Σελίδες

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 05-06-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. α΄ 1 - 7 & 13 - 17

α΄ 1 - 7 & 13 - 17


                                             
Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. Δ΄ 22 - 30

Δ΄ 22 - 30
                                                      
Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Οἱ συνέπειες τοῦ ὀρθολογισμοῦ στή ζωή μας (Ἀρχιμ.Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου)

  Ο ορθολογισμός θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η υπερβολική εμπιστοσύνη στη λογική μας η αναγωγή της σε υπέρτατη αυθεντία και απόλυτη αξία. Είναι αμαρτητική νοοτροπία και βιοθεωρία, και όχι κάποια απλή αμαρτία. Είναι κατ’ ουσίαν απιστία. Ο ορθολογισμός είναι η πιο χαρακτηριστική και ύπουλη εκδήλωση της υπερηφάνειας, η οποία υποκρύπτεται κάτω από όλες τις αμαρτίες μας, υφέρπει σε κάθε μας πράξη και δηλητηριάζει όλα τα καλά έργα μας. Αυτή οδηγεί στην αυτοδικαίωση και τελικά στην αμετανοησία, κλείνοντας έτσι τη θύρα του θείου ελέους. Η υπερηφάνεια είναι η αρχή και το τέλος όλων των κακών. Κατά τον μακαριστό Γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ η υπερηφάνεια «αποτελεί την μόνιμη απειλή της ανθρώπινης ζωής», «βρίσκεται στην ρίζα όλων των τραγωδιών του ανθρώπινου γένους» και αποτελεί «την ουσία του άδη».


Ο υπερήφανος άνθρωπος, λαϊκός, κληρικός ή μοναχός, γίνεται άτομο και προσφέρει τον πνευματικό θάνατο και τον άδη, την κόλαση, όχι μόνο στον εαυτό του, αλλά και στην οικογένεια του, στο κοινόβιό του και σε όλο το περιβάλλον του.

Ἡ ἐκκοσμίκευση στήν ἐκκλησία



Η Εκκοσμίκευση στην Εκκλησία
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

ΠΗΓΗ"Καθημερινή” της Κυριακής 16-1-2000.

Η τελευταία Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος (Οκτώβριος 1999) ήταν πολύ σημαντική. Δεν πρόκειται εδώ να εντοπίσω αυτήν την πραγματικότητα, αλλά κυρίως να υπογραμμίσω ότι η Ιεραρχία αυτή ήταν πάρα πολύ σημαντική και κρίσιμη, γιατί, εκτός των άλλων, έθεσε το θέμα της εκκοσμίκευσης στην Εκκλησία. Έγινε πολύς λόγος για το φαινόμενο αυτό που είναι το κυριότερο πρόβλημα της σύγχρονης εκκλησιαστικής ζωής. Συνήθως όλοι ομιλούν για την εκκοσμίκευση, αλλά όλοι την αποδίδουν στους άλλους.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι, μιλώντας για την εκκοσμίκευση, την περιορίζουμε σε εξωτερικά πράγματα, για παράδειγμα στο σκουλαρίκι των νέων, τα ανέκδοτα, την χρησιμοποίηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, κλπ. Όμως η εκκοσμίκευση δεν εξαντλείται σε αυτά τα σημεία, αλλά εκφράζει μια βαθύτερη νόσο, είναι η αλλοίωση της ορθοδόξου θεολογίας και εκκλησιολογίας.

Γιά τό ἄσεμνο ντύσιμο.β'μέρος

«Πατρικές Συμβουλες Γέροντος ΦιλοθέουΖερβάκου»
Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
ἔτους 2010
Δεῖτε ἐδῶ:α' μέρος

