Σελίδες

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Ἐλεημοσύνη καί ὑποκρισία

Κάποιος μοναχός από τη Θηβαϊδα είχε λάβει από το Θεό το χάρισμα της διακονίας, ώστε στον καθένα που ερχόταν του εξοικονομούσε ό,τι είχε ανάγκη.
Κάποτε λοιπόν που σε μια κωμόπολη έδινε ελεημοσύνες, τον πλησίασε ζητώντας ελεημοσύνη μια γυναίκα ντυμένη παλιόρουχα. Βλέποντας την εκείνος να φορά παλιά, έβαλε το χέρι του στο σακούλι να της δώσει πολλά, όμως το χέρι του μαζεύτηκε και έβγαλε λίγα.


Έπειτα ήρθε μια άλλη καλοντυμένη, και βλέποντας το ντύσιμό της έβαλε το χέρι να της δώσει λίγα, αλλά αυτό απλώθηκε και έβγαλε πολλά.
Ρώτησε τότε και για τις δύο, και έμαθε ότι η καλοντυμένη ήταν από πλούσια οικογένεια που φτώχυνε, και έβαλε τα ρούχα αυτά από υπόληψη, ενώ η άλλη έβαλε παλιά, για να πάρει.

Ευεργετινός, Τόμος Γ΄, σελ. 376


Γεροντικό


 http://paterikos.blogspot.com/2012/02/blog-post_1858.html

Ἀγάπη πρός τόν Κύριο



«ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ»
Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ»
Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ

«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος»! (Ἰω. 12, 13) κράζει, πληγωμένη ἀπό θεῖο πόθο καί θεία ἀγάπη, κάθε ψυχή πού ποθεῖ τήν ἕνωσή της μέ τόν Νυμφίο Χριστό. Καί Τόν καλεῖ ἀκατάπαυστα, στολίζοντας τή λαμπάδα της μέ τίς ἀρετές. Καμμιά προκοπή δέν θά κάνει ἡ ψυχή πού ἀγωνίζεται στό πνευματικό στάδιο, ἄν δέν φλέγεται ἀπό ἀγάπη στόν Κύριο Ἰησοῦ.
Γιά νά μπορεῖς νύχτα καί μέρα ν’ ἀκολουθεῖς μέ ζῆλο τά ἴχνη τοῦ Ἰησοῦ, γιά νά ἑνωθεῖς μυστικά μαζί Του, πρέπει καί ἡ δική σου καρδιά νά εἶναι πληγωμένη ἀπό τή θεία ἀγάπη. Προσκολλήσου στόν Κύριο μέ πάθος, γιά ν’ ἀπελευθερωθεῖς ἀπό τά πάθη, νά λυτρωθεῖς ἀπό τίς πτώσεις, νά βρεῖς ἔλεος γιά τίς ἁμαρτίες σου, ὅπως βρῆκε καί ἡ ἁμαρτωλή ἐκείνη γυναίκα τοῦ Εὐαγγελίου: «ὅτι ἠγάπησε πολύ» (Λουκ. 7, 47). Πρέπει ὅμως νά φλέγεσαι καί νά λιώνεις ἀπό θεῖο πόθο καί νά προσθέτεις κάθε μέρα ἀγάπη στήν ἀγάπη, ζῆλο στόν ζῆλο, φλόγα στή φλόγα.

Δέν ὑπάρχει ἀντίθεση μεταξύ τῆς Παλαιᾶς καί τῆς Καινῆς Διαθήκης_mp3

Π. Σάββας 2012-02-23_ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-02-12 (Συνάξεις Κυκλαρχισσῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Μητέρα πρόσεχε!_8ο Μέρος (Κείμενο + Ὁμιλία mp3), Ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν

Π. Σάββας 2009-06-17_(ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ)_Η ΡΙΖΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-06-09 (Σύναξη Νέων Μητέρων).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

ΜΗΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΕ!

