Σελίδες

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 30-06-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. δ΄ 9 - 16

δ΄ 9 - 16

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Θ 36 - 38 & Ι΄ 1 - 8

Θ΄ 36 - 38 & Ι΄ 1 - 8


Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Κακοπάθεια καί ταπείνωση στόν Ἀπόστολο Παῦλο

Η ΚΑΚΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΑΠΑΛΛΑΣΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ, ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΘΗ



«Κακοπάθεια καί ταπείνωση ἀπαλλάσσουν τόν ἀνθρώπο ἀπό ὅλα τά πάθη», διδάσκει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Καί συνεχίζει: Ἡ μέν κακοπάθεια ἀφαιρεῖ τά σωματικά, ἡ δέ ταπείνωση τά ψυχικά πάθη. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι διά μέσου αὐτῶν τῶν μέσων εἵλκυσαν τήν Θεία Χάρη καί καθαρίστηκαν ἀπό κάθε «μολυσμό σαρκός καί πνεύματος». Στή συνέχεια, πάλι διά τῆς Θείας Χάρης, φωτίστηκαν καί θεώθηκαν. Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος ἔζησε μέ ἄκρα κακοπάθεια καί ταπείνωση, δίνοντάς μας τό σωστό πρότυπο ζωῆς, γιά νά τό μιμηθοῦμε.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναδείχθηκε ἀληθινά κορυφαῖος μιμητής τοῦ Κυρίου στήν κακοπάθεια καί τήν ταπείνωση.

Ἡ μοναχική ζωή εἶναι ἡ ζωή τῶν Ἀποστόλων καί τῶν πρώτων Χριστιανῶν



Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

Ἡ μοναχική ζωή κατ' ἀρχάς ὀνομαζόταν «ἀποστολική ζωή»· τοῦτο διότι αὐτή δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ ἐφαρμογή -κατά τόν τελειότερο βαθμό- τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου, πού μᾶς κήρυξε ὁ Κύριος καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι.

Ὁ Κύριος μᾶς παρέδωσε μία κοινή διδασκαλία γιά ὅλους μοναχούς, ἀγάμους καί ἐγγάμους. Ἄλλωστε, ὅταν μᾶς ἐκήρυττε, δέν ὑπῆρχε διαμορφωμένη ἡ τάξη τῶν μοναχῶν. Ὅ,τι εἶπε ὁ Κύριος, σέ ὅλους μας τό εἶπε. Ὅ,τι ἔκανε, γιά ὅλους μας τό ἔκανε· γιά νά μᾶς δώσει τό σωστό πρότυπο ζωῆς καί τόν τρόπο τῆς σωτηρίας. Δηλαδή, μᾶς ἀποκάλυψε τόν τρόπο νά πραγματώσουμε τόν προορισμό μας: νά ἐπιτύχουμε (μέ τήν βοήθεια τοῦ «κατ' εἰκόνα» καί τήν Θεία Χάρη) τό «καθ' ὁμοίωσιν».

Οἱ Ἅγιοι: Ὁ καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (mp3) (Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς)


Π. Σάββας 2011-06-19_ΟΙ ΑΓΙΟΙ - Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ



μιλία το π. Σάββα στίς 19-06-11(Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ποθηκεύσετε τήν μιλία πατστε δ (δεξί κλίκ, 'ποθήκευση προορισμο ς, ν χετε Interntet Explorer ποθήκευση δεσμο ς, ν χετε Mozilla. Στή συνέχεια δστε τό νομα πού θέλετε καί πατστε ΟΚ γιά νά ποθηκευθε μιλία).
Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.

«Δυο φωτεινοί και αλησμόνητοι Άγιοι »


Στο σπήλαιο του οσίου Μελετίου

undefinedΜεγάλη ήταν ή χαρά του Γέροντα, οσάκις δημιουργούσε ευκαιρίες αναστροφής μεταξύ των μοναστικών αδελφοτήτων, για να συσφίγγονται οι δεσμοί της αδελφικής εν Χριστώ αγάπης.

Έτσι, το έτος 1979, ό Παππούς, με όλη την αδελφότητα, επισκέφθηκε την παλαίφατο ιερά Μονή του Οσίου Μελετίου, για να λειτουργήσει στο σπήλαιο όπου ασκήτευε ό Όσιος. Ό π. Δαμασκηνός έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια προς τον πολιστή του Κιθαιρώνος, ό όποιος -κατά μία εκδοχή- πιθανώς είχε ιδρύσει, μεταξύ των άλλων, και την Μονή του Μακρινού.

Στην Θεία Μυσταγωγία μέσα στο ιερό σπήλαιο, ή παρουσία του Οσίου ήταν πολύ αισθητή και ή χάρις του Μυστηρίου μετέδιδε σε όλους την αγαλλίασι της Αναστάσεως. Το σκοτεινό, αποπνικτικό κρησφύγετο του Οσίου είχε μεταβληθεί σε φωτεινό και δροσερό ενδιαίτημα. Μέσα στην ασκητική παλαίστρα του, την πλημμυρισμένη ευωδία, ό όσιος Μελέτιος προεξήρχε της πανηγύρεως και σκόρπιζε την ευλογία του.

Ἐγκώμιον εἰς τὸν Ἀπόστολον Παῦλον


Του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Τι, τέλος πάντων, είναι ο άνθρωπος και πόση είναι η ευγένεια της δικής μας φύσης και πόσο ικανό στην αρετή είναι αυτό το όν, μας το έδειξε περισσότερο απ᾽ όλους τους ανθρώπους ο Παύλος.

Και τώρα σηκώνεται, από εκεί που έχει φτάσει, και με καθαρή φωνή προς όλους εκείνους που κατηγορούν τη φύση μας απολογείται για χάρη του Κυρίου, προτρέπει για αρετή, κλείνει τα αναίσχυντα στόματα των βλάσφημων και αποδεικνύει ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους αγγέλους και στους ανθρώπους, αν θέλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας. Γιατί, χωρίς να έχει άλλη φύση ούτε να έχει λάβει άλλη ψυχή ούτε να κατοίκησε σ᾽ άλλον κόσμο, αλλά, αν και ανατράφηκε στην ίδια γη και τόπο και με τους ίδιους νόμους και συνήθειες, ξεπέρασε όλους τους ανθρώπους που έζησαν από τότε που έγιναν οι άνθρωποι.

29 Ιουνίου Συναξαριστής. Πρωταποστόλων Πέτρου και Παύλου, Μνήμη Πάντων των εν Λέσβω Αγίων, Κυρίλλου μάρτυρα,Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ὁσίου Νικάνδρου ἐν Πσκὼφ Ρωσίας,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Κασπερώφ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γλυκοφιλούσης.


 

Ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ Ἀπόστολος


Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἡ ἡρωικότερη ἀποστολικὴ μορφὴ τῆς πρώτης Χριστιανικῆς περιόδου, ὑπῆρξε ὁ κατ’ ἐξοχὴν Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὁ μοναδικὸς διδάσκαλος καὶ ὁ σπουδαιότερος παιδαγωγὸς τῆς Οἰκουμένης, ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἀγωνιστὴς καὺ φυτουργὸς τῆς Ἐκκλησίας.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζονται μὲ τὸ μεγαλύτερο θαυμασμὸ καὶ ἐξυμνοῦν μὲ τὰ καλύτερα λόγια τὴν προσωπικότητά του, τὸ καταπληκτικὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο του καὶ τὴ μοναδικὴ διδασκαλία του.
Μάλιστα ὁ κυριότερος ἑρμηνευτής του, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐκ τῶν κορυφαίων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, εὔστοχα τὸν χαρακτηρίζει ὡς «τὸν πρῶτον μετὰ τὸν Ἕνα» καὶ συνιστᾶ «μὴ θαυμάζειν μόνον ἀλλὰ καὶ μιμεῖσθαι τὸ ἀρχέτυπον τοῦτο τῆς ἀρετῆς».
Ἄριστος γνώστης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ παιδείας, ἔφερε τὸ ἀληθινὸ φῶς τῆς θεογνωσίας, τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴ Δύση.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐγεννήθηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας, μεταξὺ τῶν ἐτῶν 5 – 15 μ.Χ., ἀπὸ Ἰουδαίους γονεῖς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ἡ ὁποία μαζὶ μὲ τὴ φυλὴ τοῦ Ἰούδα θεωροῦνται οἱ μόνες καθαρὲς φυλές.
Κατεῖχε τὴ ρωμαίκὴ ὑπηκοότητα ἀπὸ τὸν πατέρα του, ὁ ὁποῖος ἦταν Ρωμαῖος πολίτης, δικαίωμα τὸ ὁποῖο ἀπέκτησε  καὶ ὁ ἴδιος καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖο φαίνεται ὅτι ὁ κάτοχός του καταγόταν ἀπὸ τὰ ἀνώτερα στρώματα τῆς κοινωνίας τῆς Κιλικίας.
Στὸ ἑβραϊκό του ἀρχικὸ ὄνομα Σαοὺλ ἢ Σαῦλος, κατὰ τὴ γνωστὴ τότε συνήθεια  τῶν Ἰουδαίων τῆς διασπορᾶς νὰ χρησιμοποιοῦν διπλὴ ὀνομασία, προστέθηκε ἀργότερα δεύτερο ὄνομα – καὶ ὡς Ρωμαῖος πιὰ πολίτης – τὸ χρησιμοποιούμενο στὶς Πράξεις ἑλληνικὸ ἢ ρωμαϊκὸ ὄνομα Παῦλος, ὁμόηχο τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Σαῦλος
(Σαῦλος – Παῦλος). Ἡ δεύτερη ὀνομασία δὲν ἦταν ἀσυνήθης ἐνέργεια στὶς εὐκατάστατες καὶ ὁπωσδήποτε σημαντικὲς ρωμαϊκὲς οἰκογένειες.