Σελίδες

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 22-04-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων ε΄ 12 - 20

ε΄ 12 - 20

 
Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην Κεφ. Κ΄ 12 - 20

Κ΄ 12 - 20

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σκέψεις πού ἐνισχύουν τήν ἐμπιστοσύνη μας στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, Ἁγ. Νικοδήμου_Ἀόρατος Πόλεμος_mp3

Π. Σάββας 2009-03-19_ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ (ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ, ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, Κεφ. 50ο)(mp3)

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-03-2009 (Συνάξεις
 Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Μοναχική ζωή.Ι.Μ.Μ.Λαύρας.Πρόβλεψη τοῦ ὀνόματος μελλοντικοῦ Μοναχοῦ

 
«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004

ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ

Ι. Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ

Πρόβλεψη τοῦ ὀνόματος μελλοντικοῦ Μοναχοῦ
Κάποια φορά τόν ἐπισκέφθηκα μαζί μέ τόν τότε δόκιμο τοῦ Κελλιοῦ μας, πού λεγόταν Κωνσταντῖνος, τόν σημερινό π. Καλλίνικο. Ἀποχαιρετώντας τον τοῦ λέει:
-«Ἄραγε πῶς θά σέ βγάλει ὁ Γέροντας; Καλλίνικο θά σέ βγάλει;...Καλός Καλλίνικος, καλός Καλλίνικος!».
Ὅταν γυρίσαμε στό κελλί, διηγηθήκαμε στό Γέροντά μας αὐτό τό συμβάν καί τό τί μᾶς εἶπε ὁ γερο Εὐθύμιος. Τότε ὁ Γέροντας ἔμεινε ἔκθαμβος, ἐνεός58. Πράγματι εἶχε ἀποφασίσει ἔτσι νά ὀνομάσει τόν δόκιμο, ἀλλά δέν τό εἶχε ἀνακοινώσει σέ κανέναν.
-«Φαίνεται ἔχει χάρισμα...» μονολόγησε ὁ Γέροντάς μας, σχολιάζοντας τό συμβάν μέ τό Γερο-Εὐθύμιο.
Προφανῶς εἶχε τό διορατικό-προορατικό χάρισμα, ἀλλά τό ἔκρυβε ἐπιμελῶς.

58 Ἔκπληκτος, γεμᾶτος θαυμασμό.

 
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο: Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου, «Ἕνας ἀπό τούς τελευταίους» Γέροντας Εὐθύμιος Ἁγιορείτης (Ἱ.μ. Κωσταμονίτου, Βίγλα, Ἱ.μ. Μεγίστης Λαύρας) 1915-2004.
Σχῆμα 14Χ20.5, Σελίδες: 96, Τιμή: 4€
Τηλέφωνο παραγγελιῶν γιά τό βιβλίο: 6947612075  ἤ στό e-mail: hristospanagia@yahoo.gr
undefined

Γέρων Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης.Λόγοι διδαχῆς-Ὑποτακτικός


Ὑποτακτικός
Ὁ ὑποτακτικὸς εἶναι βασιλιάς, δὲν ἐλέγχεται.
Ξέρετε πῶς ἤμουνα τότε, ὅταν ἤμουν ὑποτακτικός; Ἤμουν ἀετός!
Ὁ ὑποτακτικὸς δὲν ἔχει λογοθέσιο, δὲν ἔχει τελώνια, διότι ἔχει τὸ μητρῶο του λευκό, δὲν μποροῦν νὰ σὲ πιάσουν οἱ δαίμονες· ἐννοῶ, ὅταν κάνεις ὑπακοή.
Γιατὶ μᾶς εἶπε κι ἕνα λόγο ὁ Γέροντας: «Ἂν δὲν γίνεις καλὸς ὑποτακτικός, καλύτερα νὰ μὴ γινόσουνα καλόγερος»! Βαρὺς ὁ λόγος ἀλλὰ τὴν ἀλήθεια λέει.
Ὁ ἅγιος Δοσίθεος πόσα χρόνια ἔκανε; Ἢ τρία ἢ τέσσερα χρόνια ἔκανε, ἀλλὰ τί ὑποτακτικὸς ἤτανε! Καὶ ἁγίασε! Καὶ ὅταν ζήτησε ἀπὸ τὸν Μέγα Βαρσανούφιο: «Γέροντα, ἀπόλυσέ με, δὲν μπορῶ» (πέθανε φθισικός), τοῦ λέει: «Ὕπαγε, τέκνον, ἐν εἰρήνῃ, παραστηθι τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν».
Τὸ ἄκουσαν οἱ ἄλλοι Γεροντάδες. Λένε: «Καλὰ τί ἔκανε αὐτός; Αὐτὸς στὴν ἀκολουθία, στὴ μισὴ ἀκολουθία ἐρχότανε».
Κι ὅταν κατόπιν πῆγε ἕνας ἄλλος Γέροντας σ᾿ αὐτὸ τὸ μοναστήρι, στοῦ Ἁγίου Σερίδου τὸ μοναστήρι, καὶ παρεκάλεσε τὸν Θεὸ νὰ δείξει τοὺς ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἁγίασαν σ᾿ αὐτὸ τὸ μοναστήρι. Κι ὅλους τοὺς εἶδε.
- Μὰ εἶδα, πατέρες, εἶδα κι ἕναν νεώτερο, λέει.

