Σελίδες

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

A RUSSIAN ORTHODOX SAINT OF THE 16TH CENTURY The miraculous appearance of the Trinitarian God to Saint Alexander of Svir

A RUSSIAN ORTHODOX SAINT OF THE 16TH CENTURY
The miraculous appearance of the Trinitarian God to
Saint Alexander of Svir  

          This miracle happened in the following way.  In 1508, when Alexander was sixty years old, he began his ascetic struggles.  These struggles went beyond human endurance with hunger, thirst and enduring the extreme cold.  He hoped that by encountering the fierce cold weather he would avoid eternal damnation.  But the demons seeing that Alexander was attacking them and realizing that they would be obliterated by his prayers, proceeded to terrorize him.  They would appear to him at times as wild animals and other times as snakes.  These entities would tread upon him while screaming like wild animals.  They would also attack him with many unclean temptations. One night as Saint Alexander was walking towards his monastic cell, there appeared before him an army of demons who were attacking him with great ferocity.  He would pray for hours in his monastic cell.

Βοήθεια στά παραστρατημένα παιδιά. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ, Γ ΠΑΪΣΙΟΥ, ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ-Ὁμιλίες τοῦ π. Σάββα
στίς 10-08-2011 (Συνάξεις γονέων καλοκαιριοῦ 2011)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πορνεία εἶναι μόνο ἡ σχέση πού γίνεται μέ σκοπό τά χρήματα;

ΠΟΡΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η «ΕΠΙ ΧΡΗΜΑΣΙΝ» ΣΧΕΣΗ;
Κείμενο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου.


ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Ὅλοι γνωρίζουμε τὴ θεϊκὴ ἐντολὴ «οὐ μοιχεύσεις», μία ἀπὸ τὶς 10 ἐντολές, ποὺ ἀπαγορεύει ὡς ἁμαρτία τὴ μοιχεία. Ἡ ἐντολὴ αὐτὴ ἐπαναλαμβάνεται καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο (Μάτθ. 5:27) ὅσο καὶ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο (Β’ Τίμ. 3:1, Ἑβρ 13:4). Οἱ πολλοὶ ἑρμηνεύουν ὡς μοιχεία τὴν παράβαση τῆς συζυγικῆς πίστεως. Δηλαδή, ἡ μοιχεία κατ’ αὐτοὺς προϋποθέτει νόμιμο γάμο καὶ καταπάτηση ἀπὸ τὸν ἕνα τῶν συζύγων τῆς συζυγικῆς πίστεως.


Ἐπίσης, ξέρουμε ὅτι καὶ ἡ πορνεία ἀπαγορεύεται σύμφωνα μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ (Ἃ’ Κόρ. 5:1, 9• 6:9, 15, 18, Ἑβρ. 13:4, 21:15). Ὡς πορνεία δὲ οἱ πολλοὶ θεωροῦν τὴ σεξουαλικὴ ἐπαφὴ ποὺ γίνεται ἔξω ἀπὸ τὸ γάμο μὲ πόρνες καὶ ἐπὶ χρήμασι. Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τὶς ἀντιλήψεις αὐτὲς ὡς ἁμαρτία θεωρεῖται α) ἡ παραβίαση τῆς συζυγικῆς πίστεως, ὅταν ὁ δράστης εἶναι ἔγγαμος καὶ β) ἡ συνουσία ποὺ γίνεται ἐκτός του γάμου καὶ μὲ πληρωμή.
Κατὰ συνέπεια, ἔξω ἀπὸ τὶς ρυθμίσεις αὐτές, ἄρα δὲ καὶ νόμιμες, θεωρεῖται ὅτι εὑρίσκονται οἱ σεξουαλικὲς σχέσεις ποὺ γίνονται μὲν ἔξω ἀπὸ τὸ γάμο, ἀλλὰ μεταξὺ δύο ἑτερόφυλων ἀνθρώπων ποὺ «ἀγαπιοῦνται» καὶ βέβαια δὲν προϋποθέτουν καταβολὴ κάποιου χρηματικοῦ τιμήματος. Εἶναι ἔτσι;

Ἁγιορεῖτες πατέρες : " πρός Πατριαρχεῖο καί Ἱερά Σύνοδο"...


