ΩΡΑΙΟΤΑΤΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ

Ἡ σατανικὴ ταπείνωση…

Ἡ ἀληθινὴ ταπείνωση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ Σοῦ ἔχει δώσει πολλὰ χαρίσματα ὁ Θεός. Σὲ προίκισε μὲ δῶρα σπάνια. Τὸ νιώθεις; Νὰ τὸν εὐχαριστεῖς συνεχῶς καὶ νὰ ταπεινώνεσαι στὴν Ἀγάπη Του. Παρακάλει τὸ Θεό, νὰ σοῦ στείλει τὴν ἁγία ταπείνωση. Ὄχι αὐτὴ ποὺ λέει, εἶμαι τελευταῖος, εἶμαι τιποτένιος. Αὐτὴ εἶναι σατανικὴ ταπείνωση. Ἡ ἁγία ταπείνωση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ἀκοῦς;

Διαβάστε περισσότερα »

«Τί οὐράνια πράγματα εἶναι ἐτοῦτα ποὺ μᾶς δωρίζει ὁ Θεός;

Ἤμουν θλιμμένος μετὰ ἀπὸ πρόσφατο θάνατο προσφιλοῦς μου προσώπου. Σκεπτόμουν γιὰ μέρες τὸ θέαμα τοῦ ἐνταφιασμοῦ. Τὴν κάλυψη τοῦ νεκροῦ μὲ τὰ χώματα καὶ τὴν ἐπακόλουθη σήψη τοῦ σώματος. Πῶς θὰ ἦταν ὁ ἄνθρωπος, ἐὰν δὲν ὑπῆρχε ἡ πτώση τῶν πρωτοπλάστων; Διαρκὴς χαρά, κανένα ἐρώτημα γιὰ τὴν αἰώνια μακαριότητά μας. Τώρα «σκωλήκων βρώμα καὶ δυσωδία». Ἐπάνω σ᾿ αὐτὲς τὶς μελαγχολικὲς σκέψεις μὲ πέτυχε ὁ παππούλης μ’ ἕνα τηλεφώνημά του. – Γιωργάκη, κάνεις ἰατρεῖο αὐτὴ τὴν ὥρα; – Ὄχι, Γέροντα, τελείωσα. – Ἄνοιξε τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο στὸ Ε΄ Κεφάλαιο, στίχος 24 εἶναι τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ διαβάζουμε στὶς κηδεῖες καὶ διάβασέ το ἀργά. Ἄρχισα νὰ διαβάζω: «Ἀμήν, Ἀμήν, λέγω ὑμῖν ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν». Μὲ διέκοψε ἀπότομα:

Διαβάστε περισσότερα »

Εἴμαστε οἱ μοναδικοὶ ἀρχιτέκτονες τοῦ μέλλοντός μας

Ἀπό τίς διδαχές τοῦ Γέροντος Θαδδαίου τῆς Βιτόβνιτσα.

Πάντοτε ὁ λόγος τῶν ἁγίων γερόντων τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ἀκουμπάει βαθιά μέσα στήν ψυχή μας καί μᾶς καλεῖ σέ ἐγρήγορση καί πνευματικό ἀγῶνα. Μᾶς βοηθάει ἐπίσης νά δοῦμε καί νά συναισθανθοῦμε τήν κατάστασή μας καί ταυτόχρονα νά ποθήσουμε τήν θεραπεία μας.

«Ἡ ζωή μας ἐξαρτᾶται ἀπό τό εἶδος τῶν λογισμῶν πού καλλιεργοῦμε. Ἄν οἱ λογισμοί μας εἶναι εἰρηνικοί καί ἤρεμοι, ἄν ἔχουν πραότητα καί καλοσύνη, τότε ἔτσι εἶναι καί ἡ ζωή μας. Ἄν ἡ προσοχή μας εἶναι στραμμένη στίς συνθῆκες τοῦ βίου μας, τότε μᾶς καταπίνει μιά δίνη λογισμῶν, καί δεν μποροῦμε νά ἔχουμε οὔτε εἰρήνη οὔτε γαλήνη». «Καθετί, καλό ἤ κακό, προέρχεται ἀπό τούς λογισμούς μας. Οἱ λογισμοί μας γίνονται πραγματικότητα … Μέ τούς λογισμούς μας ἐπηρεάζουμε τά μέγιστα τούς ἄλλους. Μπορεῖ νά εἴμαστε πολύ καλοί ἤ πολύ κακοί, ἀνάλογα μέ τό εἶδος τῶν λογισμῶν καί τῶν ἐπιθυμιῶν πού καλλιεργοῦμε».

