποκ.1,18).Πρωτοπρ. Ἰωάννου ΦωτοπούλουΠαρατηρήσεις καὶ ἀντιρρήσεις στὶς θέσεις τῆς Ἐγκυκλίου 1-2024 τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Περιστερίου κ. Γρηγορίου).Λυπούμεθα ποὺ ἕως τώρα δὲν ἀσχοληθήκαμε μὲ ὅσα συμβαίνουν στὴν Ἱ. Μητρόπολη Περιστερίου καὶ δὲν συμπαρασταθήκαμε στὸν ἀγῶνα ποὺ συνεχίζουν νὰ κάνουν οἱ Χριστιανοὶ τοῦ Περιστερίου ἀπέναντι σὲ ὅσα βλάσφημα καὶ ἀπαράδεκτα συμβαίνουν στὴ γειτονιά μας, στὴν Ἱ. Μητρόπολη Περιστερίου. Στὸ γεγονὸς δηλαδὴ ὅτι ὁ Μητροπολίτης ἀφαίρεσε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Βῆμα τῶν Ναῶν τῆς Περιφερείας του, ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστὸς, τὸν Σταυρό Του ! Προσπαθεῖ δὲ ἀγωνιωδῶς μὲ συζητήσεις καὶ τὴν περιβόητη Ἐγκύκλιο 1-2024 νὰ μᾶς πείσει γιὰ τὴν ὀρθότητα τοῦ ἐγχειρήματός του. Μὲ εἴκοσι σελίδες ποὺ γέμουν ἀπὸ ἄνευ νοήματος ἐπαναλήψεις ἐπιχειρεῖ νὰ θέσει στὸ περιθώριο τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ὄχι τὸν Ἐσταυρωμένο μόνο, ἀλλὰ τὸ σωτήριο γεγονὸς τῆς Σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ. Τὸ Μυστήριο ὅμως τοῦ Σταυροῦ, στὸ ὁποῖο μᾶς παραπέμπει ὁ Ἐσταυρωμένος Χριστὸς εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένο μὲ τὸ Μυστήριο τῆς Θ. Εὐχαριστίας τελούμενο ἐπὶ τῆς ἁγίας Τραπέζης. Παρὰ ταῦτα φαίνεται ἀβάσταχτο στὸν Σεβασμιώτατο ἡ ὕπαρξη, λέει, δύο Ἑσταυρωμένων στοὺς Ναούς.Ἀποροῦμε. Ἐκτὸς τῶν ἄλλων δὲν βλέπει τοὐλάχιστον τὸν ἔνθεο ζῆλο τοῦ ἱεροῦΧρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος παντοῦ ἀναφέρεται στὴν παρουσία τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἀκόμη καὶ ἐπί τῆς ἁγίας Τραπέζης; Ἰδοὺ τὸ χωρίο ποὺ ἀνίχνευσε ἡ λέκτωρ τοῦ ΕΚΠΑ κ. Βαρβάρα Γιαννακοπούλου καὶ τὸ ὁποῖο χρησιμοποίησε στὴν ἐργασία της «Ὅπου θυσιαστήριο ἐκεῖ καὶ Ἐσταυρωμένος» : «Οὗτος ἐν τῇ ἱερᾷ τραπέζῃ. Οὗτος ἐν ταῖς τῶν Ἱερέων χειροτονίαις, οὗτος πάλιν μετὰ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τὸ μυστικὸν δεῖπνον διαλάμπει»(P.G. 48,826). Διερωτώμεθα, ποῦ βρῆκε ὁ Σεβασμιώτατος αὐτὴν τὴν ἀνήκουστη«θεολογία». Θά προσπαθήσουμε νὰ παρακολουθήσουμε τὸ σκεπτικὸ τῆς Ἐγκυκλίου του καὶ τά συμπεράσματά του.
Μετὰ τὴν ἐξομολόγηση – Ἁγίου Παισίου τοῦ Ἁγιορείτου.
