Σελίδες

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 21-12-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.
Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ια΄ 9 - 10 & 32 - 40  

ια΄ 9 - 10 & 32 - 40



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Α΄ 1 - 25

Α΄ 1 - 25





Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

El Evangelio de San Juan Capítulo 17

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
El Evangelio de San Juan
Capítulo 17
(En letra normal traducción más literal del texto original en griego clásico y en letra cursiva en griego moderno ampliando un poco el sentido de cada frase, por memorable Panagiotis Trémpelas, teólogo y catedrático, cualquier error por favor avisarnos).

1-26 La oración sacerdotal del Señor
1 Estas cosas dijo Jesús a sus Discípulos, luego alzando sus ojos al cielo, dijo: «Padre, ha llegado la hora; glorifica a tu hijo, para que tu hijo te glorifique a ti.
1. Así habló Jesús a sus discípulos. Luego alzando sus ojos hacia el cielo, dijo: «Padre, ha llegado la hora de la pasión y el sacrificio que tu sabiduría ha definido; Glorifica a Tu Hijo también sobre su naturaleza humana, quien como hombre camina hacia su sacrificio, para que tu Hijo te glorifique junto con las innumerables multitudes, quienes por mi sacrificio redentor creerán en ti y se salvarán.
2 Y por el poder que tú le has dado sobre todos los hombres, él dé también vida eterna a todos los que le has dado.
3 Y esta es la vida eterna: que los hombres te conozcan a ti, único verdadero Dios y al que tú has enviado, Jesús Cristo.

We have not only to be called Christians, but to be Christians. St. Ignatius of Antioch “Theophorus”


Φυγὴ Στὴν Αἴγυπτο-Бегство в Египет12012014_2
St. Ignatius of Antioch “Theophorus”
“We have not only to be called Christians, but to be Christians.”
-St. Ignatius of Antioch-

Commemorated on December 20 and January 29 (Translation of Relics)

Hieromartyr Ignatius the God-bearer

 Saint Nikolai Velimirovič

Ιγνάτιος ο Θεοφόρος-_ Св. Игнатий Богоносец епископ Антиохийски_ St. Ignatius of Antioch__TThis holy man is called “the God-bearer” because he constantly bore the name of the Living God in his heart and on his lips. According to tradition, he was thus named because he was held in the arms of God Incarnate, Jesus Christ. On a day when the Lord was teaching His disciples humility, He took a child and placed him among them, saying: Whosoever therefore shall humble himself as this little child, the same is greatest in the Kingdom of Heaven (Matthew 18:4). This child was Ignatius. Later, Ignatius was a disciple of St. John the Theologian, together with Polycarp, Bishop of Smyrna. As Bishop of Antioch, Ignatius governed the Church of God as a good shepherd and was the first to introduce antiphonal chanting in the Church, in which two choirs alternate the chanting. This manner of chanting was revealed to St. Ignatius by the angels in heaven. When Emperor Trajan was passing through Antioch on his way to do battle with the Persians, he heard of Ignatius, summoned him and counseled him to offer sacrifice to the idols.

Στή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ Γ΄ * μέρος δ΄ (τελευταῖο)

Κεφάλαιο Δ΄
Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«Καί ἀνοίξαντες τούς θησαυρούς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσόν καί λίβανον καί σμύρναν»1. Τρία δῶρα ἔφεραν στό νεογέννητο Βασιλιά. Καί χωρίς νά τό θέλουν συμβόλισαν τήν ἁγία καί ζωοποιό Τριάδα, στό ὄνομα τῆς Ὁποίας ἦρθε στόν κόσμο τό παιδί Ἰησοῦς, ἀλλά καί τήν τριπλή διακονία τοῦ Κυρίου: τή βασιλική, τήν ἱερατική καί τήν προφητική, γιατί χρυσός συμβολίζει τήν αὐτοκρατορική, τό λιβάλι τήν ἱερατική καί σμύρνα τήν προφητική τή θυσιαστική.
Τό νεογέννητο βρέφος θά γινόταν ὁ Βασιλιάς τοῦ ἀθάνατου βασιλείου, ὁ ἀναμάρτητος ἱερέας καί προφήτης καί, ὅπως οἱ περισσότεροι προφῆτες πρίν ἀπ᾿ Αὐτόν, θά θανατωνόταν.
Ὅλοι τό γνωρίζουν πώς χρυσός μαρτυρεῖ κάποιον βασιλιά καί τή βασιλεία του.
Ὅλοι γνωρίζουν πώς τό λιβάνι μαρτυρεῖ ἱερωσύνη καί προσευχή.
Κι ἐπίσης ὅλοι γνωρίζουν ἀπό τήν Ἁγία Γραφή πώς τό λιβάνι μαρτυρεῖ τή θνητότητα.

«Τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα»

Γράφει ὁ πατὴρ Ἰωὴλ Κωνστάνταρος 
Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα Κυριακῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ γεννήσεως
(Ματθ. Α' 1-25)
Ἀνέκαθεν ἡ Ἐκκλησία μας ἔδινε μεγάλη σημασία στὸ ὄνομα Ἰησοῦς, ὅσον ἀφορᾶ τὴν πνευματικὴ πρόοδο τοῦ πιστοῦ. Βεβαίως οἱ θεοφόροι πατέρες καὶ διδάσκαλοι χαρακτηρίζουν τὸν Θεό, τόσο ἀνώνυμο, ὅσο καὶ πολυώνυμο. Καὶ ἀνώνυμο μὲν γιατί οὐδεμία λέξη κτιστὴ μπορεῖ νὰ περιλάβει τὸν Θεό,  πολυώνυμο δὲ διότι μέσω ὀνομάτων, ἐκφράζονται κάπως οἱ ἰδιότητες τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Ἐὰν δοῦμε τὸ θέμα ἱστορικῶς, μέσα ἀπὸ τὶς Βιβλικὲς σελίδες, θὰ διαπιστώσουμε ὅτι οἱ Ἑβραῖοι εἶχαν φθάσει καὶ ἕως ὑπερβολῆς, φοβούμενοι νὰ ἐκφέρουν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, μήπως τοῦτο θεωρηθεῖ ὡς βλασφημία τοῦ θείου ὀνόματος. Ἔτσι δημιουργήθηκαν καταστάσεις ποὺ δὲν εἶχαν σχέση μὲ τὸν πραγματικὸ σεβασμὸ ποὺ ὀφείλει ὁ ἄνθρωπος στὸν Θεό, ἂν καὶ οἱ Προφῆτες ἐμπνευσμένοι ἀπὸ τὸν ἄσαρκο Λόγο διεσάλπιζαν ὅσο τὸ δυνατὸν τὴν ἀποκάλυψη ποὺ ἐλάμβαναν.

Ἐκκοσμικευμένα Χριστούγεννα καὶ ἡ βλασφημία στὸ πρόσωπο τοῦ Μ. Βασιλείου_mp3

Π. Σάββας 2014-12-13_Ἐκκοσμικευμένα Χριστούγεννα καὶ ἡ βλασφημία στὸ πρόσωπο τοῦ Μ. Βασιλείου_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-12-14 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).
 Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Γιατί εἶναι ἀναγκαία ἡ ἐξομολόγηση (Ἁγίου Νεκταρίου)


ΟΜΙΛΙΑ Θ΄
Περί εξομολογήσεως

Γιατί είναι αναγκαία η εξομολόγηση
Η εξομολόγηση είναι αναγκαία για τους εξής λόγους: α) διότι είναι εντολή του Θεού, β) διότι επαναφέρει και αποκαθιστά την ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπων, και γ) διότι ωφελεί τον άνθρωπο από ηθική και πνευματική άποψη.
Το ότι η εξομολόγηση είναι θεία εντολή φαίνεται από τις Άγιες Γραφές, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Εξ ονόματος του Θεού ο Μωυσής λέει στους Ισραηλίτες: «Όποιος άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα υπέπεσε σε κάποια από τα αμαρτήματα των ανθρώπων και παραμελώντας αδιαφόρησε γι’ αυτό, πρέπει να εξομολογηθεί την αμαρτία την οποία διέπραξε» (Αρ. ε΄6-7). και πάλι: «Εάν η ψυχή αμαρτήσει… και εξαγορευτεί την αμαρτία, ανάλογα δε με το φταίξιμο να ορίσει τιμή και να αποδώσει το κεφάλαιο, δηλαδή το επιτίμιο, προσθέτοντας τον τόκο σε αυτό, να φέρει στον Κύριο ένα κριάρι» (Λευιτ. ε΄ 26)...

