Σελίδες

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

ON HUMAN THOUGHTS AND CONCEPTS By Protopresbyter John S. Romanides (2001)


ON HUMAN THOUGHTS AND CONCEPTS

By Protopresbyter John S. Romanides (2001).
Now what is the origin of human thoughts and concepts? Are the categories of human thought, words and concepts innate to the human mind or are they acquired, gained through external impressions? Although this was discussed in ancient Greek philosophy, it still continues to be discussed today. We know that Aristotle explicitly thought about this problem. This same question was reexamined later during the Middle Ages. And when we reach the age of the Enlightenment, John Locke and David Hume again returned to these metaphysical categories in their highly cogent studies. And this brings us to the modern era.
Today, the exact sciences are also wrestling with this question. We can see psychologists, psychiatrists, biologists, doctors, biochemists, and others applying the empirical method of research in order to explore the question of how thoughts originate and are created in the human mind. Today this topic is not so much a question of logical processes on man’s part (as examined by philosophy and metaphysics) or of philosophical reflection, as it is a matter of empirical investigation.

Τό Τριώδιο. Ἡ παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ. Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ.
ΟΜΙΛΙΑ Π.ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΣΤΙΣ 04/02/2012

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Τά ἄγρια θηρία τῶν παθῶν

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Πόσο επιπόλαιος είναι ο άνθρωπος εκείνος, που βλέπει το σπίτι του ετοιμόρροπο και, αντί να το επισκευάσει και να το στηρίξει, περιποιείται την αυλή του! Πόσο ασύνετος είναι κι εκείνος που έχει το σώμα του άρρωστο και, αντί να φροντίσει για τη θεραπεία του, κάθεται και του φτιάχνει πολυτελή ενδύματα! Κάτι τέτοιο κάνουμε κι εμείς με την ψυχή μας.  Ενώ έχει εξαχρειωθεί από τα πάθη, ενώ βασανίζεται από την οργή, την κενοδοξία, τις αισχρές επιθυμίες και τόσες άλλες κακίες, δεν φροντίζουμε για τη θεραπεία της. Αλλά για τι φροντίζουμε; Για την καλοπέραση και το στολισμό του σώματος. Αν μία αρκούδα ξεφύγει από το θηριοτροφείο και αρχίσει να γυρίζει ελεύθερη στην πόλη, θα κλειστούμε στα σπίτια μας, για να μην πέσουμε πάνω σ’ αυτό το θηρίο, που θα μας σπαράξει με τα νύχια του.

Ἡ ἀληθινή θεολογία κατά τόν Ὅσιο Γέροντα Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη






του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Η αγιοκατάταξη του Οσίου Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου αποτέλεσε την επισφράγιση από την Ποιμαίνουσα Εκκλησία της βέβαιης πεποίθησης πλήθους πιστών ότι ο Γέροντας υπήρξε πράγματι μέγας ασκητής και όσιος. Ο Γέροντας Παΐσιος διακρίθηκε μάλιστα για κάτι σπάνιο στην ορθόδοξη μοναχική παράδοση. Ενώ υπήρξε εραστής της ησυχίας και του ησυχαστικού τρόπου ζωής θυσίασε για την αγάπη των ανθρώπων όχι μόνο την ησυχία αυτή αλλά και όλον τον εαυτό του λιώνοντας κυριολεκτικά στη φλόγα της αγάπης των συνανθρώπων. Την ανύστακτη ολονύκτια προσευχή του διαδεχόταν η ολοήμερη ανάλωσή του στα προβλήματα του κόσμου, η υπομονετική και καρτερική υποδοχή πλήθους επισκεπτών και η πλήρης αγάπης προσέγγιση των πάντων. Το καθημερινό του πρόγραμμα δεν επέτρεπε πολύωρη αφιέρωση στην μελέτη πατερικών κειμένων αφού προέκρινε την αδιάλειπτη προσευχή υπέρ παντός του κόσμου. Ωστόσο προέτρεπε στην ανάγνωση πατερικών κειμένων, κυρίως μάλιστα ασκητικών και ο ίδιος αγαπούσε πολύ και μελετούσε τον αββά Ισαάκ τον Σύρο.

