Σελίδες

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Καιρός εἶναι,νά μετανοήσουμε. Καιρός εἶναι νά συνέλθουμε!

22559_1129613259346_1797672678_268025_4270175_n.jpg

Εμείς αρνηθήκαμε τον Πλάστη και Ευεργέτη μας. Εμείς γίναμε πιο άλογοι κι από τα άλογα κτίσματα, καταπατώντας τους φυσικούς και θεόσδοτους νόμους. Καιρός είναι, λοιπόν, να μετανοήσουμε. Καιρός είναι να συνέλθουμε. Όσοι από μας είναι ακόμα υγιείς, ας βοηθήσουν τους αρρώστους.
Όσοι είναι όρθιοι, ας απλώσουν φιλάδελφα το χέρι τους στους πεσμένους. Όσοι βαδίζουν σταθερά στο δρόμο της σωτηρίας, ας προσελκύσουν κι εκείνους που τριγυρνούν στις γκρεμοτοπιές της απώλειας.
Ας μη νοιαζόμαστε μόνο για το συμφέρον μας, αλλά και για την ωφέλεια των αδελφών μας. Όλοι φροντίζουμε ν' αυξήσουμε τα κέρδη μας, κανένας να βοηθήσει εκείνους που έχουν ανάγκη.

Ο φίλος του κόσμου είναι εχθρός του Θεού((Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου)



Βιοτικά έργα και βιοτικές μέριμνες.
Οι κοσμικοί ασχολούνται με τα κοσμικά έργα. Οι αρνητές του κόσμου με τα ουράνια. Εσείς είστε μισο­κοσμική. Πώς να βαδίσει κανείς κάπου ανάμεσα;… Ο φίλος του κόσμου είναι εχθρός του Θεού. Φαίνεται να μην υπάρχει μέση κατάσταση. Ωστόσο, χωρίς κοσμικά και βιοτικά έργα. χωρίς κοσμικές και βιοτικές ασχολίες, δεν μπορούμε να ζήσουμε. Τι θα κάνουμε, λοιπόν; Απλούστατα, εξωτερικά μεν θα εκτελούμε κάθε αναγκαίο βιοτικό έργο, εσωτερικά όμως θα μένουμε μακριά του, δεν θ’ αφήνουμε δηλαδή την καρδιά μας να αιχμαλωτίζεται απ’ αυτό.
Όλα τα βιοτικά έργα απαιτούν φροντίδες και μέριμνες. Αλλά μπορούμε σχεδόν πάντοτε να τα μεταποιήσουμε σε έργα αγάπης, υπομονής και υποταγής στη βουλή του Θεού. Άλλωστε, κατά την εκτέλεση ακόμα και των πιο πολυμέριμνων εργασιών, έχουμε τη δυνατότητα να διατηρούμε μέσα μας την προσευχή.

Οι σύγχρονοι Εικονομάχοι (Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

undefined
Πανθρησκειακός, συγκρητικός και δογματικός μινιμαλισμός:
Ημέρα χαράς και δοξολογίας του Τριαδικού Θεού για τη νίκη της ορθής πίστεως κατά των «χριστιανοκατηγόρων» Εικονομάχων και όλων των αιρετικών. Μεγάλος ήταν ο πόνος της Εκκλησίας για την επικράτηση της εικονομαχικής αιρέσεως επί εκατόν περίπου χρόνια. Και γι’ αυτό μεγάλη σήμερα η χαρά της:
«Ημέρα χαρμόσυνος, και ευφροσύνης ανάπλεως, πεφανέρωται σήμερον· φαιδρότης δογμάτων γαρ, των αληθεστάτων, αστράπτει και λάμπει, η Εκκλησία του Χριστού, κεκοσμημένη αναστηλώσεσιν, Εικόνων των αγίων νυν, εκτυπωμάτων και λάμψεσι· και ομόνοια γίνεται, των πιστών θεοβράβευτος» (Προσόμοιον αίνων Κυριακής της Ορθοδοξίας).
Αλλά και ημέρα μνήμης των Αγίων Πατέρων και Ομολογητών, οι οποίοι δε συνεβιβάσθησαν με την αίρεση και την πολιτική εξουσία και τη διορισμένη απ’ αυτήν εκκλησιαστική εξουσία, αλλά εκράτησαν, ομολόγησαν και παρέδωσαν την Ορθόδοξο πίστην υποστάντες διωγμούς, φυλακίσεις, βασανιστήρια, εξορίες, δημόσιες διαπομπεύσεις και εξευτελισμούς και τελικά πολλοί απ’ αυτούς και μαρτυρικούς θανάτους.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακής 13-03-11.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ια΄ 24 - 26 & 32 - 40