Πονῶ καί ἀγω­νιῶ γιά τήν πορεία τοῦ ἑλληνικοῦ Ἔθνους

1. Ο Γέροντας Επιφάνιος έλεγε: «Πονώ και αγω­νιώ για την πορεία του ελληνικού Έθνους, το όποιο συνε­χώς αφελληνίζεται, αποχριστιανίζεται, αποχρωματίζεται, αποκόπτεται από τις ρίζες του και χάνει τα στοιχεία της ταυτότητας του».

2. «Η χώρα μας, έλεγε ο Γέροντας Αμφιλόχιος, είναι σκεπασμένη με τους πάγους του υλισμού και της αθεΐας και καλούμαστε όλοι να συμβάλουμε στη διάλυση τους. Μόνο όταν φύγουν οι πάγοι αυτοί, θα μπορέσουμε να βρούμε και να χαρούμε ξανά τη γη εκείνη την πραγμα­τική, την όποια καλλιέργησαν αποστολικά άροτρα και την πότισαν αίματα Μαρτύρων και ιδρώτες Όσιων. Τότε μόνο ο νοητός ήλιος θα θερμάνει την ελληνική γη και αμέσως θα βλαστήσει, θα ανθίσει και θα καρποφορήσει, όπως και άλλοτε, προς δόξαν Θεού».

Ἡ καλή ἀρχή μιᾶς οἰκογένειας καί ἡ διαφορά χαρακτήρων στούς συζύγους (κατά τόν Γέροντα Παΐσιο)_mp3


Π. Σάββας 2010-09-10_Η ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΣΤΟΥΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-09-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Πνευματικοί Διάλογοι μέ τόν Ρουμάνο ἡσυχαστή π. Ἡλίε Κλεόπα. Δεύτερη συνομιλία (Β΄ Μέρος)



Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα
Δεύτερη συνομιλία (Β΄ Μέρος) 
Άγιον Πάσχα 1983 Ιερομόναχος Ιωαννίκιος Μπάλαν


52. Ποιες είναι οί βαθμίδες της προσευχής καί πώς μπορεί κά-ποιος να προοδεύσει στην νοερά προσευχή;  Κάθε χριστιανός καί μοναχός μπορεί να φθάσει στις υψηλότερες βαθμίδες της προσευχής, εάν πιέζει, τον εαυτό του να προσεύχεται συνεχώς, διότι ό μεγαλύτερος διδάσκαλος πού διδάσκει καί βοηθάει  τον άνθρωπο στην  πρόοδο της προσευχής είναι ό ίδιος ό κόπος για την προσευχή.
 Αυτό το φανερώνει καί ό Μέγας Μακάριος, όταν λέγει «Θέλεις ν' απόκτησης προσευχή; Κοπίαζε στην προσευχή καί ό Θεός βλέποντας με πόσο κόπο την ζητάς θα σου την χαρίσει».

53.Τί είναι ή νοερά προσευχή καί τι ή καρδιακή;


 Ή προσευχή του νου είναι αυτή πού γίνεται με στοχασμούς καί ό νους συνηθίζει να βυθίζεται την ώρα της προσευχής να την λέγει εξ ολοκλήρου μυστικά καί χωρίς να διασκορπίζεται. Την περίοδο αυτή ό νους μαλακώνει, ενώνεται μαζί με τίς λέξεις της ευχής και την απαγγέλλει μυστικά.
Ή προσευχή της καρδιάς είναι ή προσευχή του συναισθήματος. Σ' αυτή όταν ή εργασία της ευχής στον νου αρπαχθεί από την καρδιά, τότε ή νοερά προσευχή πού ήταν σκέψης τώρα γίνεται αίσθησης.

Ὁ ὀρθός λόγος καί ὁ Θεός Λόγος (Ἀρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἱεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρῶν)


Ο ορθολογισμός (rationalismus) κατέστη ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του αιώνα μας. Τούτο δε, δεν έχει εκτιμηθεί δεόντως.
Ο προαναφερθείς όρος είναι εφεύρημα του Θωμά Ακινάτη –από την λατινική λέξη ratio=λόγος– και προσδιορίζει την μέθοδο έρευνας, η οποία θεωρεί τον λόγο ως την κύρια πηγή της ανθρώπινης γνώσεως σε αντίθεση προς τον εμπειρισμό. Ο ορθολογισμός δεν λαμβάνει υπ΄ όψιν την κατ’ αίσθηση εμπειρία, αλλά υποστηρίζει ότι η ικανότητα του ανθρώπου να αναγνωρίζει και να συλλαμβάνει το «είναι» και ποια είναι η υπόσταση των όντων εμπεριέχεται στον ορθό λόγο.