Γιά τό ἄσεμνο ντύσιμο
Ἡ ἄσεμνη ἐνδυμασία τῶν γυναικῶν εἶναι ἀνάρμοστη καί ἐνάντια στίς Ἀποστολικές καί Πατερικές Παραδόσεις. Οἱ περισσότερες ἀπό τίς γυναῖκες ἔχουν τρελλαθεῖ. Ἔχουν ἀποβάλλει τήν σεμνότητα, τήν ντροπή, τήν συστολή καί γυμνώθηκαν, ἔγιναν ἀναίσχυντες, καί ὄχι μόνο στούς δρόμους καί τίς πλατεῖες περπατοῦν γιά νά ἐπιδείξουν γυμνές τίς σάρκες τους καί τά βαμμένα τους χείλη, μάτια, βλέφαρα, πρόσωπο καί νύχια, γιά νά δελεάσουν τούς ἄνδρες, ἀλλά εἰσέρχονται χωρίς φόβο καί στούς ἱερούς Ναούς, ὄχι βέβαια γιά νά προσευχηθοῦν, ἀλλά γιά νά βεβηλώσουν, μολύνουν καί σκανδαλίσουν τούς ἐκκλησιαζόμενους...
Καλό νομίζω εἶναι νά ἀπαγορευθῆ ἡ εἴσοδος στούς Ναούς τέτοιων γυναικῶν μέχρις ὅτου διορθωθοῦν.

Γίνε παιδί


 
«Αμήν λέγω υμίν" εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματ». 18:3)
Τάδε λέγει Κύριος και ο λόγος Του είναι άγιος και αληθινός. Τί πλεονέκτημα έχουν τα παιδιά έναντι των μεγάλων; Έχουν τρία πλεονεκτήματα: την πίστη, την υπακοή και την συγχωρητικότητα. Το παιδί ρωτάει το γονιό του για τα πάντα και, ασχέτως του τι απαντά εκείνος, πιστεύει το γονιό του. Το παιδί υπακούει στο γονιό του και εύκολα υποτάσσει το θέλημά του στο θέλημα του γονιού του. Το παιδί είναι συγχωρητικό και, μολονότι προκαλεί εύκολα, συγχωρεί γρήγορα. Ο Κύριος μας απαιτεί και τα τρία αυτά από όλους τους ανθρώπους, δηλαδή πίστη, υπακοή και συγχωρητικότητα. Επιθυμεί οι άνθρωποι να πιστεύουν σ' Αυτόν απροϋπόθετα, χωρίς όρους, όπως ένα παιδί πιστεύει στο γονιό του" και να είναι συγχωρητικοί ο ένας με τον άλλον, αμνησίκακοι, χωρίς να απαντούν στο κακό με κακό.

Πνευματική ζωή.ε'

 
 «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 7)
Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»
Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα
(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

 Δεῖτε ἐδῶ: Πνευματική ζωή δ'

 Πνευματική ζωή
Μή λές μεγάλα λόγια, σχετικά μέ τίς εὐλογίες πού ἀποκομίζουν ὅσοι μᾶς ἐπισκέπτονται συχνά. Εἶναι βιαστικό καί παράτολμο νά συμπεραίνεις ὅτι ἡ δουλειά σου σ᾿ ἐμποδίζει νά ἔρθεις ἐδῶ, ἐπειδή στά μάτια τοῦ Θεοῦ εἶσαι «ἀνάξιος νά δεχτεῖς τή χάρη Του».
Ὁ καθένας πού μᾶς ἐπισκέπτεται, ὠφελεῖται πνευματικά κατά τό μέτρο τῆς πίστεώς του. Ὅσοι ἔχουν ἀσθενική πίστη, ὠφελοῦνται λίγο ἤ, μερικές φορές, καί καθόλου. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά, ὁ Θεός εἶναι ὁ Κύριος ὅλου τοῦ κόσμου, ὅλης τῆς γῆς. Εἶναι «πανταχοῦ παρών».

Σύγχρονο θαύμα τῆς Ἁγίας Ὑπομονῆς

Η Τίμια κάρα της Αγίας Υπομονής

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

Είναι αρκετές οι εμφανίσεις της αγίας Υπομονής(ΕΔΩ) τα τελευταία χρόνια σε ευσεβείς και μη Χριστιανούς. Επιλεκτικά καταχωρούμε ένα συμβάν που περιγράφει την θαυμαστή εμφάνισή της και θεραπεία κάποιου ασθενή.
«Η αγία Υπομονή εμφανίσθηκε ως μοναχή σε κάτοικο των Αθηνών που εργαζόταν σε ταξί. Το σταμάτησε και ζήτησε να κατευθυνθή προς το Λουτράκι. Ο ταξιτζής είχε καρκίνο του δέρματος στα χέρια του και βρισκόταν σε μεγάλη απελπισία. Καθ’ οδόν η μοναχή που φορούσε ένα κουκούλι με κόκκινο σταυρό τον ρώτησε.
"Γιατί είσαι μελαγχολικός";

Ἀποκάλυψη:"...ὅταν ἀρχίσει τό κακό ἀπό τή Συρία..."

