Σελίδες

Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα τoυ Σαββάτου 08-08-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιε΄ 30 - 33 

ιε΄ 30 - 33



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιζ΄ 24 - Ιη΄ 1

Ιζ΄ 24 - Ιη΄ 1




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 09-08-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους κεφ. δ΄ 9 - 16 

δ΄ 9 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιζ΄ 14 - 23

Ιζ΄ 14 - 23



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Μετάνοια καί ἐξομολόγηση: Μετάνοια· ἕνας ἀτελείωτος δρόμος

Πολλοί ρωτούν: «Κάθε πότε πρέπει να εξομολογούμαστε»; Θα απαντήσουμε απλά: όποτε έχουμε κάτι. Ούτε αραιά και σπάνια, αλλά ούτε και με το παραμικρό. Αν π.χ. πέσουμε και χτυπήσουμε και το τραύμα είναι μικρό, δεν χρειάζεται να ενοχλήσουμε τον γιατρό. Αν το τραύμα είναι μεγάλο, τότε σίγουρα θα τον επισκεφθούμε.
Αφού, λοιπόν, τα καθημερινά αμαρτήματα δεν μπορούμε εύκολα να τα αποφύγουμε, θα προσπαθήσουμε να ζούμε σε συνεχή μετάνοια και τακτική εξομολόγηση. Χρονικές συνταγές δεν υπάρχουν. Ο καθένας έχει την ιδιαιτερότητά του, τις δικές του ανάγκες και μπορούμε με τον πνευματικό μας πατέρα να βρούμε την χρυσή τομή.

Τό θαῦμα πού ἔζησα

ΚΟΥΣΟΥΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ
ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΖΗ 17
ΤΗΛ. 2310 / 813557
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ

Από το έτος 2003 υπέφερα πολύ από το στομάχι μου. Οι γιατροί μου έδιναν διάφορα φάρμακα αλλά πάλι τα ίδια, εγώ πονούσα. Το 2004 μου έδωσαν παραπεμπτικό και έκανα αξονική εξέταση. Η εξέταση έδειξε ότι κάτι είχα στο στομάχι μου. Κάτι σαν πορτοκάλι. Πάλι με φόρτωσαν με άλλα, διάφορα φάρμακα αλλά ο πόνος συνεχιζόταν. Το Ιούνιο του 2005 η κατάσταση μου χειροτέρεψε περισσότερο. Ο γιατρός μου έδωσε παραπεμπτικό για να πάω να κάνω και μία γαστροσκόπηση. Κατά τις 20 Ιουνίου του 2005, με Θεία φώτιση, λέω στον εαυτό μου: «Από την αρχαιότητα όλοι οι πολεμιστές στις πληγές τους έριχναν λάδι για να θεραπευθούν, γιατί να μην πίνω κι εγώ κάθε πρωί μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο;».
Άρχισα να πίνω κι εγώ. Φτάσαμε στην 1η Ιουλίου, ημέρα Σάββατο, των Αγίων Αναργύρων, από το πρωί πονούσα τρομερά.

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (14ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)


          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
Δημητσάνα, Παρασκευή 17 Ἰουλίου 2015
 
ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ
ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ
(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)
Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ
(β) Καταδίκη τῆς Αἰγύπτου (19,1-15)
(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)
Ἡ περικοπή μας εἶναι ἕνα ποίημα μέ τρεῖς στροφές, οἱ ὁποῖες παρουσιάζουν τήν καταστροφή τῆς Αἰγύπτου. Ἡ πρώτη στροφή (στίχ. 1-4) ἀπεικονίζει ἐμφύλιο πόλεμο (στίχ. 2), ὁ ὁποῖος θά φέρει πολύ σύγχυση στήν χώρα, ἡ δέ θρησκεία τῶν Αἰγυπτίων, μέ τά ἀγάλματα καί τούς μάντεις τους, δέν θά τούς δώσει καμμία προστασία (στίχ. 3). Ἔχουν δοθεῖ διάφορες ἱστορικές τοποθετήσεις γι᾽ αὐτήν τήν προφητεία, ἀλλά ἡ ἀναρχία πού προηγήθηκε τῆς ἀνόδου τοῦ αἰθίοπος Piankhi τό 715 π.Χ. φαίνεται ὅτι δίνει τό πιό κατάλληλο ἱστορικό πλαίσιο γι᾽ αὐτήν.

«Ἄνω σχῶμεν τάς καρδίας» μέρος β΄


Συνοδικό Μήνυμα της Εκκλησίας της Εσθονίας για το Άγιον Πάσχα

Τί σημαίνει νά ὑψώσουμε τίς καρδιές μας; Στή γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας μας τί εἶναι “καρδιά”; Εἶναι τό φυσικό κέντρο τῆς ὀργανικῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Συγχρόνως ὅμως εἶναι καί τό κέντρο τῆς ὑπάρξεώς μας, μέσα στό ὁποῖο γίνεται ἡ κοινωνία καί ἡ ἕνωσις μας μέ τόν Πανάγιο Θεό. Εἶναι δηλαδή ὁ πνευματικός ἐκεῖνος χῶρος, ὅπου ἀναπτύσσεται ὅλη ἡ πνευματική ζωή καί μέσα στόν ὁποῖο ἐνεργεῖ ἡ ἄκτιστη ἐνέργεια τῆς τρισηλίου Θεότητος.
Ἀκόμα καί στούς χριστιανούς ἡ ὕπαρξις αὐτῆς τῆς καρδιᾶς – ὅπως πνευματικά ἀναλύεται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας – εἶναι τελείως ἄγνωστη! Αὐτό ὀφείλεται σέ πολλούς λόγους: Πρῶτα – πρῶτα φταῖνε τά πάθη μας ( ὁ σκοτισμός τοῦ νοῦ). Φταίει ἡ ἄγνοια τῆς ἁγίας Γραφῆς, τῶν Δογμάτων τῆς πίστεώς μας καί ὅλης τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Ὑπόμνησις
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)
«Δίκαιον ἡγοῦμαι, ἐφ᾿ ὅσον εἰμὶ ἐν τούτῳ τῷ σκηνώματι, διεγείρειν ὑμᾶς ἐν ὑπομνήσει» (Β΄ Πέτρ. 1,13)
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἡ μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἔλαμψε πάνω στὸ Θαβὼρ ἀπὸ θεϊκὴ δόξα ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του.
 Οἱ τρεῖς μαθηταί, ὁ Πέτρος ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ποὺ ἀξιώθηκαν νὰ δοῦν –ὅσο μποροῦσαν– τὴ δόξα του, δὲν τὴν λησμόνησαν πλέον ποτέ. Αὐτὸ ποὺ ἔζησαν τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἦταν τόσο μεγάλο, ὥστε τοὺς στήριξε στὶς δύσκολες στιγμὲς τῶν πειρασμῶν, τῶν διωγμῶν, τοῦ μαρτυρίου. Ἀπὸ αὐτὸ ἀντλοῦσαν δύναμι γιὰ νὰ στηριχθοῦν οἱ ἴδιοι, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ στηρίξουν τὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Ἀχειροποίητος Παναγία τῆς Θεσσαλονίκης.

Περιώνυμος αχειροποίητος είναι και η εικόνα της Παναγίας (13ος αι) που συνδέεται με τον ομώνυμο ναό στη Θεσσαλονίκη (μέσα 5ου αι.). Ο ναός αποτελεί τυπικό δείγμα τρίκλιτης, ξυλόστεγης, ελληνιστικής βασιλικής με υπερώα. Το 1430 η Αχειροποίητος ήταν ο πρώτος ναός της Θεσσαλονίκης, μετά την άλωση της πόλης από τους Τούρκους, που κατέλαβε ο σουλτάνος Μουράτ και τον μετέτρεψε σε τζαμί (Eski cuma camii). Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912, υπήρξε πρόταση να χρησιμοποιηθεί ο ναός ως Βυζαντινό Μουσείο της πόλης. Αυτό όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή χρησιμοποιείται ως καταυλισμός προσφύγων. Τελικά η Αχειροποίητος χρησιμοποιείται ξανά ως χριστιανική εκκλησία το 1930.
Τα σχετικά με την αχειροποίητη εφέστια εικόνα του ναού πληροφορούμαστε από τον Κωνσταντίνο Αρμενόπουλο, νομοφύλακα και κριτή στη Θεσσαλονίκη από το 1347, σε λόγο που εκφωνεί κατά την παραμονή της εορτής του Αγίου Δημητρίου, στον ναό της Αχειροποιήτου.

«Καί μεταμορφώθηκε μπροστά τους καί ἔλαμψε τό πρόσωπό Του ὅπως ὁ ἥλιος καί τά ροῦχα του ἔγιναν λευκά σάν τό φῶς»ματθ. Ιζ΄ : 2



transfiguration_of_christ_icon_sinai_12th_century

«Ὁ Θεός εἶπε: «Κανένας ἀπ᾿ ὅσους θά δοῦν τό πρόσωπό μου δέν θά ζήσει» (Ἐξ. Λγ΄ : 20). Γι᾿ αὐτό λοιπόν, ἐπειδή κανένας μας δέν μποροῦσε νά ἀτενίσει τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ καί νά ζήσει, μαζί μέ τήν ἀνθρώπινη φύση πῆρε καί τήν ἀνθρώπινη μορφή, γιά νά μπορέσουμε μέσα ἀπό αὐτή νά Τόν δοῦμε καί νά ζήσουμε.