Εκείνοι, βεβαίως, οι οποίοι πρώτοι ασχολήθηκαν με την λογοκρατία – ορθολογισμό ήταν οι Αρχαίοι Έλληνες, όπως ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και οι εισηγητές της στωικής φιλοσοφίας.

Τί περιλαμβάνει ἡ πρακτική τῆς Ἀποκοπῆς ἀπό τή Σκοπιά



Έχουμε γράψει πολλά για την αντιδημοκρατική και ολοκληρωτική αυτή μέθοδο σε άλλα μας άρθρα. Εδώ όμως, θα δούμε μια περιληπτική αλλά σχεδόν πλήρη περιγραφή της Αποκοπής, με τις διάφορες παραμέτρους και διακρίσεις του θέματος.
πηγή: http://oodegr.com/paratir/methodoi/apokopi1.htm
1. Τι είναι η Αποκοπή και πώς εφαρμόζεται
2. Αποσυνταύτιση

3. Αποστασία

4. Αντιρρήσεις ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα



1. Τι είναι η Αποκοπή και πώς εφαρμόζεται

Πρόκειται για την πρακτική των Μαρτύρων του Ιεχωβά να διώχνουν από τη θρησκεία τους οποιονδήποτε βαπτισμένο θεωρούν ότι αμάρτησε αμετανόητα για τα αμαρτήματα εκείνα που θεωρούν σοβαρά. Η αποκοπή επιβάλλεται από θρησκευτικό δικαστήριο που αποτελείται από πρεσβυτέρους των Μαρτύρων του Ιεχωβά, και τελείται κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς ακροατήριο, εκτός αν κάποιος πρέπει να παρίσταται για να καταθέσει ως μάρτυρας.

Ὅταν ἔβλεπα καλόγερο στὸν δρόμο...Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Ὅταν ἔβλεπα καλόγερο στὸν δρόμο τὸν ἀκολουθοῦσα ἀπὸ πίσω. Κάτι μὲ τραβοῦσε.
Ἔτσι κι ἕνα βράδυ πῆρα ἀπὸ πίσω ἕνα καλόγερο καὶ βράδιασε. Σκοτείνιασε καὶ μαζεύτηκα σ’ ἕνα παγκάκι. Ἐκεῖ μὲ βρῆκε ἕνας χωροφύλακας, μὲ πῆρε γι’ ἀλητάκο καὶ μοῦ εἶπε νὰ τὸν ἀκολουθήσω στὴν Ἀστυνομία. Πέρασα τὴν νύχτα στὸ κρατητήριο.
Εἶχα πάντα μιὰ φυλλάδα μὲ τὸν βίο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου. Στὸ κρατητήριο ἦταν κάτι μεθυσμένοι καὶ μιὰ γυναίκα. Ἀνέβηκα κάπου κι ἔφτασα ἕνα παραθυράκι. Ἐκεῖ ἄνοιξα τὴν φυλλάδα κι ἄρχισα πάλι νὰ διαβάζω τὸν βίο. Δὲν ἤξερα ἄλλες προσευχὲς ἀπὸ τὸ «Πάτερ ἡμῶν» καὶ τὸ «Πιστεύω».  Ἔλεγα λοιπόν αὐτὲς συνέχεια.
Τὸ πρωὶ μὲ φώναξε ὁ ἀστυνόμος στὸ γραφεῖο, μὲ συμβούλεψε καὶ μ’ ἔδιωξε.


 http://www.porphyrios.net/?p=2569

Ὁ Χριστός στόν Ἅδη

Ο  ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ (καὶ πῶς ὁ Ἅδης ἀνεγνώρισε τὰ τραύματα τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε σῶμα, ἀλλὰ μόνο ψυχή)

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

(Ἐπιλεγμένα ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο
τοῦ Μητρ. Ναυπάκτου Ἱεροθέου:
«Οἱ Δεσποτικὲς Ἑορτές»)

.        Τί ἀκριβῶς ἐννοοῦμε ὅταν κάνουμε λόγο γιὰ τὸν Ἅδη καὶ τὴν κάθοδο τοῦ Χριστοῦ σὲ αὐτόν; Ὑπάρχουν πολλὰ χωρία τόσο στὴν Παλαιὰ ὅσο καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη, ποὺ ἀναφέρονται στὸν Ἅδη. […] Ἡ λέξη Ἅδης στὴν Καινὴ Διαθήκη ἀντιστοιχεῖ μὲ τὴν Ἑβραϊκὴ λέξη «Σεὼλ» ποὺ ἑρμηνεύεται ὡς ἄντρο, βάραθρο, ἄβυσσος, καὶ δηλώνει τὸ σκοτεινὸ καὶ ἀόρατο βασίλειο τῶν νεκρῶν, δηλαδὴ ἐκεῖ ποὺ εὑρίσκονται τὰ πνεύματα τῶν νεκρῶν.

.          Ἡ λέξη Ἅδης προέρχεται ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ μυθολογία. Εἶναι ὁ Ἁΐδης καὶ Ἁϊδωνεύς, ὁ Υἱὸς τοῦ Κρόνου καὶ τῆς Ρέας, […] Ὁ Ἅδης ἔλαβε τὴν κυριαρχία τοῦ κάτω κόσμου, τοῦ κόσμου τῶν νεκρῶν, ὅπου ὑπάρχει πυκνὸ σκοτάδι. Ἐκεῖ δέχεται τοὺς νεκρούς, τοὺς ὁποίους ἐξουσιάζει. Φυσικά, τόσο ἡ Παλαιὰ Διαθήκη, ὅσο καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη δὲν δέχονται αὐτὲς τὶς θεωρίες γιὰ τὸν Ἅδη. Δὲν θεωροῦν ὅτι εἶναι κάποιος Θεὸς  ἀλλὰ ὅτι εἶναι τὸ κράτος καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ θανάτου καὶ τοῦ διαβόλου […] Δεδομένου μάλιστα ὅτι οἱ ψυχὲς δὲν εἶναι ὑλικές, ἀλλὰ ἄϋλες, δὲν μποροῦμε νὰ θεωρήσουμε τὸν Ἅδη ὡς ἕναν ἰδιαίτερο τόπο.

Ἀνθολόγιον περί τῆς ἀξίας τῶν θείων καί Ἱερῶν Κανόνων




Τὸ παρακάτω ἀνθολόγιο ἀποτελεῖται ἀπὸ ἱεροὺς Κανόνες καὶ ἀποσπάσματα πρακτικῶν ἱερῶν Συνόδων, Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν, ἀπὸ ἱερόσοφες γνῶμες Ἁγίων Πατέρων καὶ κανονολόγων τοῦ Βυζαντίου καὶ βυζαντινοὺς βασιλικοὺς νόμους, ὅλα σχετικῶς μὲ τὸ ἀπαράμιλλο κῦρος καὶ τὸ “ἀπαραχάρακτον καὶ ἀναλλοίωτον” τῶν ἱερῶν Κανόνων. Στὸ μεγαλύτερο μέρος του βασίζεται στὴ συλλογὴ τέτοιων γνωμῶν ποὺ ἐνσωμάτωσε ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ «Πηδαλίου» του, ἀλλὰ προσθέσαμε καὶ ἄλλες ἐντοπίζοντας, ὅπου χρειάστηκε, καὶ τὴν πηγή τους , πρὸς βιβλιογραφικὴ χρήση. 
Τὸ ὕψος τῶν ἱερῶν Κανόνων, τὸ ὁποῖο παλαιότερες Πανορθόδοξοι Σύνοδοι ἀνήγαγαν στὴν ἰσοτιμία μὲ τὴν Ἁγία Γραφή, σήμερα βρίσκεται ὑπό, ἔμπρακτη περισσότερο, ἀμφισβήτηση· κι ὅμως, ἡ ὀρθόδοξη συνείδηση καὶ κατ’ ἐξοχὴν ἡ ἱερόσοφη ὁμοφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἠχείων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πάντοτε θωρεῖ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες τοὺς συντεταγμένους ἢ ἐγκεκριμένους ἀπὸ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὡς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἴσης θεοπνευστίας μὲ τοὺς δογματικοὺς Ὅρους τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καὶ λοιπὸν ἀπαρασάλευτου περιεχομένου καὶ κύρους, ὥστε ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης νὰ τονίζει ὅτι εἶναι μόνον κατὰ τὸ ἥμισυ Ὀρθόδοξος ὅποιος δὲν ζεῖ συμφώνως μὲ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες. Ἔτσι, οἱ ἱεροὶ Κανόνες εἶναι τὸ κριτήριο ὀρθότητος καὶ φάρμακο θεραπείας, ὄχι μόνον τοῦ βίου τῶν ἁπλῶν πιστῶν καὶ τοῦ Κλήρου, ἀλλὰ καὶ ὁ γνώμων ἐκκλησιαστικοῦ κύρους ἐνεργειῶν καὶ ἀποφάσεων ἀκόμη καὶ τῶν Συνόδων καὶ τῶν Πατριαρχῶν, συνόλου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.