Σελίδες

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

I Epístola a los Corintios 12. 13. 14

(Traducción hecha del original en griego clásico)
12.- Los dones del Espíritu
1 Con relación a los dones espirituales, hermanos, no quiero que lo ignoréis.
2 Sabéis que cuando erais gentiles, paganos, estabais arrastrados y empujados a los ídolos inanimados y mudos.
3 Por tanto, os hago saber que nadie que hable movido por el Espíritu de Dios llama anatema (o maldice) a Jesús; y nadie puede llamar y confesar a Jesús Señor, sino por el Espíritu Santo (inspirado por y con Su energía increada jaris-gracia).
4 Ciertamente, hay diversidad de dones, pero el Espíritu es el mismo.
5 Y hay diversidad de ministerios y actividades, pero el Señor es el mismo.
6 Y hay diversidad de operaciones y energías increadas, pero el mismo Dios opera y energiza en todos y reparte todas estas cosas.
7 Pero en cada uno el Espíritu se manifiesta (dando estos carismas mediante la luz y la energía increada) para el bien espiritual común.
8 Porque a éste es dada por el Espíritu logos de sabiduría; a otro, logos de gnosis-conocimiento según el mismo Espíritu;
8 Porque el Espíritu da a uno la sabiduría divina para entender profundamente y enseñar con certeza y claridad las altísimas verdades de la fe; a otro, la capacidad de explicar y transmitir la sanadora y salvífica gnosis increada-conocimiento divino; según el mismo Espíritu;

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 15-01-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Επιστολαί Καθολικαί Ιακώβου κεφ. ε΄ 10 - 20  

ε΄ 10 - 20



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Δ΄ 22 - 30

Δ΄ 22 - 30

 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

I saw fathers who live on the earth but lead a heavenly life …

Sophia - Wisdom - София Премудрость Божия Русский Ikone493_107583

Let us lift up our hearts.

We lift them up to the Lord.

Let us commend ourselves and each other, and all our life unto Christ our God.

Paradise of the Desert Fathers

ΑΒΒΑΔΕΣ ΕΝ ΣΙΝΑ ΚΑΙ ΡΑΙΘΩ_Holy  fathers slain at Sinai and Raithu_Синайские и раифские преподобные“I saw in Egypt,” testifies Rufinus, “fathers who live on the earth but lead a heavenly life … new prophets, of whose worth there is the testimony of their gift of signs and miracles. None of them is anxious over food and clothing, for they know that after all these things do the Gentiles seek(St. Matt. 6:32). They seek justice and the Kingdom of God, and all this, according to the promise of the Saviour, will be added to them. Their faith is such that it can move mountains. Thus certain of them by their prayers stopped river torrents that were about to inundate neighboring villages, crossed over Waters as on dry land, subdued wild beasts, and performed numberless miracles; so that there is no doubt that it is by their virtues that the world stands.”

The friend and favorite of Christ, the Apostle John, commands: Love not the world, neither the things that are in the world… For all that is in the world [is] the lust of the flesh and the lust of the eyes and the vainglory of life (1 John 2:15,16). Monasticism strives to crush the lust of the flesh by the vow of chastity, the lust of the eyes by the vow of poverty, and the vainglory of life by the vow of obedience.

Ἡ ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας Α΄_Ἁγίου Παϊσίου_mp3


Π. Σάββας 2011-07-07_Ἡ ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας Α΄_Ἁγίου Παϊσίου_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 07-07-2011 (Συνάξεις Καλοκαιριοῦ 2011).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση
προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή
συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Τό Ἀστέρι τῶν Χριστουγέννων, Ἁγίου Νικοδήμου.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Τό Ἀστέρι τῶν Χριστουγέννων,Πνευματικά Γυμνάσματα,Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.Ὁμιλία Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου στίς 27/12/2009
http://hristospanagia3.blogspot.gr 

Τί εἶναι ἡ ἐλεημοσύνη καί πῶς ἐφαρμόζεται; Γέρων Ἰωσήφ Βατοπαιδινός († 2009)

