Σελίδες

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ- ΔΙΩΓΜΟΣ ΟΣΩΝ ΤΟΝ ΦΟΡΟΥΝ...



Ἡ Νέα Ἐποχή προσπαθεῖ μέ κάθε τρόπο νά ὑποχρεώσει τούς Χριστιανούς στήν κατάργηση τοῦ Ἱεροῦ Συμβόλου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ συνολικά. Ὅχι μόνο ἀπό τίς σημαῖες, ὄχι μόνο ἀπό ὅλους τούς χώρους , ἀλλά καί ἀπό ἐμᾶς τούς ἴδιους. Στόχος της εἶναι νά μήν ἔχουν οἱ Χριστιανοί τό δικαίωμα νά τόν φορᾶμε ἐπάνω μας. Διαβᾶστε τό παρακάτω ἀποκαλυπτικό περιστατικό σέ μία χώρα ὅπου ξεκίνησε ἤδη ὁ διωγμός τῶν Χριστιανῶν καί τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ἡ ὑλική καί ἡ πνευματική τροφή. Ἔχουμε τήν ἴδια προθυμία;...(video)

Μακάρι νά ἔχουμε τήν ἴδια προθυμία στήν ἀναζήτηση τῆς πνευματικῆς μας τροφῆς...
Δεῖτε τί τρέξιμο γίνεται γιά τήν ἀναζήτηση τῆς ὑλικῆς...

Το φαρμακείο της ψυχής: ἡ πίστη καί ἡ προσευχή (ἀληθινό συγκλονιστικό συμβάν).


(Αληθινό συμβάν )
Ήταν πολύ περήφανος για τον μοναχογιό του ο κ. Μιχάλης ο Φαρμακοποιός. Καλός στα γράμματα από μικρός,φιλομαθής ,φιλόδοξος και υπάκουος …από μικρός.Γι αυτό και δεν τα λυπήθηκε τα τόσα χρήματα που ξόδεψε για να τον σπουδάσει έξω …βλέπετε εκείνα τα χρόνια ήταν καλύτερα να σπουδάσει κανείς στο εξωτερικό γι αυτό δεν νοιάστηκε με όλη του την καρδιά κάθε μήνα του έστελνα τα χρειαζούμενα.
Και δεν λάθεψε.Ο γιός του τέλειωσε τις σπουδές του στην φαρμακευτική και επέστρεψε στην πατρίδα με το πτυχίο στο χέρι.Χαρά,δάκρυα ευτυχίας και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κύριο. Αυτό το ευχαριστώ ήταν αλλιώτικο,κάθε μέρα έστρεφε τα μάτια του έστω και για λίγες στιγμές στην εικόνα του αγκαθοστεφανωμένου Χριστού ,αυτή που 30 χρόνια τώρα έστεκε πάνω από τον πάγκο του μα τώρα το ένιωθε πιότερο από κάθε άλλη φορά αυτό το ευχαριστώ. Μπορούσε τώρα να αποσυρθεί ο κ.Μιχάλης και να περιμένει και άλλες χαρές ίσως και κανένα εγγονάκι.
Το φαρμακείο του αυτό που έφτιαξε με πολύ μόχθο και λαχτάρα για προσφορά στους συνανθρώπους του ,θα το αναλάμβανε πλέον ο γιός του.

Ο μοναχός που σώθηκε από τη φοβερή πλάνη.


Εικόνα

Ένας αδελφός από μια Μονή αγωνιζόταν πολύ, αλλά με φαντασία και ιδέα μεγάλη για τον εαυτό του. Σιγά - σιγά έπαψε και να κοινωνάει, γιατί πίστευε στον λογισμό του που του έλεγε οτι δεν είχε πια ανάγκη της Θείας Κοινωνίας και οτι κατοικούσε μέσα του ο Χριστός. Έπαιρνε μόνο Αντίδωρο και περνούσε πολλές φορές όλη την ημέρα με το Αντίδωρο, έκανε τρομερές νηστείες. Αγιασμό ποτέ δεν έπινε. Έλεγε ο ταλαίπωρος:
- Εγώ αγίασα πια, και τα ούρα μου είναι αγιασμένα, και πίνω όποτε θέλω.

Έπινε ο δυστυχής τα ούρα του! Σκεφθείτε σε τι σιχαμερή πλάνη έπεσε!
Άρχισε να αγριεύει, να κάνει αταξίες στη Μονή και να λέει πολλές ανοησίες. Οι Πατέρες αναγκάστηκαν να τον κλείσουν στον Πύργο της Μονής για ασφάλειας και έκαναν προσευχή να συνέλθει.

Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 1'. «Σήµερα οι άνθρωποι γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους»

Λόγοι Β΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Ή γενιά της αδιαφορίας
Σήµερα οι άνθρωποι γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους.

