Σελίδες

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 03-05-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.


Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων  κεφ. η΄ 26 - 39

η΄ 26 - 39



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην Κεφ. Στ΄ 40 - 44

Στ΄ 40 - 44
                                                          
Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐλευθερία – Ὅσιου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου

 
Ὅσιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης
Εἶναι μεγάλο ἀγαθὸ νὰ παραδινόμαστε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τότε στὴν ψυχὴ εἶναι Μόνος ὁ Κύριος καὶ δὲν ἔρχεται καμιὰ ξένη σκέψη· ἡ ψυχὴ προσεύχεται μὲ καθαρὸ νοῦ καὶ αἰσθάνεται τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἔστω καὶ ἂν ὑποφέρει σωματικά.
῞Οταν ἡ ψυχὴ παραδοθεῖ ὁλοκληρωτικὰ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τότε ὁ ῎Ιδιος ὁ Κύριος ἀρχίζει νὰ τὴν καθοδηγεῖ, καὶ ἡ ψυχὴ διδάσκεται ἀπευθείας ἀπὸ τὸν Θεό, ἐνῶ προηγουμένως τὴν ὁδηγοῦσαν οἱ δάσκαλοι καὶ ἡ Γραφή. ᾿Αλλὰ τὸ νὰ εἶναι Δάσκαλος τῆς ψυχῆς ὁ ῎Ιδιος ὁ Κύριος μὲ τὴ χάρη τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος εἶναι σπάνιο καὶ λίγοι γνωρίζουν αὐτὸ τὸ μυστήριο, μόνο ὅσοι ζοῦν κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
῾Ο ὑπερήφανος δὲν ἀναζητεῖ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ προτιμᾶ νὰ κατευθύνει ὁ ἴδιος τὴ ζωή του. Καὶ δὲν καταλαβαίνει ὅτι χωρὶς τὸν Θεὸ δὲν ἐπαρκεῖ τὸ λογικὸ τοῦ ἀνθρώπου γιὰ νὰ τὸν καθοδηγεῖ. Κι ἐγώ, ὅταν ζοῦσα στὸν κόσμο, προτοῦ νὰ γνωρίσω τὸν Κύριο καὶ τὸ ῞Αγιο Πνεῦμα, στηριζόμουν στὸ λογικό μου. ῞Οταν ὅμως γνώρισα μὲ τὸ ῞Αγιο Πνεῦμα τὸν Κύριό μας ᾿Ιησοῦ Χριστό, τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, τότε παραδόθηκε ἡ ψυχή μου στὸν Θεὸ καὶ δέχομαι ὁτιδήποτε θλιβερὸ μοῦ συμβεῖ καὶ λέω· «῾Ο Κύριος μὲ βλέπει… Τί νὰ φοβηθῶ;». Προηγουμένως ὅμως δὲν μποροῦσα νὰ ζῶ κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο.

Μέγας Ἀντώνιος - Συμβουλές γιά τό ἦθος τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐνάρετη ζωή

1. Οι άνθρωποι λέγονται λογικοί καταχρηστικοί. Δεν είναι λογικοί εκείνοι που έμαθαν τα λόγια και τα βιβλία των αρχαίων σοφών, αλλά όσοι έχουν λογική ψυχή και μπορούν να διακρίνουν ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό και έτσι αποφεύγουν τα πονηρά και βλαβερά στη ψυχή, μελετούν όμως τα καλά και ψυχωφελή, και τα πράττουν με μεγάλη ευχαριστία προς το Θεό. Μόνο αυτοί πρέπει αληθινά να λέγονται λογικοί νθρωποι.
2. Ο αληθινά λογικός άνθρωπος μια μόνο φροντίδα έχει, να υπακούει και να αρέσει στο Θεο των όλων.

3. Η εγκράτεια, η ανεξικακία, η σωφροσύνη, η καρτερία, η υπομονή και οι παρόμοιες μέγιστες και ενάρετες δυνάμεις μας δόθηκαν από το Θεό και είναι αντίθετες και αντιστέκονται και μας βοηθούν στις αντίστοιχες προς αυτές κακίες. Αν γυμνάζουμε αυτές τις δυνάμεις και τις έχουμε πάντοτε πρόχειρες, τότε νομίζουμε ότι δεν μας συμβαίνει πια τίποτε δύσκολο ή θλιβερό ή αβάσταχτο, γιατί σκεφτόμαστε ότι όλα είναι ανθρώπινα και τα νικούν οι αρετές που έχομε.