ια΄ 24 - 26 & 32 - 40


Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννη Κεφ. Α΄ 44 - 52

Α΄ 44 - 52


Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Πώς καθιερώθηκαν και επικράτησαν οι νηστείες της Εκκλησίας μας

Σε πολλά σημεία της Αγίας Γραφής γίνεται λόγος για τη νηστεία και όλοι οι ιεροί Πατέρες της Εκκλησίας μας αναφέρονται σε ομιλίες τους στο θέμα της νηστείας.
Ο Μέγας Βασίλειος μάλιστα, που μας άφησε δύο εξαίρετες ομιλίες περί της νηστείας, ονομάζει τη νηστεία «συνηλικιῶτιν τῆς ἀνθρωπότητος».
Είναι, λέει, η πρώτη εντολή που δόθηκε στους ανθρώπους από τον Θεό.
«Νηστεία ἐν τῷ παραδείσῳ ἐνομοθετήθη». Όταν έδωσε εντολή στους Πρωτοπλάστους να μη φάγουν τους καρπούς ενός συγκεκριμένου δένδρου, έδωσε εντολή «νηστείας και εγκρατείας» (ΕΠΕ 6, 26).
Αυτή λοιπόν η θεόσδοτη εντολή, την οποία τήρησε και ο Θεάνθρωπος και οι άγιοι Απόστολοι, όταν οργανώθηκε με τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος η Εκκλησία, έλαβε τη θέση της στη ζωή της Εκκλησίας. Καθορίστηκαν μάλιστα οι ημέρες της νηστείας με αποφάσεις Συνόδων και ιερών Κανόνων για να λειτουργούν τα πάντα «κατά τάξιν καί εὐσχημόνως» (Α’ Κορ. ιδ’ 40).

1)Τί θέλει ἀπό μᾶς ὁ Θεός; 2)Οἱ Θεῖες δυνάμεις εἶναι παντοδύναμες (Γέροντος Παϊσίου)

Οι ευεργεσίες του Θεού ραγίζουν την καρδιά.
 - Γέροντα, τι θέλει από εμάς ο Θεός;
- Ο Θεός από εμάς θέλει την προαίρεσή μας, την αγαθή μας διάθεση , που θα την εκδηλώνουμε με τον έστω και λίγο φιλότιμο αγώνα μας , και την συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας. Όλα τα άλλα  τα δίνει Εκείνος. Δεν χρειάζονται μπράτσα στην πνευματική ζωή. Να αγωνιζώμαστε ταπεινά, να ζητούμε το έλεος του Θεού και να Τον ευγνωμονούμε για όλα. Αυτός που εγκαταλείπεται στα χέρια του Θεού, χωρίς κανένα δικό του σχέδιο, περνά στο σχέδιο του Θεού. Όσο ο άνθρωπος είναι γαντζωμένος στον εαυτό του, μένει πίσω. Δεν προχωράει πνευματικά , γιατί εμποδίζει το έλεος του Θεού. Για να προκόψη, χρειάζεται πολλή εμπιστοσύνη στον Θεό.

Tὸ ὅραμα τῆς ἡγουμένης

Tὸ ὅραμα τῆς ἡγουμένης
    Παλαιὸ χειρόγραφό μᾶς πληροφορεῖ γιὰ τὴν ἀκόλουθη ἐμφάνιση τῆς Παναγίας στὴ μονὴ τῆς Χρυσαφίτισσας (Μονεμβασιά) :
    Ἦταν Δεκαπενταύγουστος καὶ ἡ ἀδελφότητα ἀγρυπνοῦσε στὴν ἐκκλησία. Κάποια στιγμὴ ἡ ἐνάρετη ἡγουμένη Μάρθα εἶδε σὲ ὅραμα τὴ Θεοτόκο Μαρία. Ἦταν καθισμένη σὲ θρόνο καὶ κοίταζε τὴν ἡγουμένη μὲ συμπάθεια καὶ γλυκύτητα. Κι ἐκείνη ἔκλαιγε ἀπὸ τὴ χαρὰ της σ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ἀγρυπνίας.

