Σελίδες

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 27-12-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. στ΄ 8 - ζ΄ 5 & 47 - 60

στ΄ 8 - ζ΄ 5 & 47 - 60



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κα΄ 33 - 42

Κα΄ 33 - 42

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Elder Gabriel Urgebadze Has Been Canonized




Archimandrite Gabriel (Urgebadze) (26 August, 1929 Tbilisi – 2 November 1995, Mtskheta, Georgia) was canonized on December 20, 2012 by the Holy Synod of the Georgian Orthodox Church. His feastday will be celebrated on November 2nd, the day of his repose.

Elder Gabriel opposed the communist regime in Soviet Georgia (former republic of the USSR) and was persecuted by the government for many years. He built a four-cupola church in his yard single-handedly. Monk Gabriel was arrested by Soviet police after he burnt down a huge portrait of Lenin during the parade in Tbilisi, 1965. Tortured by KGB for several months monk Gabriel was eventually released from prison.

Λεπτότητα-Αἰσθηματικότητα

Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

  1. Λεπτότητα-Αἰσθηματικότητα

Ἡ ψυχή τοῦ χριστιανοῦ, ἔλεγε ὁ ἐράσμιος Γέροντας, πρέπει νά εἶναι εὐαίσθητη, λεπτή, αἰσθηματική, νά πονάει γιά τόν Χριστό. Στίς Παροιμίες διδασκόμεθα: «δός μοι͵ υἱέ͵ σὴν καρδίαν»1. Ὁ Θεός θέλει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καθαρή, χωρίς κακίες, γεμάτη ἀγάπη, εὐαισθησία, λεπτότητα, λαχτάρα γιά Ἐκεῖνον. Γιαυτό καί οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ εἶναι καί ποιητές. Ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου πρέπει νά εἶναι λεπτή, νά εἶναι εὐαίσθητη, νά εἶναι συναισθηματική, νά πετάει, ὅλο νά πετάει, νά ζεῖ μές στά ὄνειρα. Νά πετάει μές στ' ἄπειρο, μές στ' ἄστρα, μές στά ὄνειρα.

Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο



. Αν σε κάθε οικογένεια υπήρχε έστω και ένα πρόσωπο που υπηρετούσε τον Θεό με ζήλο, τί αρμονία θα υπήρχε στον κόσμο! Θυμάμαι συχνά την ιστορία κάποιας κοπέλας. Συνήθιζε να έρχεται και να συζητάμε τότε που ήμουν ακόμα στο Μοναστήρι του Τουμάν . Ήρθε κάποια μέρα στο Μοναστήρι μαζί με ένα οργανωμένο γκρουπ προσκυνητών, και μου διαμαρτυρήθηκε το εξής: «Δεν το αντέχω πια! Οι άνθρωποι είναι τόσο αγενείς μεταξύ τους!». Και κατόπιν μου είπε ότι θα κοίταζε να βρει άλλη δουλειά. Την απέτρεψα , λέγοντας ότι ήταν λίγες οι δουλειές εκείνο τον καιρό και τα επίπεδα της ανεργίας υψηλά. Της είπα να πάψει να πολεμά τους συναδέλφους της στη δουλειά. «Μα δεν μάχομαι κανένα!», απάντησε.

Ἡ μετάνοια στήν Παλαιά Διαθήκη. Ἰλαρίωνος Φέλεα Ρουμάνου ἱερομάρτυρος (+1940). Μέρος Β'

Ἡ μετάνοια στήν Παλαιά Διαθήκη
Ἰλαρίωνος Φέλεα Ρουμάνου ἱερομάρτυρος  (+1940)
 Μέρος Β'

Στόν 37ον ψαλμό ἔχουμε τήν εἰκόνα καί τήν ἐξομολόγηση ἑνός ἀνθρώπου τοῦ ὁποίου τό σῶμα ὑποφέρει ἀπό τίς συνέπειες τῶν ἁμαρτιῶν του «προσώζεσαν καὶ ἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προσώπου τῆς ἀφροσύνης μου· ἐταλαιπώρησα καὶ κατεκάμφθην ἕως τέλους, ὅλην τὴν ἡμέραν σκυθρωπάζων ἐπορευόμην. Ὅτι αἱ ψόαι μου ἐπλήσθησαν ἐμπαιγμάτων, καὶ οὐκ ἔστιν ἴασις ἐν τῇ σαρκί μου» (στιχ. 6-8).
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὅλος σάπιος. Δέν ἔχει οὔτε φίλους, οὔτε γνωστούς, οἱ ἐχθροί τόν κακολογοῦν καί καταφέρονται ἐναντίον του, ἔχει χάσει ὅλες τίς δυνάμεις του, ἀκόμα καί τό φῶς τῶν ὀφθαλμῶν του. Καί, σ᾿ αὐτή τήν ἀξιοθρήνητη κατάσταση τοῦ ἔμεινε μόνο μία ἐλπίδα καί ἀγαλλίαση, στήν ὁποία προστρέχει μέ ὅλη τήν καρδιά του.