Η!
Η ΡΙΖΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ

Ἡ πλεονεξία εἶναι τό δεύτερο σοβαρότερο ἁμάρτημα. Ὁ πλεονέκτης ἄνθρωπος ἀφοσιώνεται μ' ὅλη του τήν ψυχή καί τό νοῦ στό χρῆμα, στή συσσώρευση περιουσίας, μένοντας ἔτσι σκληρόκαρδος καί ἀσυγκίνητος στίς ἀνάγκες τῶν ἄλλων.
Ζήτημα εἶναι, ἄν ὑπάρχει ἄλλο τόσο συνηθισμένο ἐλάττωμα, πού ἡ σοβαρότητά του τόσο λίγο γίνεται ἀντιληπτή. Κι ὅμως! Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ὀνομάζει τή φιλαργυρία «ρίζα πάντων τῶν κακῶν» (Α' Τιμ. 6:10). Γιά κείνους πού ἐπιζητοῦν τόν πλοῦτο, ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει, ὅτι «ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμόν καί παγίδα καί ἐπιθυμίας πολλάς ἀνόητους καί βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τούς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καί ἀπώλειαν» (Α' Τιμ. 6:9). Σέ ἄλλο σημεῖο πάλι ὁ Ἴδιος ἀπόστολος περιλαμβάνει τήν πλεονεξία ἀνάμεσα στ' ἁμαρτήματα πού ἀποκλείουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Καί γράφει: «Τοῦτο γάρ ἐστε γινώσκοντες, ὅτι πᾶς πλεονέκτης, ὅς ἐστιν εἰδωλολάτρης, οὐκ ἔχει κληρονομίαν ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ» (Ἐφ. 5:5). Ἀλλά καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος ὀνομάζει τούς πλεονέκτες «κατάρας τέκνα» (Β' Πέτρ. 2:14).

Β΄ Στήν ἐξομολόγηση-Ἡ σχέση τοῦ Πνευματικοῦ τέκνου μέ τόν Πνευματικό του Πατέρα


ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

Β΄ Στήν ἐξομολόγηση.


  1. Ἡ σχέση τοῦ Πνευματικοῦ τέκνου μέ τόν Πνευματικό του Πατέρα
Ἡ διάκριση τοῦ Πνευματικοῦ πρέπει νά εἶναι πολύ μεγάλη, ὥστε νά ὁδηγήσει στήν Πνευματική θεραπεία τό πνευματικό του παιδί. «Καλεῖται (ὁ πνευματικός)», γράφει ὁ π. Σωφρόνιος, «πρός ὑψίστην δημιουργίαν, εἰς ἀσύγκριτον τιμήν: νά δημιουργήσῃ θεούς διά τήν αἰωνιότητα ἐν τῷ Ἀκτίστῳ Φωτί»24. Αὐτή ἡ δημιουργία ἀπαιτεῖ βέβαια ὄχι μόνο τήν διάκριση τοῦ Πνευματικοῦ, ἀλλά καί τήν συνεργασία τοῦ μετανοοῦντος-ἐξομολογουμένου.
«Ἀφ’ οὗ μὲ τὴν βοήθειαν, καὶ χάριν τοῦ Θεοῦ καταξιωθῇς νὰ τὸν εὕρῃς (τόν Πνευματικό σου Πατέρα)», διδάσκει ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, «τότε δεῖξε εἰς αὐτὸν περισσοτέραν τὴν ἐπιμέλειαν, μεγαλυτέραν τὴν προθυμίαν, πολλὴν τὴν ταπείνωσιν, πολλὴν τὴν εὐλάβειαν, ὑπερβολικὴν τὴν τιμήν, τὴν πίστιν καθαράν, καὶ ἀδίστακτον. Ἐπειδὴ διὰ τοὺς τέτοιους εἶπεν ὁ Σωτὴρ ἡμῶν καὶ Θεός. «Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς, ἐμὲ δέχεται»… Συγκολλήσου μαζί του μὲ ἀγάπην, καὶ πίστιν, καὶ μὲ φόβον, καὶ πόθον, ὡσὰν νὰ ἤσουν μαζὶ μὲ αὐτὸν τὸν ἴδιον τόν Χριστόν, διὰ νὰ ἀξιωθῇς μὲ τὸ μέσον αὐτοῦ, νὰ ἑνωθῇς καὶ μὲ αὐτὸν τὸν Χριστόν, καὶ νὰ γένης συμμέτοχος, καὶ συγκληρονόμος τῆς αἰωνίου δόξης, καὶ βασιλείας Του».

Τό μεγαλύτερο ἁμάρτημα εἶναι νά προσεγγίζει κάποιος τόν Θεό χωρίς φόβο καί εὐλάβεια



Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Το μεγαλύτερο αμάρτημα είναι να προσεγγίζει κάποιος τον Θεό χωρίς φόβο και ευλάβεια, διότι το να ψάλλει στον Θεό μόνο με το στόμα είναι άχρηστο. Χρειάζεται λοιπόν το θείο φως για να γνωρίσει τον Θεό, διότι εάν δεν φωτιστεί ο νους από τον Θεό και στερεωθεί στην πίστη και γίνει ασάλευτος, μάταια πιστεύει αυτός που πιστεύει στον Χριστό. Τρία είναι αυτά στα οποία αμαρτάνει κάθε άνθρωπος.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από το να προσεγγίζει κάποιος τον Θεό χωρίς τον πρέποντα φόβο και σεβασμό κι ευλάβεια. Γιατί; Διότι απ’ τον Θεό προέρχεται και η συγχώρηση των αμαρτιών και η χορηγία των αγαθών. Αυτός που προσεύχεται ή ψάλλει επιπόλαια και όπως τύχει και καταφρονητικά σ’ εκείνον που είναι φοβερός ακόμη και στα Σεραφείμ, είναι φανερό ότι Τον αγνοεί. Γι’ αυτό κι ο Θεός αν και θέλει να τον ελεήσει, δεν μπορεί αλλά μάλλον οργίζεται. Είναι καλύτερα λοιπόν να μην ψάλλει κανείς καθόλου στον Θεό, παρά να ψάλλει μόνο με το στόμα· επειδή η ψυχή είναι που ψάλλει στον Θεό με το στόμα. Και αυτός που ψάλλει μόνο με το στόμα, μάλλον παροργίζει τον Θεό προς τον οποίο ψάλλει. Όπως ακριβώς ο νους βλέπει και ο νους ακούει, κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει και ο νους να ψάλλει διά του στόματος. Γιατί αυτός που δεν ψάλλει, στερείται από τη συγχώρηση και μένει χρεώστης, και κάποτε θα παρακαλέσει τον Αγαθό και για άφεση. Αυτός όμως που ψάλλει μόνο με το στόμα, παροργίζει αυτόν τον ίδιο τον χρεωλύτη Θεό στον οποίο ψάλλει, και επομένως από ποιόν θα ελεηθεί;

Βάϊα Γεωργαννάκη – Ἡ ἁπλή χωρική.




Η Βάϊα Γεωργαννάκη γεννήθηκε στο χωριό Ριζοβούνι της Λάκκας Σουλίου του νομού Πρεβέζης, το 1927. Ήταν δίδυμη με μία άλλη αδελφή της, η οποία όμως δεν έζησε.
Η μητέρα της Φωτεινή έφυγε και αυτή πολύ νωρίς για τους ουρανούς, πέφτοντας από μια ελιά όταν το βρέφος της ήταν σαράντα ημερών. Ο πατέρας της ξανανυμφεύθηκε και απέκτησε άλλα τρία παιδιά.
Η Βάγια σεβόταν πολύ την μητρυά της. Ως μεγαλύτερη που ήταν, φρόντιζε για όλα. Ήταν μικρομάννα και έτρεχε παντού στα γίδια, ξυπόλυτη επάνω στο βουνό, στα χωράφια να σκαλίση, στο δάσος να κόψη και να κουβαλήση ξύλα, κ.λπ. Ήταν πολύ γερό κορίτσι και τόσο φιλότιμη και εργατική, που έτρεχε σε όλες τις δουλειές πρώτη.
Παντρεύτηκε μικρή και το 1947 γεννήθηκε το πρώτο της παιδί. Συνολικά απέκτησε έξι παιδιά. Ήταν χαρούμενος άνθρωπος και ζωντανή γυναίκα, ώστε όλοι στο χωριό την θαύμαζαν.
Ένα από τα παιδιά της αρρώστησε βαρειά. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να του προσφέρουν καμμιά βοήθεια. Ως μάννα πονούσε πολύ για το παιδί της και ήταν έτοιμη και την ζωή της να θυσιάση. Έπαιρνε το παιδί στην πλάτη και ανέβαινε στα βουνά και πήγαινε ώρες ποδαρόδρομο σε Μοναστήρια και Εκκλησίες της περιοχής, για να το γιατρέψη.
Ζώντας έτσι καθημερινά μέσα σ’ αυτόν τον πόνο, βλέπει στον ύπνο της μια γυναίκα, η οποία της είπε: «Να πάρης το παιδί σου και καθαρά ρούχα και να έρθης στο σπίτι μου. Εκεί θα κατέβεις πολλά σκαλοπάτια στο αγίασμα, θα πλύνεις το παιδί, θα το αλλάξεις, θα πάρεις παπά να λειτουργήση και το παιδί θα γίνει καλά».

Τό Δικαστήριο ἀνάμεσα στόν Χριστό καί στήν Εὐρώπη...



ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ

Ο Χριστός απομακρύνθηκε από την Ευρώπη...

