Σελίδες

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 04-02-12

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί για να  μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. β΄ 11 - 19

β΄ 11 - 19


Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. ΙΗ΄ 2 - 8

ΙΗ΄ 2 - 8
Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο http://hristospanagia1.wordpress.com/

Ἅγιος Συμεών ὁ Θεοδόχος-Ὁ τελευταῖος δίκαιος


 Ποιος είναι ό τελευταίος δίκαιος; Το όνομα Συμεών βρίσκεται στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο. Αυτός θεωρείται πρώτος και τελευταίος, δηλαδή τελευταίος του ιουδαϊκού νόμου και πρώτος του νόμου της θείας χάρης. Ήταν Ιουδαίος όσον άφορα τη θρησκεία, Χριστιανός όσον άφορα την ευχαριστία του προς τον Θεό. Νομικός όσον άφορα την ανάγνωση του νόμου, άγγελος όμως όσον άφορα την κατανόηση του νόμου. 
 Ο Συμεών, που πριν από λίγο αναφέραμε, αυτός που από τη φαρισαϊκή βλασφημία ξεπετάχθηκε σαν ρόδο μέσα από αγκάθια είναι ο πρώτος που γνωρίζουμε ότι απέκτησε την εύνοια της χάρης του Θεού.    Ο Συμεών, που τόσο πολύ προχώρησε στη δικαιοσύνη, ώστε δέχτηκε προσωπικά θεϊκή προφητεία, που έλεγε πως δεν θα αφήσει την παρούσα πρόσκαιρη ζωή πριν αγκαλιάσει με τα ίδια του τα ανθρώπινα χέρια την αιώνια ζωή, δηλαδή τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. 

Πατέρας προπέμπει τόν ὑιό του πρός τόν οὐρανό...

Στην Κοίμηση τον Χριστόφορου, υιού του πατρός Ευέλθοντος, που συνέβη στις 18-11-1995
Αποχαιρετισμός, επικήδειος.
Πολυαγαπημένε μου γυιέ Χριστόφορε,
Παλαίψαμε με νύχια και με δόντια με τον Θεό, και μας νίκησε. Κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό να σε κρατήσουμε κοντά μας. Όμως ή αγάπη του Θεού για σένα ήταν πιο δυνατή! Και σε πήρε κοντά του. «Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλετο. Ως τω Κυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο.
Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τούς αιώνας» (Ιώβ α' 21), είναι εμπειρία φοβερή. Ένας νέος, όλο όνειρα, με μέλλον, που πάει στην Ελλάδα για σπουδές, στο τέταρτο έτος Ιατρικής, να φεύγει μέσα από τα χέρια μας με μαρτυρικούς πόνους από την μία στιγμή στην άλλη, είναι ασύλληπτο στην ανθρώπινη σκέψη.

Ἄγιος Ίγνάτιος Μαριουπόλεως (+1786)



ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΕΩΣ  (+1786)
Γεννήθηκε στις αρχές του 18ου αιώνος στο νησί Θέρμη. Μάλλον πρόκειται για το νησί των Κυκλάδων Κύθνο, που ονομαζόταν και Θερμιά, λόγω των εκεί θερμών ιαματικών πηγών. Γόνος της γνωστής κι ευσεβούς οικογενείας Γεζεδινού.
Νέος μετέβη στο Άγιον Όρος. Στη μονή Βατοπεδίου μόναζε ένας κοντινός συγγενής του. Αγαπώντας ολόκαρδα τη μοναχική πολιτεία, εγκατέλειψε κάθε κοσμική ματαιότητα κι εκάρη μοναχός με τ’ όνομα Ιγνάτιος. Αργότερα χειροτονήθηκε ιερεύς.
Για την αρετή του κλήθηκε να ποιμάνει ένα ποίμνιο απομακρυσμένο, που ήταν υπό σκληρό ταταρικό ζυγό. Το 1769 χειροτονήθηκε επίσκοπος Γκοτφέϊ και Κεφάϊ της Κριμαίας.
Χαρακτηρίζεται ως καλοκάγαθος και ακαταπόνητος ιεράρχης, που κατέκτησε την αγάπη και τον σεβασμό του ταλαιπωρημένου ποιμνίου του. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, για την καλή διακονία του, του έδωσε τον τίτλο του αρχιεπισκόπου και τον έκανε μέλος της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

