Σελίδες

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 26-11-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. γ΄ 1 - 13

γ΄ 1 - 13


Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιη΄ 31 - 34

Ιη΄ 31 - 34



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

On Fasting

inspireyourlife_Νηστεία-M

  The Nativity fast has begun and our Orthodox Church calls upon us to renew our spiritual struggle. So let us remind ourselves of the benefits of fasting.
Fasting from foods is intended as spiritual preparation for an experience of deeper communion with God. Each person is a unity of body and soul. A right spiritual diet and a discipline of fasting go together and strengthen each other. Just as prayer benefits not only the soul but also the body so also fasting from foods benefits not only the body but also the soul. Fasting and prayer make us more sensitive to God’s personal presence. At important times of their lives the Prophets fasted and prayed. So did Jesus, the Apostles, Saints and Church Fathers.

Τό φίδι βλάπτει συνήθως αὐτόν πού τό ζεσταίνει καί τό σῶμα μολύνει μέ τήν ἡδονή αὐτόν πού τό πολυφροντίζει.


  Λόγος  που  ωφελεί  την  ψυχή  και  σώζει  

Μικρή Φιλοκαλία

(Κεφάλαια 32-39)  από  τα 203 συνολικά)

    Οσίου Ησυχίου του Πρεσβυτέρου

32. Θα έπρεπε να αποφεύγουμε την πολλή οικειότητα και το πολύ θάρρος με τους άλλους όπως το δηλητήριο του φιδιού που λέγεται ασπίδα, και τις πολλές επαφές με τους ανθρώπους σαν φίδια και οχιές, επειδή αυτά μπορούν να οδηγήσουν πάρα πολύ γρήγορα την ψυχή σε λησμοσύνη του εσωτερικού πολέμου και να την κατεβάσουν χαμηλά απ’ την ουράνια χαρά, που πηγή της έχει την καθαρότητα της καρδιάς.

Είναι δηλαδή η καταραμένη λήθη το αντίθετο της προσοχής, όπως το νερό είναι το αντίθετο της φωτιάς˙ και είναι εχθρός της δυνατός κάθε ώρα και στιγμή.

Γιατί από τη λήθη καταντούμε σε αμέλεια, από την αμέλεια στην καταφρόνηση και την τεμπελιά και σε άτοπες επιθυμίες.

Και έτσι γυρίζουμε πάλι πίσω, όπως ο σκύλος στο ξέρασμά του.

Ας αποφύγουμε λοιπόν την πολλή οικειότητα σαν θανατηφόρο δηλητήριο.

Τό Ἅγιο Ὄρος κοντά μας» ΠΑΤΗΡ ΕΥΣΕΒΙΟΣ.

Στον Ιερό Ναό τού Αγίου Λουκά εκκλησιάζονταν αγιορείτες πατέρες και κληρικοί από την επαρχία, όταν βρίσκονταν στην Αθήνα ημέρα Κυριακή. Ο π. Ευσέβιος το θεωρούσε ιδιαίτερη τιμή να συλλειτουργήσει μαζί τους και έδινε πάντα το προβάδισμα στο φιλοξενούμενο ιερέα. Μερικές φορές μάλιστα εκείνος διακονούσε ταπεινά στο Ιερό. Επιπλέον, το αναλόγιο τού Αγίου Λουκά συχνά το πλαισίωναν μοναχοί και δόκιμοι. Το εκκλησάκι τότε γινόταν μια γωνιά τού Αγίου Όρους. Στο τέλος ο π. Ευσέβιος ζητούσε από το φιλοξενούμενο κληρικό να μιλήσει.



Στη συνέχεια τούς παρέθετε πρόγευμα στο γραφείο, και η άδολη χαρά του ήταν ολοφάνερη. «Ευλογία σήμερα, μεγάλη ευλογία! Το Άγιο Όρος κοντά μας» Ήταν ένα γεγονός πού εύφραινε την ψυχή τού Γέροντα. «Συνάντησης επί το αυτό» έλεγε.

Γέροντα, αἰσθάνομαι ὅτι δέν εἶμαι ἐντάξει ἀπέναντι στόν Θεό

Αγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου

Γέροντα, αισθάνομαι ότι δεν είμαι εντάξει απέναντι στον Θεό, και αυτό με πονάει.
  – Από την στιγμή που αισθάνεσαι ότι δεν είσαι εντάξει και λές ταπεινά «ήμαρτον, Θεέ μου», ο Θεός συγχωρεί, βοηθάει και χαριτώνει, και αν σε βρη στην κατάσταση αυτήν ο θάνατος, θα σωθής.
Γιατί δεν λές απλώς πώς δεν είσαι εντάξει και μένεις σε έναν στραβό δρόμο, αλλά αγωνίζεσαι. Δεν είσαι, Θεός φυλάξοι, σε δαιμονική κατάσταση. Λίγο‐πολύ, εδώ στο μοναστήρι, όλες οι αδελφές, με την βοήθεια του Θεού, είστε εν μετανοία. Ύστερα, να ξέρης, ο πνευματικός άνθρωπος, όταν αισθάνεται ότι είναι χάλια, δέχεται την θεία Χάρη, γιατί είναι ένα ξέπλυμα αυτή η συναίσθηση που έχει για την αμαρτωλότητά του.