Τό  Άγιο Όρος είναι ( ήταν ; ) ο Φάρος τής Ορθοδοξίας.
Θά εξακολουθήσει όμως να φωτίζει τούς πιστούς πού θαλασσοδέρνονται μή βρίσκοντας πουθενά στόν κόσμο φώς επιγνώσεως, ή θα καταποντισθεί κι΄αυτό μέσα στήν λαϊκή εκοσμίκευση ;
"...Στην εποχή μας είναι ολοφάνερη η αποστασία από τον Θεό. Οι ανθρώπινοι νόμοι γίνονται όλο και περισσότερο αντίθετοι από τους θεϊκούς. Η έκτρωση, η ελεύθερη συμβίωση , η νομιμοποίηση της ομοφυλοφιλίας δεν είναι αποστασία από το νόμο του Θεού;
Ωστόσο, το βλέπουν κάποιοι  φυσικό, αφού οι νόμοι προέρχονται από «ανθρώπους» της Νέας Εποχής και της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που είναι μέλη της Μασωνίας, που εξυπηρετούν τα σχέδια των Σιωνιστών για την διαφθορά της κοινωνίας και την Παγκοσμιοποίηση, για αυτό και τους ανεβάζουν σε κυβερνητικές θέσεις.

« Κακιά ὥρα » καί βασκανία


Μ.Μ: Πάτερ Ιωάννη, ποια είναι η « κακιά στιγμή » που λένε, η «κακιά ώρα » ;
π.Ι: Δεν υπάρχει τέτοια ώρα! Όλα είναι στην πρόνοια του Θεού.
Μ.Μ: Είναι μία έκφραση , που λέει πολύ ο λαός μας. Για παράδειγμα, « ήταν κακιά ώρα που δαιμονίστηκε, που ματιάστηκε κάποιος…».
π.Ι: Κακιά ώρα έχει κάποιος από τότε που θα πει « όχι » στο Θεό και "ναι" στο Διάβολο. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει η κακιά ώρα για αυτόν. Γίνεται υποχείριος του Διαβόλου. Όχι ότι υπάρχει αυτή καθ΄αυτήν κακιά ώρα. Αυτός την καθιστά τέτοια.
Μ.Μ: Θέλετε, τώρα, να σχολιάσουμε το θέμα της βασκανίας ;

«Τά μῆλα τῆς Θεοτόκου» - Μακαριστός Γέρων Ἀρσένιος ὁ Σπηλαιώτης

«Μια φορά – διηγείται ο παππούς – ανεβαίνοντας κατά τον χειμώνα το χιονισμένο μονοπάτι, όταν κοντέψαμε στην Παναγία, είτε από δαιμονικήν ενέργειαν, είτε για να μας δοκιμάσει η Παναγία μας, έπιασε μια τόσο πυκνή ομίχλη, ώστε δεν βλέπαμε ούτε βήμα μπροστά μας. Μου λέει ο Γέροντας: «π. Αρσένιε, εδώ πάνω οι τόποι είναι επικίνδυνοι. Μπορεί να πέσουμε σε κανέναν γκρεμό. Καλύτερα ας διανυκτερεύσουμεν εδώ και το ίδιον είναι». Tί να σας πω, βγάλαμε τόσο ωραίαν αγρυπνίαν, που δεν θα την ξεχάσω! Το πρωί, μόλις έφεξε, τί να δούμε; Ήμασταν έξω από την Παναγίαν. Ήταν κι αυτό δώρο της Παναγίας μας.

Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, «Ἡ διείσδυσις τῆς ‘Νέας Ἐποχῆς’ τοῦ Ἀντιχρίστου εἰς τήν ἐκπαίδευσιν»

 
ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΤΟΜΙΔΟΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΜΕ ΘΕΜΑ : «Η ΔΙΕΙΣΔΥΣΙΣ ΤΗΣ ‘ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ’ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΝ»
Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Τόμιδος κ.κ. Θεοδόσιε, Σεβαστοί Πατέρες, 
Ἀξιότιμε κ. Μαρκέλ Μποουρός,
Ἐλλογιμότατε Διευθυντά τοῦ σχολείου κ. Ἰωάν Βλαντούκα,
Ἐλλογιμότατοι κύριοι Καθηγηταί,                                                                                                Ἀγαπητοί ἀδελφοί,       Ἀγαπητά μας παιδιά,
Ἡ «Νέα Ἐποχή». Το Οἰκοδόμημα, οἱ Βασικές ἀρχές, Προβληματική
«Νέα Ἐποχή», «New Age», «Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου». Πρόκειται γιά ὀρολογίες, πού χαρακτηρίζουν την ἐποχή μας. Πολλές φορές, ὅταν μιλᾶμε γιά τή «Νέα Ἐποχή», ὑπάρχει ἡ ἐντύπωση ὅτι ἀποτελεῖ μιά συγκεκριμένη ὀργάνωση, μέ ἀρχηγό, μέλη καί καθορισμένη διδασκαλία. Αὐτό δέν εἶναι ἀληθές. Πρόκειται γιά ἕνα κίνημα, μιά τάση, ἕνα ρεῦμα. Ἀκόμα καί «μόδα» θά μπορούσαμε νά χαρακτηρίσουμε αὐτό το φαινόμενο, πού σάν «τσουνάμι» ἔχει κατακλύσει τίς δυτικές κοινωνίες καί ἀπειλεῖ το εὐρωπαϊκό οἰκοδόμημα ἀξιῶν. Ἕνα οἰκοδόμημα, πού στηρίζεται στό ἀρχαῖο Ἑλληνικό ἰδεῶδες καί στίς ἀξίες καί τα διδάγματα του Χριστιανισμοῦ. 
Οἱ βασικές ἀρχές τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἀπολύτως ξένες πρός τόν Χριστιανισμό καί τήν Ὀρθόδοξη πίστη εἰδικότερα. Ἔχουμε νά κάνουμε μέ νέα κοσμολογία, νέα ἀνθρωπολογία, νέα θεολογία καί νέα ἀντίληψη περί ἠθικῆς. 