«...πρῶτα θά γίνει κάτι ποῦ θά γονατίσει τήν Άμερική ...καί μετά θά γίνουν...»


http://www.stamoulis.gr/Images/Products/35919.jpg
ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ
Θα πάρουμε την Κωνσταντινούπόλη
Σε μια επίσκεψή μας στον Παππούλη και χωρίς να τον ρωτήσουμε ξαφνικά μας είπε : «Έφθασε ο καιρός να πάρουμε πίσω την Κωνσταντινούπολη, θα γίνει πάλι ελληνική!»

Ποιά εἶναι ἡ χριστιανική τελειότητα- Στ΄ (Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Ἀόρατος πόλεμος) (mp3)



Π. Σάββας 2009-06-07_ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ(ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ-ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ)_6


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 07-06-09 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).  
Προτεινόμενα:

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ


Ό σταυρός μας και ό Σταυρός του Χριστού


  Ο ΚΥΡΙΟΣ είπε στους μαθητές Του: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει τον σταυρό του κι ας με ακολουθεί».
Γιατί είπε, «τον σταυρό του»; Επειδή είναι σταυρός προσωπικός. Κάθε άνθρωπος, δηλαδή, έχει να σηκώσει τον δικό του σταυρό, ό όποιος, όμως, ονομάζεται συνάμα και Σταυρός του Χριστού.

Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι οι θλίψεις και οι οδύνες της επίγειας ζωής, θλίψεις και οδύνες προσωπικές.
Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι ή νηστεία, ή αγρυπνία και οι άλλες ασκήσεις της ευσέβειας, με τις όποιες ταπεινώνεται ή σάρκα και υποτάσσεται το πνεύμα. Είναι κι αυτές προσωπικές, καθώς πρέπει να αναλογούν στις δυνάμεις τού καθενός.

Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι οι αμαρτωλές αδυναμίες και τα πάθη, προσωπικά επίσης. Με ορισμένα απ' αυτά γεννιέται, ενώ άλλα τα αποκτά στην πορεία της επίγειας ζωής του.

Οἱ κυριότερες ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου- Ε΄(τελευταῖο) (Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)

 
«Οἱ κυριότερες ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου»-Ε΄(τελευταῖο)
Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Ἀπό τό βιβλίο «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ

1.      Οἱ χριστιανοί ὀφείλουν νά μήν παραδίδονται στίς κοσμικές φροντίδες καί τίς ὑλικές ἀπολαύσεις, οὔτε νά ζοῦν μέ ἀμέλεια καί πνευματική ραθυμία, ἀλλά νά βρίσκονται πάντοτε σέ πνευματική ἐγρήγορση καί ἑτοιμότητα, περιμένοντας τήν ὥρα τοῦ θανάτου καί τῆς κρίσεως τοῦ Θεοῦ.
 Νά ἀγρυπνεῖτε, γιατί δέν ξέρετε ποιά ὥρα θά ἔρθει ὁ Κύριός σας. Καί νά ξέρετε τοῦτο: Ἄν γνώριζε ὁ ἰδιοκτήτης ἑνός σπιτιοῦ ποιά ὥρα τῆς νύχτας θά ρθεῖ ὁ κλέφτης, θά ξαγρυπνοῦσε καί δέν θ’ ἄφηνε νά διαρρήξουν τό σπίτι του. Γι’ αὐτό κι ἐσεῖς νά εἶστε πάντοτε ἕτοιμοι, γιατί ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου θά ἔρθει τήν ὥρα πού δέν Τόν περιμένετε (Ματθ. 24, 42-44).
Σέ ὅλους σας τό λέω: Ἀγρυπνεῖτε! (Μάρκ. 13, 37).