Παλιά στην πατρίδα µου, στα Φάρασα, έλεγαν: «Αν έχεις καµµιά δουλειά, µην την αφήνεις για αύριο. Αν έχεις καλό φαγητό, άσ' το για αύριο, µήπως έρθει κανένας µουσαφίρης».
Τώρα σκέφτονται: «Να αφήσουµε την δουλειά, µήπως έρθει κανείς αύριο και µας βοηθήσει. Το καλό φαγητό, ας το φάµε εµείς απόψε!».
Οι περισσότεροι σήµερα γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους. Μόνον τον εαυτό τους σκέφτονται. Ας υποθέσουµε ότι βρέχει, γίνεται κατακλυσµός. Θα δείτε, οι περισσότερες από σάς θα σκεφθούν µήπως έχουν ρούχα απλωµένα, να πάνε να τα µαζέψουν. Κακό δεν είναι αυτό, άλλα δεν θα πάνε πιο πέρα. Τα ρούχα και να βραχούν, πάλι θα στεγνώσουν. Αυτοί όµως πού αλωνίζουν τι θα γίνουν; Πονάτε γι' αυτούς, για να κάνετε καµµιά ευχή; Ή πέφτουν κεραυνοί- ζήτηµα πέντε-έξι ψυχές να θυµηθούν τους καηµένους τους γεωργούς ή αυτούς πού έχουν θερµοκήπια. ∆εν σκέφτεται δηλαδή τον άλλον ό άνθρωπος, δεν βγαίνει από τον εαυτό του, άλλα γυρίζει συνέχεια γύρω από τον εαυτό του.
Όταν όµως γυρίζει γύρω από τον εαυτό του, κέντρο έχει τον εαυτό του· δεν έχει τον Χριστό.

Ἂς ἀποφεύγουμε ὅσους μᾶς βλάπτουν - Μικρός Ευεργετινός

Ἂς ἀποφεύγουμε ὅσους μᾶς βλάπτουν, ἔστω κι ἂν εἶναι φίλοι ἢ γιὰ ὁποιοδήποτε λόγο ἀπαραίτητοι. Σὰν πρότυπα νὰ ἔχουμε αὐτοὺς ποὺ ἀσκοῦν τὴν ἀρετή.

Τοῦ ἀββᾶ Ἡσαΐα

Ἂν θέλεις ν᾿ ἀκολουθήσεις τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ νὰ κρεμάσεις μαζί Του, πάνω στὸ σταυρό, τὸν παλιό σου ἑαυτό, πρέπει (πρῶτα) νὰ διώξεις ἀπὸ κοντά σου ἐκείνους ποὺ σὲ κατεβάζουν ἀπὸ τὸ σταυρό, (ἔπειτα) νὰ ἑτοιμαστεῖς γιὰ νὰ ὑπομείνεις ταπεινώσεις, καὶ (τέλος), νὰ ἀναπαύεις τὶς καρδιὲς ἐκείνων ποὺ σὲ στενοχωροῦν.
Τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ
Φίλος ἄμυαλος καὶ ἐπιπόλαιος εἶναι πηγὴ βλάβης, ἐνῷ ἡ συναναστροφὴ μὲ συνετοὺς εἶναι πηγὴ γλυκύτητας.
Τσακίζει τὴν καρδιὰ ἡ συντροφιὰ μὲ ἀσύνετους. Καλύτερα νὰ κατοικήσεις μαζὶ μὲ θηρία, παρὰ μὲ ἀνθρώπους κακότροπους.
Κάθισε μαζὶ μὲ γύπες, παρὰ μὲ πλεονέκτη καὶ ἀχόρταγο. Γίνε φίλος μὲ φονιά, παρὰ μὲ φιλόνικο.
Μίλησε μὲ χοῖρο, παρὰ μὲ κοιλιόδουλο ἄνθρωπο, γιατὶ εἶναι καλύτερη ἡ γοῦρνα τῶν χοίρων ἀπὸ στόμα λαίμαργο καὶ ἀχόρταγο.
Κάθισε ἀνάμεσα σὲ λεπρούς, παρὰ ἀνάμεσα σὲ ὑπερήφανους.

18 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής Ευμενίου Οσίου, Σοφίας και Ειρήνης, Αριάδνης, Κάστωρ, Ρωμύλος Οσίου.

Ὁ Ὅσιος Εὐμένιος ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Γορτύνης

Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Εὐμένιος ὑπέβαλλε τὸν ἑαυτό του σὲ πολλὲς σκληραγωγίες καὶ ἀσκήσεις. Ἡ ἐγκράτεια ἦταν ἐκείνη ποὺ τὸν διέκρινε περισσότερο. Διότι στὸ μυαλό του, εἶχε πάντα τὴν συμβουλὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «πᾶς ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται». Καθένας, δηλαδή, ποὺ ἀγωνίζεται, ἐγκρατεύεται σὲ ὅλα, ἀκόμα καὶ στὴν τροφὴ καὶ στὸ ποτό, προκειμένου νὰ πετύχει τὸν πνευματικό του σκοπό. Καὶ ὁ Εὐμένιος, ἀκολουθώντας τὰ λόγια τοῦ θεόπνευστου Ἀποστόλου, πέτυχε.
Ἀξιώθηκε νὰ ἱερωθεῖ καὶ νὰ γίνει Ἐπίσκοπος Γορτύνης στὴν Κρήτη. Ἀπὸ τὴ νέα του θέση, ἡ ἀρετή του ἔλαμψε ἀκόμα περισσότερο καὶ ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε τὴν χάρη καὶ τὴν δύναμη νὰ θαυματουργεῖ. Καὶ ὅπως ἀναφέρει ἡ