12.3.2011 - Τὸ μήνυμα τῆς ἡμέρας

Ἀπὸ τὴν Φιλοκαλία

Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς – Τὰ 100 πρακτικὰ κεφάλαια:

91. Μοῦ διηγήθηκε κάποιος, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀγαποῦν ἀχόρταγα τὸν Θεό, ὅτι ἐπιθύμησε κάποτε νὰ γνωρίσει φανερὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καὶ τοῦ τὸ ἔδωσε μὲ πολλὴ αἴσθηση καὶ ἐσωτερικὴ πληροφορία ὁ Ἀγαθός.

«Καὶ τόσο πολὺ αἰσθάνθηκα τὴν ἐνέργειά της, εἶπε, ὥστε ἡ ψυχή μου νὰ βιάζεται νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ σῶμα μὲ μιὰν ἀνέκφραστη χαρὰ καὶ ἀγάπη καὶ νὰ μεταβεῖ στὸν Κύριο, σὰν νὰ ἀγνοεῖ αὐτὴν τὴν πρόσκαιρη ζωή».

Ἐκεῖνος ποὺ ἐλαβε πείρα τῆς τέτοιας ἀγάπης, καὶ ἀν πάρα πολὺ ὑβριστεῖ ἢ ἀδικηθεῖ ἀπὸ ἄλλον –γιατὶ συμβαίνει νὰ ἔχει αὐτὸς κάποιον νὰ τὸν λυπεῖ–­ δὲν ὀργίζεται ἐναντίον του, ἀλλὰ μένει σὰν νὰ εἶναι κολλημένος μὲ τὴν ἀγάπη στὴν ψυχὴ ἐκείνου ποὺ τὸν ἔβρισε ἢ τὸν ἀδίκησε. Ἐξάπτεται μόνον ἐναντίον ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἢ καταδιώκουν τούς φτωχούς ἢ ἀπευθύνουν κατὰ τοῦ Θεοῦ λόγους ἄδικους, ὅπως λέει ἡ Γραφή (Ψαλ.74,6), ἢ ζοῦν μὲ ἄλλον κακὸ τρόπο.

Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ πολὺ παραπάνω ἀπὸ τὸν ἐαυτό του, ἢ μᾶλλον ποὺ δὲν ἀγαπᾶ πλέον τὸν ἐαυτό του ἀλλὰ μόνο τὸν Θεό, δὲν μάχεται πλέον γιὰ τὴν δική του τιμή, ἀλλὰ μόνο θέλει νὰ τιμᾶται ἡ δικαιοσύνη Ἐκείνου, ποὺ τὸν τίμησε μὲ αἰώνια τιμή. Αὐτὸ δὲν τὸ θέλει μὲ μισὴ καρδιά, ἀλλὰ ἔχει αὐτὴν τὴν διάθεση σὰν συνήθεια, λόγω τῆς πολλῆς πείρας τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτά, πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅτι ἐκεῖνος ποὺ μὲ τὴν ἐνέργεια τῆς χάρης ἔχει τόση πολλὴ ἀγάπη, ξεπερνᾶ καὶ τὴν πίστη κατὰ τὸν καιρὸ αὐτῆς τῆς θείας ἐνέργειας, ἐπειδὴ ἀπὸ τὴν πολλὴ ἀγάπη κρατᾶ μὲ αἴσθηση καρδιᾶς Αὐτόν, ποὺ τιμᾶ μὲ τὴν πίστη. Αὐτὸ τὸ φανερώνει μὲ σαφήνεια ὁ Ἄγιος Ἀπόστολος λέγοντας: «Τώρα μένουν αὐτὰ τὰ τρία, ἡ πίστη, ἡ ἐλπίδα, ἡ ἀγάπη. Τὸ μεγαλύτερο ὅμως ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἡ ἀγάπη»(Α´Κορ.13,13). Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ –ὅπως εἶπα– κατέχει τὸν Θεὸ μὲ τὸν πλοῦτο τῆς ἀγάπης, εἶναι τότε πολὺ ἀνώτερος ἀπὸ τὴν πίστη του, ἀφοῦ βρίσκεται ὁλόκληρος μέσα στὸν θεῖο πόθο.