Διαβάστε περισσότερα »

Ἐκοιμήθη ὁ γέροντας Ἀρσένιος στὴν Κέρκυρα, συστρατιώτης τοῦ πατρὸς Παϊσίου

Ὁ Γέροντας Παΐσιος στρατιώτης 

στὸν συμμοριτοπόλεμο, 

ὅπου γνωρίστηκε μὲ τὸν γέροντα Ἀρσένιο

Μία ἡμέρα πρίν τοῦ Ἁγίου Νικολάου (5 Δεκεμβρίου 2013) ἐκοιμήθη στὴν Κέρκυρα ὁ γέροντας Ἀρσένιος Τζέκος, συστρατιώτης τοῦ πατρὸς Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου σὲ ἡλικία 90 ἐῶν. Ἡ κηδεία του πραγματοποιήθηκε τὸ Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Πλατυτέρας Κέρκυρας ἐνῶ τάφηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παντοκράτορος Σωτῆρος Χριστοῦ, Ἁγίου Ἀθανασίου Κέρκυρας.

Ὅπως ἀναφέρουν πνευματικοπαίδια τοῦ πατρὸς Ἀρσενίου στὴν Κέρκυρα, ὁ γέροντας εἶχε κουρασθεῖ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς προσκυνητὲς οἱ ὁποῖοι τὸν «ἐνοχλοῦσαν» καθημερινὰ καὶ γιὰ ἕνα διάστημα εἶχε σταματήσει νὰ τοὺς δέχεται. Τότε τοῦ ἐμφανίστηκε ὁ πατὴρ Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης καὶ τοῦ εἶπε: «ἐγὼ ἕνα πνευμόνι εἶχα καὶ δεχόμουν πολὺ κόσμο καθημερινά, ἐσὺ γιατί σταμάτησες;», ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸ τὸ θαυμαστὸ περιστατικὸ ὁ γέροντας Ἀρσένιος δεχόταν τοὺς πάντες.

Παραθέτουμε ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ: «Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου» Ἅγιον Ὅρος, τὰ ὁποία ἀναφέρονται σὲ περιστατικὰ ποὺ συνέβησαν ὅταν βρέθηκαν μαζὶ οἱ δύο γέροντες στὸ στρατό.

Διαβάστε περισσότερα »

Χαριτωμένες διδαχές τοῦ γέροντος Παϊσίου

                           

                  Η φαγωμάρα των Ελλήνων

Οι Τούρκοι μόνοι τους δεν μπορούσαν να φάνε τους Έλληνες, αν οι Έλληνες δεν ήταν φαγωμένοι μεταξύ τους.
Άμυνα κατά του Διαβόλου Να κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα να μην μπαίνει απ' εκεί ο Διάβολος. Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία. Εάν αφήσεις μια σχισμή, μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά. Εγώ αγωνίζομαι όλο το εικοσιτετράωρο, για να κλείσω όλες τις πόρτες του Σατανά («πόρτες και παράθυρα» είναι οι αισθήσεις).
Η ευχή αγιάζει
Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της.
Πρόσκληση από τον πάπα
Αμερικανίδα καθηγήτρια διαβίβασε σε Ορθόδοξο κληρικό την επιθυμία του πάπα να προσκαλέσει τον Γέροντα Παΐσιο και Γέροντα Πορφύριο να πάνε στο Βατικανό. Η απάντηση και των δύο ήταν η εξής:
Όχι δεν μπορούμε να πάμε.
Διότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ό Πάπας δεν είναι έτοιμοι. Έχουν πολύ εγωισμό. Όχι μόνο θέλουν να μας υποτάξουν, αλλά και δεν πιστεύουν ότι έχουμε την αλήθεια εμείς. Δεν χρειάζεται να πάμε. Καλύτερα θα βοηθήσουμε την υπόθεση με την προσευχή μας.

Διαβάστε περισσότερα »

Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ νέος γιά Πάπα, συμπροσευχές καί οἰκουμενισμό

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΝΕΟΣ

ΓΙΑ ΠΑΠΑ  

ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ

ΚΑΙ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ.

