Σελίδες

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Ἡ ἀξία τῆς ὑπακοῆς.


ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΟΥ

Συμβουλές του σεβαστού Γέροντος Ιερομόναχου Εφραίμ

Κατουνακιώτου στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ


Αγαπημένες μου ψυχές, αισθάνομαι ως προθυμία της ψυχής μου να σας πω δύο λόγια. οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι όταν υπάρχουν ψυχές, οι όποιες πρόκειται να ακούσουν, ο Θεός ευλογεί και εκείνον ο όποιος πρόκειται να ομιλήσει. Μακάριοι οι λέγοντες εις ώτα ακουόντων.

Η τραγική και επίπονη κρίση (η τρίτη από τις τρεις ομιλίες του Μοναχού Αλέξιου Καρακαλληνού)


Ομιλία Α
Ομιλία Β
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, όλοι μας αυτόν τόν καιρό συζητούμε και γινόμαστε δέκτες των δυσάρεστων ειδήσεων, περί της οικονομικής καταστάσεως που επικρατεί στήν χώρα μας, και όλοι βιώνουμε καθημερινά αυτή τήν αγωνία περί τού τι μάς επιφυλάσσει τό μέλλον. Μακάρι όλοι να είχαμε τήν ίδια αγωνία, που έχουμε γιά τά βιωτικά, και γιά τά πνευματικά διότι όπως είπα και τίς δύο προηγούμενες Κυριακές, η οικονομική κρίση στήν Ελλάδα είναι ουσιαστικά μια πνευματική κρίση αξιών και αρετων.

Ὁ καλός λογισμός

Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ
Εἶναι πολύ μεγάλη, σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρας, ἡ «προληπτική» ἀλλά καί ἡ «θεραπευτική» δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ. Ὁ ἀδελφός μας, πού μᾶς ἀδικεῖ εἶναι ὁ ἀδελφός μας πού τόν κατέλαβε ὁ «ἀντίθετος», ὁ πονηρός. Ὅλους γιά ἁγίους πρέπει νά τούς βλέπομε, δίδασκε ὁ μακαριστός π. Πορφύριος.  
Πρέπει μέσα μας τό ἐργοστάσιο τῆς ψυχῆς μας νά φτιάχνει «δισκοπότηρα καί ὄχι σφαῖρες», μᾶς διδάσκει ὁ ἄλλος σύγχρονος ἅγιος Γέροντας, μακαριστός π. Παΐσιος. 

Λογισμοί αμαρτωλού, Φωτίου Κόντογλου


undefined

Όταν μιλήσεις στους ψευτοχριστιανούς για σκληρή άσκηση στο κορμί και στο πνεύμα για την αγάπη του Χριστού, θυμώνουνε, σε λένε φακίρη, ειδωλολάτρη, βάρβαρο. Αν θέλεις να δοκιμάσεις την πίστη ενός χριστιανού, μίλησέ του για τον ασκητισμό. Ο πιστός θα νοιώσει κατάνυξη, ο χλιαρός, δηλαδή ο ψεύτικος, ο άπιστος, θα διαμαρτυρηθεί. Τί αν λέγει ο Χρι­στός: «Μακάριοι όσοι αφήσανε τα πάντα και μ' ακολουθήσανε», ή «Η βασιλεία του Θεού βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν», και πως «θλίψιν έξετε», και πως «στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν»; Εμείς θέλουμε να είμαστε Χριστιανοί χωρίς Χριστό, δηλ. χωρίς θλίψη πνευματική, χωρίς να σηκώνουμε τον σκληρό σταυρό, αλλά να περπατάμε στον πλατύν δρόμο.

Ἡ ἀγάπη καί οἱ βαθμίδες της


undefined
Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
«”Ακουσε, παιδί μου, να σου ειπώ. Ή τελεία αγάπη είναι να πούλησης όλα σου τά πράματα, νά τά δώσης ελεημοσύνη καί νά πηγαίνης καί εσύ νά εύρης κανένα αύθεντη νά πουληθής σκλάβος. Καί όσα πάρης, νά τά δώσης δλα. Νά μη κράτησης ένα άσπρο. Ή μπορείς να το κάμης αυτό να γένης τέλειος; Βαρύ σου φαίνεται…
Δέν ημπορείς να το κάμης αυτό; Κάμε άλλο: Μη πουληθής εσύ σκλάβος. Μόνο πούλησε τα πράματά σου. Δώσε τα όλα ελεημοσύνη. Το κάμνεις; Ακόμη βαρύ σού φαίνεται και αυτό.
Ας έλθωμε παρακάτω. Δεν ημπορείς να δώσης όλα σου τα πράγματα. Δώσε τα μισά. Δώσε από τα τρία ένα. Δώσε από τα πέντε ένα. Ακόμη βαρύ σου φαίνεται.
Κάμε άλλο. Δώσε από τα δέκα ένα. Τό κάμνεις; Ακόμη βαρύ σου φαίνεται.
Κάμε άλλο. Μη κάμης ελεημοσύνη. Μη πουληθής σκλάβος. Άς έλθωμε παρακάτω: Μη πάρης τό ψωμί του άδελφού σου, μη πάρης τό έξωφόρι του. Μη τόν κατατρέχεις. ΜΗ ΤΟΝ ΤΡΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ. Μήτε καί αυτό τό κάμνεις;