Γέρων Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης.Λόγοι διδαχῆς-Ταπείνωση

 Ταπείνωση

Εἰς τί θὰ μᾶς ὠφελήσει ἐμᾶς ἂν μάθουμε ὅτι ἡ φωνὴ ἦταν τοῦ Πατρὸς ἢ ὁ Θεὸς μιλεῖ δι᾿ ἀγγέλου γιὰ τό ῾να καὶ τ᾿ ἄλλο. Εἰς τί θὰ μᾶς ὠφελήσει εἰς τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας μας, ἂν γνωρίζουμε αὐτό; Ἐσὺ μιλᾶς θεολογικά. Τί θὰ μᾶς ὠφελήσει; Τίποτε. Θὰ σὲ προσβάλω. Ἄφησες τὸ δρόμο τῆς ταπεινώσεως καὶ πιάνεις ὑψηλὰ ἐπίπεδα θεολογικά. Ὄχι. Ἄφησε αὐτὸν τὸ δρόμο κι ἀκολούθησε τὸ δρόμο τῆς καλογερικῆς. «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με». Ἄφησε αὐτὸν τὸ δρόμο τῆς ἐρεύνης, διότι…

Κυριακή τῶν Μυροφόρων – Οἱ ἀνδρεῖοι


Κυριακή των Μυροφόρων – Οι ανδρείοι
του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ραδιοφωνικὴ ὁμιλία, ἡ ὁποία μετεδόθη στὴν καθαρεύουσα
ἀπὸ τὸν Σταθμὸ τῆς Λαρίσσης τὴν 23-4-1950.

«Ἐλθὼν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ» (Μᾶρκ. 15,43)
Θὰ ἔπρεπε, ἀγαπητοί μου, πάντοτε νὰ ἐξοικονομοῦμε χρόνο, ἐν ἀνάγκῃ νὰ κλέβουμε ὧρες κι ἀπὸ τὸ φαγητὸ κι ἀπὸ τὸν ὕπνο μας,γιὰ νὰ μελετοῦμε τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Τότε μαζὶ μὲ τὸ Δαυῒδ θὰ λέγαμε κ᾽ ἐμεῖς· «Ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου, ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου. Ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου συνῆκα· διὰ τοῦτο ἐμίσησα πᾶσαν ὁδὸν ἀδικίας»(Ψαλμ. 118,103-104).
Ποιός μελέτησε τὸ Εὐαγγέλιο μὲ πίστι, μὲ ἀγάπη, μὲ σκέψι ἀπερίσπαστη, καὶ δὲν αἰσθάνθηκε τὴ γοητεία του; Ὁ Ναπολέων, ἐξόριστος στὴ νησῖδα τῆς Ἁγίας Ἑλένης, τὸ Εὐαγγέλιο εἶχε παρηγορία του καὶ μὲ στρατιωτικὴ γλῶσσα ἔλεγε·

«Μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστίν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»

«Μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστίν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»
Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»
Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

« Μακάριοι
οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι,
ὅτι αὐτῶν ἐστίν
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ».
(Ματθ. Ε΄. 3)


Πνευματική καθοδήγηση.
Παιδί μου, ὅλα ὅσα σοῦ γράφω, τά γράφω μ ό ν ο γ ι ά σ έ ν α . Σοῦ ζητῶ λοιπόν νά μή συστήσεις σέ τρίτους ὁποιαδήποτε συμβουλή σοῦ δίνω. Σέ καμμιά περίπτωση οἱ συμβουλές μου δέν ἀποτελοῦν γενικούς κανόνες καθοδηγήσεως ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἀφοροῦν μόνο τά συγκεκριμένα πρόσωπα, στά ὁποῖα ἀπευθύνονται, καί εἶναι προσαρμοσμένες στίς ἀτομικές τους ἐσωτερικές καί ἐξωτερικές συνθῆκες. Ἑπομένως, ὅ,τι λέω σ᾿ ἐσένα μπορεῖ νά βοηθήσει μόνο ἐσένα. Γιατί , ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, μερικές φορές τό φάρμακο τοῦ ἑνός εἶναι δηλητήριο γιά τόν ἄλλο. Ἀλλά καί στόν ἴδιο ἄνθρωπο τό ἴδιο παρασκεύασμα ἄλλοτε εἶναι φάρμακο καί ἄλλοτε δηλητήριο.