Ο Άγιος  Γαβριήλ Ουργκεμπάτζε γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1929 στην Τυφλίδα της Γεωργίας και κοιμήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1995.

 Υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες μορφές της σύγχρονης Γεωργίας αλλά και όλης της σύγχρονης οικουμένης, ένας χαρισματικός και θεοφόρος Γέροντας, ο οποίος μοναδικά συνδύασε την Οσιότητα, την δια Χριστόν μωρία και την ομολογία.

Τα θαυματουργικά του χαρίσματα είναι εφάμιλλα του Aγίου Πορφυρίου και του Γέροντα Παΐσιου. Σήμερα στον τάφο του, στο προαύλιο του μοναστηριού, επιτελούνται αναρίθμητα θαύματα σε ανθρώπους που πάσχουν από ανίατες ασθένειες.

Ο Άγιος Γαβριήλ τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 2 Νοεμβρίου.

   Για τον Πάπα είπε:

Διαβάστε περισσότερα »

Γιά τόν σαρκικό πόλεμο

Ο π. Παΐσιος έλεγε:

«Να αποφεύγετε τις αφορμές. Ας πούμε ένα παράδειγμα. Όταν κάποιος έχη ζάχαρο και δεν πρέπει να τρώη γλυκά, μπορεί να τα σταματήση, όταν γυροφέρνη στα ζαχαροπλαστεία;»

(Διον. Τάτση, Υπαίθριο Αρχονταρίκι, Καταγραφή διδαχών του π. Παϊσίου, Κόνιτσα Φεβρ. ’94, 32)

 

inpantanassis.blogspot.gr 

Πέμπτη, 11 Δεκεμβρίου 2014

Ὁ χριστιανὸς πρέπει νὰ ὁμολογεῖ τὸν Χριστὸ ὄχι μὲ λόγια, ἀλλὰ μὲ ἔργα(Γέροντας Παΐσιος)

 Βλέπω μερικοὺς γονεῖς πόσο ὑπερβολικοὶ εἶναι καὶ πόσο παράλογες ἀπαιτήσεις ἔχουν ἀπὸ τὰ παιδιά τους. 

 Κάποιος μοῦ ἔλεγε ὅτι ὑποχρεώνει τὰ παιδιά του νὰ ἐκκλησιάζονται κάθε Κυριακὴ καὶ τὰ χτυπάει ὅταν τοῦ ποῦν ὅτι δὲν θέλουν νὰ πᾶνε στὴν Ἐκκλησία. 

Αὐτὰ ὅμως δὲν εἶναι σωστὰ πράγματα, γιατί μὲ τὸ ζόρι δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις τὸν ἄλλο νὰ ἁγιάσει.   

 Ἀλλὰ καὶ μερικοὶ κληρικοὶ εἶναι ἀπόλυτοι καὶ μιλοῦν γιὰ τὸν Θεὸ μὲ ἕνα τρόπο ποὺ σὲ τρομάζει.

 Ἐγὼ βλέπω ὅτι ἡ σημερινὴ ἐποχὴ ἔχει ἀλλάξει καὶ ὁ ἄνθρωπος σήμερα σκέφτεται καὶ ζεῖ διαφορετικὰ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τὴν δική μας.

 Ἐμεῖς σὰν παιδιὰ τρώγαμε ξύλο ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς μεγαλύτερούς μας. Τώρα αὐτὰ δὲν περνοῦν καὶ δὲν φέρνουν καλὸ ἀποτέλεσμα.

Διαβάστε περισσότερα »

Τετάρτη, 10 Δεκεμβρίου 2014

Στήν Ὀρθοδοξία ἡ καλωσύνη εἶναι τό ξεχείλισμα τῆς ἀγάπης τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλησίον

Στήν Ορθοδοξία η καλωσύνη είναι τό ξεχείλισμα της αγάπης του ανθρώπου προς τόν Θεό καί προς τον πλησίον.
Όλες οι άλλες καλωσύνες πού γίνονται από αλλοδόξους, πλανεμένους κ.λπ. δέν έχουν τα πνευματικά εν Χριστω στοιχεία, αλλά μπορεί νά έχουν κάποια καλά ανθρώπινα στοιχεία. Όποιος ζή σωστά τήν ορθόδοξη ζωή έχει ταπείνωση, αγάπη καί δίνεται ολόκληρος γιά τόν πλησίον, θυσιάζεται. Και την άσκηση, την νηστεία, την αγρυπνία πού κάνει, πάλι τά κάνει από αγάπη προς τον Θεό, όχι για να νιώση κάποια ευχαρίστηση.Ο  Χριστός ήρθε στόν κόσμο, γιά νά σταυρωθη από αγάπη για το πλάσμα Του. Πρώτα σταυρώθηκε καί μετά αναστήθηκε. Είναι φθηνό νά ζητάη κανείς πνευματικές χαρές -άλλο αν ο Χριστός του δώση να γευθή τήν ουράνια γλυκύτητα.