Τά 4 ὄπλα τοῦ Χριστιανοῦ_Ἀόρατος Πόλεμος_mp3

Π. Σάββας 2007-08-10_Τά 4 ὄπλα τοῦ Χριστιανοῦ_Ἀόρατος Πόλεμος_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-08-2007 στό Ἅγιο Ὄρος.
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Βλασφημοῦν Τόν μεγαλύτερο Εὐεργέτη σου καί ἐσύ σιωπᾶς;


αντιβλασφ.-ιστ

«ΑΝΤΙΒΛΑΣΦΗΜΙΚΟΣ ΑΓΩΝ»

Βιβλιο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, σελίδα 132-136
ΔΙΑΤΙ ΣΙΩΠΑΣ;
  Και πάλιν ο λόγος περί της φρικτής αμαρτίας που λέγεται βλασφημία. Θεωρούμεν το κακόν της βλασφημίας μέγιστον. Στίγμα του πολιτισμού μας, κοινωνικήν πληγήν, γάγγραιναν που τείνει να εξαπλωθή παντού. Μίαν των κυριωτέρων αιτιών, ένεκα των οποίων η οργή του Θεού εκσπά επί τους ασεβείς και αχαρίστους, οι οποίοι, ενώ βλέπουν τα θαυμάσια του Θεού, ενώ απολαύουν απείρων ευεργεσιών, φανερών και αφανών, ενώ έχουν εις το στόμα των τον άρτον, αυτοί, ως κύνες λυσσώντες αφρίζουν, βλασφημούν, δαγκώνουν τον ευεργέτην Θεόν.
Εγράψαμεν κατά της βλασφημίας πολλάκις, γράφομεν τώρα, και δεν θα πα΄συωμεν να γρέφωμεν έως ότου η βλασφημία εξαφανισθή από τον Ελληνικόν χώρον. Ασθένειαι, αι οποίαι άλλοτε απεδεκάτιζον τον πληθυσμό της Ελλάδος, ήδη έχουν εξαφανισθή, και ουδέ το όνομα των ακούεται σήμερον. Η ιατρική επιστήμη εκινήθη δραστηρίως δια την καταπολέμησιν των. Διατί και όσοι ασχολούνται με την θεραπείαν των νοσημάτων της ψυχής, ιερείς και αρχιερείς, διδάσκαλοι και καθηγηταί, διατί και αυτοί να μη επιδιώκουν με ίσην τουλάχιστον δραστηριότητα την θεραπείαν του θανασίμου νοσήματος της γλώσσης, της απαισίας βλασφημίας;

Ἡ διαστρέβλωσις τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς καὶ Ἑλληνικῆς Ἀγωγῆς


διαστρέβλωσις τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς καὶ Ἑλληνικῆς Ἀγωγῆς
 