Αχειροποίητη Εικόνα Παναγίας της Προδρομίτισσας






Η Αχειροποίητη Εικόνα της Παναγίας της Προδρομίτισσας βρίσκεται στο Κυριακό (κυρίως Ναός) της Ιεράς Λαυριωτικής Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου στο Άγιο Όρος.
Για το ιστορικό της Εικόνας ο Γερ. Σμυρνάκης (ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, σελ. 423) αναφέρει:

Ανοιχτή επιστολή Ε.Π.Μ (Εστίας Πατερικών Μελετών) προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο


ΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
  ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
       Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47 ΜΑΡΟΥΣΙ
            ΤΗΛ.  2108025211
Ἀμαρούσιον 2-2-2012
Ἀρ. πρωτ. 41
Ἀνοιχτή ἐπιστολή
Πρός τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο
Ἅπαντα τά μέλη τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν, ἐδῶ καί δύο χρόνια, ἐν μέσῳ κρίσεως, γινόμαστε μάρτυρες τοῦ δεινοῦ σφυροκοπήματος πού ὑφίσταται ὁ ὀρθόδοξος Ἑλληνικός λαός μας ἀπό τούς ἴδιους τούς κυβερνῆτες του.
Ὡς πνευματικοί πατέρες τοῦ ποιμνίου μας δέν εἴμαστε διατεθειμένοι νά σιωποῦμε ἔνοχα καί νά μήν ὀρθοτομοῦμε τό λόγο τῆς ἀληθείας πρός Ἐσᾶς, πού ἐνῷ μέ τήν ψῆφο του ὁ λαός μας Σᾶς ἐξουσιοδότησε νά τόν ἐκπροσωπεῖτε, ξαφνικά βρεθή­κατε ἀπέναντί του.
Ἡ κυβέρνηση τριπλασίασε πλαστά τό χρέος καί χρέωσε στό λαό τίς φοβερές συνέπειες αὐτοῦ τοῦ χρέους.  Ἐσπευσμένα κάλεσε καί ἤδη συνεργάζεται μέ τό Δ.Ν.Τ. καί μέ τά ὄργανα τῆς Ε.Ε. παραδίδοντας τή χώρα σέ σκληρούς δανειστές.  Εἶναι τοῖς πᾶσι πλέον γνωστό, ὅτι, ἐνῷ μπορούσαμε νά δανειστοῦμε ὑπό εὐνοϊκότερους ὅρους, ἡ κυβέρνηση, παρακάμπτοντας τήν κοινή λογική, μᾶς ἔσυρε σέ ἀπάνθρωπους δανειστές.

3 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Συμεὼν Διακίου, Ἄννας Προφήτιδος, Ἀζαρίου Προφήτου, Ἀδριανοῦ καὶ Εὐβούλου Μαρτύρων, Βλασίου τοῦ βουκόλου, Παύλου καὶ Σίμωνος Μαρτύρων, Κελερίνου Μάρτυρος, Κλαυδίου Ὁσίου, Λαυρεντίου Ἀρχιεπισκόπου, Ἀνσερίου Ἀποστόλου, Ρωμανοῦ Πρίγκιπα, Ἰακώβου Ἀρχιεπισκόπου, Συμεὼν ἐκ Ρωσίας, Σάββα Πνευματικοῦ, Σταματίου καὶ Ἰωάννου αὐταδέλφων καὶ Νικολάου Νεομαρτύρων, Παύλου Ὁσίου, Νικολάου Ἰσαποστόλου.

Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Δίκαιος

Ὁ Συμεὼν ἦταν ἄνθρωπος δίκαιος καὶ εὐλαβής, «προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ». Ἦταν ἄνθρωπος κατὰ τὴν φύση, ἀλλὰ στὴν ἀρετὴ ἄγγελος, ἄνθρωπος συναναστρεφόμενος μὲ ἀνθρώπους, ἀλλὰ συμπολιτευόμενος μὲ ἀγγέλους. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ εἶχε ἀποκαλύψει ὅτι δὲν θὰ πεθάνει προτοῦ ἀξιωθεῖ νὰ δεῖ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ Τὸν κρατήσει στὴν ἀγκαλιά του.
Ἡ Θεοτόκος κατὰ τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο, τοῦ εἶπε: «Δέξαι γεραρώτατε ἄνθρωπε, τὸν πρὸς σὲ μᾶλλον ἢ πρὸς ἐμὲ τὴν τεκοῦσαν νῦν ἐπειγόμενον. Δέξαι τὸν σὲ ποθοῦντα μᾶλλον ἢ Ἰωσήφ. Δέξαι τὸν δευτέραν τῆς σῆς φιλίας τὴν πρὸς ἐμὲ τὴν μητέραν στοργήν, ὡς ἔοικε λογιζόμενον. Δέξαι, καί, ὡς βούλει, τοῦ ποθουμένου καταπόλαυε». Καὶ ἀμέσως μετὰ ἀπέθεσε στὰ χέρια τοῦ Πρεσβύτου Συμεὼν τὸν Κύριο.
Ὁ Συμεὼν «σκιρτᾷ καὶ ἀγγαλιά, καὶ λαμπρὰ καὶ διαπρυσίω φωνὴ περὶ αὐτοῦ ἀνακέκραγε λέγων, οὗτος ἐστιν ὁ ὧν καὶ προῶν καὶ ἀεὶ τῷ Πατρὶ συμπαρῶν, ὁμοούσιος, ὁμόθρονος, ὁμόδοξος, ὁμοδύναμος, ἰσοδύναμος, παντοδύναμος, ἄναρχος, ἄκτιστος, ἀναλλοίωτος, ἀπερίγραπτος, ἀόρατος, ἄρρητος, ἀκατάληπτος, ἀψηλάφητος, ἀκατανόητος, ἀτέκμαρτος.

Μια Σατανική πομπή, του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη,





Μια Σατανική πομπή
Του  Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη
Από το βιβλίο του «Σημεία των Καιρών»
Έκδοση Ορθόδοξης Ιεραποστολικής Αδελφότης «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» - ΑΘΗΝΑ 1953
Το Καρναβάλι των Πατρών
Έφθασαν, φίλοι αναγνώσται, έφθασαν αι προφητευμέναι ημέραι, κατά τας οποίας οι άνθρωποι θα εύχωνται να μη έχουν ούτε μάτια, ούτε αυτιά, δια να μη βλέπουν και μη ακούουν τα φρικτά θεάματα και ακροάσματα, τους εξωφρενισμούς ενός κόσμου αποστατήσαντος από του Κυρίου και συνεχώς καταρρέοντος και βυθιζόμενου εις πολιτισμόν Σοδόμων και Γομόρρων. Το επληροφορήθητε ; Εις την ωραίαν πρωτεύουσαν της Πελοποννήσου ετοιμά­ζεται και εφέτος καρναβάλι πού θα σημείωση ρεκόρ, θα υπερβεί εις εμφάνισιν, εις πολυτέλειαν και τα καρναβάλια ακόμη της Νικαίας, Βενετίας, Μασσαλίας και ει τίνος άλλης Ευρωπαϊκής πό­λεως. Βλέπετε συναγωνιζόμεθα βήμα προς βήμα την Δύσιν εις την διαφθοράν.
Άλλα τί είναι το καρναβάλι;
Μία αναδρομή εις το παρελθόν δεν θα ήτο άσκοπος.
* * *
Ήτο εποχή, κατά την οποίαν ο αληθινός θεός ήτο άγνωστος. «Τω αγνώστω Θεώ» ήτο το επίγραμμα πλακός βωμού εν Αθή­ναις. Εν σκότει διεπορεύετο η ανθρωπότης. Πηχτό το σκοτάδι. Μεσάνυχτα είχεν ο κόσμος. Είδωλα παντού. Τρομακτική τις ά­γνοια επεκράτει. Δεισιδαιμονία, ειδωλολατρεία εβασίλευον.