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhACNhmcJ2mMk-ExcYbr4TChIPjc6-3jXR9MPntXrsjhdBrFi7RIgcv-FnVb4sn6YQIrc7B70_-_kp3-wMSBI7l6V88rPD2m9h_wkLVW0GaricpKhY00M-fTsmAriVqa2nDr7J7DVkmOJI/s640/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70001.jpg
Δεξιά ο μακαριστός Επίσκοπος Σισανίου κ. Σιατίστης και αριστερά ο επίσης μακαριστός Παπά-Γιάννης Καλαΐδης

Επέστρεψα πριν λίγο από τον πνευματικό μου, πνευματικό τέκνο του μακαριστού Αντώνιου Σισανίου & Σιατίστης, τον οποίο τιμούν οι περισσότεροι ως σύγχρονο Άγιο. Ο πάτερ είναι προσηλωμένος στην σωτηρία της ψυχής και μόνο, αποφεύγοντας τις αναφορές για το μέλλει γεννέσθαι αλλά συζητώντας για τον μακαριστό Επίσκοπο, απεκάλυψε μερικά πράγματα των οποίων ήταν μάρτυρας ο ίδιος και δείχνουν ότι ο μακαριστός πέραν όλων των χαρισμάτων που είχε, έγινε δέκτης μεγάλων αποκαλύψεων από τον Θεό.
«Μας έλεγε, συνέχεια και πολλές φορές με στενοχώρια, τον καιρό της ευδαιμονίας "μεγάλη πείνα θα πέσει στην Ελλάδα, παιδί μου, μεγάλη πείνα..." κι εμείς δυσκολευόμασταν να τον πιστέψουμε...

Ἀγαπήσατε τόν Χριστό καί μηδέν προτιμῆστε τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ

  Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

3) Θεραπευτικά μέσα. 

Ἡ θεραπεία τοῦ ἀσθενοῦς πνευματικά ἀνθρώπου ἀρχίζει μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση. Ὁ Γέροντας τόνιζε ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀπαλλάσσεται ἀπό τό κακό μέ τήν βίωση τοῦ φιλανθρωποτάτου μυστηρίου τῆς μετανοίας. «Δέν ὑπάρχει», παρατηροῦσε, ἀνώτερο πράγμα ἀπ' αὐτό πού λέγεται μετάνοια καί ἐξομολόγηση»281. Μέ τήν ἐξομολόγηση, δίδασκε, «γίνεται ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη, ἡ ἀπονέκρωση»282.

Ὁ Γέροντας βίωνε τήν μετάνοια χωρίς ντροπή. Προσέτρεχε μέ θάρρος, ἔπειτα ἀπό κάθε πτώση του, στόν Χριστό (ἐξομολογούμενος στόν Πνευματικό του), διότι τόν ἔνιωθε σάν φίλο του. Τό τόνιζε, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ φίλος μας. «Σάν φίλο νά Τόν ἀτενίζομε καί νά Τόν πλησιάζομε»283 προέτρεπε.

Θαυμαστά γεγονότα.ιδ' μέρος

Βίος καί πολιτεία
τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη
(8ο Μέρος)
Ἀπό τό βιβλίο «Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης»


