Σελίδες

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Στήν ἱερή μνήμη τοῦ ὁσίου Γέροντος Ἰακώβου ἐπί τῇ εἰκοσαετίᾳ ἀπό τήν κοίμησή του


undefined
ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Στήν ἱερή μνήμη τοῦ  ὁσίου Γέροντος Ἰακώβου ἐπί τῇ εἰκοσαετίᾳ ἀπό τήν κοίμησή του.
Πνευματική βιογραφία τοῦ Γέροντος  – ἄρθρο τοῦ ἀρχιμανδρίτου
π. Κυρίλλου, Καθηγουμένου Ι. Μ. Ὁσίου Δαβίδ στην «ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ»
Καταγωγή. Ὁ Γέροντας γεννήθηκε στίς 5 Νοεμβρίου 1920 ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς. Τὴν Θεοδώρα ἀπὸ τὸ Λιβίσι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τὸν Σταῦρο ἀπὸ τὴν Ρόδο. Ἡ οἰκογένεια τῆς μητέρας του ἦταν γνωστοὶ στὸ Πατριαρχεῖο, εὐεργέτες τῶν σχολείων τῆς Μάκρης καὶ μὲ σπουδαία ἐκκλησιαστικὴ παράδοση. Στὶς ἀρχὲς τοῦ 1922 Τοῦρκοι πιάσανε τὸν πατέρα του, ὁ ὁποῖος ὁδηγήθηκε στὰ βάθη τῆς Ἀσίας. Μετὰ τὴν καταστροφὴ ἡ οἰκογένειά του ἀκολούθησε τὸν σκληρὸ δρόμο τῆς προσφυγιᾶς. Τὸ καράβι τοὺς μετέφερε στὴν Ἰτέα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ πῆγαν στὴν Ἄμφισσα. Ἐκεῖ γιὰ καλή τους τύχη τὸ 1925 βρῆκαν τὸν πατέρα τοῦ μικροῦ Ἰακώβου καὶ μαζὶ πλέον ἡ οἰκογένεια μετακινήθηκε στὸ χωριὸ Φαράκλα τῆς Εὔβοιας.

ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΣΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ

undefined
71.  Η υπομονή αποκτάται, δεν αγοράζεται έλεγε ένας ασκητής.
72.  Είπε ένας γέρων. Η πνευματική ζωή χρήζει υπομονής, σταθεράς υπομονής. Ο άνθρωπος παθαίνει μεταβολές, αλλοιώσεις. Από την μία μέρα στην άλλη.
73.  Όταν ρωτούσαν τον ασθενή γέροντα Νικόλαο της Νέας Σκήτης πως είναι στην υγειά του απαντούσε ο υπομονετικός γέρων.
Δόξα τω Θεό. Και αλλά μου πρέπουν.
Όταν εκοιμήθη το πρόσωπο του έλαμψε!! 

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 24-11-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. γ΄ 20 - 21 & δ΄ 1 - 3

γ΄ 20 - 21 & δ΄ 1 - 3

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. ΙΗ΄ 31 - 34

ΙΗ΄ 31 - 34

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο "http://hristospanagia1.wordpress.com/"

Δόξα τῷ Θεῷ! Τά παιδιά μᾶς διδάσκουν...

Τοὺς ἀκούει κανείς;

- Κύριε, σήμερα δὲν κάναμε προσευχὴ στὸ προαύλιο, νὰ κάνουμε πρὶν ἀρχίσουμε τὸ μάθημα. Εἶναι ἡ πρώτη ὥρα.

- Προσευχή; Κοιτάξτε, δὲν μοῦ ἀρέσουν τὰ ἀστεία πρωὶ-πρωί.

- Γιατί ἀστεῖο, κύριε; Κάθε πρωὶ δὲν κάνουμε προσευχὴ πρὶν νὰ μποῦμε στὶς τάξεις; Ἀφοῦ σήμερα ἔβρεχε καὶ δὲν κάναμε ἔξω, γιατί νὰ μὴν κάνουμε στὴν τάξη;

- Ἄλλο ἔξω καὶ ἄλλο στὴν τάξη. Δὲν ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸν νόμο.

- Δὲν ἐπιτρέπεται ἡ προσευχή; Ἔξω ἐπιτρέπεται καὶ μέσα ἀπαγορεύεται; Τί νόμος εἶναι αὐτός;

- Ἐμεῖς θὰ κάνουμε προσευχή. Ἂν δὲν θέλετε, ἐσεῖς μπορεῖτε νὰ μὴν συμμετέχετε.

Σύσσωμη ἡ τάξη σηκώθηκε ὄρθια. Ἄρχισε ἕνας στὴν ἀρχὴ καὶ μία-μία ἑνώνονταν οἱ φωνὲς, ὥσπου κατέληξαν σὲ μιὰ ὁμοβροντία:

«Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός…».