*

Δέν ὑπάρχει καμιά ἀμφιβολία ὅτι κάτω ἀπό τόσο δύσκολες περιστάσεις, ἕνας ἄνθρωπος χρειάζεται ὁπωσδήποτε γιά βοήθεια δυό παράγοντες: πρῶτα, ἔκτακτη ἐνίσχυση ἀπό τόν Θεό· κι ἔπειτα, τήν καθοδήγηση ἑνός σοφοῦ γέροντα, μέ μεγάλη πεῖρα στά πνευματικά προβλήματα.

Τὸ ἔξυπνο πείραμα μιὰς δασκάλας ποὺ ἔγινε σέ ἑλληνικό σχολεῖο


Σήμερα στό σχολεῖο ἔπρεπε νά καλύψω τό κενό ἑνός συναδέλφου πού ἔλειπε. Ἔμεινα λοιπόν στήν τάξη καί πρότεινα στούς μαθητές μου νά παίξουμε ἕνα παιχνίδι.

Τούς ζήτησα νά φανταστοῦν πὼς εἴμαστε κάτοικοι τῆς Σμύρνης καί μαθαίνουμε ὅτι αὔριο θά κάψουν οἱ Τοῦρκοι τά πάντα καί θά μᾶς ἀναγκάσουν νά φύγουμε ἀπό τά σπίτια μας.

Σκεφτεῖτε, λοιπόν, εἶπα στά παιδιά μου, ἕνα μόνο ἀντικείμενο ποὺ θά παίρνατε γιά πάντα μαζί σας ἀπό τό σπίτι σας καί γράψτε τό μέ τό ὄνομά σας  σέ ἕνα χαρτί.

Γεμίσαμε λοιπόν ἕνα κουτί μέ 22 χαρτάκια. Στήν συνέχεια τούς εἶπα ὅτι οἱ ἀρχαῖοι φιλόσοφοι ἔλεγαν πὼς εἴμαστε ὅ,τι εἶναι καί οἱ ἐπιθυμίες-ἀνάγκες μας. Ἄρα, ὅ,τι γράψατε στό χαρτί αὐτό εἶστε.

Ὁ Μοναχισμός: τό μυστήριο τῆς συνέχισης τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

 

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ




1)Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία.

 

Ε) Ὁ Μοναχισμός: τό μυστήριο τῆς συνέχισης τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

Ὁ Μοναχισμός εἶναι ἕνα ἀκόμη Μυστήριο, πού λειτουργεῖται-τελεσιουργεῖται μέσα στήν Ἐκκλησία. Ὁ Μοναχισμός εἶναι ἡ συνέχεια τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Τό πρῶτο ὄνομα τῆς μοναχικῆς ζωῆς ἦταν: ἀποστολική ζωή64. Ἡ μοναχική βιοτή εἶναι ἡ συνεπέστερη μίμηση τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Ἡ μοναχική κουρά εἶναι δεύτερο βάπτισμα καί δεύτερος φωτισμός (πρβλ. π. Ἰω. Ρωμανίδη: Περί τῆς ἐμπειρίας τῆς θεώσεως65). Εἶναι βάπτισμα μετανοίας πού, ἄν ἀξιοποιηθεῖ, ὁδηγεῖ τόν νεόκουρο στόν φωτισμό καί τήν θέωση. Τό Ἅγιο Πνεῦμα προσεύχεται («κράζει ἀββᾶ ὁ Πατήρ»66) ἐντός τοῦ ἀληθινοῦ μοναχοῦ, ὅπως καί ἐντός τοῦ φωτιζομένου ἀπό τό ἅγιο Χρῖσμα χριστιανοῦ.

Μιά πολύ συγκινητική ἱστορία πού ΑΞΙΖΕΙ νά διαβάσετε.....!!!!!

ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ..............
                                                           

Ένας γιατρός μπαίνει βιαστικός στό νοσοκομείο αφού τόν κάλεσαν
για μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση.
Απάντησε το συντομότερο δυνατό, άλλαξε ρούχα καί πήγε κατευθείαν
στην αίθουσα του χειρουργείου.
Πηγαίνοντας προς το χειρουργείο βρήκε τον πατέρα του παιδιού
που θα χειρουργούσε στην αίθουσα αναμονής.
 Μόλις είδε το γιατρό του φώναξε:

"Γιατί έκανες τόση ώρα να έρθεις;
Δεν ξέρεις ότι η ζωή του γιου μου είναι σε κίνδυνο;
Δεν έχεις καμιά αίσθηση ευθύνης;"

Ο γιατρός χαμογέλασε και είπε:

Μέ τούς ἀσκητές τῆς Δυτικῆς Θράκης


Βίος καί πολιτεία
τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη
(3ο Μέρος)
Ἀπό τό βιβλίο «Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης»


Μέ τούς ἀσκητές τῆς Δυτικῆς Θράκης
Δέν πέρασε ὅμως πολύς καιρός, καί ὁ γέροντας Μάρκος ἔφυγε γιά τά οὐράνια σκηνώματα. Ἔτσι, ὁ καλός ὑποτακτικός ἔχασε τόν ἀγαπημένο του πατέρα, ὁ ὁδοιπόρος τόν ὁ ὁδηγό του, ὁ ἀθλητής τόν προπονητή του, ὁ νέος ἰσραηλίτης τό Μωϋσῆ του...
Μεγάλη ἦταν ἡ θλίψη τοῦ Μαξίμου γιά τό πνευματικό του ὀρφάνεμα. Ἀπό τό νοῦ του δέν ἔφευγε ἡ σεβάσμια μορφή τοῦ γέροντά του. Στ᾿ αὐτιά του ἠχοῦσαν συνεχῶς οἱ φωτισμένες συμβουλές του. Καί στήν καρδιά του βασίλευε, μετά τήν ἀγάπη στόν Θεό, ἡ ἀγάπη γιά τόν μεγάλο ἐκεῖνο ἀσκητή, πού ἡ ἀρετή του εἶχε λάμψει σ᾿ ὅλη τή Θράκη, καί πού ἡ πρόνοια τοῦ Κυρίου τόν εἶχε ἀξιώσει νά γίνει γέροντας κατοπινοῦ ὁσίου!
Ἡ πρώτη λύπη τοῦ Μαξίμου διαλύθηκε σιγά-σιγά ἀπό τή βεβαιότητα ὅτι ὁ θεῖος Μάρκος βρισκόταν στά χέρια τοῦ Θεοῦ, ἀπ᾿ ὅπου θά τόν στήριζε διπλά τώρα, τόσο μέ τίς πατρικές εὐχές του, ὅσο καί μέ τίς πρεσβεῖες του. Ἔτσι ἀποφάσισε νά ξανοιχτεῖ στό πέλαγος μεγαλύτερων πνευματικῶν ἀγώνων.

Τί εἶναι ἡ ἡσυχία;

 ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΗΣΥΧΙΑ

 Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης



 Ἄς δοῦμε τί εἶναι ἡ ἡσυχία.

«Κάποιος ἀδελφὸς ρώτησε ἕναν γέροντα, λέγοντάς του:
  • Τί εἶναι ἡσυχία, καὶ ποιὰ εἶναι ἡ ὠφέλειά της;
Ὁ γέροντας τοῦ ἀπάντησε:
  • Ἡσυχία εἶναι νὰ κάθεσαι στὸ κελί σου μετὰ γνώσεως καὶ φόβου Θεοῦ, ἀπεχόμενος ἀπό κάθε κακία καὶ ὑψηλοφροσύνη. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ ἡσυχία γεννάει ὅλες τὶς ἀρετές, καὶ φυλάει τὸν μοναχὸ ἀπὸ τὰ πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ, μὴ ἀφήνοντας αὐτὸν νὰ πληγωθεῖ ἀπὸ αὐτά.
Ὦ ἡσυχία, προκοπὴ μοναζόντων· ὦ ἡσυχία, κλίμακα οὐράνιος, ὁδὸς βασιλείας οὐρανῶν, μητέρα τῆς κατάνυξης, πρόξενος τῆς μετανοίας, καθρέπτης ὅπου βλέπουμε τὶς ἁμαρτίες μας, ἐσὺ ποὺ δείχνεις στὸν ἄνθρωπο τὰ πλημμελήματά του, ποὺ δὲν ἐμποδίζεις τὰ δάκρυα καὶ τοὺς στεναγμούς, ποὺ λαμπρύνεις τὴν ψυχὴ καὶ φέρνεις σὲ εἰρηνικὴ κατάσταση τὸν ἄνθρωπο!

“Θὰ στὸ πληρώσει ὁ Θεός…”Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Όταν λέμε "Θὰ στὸ πληρώσει ὁ Θεός..."