Στο δικαστήριο ανάμεσα στον Χριστό και την Ευρώπη πραγματικά έγινε το εξής:
Ο Χριστός λέει στην Ευρώπη πως αυτή βαπτίστηκε στο όνομά Του και πως πρέπει να μείνει πιστή σ' Αυτόν και στο δικό Του ευαγγέλιο.
Η κατηγορουμένη Ευρώπη απαντάει: «Όλες οι θρησκείες είναι ίσες -αυτό είπαν οι Γάλλοι εγκυκλοπαιδιστές- κανένας δεν πρέπει να πιέζεται να πιστεύει αυτό ή εκείνο». Η Ευρώπη ανέχεται όλες τις θρησκείες σαν λαϊκές δεισιδαιμονίες, λόγω των δικών της ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Όμως, η ίδια η Ευρώπη δεν έχει ούτε μία θρησκεία. Όταν η Ευρώπη θα καταφέρει να πετύχει τους πολιτικούς της στόχους, τότε γρήγορα θα κάνει μία εκκαθάριση όλων των λαϊκών δεισιδαιμονιών.
Σ’ αυτά τα λόγια ο Χριστός ρωτάει λυπημένος:

Ἡ ἀρετή τῆς νηστείας κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.



Δεν είναι λίγες οι φορές που ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει εκθειάσει την νηστεία και τους καρπούς της στους μελιρρύτους λόγους του. Η νηστεία, κατά τον Άγιο,«ταπεινώνει το σώμα καί χαλιναγωγεί τα σκιρτήματα της σαρκός, καθιστά την ψυχή πιο καθαρή, της δίνει φτερά, την ανεβάζει ψηλά καί την κάνει ανάλαφρη» (P.G.53,83).
Σε άλλο του λόγο πάλι λέγει: «Εάν η νηστεία ήταν αναγκαία στον παράδεισο, πολύ περισσότερο είναι αναγκαία έξω από αυτόν. Εάν το φάρμακο είναι χρή­σιμο πρίν από την πληγή, πολύ περισσότερο μετά από την πληγή. Εάν το όπλο μας ήταν χρήσιμο πριν ξεσηκωθούν σε πόλεμο οι επιθυμίες μας, πολύ περισ­σότερο είναι αναγκαία η βοήθεια της νηστείας μετά την τόσο μεγάλη μάχη των επιθυμιών, που προέρ­χονται από τους δαίμονες.

Εάν ο Αδάμ άκουγε την φωνή του Θεού περί του απαγορευμένου καρπού, δεν θα άκουγε την δεύτερη που έλεγε: "γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ". Επειδή όμως παρήκουσε σ' αυτήν, γι' αυτό επήλθε ο θάνατος, οι φροντίδες, οι πόνοι, οι λύπες και ζωή χειρότερη από κάθε θάνατο. Γι'αυτό αγκάνθια καί τρίβολοι, γι' αυτό πόνοι και ωδίνες καί βίος επίμοχθος. Είδες πώς ο Θεός αγανακτεί, όταν περιφρονείται η νηστεία; Μάθε καί πόσο χαίρεται, όταν αυτή τιμάται» (Ρ.G.49, 307-308).

Ὅποιος δέν συγχωρεῖ ἔχει ξεγράψει τόν ἐαυτό του ἀπό τήν αἰιώνια ζωή (Στάρετς Σαμψών)



- Ο μεθύστακας, ο πόρνος κι ο υπερήφανος, τόνιζε ο στάρετς Σαμψών,μπορεί να αξιωθούν του ελέους του Θεού.Μα όποιος δε συγχωρεί,δε ζητεί συγγνώμη,δε δι­καιολογεί και μάλιστα όσο πιο πολύ μπορεί συνειδητά και σκόπιμα, ...αυτός ο άνθρωπος έχει ξεγράψει τον εαυτό του από την αιώνια ζωή μια για πάντα.Γιατί δεν έχει κα­μιά σχέση με το Θεό.Και δεν πρόκειται να εισακουστεί.
http://proskynitis.blogspot.com/2012/02/blog-post_25.html

Περὶ νηστείας. Λόγος εʹ. - Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Σήμερον, ἀγαπητοὶ, τὸν ἰατρὸν προσκυνήσωμεν.
Ἰδοὺ γὰρ ἐφίσταται ἡ νηστεία,
ἡ ψυχῶν καὶ σωμάτων σωτηρίαν χαριζομένη,
ὡς ἀνάστασιν παρεχομένη παράδοξον,
ὡς πρὸς πνευματικοὺς ἡμᾶς ἀγῶνας ἔλαιον ἀλείφεσθαι.