– Γέροντα, μετά την εξομολόγηση δικαιολογείται να νιώθης βάρος;– Γιατί να νιώθης βάρος; Με μια σωστή εξομολόγηση σβήνουν όλα τα παλιά. Ανοίγονται νέα δεφτέρια. Έρχεται η Χάρις του Θεού και αλλάζει τελείως ο άνθρωπος. Χάνονται η ταραχή, η αγριάδα, το άγχος και έρχονται η γαλήνη, η ηρεμία.Τόσο αισθητό είναι αυτό ακόμη και εξωτερικά, που λέω σε μερικούς να φωτογραφηθούν πριν από την εξομολόγηση και μετά την εξομολόγηση, για να διαπιστώσουν και οι ίδιοι την καλή αλλοίωση, γιατί στο πρόσωπο ζωγραφίζεται η εσωτερική πνευματική κατάσταση. Τα μυστήρια της Εκκλησίας κάνουν θαύματα. Όσο πλησιάζει κανείς στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, θεώνεται, και επόμενο είναι να ακτινοβολή και να προδίδεται από την θεία Χάρη.– Δηλαδή, Γέροντα, μετά από μια ειλικρινή εξομολόγηση νιώθεις αμέσως χαρά;– Όχι πάντοτε. Μπορεί και να μη χαρής αμέσως, αλλά σιγά-σιγά γεννιέται μέσα σου η χαρά. Μετά την εξομολόγηση χρειάζεται η φιλότιμη αναγνώριση. Να νιώθης όπως αυτός που του χαρίζεται ένα χρέος που έχει, και από φιλότιμο αισθάνεται ευγνωμοσύνη και υποχρέωση προς τον ευεργέτη του. Να ευχαριστής τον Θεό, αλλά συγχρόνως να ζης και το ψαλμικό: «την ανομίαν μου εγώ γινώσκω και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός» , για να μην ξεθαρρεύης και επαναλαμβάνης τα ίδια σφάλματα.
Ἡ ἀγαπημένη μου εἶναι ἡ Ἑλλάς
2 Νοεμβρίου 2024Ἀρχιμανδρίτου Παύλου ΝτανᾶἹεροκήρυκος«Ἡ ἀγαπημένη μου εἶναι ἡ Ἑλλάς»Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς, ὡς ἐπιτελικός ἀξιωματικός, βρέθηκε στήν Κοζάνη τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1912. Στὸ σπίτι ποὺ ἔμενε, ὅλη τή νύχτα στό γραφεῖο τῆς ἐκστρατείας, εἶχε πολλά χαρτιά καί ὅλο ἔγραφε καί ὅλο σχεδίαζε. Ἡ σπιτονοικοκυρά του, μιά ἀθώα καί γνήσια Ἑλληνίδα, μέ κάτασπρα μαλλιά, νικήθηκε ἀπό τόν πειρασμό και τον ρώτησε: «Πουλύ κουράζεσι πιδίμ οὕλ τή νύχτα. Οὕλον γράφς. Μήπ’ς στέλν’ς γράμματα στό κουρίτσι σ’»;«Ναί, γιαγιά, κουράζομαι καί ἀγρυπνῶ γιά τήν ἀγαπημένη μου. Γι’ αὐτήν εὑρίσκομαι ἐδῶ ἐπάνω. Καί ἡ γιαγιά προχώρησε ἀκόμη περισσότερο»: «εἶν’ πιδίμ ὄμορφ’ ἡ τσούπρασ’; Τήν ἀγαπᾶς πουλύ;».«Μέ ὅλη μου τήν καρδιά, μέ τήν πιό ἄδολη καί φλογερή ἀγάπη». Καί ἡ γιαγιά συνέχισε κάμνοντας τήν τελευταία της ἐρώτησι γιά νά ὁλοκληρώση τό δελτίο της. «Καί πῶς τή λέν, πιδίμ, τήν ἀγαπημένησ’;». Καί ὁ Μεταξᾶς μέ ἱκανοποίησι ἀνεφώνησε: «Τό ὄνομα τῆς ἀγαπημένης μου εἶναι Ἑλλάς». Ἡ γιαγιά στάθηκε ἐμβρόντητη. Τό κορμί της ρίγησε. Πόσα δάκρυα αὐλάκωσαν τό ζαρωμένο πρόσωπό της καί τά χείλη της ψέλλισαν. «Ἅμ πιδίμ, ἅμα ἡ Ἑλλάδα ἔχ’ τέτοια πιδιά, ἡ πατρίδα αὐτή πουτέ δέν πεθαίν’».
