Σελίδες

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 22-06-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωαμίους κεφ. δ΄ 13 - 25

δ΄ 13 - 25

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Ζ΄ 21 - 23

Ζ΄ 21 - 23

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁ ρόλος τοῦ πονηροῦ καί οἱ «λεγόμενοι ψυχίατροι».

«Κύριον αἴτιον εἰς τήν κατάθλιψη» ἔλεγε ὁ μακαριστός Γέροντας Πορφύριος «καί σέ ὅλα αὐτά πού τά λένε πειρασμικά, σατανικά, ὅπως εἶναι ἡ νωθρότης, ἡ ἀκηδία, ἡ τεμπελιά, πού μαζί μ’αὐτά εἶναι τόσα ἄλλα ψυχολογικά, δηλαδή πειρασμικά πράγματα, εἶναι ὅτι ἔχεις μεγάλον ἐγωισμό μέσα σου»[1]

Κάνει ἐντύπωση, πού ὁ Γέροντας Πορφύριος ὅλα τά ἀνωτέρω «ψυχολογικά» τά ἀποκαλεῖ πειρασμικά, δηλ. δαιμονικά. Διακηρύσσει ὅτι εἶναι ἀποτελέσματα δαιμονικῶν ἐνεργειῶν, δαιμονικῶν ἐπηρρειῶν, τίς ὁποῖες βέβαια «ἐγκολπώνεται» ὁ ἄνθρωπος, μέ τήν ἐλεύθερη συγκατάθεση τοῦ αὐτεξουσίου του.

Μητροπολίτης Κυθήρων για τρέχοντα Εκκλησιαστικά θέματα



Ἐν Κυθήροις τῇ 9ῃ Ἰουνίου 2011
Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
Κύριον κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ
Πρόεδρον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἰωάννου Γενναδίου 14
115 21 Ἀθήνας

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε, Ἅγιοι Συνοδικοί,
Ἐν πρώτοις προάγομαι καί διά τοῦ παρόντος νά εὐχηθῶ ἅπαξ ἔτι ταχεῖαν ἀνάρρωσιν καί ἀποκατάστασιν τῆς ὑγιείας Ὑμῶν, τοῦ Μακ. Προέδρου, καί ἀκώλυτον συνέχισιν τῶν πολυευθύνων καθηκόντων Ὑμῶν ὥς τε Πρωθιεράρχου καί ὡς Προκαθημένου - Προέδρου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Ἐν συνεχείᾳ ἄς μοῦ ἐπιτραπῇ, Μακαριώτατε καί Ἅγιοι Συνοδικοί, νά ἐπισημάνω ἀκροθιγῶς φλέγοντά τινα καί ἐπείγοντα καίρια ἐκκλησιαστικά θέματα, περί ὧν ἔγραψαν μέν πρεσβύτεροί τινες καί σεβάσμιοι Ἀδελφοί Συνεπίσκοποι, δέν ἠκούσθη ὅμως ἐπισήμως καί ἁρμοδίως ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Ἀνωτάτων Διοικητικῶν Ὀργάνων Αὐτῆς.

Το χάρισμα της προσευχής

 undefined
Ο στάρετς Σαμψών (+1979) παρακινούσε τα πνευματικά του παιδιά να παρακαλούν επίμονα το Θεό για την απόκτηση του χαρίσματος της προσευχής λέγοντας: “Δίδαξέ με, Κύριε, να προσεύχομαι, δεν ξέρω να προσεύχομαι”.
Μερικές φορές, συμπλήρωνε ο στάρετς, το μυστικό αυτό μας αποκαλύπτεται στη θεία λειτουργία όταν κοινωνούμε. Γνώρισα έναν ιερέα που δεν μπορούσε να μάθει να προσεύχεται. Κάποτε λοιπόν, την ώρα που κοινωνούσε, πήρε το Σώμα του Χριστού με το αριστερό του χέρι, το έβαλε πάνω στο δεξί και άρχισε να διαβάζει, όπως συνήθως, την ευχή: «Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ… ». Όταν τελείωσε, κι ενώ από τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα, άρχισε να παρακαλεί θερμά: Μάθε με, Κύριε, να προσεύχομαι, δεν έμαθα ακόμα να προσεύχομαι. Μόνο που διαβάζω τις ευχές. Αμέσως, καθώς ο ίδιος διηγήθηκε, το πρόσωπό του φωτίστηκε από ένα αόρατο Φως και μέσα του άνοιξε ένας άλλος νους. Άρχισε τότε να διαβάζει για δεύτερη φορά το «Πιστεύω, Κύριε…» χωρίς να σηκώνει τα μάτια από το δεσποτικό Σώμα.