Σελίδες

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Ὁ Ἀδαμάντιος Κοραῆς

  ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ὁ Ἀδαμάντιος Κοραῆς


Ἐκεῖνος πού πολέμησε ἔντονα τόν μοναχισμό ἦταν ὁ Κοραῆς.

«Τόν ὀρθόδοξο μοναχισμό», γράφει ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, «καί μάλιστα τόν ἡσυχασμό, πολέμησε ἔντονα ὁ φερόμενος ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Διαφωτισμοῦ Ἀδ. Κοραῆς. Ἀντιθέτως, ὅμως, ὁ Κοραῆς ἦτο θαυμαστής τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας καί Θεολογίας καί τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔργου τοῦ Μεγάλου Πέτρου καί οὐδέποτε ἐγκατέλειψε τόν θαυμασμό του διά τήν Καλβινικήν μεταφυσικήν ἠθικήν, πού εἶναι ἡ ἠθική ὄψη τοῦ Καλβινικοῦ δόγματος. Ἦταν μάλιστα πράκτωρ καί θαυμαστής τοῦ ὄχι πολύ δημοκρατικοῦ Ναπολέοντος, ὑπέρ τοῦ ὁποίου κάλεσε τούς Ρωμαίους τῆς Αἰγύπτου καί τῆς Ἑλλάδος νά θυμηθοῦν ὅτι εἶναι ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων καί νά ἐπαναστατήσουν ἐναντίον τῶν Ὀθωμανῶν, γιά νά βοηθήσουν τόν μέλλοντα Αὐτοκράτορα νά κρατήσει τά τεμάχια τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας πού πῆρε καί νά πάρει ἄλλα.

Αὐτά γράφει στό «Σάλπισμα Πολεμιστήριον» τοῦ 1801. Ὁ Ναπολέων εἶχε ἡττηθεῖ στήν Αἴγυπτο ἀπό τούς Ἄγγλους καί ζητοῦσε μέσῳ τοῦ Κοραῆ τήν βοήθεια τῶν Ρωμαίων γιά νά γλυτώσουν, ὡς Ἕλληνες, τόν ἀποκλεισμένο στρατό του»137.

«Κύριος ταπεινοῖς δίδωσι χάριν». Ὅσιος Νήφων Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς

«Κύριος ταπεινοῖς δίδωσι χάριν» 
 Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν
Καί νά! Ξάφνου τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἄστραψε μπροστά του, πλημμυρίζοντας τήν καρδιά του μ’ εὐφροσύνη καί χαρά μεγάλη.
-Νήφων, Νήφων, τοῦ λέει. Ἐγώ θά σοῦ δώσω δύναμη κι ἐξουσία κατά τῶν ἀκαθάρτων δαιμόνων.  Πρόσεξε μόνο, νά μείνες πάντα ταπεινός.  Γιατί ὅσο ἀγαπῶ τούς ταπεινούς, τόσο ἀποστρέφομαι τούς ὑπερήφανους.
 Ἄν θές λοιπόν νά σ’ ἀγαπῶ, νά ’χεις πρῶτ’ ἀπ’ ὅλα ταπείνωση. Μά νά θυμᾶσαι καί τοῦτα: Ποτέ μήν ὁρκιστεῖς.  Κανένα μήν περιγελάσεις.  Ψέμα μήν ξεστομίσεις.  Ποτέ μήν ὀργιστεῖς μήτε νά κατακρίνεις ἄνθρωπο, κι ἄν ἁμαρτήσει ἀκόμα.
Πρόσεξε, γιατί θά ’ναι βαρειά ἡ τιμωρία γιά ὅλ’ αὐτά. Ἐσύ λοιπόν νά μήν μοιάσεις στούς ἁμαρτωλούς.  Βαδίζεις, βέβαια μέσα στίς παγίδες τοῦ διαβόλου.
Μά νά ’χεις τό νοῦ σου, γιά νά μην πιαστεῖς σέ καμιά... Κουράγιο!  Ἐγώ εἶμαι μαζί σου!

Ἡ καθαρή καρδιά γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού; Ασφαλώς τίποτα. Λέει ο Θεός γι' αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: «Θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου». (Β' Κορ. 6, 16). Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ' αυτούς τους ανθρώπους; Και από ποιο αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι;
 
Δεν βρίσκονται όλα τ' αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους; Τι περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ' αλήθεια, τίποτα! Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο το Θεό!