 Πώς να περιγράψουμε το σκεύος της αγάπης, το όργανο και το μέσο, που ο πλάστης Θεός επικοινωνεί με τα πλάσματά του; Πώς να περιγράψουμε αυτήν, που μόνη της ονομάστηκε θυγατέρα του Θεού και χειριστής των απέραντων θησαυρών;
Όταν ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων ήταν νέος, σκεπτόταν να εφαρμόσει στο βίο του τη συμπάθεια και ελεημοσύνη. Τότε προσωποποιείται αυτή η παναρετή και ως χαριτωμένη πριγκίπισσα του είπε: «είμαι η πρώτη θυγατέρα του Θεού. Όποιος με προ­τιμήσει και αγαπήσει τον οδηγώ προς τον Πατέρα μου!». Αυτή είναι η ελεημοσύνη και όποιος πράγ­ματι επιθυμεί τη σχέση και συνοίκηση με τον Πατέ­ρα της Θεό, ας φροντίσει να την αποκτήσει ή μάλλον να την εφαρμόσει σε όλη του τη ζωή.
Μήπως δεν είναι αυτή, που ανάγκασε το Θεό να δημιουργήσει την κτίση, για να της μεταδώσει από τους θείους θησαυρούς της παναγάπης του; Τί άλλο νόημα έχουν τα ιερά λόγια της Γραφής, για τον απερίγραπτο και υπεράγαθο Θεό, ο οποίος «δε λυπήθηκε ούτε το μονογενή του Υιό, αλλά τον παρέδωσε στο θάνατο για χάρη όλων μας»; (Ρωμ. 8,32). Ποιός νους, ποιά διάνοια, ποιά γλώσσα μπορεί να περιγράψει ή να εκφράσει αυτήν την πράξη; Τόση μεγάλη θέση έχει η ελεημοσύνη κοντά στο Θεό, ώστε αποκαλύπτεται ότι «για τον εύσπλαχνο η τελική κρίση (του Θεού)θα είναι θρίαμβος»! ( Ιακ. 2,13).

Συμβουλές τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σιατίστης κυροῦ Ἀντωνίου (+17/12/2005)


*«Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι».
*«Ποτέ δεν μετάνιωσα που δεν μίλησα.»
*”Όταν πάτε στο Άγιο Όρος να προσέχετε με τι ανθρώπους πάτε. Μερικοί πηγαίνουν και γυρνούν, κουτσομπολεύουν και σχολιάζουν”.
*”Η πείνα γρήγορα θα έρθει”.
*”Να βοηθούμε και να προσευχόμαστε να γίνουν χριστιανικές οικογένειες .Αν έχουμε οικογένειες ,θα έχουμε και παιδιά.”

«Ὅποιος θέλει νά σωθεῖ, πρέπει νά ἐπιδιώκει τή συναναστροφή μέ τούς ἐνάρετους, γιατί εἶναι πολύ ὠφέλιμη, καί νά τούς ρωτᾶ μέ ἔντονη ἐπιθυμία καί φλογερό πόθο, γιά νά μάθει ἀπό αὐτούς ὅσα συντελοῦν στή σωτηρία»

Ἀπό τό Γεροντικό
«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Εἶπε ὁ ἀββάς Παλλάδιος:
«Ἡ ψυχή πού ἀγωνίζεται σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὀφείλει ἤ νά μάθει ὀρθά αὐτά πού δέν ξέρει, ἤ νά διδάσκει μέ σαφήνεια αὐτά πού ἔμαθε. Ἄν δέν θέλει οὔτε τό ἕνα οὔτε τό ἄλλο, δέν εἶναι στά καλά της. Γιατί αὐτό πού ὁδηγεῖ στήν ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό εἶναι ἡ ἀποφυγή τῆς διδαχῆς καί ἡ ἀνορεξία γιά τήν ἀκρόαση λόγου, γιά τόν ὁποῖο πάντοτε πεινᾶ ἡ ψυχή πού ἀγαπᾶ τόν Θεό».
...
Κάποιος ἀδελφός ρώτησε ἕναν γέροντα:

«Ἀββά,παρακαλῶ τούς γέροντες καί μοῦ λένε γιά τήν ψυχή μου, ἀλλά δέν συγκρατῶ τίποτε ἀπό τά λόγια τους. Τί λοιπόν νά τούς παρακαλῶ, ἀφοῦ δέν κάνω τίποτε; Γιατί ὁλόκληρος εἶμαι μιά ἀκαθαρσία».
Ὑπῆρχαν ἐκεῖ δυό ἄδεια δοχεῖα, καί ὁ γέροντας τοῦ εἶπε:
«Πήγαινε, φέρε τό ἕνα δοχεῖο, ρίξε μέσα λάδι, ξέπλυνέ το μέ αὐτό, ἄδειασέ το καί βάλε το στή θέση του».
Ὁ ἀδελφός ἔκανε ἔτσι καί μιά καί δυό φορές, καί ἀδειάζοντας τό λάδι, ἔβαλε τό δοχεῖο ὅπου ἦταν προηγουμένως.
Στή συνέχεια εἶπε ὁ γέροντας:
«Φέρε τώρα καί τά δύο δοχεῖα καί δές ποιό εἶναι πιό καθαρό».
«Ἐκεῖνο, στό ὁποῖο ἔβαλα τό λάδι», ἀπάντησε ὁ ἀδελφός.
Καί ὁ γέροντας κατέληξε:

Μέγας Βασίλειος καί Ἰουλιανός ὁ παραβάτης.

 
  Όταν ο Ιουλιανός ο παραβάτης,  ο ασεβής και διώκτης των Χριστιανών, θέλησε να πάει στην Περσία να πολεμήσει πέρασε κοντά από την Καισαρεία.
Ο Άγιος Βασίλειος γνωρίζοντας τον από την Αθήνα όπου ήταν συμφοιτητές πήγε μαζί με τον λαό να τον τιμήσει. Ο Ιουλιανός απαίτησε να του δωρίσει, αφού ο Άγιος δεν είχε τίποτε άλλο, τρεις από τους κριθαρένιους άρτους του. Ο Άγιος το έκανε και ο Ιουλιανός διέταξε τους υπηρέτες να ανταμείψουν τη δωρεά και να δώσουν χόρτο από το λειβάδι.
Ο Άγιος Βασίλειος βλέποντας την καταφρόνηση του βασιλιά του είπε «εμείς, βασιλιά ότι μας ζήτησες από κείνο που τρώμε σου το προσφέραμε κι εσύ μας αντάμειψες από κείνο που τρως».
Τότε ο Ιουλιανός θύμωσε πάρα πολύ και απείλησε, ότι όταν θα επιστρέψει από την Περσία νικητής, θα κάψει την πόλη και τον λαό θα τους πάρει δούλους. Όσο για τον ίδιο τον Άγιο Βασίλειο θα τον ανταμείψει όπως πρέπει.

Παπισμός κατά τόν Γ. Ἰουστῖνο Πόποβιτς

Ούτως, αδελφοί μου, ανέστη ως βρυκόλαξ εις τας ημέρας μας η σατανική Ρώμη, εκείνη η Ρώμη, προ του μεγάλου Κωνσταντίνου, η οποία εδίωκε με πυρ και μάχαιραν τους Χριστιανούς και ημπόδιζε τον Χριστόν να εισέλθη εις την Ευρώπην.
  
Νικόλαος Ζήσης

 ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΣ
 κατά τον Γέροντα Ιουστίνο Πόποβιτς
       Να ήστε έτοιμοι εις μαρτύριον δια τον Χριστόν εκ μέρους της Λευκής Δαιμονίας  (= Ευρώπης).

        Ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς, γεννήθηκε το 1894. Το 1916, σε ηλικία 22 ετών, έλαβε το Μοναχικό Σχήμα. Σπούδασε την Θεολογία στην Σερβία και στην Ρωσία και ανεκηρύχθη διδάκτωρ της Θεολογίας από την Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1926. Το 1935 εξελέγη υφηγητής και αργότερα καθηγητής της Δογματικής στην Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου, όπου παρέμεινε μέχρι το 1945, όταν το κομμουνιστικό καθεστώς τον εξεδίωξε. Έ­κτοτε και μέχρι του θανάτου του (1979), αποσύρθηκε ως πνευματικός στην Ιερά Μονή Αρχαγγέλων στο Τσέλιε, όπου συνέχισε το πνευματικό και συγγραφικό του έργο, αποτελώντας, όπως λέγει ο Καθηγητής Ιωάννης Καρμίρης, την «κεκρυμμένην συνείδησιν της Σερβικής Εκκλησίας, αλλά και της μαρτυρικής Ορθοδοξίας εν γένει»1.

Τί σημαίνει τό : «Οὐ τό εἰσερχόμενον εἰς τό στόμα κοινοῖ τόν ἄνθρωπον ἀλλά τό ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ στόματος.»;

 «Και προσκαλεσάμενος τον όχλον είπεν αυτοίς· ακούετε και συνίετε· ου το εισερχόμενον εις το στόμα κοινοί τον άνθρωπον, αλλά το εκπορευόμενον εκ του στόματος τούτο κοινοί τον άνθρωπον· τότε προσελθόντες οι μαθηταί αυτού είπον αυτώ· οίδας ότι οι Φαρισαίοι εσκανδαλίσθησαν ακούσαντες τον λόγον; Ο δε αποκριθείς είπε· πάσα φυτεία ην ουκ εφύτευσεν ο πατήρ μου ο ουράνιος εκριζωθήσετε· άφετε αυτούς· οδηγοί εισί τυφλοί τυφλών· τυφλός δεν τυφλόν εάν οδηγεί, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται» (Ματθ. 15, 10-14).

Οι Φαρισαίοι σκανδαλίσθηκαν απ’ αυτά τα λόγια του Κυρίου. Δεν περίμεναν να ακούσουν κάτι τέτοιο, γι’ αυτό και παραξενεύτηκαν πολύ όταν το άκουσαν. Γνώριζαν πολύ καλά ότι ο Μωυσής έχει απαγορεύσει στους Ισραηλίτες να τρώνε κάποια από τα φαγητά, τα οποία θεωρούνταν ακάθαρτα: π.χ. το χοιρινό κρέας. Και τώρα ο Χριστός τούς λέει ότι δεν υπάρχει τίποτα ακάθαρτο, ότι τίποτα απ’ αυτά που μπαίνουν στο στόμα του ανθρώπου δεν μπορούν να τον κάνουν ακάθαρτο. Πώς μπορούσαν να μην σκανδαλιστούν απ’ αυτό που άκουσαν; Αλλά δεν έλεγαν τίποτα. Σιωπούσαν. Σιωπούσαν γιατί λίγο πριν ο Χριστός τους έλεγξε για την υποκρισία τους και ότι ακύρωσαν τον νόμο του θεού με την παράδοσή τους.
Στέκονταν μπροστά Του χωρίς να αρθρώσουν λέξη. Τότε οι μαθητές είπαν στον Κύριο:

Ἡ παρθενία τοῦ νοὸς καὶ ἡ Θεοτόκος_mp3

Π. Σάββας 2010-03-12_Ἡ παρθενία τοῦ νοὸς καὶ ἡ Θεοτόκος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-03-2010 (Κήρυγμα στοὺς Δ΄ Χαιρετισμοὺς).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ ἀκτημοσύνη τῶν μοναχῶν (Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ)


1. Ο κάθε άνθρωπος, που μπήκε σε μοναστήρι και ανέλαβε τον ζυγόν του Χριστού, που είναι χρηστός, πρέπει οπωσδήποτε να ζήσει με ακτημοσύνη αρκούμενος στα πιο απαραίτητα και αποφεύγοντας κάθε τι περιττό σε ενδυμασία, σε είδη που χρειάζεται το κελί του, σε χρήματα.
2. Περιουσία, πλούτος και θησαυρός του μοναχού πρέπει να είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Σ’ Αυτόν πρέπει να στρέφονται τα βλέμματα του νου και της καρδιάς του·
Σ’ Αυτόν πρέπει να συγκεντρώνονται οι ελπίδες του·
Σ’ Αυτόν πρέπει να αναθέτωμε την πάσαν ελπίδα μας·
Σ’ Αυτόν πρέπει να στηρίζωμε την πίστη μας.

Ἀκολουθία καί Παράκληση Ὁσίου Παϊσίου Ἁγιορείτου

Άγιος Γέρων Παΐσιος ο Αγιορείτης 
Άγιος Γέρων Παΐσιος ο Αγιορείτης
Μητροπολίτου Εδέσσης κ.κ.Ιωήλ
Εν όψει της προσφάτου αγιοκατατάξεως του οσίου Παϊσίου Αγιορείτου, δημοσιεύουμε την Ακολουθία και την Παράκλησι που συνέθεσε προς τιμήν του ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης κ. Ιωήλ.
Το κείμενο των ακολουθιών βρίσκεται στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ἁγίας Νίνας τῆς ἰσαποστόλου τῆς Γεωργίας

Αγία Νίνα ισαποστολος της Γεωργιας εικονα Μονης Ηλιων

Ἐορτάζει 14 Ἰανουαρίου

Η ῾Αγία Νίνα  γεννήθηκε στήν Καππαδοκία τόν 3ο μ.Χ. αἰώνα. Ἦταν συγγενής τοῦ ῾Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου. ῾Ο πατέρας της, Ζαβουλών, εὐσεβής καί φημισμένος στρατιωτικός, φλεγόμενος ἀπό ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἔγινε μοναχός στήν ἔρημο τοῦ ᾿Ιορδάνου.῾Η μητέρα της, Σωσάννα τοποθετήθηκε ὡς διακόνισσα στό ναό τῆς ᾿Αναστάσεως.


῾Η ῾Αγία  καθημερινά μελετοῦσε μὲ δάκρυα τό Εὐαγγέλιο καί  σάν ἔφθανε στό κεφάλαιο πού ἔγραφε γιά τή Σταύρωση τοῦ Κυρίου, ὁ λογισμός της σταματούσε  στόν  ἄῤῥαφο Χιτώνα  τοῦ  Χριστοῦ, ἀναρωτιόταν  ποῦ νά βρίσκεται  ἄραγε αὐτὴ ἡ ἐπίγεια πορφύρα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Τῆς εἶπαν, λοιπόν, ὅτι κατά τήν παράδοση, αὐτή φυλασσόταν στήν πόλη Μτσχέτα τῆς ᾿Ιβηρίας (Γεωργίας).

Ρήματα Ζωῆς: Ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν Χριστό…

Screen shot 2015-01-05 at 10.17.20 PM

Όσοι ακολουθούν τον Χριστό, με άρρητο τρόπο εξομοιώνονται μαζί Του, σηκώνοντας τα βάρη ή τις αδυναμίες των άλλων.

 Γέροντας Σωφρόνιος του  Έσσεξ

 http://www.pemptousia.gr/rimata-zois/rimata-zois-osi-akolouthoun-ton-christo/

14 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Των Αγίων 38 Αββάδων των εν Σινά αναιρεθέντων, των Αγίων 33 Αββάδων των εν Ραϊθώ αναιρεθέντων, Θεοδούλου Οσίου, Στεφάνου Οσίου, Νίνας Ισαποστόλου, Αγνής Μάρτυρος, Αδάμ Οσίου, Σάββα Αρχιεπισκόπου, Ιωαννικίου Αρχιεπισκόπου, Ακακίου εκ Ρωσίας.

Οι Άγιοι Τριάντα Οκτώ Αββάδες των εν τω όρει Σινά αναιρεθέντων

Η ιερότητα του όρους Σινά ήταν επόμενο να ελκύσει ψυχές Οσίων και Αναχωρητών, οι οποίοι κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, ζητούσαν την ελεύθερη λατρεία, την ησυχία και την προσευχή σε ερημικούς τόπους.
Ο τόπος εκείνος χωρίς να δίνει ανέσεις ήταν κατάλληλος για την πνευματική ανύψωση της ψυχής. Επιπλέον δε οι εντυπώσεις που έρχονταν στο νου από τις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης για το όρος Σινά ενίσχυαν την ησυχία του τόπου και την ολόψυχη αφοσίωση προς τον Θεό.
Επειδή τότε δεν υπήρχε κτισμένο μοναστήρι, οι παλαιοί εκείνοι Αναχωρητές και Ασκητές χρησιμοποιούσαν ως κελιά τους, σπήλαια ή καλύβες, τις οποίες έκτιζαν σε μικρή απόσταση τη μία από την άλλη.
Οι Άγιοι αυτοί Πατέρες εφονεύθησαν από τους Βλέμμυες, βάρβαρο λαό που κατοικούσε σε όλη την έρημο, από την Αραβία μέχρι την Αίγυπτο και την Ερυθρά Θάλασσα και άρχισε τις επιδρομές το 373 μ.Χ.
Αλλά και πριν από πολλά χρόνια, επί της εποχής της βασιλείας του Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ) και όταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας ήταν ο Πέτρος (300-311 μ.Χ.), εφονεύθησαν και άλλοι Όσιοι Πατέρες που ησύχαζαν στο όρος Σινά.