Ὅταν ἤμουν πρόεδρος σὲ ἕνα  Ἵδρυμα, δημιουργήθηκε ἕνα σοβαρὸ πρόβλημα. Τὸ  Ἵδρυμα αὐτὸ ἔχει ἕνα οἰκόπεδο 11 στρέμματα καὶ κάτι κτίρια παλαιά.  Ὅταν ζοῦσε ἡ ἱδρύτρια πούλησε σὲ κάποιον ἑνάμισυ στρέμμα καὶ αὐτὸς ἔκτισε ἐκεῖ ἐργοστάσιο.
Τέσσερα χρόνια μετὰ τὴν ἵδρυση τοῦ φιλανθρωπικοῦ  Ἱδρύματος, ὁ ἐν λόγῳ κύριος πῆρε ἀπὸ τὸ οἰκόπεδο τοῦ  Ἱδρύματος, χωρὶς νὰ ρωτήσει κανέναν, ἕνα στρέμμα καὶ ἐγκατέστησε σ’ αὐτὸ ἕνα ἄγαλμα μὲ κάτι συντριβάνια. Ὁ προηγούμενος πρόεδρος ἢ δὲν τὸ εἶδε ἢ δὲν ἐνδιαφέρθηκε.
Ἐγὼ ὅμως, ὅταν ἀνέλαβα πρόεδρος, ἔφερα τεχνίτη νὰ τὸ περιφράξω σύμφωνα μὲ τὰ νόμιμα ὅρια. Τότε ἐκεῖνος ἔκανε προσωρινὰ μέτρα καὶ ἰσχυρίσθηκε ὅτι αὐτὸ τὸ οἰκόπεδο τοῦ τὸ ἔδωσε ἡ ἱδρύτρια. Ἡ ψευδομάρτυς διευθύντρια τοῦ εἶπε ὅτι ἦταν μπροστὰ ὅταν ἡ ἱδρύτρια τοῦ εἶπε τάχα, στὸ δωρίζω.

Ἡ ἰδιότητα τοῦ Χριστιανοῦ

Ἱερώνυμου Μοναχοῦ

ΕΡΩΤΗΣΗ Αου
– Γιατί εἶσαι χριστιανός;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Βου
– Γιατί πιστεύω στόν Χριστό, τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ.

ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ Αου
– Ἀπάντησες σάν ἀγράμματος καί λιγόμυαλος. Ἐγώ δέν σέ ρωτῶ «Γιατί ὀνομάζεσαι χριστιανός;», ἀλλά «Γιατί ἔγινες χριστιανός;». Ἄν σέ εἶχα ρωτήσει «Γιατί ὀνομάζεσαι χριστιανός;», τότε θά ἦταν σωστή ἡ ἀπάντηση πού μοῦ ἔδωσες «Γιατί πιστεύω στόν Χριστό». Ἐγώ ὅμως σέ ρωτάω «ποιός εἶναι ὁ λόγος πού σέ ἔκανε νά γίνεις χριστιανός;».

Τί εἶναι τά Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας



Η ζωή περνώντας από τον θάνατο συνεχίζεται. Αυτοί πού φεύγουν διατηρούν την πνευματική τους επικοινωνία με τα μέλη της Εκκλησίας πού βρίσκονται στη διά μέσου της κοινής αγάπης στο Χριστό. Αυτή η αγάπη συνδέει σε ένα σύνολο τούς πιστούς. Τούς συνδέει διότι η Εκκλησία είναι μία και έχει κεφαλή της το Χριστό. Σώμα της Εκκλησίας είμαστε εμείς πού πιστεύουμε και ξεχωριστά κάθε ένα μέλος του σώματος αυτού.
                                                                               
Οι προσευχές για τούς κεκοιμημένους είναι Αποστολική Παράδοσις και φαίνεται από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας. Τι είναι τα Δίπτυχα;
Είναι δύο σανίδια ενωμένα μεταξύ τους, όπως οι πλάκες πού είχε ο Μωυσής στις οποίες ήταν γραμμένος ο Δεκάλογος. Στα Δίπτυχα ήταν γραμμένα τα ονόματα των Ορθοδόξων. Σύμφωνα με την απόφαση τής Ε' Οικουμενικής Συνόδου μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων και δη μετά το «Άξιον έστιν», ή το «Επί σοί χαίρει Κεχαριτωμένη...» ο Διάκονος μνημόνευε τα ονόματα τα οποία ήταν γραμμένα στα Δίπτυχα. Αυτή η τάξις και σήμερα τηρείται στο Άγιο Όρος.
Τα Δίπτυχα ήσαν τριών ειδών: Δίπτυχα αγίων, Δίπτυχα των ζώντων και Δίπτυχα των κεκοιμημένων.