Διαφορά Σχίσματος και Αἱρέσεως. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

Διαφορά Σχίσματος και Αἱρέσεως

Ὁμιλία Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κατερέλου  καθηγουμένου τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος.
Ἡ ὁμιλία πραγματοποιήθηκε στήν Παναγία Δέσποινα τό 2000.

Οὐσιαστικά ἐμεῖς (οἱ Νεοημερολογίτες), ἀκολουθούμε τό Παλαιό Ἰουλιανό Ἠμερολόγιο κατά 13 ἡμέρες.
Σχετικός Λόγος Ἀγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Λόγοι καί περιστατικά μέ τόν γέροντα Παΐσιο - γέροντα Ἐφραίμ Κατουνακιώτη
Τί εἶναι Σχίσμα; Τί Αἱρεσις κ.λ.π



Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)
Ἀρχείο Ἀναβάσεων

Μέγας Βασίλειος:Ὁ θυμός εἶναι χείμαρρος...πού παρασύρει τά πάντα...

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ:Ο ΘΥΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΜΑΡΟΣ..ΠΟΥ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ..

«O θυμός είναι κατά κάποιο τρόπο κάποια έξαψη και απότομο ξέσπασμα του πάθους, η οργή δε, είναι η μόνιμη λύπη και διαρκής ορμή προς την ανταπόδοση αυτών που επροκάλεσαν την αδικία, σαν να καλλιεργείται με ζέση η ψυχή προς την εκδίκηση».
Tο παρακάτω απόσπασμα όπως και το προηγούμενο, προέρχεται από την ομιλία του M. Bασιλείου σχετικά με το θυμό και την οργή «Kατά οργιζομένων»:
«Tο πάθος του θυμού, από τη στιγμή που θα αποβάλει την λογική και εξουσιάσει την ψυχή, αποθηριώνει εξ ολοκλήρου τον άνθρωπο, και δεν του επιτρέπει ούτε άνθρωπος να είναι, αφού δεν έχει πλέον την βοήθεια της λογικής.

Ὑπομονή στίς θλίψεις





Δεν πρέπει να προσκολλώμαστε σε τίποτε επίγειο, μόνο στον Κύριο. Ξένοι και παρεπίδημοι είμαστε στη γη και γι’ αυτό πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε πάντοτε έτοιμοι για τη διάβασή μας στην αιωνιότητα. Δεν γνωρίζουμε την ημέρα και την ώρα του θανάτου μας. Είναι γραμμένο: «Όπου θα σε βρω, εκεί και θα σε κρίνω». Για να μην απελπιζόμαστε, πρέπει πάντοτε να είμαστε στις θλίψεις. Οι θλίψεις είναι η θύρα για τη Βασιλεία των Ουρανών. Όπως η μέρα εναλλάσσεται με τη νύχτα, έτσι και στη ζωή μας εναλλάσσονται θλίψεις και χαρές. Πράγματι, δεν συμβαίνουν πάντοτε χαρές ή πάντοτε θλίψεις.

Τό ἀποφασιστικό ξεκίνημα

ΘΕΛΕΙΣ να σώσεις την ψυχή σου και να κερδίσεις την αιώνια ζωή; Αποφάσισε από τώρα ν’ αλλάξεις πορεία. Υπερνίκησε την τεμπελιά σου, κάνε το σημείο του σταυρού και πες με θέρμη και πίστη: Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
ΔΕΝ κατακτά κανείς την πίστη μόνο με ευσεβείς στοχασμούς, αλλά κυρίως με αγωνιστική προσπάθεια. Δε μας μαθαίνουν οι λέξεις και οι θεωρίες τι είναι  ο Θεός, αλλά η εμπειρία της πνευματικής ζωής. Πρέπει ν’ ανοίξουμε το παράθυρο για να μπει μέσα ο δροσερός αέρας.

Ὄχι στήν ἀπελπισία

Δεν πρέπει σε οποιεσδήποτε περιπτώσεις και περιστάσεις να χάνετε το θάρρος σας ή να απελπίζεσθε. Η απελπισία φονεύει την ενέργεια που χρειάζεται για να λάβουμε στην καρδιά μας το Άγιο Πνεύμα. Ο απελπισμένος χάνει την προσευχή και νεκρώνεται για τον πνευματικό αγώνα. Να ξέρετε ότι τη στιγμή της αποθαρρύνσεως και της απελπισίας δεν σας αφήνει ο Κύριος, αλλά εσείς αφήνετε τον Κύριο. Οτιδήποτε θλιβερό κι αν σας συμβαίνει, καλέστε νοερά τον Κύριο Ιησού Χριστό που ζει μέσα στην καρδιά σας.