Διαβάστε περισσότερα »

Ὁ Ἅγιος Κυπριανός καί ὁ Ἅγιος Σάββας ὁ Ἡγιασμένοςεἶναι συνεχῶς στούς δρόμους

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2014

Ὄχι ράθυμοι καὶ ἐρασιτέχνες χριστιανοί

Ὁ Γέροντας μοῦ μιλοῦσε, ὄχι γιὰ κάποια ἀποσπασματικὴ καλή μας προσπάθεια, ἀλλὰ γιὰ ἕνα ἀποφασιστικό, ὁριστικὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν παλιὰ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας στὴν καινούργια ζωὴ τῆς ἁγιότητας, κατὰ τὴν ὁποία ἐμεῖς ζοῦμε ἐν Χριστῷ καὶ ὁ Χριστὸς ἐν ἡμῖν καὶ γι’ αὐτὸ τὸ πέρασμα χρειαζόταν νὰ δώσουμε ὅλες μας τὶς δυνάμεις. Μιὰ φορὰ μὲ ρώτησε: ” Δὲ μοῦ λές, γιὰ νὰ σπουδάσει κανεὶς δικηγόρος, πόσα χρόνια χρειάζονται;”. Τοῦ ἀπάντησα. Μὲ ξαναρώτησε: “Γιὰ νὰ σπουδάσει χημικός, μηχανικός, γιατρός, πόσα χρόνια χρειάζονται;”. Τοῦ ἀπάντησα ἀναλόγως, ἀπορώντας γιὰ τὴ φύση τῶν ἐρωτήσεών του. Κι ὁ Γέροντας κατέληξε:

Διαβάστε περισσότερα »

Γιατί πρέπει νά κάνουμε τό σταυρό μας σωστά …..

Όταν γινόταν συζήτηση με τον π. Γαβριήλ για το σημείο του σταυρού, εκείνος εξηγούσε:
– Πρέπει να κάνεις σωστά το σταυρό σου. Όταν δεν τον κάνεις σωστά, τα πονηρά πνεύματα όχι μόνο δεν φεύγουν αλλά γελάνε. Και η Παναγία θυμώνει.
Όταν κάνεις το σημείο του σταυρού, πρέπει να βάλεις το δεξί χέρι πρώτα στο μέτωπο, μετά στον αφαλό, ύστερα στον δεξιό ώμο και έπειτα στον αριστερό. Εκείνος που βάζει το χέρι του όχι πάνω στον αφαλό αλλά στην καρδιά, βγάζει ανάποδο σταυρό. Ούτε στον αέρα κάνει να σταυρώνεσαι. Το χέρι πρέπει οπωσδήποτε να αγγίζει το σώμα. Κι όταν σταυρώνεσαι, πρέπει να προσεύχεσαι. Αλλιώτικα, έτσι σταυρώνονται κι οι ηθοποιοί.
– Πρέπει να σταυρώνεις τα πάντα, εκτός από τα Άγια Δισκοπότηρα της Θείας Μετάληψης.

Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα, 8 Δεκεμβρίου 2014

Ὁ γέροντας Τιμόθεος Τζαννής ὁ Πνευματικός.Ὁ αὐτοκινητιστής-Ὁ ἀρραβώνας

Κάποτε είχαν έρθει στο μοναστήρι ένας ιερέας, πού ήταν πνευματικό παιδί του Γέροντα, μ' ένα φοιτητή. Ο φοιτητής δεν μπορούσε να πάρει πτυχίο, γιατί είχε προβλήματα υγείας, ούτε και μπορούσε όμως να βοηθηθεί από κάποιο ιατρό ή από κάποιο φάρμακο. Έτσι κατέφυγε στο Γέροντα. Εκείνος, αν και σοβαρά άρρωστος, τους δέχτηκε.

