Σελίδες

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 16-07-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. η΄ 14 - 22

η΄ 14 - 22

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Θ΄ 9 - 13

Θ΄ 9 - 13

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ θεραπεία τοῦ νοῦ καί τῆς καρδίας διά τῆς Ὀρθοδοξίας.


Αὐτὸ ποὺ θεραπεύεται πρωτίστως, ὅταν κανείς ἐνταχθεῖ σωστά στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, εἶναι ἡ καρδιά, δηλ. τὸ κέντρο τῆς ψυχοσωματικῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν πρόκειται γιὰ μία θεραπεία ἐξωτερική, ἀλλὰ ἐσωτερική.
Ὁ νοῦς τοῦ πνευματικῶς ἀσθενοῦς ἀνθρώπου εἶναι ἐσκοτισμένος ὑπό ὅλων τῶν παθῶν. Ἔχει ἄγνοια τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὑποταγμένος στήν λογική. Ὁ ἀναβάτης (ὁ νοῦς) ἔχει γίνει ὑποζύγιο καί τό ὑποζύγιο (ἡ λογική) ἔχει γίνει ἀναβάτης.
Ἡ ὑψηλότερη καί καθαρότερη ψυχική δύναμη τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ νοῦς[1]. Στήν κανονική κατάσταση (τοῦ πνευματικῶς ὑγειοῦς) ἡ ἐνέργεια τοῦ νοῦ εἶναι ἑνωμένη μέ τήν οὐσία του[2], ἡ ὁποία βρίσκεται στήν καρδιά «ὡς ἐν ὀργάνῳ»[3]. Ἐκεῖ ὁ νοῦς προσεύχεται ἀδιάλειπτα καί εἶναι ἑνωμένος μέ τόν Θεό. Στήν καρδία, φυσιολογικά, δέν πρέπει νά ὑπάρχει κανένας ἄλλος λογισμός παρά μόνο τά ρήματα καί τά νοήματα τῆς νοερᾶς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.

Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου - Ἡ μαγεία

ἀπόσπασμα σὲ σύγχρονη ἀπόδοση ἐκ τοῦ ἔργου «Κατὰ τῶν μαγικῶν εἰδῶν»

Προοίμιον

Ταιριάζει, σὲ ὅσα θὰ πῶ παρακάτω, νὰ δανεισθῶ τὸ θρηνητικὸ ἐκεῖνο ρητὸ τοῦ προφήτη Ἱερεμία καὶ νὰ φωνάξω κι ἐγὼ μὲ ὀδύνη: «Ποιὸς θὰ βάλει στὰ μάτια μου πηγὴ δακρύων, γιὰ νὰ κλάψουν πικρὰ τὸν λαὸ τῶν Χριστιανῶν μέρα καὶ νύχτα;». Γιατί ποιὸς μπορεῖ, ἀλήθεια, νὰ μὴν τὸν κλάψει, ὅταν σκεφθεῖ πώς, ἐνῶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ νίκησε μὲ τὸν σταυρικό Του θάνατο ὅλους τοὺς δαίμονες, οἱ Χριστιανοὶ τοὺς ἀναδεικνύουν πάλι νικητὲς καὶ τροπαιούχους μὲ τὶς διάφορες μαγεῖες τους; Καὶ ποιὸς μπορεῖ νὰ μὴ χύσει πικρὰ δάκρυα, ὅταν συλλογισθεῖ πώς, ἐνῶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπάλλαξε ἀπὸ τὴν τυραννία τοῦ διαβόλου τὸν κόσμο καὶ τοὺς Χριστιανούς, αὐτοί, μὲ τὴ μαγεία, τὸν ξαναφέρνουν στὸν κόσμο καὶ τὸν ξανακάνουν τύραννό τους;

Εἶναι ἢ δὲν εἶναι, λοιπόν, γιὰ κλάματα ἡ τωρινὴ κατάσταση τῶν Χριστιανῶν, ἀφοῦ μὲ τὰ μαγικὰ καμώματα καὶ σατανικὰ τεχνάσματά τους ἀναβιώνουν στὴν οὐσία τὴ λατρεία τῶν δαιμόνων; Ἐνῶ δηλαδὴ φανερὰ λατρεύουν τὸν ἀληθινὸ Θεό, κρυφὰ τὸν ἀρνοῦνται καὶ λατρεύουν τὸν διάβολο. Τὸ μεγαλύτερο μάλιστα κακὸ εἶναι τοῦτο: Μολονότι χρησιμοποιοῦν ἕνα σωρὸ μαγικά, οὔτε ποὺ καταλαβαίνουν πὼς ἀρνοῦνται ἔτσι τὸν Θεό, καταφρονοῦν τὸν Χριστὸ καὶ ἀγκαλιάζουν τὸν διάβολο. Τί μεγάλη πλάνη! Κρυφὴ καὶ ἀπατηλή, ψυχώλεθρη καὶ θανατηφόρα!
Γι᾿ αὐτό, λοιπόν, ἀποφάσισα νὰ ἐλέγξω τὴν πλάνη καὶ ν᾿ ἀποδείξω ὅτι οἱ Χριστιανοὶ οὔτε μάγοι πρέπει νὰ γίνονται οὔτε κανένα εἶδος μαγείας νὰ χρησιμοποιοῦν.

Οἱ κυριότερες ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου



ΟΙ ΚΥΡΙΩΤΕΡΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου


1. Κάθε χριστιανὸς ὀφείλει ν᾽ ἀγαπᾶ τὸ Θεό. 

Ὀφείλεις ν᾽ ἀγαπᾶς τὸν Κύριο καὶ Θεό σου μ᾽ ὅλη σου τὴν καρδιὰ καὶ μ᾽ ὅλη σου τὴν ψυχὴ καὶ μ᾽ ὅλο σου τὸ νοῦ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή (Ματθ. 22, 37).
Ἂν μ᾽ ἀγαπᾶτε, τηρῆστε τὶς ἐντολές μου (Ἰω. 14, 15).
Ὅποιος ἐγκολπώθηκε τὶς ἐντολές μου καὶ τὶς ἐκτελεῖ, ἐκεῖνος εἶναι ποὺ μ᾽ ἀγαπᾶ. Καὶ ὅποιος ἀγαπᾶ ἐμένα, θ᾽ ἀγαπηθεῖ ἀπὸ τὸν Πατέρα μου καὶ θὰ τὸν ἀγαπήσω κι ἐγὼ καὶ θὰ φανερώσω μέσα του μυστικὰ τὸν ἑαυτό μου (Ἰω. 14, 21).
Ὅποιος δὲν μ᾽ ἀγαπᾶ, δὲν τηρεῖ τὶς ἐντολές μου (Ἰω. 14, 24).
Ἀγαπᾶτε τὸ Χριστό, ἂν καὶ δὲν τὸν ἔχετε γνωρίσει (Α´ Πέτρ. 1, 8).
Ὅποιος ἀγαπᾶ τὸν Πατέρα, ἀγαπᾶ καὶ τὸν Υἱό, ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὸν Πατέρα (Α´ Ἰω. 5, 1).


 

Η οντολογία της θεοποιού Χάριτος κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Δημητρίου Τσελεγγίδη

 Η ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΠΟΙΟΥ ΧΑΡΙΤΟΣ
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΜΑΧΟ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑΣΜΟΥ*

 *Αποτελεί επεξεργασμένη μορφή μιας παραγράφου της μελέτης μας, Χάρη και ελευθερία κατά την Πατερική Παράδοση του ΙΔ’ αιώνα, Θεσσαλονίκη 1987, σ. 21-39.

Η Χάρη του Θεού κατά την θεολογία και την πνευματική εμπειρία των Πατέρων της Ορθόδοξης Ανατολής αποτελεί θεολογικό όρο με σαφές δογματικό περιεχόμενο. Ο όρος «Χάρις Θεού» στο πλαίσιο της θεολογίας δηλώνει κατά τον ησυχαστή άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά μία συγκεκριμένη φυσική και ουσιώδη ενέργεια του Θεού, που όταν γίνεται μεθεκτή, θεώνει χαρισματικώς τους μετόχους της[1]. Είναι κατά συνέπεια προφανής η σωτηριολογικού χαρακτήρα σημασία της, γι’ αυτό και δεν πρέπει να ταυτίζεται με τις άλλες ενέργειες[2] του Τριαδικού Θεού. 

1.Τά ἐκ προθέσεως σφάλματα-2.Νὰ κάνουμε τὸ καλὸ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν χριστὸ-3.Oἱ πειρασμοὶ καὶ πὼς μᾶς βοηθοῦν στὴ ζωή μας_Γέροντος Παϊσίου_mp3


Π. Σάββας 2011-06-22_1.Τά ἐκ προθέσεως σφάλματα-2.Νὰ κάνουμε τὸ καλὸ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν χριστὸ-3.Oἱ πειρασμοὶ καὶ πὼς μᾶς βοηθοῦν στὴ ζωή μας_Γέροντος Παϊσίου_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-06-2011 (Συνάξεις καλοκαιριοῦ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)