Στην εποχή μας μετατρέψαμε τη θεολογία σε φιλοσοφία ή ακόμη χειρότερα σε αοριστολογία, ερμηνεύουμε τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων όπως νομίζουμε, αρκεί να εξυπηρετούν τις απόψεις μας, ακόμη δε χειρότερα, με περισσό θράσος σχεδιάζουμε την υπέρβαση τους με τη λεγόμενη μεταπατερική θεολογία.

Λόγοι περί κατανύξεως καί δακρύων

-Είπε γέρων. Η καρδιά καθαρίζει με αναστεναγμό, με φιλότιμο. Να βάλουμε την ψυχή στο μούσκιο των δακρύων.  Αλλά και ένας αναστεναγμός με πόνο ψυχής ισοδυναμεί με δυο κουβάδες δάκρυα.
-Υπήρχαν μοναχοί κανδηλανάπτες στην σκήτη της άγιας Άννας και στα κοινόβια, οι οποίοι κατά την ιερά διακονία τους, δάκρυζαν ενώπιον των ιερών εικόνων.
-Παιδί μου συμβούλευε ο Ρώσος ασκητής Τύχων, να πλένεις με δάκρυα το ποδιά του Χριστού, και ο Χριστός θα ξεπλύνει τις αμαρτίες σου.
-Είπε γέρων. Τα πρώτα δάκρυα είναι της θειας παρηγοριάς. Σπάει και κλαίει εκείνος που λέει την ευχή. 

Ἡ μαύρη φυλή καί ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν


Παντα εἶχα τήν ἀπορία, ἄν οἱ ἄνθρωποι πού ἀνήκουν στή μαύρη φυλή ἔχουν τίς ἴδιες προϋποθέσεις μέ τούς λευκούς νά εὐαρεστήσουν τό Θεό.  Γιατί δέν ἤξερα κανένα μαῦρο πού νά ἔγινε γνωστός γιά τούς πνευματικούς του ἀγῶνες καί τήν ἁγιότητά του. Μήπως, σκεφτόμουνα, τό χρῶμα τοῦ σώματός τους ἔχει ἐπιπτώσεις στήν ψυχή τους; Ἤ μήπως ὁ Θεός τούς ἔχει ἀποδοκιμάσει; Ἀλλά γιατί;
Κάποτε λοιπόν πού βρέθηκα στό κελλί τοῦ μακάριου Νήφωνα, σκέφτηκα νά τόν ρωτήσω γι’ αὐτό τό ζήτημα. Ὁ δίκαιος μέ βεβαίωσε, ὅτι καί ἀπό τούς μαύρους ὁ Θεός κάλεσε πολλούς στή βασιλεία Του, ἀφοῦ κι αὐτοί εἶναι πλάσματά του, πού κατάγονται γενεαλογικά ἀπό τόν Σήμ καί τόν Χάμ, τούς γιούς τοῦ Νῶε59. Ἀρκετοί μάλιστα, εἶπε ἔλαμψαν μέ τίς ἀρετές καί τά θαύματά τους. Καί γιά νά μοῦ ἀποδείξει τά λόγια του μοῦ διηγήθηκε δυό-τρεῖς σχετικές περιπτώσεις:

Ἡ ἀληθινή καί ἡ ψεύτικη ἐλευθερία


Ὁ Χριστός μέ τήν Σταύρωσιν καί τήν Ἀνάστασίν Του ἔθεσε τήν Ἐκκλησίαν μέσα εἰς τόν κόσμον. Ὁ Σατανᾶς ἀγωνίζεται νά θέσῃ τήν ἐκκοσμίκευσιν μέσα εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ἐπιπλέον δέ, τώρα θέλει νά διώξῃ καί τούς ἐναπομείναντας πιστούς ἀπό τήν Ἐκκλησίαν.
Οἱ ἄνθρωποι σήμερα ζοῦν σάν νά πρόκειται νά μήν πεθάνουν ποτέ καί πεθαίνουν σάν νά μήν ἔχουν προλάβει νά ζήσουν. Διότι θέλουν νά γίνουν θεοί καί αὐτό τούς ἐμποδίζει νά γίνουν ἄνθρωποι. Μία ζωή στόν ὀρθολογισμόν, ζοῦνε ἀνάμεσα στό πῶς, στό πότε, στό ποῦ καί στό διατί... Ἡ ἐποχή μας πνίγεται ἀπό πληροφορίες, ἀλλά πεθαίνει ἀπό δίψαν διά γνῶσιν.  Γνώσεις ἔχουμε πολλές. Γνῶσιν δέν ἔχομε. Μᾶς ἀφήνουν οἱ πλᾶνες μας, μᾶς ἀφήνει ἡ κοσμική δόξα κλπ.;
Οἱ Ἅγιοί μας, ἀπό τί ἔγιναν Ἅγιοι; Ἀπό τίς γνώσεις; Ὄχι. Ἀπό τά θαύματα; Ὄχι. Αὐτό εἶναι δουλειά μόνον τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά, ἀπό τήν προσωπικήν των ἀρετήν ἔγιναν Ἅγιοι!

Ἡ βασκανία. Ἡ εὐχή τῆς βασκανίας.Διαβάζεται μόνο ἀπό τούς ἱερεῖς.Ὅτι δέν ἐπιτρέπεται το «ξεμάτιασμα»

Η βασκανία (ΚΑΙ Ο Π. ΠΑΪΣΙΟΣ)

Η ζήλεια, όταν έχει κακότητα, μπορεί να κάνει ζημιά. Αυτή είναι η βασκανία· είναι μια δαιμονική ενέργεια.
- Γέροντα, τη βασκανία την παραδέχεται η Εκκλησία;
- Ναι, υπάρχει και ειδική ευχή (Ο Γέροντας τόνιζε πως μόνο ο ιερέας μπορεί να διαβάζει την ευχή για βασκανία). Όταν κανείς λέει κάτι με φθόνο, τότε πιάνει το «μάτι».
- Πολλοί, Γέροντα, ζητούν «ματάκια» για τα μωρά, για να μην τα ματιάζουν. Κάνει να φορούν τέτοια;
- Όχι, δεν κάνει. Να λέτε στις μητέρες σταυρό να τα φορούν.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιὰ τὸ κακὸ ποῦ μᾶς ἔκανε κάποιος


Ἀπὸ τὸ βιβλίο "Κοντὰ στὸν Γέροντα Πορφύριο"
Tὸ νὰ συγχωροῦμε ὅσους μᾶς ἔβλαψαν, τὸ θεωροῦσε ὁ Γέροντας πολὺ βασικό. Πολύ συχνὰ ἐπαναλάμβανε τὸ στίχο τῆς εὐχῆς: «Πρῶτον καταλλάγηθι τοῖς σὲ λυποῦσιν».
Καὶ στὴν ἐξομολόγηση ἔδινε ἰδιαίτερη σημασία σ᾿ αὐτὴ τὴν πνευματικὴ ἁμαρτία, νὰ θυμόμαστε τὸ κακὸ ποὺ μᾶς ἔκανε κάποιος καὶ νὰ τοῦ κρατᾶμε κακία ἢ πικρία ἢ ἔχθρα. Ἤθελε τὶς ψυχές μας ἀνεξίκακες, γεμάτες συγχωρητικότητα καὶ καλοσύνη. «Ἡ κακὴ σκέψη δὲν κρύβεται.