13 Νοεμβρίου. † Ἰωάννου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου (†407). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἱεράρχου, 13 Νοεμβρίου (Ἑβρ. ζ΄ 26 - η΄ 2).
Εβρ. 7,26 Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος,
Εβρ. 7,26 Διότι τέτοιος τέλειος και αιώνιος Αρχιερεύς μας εχρειάζετο, όσιος, χωρίς κανένα ίχνος κακίας και πονηρίας, αμόλυντος από κάθε σπίλον αμαρτίας, χωρισμένος και εντελώς διάφορος με την αγιότητά του από τους αμαρτωλούς και ο οποίος έχει ανυψωθή πάρα πάνω από τους ουρανούς, εις τα δεξιά του Πατρός και Θεού,
Εβρ. 7,27 ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας.
Εβρ. 7,27 και δεν έχει ανάγκην, όπως οι Αρχιερείς του Νομου, να προσφέρη πρώτον θυσίας δια τας ιδικάς του αμαρτίας και έπειτα δια τας αμαρτίας του λαού. Αφ' ενός μεν διότι είναι απολύτως αναμάρτητος, αφ' ετέρου δε διότι προσέφερε μίαν φοράν υπέρ του λαού την υψίστην λυτρωτικήν θυσίαν, θυσιάσας τον εαυτόν του επάνω στον σταυρόν.
Ἡ ματαίωση τοῦ διαθρησκειακοῦ συνεδρίου καὶ ἡ ἐνόχληση τῶν Hoaxes
ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝΤὸ πολυδιαφημισμένο διαθρησκειακὸ συνέδριο τῶν Τρικάλων ματαιώθηκε, προκαλῶντας ἕνα μικρὸ πλῆγμα στὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Τὸ τελειωτικὸ χτύπημα στὴν ἀσεβῆ ἐκδήλωση, ἦταν ἡ δήλωση ἀποχῆς τῶν Μητροπολιτῶν ποὺ φέρονταν νὰ συμμετέχουν στὸ πρόγραμμα. Οἱ δὲ Μητροπολῖτες, παρακινήθηκαν, πρὸς τιμήν τους, ἀπὸ τὶς ὑγιεῖς ἀντιδράσεις τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ.Ὅμως, ἀναμένονται σύντομα παρόμοιες ἐκδηλώσεις, γι’ αὐτὸ ἡ ἐπαγρύπνηση ὅλων εἶναι ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη. Ἡ κάμψη τῆς δογματικῆς συνείδησης τῶν Ὀρθοδόξων, εἶναι βασικὴ προϋπόθεση γιὰ νὰ ἐπικρατήσει ὁ Οἰκουμενισμός, προετοιμάζοντας τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν Ἀντίχριστο. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἕνα ἀπὸ τὰ ἰσχυρότερα μέσα τῆς παγκοσμιοποίησης, ἡ πλατφόρμα κοινωνικῆς δικτύωσης facebook καὶ οἱ ἐθνικοί μας λογοκριτές, τὰ ἑλληνικὰ hoaxes, διαγράφουν ὡς ἀναληθῆ ὁποιαδήποτε ὀρθόδοξη κριτικὴ στὸ συνέδριο τῆς ἀνομίας, φανερώνοντας πόσο ἐνόχλησε ἡ λαϊκὴ ἀντίδραση καὶ ἡ τελικὴ ματαίωση τῆς προγραμματισμένης ἐκδήλωσης.