Μόλις μπήκαν οι επισκέπτες στο κελί του, ο Γέροντας πήρε ένα ύφος πόνου και εσωτερικής οδύνης και στράφηκε στο φοιτητή, πού πρώτη φορά έβλεπε και τού είπε: «Δεν ντρέπεσαι λίγο; Αφού ξέρεις, τί έχεις κάνει, γιατί κοροϊδεύεις τούς γονείς σου και τους πάντας;

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή, 7 Δεκεμβρίου 2014

Πῶς μᾶς πολεμοῦν τά πονηρά πνεύματα; (Γέροντας Εὐστράτιος Γκολοβάνσκι)

ΑΠ.: Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι, στον δαιμονικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε πονηρό πνεύμα έχει τον δικό του ρόλο. Κάθε αμαρτία γίνεται με την παρακίνηση ή και τη συνεργεία ορισμένου δαιμονίου και κάθε πάθος υποστηρίζεται από ορισμένο δαιμόνιο.

Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια είναι οχτώ, όσα και τα θανάσιμα πάθη: της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας.

Κάθε πονηρό πνεύμα, πολεμώντας μας, ενεργεί με τους δικούς του τρόπους, ανάλογα με το πάθος που υποστηρίζει. Όλα, πάντως, τα δαιμόνια συνεργάζονται μεταξύ τους, για να μας βυθίσουν σε όσο το δυνατό περισσότερα πάθη και να μας κάνουν δούλους της αμαρτίας, ώστε να μας χωρίσουν από το Θεό και να μας οδηγήσουν στον αιώνιο θάνατο.

Διαβάστε περισσότερα »

Σάββατο, 6 Δεκεμβρίου 2014

Oἱ Ἅγιοι γέροντες τῆς Ρουμανίας μιλοῦν γιά τόν οἰκουμενισμό.Γέρων Ἡλίας Κλεόπα

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/12/5.html

Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου 2014

Ὅταν ὁ ἀδελφός μας σφάλλει, ἐμεῖς πρέπει νὰ βαστάξουμε τὸν πειρασμό του

Ἀμφέβαλλα ἂν εἶχα τηρήσει σωστὴ στάση σ᾿ ἕνα περιστατικὸ καὶ τοῦ τὸ ἀνέφερα. Τοῦ εἶπα: «Γέροντα, μιὰ Κυριακὴ πρωί, μετὰ τὴ Θεία Λειτουργία, βρισκόμουν προσκεκλημένος σὲ σπίτι πνευματικοῦ ἀδελφοῦ. Εἶχαν στήσει ψησταριὰ στὴν αὐλὴ καὶ ἕψηναν κρέας. Κάποια στιγμή, ἀνέλαβα κι ἐγὼ νὰ βοηθήσω κι ἐνῶ τακτοποιοῦσα τὰ ἀναμμένα κάρβουνα, ὁ γιός τους, μαθητὴς Λυκείου, ποὺ τὴν ὥρα ἐκείνη πότιζε λουλούδια, ἔστρεψε τὸ λάστιχο πάνω στὴ φωτιά, δὲν ξέρω γιατί τὸ ἔκανε: Ἀπὸ λάθος, ἀπὸ φιλοπαίγμονα διάθεση, ἀπὸ ἐπίδειξη προκλητικῆς ἐπαναστατικότητας; Ἄγνωστο. Πάντως πετάχθηκαν στάχτες καὶ νερὰ ἐπάνω στὸ κοστούμι μου. Μετὰ τὴν πρώτη ἔκπληξή μου, ἀποφάσισα νὰ μὴ δώσω διαστάσεις στὸ περιστατικό, καθάρισα πρόχειρα τὰ ροῦχα μου καὶ χωρὶς νὰ μιλήσω, σὰν νὰ μὴ συνέβη τίποτε, ξανάρχισα νὰ τακτοποιῶ τὴ φωτιά, ἐνῶ οἱ γονεῖς ἐπέπλητταν τὸ γυιό τους.

Διαβάστε περισσότερα »

Οἱ ἅγιοι γέροντες τῆς Ρουμανίας μιλοῦν γιά τόν οἰκουμενισμό. Πατήρ Ἀρσένιος Παπάτσιοτς

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/12/7.html

Πέμπτη, 4 Δεκεμβρίου 2014

Γέροντας Παΐσιος: «Τῆς… κακοφάνηκε τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, γιατί εἶπα κανα-δυὸ λόγια μὲ παράπονο!»