Μιά συγκλονιστική ἱστορία κρυπτοχριστιανῶν στήν Κύπρο

ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Του Β. Χαραλάμπους
Σ’ ένα ταξί, πριν λίγα χρόνια, σε μια όχι και τόσο κοντινή διαδρομή (Λευκωσία - Λάρνακα), έγινε τούτη η απλή συνομιλία. Στην αρχή η διαδρομή ήταν σιωπηλή ώσπου μια απλή ερώτηση έσπασε τούτη τη σιωπή. «Από που είσαι;» «Από το Ριζοκάρπασο» κι αυθόρμητα η ερώτηση μου, «Πήγες καθόλου στο χωριό σου;» «Μια φορά είχα πάει, αλλά όχι με το δικό μου ταξί. Πήγα με άλλον ταξί, με Τούρκο ταξιτζή. Και να σου πω τι μου έτυχε;». 
Εγώ σιωπηλός άκουγα αυτόν τον απλό άνθρωπο, από το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο. «Εκεί στο αγίασμα τ’ Άη Θέρισσου (Αγίου Θύρσου ή Θέρισσου) ο ταξιτζής έκανε τον σταυρό του. 
Αμέσως τον ρωτώ. Είσαι Χριστιανός; 
«Όχι», μου απαντά. 

Οἱ παραινέσεις τοῦ Γέροντος τῆς Παναγούδας, ἄς εἶναι Κανών ἀκριβείας, σέ ὅσους ὑπαγορεύουν τήν ἔνοχη σιωπή, ὅσο καί σέ ὅσους ἔχουν κατά νοῦν σχίσματα


ΟΙ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΟΥΔΑΣ, ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΩΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ, ΤΟΣΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑ ΝΟΥΝ ΣΧΙΣΜΑΤΑ
 
«Ουδέν Εκκλησίας δυνατώτερον»  Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
 
Του   Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου
Τούτες τις μέρες με λύπη παρακολουθήσαμε τα οικουμενιστικά ατοπήματα στην Κωνσταντινούπολη, από την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου.  Από την μια η ένοχη ανοχή κάποιων και από την άλλη σχισματικές ακρότητες, έγιναν αφορμή για να γραφεί το κείμενό τούτο.
Κατ’ αρχή δεν θα πρέπει να ακολουθήσομε τη λανθασμένη υπόδειξη του Μητροπολίτη Λεμεσού, στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε «Οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν υπακοή στην Εκκλησία και να μην αντιδρούν».  Αλίμονο αν εκείνοι που ομολόγησαν την Ορθόδοξη Πίστη τους ακολουθούσαν τούτη την ανεπίτρεπτη υπόδειξη.  (Παρενθετική ερώτηση : Θα μπορούσαν ποτέ οι λόγοι τούτοι του Μητροπολίτη Λεμεσού, να συμπεριληφθούν στα επί εβδομαδιαίας βάσης αντιαιρετικά μαθήματα, που γίνονται στη Μητρόπολη Λεμεσού;)

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος - Παραινετικὸν πρὸς Ὀλυμπιάδα


Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἔστειλε σὲ μιὰ πνευματική του θυγατέρα, (τὴν Ὀλυμπιάδα), τὴν κατωτέρω ἐπιστολὴ ὡς «δῶρο» γιὰ τὸν γάμο της, ποὺ μόλις τέλεσε. Ἡ κατωτέρω ἐπιστολὴ ἔχει βάθος Θεολογίας καὶ ψυχολογίας. Καὶ πάνω ἀπ᾿ ὅλα δίνει στὴ σύζυγο πολύτιμες συμβουλὲς γιὰ ἕναν πετυχημένο γάμο.                                                           "Κόρη μου, στοὺς γάμους σου ἐγὼ ὁ πνευματικός σου πατέρας, ὁ Γρηγόριος, σοῦ κάνω δῶρο τοῦτο τὸ ποίημα. Καὶ εἶναι ὅ,τι καλλίτερο ἡ συμβουλὴ τοῦ πατέρα. Νὰ εἶσαι ἁπλή. Τὸ χρυσάφι, δεμένο σὲ πολύτιμες πέτρες, δὲν στολίζει γυναῖκες σὰν καὶ σένα. Πολὺ περισσότερο τὸ βάψιμο. Δὲν ταιριάζει στὸ πρόσωπό σου, τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, νὰ τὴν παραποιῇς καὶ νὰ τὴν ἀλλάζῃς, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἀρέσῃς. Ξέρε τὸ ὅτι αὐτὸ εἶναι φιλαρέσκεια καὶ νὰ μένῃς ἁπλὴ στὴν ἐμφάνιση. Τὰ βαρύτιμα καὶ πολυτελῆ φορέματα, ἂς τὰ φοροῦν ἐκεῖνες, ποὺ δὲν ἐπιθυμοῦν ἀνώτερη ζωή, ποὺ δὲν ξέρουν τί θὰ πῇ πνευματικὴ ἀκτινοβολία. Ἐσύ, ὅμως ἔβαλες μεγάλους καὶ ὑψηλοὺς στόχους στὴ ζωή σου. Κι αὐτοὶ οἱ στόχοι σοῦ ζητοῦν ὅλη τὴ φροντίδα κι ὅλη τὴν προσοχή. (...)