 Δεῖτε ἐδῶ:ιγ' μέρος


Θαυμαστά γεγονότα
Λαυριώτης μοναχός Δαμιανός, πού εἶχε τό διακόνημα τοῦ ἀμπελικοῦ, ὅχι μόνο δέν πίστευε στήν ἁγιότητα τοῦ ὁσίου, ἀλλά καί τόν θεωροῦσε πλανεμένο. Θέλοντας λοιπόν φιλάνθρωπος Θεός, «ὁ πάντας ἀνθρώπους θέλων σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν», καί τόν ἀδελφό νά διορθώσει καί τόν ἅγιο νά δοξάσει, οἰκονόμησε τό ἑξῆς:
Κάθε Σάββατο ἀδελφός Δαμιανός πήγαινε στό μοναστήρι. Ἔφευγε ἀπό κεῖ τό βράδυ τῆς Κυριακῆς, παίρνοντας μαζί του τρόφιμα γιά ὅλη τήν ἑβδομάδα, κι ἐπέστρεφε στό ἀμπέλι πού καλλιεργοῦσε. Αὐτό ἦταν τό διακόνημά του.
Μιά Κυριακή βράδυ λοιπόν, ἐπιστρέφοντας στό ἀμπέλι ἀπό τό μοναστήρι, ἔπεσε κουρασμένος νά κοιμηθεῖ. Σηκώθηκε τή συνηθισμένη ὥρα, γιά νά κάνει τόν κανόνα του καί νά διαβάσει τήν ἀκολουθία του. Ὅμως, πράγμα παράδοξο, πείνασε τόσο πολύ, πού δέν μποροῦσε νά σταθεῖ. Κάθησε ἀπορρημένος.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ-4 Ἑτοιμασία καὶ ἀντίσταση (Ἡ ὑποδοµὴ γιὰ τὴν ἐπιβολὴ παγκόσµιας κυριαρχίας εἶναι ἤδη πολὺ προχωρηµένη.)

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ-4

τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»
ἀρ. τ. 2046, 01.06.2012
Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ» 

Α´ Μέρος: 1. Ὁ ἠλεκτρονικὸς ἔλεγχος

Β´ Μέρος:2. Ἡ ἅλωση τῆς Ἑλλάδoς

Γ´ Μέρος: 3. Πρόδρομοι Ἀντιχρίστου

4. Ἑτοιμασία καὶ ἀντίσταση

.          Εἶναι φανερὸ πὼς ἔχουµε ἐπίθεση. Τέτοια ποὺ νὰ µὴν ἀποτολµήσει νὰ ἀντιδράσει κανείς. Ἡ λογική τους εἶναι ἀκαταµάχητη: Ὅλοι ξέρετε ποῦ ἔχουµε ὁδηγηθεῖ … στὰ πρόθυρα οἰκονοµικῆς καταστροφῆς. Ποιός φταίει γι᾽ αὐτό; Ἐσεῖς οἱ πολίτες ποὺ δὲν πληρώνετε τοὺς φόρους! Τὸ καταλαβαίνετε· πρέπει νὰ ἐλέγξουµε τὴν φοροδιαφυγή. Λοιπὸν δεχθεῖτε κεντρικὸ ἔλεγχο ὅλων τῶν στοιχείων σας καὶ µὴ µιλᾶτε. Ὅσοι ἀντιδροῦν σ᾽ αὐτά, σίγουρα εἶναι ὕποπτοι … κάτι θέλουν νὰ κρύψουν!
.         Ὅµως, ὅσα προσχήµατα κι ἂν ἐπικαλεσθοῦν, αὐτὴ τὴν φορὰ οἱ ἀποκρυπτόµενοι πραγµατικοί τους σκοποὶ ἔγιναν ὁλοφάνεροι. Ὁ κ. Κασιµάτης τὸ ἐπισήµανε ξεκάθαρα: «Ὑπάρχουν βαθύτερες ρίζες, τὶς ὁποῖες κανεὶς σήµερα δὲν µπορεῖ νὰ φανταστεῖ».

Τό ἄναμμα τῶν κεριῶν καί τῶν καντηλιῶν στήν θρησκευτική μας παράδοση

 

Κάθε εὐλαβής Χριστιανός, ἀπό πολύ μικρή ἡλικία, μαθαίνει νά ἀνάβει κεριά στήν ἐκκλησία, ὡς ἀναπόσπαστο κομμάτι τῆς συμμετοχῆς του στά μυστήρια τῆς θρησκείας μας. Παρά τό γεγονός, ὅμως, ὅτι τό ἄναμμα τῶν κεριῶν ἀποτελεῖ καθιερωμένη θρησκευτική πρακτική, οἱ περισσότεροι πιστοί δέν γνωρίζουν ποιά εἶναι ἡ ἀκριβής σημειολογία αὐτῆς τῆς ἐνέργειας.
Οἱ πρῶτες ἀναφορές γιά τή χρήση φωτιᾶς στό θρησκευτικό τελετουργικό εἶναι πολύ παλιές, ἐνῶ στήν Παλαιά Διαθήκη ἀναφέρεται, γιά πρώτη φορά, ὅτι πρό τοῦ θυσιαστηρίου ἔκαιε ἡ «ἑπτάφωτος» λυχνία. Τόσο τά κεριά, ὅσο και τά καντήλια, ἀρχικά ἐξυπηρετοῦσαν πρακτικές ἀνάγκες, ἀφοῦ μετρίαζαν το σκοτάδι στή διάρκεια τῶν προσευχῶν πού γίνονταν τή νύχτα, ἐνῶ ἀργότερα, περισσότερο κατά τά χρόνια τῶν διωγμῶν, προσέλαβαν διάφορους συμβολισμούς.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.Λόγος λα' περί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΛΟΓΟΣ ΛΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Από: Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος (επιμ.), Μιλάει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, μτφρ. Διονύσιος Κακαλέτρης, εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1991.