12 Μαρτίου Συναξαριστής. Θεοφάνους Ὁμολογητού, Μνήμη Θαύματος Κολύβων Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τύρωνος Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου, Φινεὲς δικαίου, Ἀαρῶν Πρεσβυτέρου, τῶν Ἁγίων ἐννέα Μαρτύρων ἐν Περσίδι, Συμεὼν τοῦ νέου Θεολόγου, Συμεὼν τοῦ Εὐλαβοῦς, Λαυρεντίου Μάρτυρος, Δημητρίου βασιλέως.

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητὴς Ἐπίσκοπος Σιγριανὴς (ἑορτὴ Θεοφάνης)

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητής, γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 760 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὴν Θεοδότη. Σὲ ἡλικία ὀκτὼ ἐτῶν ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ ἡ μητέρα του ἀνέλαβε τὸ δύσκολο ἔργο τῆς ἀνατροφῆς, τῆς διαπαιδαγωγήσεως καὶ τῆς μορφώσεως τοῦ υἱοῦ της Θεοφάνους.
Ὁ Ὅσιος, κατὰ παράκληση τῆς μητέρας του, νυμφεύθηκε σὲ νεαρὴ ἡλικία τὴν εὐσεβῆ καὶ πλούσια Μεγαλῶ. Ὁ γάμος αὐτός, ποὺ ἦταν ἀντίθετος γιὰ τὴ μοναχικὴ ζωὴ ποὺ ἐπιθυμοῦσε ὁ Ὅσιος, διαλύθηκε. Ἡ μὲν σύζυγος αὐτοῦ ἔγινε μοναχὴ στὴ μονὴ τῆς Πριγκίπου καὶ μετονομάσθηκε Εἰρήνη, ὁ δὲ Ὅσιος κατέφυγε, τὸ 781 μ.Χ., στὴ μονὴ τοῦ Μεγάλου Ἀγροῦ στὴ Σιγριανὴ καὶ ἐκεῖ ἐκάρη μοναχὸς ὑπὸ τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς.
Ἀπὸ τὴ μονὴ αὐτή, ὡς λόγιος καὶ ἐνάρετος μοναχός, προσκλήθηκε μαζὶ μὲ ἄλλους ἡγουμένους διαπρεπεῖς, τὸν ἡγούμενο τῆς μονῆς Σακουδίωνος Πλάτωνα, τοὺς μοναχοὺς Νικηφόρο καὶ Νικήτα ἀπὸ τὴ μονὴ Μηδικίου, τὸ μοναχὸ Χριστόφορο ἀπὸ τὴ μονὴ τοῦ Μικροῦ Ἀγροῦ, στὴν Ἑβδόμη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Νίκαιος, τὸ ἔτος 787 μ.Χ. Ὅταν ἐπανῆλθε στὴ μονή του, ἐγκατέστησε ἡγούμενο τὸν μοναχὸ Στρατήγιο καὶ ἐκεῖνος ἀποσύρθηκε στὴν ἀπέναντι νῆσο Καλώνυμον, ὅπου ἵδρυσε μεγάλη μονὴ καὶ ἐκεῖ, ἀφοῦ ἐγκαταβίωσε ἐπὶ ἑξαετία, ἀσχολήθηκε μὲ τὴν καλλιγραφία καὶ τὶς συγγραφές. Ἀλλὰ ἀτυχῶς ἡ ὑγεία του προσβλήθηκε ἀπὸ ὀξεῖα λιθίαση. Σὲ αὐτὴ τὴν χαλεπὴ κατάσταση δὲν παρέλειψε νὰ μεταβεῖ στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅταν προσκλήθηκε ὑπὸ τοῦ Λέοντος τοῦ