Ἕνα ἀπο τά θαύματα τῆς Παναγίας στόν πόλεμο τοῦ '40! Ν. Ντραμουντανός


«Ο λόχος μας πήρε διαταγή να καταλάβει ένα προ­χωρημένο ύψωμα για προγεφύρωμα. Στήσαμε ταμ­πούρι μέσα στα βράχια.
Μόλις τακτοποιηθήκαμε, άρχι­σε να πέφτει πυκνό χιόνι. Έπεφτε αδιάκοπα δύο μερό­νυχτα κι έφτασε σε πολλά μέρη τα δύο μέτρα. Απο­κλειστήκαμε από την επιμελητεία. Καθένας είχε τροφές στο σακκίδιό του για μία ημέρα.
Από την πείνα και το κρύο δεν λάβαμε πρόνοια «δια την αύριον» και τις κα­ταβροχθίσαμε.
Από κει και πέρα άρχισε το μαρτύριο. Τη δίψα μας τη σβήναμε με το χιόνι, αλλά η πείνα μας θέριζε. Πε­ράσαμε έτσι πέντε μερόνυχτα. Σκελετωθήκαμε. Το ηθι­κό μας το διατηρούσαμε ακμαίο, αλλά η φύση έχει και τα όριά της. Μερικοί υπέκυψαν. Το ίδιο τέλος περιμέ­ναμε όλοι «υπέρ πίστεως και πατρίδος».
Τότε μία έμπνευση τού λοχαγού μας έκανε το θαύ­μα!Έβγαλε άπ' τον κόρφο του μία χάρτινη εικόνα της Παναγίας, την έστησε στο ψήλωμα και μας κάλεσε γύ­ρω του:

12-10-13 Ἡμερίδα ΠΕΘ. Ὁμιλία Δημητρίου Νατσιοῦ



12-10-13 Ημερίδα ΠΕΘ για τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών.

Ομιλία Δημητρίου Νατσιού
 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/10/12-10-13_17.html

Συγκλονιστικές ἐμπειρίες παιδιοῦ λίγο πρίν τήν κοίμησή του_mp3


Συγκλονιστικές ἐμπειρίες παιδιοῦ λίγο πρίν τήν κοίμησή του_mp3
Ἀφηγεῖται ὁ Π.Π., πατέρας τοῦ παιδιοῦ. 
 
Διήγηση_1_mp3

Διήγηση_1_mp3

Διήγηση_1_mp3

Οἱ βουλές τοῦ Θεοῦ

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

«Ὥ βάθος πλούτου καί σοφίας καί γνώσεως Θεοῦ!
ὡς ἀνεξερεύνητα τά κρίματα αὐτοῦ καί ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοί αὐτοῦ!

τίς γάρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; ἤ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο;»

Ρωμ. ια΄: 33, 34.

Ἀπαρέγκλητη τήρηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Ἀπό τή Ζωή καί τή Διδασκαλία τοῦ Πατρός Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου

Απαρέγκλητη τήρηση των Ιερών Κανόνων

Επισκέφθηκε κάποτε το Μοναστήρι ένας Κόπτης Θεολόγος. Στη συζήτηση, την οποία είχε με τον Γέροντα, αυτός του ευχήθηκε να τον οδηγήσει σύντομα ο Θεός στην Ορθοδοξία. Επειδή, όμως οι ιεροί Κανόνες απαγορεύουν τη συμπροσευχή με αιρετικούς, ο Γέροντας δεν του επέτρεψε να παρακολουθεί τις Ακολουθίες από το Ναό, αλλά από το Αρχονταρίκι, το οποίο βρίσκεται δίπλα σ’ αυτόν. Θυμάμαι, αναφέρει ο διασώσας το περιστατικό, ότι μεταξύ άλλων είπε:
-Στη ζωή μου δεν έχω να επιδείξω τίποτε καλό, πιστεύω όμως ότι οι ιεροί  Κανόνες θα απολογηθούν υπέρ εμού στον Θεό.
Όταν ο ετερόδοξος επισκέπτης επρόκειτο να αναχωρήσει από το Μοναστήρι, ο Γέροντας τον χαιρέτησε με πολλή ταπείνωση και του έβαλε μετάνοια λέγοντας:
-Παιδί μου, αν σου έδωσα την εντύπωση ότι έχω προσωπικά μαζί σου, συγχώρεσέ με. Η συμπεριφορά μου δεν είχε καμμία αντιπάθεια στο πρόσωπό σου, αλλά έτσι μου επέβαλλαν οι ιεροί Κανόνες.