24 Αυγούστου Συναξαριστής. Ευτυχούς Ιερομάρτυρα, Τατίωνος, Γεωργίου Λιμνιώτη, Κοσμά του Αιτωλού, Ανακομιδή Λειψάνου Αγίου Διονυσίου Εκ Ζακύνθου, Αρσενίου Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς


Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, γεννήθηκε στὸ Μονοδένδρι τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, ποὺ τοῦ ἔμαθαν τὰ πάντα γύρω ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό. Σὲ ἡλικία 20 χρόνων πῆγε στὸ Ἅγιο Ὄρος, γιὰ νὰ σπουδάσει στὸ σχολεῖο τῆς Μονῆς Βατοπεδίου.
Στὴν συνέχεια πῆγε στὴν Μονὴ Φιλοθέου, ὅπου ἐκάρη μοναχὸς καὶ χειροτονήθηκε καὶ ἱερέας.
Ὁ Κοσμᾶς ὅμως, δὲν μποροῦσε νὰ ἡσυχάσει. Ἤθελε νὰ διδάξει ὅλους τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες γιὰ τὸν Χριστό. Θεωροῦσε ὅμως τὸν ἑαυτό του ἀδύνατο γιὰ νὰ τὸ κάνει.
Μὲ Θεία ὅμως φώτιση πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συνάντησε τὸν ἀδελφό του, Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος ἦταν δάσκαλος. Αὐτὸς τὸν βοήθησε στὴν ρητορική, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ διδάξει.
Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ πῆρε τὴν ἄδεια τοῦ πατριάρχη, γύρισε στὴν Ἑλλάδα καὶ κυριολεκτικὰ τὴν ὄργωσε ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη. Ἀπ’ ὅπου πέρναγε πλῆθος πιστῶν «ραγιάδων», τὸν ἄκουγε μὲ πολλὴ προσοχή. Εἶναι χαρακτηριστικὸ αὐτὸ ποὺ εἶπε κάποτε στὴν ὁμιλία του σ’ ἕνα χωριὸ: «Ἦρθα στὸ χωριό σας νὰ σᾶς κηρύξω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Δίκαιο λοιπὸν εἶναι νὰ μὲ πληρώσετε γιὰ τὸν κόπο μου. Ὄχι ὅμως μὲ χρήματα, γιατί τί νὰ τὰ κάνω; Ἡ πληρωμή μου εἶναι νὰ βάλετε τὰ λόγια του Θεοῦ στὴν καρδιά σας γιὰ νὰ κερδίσετε τὴν αἰώνια ζωή».

Η τραγική και επίπονη κρίση (η δεύτερη από τις τρεις ομιλίες του Μοναχού Αλέξιου Καρακαλληνού)

undefined
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, θά ήθελα να αναφερθώ και στην σημερινή μου ομιλία, όπως και στην προηγούμενη για όσους τήν ακουσαν, στό κυρίαρχο θέμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα η οποία είναι μία προέκταση τού τρόπου της ζωής μας και επίσης θάήθελα να τονίσω τήν συμβολή της μετανοίας στην ζωή μας. Πολλές φορές, όταν έχουμε ένα πρόβλημα ή μία στεναχώρια, θέλουμε ένα θαύμα για να αρθεί το πρόβλημα ή δυσκολία πού μάς ταλαιπωρεί ή να μάς ελευθερώσει από μία ανυπόφορη κατάσταση. Όμως, πολλές φορές, πίσω από αυτό το φαινομενικά εύλογο θέλημα κρύβεται η επιθυμία να αποφύγουμε τήν προσπάθεια και τον αγώνα πού ο Θεός ζητάει από μάς. Φοβόμαστε να αλλάξουμε, διότι φοβόμαστε όχι μόνο το άγνωστο, αλλά το κυριότερο είναι ότι δέν θέλουμε να αφήσουμε το βόλεμά μας.
Οι Εβραίοι πού δέν πίστεψαν κατά βάθος σ τον Θεό, αλλά μόνο εξωτερικά, ζήτησαν από τον Χριστό ένα σημείο, ένα μεγάλο θαύμα. Και τί απάντησε ο Σωτήρας μας, “Γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον επιζητεί, και σημείον ου δοθήσεται αυτή ει μή το σημείον Ιωνα.” Λυπάμαι πού το λέω, αλλά αυτά τά λόγια ταιριάζουν στην δική μας γενεά και στην σημερινή κατάσταση πού επικρατεί στην χώρα μας.