Ὁ ἅγιος Σιλουανός........... γιά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης


Τη 20η του μηνός Δεκεμβρίου μνήμη του οσίου πατρός ημών Ιωάννου ιερέως της Κρονστάνδης
Αξίζει να ξαναθυμηθούμε τι έγραψε για τον πνευματοφόρο άγιο , ο αγιορείτης όσιος Σιλουανός που είχε την ευλογία να τον γνωρίσει.
Toν πάτερ Ιωάννη εγώ τον είδα στην Κροστάνδη. Τελούσε την θεία λειτουργία.Έμεινα έκπληκτος για την δύναμη της προσευχής του, κι από τότε - παρότι πέρασαν γύρω στα σαράντα χρόνια- δεν είδα κανένα να λειτουργή όπως εκείνος. O λαός τον αγαπούσε κι όλοι παρευρίσκονταν με φόβο Θεού.
Και αυτό δεν είναι παράδοξο γιατί το Άγιο Πνεύμα ελκύει κοντά του τις καρδιές των ανθρώπων.Βλέπουμε στο Ευαγγέλιο τι πλήθη λαού ακολουθούσαν τον Κύριο.
Ο λόγος του Κυρίου προσείλκυε τον λαό γιατί προσφερόταν με το Άγιο Πνεύμα, και γι αυτό είναι γλυκύς και ευάρεστος στην ψυχή.

Ὁ ἐλεήμων Θεός αἰτία γυρεύει καί ἀφορμή διά νά σώσει ψυχή

Ο ελεήμων Θεός αιτία γυρεύει και αφορμή διά να σώσει ψυχή

 Όταν εξομολογείται ο άνθρωπος, καθαρίζεται η ψυχή του και γίνεται αδάμαντας φωτεινός…

Χωρίς την εξομολόγηση, μετάνοια δέν λογίζεται και χωρίς τήν μετάνοια άνθρωπος δεν σώζεται…
Άν δέν αφήσεις την αμαρτία ότι και αν κάνεις πηγαίνει χαμένο. Μόλις χωρίσεις και αφήσεις την αμαρτία όλα είναι συγχωρημένα μετά τήν εξομολόγηση…

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος

Agios Ignatios

 O ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ

Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
ΣΗΜΕΡΑ ἑορτάζει ἕνας ἅγιος ἄγνωστος δυστυχῶς στοὺς πολλούς. εἶναι ὁ ἅγιος  Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος ἐπίσκοπος  Ἀντιοχείας. Γι᾿ αὐτὸν θὰ σᾶς πῶ λίγες  λέξεις.

* * *

Ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραιότερα ἐπεισόδια τῶν  Εὐαγγελίων εἶναι τὸ ἑξῆς. Μιὰ μέρα  πλησίασαν τὸ Χριστὸ κάτι φτωχὲς μανάδες μὲ τὰ παιδιά τους στὴν ἀγκαλιά, γιὰ  νὰ τὰ εὐλογήσῃ. Οἱ μαθηταὶ τὶς διώχνανε, νὰ μὴν τὸν ἐνοχλοῦν. Ὁ Χριστὸς  ὅμως εἶπε· «Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με»· ἀφῆστε τὰ παιδιὰ νὰ  ᾿ρθοῦν κοντά μου (Μᾶρκ. 10,14). Καὶ τὰ πῆρε  στὴν ἀγκαλιά του τὰ φτωχὰ παιδιὰ τῶν  ψαράδων, τὰ εὐλόγησε καὶ τοὺς εἶπε  λόγια πατρικά.
Γιατί τὰ λέω αὐτά; Γιατὶ ἕνα ἀπὸ τὰ  παιδιὰ ἐκεῖνα, ποὺ πῆρε στὴν ἀγκαλιά  του ὁ Χριστός, ἦταν καὶ ὁ ἅγιος  Ἰγνάτιος. Τότε ὁ Κύριος εἶπε·

Ὁ Ἅγιος Σεβαστιανὸς ὁ Μάρτυς

Γεννήθηκε στὰ Μεδιόλανα τῆς Ἰταλίας, τὸ 250 μὲ 256 μ.Χ. Οἱ γονεῖς του τὸν ἀνέθρεψαν μὲ μεγάλη χριστιανικὴ ἐπιμέλεια. Καθὼς ἦταν καὶ ἀπὸ γένος διακεκριμένο, εἵλκυσε τὴν εὔνοια τοῦ αὐτοκράτορος Καρίνου, ποὺ γρήγορα τὸν ἀνέδειξε σὰν στρατιωτικό. Ἔπειτα, ὁ Διοκλητιανὸς τὸν ἔκανε ἀρχηγὸ τοῦ πρώτου συντάγματος τῶν Πραιτοριανῶν.
Φιλάνθρωπη ψυχὴ ὁ Σεβαστιανός, ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ πολλὲς φορὲς ὑπῆρξε προστάτης τῶν φτωχῶν καὶ τῶν πασχόντων χριστιανῶν. Πρόθυμα ἐπίσης, βοηθοῦσε στὶς ἀνάγκες τῆς Ρωμαϊκῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ πάπας Γάϊος τοῦ ἀπένειμε τὸν τίτλο τοῦ ὑπερασπιστὴ τῆς Ἐκκλησίας.

«Δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ»



Κάθισμα
Τί θαυμάζεις, Μαριάμ, τί ἐκθαμβεῖσαι ᾧ ἐν σοί;
Ὅτι ἄχρονον υἱόν χρόνῳ ἐγέννησα, φησί,
τοῦ τικτομένου τήν σύλληψιν μή διδαχθεῖσα.
Ἄνανδρος εἰμι, καί πῶς τέξω υἱόν;
ἄσπορον γονήν τίς ἑώρακεν;
ὅπου Θεός γάρ βούλεται
νικᾶται φύσεως τάξις, ὡς γέγραπται.
Χριστός ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου
ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας.

20 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Ιγνατίου Θεοφόρου, Φιλογονίου Πατριάρχη, Ιωάννου Ράφτη, Ιωάννου Κρονστάνδης


Ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης (Ρώσος)Στοιχεία για τη ζωή του παίρνουμε από το βιβλίο "ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΝΣΤΑΝΔΗΣ" του επισκ. Αλεξάνδρου Σεμενώφ - Τιάν - Σάνσκυ, που το μετέφρασε ο Αρχιμ. Τιμόθεος Καθηγούμενος της Ι. Μονής Παρακλήτου Ωρωπού και το εξέδωσε η ίδια η Μονή.
Αυτός ο άγιος Ιωάννης λοιπόν, γεννήθηκε Στις 18 Οκτωβρίου του 1829 στο χωριό Σούρα του νομού Αρχάγγελσκ και το πρώτο του όνομα ήταν Ιβάν 'Ηλιτς Σέργιεφ.
Οι γονείς του ονομάζονταν Ηλίας Μιχαήλοβιτς Σέργιεφ και ήταν Ιεροψάλτης, η δε μητέρα του Θεοδώρα Βλάσιεθνα. Στην αρχή τα γράμματα τα "έπαιρνε" δύσκολα, αλλά κατόπιν προχώρησε και με κρατική υποτροφία. Το 1851, μπήκε στη Θεολογική Ακαδημία της Πετρούπολης.
Μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή, παντρεύτηκε την Ελισάβετ Κωνσταντίνοβα και του πρότειναν να αναλάβει θέση Ιερέα στον καθεδρικό ναό της Κρονστάνδης αφιερωμένο στον Αγ. Ανδρέα τον Πρωτόκλητο.
Στις 11 Νοεμβρίου 1855 έγινε η χειροτονία του σε διάκονο και την επομένη σε πρεσβύτερο. Χειροτονήθηκε στην Πετρούπολη από τον επίσκοπο Βιννίσκυ Χριστόφορο στο ναό των Αγίων Πέτρου και Παύλου. Από 'κει και πέρα αρχίζει μια τέτοια πνευματική ανοδική πορεία, που είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς μέσα σε λίγες γραμμές.