Δὲν ἔλειψε κανείς. Δὲν προβληματίστηκε οὔτε ἕνας γιὰ τὰ σχόλια τοῦ καθηγητῆ ἢ γιὰ τὴν βαθμολογία. Τὸ περιστατικὸ συνέβη σὲ Λύκειο τῆς περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Εὖγε σὲ ὅλο τὸ τμῆμα. Μείνετε ἀδέσμευτοι καὶ ἀνυπότακτοι, παιδιά, πάντα γιὰ τὰ μεγάλα καὶ τὰ ὡραία!

Μία σπίθα χρειάζεται γιὰ νὰ...

ἀνάψει ἡ πυρκαγιά. Κι ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται, αὐτὴ ἡ σπίθα κρατιέται ἀκόμη ἀναμμένη στὶς καρδιὲς κάποιων νέων, κάποιων 16χρονων, 17χρονων παιδιῶν.

Δὲν διαδηλώνουν στοὺς δρόμους, δὲν πετροβολοῦν, δὲν σπάζουν, ἀλλὰ ἐν τούτοις ἐπαναστατοῦν. Ἀπαιτοῦν μὲ τὴν στάση τους νὰ παραμείνει ἡ παιδεία μᾶς ἑλληνοχριστιανική. Ἐλπίζουμε ὅτι κάποιος θὰ τούς ἀκούσει.

Κρὴς

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2011/11/blog-post_23.html

Γέροντας Ιλαρίωνας:«Έρχονται δύσκολοι καιροί επειδή λιγόστεψε η πίστη»

undefined

Έρχονται δύσκολοι καιροί επειδή λιγόστεψε η πίστη. Εξ'αιτίας της φτώχειας οι άνθρωποι θα πουλήσουν την ψυχή τους για τροφή και ρούχα. Ο κόσμος θα γίνει κακός,θα εξαφανιστεί η αγάπη και το έλεος μεταξύ των ανθρώπων. Ιερείς και λαικοί θα γίνουν ένα και δεν θα υπάρχει κάποιος να καθοδηγήσει τους πιστούς. Οι πιστοί δεν θα μπορούν να βρουν τον ποιμένα,ούτε και τον σωστό δρόμο. Θα κυβερνάει το χρήμα και η επιθυμία να κάνουν περιουσίες.
Κανείς δεν θα φροντίζει για τις ψυχές των ανθρώπων. Όλα θα περιοριστούν σε μία απλή συναλλαγή.

ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ..........


«Ή ζωή έχει γίνει πια τρομερή για όλους.. Έχουμε αυτοεξευτελιστεί μπροστά σ' όλους τους λαούς τον κόσμου. Μας αποφεύγουν σαν την πανούκλα και συνεννοούνται ήδη, όσο εμείς άλληλοτρωγόμαστε, να μοιραστούν τη λατρευτή μας πατρίδα... Εμείς οι ίδιοι ρημάξαμε την πατρίδα μας... Άς στραφούμε όλοι με καρδιά γεμάτη συντριβή στον Θεό, πού μας τιμώρησε δίκαια για τα άνομα έργα μας. Άς ικετέψουμε θερμά τον Κύριο να μας λυπηθεί. Άς παρακινήσουμε και τα παιδιά μας και τούς συγγενείς μας όλους να ζητήσουν το έλεος του Θεού. Μόνο Εκείνος μπορεί να μας σώσει τώρα, όπως σε παλαιότερα δύσκολα χρόνια έσωσε τους προγόνους μας….

Διδαχές Αγίου Νεκταρίου

ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
Πρόλογος
Ο ΑΓΙΟΣ Νεκτάριος Πενταπόλεως, ο θαυματουργός, αποτελεί ένα δώρο του Θεού στον κόσμο, στις πενιχρές μέρες του εικοστού αιώνα. Στο πρόσωπο του ανακαλύπτει κανείς ένα μεγάλο Πατέρα της Εκκλησίας, όπου η αγιότητα του βίου συνδυάζεται με τη χάρη της θαυματουργίας και την ορθόδοξη διδασκαλία. 
Γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης το 1846. Παρακολουθώντας την ιστορική διαδρομή του βίου του, τον συναντούμε στην Κωνσταντινούπολη, δεκατετράχρονο παιδί, να εργάζεται και να σπουδάζει στη Νέα Μονή της Χίου, να κείρεται μοναχός (1876) και να χειροτονείται διάκονος (1877)• στην Αθήνα, να ολοκληρώνει τις θεολογικές του σπουδές (1885)• στην Αίγυπτο, να διακονεί επί μια πενταετία στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Εκεί χειροτονείται πρεσβύτερος (1886) και επίσκοπος Πενταπόλεως (1889).