Εὐχὴ καὶ νηστεία τὸ τῶν ἀγγέλων ἔργον,
νηστεία παραδείσου πύλη,
νηστεία ἁμαρτωλῶν καθάρσιον,
νηστεία παῤῥησία πρὸς Θεὸν,
νηστεία καθαρότης καρδίας,
νηστεία πάντων τῶν παρὰ Θεοῦ δεδομένων ἡμῖν ἀγαθῶν τὸ κεφάλαιον,
νηστεία ἁγιασμὸς ψυχῆς,
νηστεία ὑγεία σώματος,
νηστεία οἴκου ἀσφάλεια,
νέων παιδαγωγὸς,
νηπίων φύλαξ,
γερόντων σωφρονισμὸς,
γυναικῶν εὐκοσμία καὶ κατάστασις.

Ὁ Ὅσιος Ἔρασμος τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων

Εικόνα 7 από 20
Ο Όσιος Έρασμος γεννήθηκε στη Ρωσία από πλούσιους και επιφανείς γονείς. Όταν, μια μέρα, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, άκουσε τον διάκονο να προσεύχεται για εκείνους που αγαπούν την ευπρέπεια του οίκου του Κυρίου, διέθεσε ολόκληρη την περιουσία του για την ευπρέπιση του ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου των Σπηλαίων της Λαύρας του Κιέβου. Έπειτα έγινε και ο ίδιος μοναχός εκεί και άρχιζε να στολίζει τον εαυτό του με τις αρετές του Αγίου Πνεύματος.
Όμως ο διάβολος έστησε μια ολέθρια παγίδα στον Όσιο. Όταν πια όλα τα πλούτη του είχαν χρησιμοποιηθεί για την Εκκλησία της Παναγίας, ο μακάριος Έρασμος σκέφθηκε ότι μάταια τα ξόδεψε γι' αυτό τον σκοπό και ότι έπρεπε να τα μοιράσει στους πτωχούς. Ο Όσιος δεν κατάλαβε πως οι λογισμοί αυτοί ήταν πειρασμικοί. Έπεσε σε αθυμία και απόγνωση. Ούτε οι προσπάθειες του ηγουμένου, ούτε η συμπαράσταση και οι συμβουλές των αδελφών στάθηκαν ικανές να τον βοηθήσουν και να τον παρηγορήσουν. Άρχισε να ζει απρόσεκτα για μοναχό. Σπαταλούσε τον χρόνο του μοναχικού βίου του άσκοπα, χωρίς πνευματικό αγώνα, χωρίς προσευχή, χωρίς υπακοή, βυθισμένος στην ψυχόλεθρη ακηδία και την αμέλεια.

27 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Καθαρὰ Δευτέρα, Προκοπίου Δεκαπολίτου, Νησῖου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀβουνδαντίου, Ἀλεξάνδρου, Ἀντιγόνου, Καλανοῦ, Ἰανουαρίου, Μακαρίου, Σεβηριανοῦ, Τιτιανοῦ, Φορτουνίωνος καὶ τῶν σὺν αὐτῶν, Γελασίου Μάρτυρος, Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἰακώβου Ὁσίων, Θαλλελαίου Ὁσίου, Στεφάνου Ὁσίου, Τιμοθέου ἐν Καισαρείᾳ, Λεάνδρου Ἐπισκόπου, Τίτου Ὁσίου, Ἠλία Νεομάρτυρος, Φωτίου Ὁσίου, Ραφαὴλ Ἐπισκόπου

Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Δεκαπολίτης ὁ Ὁμολογητὴς

Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Δεκαπολίτης ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου (717-741 μ.Χ.) καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν πνευματικὴ γενναιότητά του ὡς ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἂν καὶ ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸ μοναχισμό, δὲν ἔμεινε στὴν ἀπομόνωση τοῦ κελιοῦ του, ἀλλὰ ἀγωνίσθηκε σθεναρὰ κατὰ τῶν εἰκονομάχων.
Γι’ αὐτὸ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακὲς καὶ ἐξορίες. Διακρίθηκε, ἐπίσης, στὸν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν.
Ὁ Ἅγιος Προκόπιος φαίνεται ὅτι λίγο μετὰ τὴν ἀποφυλάκισή του κοιμήθηκε, ἐνῷ κατ’ ἄλλους ὑπέμεινε μαρτυρικὸ θάνατο.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Φερωνύμως προκύπτων ἐν ἀσκήσει Προκόπιε, ἤρθης ἐκ δυνάμεως Πάτερ, πρὸς ἀθλήσεως ἔλλαμψιν Χρίστου γὰρ τὴν Εἰκόνα προσκυνῶν, Μαρτύρων ἀνεδείχθης κοινωνός, μεθ' ὧν πρέσβευε παμμάκαρ διαπαντός, ὑπὲρ τῶν ἐκβοώντων σοι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνερνούντι διὰ σοῦ, πασιν ἰάματα.