Τοῦ Δρoς ΝικολάουΧ. Χαρακάκου, Θεολόγου καθηγητοῦ-διδάκτορος Θεολογίας καὶ Φιλοσοφίας Μέλους τῆς Ἀκαδημίας Ἐπιστημῶν Νέας Ὑορκης/The New York Academy of Sciences
Διαστάσεις ἐθνικοῦ ἐκπαιδευτικοῦ ἐγκλήματος προσλαμβάνει οὐσιαστικὴ ἀχρήστευσις τοῦ ὀρθοδόξου διδακτικοῦ καὶ παιδαγωγικοῦ νοήματος τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ὑπὸ τοῦ ''πιλοτικοῦ'' προγράμματος ἀποχριστιανοποιήσεώς του ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς ''πολυθρησκευτικῆς'' μεταμορφώσεώς του.Ἠνώχλει πάντοτε τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὅσους ''σοφοὺς'' ὡραματίζοντο μίαν ἄθεον (α)παιδείαν.
Ὅμως τὴν φορὰν ταύτην ἔχει εὕρει συμμάχους μερικοὺς ''θεολόγους''(θέτομεν τὰ εἰσαγωγικὰ διότι, ἀπὸ ,τι ἔχομεν συνειδητοποιήσει, οἱ ἴδιοι ἐνοχλοῦνται νὰ φέρουν τὴν τιμητικὴν ταύτην δι᾽ ἡμᾶς χριστιανικὴν ἐκπαιδευτικὴν ἰδιότητα), πού, συμβιβαζόμενοι μὲ τὸ ἰσοπεδωτικὸν ''εὐρωπαϊστικόν'' πνεῦμα τῶν καιρῶν, διασποῦν τὸν θεολογικὸν χῶρον διά τοῦ νεοτεύκτου Συνδέσμου Θεολόγων ''Καιρός''.

Παππούς Παναής.

Φωτο:kaparispan.blogspot.com

           Αντί προλόγου

Έζησε κοντά μας άνθρωπος με ακατάσβεστη πνευματική δίψα που λεγόταν Παναής.
Δεν είχε σχήμα μοναχικό, και ζούσε ασκητικά.
Δεν ήταν κληρικός, και πονούσε τον λαό.
Δεν είχε πτυχία, και καθοδηγούσε μορφωμένους.
Πατούσε στη γη, και μας μετάγγιζε ουρανό.
Ψηλαφούσε τον Θεό, και γνώριζε σε βάθος τα ανθρώπινα.

Πατερικὲς συμβουλὲς γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ πλησίον


Τοῦ ἀββᾶ Ἠσαΐα
Ἂν ἕνας ἀδελφός σο κάνει κακὸ καὶ τὸν κατηγορήσει κάποιος μπροστά σου, φύλαξε τὴν καρδιά σου, γιὰ νὰ μὴν ἀνανεωθεῖ μέσα σου ἡ κακία. Θυμήσου ἀμέσως τὶς ἁμαρτίες ποὺ ἔχεις κάνει ἐνώπιον το Θεοῦ καὶ ποὺ θέλεις νὰ σο συχγωρεθοῦν, καὶ μὴν ἀνταποδώσεις (τὸ κακὸ) στὸν πλησίον σου.

24 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Θέκλης Ισαποστόλου, Κόπρις Οσίου, Μνήμη Θαύματος Θεοτόκου Μυρτιδιώτισσας, Πέρσης, Σιλουανού Αθωνίτου.

Ἡ Ἁγία Θέκλα ἡ Ἰσαπόστολος

Γεννήθηκε ἀπὸ εἰδωλολατρικὴ οἰκογένεια στὸ Ἰκόνιο. Μνηστεύθηκε μὲ κάποιο νέο, τὸ Θάμυρη, μὲ τὸν ὁποῖο ἔμελλε νὰ συζευχθεῖ.
Ἐν τῷ μεταξὺ ἦλθε στὸ Ἰκόνιο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ κήρυττε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ στὸ σπίτι ἐνὸς εὐσεβῆ ἄνδρα, τοῦ Ὀνησιφόρου, μετέπειτα ἀποστόλου († 7 Σεπτεμβρίου).
Ἡ συνεχὴς προσέλευση στὸ θεῖο κήρυγμα προσείλκυσε τὴν προσοχὴ τῆς Θέκλας. Καὶ κάποια νύκτα, μέσα στὸ ἀκροαζόμενο πλῆθος ἦταν καὶ αὐτή. Τὰ λόγια ποὺ ἄκουσε τὴν τράβηξαν τόσο πολύ, ὥστε τὴν ἔκαναν νὰ ἐπανέλθει πολλὲς φορὲς νὰ ἀκούσει τὸν Ἀπ. Παῦλο.
Αὐτό, ὅμως, ὅταν τὸ ἔμαθαν ἡ μητέρα της καὶ ὁ μνηστήρας της, προκειμένου νὰ τὴν ἐπαναφέρουν στὴν εἰδωλολατρία συκοφάντησαν τὸν Ἀπ. Παῦλο, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ ἡγεμώνας Καστίλλιος νὰ τὸν φυλακίσει καὶ στὴν συνέχεια νὰ τὸν διώξει ἀπὸ τὴν πόλη. Ἀλλὰ ἡ Θέκλα εἶχε πάρει τὴν ἀπόφαση νὰ δοθεῖ ὁλοκληρωτικὰ στὴ διακονία τοῦ Εὐαγγελίου.