Τά χαρακτηριστικά τῶν Ἁγίων (mp3)


Π. Σάββας 2010-06-26_Τά χαρακτηριστικά τῶν Ἁγίων_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-06-2010 (Θερινές Συνάξεις γυναικῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ο καθαρότατος ναός του Σωτήρος

undefined
Η τιμή των Ορθοδόξων προς τη Θεοτόκο

Η Ορθόδοξος Εκκλησία διδάσκει για την Παναγία μας ό,τι μας παραδίδει η Ιερά Παράδοση και η Αγία Γραφή, και καθημερινά Τη δοξάζει στους ναούς της, ζητώντας τη βοήθεια και την προστασία της. Γνωρίζοντας ότι χαροποιείται μόνο από αυτούς τους αίνους που ανταποκρίνονται στην πραγματική της δόξα, οι Άγιοι Πατέρες και υμνογράφοι έχουν ικετεύσει Αυτήν και τον Υιό της να διδαχθούν πώς να την υμνούν. «Τείχισόν μου τὰς φρένας Σωτήρ μου, τὸ γὰρ τεῖχος τοῦ κόσμου ἀνυμνῆσαι τολμῶ, τὴν ἄχραντον Μητέρα σου». (οίκος Κοίμησης) «Η Εκκλησία διδάσκει ότι ο Χριστός πραγματικά γεννήθηκε από την Αειπάρθενο Μαρία» (Άγ. Επιφάνιος). «Είναι απαραίτητο για εμάς να ομολογούμε ότι η Παναγία είναι πραγματικά Θεοτόκος, έτσι ώστε να μην υποπέσουμε σε βλασφημία· διότι εκείνοι που αρνούνται ότι η Αγία Παρθένος είναι πράγματι Θεοτόκος δεν είναι πλέον πιστοί, αλλά μαθητές των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων». (Άγ. Εφραίμ ο Σύρος)

23 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Αμφιλοχίου Επισκόπου, Γρηγορίου Επισκόπου, Σισινίου Ομολογητού, Ισχυρίωνος Επισκόπου, Ελένου Επισκόπου, Διονυσίου Πατριάρχου, Μερόπης, Deiniol.

Ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος Ἐπίσκοπος Ἰκονίου



Ἦταν Καππαδόκης, σύγχρονός του Μ. Βασιλείου καὶ φίλος του.
Διακεκριμένος γιὰ τὴν  μεγάλη του μόρφωση καὶ εὐσέβεια, ἀναδείχθηκε ἐπίσκοπος Ἰκονίου τὸ ἔτος 344. Ὑπῆρξε ἄριστος ἐπίσκοπος καὶ μετεῖχε στὴ Β’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου καὶ διέπρεψε.
Ὁ Ἀμφιλοχίας δὲν εἶχε κύρος μόνο στὴ δική του Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὸ ἠθικὸ κύρος του εἶχε ἐπεκταθεῖ καὶ σὲ ἄλλες περιοχές. Ἔτσι, παρενέβαινε καὶ σὲ Ἐκκλησίες κοντινές, ὅπου διασφάλιζε τὴν εἰρήνη καὶ ὀρθοτομοῦσε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας. Διότι στὸ ἔργο του, εἶχε ὁδηγὸ τὰ θεόπνευστα λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου: «Σπούδασον σὲ αὐτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας». Δηλαδή, λέει ὁ Ἀπ. Παῦλος, προσπάθησε νὰ παραστήσεις τὸν ἑαυτό σου στὸ Θεὸ δοκιμασμένο καὶ τέλειο ἐργάτη, ποὺ δὲν τὸν ντροπιάζει τὸ καλοφτιαγμένο ἔργο του, καὶ διδάσκει ὀρθὰ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας.
Στὴν πρὸς Ἀμφιλοχία ἐπιστολὴ ὁ Μ. Βασίλειος φανερώνει τὴν λαμπρὴ ἠθικὴ φυσιογνωμία τοῦ Ἀμφιλοχίου. Τὸν παρακαλεῖ νὰ παραστεῖ στὴν τιμητικὴ γιορτὴ ὑπὲρ τῶν μαρτύρων τῆς Καισαρείας, γιὰ νὰ ἀποβεῖ αὐτὴ σεμνότερη, διότι ὁ λαὸς τῆς Καισαρείας τὸν ἀγαπᾶ, ὅσο κανένα ἄλλο ἐπίσκοπο.
Ὁ Ἀμφιλοχίας συνέταξε ἀρκετοὺς λόγους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία μας, καὶ πέθανε εἰρηνικὰ τὸ ἔτος 394.