Γιατί φιλᾶμε τό χέρι τοῦ ἱερέα;

ΓΙΑΤΙ ΦΙΛΑΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ;
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ο ιερέας σας μπορεί να είναι μόλις 25 χρονών. Μα η ιερωσύνη του είναι από καταβολής κόσμου.
Όταν λοιπόν του ασπάζεσθε το χέρι, προσκυνάτε την ιερωσύνη του, που φθάνει διαδοχικά από τον Χριστό και τους Αποστόλους μέχρι τον ιερέα σας.
Όταν φιλάτε το χέρι του παπά σας, φιλάτε ολόκληρη την αλυσίδα των Οσίων και αγίων ιερέων και Ιεραρχών, από τους Αποστόλους μέχρι σήμερα.
Ασπάζασθε και προσκυνάτε τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, τον άγιο Νικόλαο, τον άγιο Βασίλειο, τον άγιο Σάββα και «όλους τους επιγείους αγγέλους και ουρανίους ανθρώπους», που όταν ήταν στη γη εκοσμούσαν την Εκκλησία και τώρα στολίζουν τον ουρανό!

Το μῖσος. Γιώργου Παπαθανασόπουλου

Το μίσος 

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Το πιο παράλογο, το πιο απάνθρωπο, το πιο επιζήμιο για την ύπαρξη πάθος είναι το μίσος. Προϊόν του εωσφορικού εγωισμού του ο μισών άνθρωπος καθιστά είδωλο τον εαυτό του και κατασκευάζει μέσα του την ψευδαίσθηση ότι είναι θεός και πως μπορεί με τη βία και με κάθε άλλο μέσο να εξοντώσει τον συνάνθρωπο του, για να επιβάλει την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία…Αποτέλεσμα; Να καταστρέφει και να καταστρέφεται.  Γιατί το μίσος στον άνθρωπο μπορεί να έχει στην αρχή ως στόχο τον συνάνθρωπο και όταν του κάνει το κακό, ως ηδονή, να του προκαλεί στιγμιαία ικανοποίηση, αλλά καταλήγει να είναι απάνθρωπο, τυραννικό και στον ίδιο τον μισούντα. Όσοι μισούν νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι, ότι εφαρμόζουν δικαιοσύνη, ότι εκφράζουν την απεριόριστη ελευθερία τους, αλλά στην ουσία είναι δεσμώτες του εγωισμού  τους και είναι ψυχικά πεθαμένοι, έχουν νεκρώσει τη συνείδησή τους, και κινούν μόνο τη σάρκα και τα πάθη τους.

Οπτικό Αγιολόγιο 1 Νοεμβρίου


Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 1ης Νοεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν»


«ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν»

«Μέ ὅποιο μέτρο μετρᾶτε μ᾿ αὐτό θά μετρηθεῖτε»

(Ματθ. ζ΄ : 2)


Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός οἱ Ἀνάργυροι καὶ Θαυματουργοὶ

Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀσία. Οἱ γονεῖς τους ἦταν ἄριστο πρότυπο χριστιανῶν συζύγων. Ὅταν ἡ μητέρα τους Θεοδότη ἔμεινε χήρα, ἀφιέρωσε κάθε προσπάθειά της στὴν χριστιανικὴ ἀνατροφὴ τῶν δύο παιδιῶν της, Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ.
Τοὺς δύο ἀδελφοὺς διέκρινε μεγάλη εὐφυΐα καὶ ἐπιμέλεια, γι’ αὐτὸ καὶ σπούδασαν πολλὲς ἐπιστῆμες. Ἰδιαίτερα ὅμως, ἐπιδόθηκαν στὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ἐξασκοῦσαν σὰν διακονία φιλανθρωπίας πρὸς τὸν πλησίον. Θεράπευαν τὶς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἰδιαίτερα τῶν φτωχῶν, χωρὶς νὰ παίρνουν χρήματα, γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάστηκαν Ἀνάργυροι. Πολλοὶ ἀσθενεῖς ποὺ θεραπεύθηκαν ἤθελαν νὰ τοὺς εὐχαριστήσουν. Ἀλλὰ αὐτοί, δὲν δέχονταν τὶς εὐχαριστίες καὶ ἀπαντοῦσαν μὲ τὸν ὀρθὸ λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς:
«Ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμης καὶ ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων».