Σελίδες

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

THE VOICE OF ORTHODOXY: METROPOLITAN SERAPHIM OF PIRAEUS


THE VOICE OF ORTHODOXY: METROPOLITAN SERAPHIM OF PIRAEUS

By Protopresbyter Theodoros Zisis, professor of the Theological School of the Aristotelian University of Hjessaloniki, From the Greek Orthodox magazine “Theodromia” (©eoSgonCa), June 13,h, 2014 (the article was initially composed in 2007). Translated by the Holy Monastery of Pantokratoros (Melissochori, Tljessaloniki, Greece) and edited for clarification by the Greek Orthodox Brotherhood of St. Poimen.
For decades now the pan-heresy of Ecumenism infects the Orthodox faith and life. The shepherds, the guardians of the flock who should be alert and chase away the wolves of the papist and protestant heresies, many of them keep silent and hide, either out of fear and cowardice or so that they may not fall in disfavor of the powerful, while others have succumbed to the heresies and like wolves in sheepskins spiritually maul the flock. Many presbyters and monks have assumed the protection of the faith but so has the flock itself as well, all of them with spectacular candor.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 06-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. δ΄ 9 - 16 

δ΄ 9 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Α΄ 44 - 52

Α΄ 44 - 52 
 


Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ, Γ'μέρος, Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης


ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ, Γ΄ ΜΕΡΟΣ,ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ-Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-03-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Θεσ/κης)


Ἡ αἰτία τῆς ἐσωτερικῆς συγχύσεως καί ταραχῆς. Ἡ θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τίς συνέπειες τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος (Ἅγ. Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)

Σε παρακίνησα να σκεφτείς από που μπορεί να προέρχονται τα σπέρματα της εσωτερικής συγχύσεως και ταραχής, και σου υποσχέθηκα να το συζητήσουμε. Είναι αλήθεια, όμως, πως ήδη γνωρίζεις την προέλευσή τους. Δεν υπάρχει λόγος, λοιπόν να σκεφτείς, αλλά μόνο να θυμηθείς ποιά είναι η σχετική πίστη μας.
Πιστεύουμε πως αυτά τα σπέρματα δεν τα έβαλε ο Δημιουργός μέσα στη φύση του άνθρωπου, όταν τον έπλασε. Μπήκαν αργότερα, μετά την πτώση των προπατόρων μας, που, με την παράβαση της εντολής, διέφθειραν και διέστρεψαν τη φύση μας. Έτσι διεφθαρμένη και διεστραμμένη τη μεταβίβασαν στους απογόνους τους, δηλαδή σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Έτσι διεφθαρμένη και διεστραμμένη, λοιπόν, έχει φτάσει μέχρι κι εμάς. Η μεταπτωτική αυτή κατάσταση της φύσεως μας αποτελεί την αιτία της εσωτερικής μας συγχύσεως και ταραχής. Απ’ αυτήν, πάλι, προκαλείται όλη η εξωτερική αναταραχή στην προσωπική ζωή κάθε ανθρώπου, στην οικογενειακή ζωή και στην κοινωνική ζωή.

Ἡ εἰκόνα τοῦ πνευματικοῦ ἀνθρώπου (Ἅγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως)

Πνευματικός άνθρωπος είναι αυτός που είναι τέλειος στην αρετή, που έχει υπερβεί τους νόμους της φύσης και δεν σκέφτεται τίποτα το γήινο. Πνευματικός άνθρωπος είναι αυτός που οδηγείται από το Άγιο Πνεύμα και δεν ζει πλέον ο ίδιος , με τις φυσικές του δηλαδή δυνάμεις, αλλά έχει μέσα του τον ζώντα Χριστό. Πνευματικός είναι αυτός ο οποίος έχει δεχτεί το λαμπρό φως του Αγίου Πνεύματος και από Αυτό φωτίζεται οι νους του.
Ο Παύλος προσφωνούσε πνευματικούς αυτούς οι οποίοι άφηναν να κατοικήσει μέσα τους το θείο Πνεύμα, τους στολισμένους με πνευματικά χαρίσματα. Αυτοί, με τη θεία βοήθεια, κατανοούσαν όχι μόνο όσα είναι φυσικά, αλλά με τον νου τους κατανόησαν και όσα ξεπερνούν τη φύση και τη λογική.

Ὁ Χρυσοῦς κανὼν (Ματθ. 7, 7—12. Λουκ. 6, 31) Ἀρχιμανδρίτης Ἰωήλ Γιαννακόπουλος



Ὁ Κύριος εἰς τὴν ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν Του ἐδίδαξε διδάγματα ὑψηλά, τὰ ὁποῖα ἔχουσιν ἀνάγκην ἀπὸ φῶς καὶ δύναμιν. Ἔχουσιν ἀνάγκην ἀπὸ φῶς, ἵνα ἐννοήσωμεν αὐτά. Ἔχουσιν ἀνάγκην ἀπὸ δύναμιν ψυχικήν, ἵνα ἐφαρμώσωμεν αὐτά. Διὰ μὲν τὴν δύναμιν τῆς ἐφαρμογῆς ὁ Κύριος συνιστᾶ τὴν ἐπίμονον προσευχήν, διὰ δὲ τὴν κατανόησιν αὐτῶν δίδει φράσιν ἀνακεφαλαιώνουσαν τὴν ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν του. Ἰδοὺ ὁ χρυσοῦς κανὼν ἐπὶ τῷ τέλει τῆς ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίας.
Καὶ α) Ἡ προσευχή: «Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε». Ὁ Κύριος χρησιμοποιῶν χρόνον ἐνεστῶτα εἰς τὸ «αἰτεῖτε καὶ ζητεῖτε» συνιστᾶ τὴν ἐπανειλημμένην αἴτησιν. Λέγων δὲ «κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται» δηλοῖ τὸ μετὰ ζήλου καὶ οὐχὶ τυπικῶς αἰτεῖσθαι. Καὶ συνεχίζει. «Πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται». Ὁ Κύριος, ἀφοῦ ἐτόνισε τὴν κατ' ἐπανάληψιν καὶ μετὰ ζήλου αἴτησιν, ἐνταῦθα διὰ τοῦ «πᾶς ὁ αἰτῶν» δηλοῖ, ὅτι ὄχι μόνον ὁ πλούσιος, ἀλλὰ καὶ ὁ πτωχός, ὄχι μόνον ὁ κληρικὸς ἀλλὰ καὶ ὁ λαϊκός, ὄχι μόνον ὁ μεγάλος ἀλλὰ καὶ ὁ μικρός, ὅταν ζητήσωσι κατ' ἐπανάληψιν καὶ μετὰ ζήλου, θὰ λάβωσιν.

΄΄Καθώς θέλετε ἴνα ποιῶσιν ὑμίν οἱ ἄνθρωποι, καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ΄΄_Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3


Π. Σάββας 2013-09-29_΄΄Καθώς θέλετε ἴνα ποιῶσιν ὑμίν οἱ ἄνθρωποι, καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ΄΄_Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-09-2013 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Πατερικές διδαχές περί αὐτεξουσίου τοῦ ἀνθρώπου


 
Ὁ ἅγιος Νεκτάριος σχετικά μέ τό αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου μᾶς λέγει ὅτι «Ἡ προτίμηση τοῦ καλοῦ ἤ τοῦ κακοῦ εἶναι χαρακτηριστικό τοῦ αὐτεξουσίου. Ἡ θέληση καί ἡ πράξη τοῦ ἀγαθοῦ, εἶναι χαρακτηριστικό τῆς ἠθικῆς ἐλευθερίας. Τό αὐτεξούσιο εἶναι ἠθικό χαρακτηριστικό κάθε ἀνθρώπου, κι ἡ ἠθική ἐλευθερία χαρακτηριστικό μόνο τῶν ἐναρέτων. Τό αὐτεξούσιο κάνει τόν ἄνθρωπο δυνάμει ἠθικό, ἐνῶ ἡ ἠθική ἐλευθερία ἐνεργείᾳ ἠθικό. Τό αὐτεξούσιο παραπλανώμενο ἀπό τίς ὁρμές, ἐπιθυμίες ἤ λανθασμένες σκέψεις, κατεβάζει τόν ἄνθρωπο στήν τάξη τῶν ἀλόγων ζώων. Ἡ δέ ἠθική ἐλευθερία τόν ἀνεβάζει ὡς τίς τάξεις τῶν οὐρανίων ἀΰλων πνευμάτων.

Ὁ Χρυσοῦς Κανών, Κυριακὴ Β΄ Λουκᾶ (Λουκ. 6,31-36)

Ο ΧΡΥΣΟΥΣ ΚΑΝΩΝ

«Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31)

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἕνα ἔξοχο δημιούργημα. Πλάστηκε «κατ᾿ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν» τοῦ Θεοῦ (Γέν. 1,26). εἶναι θρησκευτικὸ ὄν, ἔχει δηλαδὴ ἔμφυτη τὴ ῥοπὴ πρὸς τὸ Θεό. Ἀλλ᾿ εἶναι καὶ κοινωνικὸ ὄν. Δὲν μπορεῖ νὰ ζήσῃ μόνος του, ὅπως ὁ Ροβινσὼν τοῦ ἀγγλικοῦ μυθιστορήματος. Ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι αὐτάρκης· ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ βοήθεια τῶν ἄλλων. Ζῇ σὲ κύκλους ποικίλων σχέσεων· μικρὸς ζῇ μέσα στὴν οἰκογένεια, ὅπου δημιουργοῦνται σχέσεις παιδιῶν μὲ τοὺς γονεῖς καὶ γονέων μὲ τὰ παιδιά. Ὡς μαθητὴς συζῇ στὸ σχολεῖο μὲ τοὺς συμμαθητάς του. Ὡς στρατιώτης συζῇ μὲ στρατιῶτες καὶ ἀξιωματικούς. Ὡς μέλος τῆς κοινωνίας συζῇ μέσα σ᾿ ἕνα εὐρύτερο κύκλο. Ἔτσι τά ᾿φτειαξε ὁ Θεός.
Ποιές ὅμως πρέπει νὰ εἶναι οἱ σχέσεις τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου πρὸς τὸν ἄλλο; ποιές οἱ σχέσεις τῶν διαφόρων μικρῶν ἢ μεγάλων ὁμάδων ἢ τῶν ἐθνῶν ἀναμεταξύ τους; Μέγα τὸ πρόβλημα. Πῶς θὰ λυθῇ; Πῶς θὰ ὑπάρχῃ ἁρμονία στὸ σπίτι, ἁρμονία στὸ σχολεῖο, ἁρμονία στὸ στρατῶνα, ἁρμονία στὴν κοινωνία, ἁρμονία στὰ ἔθνη καὶ στὴν ἀνθρωπότητα;

Ὁ διάβολος σέ κάνει νά νυστάζεις ὅταν ἀκοῦς λόγο πνευματικό, ὄχι ὅμως ὅταν κουτσομπολεύεις!

 

Ἕνας γέροντας - διηγήθηκε  ἀββᾶς Κασσιανὸς - ποὺ ἀσκήτευε στὴν ἔρημο, παρακάλεσε τὸ Θεὸ νὰ τοῦ δώσει τοῦτο τὸ χάρισμα: Ὅταν γίνεται πνευματικὴ συζήτηση, νὰ μὴ νυστάζει ποτέ, ὅταν ὅμως κανεὶς ἀργολογεῖ ἢ κατακρίνει, τότε νὰ τὸν παίρνει ὁ ὕπνος, γιὰ νὰ μὴ μολύνονται τ᾿ αὐτιά του μὲ τέτοιο δηλητήριο. Καὶ πραγματικά, τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς αὐτὸ ποὺ ζητοῦσε.
Ἔλεγε λοιπὸν αὐτὸς ὁ γέροντας, πὼς ὁ διάβολος εἶναι θιασώτης τῆς ἀργολογίας καὶ ἀντίπαλος κάθε πνευματικῆς διδαχῆς.
Ἐπιβεβαίωνε μάλιστα τὸ λόγο του μὲ τοῦτο τὸ παράδειγμα:

Κυριακὴ Β' Λουκᾶ - Ὁ χρυσοῦς κανών

Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν στ' 31-36
31 καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως.  

32 καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι.  

33 καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι.  

Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Ἡλείας Γερμανοῦ, γιά τήν Θεία Κοινωνία μαθητῶν

ΕΓ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ
Προς τούς αιδ. Εφημερίους των Ιερών Ναών της Ι. Μητροπόλεως ημών
Αγαπητοί μου Πατέρες,
1. Με την παρούσαν Εγκύκλιόν μου θέλω να σας επιστήσω την προσοχή στα εξής δύο ζητήματα:
Στα Σχολεία μας, κυρίως στα Δημοτικά, όπως και εσείς θα έχετε αντιληφθή, φοιτούν παιδιά αλλοδαπών, αγόρια και κορίτσια, που δεν είναι βαπτισμένα. Όμως κατά τους εκκλησιασμούς των Σχολείων τους, βλέποντας τους συμμαθητές τους η και βαπτισμένους συμπατριώτες τους να προσέρχωνται εις την θείαν κοινωνίαν, θέλουν και προσέρχονται και αυτά να κοινωνήσουν. Τούτο όμως δι’ ημάς είναι απαράδεκτον και πρέπει να μη συμβαίνη.
Κατά τις Μαθητικές Λειτουργίες ή τις πανηγύρεις της ενορίας προσέρχονται να κοινωνήσουν και Μαθητές που δεν είναι νηστικοί, έχουν πιεί νερό, μασάνε τσίχλα κ.λ.π.
2. Δια τούτο σας παρακαλώ δια τα εξής:

Ὁ Χρυσός Κανόνας_mp3


Π. Σάββας 2013-09-29_Ὁ Χρυσός Κανόνας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-09-2013 (Κήρυγμα στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ πνευματική προσευχή ὁδοδείκτης στήν πορεία τῆς ζωῆς μας. (Ὁμιλία +κείμενο). Ὁμιλίες π. Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου

Κατεβάστε την ομιλία από ΕΔΩ (δεξί κλικ -αποθήκευση δεσμού-προορισμού ως)

Κυριακή Β Λουκά, 1/10/2006

Στα τέλη του έκτου με αρχάς του εβδόμου αιώνος, έζησε χριστιανοί μου και αγίασε στην Ιρλανδία ένας άγιος ερημίτης, ο όσιος Κέβιν (Kevin), που καλλιεργούσε πολύ την προσευχή. Είναι άγιος της μιας Ορθοδόξου Αποστολικής Καθολικής Εκκλησίας, διότι έζησε πολύ πριν συμβεί το 1054 το μεγάλο σχίσμα ανάμεσα στους χριστιανούς της Δύσης και της Ανατολής.
Πριν αποτραβηχτεί στα βουνά της Ιρλανδίας για άσκηση και ησυχία ο Άγιος Κέβιν, είχε χρηματίσει και ηγούμενος της μονής του Γκλεντάου (Glendalough).
Εκοιμήθη οσιακώς το 618 μ.Χ. Η Εκκλησία μας και η δική μας τον τιμά στις 3 Ιουνίου όπως το διαπίστωσα από τους Συναξαριστάς.
Το 1995 το βραβείο της λογοτεχνίας Νόμπελ απενεμήθηκε στον Ιρλανδό Σέιμους Χίνι (Seamus Heaney). Στην πανηγυρική τελετή και ομιλία που εξεφώνησε στην Σουηδική Ακαδημία αναφέρθηκε σε ένα θαυμαστό γεγονός του Αγίου αυτού, του Κέβιν.
Κάποτε ενώ ο όσιος προσηύχετο στην ύπαιθρο νοερά, και με τεντωμένα τα χέρια του σε σχήμα Σταυρού, αρπάχτηκε ο νους του στα απόρρητα μυστήρια της Βασιλείας του Αγίου Θεού, όπου εγεύετο και απελάμβανε ακόρεστα το ουράνιο μέλι της θείας ευφροσύνης μαζί με τις αποκαλύψεις, που θα εδέχετο οπωσδήποτε από τον Πανάγιο εν Τριάδι Θεό.

Ἀγάπη πλατειά

KYRIOS 8017
Κυριακὴ Β΄ Λουκᾶ  (Λουκ. 6,31-36)

ΑΓΑΠΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

«…Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν…» (Λουκ. 6,35)

Ιατρός ψυχῶν καὶ σωμάτων, μοναδικὸς ἰατρός, ἀγαπητοί μου, εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ἰατρεῖο του εἶναι ἡ Ἐκκλησία. «Τίς ὀδυνώμενος καὶ προσπίπτων τῷ ἰατρείῳ τούτῳ οὐ θεραπεύ­εται;», ψάλλει ὁ ὑμνῳδός (Παρακλ. ἦχ. δ΄, Κυρ. ἑσπ.). Νοσοκόμοι καὶ ὑπηρέται στὸ ἰατρεῖο αὐτὸ εἶναι οἱ κληρικοί. Καὶ φάρμα­κα δοκιμασμένα εἶναι ἡ πίστις, ἡ μετάνοια, τὰ ἅγια μυστήρια, τὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ Χριστὸς θεραπεύει κάθε ἀσθένεια. Ἐ­μεῖς βέβαια δίνουμε μεγάλη σημασία στὶς σω­­ματικὲς ἀσθένειες, ὅπως λ.χ. στὸν καρκίνο ποὺ μαστίζει τὸν κόσμο καὶ μᾶς τρομοκρατεῖ. Ὑ­πάρχει ὅμως ἕνας ἄλλος χειρότερος καρκίνος. Ποιός εἶναι; εἶναι τὸ μῖ­σος, ἡ ἔχθρα, ἡ ἐκδίκησις. Τὸ φάρμακο γιὰ τὸ κακὸ αὐτὸ μᾶς δίνει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο.

* * *

Ἡ ἔχθρα, ποὺ αἰσθάνεται κάποιος γιὰ ἕνα συνάνθρωπό του, εἶναι θανάσιμος ἁμαρτία. Αὐ­τὴ ὥπλισε τὸ χέρι τοῦ Κάϊν ἐναντίον τοῦ Ἄβελ. Καὶ αὐτὴ ἔκτοτε μέχρι σήμερα ὁπλίζει τὰ χέρια γιὰ ἐγκλήματα καὶ πολέμους, τοπικοὺς καὶ παγκοσμίους, μέχρι καὶ τὸν Ἁρμαγεδῶνα (Ἀπ. 16,16). Ἰδού ἡ αἰτία τῶν πολέμων· τὸ μῖσος λα­ῶν κατὰ λαῶν, ἐθνῶν κατὰ ἐθνῶν, ἀνθρώπων κατὰ ἀν­θρώπων, ἰδεολογιῶν κατὰ ἰδεολογι­ῶν, συστημάτων κατὰ συστημάτων.

Γιατί στό ναό καί ὄχι στό σπίτι μου; (Ἅγ.Ἰωάννης Χρυσόστομος)

 
 «Αλλά ποιά είναι η ψυχρή δικαιολογία των πολλών; Μπορώ, λέγει, να προσευχηθώ και στο σπίτι μου, ενώ ομιλίες και διδασκαλίες δεν είναι δυνατό ν’ ακούσω εκεί.
Απατάς τον εαυτό σου, άνθρωπε!
Βέβαια είναι δυνατό να προσευχηθείς και στο σπίτι σου, είναι αδύνατο όμως να προσευχηθείς έτσι, όπως προσεύχεσαι στην Εκκλησία, όπου υπάρχει τόσο πλήθος πατέρων, όπου αναπέμπεται απ’ όλους μαζί κοινή προσευχή προς τον Θεό.
Δεν εισακούεσαι τόσο πολύ παρακαλώντας μόνο σου τον Κύριο, όσο όταν τον παρακαλείς μαζί με τους αδελφούς σου.
Γιατί εδώ στην Εκκλησία υπάρχει κάτι το επιπλέον, όπως δηλαδή η ομόνοια, η συμφωνία, ο σύνδεσμος της αγάπης και οι ευχές των ιερέων. Γι’ αυτό βέβαια και επί κεφαλής των ακολουθιών είναι οι ιερείς, ώστε οι ευχές του πλήθους, που είναι ασθενέστερες, ενισχυόμενες με τις δυνατότερες ευχές αυτών, να ανεβούν μαζί μ’ αυτές στον ουρανό.
Εξάλλου ποιά ωφέλεια θα μπορούσε να προκύψει απ’ την ομιλία, όταν δεν συνδέεται με την προσευχή;

Ἡ βεβήλωσι τῆς Kυριακῆς θά τιμωρηθεῖ.Ἔως πότε, ἀδελφοί, θά μᾶς ἀνέχεται ὁ Kύριος;

π. Αυγ......ιστ
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«…Eίναι Θεός μακρόθυμος. Nαί! Mακρόθυμος. Aλλά η μακροθυμία του Θεού έχει τα όριά της. Δεν ακούεις τον Xριστόν να λέγη: «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμενη έως ποτε έσομαι μεθ’ υμών; έως ποτε ανέξομαι υμών;»; Έως πότε, αδελφοί, θα μας ανέχεται ο  Kύριος; «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος». Όταν εκσπάσει η οργή του Θεού, ουαί τω κόσμω. Πουθενά δεν θα υπάρχη ασφάλεια. Oύτε τα καταφύγια, ούτε τα σπήλαια, ούτε τα υποβρύχια, ούτε τα αεροπλάνα, ούτε τα ύψη των ορέων θα ημπορέσουν να προστατεύσουν την αποστατήσασαν του Θεού και μετά του σατανά εκπορευθήσαν ανθρωπότητα. Tο παν θα καίεται. H γη, η θάλασσα και ο αέρας θα εκπέμπουν, κατά την Aποκάλυψιν, φλόγας πυρός. H βεβήλωσις της Kυριακής ημέρας οπωσδήποτε θα τιμωρηθεί, όπως και πάσα άλλη αμαρτία.

Ἡ λειψή Ψαλτική-Γέροντα Παΐσιου Ἁγιορείτη, Χαριτωμένες διδαχές

— Οι περισσότεροι που ψέλνουν τα λένε λειψά, κουτσουρεμένα, καλουπωμένα. Αφήνουν κενά, τρύπες!
Και το κυριώτερο τα λένε χωρίς τόνο. Απορώ· δεν έχουν οξείες τα βιβλία τους;