Ὁ Ἐσταυρωμένος μόνιμη παρηγοριά μας.


alt
Όλοι οι άνθρωποι υποφέρουν λίγο ή πολύ από διάφορες αιτίες κι έχουν ανάγκη από την εκ Θεού παρηγορία. Ο Γέροντας Ιωήλ έλεγε σχετικά:
 Αποτελεί παρηγορία για μας το να βλέπουμε άλλους να υποφέρουν περισσότερο. Παρηγορείται ο τυφλός από το ένα μάτι, όταν δει άλλον να είναι τυφλός και από τα δύο μάτια. Παρηγορείται ο ανάπηρος από το ένα χέρι ή πόδι, όταν δει άλλον να είναι πεινασμένος και κατάκοιτος...
Αλλ' ιδού η υπέρτατη παρηγορία ο Εσταυρωμένος!
  • Είσαι άρρωστος; 
Εχεις όμως το κρεβάτι σου, ενώ Αυτός είναι καρφωμένος όρθιος επάνω σ' ένα ξύλο. 
  • Εισαι φτωχός;

Προσευχή γι’ αὐτούς πού βαδίζουν στό δρόμο τῆς ἀπώλειας.

ag-theofanis-eglistos-b
Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου
Πονάτε και προσεύχεστε για του συγγενείς σας που βαδίζουν στο δρόμο της απώλειας.
Η θλίψη σας και η προσευχή σας γι’ αυτούς είναι ευάρεστη στο Θεό.
Αν δεν έχει σβηστεί καθετί καλό από τις ψυχές τους, αν υπάρχει ακόμα μέσα τους κάτι,
που να επιτρέπει και στην προσευχή σας να καρποφορήσει και στη χάρη του Θεού να ενεργήσει,
τότε θα συνέλθουν, θα μετανοήσουν, θα δουν το φως του Κυρίου και θ’ ακολουθήσουν το δρόμο Του.

17 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Θεοδώρου Τήρωνος, Μαριάμνης, Αὐξιβίου Ἐπισκόπου, τῶν Ἁγίων Ρωμύλου, Σεκουνδιανοῦ, Δονάτου καὶ τῶν σὺν αὐτοὶς μαρτυρησάντων, Θεοδούλου Μάρτυρος, Θεοστηρίκτου Ὁσίου, Εὕρεση Λειψάνων Ἁγίου Μηνᾷ Καλλικελάδου, Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας βασιλέων, Θεοδώρου ἐκ Ρωσίας, Θεοδώρου Βυζαντινοῦ, Μιχαὴλ Νεομάρτυρα, Ρωμανοῦ ἐκ Τυρνόβου, Ἐρμογένους Πατριάρχου, Βαρνάβα Ὁσίου

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Τήρων (Ἑορτὴ Θεόδωρος)

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Τήρων καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Ἀμάσεια στὴ Μαύρη Θάλασσα, ποὺ ὀνομαζόταν Χουμιαλὰ καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Μαξιμιανοῦ (286-305 μ.Χ.), Γαλερίου (305-311 μ.Χ.) καὶ Μαξιμίνου (305-312 μ.Χ.).
Ὀνομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στὸ στράτευμα τῶν Τηρώνων, δηλαδὴ τῶν νεοσυλλέκτων, διοικούμενο ὑπὸ τοῦ πραιπόσιτου Βρίγκα.
Διαβλήθηκε στὸν πραιπόσιτο ὡς Χριστιανὸς καὶ κλήθηκε σὲ ἐξέταση. Ἐκεῖ ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν Χριστὸ χωρὶς δισταγμό. Ὁ διοικητὴς Βρίγκας δὲν θέλησε νὰ προχωρήσει στὴν σύλληψη καὶ τιμωρία τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, ἀλλὰ τὸν ἄφησε νὰ σκεφθεῖ καὶ νὰ τοῦ ἀπαντήσει λίγο ἀργότερα. Πίστευε ὅτι ὁ Θεόδωρος θὰ ἄλλαζε καὶ θὰ θυσίαζε στὰ εἴδωλα.
Ὁ Μεγαλομάρτυς, ὄχι μόνο παρέμεινε ἀδιάσειστος στὴν πίστη του, ἀλλὰ ἔκαψε καὶ τὸ ναὸ τῆς μητέρας τῶν θεῶν Ρέας, μετὰ τοῦ εἰδώλου αὐτῆς. Ἀμέσως τότε συνελήφθη καὶ
ρίχθηκε ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες σὲ πυρακτωμένη κάμινο, ὅπου καὶ τελειώθηκε μαρτυρικά.