Φωτογραφία: Τὸ ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας στὴν Κόνιτσα

ὅπου ὁ Γέροντας εἶχε τὴν πρώτη του θεοπτία σὲ παιδικὴ ἡλικία...

 

Καθένας ἀπὸ κάποιο γεγονὸς ποὺ τοῦ ἔχει συμβῆ μὲ τὴν βοήθεια ἐνός Ἁγίου, ἔχει καὶ μία ἰδιαίτερη ἀγάπη στὸν Ἅγιο αὐτόν. Μπορεῖ νὰ εἶναι σοβαρὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἁπλό. Νά, ἐγὼ ἐπειδὴ ἀπὸ μικρὸς πήγαινα στὸ Ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, ἐκεῖ στὴν Κόνιτσα, ἔχω σὲ μεγάλη εὐλάβεια τὴν Ἁγία Βαρβάρα. Ἡ Ἁγία μὲ βοήθησε καὶ στὸν στρατό, ὅταν μὲ πῆραν στοὺς ἀσυρματιστές, ἐνῶ ἤμουν ἀγράμματος μὲ βοήθησε ὕστερα καὶ στὸ Σανατόριο μετὰ τὴν ἐγχείριση στοὺς πνεύμονες. Τότε οἱ γιατροί μοῦ εἶχαν πεῖ ὅτι, μόλις θὰ καθάριζε ὁ πνεύμονας, θὰ ἀφαιροῦσαν τὰ λάστιχα καὶ τὸ μηχάνημα. Καὶ ἐνῶ θὰ τὰ ἔβγαζαν σέ πέντε μέρες, εἶχαν περάσει εἴκοσι πέντε μέρες καὶ δὲν τὰ εἶχαν ἀφαιρέσει, καὶ ὑπέφερα πολύ. Τὸ Σάββατο 3 Δεκεμβρίου περίμενα τοὺς γιατρούς, γιὰ νὰ μὲ ἐλευθερώσουν ἀπὸ τὸ μαρτύριο αὐτό, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν φάνηκαν.
Τὴν Κυριακὴ τὸ πρωί, ποὺ ἦταν ἡ μνήμη τῆς....

Διαβάστε περισσότερα »

Τοῦ μίλησε στὸ ὄνειρό της!

Τοῦ μίλησε στὸ ὄνειρό της! 

 Κάποια κυρία ἤθελε νὰ ἐκμυστηρεθεῖ στὸν Γέροντα Πορφύριο κάτι, ποὺ τῆς βάραινε τὴν ψυχή. Ἀλλὰ ὅλο καὶ κάτι τῆς συνέβαινε καὶ δὲν κατάφερνε νὰ πάει νὰ τὸν δεῖ. Ἕνα βράδυ βλέπει στὸ ὄνειρό της ὅτι συναντήθηκε μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο κι ὅτι τοῦ μίλησε γι’ αὐτὸ τὸ πρόβλημά της. Ξυπνώντας τὸ πρωὶ τοῦ τηλεφώνησε, γιὰ νὰ τὸν ρωτήσει πότε θὰ μποροῦσε νὰ πάει νὰ τὸν δεῖ. Καί, κατάπληκτη, τὸν ἄκουσε νὰ τῆς λέει: “Μὰ ἀφοῦ μοῦ τὰ εἶπες ψές. Πάλι νὰ μοῦ ξαναπεῖς τὰ ἴδια;”. 

 

Διαβάστε περισσότερα »

Μήν σταματᾶς ποτέ νά λές τήν εὐχή ( Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής)

«Η πράξη της νοεράς προσευχής είναι να βιάσεις τον εαυτόν σου να λέγεις συνεχώς την ευχή με το στόμα αδιαλείπτως.
Στην αρχή γρήγορα, να μην προφθάνει ο νους να σχηματίζει λογισμό μετεωρισμού.
Να προσέχεις μόνο στα λόγια: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Όταν αυτό πολυχρονίσει, το συνηθίζει ο νους και το λέγει και γλυκαίνεσαι ωσάν να έχεις μέλι στο στόμα σου και θέλεις να το λέγεις.
Αν το αφήσεις στενοχωρείσαι πολύ.
Όταν το συνηθίσει ο νους και χορτάσει -το μάθει καλά- τότε το στέλνει στην καρδιά.

Διαβάστε περισσότερα »