Το ακόλουθο κείμενο προέρχεται από το ημερολόγιο Παχυάμμου του 2025, και αποτελεί το Β’ μέρος.Δείτε το Α’ μέρος: Το πρόσωπο του Χριστού διαχρονικά στη ζωή της Εκκλησίας………………………………Αμέσως μετά τους διωγμούς και το διάταγμα των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκίας ξέσπασε εντός της Εκκλησίας μία μεγάλη αίρεση που απειλούσε να την καταστρέψει συνθέμελα. Πρόκειται για την αίρεση του Αρείου που αμφισβήτησε την Θεότητα του Ιησού Χριστού. Ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος συγκάλεσε Σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας για να λυθεί το πρόβλημα και να υπάρξει ειρήνη στην Εκκλησία αλλά και γενικότερα στην αυτοκρατορία. Η Σύνοδος αυτή που διήρκεσε τριάμισι χρόνια ονομάστηκε Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος και αποτέλεσε το πρότυπο και για τις άλλες Οικουμενικές και τοπικές Συνόδους.Οι 318 πατέρες της Συνόδου προσήλθαν με εμφανή τα στίγματα από τα μαρτύρια που υπέστησαν κατά τους διωγμούς, όπου ως ομολογητές αγωνίστηκαν και έμειναν σταθεροί και προσηλωμένοι στην πίστη τους στον Ιησού Χριστό. Οι Άγιοι Πατέρες μέσα από την ορθόδοξη διδασκαλία τους αλλά και με τα θαυμαστά σημεία που επιτέλεσαν (βλέπε Αγίου Σπυρίδωνα, Αγίου Αχιλλείου, Αγίου Νικολάου) κατοχύρωσαν την Θεότητα του Χριστού και καταδίκασαν τον Άρειο, και τη διδασκαλία του καθώς και τους οπαδούς που τον ακολουθούσαν. Η ορθόδοξη διδασκαλία σε συνδυασμό με τα θαύματα πιστοποιούν την αλήθεια περί του προσώπου του Χριστού. Καθόρισαν, επίσης, τον χρόνο εορτασμού του Πάσχα, ώστε να μην συμπίπτει με το Πάσχα των Ιουδαίων.
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2024
Ἡ Πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος γενικά
Ἀπερίσκεπται χειροτονίαι κληρικῶν καί μοναχικαί κουραί
Ἀπερίσκεπται χειροτονίαι κληρικῶν καί μοναχικαί κουραίΤοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου ΤάτσηΣτὴν ἐγκαταλελειμμένη ἐπαρχία, ποὺ μοιάζει μὲ ἔρημη χώρα, ἀφοῦ ὁ πληθυσμὸς ἔχει λιγοστέψει ἀνησυχητικά, οἱ κατὰ τόπους μητροπολίτες ἀντιμετωπίζουν δυσεπίλυτα προβλήματα, ὅπως εἶναι τὰ ἐφημεριακὰ κενά, ἡ συντήρηση τῶν ναῶν καὶ ἡ διαφύλαξη τῶν κειμηλίων ποὺ ὑπάρχουν, ἡ προστασία τῶν ἐξωκκλησίων καὶ τῶν ἐρειπωμένων μοναστηριῶν. Ἡ λύση αὐτῶν τῶν προβλημάτων σὲ μερικὲς ἀκριτικὲς περιοχὲς εἶναι σχεδὸν ἀδύνατη.Παρήγορο σημάδι εἶναι τὸ ἐνδιαφέρον ποὺ ἐκδηλώνουν μερικοὶ περιφερειάρχες, ποὺ ἀνησυχοῦν γιὰ τὴν κατάσταση τῶν διατηρητέων ἐκκλησιαστικῶν μνημείων καὶ ἐγκρίνουν προγράμματα γιὰ τὴν συντήρησή τους καὶ τὴν ἀνάδειξή τους. Οἱ ἀξιέπαινοι αὐτοὶ τοπικοὶ ἄρχοντες ἐργάζονται μὲ ζῆλο, χωρὶς ὅμως νὰ βρίσκουν τὸ ἀνάλογο ἐνδιαφέρον ἀπὸ τοὺς οἰκείους μητροπολίτες. Δυστυχῶς ἡ ἀδιαφορία τους εἶναι παροιμιώδης. Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν μερικοὶ ζηλωτὲς καὶ ἐνάρετοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι ἐνθουσιάζονται ἀπὸ τὶς καλὲς προσπάθειες τῶν περιφερειαρχῶν καὶ διευκολύνουν τὸ κατὰ δύναμη. Εἶναι ὅμως λίγοι καὶ δὲν ἐπαρκοῦν. Εἶναι χαρακτηριστικὸς ὁ λόγος τοῦ περιφερειάρχη τῆς περιοχῆς μας ποὺ μᾶς εἶπε, μὲ ἀφορμὴ μία σχετικὴ συζήτηση γιὰ τὴν προστασία τῶν ναῶν καὶ τῶν μοναστηριῶν: «Πάτερ, ἐμεῖς φροντίζουμε πολύ, ἀλλά, ὅταν τελειώνουν οἱ ἐργασίες καὶ ὁλοκληρώνονται τὰ ἔργα, δὲν ἔχουμε ποῦ νὰ δώσουμε τὰ κλειδιά!». Συναντοῦν τὴν ἀδιαφορία τῶν ὑπευθύνων, δηλαδὴ τῶν μητροπολιτῶν, τῶν κληρικῶν καὶ τῶν ἐπιτρόπων!
Κάποτε εἶχε πεῖ ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιά τόν Ἅγιο Μηνά
Κάποτε εἶχε πεῖ ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιά τόν Ἅγιο Μηνά:«Τόν Ἅγιο Μηνά, ἐγώ δέν ἤξερα ὅτι τόν εἰκονίζουν καί καβαλλάρη.Ἡ μητέρα μου, πού τόν εἶχε δεῖ μία φορά καί τῆς ἔδωσε ἀπάντηση γιά ἕνα θέμα, μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι, ὁ Ἅγιος Μηνάς εἶναι καβαλλάρης! Ἐγώ ἐπέμενα καί τῆς ἔλεγα ὅτι μόνον ὁ Ἅγιος Δημήτριος καί ὁ Ἅγιος Γεώργιος εἶναι καβαλλάρηδες.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. Ιακώβου του εν Ευβοια, 22-11-2024
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. Ιακώβου του εν Ευβοια, 22-11-2024
https://www.youtube.com/live/QpXTxw8us7M?si=WoL-APPENMl5rVY_
Πολλοὶ διαπληκτίζονται γιὰ χάρη τῆς Ὀρθοδοξίας...
https://proskynitis.blogspot.com/2024/11/blog-post_43.html
22 Νοεμβρίου. Ἀρχίππου, Φιλήμονος, Ὀνησίμου ἀποστόλων· Κικιλίας μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῇ (†230). Κλήμεντος καὶ Σισινίου ἱερομαρτύρων. Ἰακώβου ὁσίου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ νέου ἀσκητοῦ (†1991). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἀποστόλων, 22 Νοεμβρίου (Φιλήμ. 1-25).
Φιλημ. 1,1 Παῦλος, δέσμιος Χριστοῦ Ἰησοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, Φιλήμονι τῷ ἀγαπητῷ καὶ συνεργῷ ἡμῶν
Φιλημ. 1,1 Εγώ ο Παύλος, δέσμιος και φυλακισμένος εις την Ρωμην δια το Ευαγγέλιον του Ιησού Χριστού και Τιμόθεος ο αδελφός, προς τον Φιλήμονα, τον αγαπητόν δια την αρετήν του και συνεργάτην μας στο κήρυγμα
Φιλημ. 1,2 καὶ Ἀπφίᾳ τῇ ἀγαπητῇ καὶ Ἀρχίππῳ τῷ συστρατιώτῃ ἡμῶν καὶ τῇ κατ᾿ οἶκόν σου ἐκκλησίᾳ·
Φιλημ. 1,2 και προς την Απφιάν την αγαπητήν, και τον Αρχιππον, τον συστρατιώτην μας και συναγωνιστήν στους πνευματικούς αγώνας, και εις όλην την συνάθροισιν των πιστών, που γίνεται στο σπίτι σου·