Ο ΛΑ ' Λόγος είναι ο σπουδαιότερος από τους Θεολογικούς Λόγους του αγ. Γρηγορίου. Εκφωνήθηκε στο ναό της αγ. Αναστασiας στην Κωνσταντινούπολη, το 380, πιθανόν κατά το διάστημα μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου. Είναι η πρώτη φορά που σε ειδική πραγματεία, αφιερωμένη στο άγιο Πνεύμα, ομολογείται και καταδεικνύεται η θεότητα και το ομοούσιο του αγ. Πνεύματος. Ο Γρηγόριος διακηρύσσει την ορθή πίστη της Εκκλησίας ότι «εκ φωτός του Πατρός φως καταλαμβάνοντες τον Υιόν εν φωτί τω Πνεύματι» (§ 3). Καταρρίπτει, στη συνέχεια, τους συλλογισμούς των αιρετικών Πνευματομάχων με θεολογικά επιχειρήματα (§ 4-21) και τέλος, απαντώντας στο επιχείρημα ότι στην αγία Γραφή δεν δηλώνεται ρητά η θεότητα του Πνεύματος, παραθέτει πλήθος χωρίων, όπου υποδεικνύεται η θεότητα του Πνεύματος (§ 29-30). Αλλά και το ίδιο το Πνεύμα τώρα, σύμφωνα με το Γρηγόριο, φανερώνει στούς αξίους βαθύτερα και σαφέστερα οτι είναι Θεός, ένα από τα τρία πρόσωπα της μιας θεότητας (§ 26).

4 Ιουνίου Συναξαριστής. Τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Μητροφάνους Αρχιεπ., Σοφίας Οσίας, Μάρθας & Μαρίας, Ιωάννου Οσιομ., Αλωνίου Οσίου, Κλατέος Βρεσκίας, Ἀτταλός, Ζωτικός, Κάμασις καὶ Φίλιππος, Νιννοκία, Βρεάκη, Πετρόκιος, Κρουϊδανός, Δαγανὸς καὶ Μεδανὸς, Ἔντφριθος, Μεθόδιος Ρωσίας, Ἐλεάζαρος, Ναζάριος καὶ Εὐμένιος, Ἀνδρόνικος, Βασίλειος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες , Γεώργιος Κροατίας.


Τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

«....Καὶ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον καὶ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν πατρὶ καὶ υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν....»

Τὴν Δευτέρα μετὰ τὴν Πεντηκοστή, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸ ὁποῖο ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Πατρός. Εἶναι ὁμοούσιο μὲ τὰ πρόσωπα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ κατὰ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως «συνπροσκυνεῖται καὶ συνδοξάζεται» μὲ τὸν Πατέρα καὶ μὲ τὸν Υἱό, ἴσο κατὰ τὴ λατρεία καὶ τὴν τιμή.

Τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Μεγάλα εἶναι καὶ ξεπερνοῦν τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ τὰ χαρίσματα ποὺ μᾶς δώρισε σήμερα ὁ φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αὐτὸ ἃς χαροῦμε ὅλοι μαζὶ καὶ σκιρτώντας ἀπὸ ἀγαλλίαση ἃς ἀνυμνήσουμε τὸν Κύριό μας. Γιατί ἡ σημερινὴ ἡμέρα εἶναι γιὰ μᾶς ἑορτὴ καὶ πανηγύρι.