Πῶς ἀνακαλύπτεται ἡ κρυμμένη Θεία Χάρη στόν ἄνθρωπο_Ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή_mp3


Π. Σάββας 2011-10-02_Πῶς ἀνακαλύπτεται ἡ κρυμμένη Θεία Χάρη στόν ἄνθρωπο_Ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 02-10-2011 (Σύναξη Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ ἱ. ν. τοῦ Ἅγ. Κωνσταντίνου).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: «Καταστρατηγοῦνται οἱ αἰώνιες ἀρχές τῆς κοινωνίας»

 Ο Μητροπολίτης μιλάει στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» για τη θεολογική κρίση και τα σύγχρονα προβλήματα

Στον Γιώργη Μυλωνά «Εν ονόματι των λεγομένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστρατηγούνται αιώνιες αρχές που διέπουν την κοινωνία», καταγγέλλει σε συνέντευξή του στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος και συντάσσεται με τον λόγο του Αρχιεπισκόπου, ότι κάποιοι σε Ελλάδα και Ευρώπη επιδιώκουν την αλλοίωση της ελληνικής κοινωνίας.
Ο κ. Ιερόθεος επισημαίνει ότι «σε ελάχιστα μόνο σημεία μπορεί να οριοθετηθεί καλύτερα η διακριτότητα των ρόλων Εκκλησίας και Πολιτείας», υπογραμμίζοντας ότι «κανένας σε μια Πολιτεία δεν είναι χωρισμένος από αυτήν», αλλά και η διακριτότητα για την οποία γίνεται λόγος κατοχυρώνεται από το ισχύον Σύνταγμα. Παράλληλα, δεν κρύβει τον προβληματισμό του για τα θέματα που απασχολούν την Πανορθόδοξη Σύνοδο του 2016 και την αποτελεσματικότητά της στο να ενώσει τις Εκκλησίες του ορθόδοξου κόσμου.
Στην εισήγηση που κάνατε στην Ιεραρχία, μιλήσατε για θεολογική κρίση. Πιστεύετε ότι η Πανορθόδοξη Σύνοδος το 2016 θα έχει γόνιμα αποτελέσματα σε αυτήν την κατεύθυνση;

Τό τέλος ἑνός πραγματικοῦ ἁγίου

 
Εκεί που ο εχθρός θα του ψιθύριζε, «Μπράβο, Μακάριε! Η ζωή σου ήταν γεμάτη πνευματικές κατακτήσεις. Στεφάνια χρυσά σε περιμένουν. Άγιος θα ανακηρυχθής!», για να τον ρίξη στην υψηλοφροσύνη, προλάβαινε αυτός και φορούσε τον θώρακα της ταπεινώσεως. Έτσι τα βέλη του πονηρού αχρηστεύονταν.

Το επικείμενο τέλος του στάρετς έκανε να περικυκλώσουν το κρεββάτι του πλήθος πνευματικά τέκνα.

—      Τί θα κάνουμε χωρίς εσένα, μπάτουσκα; ερωτούσαν περίλυπα.

Εκείνος αντί για άλλη απάντησι τους παρέπεμπε στο Γεροντικό, στο σημείο που αναφέρονταν τα τελευταία λόγια του αββά Ισαάκ του Νιτριώτου.

— Όταν ο αββάς Ισαάκ, έγραφε το κείμενο, πλησίαζε στην ώρα της αναχωρήσεώς του, μαζεύθηκαν γύρω του οι Γέροντες κι’ ερωτούσαν: «Τί θα γίνουμε χωρίς, εσένα, αββά»; Κι’ εκείνος αποκρίθηκε:

Ἁγία Αἰκατερίνη ἡ Μεγαλομάρτυς 25/11



Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς 25/11
 
Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου
 
“ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ”: Η Αγία Μεγαλομάρτυς Αικατερίνη έζησε επί εποχής Μαξιμίνου,άρχοντα της Αιγύπτου, και ήταν κόρη του αριστοκράτη Κώνστα. Έτυχε μεγάλης μόρφωσης και ήταν κάτοχος της ελληνικής φιλολογίας.
Σπούδασε φιλοσοφία, ρητορική και πολλές ξένες γλώσσες της εποχής της. Νεαρή ακόμη ελκύστηκε από την χριστιανική διδασκαλία την οποία μελέτησε και αφού ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, εργάσθηκε δραστήρια για την διάδοσή του, επιτυγχάνοντας πολλά χάριν της ρητορικής της δεινότητας και των πολλών γνώσεών της. Την Αικατερίνη, όμως, εκτός της σοφίας και των αρετών της, την διέκρινε και το σπάνιο κάλλος της μορφής της. Στην ηλικία των 18 ετών επισκέφτηκε τον Ρωμαίο αυτοκράτορα, που ήταν πιθανόν ο Μαξιμίνος Β΄ή ο Μαξέντιος, και προσπάθησε να τον πείσει να παύσει τους διωγμούς που διεξήγε κατά των Χριστιανών, πετυχαίνοντας μάλιστα να μεταστρέψει στον Χριστιανισμό την γυναίκα του αυτοκράτορα.

Μήν τοῦ δίνετε σημασία

20151122-2

Μην πολεμάτε απευθείας τον πειρασμό, μην παρακαλείτε να φύγει, μη λέτε: «Πάρ’ τον, Θεέ μου!». Τότε του δίνετε σημασία κι ο πειρασμός σφίγγει. Γιατί παρόλο που λέτε, «πάρ’ τον, Θεέ μου», βασικά τον θυμάστε και τον υποθάλπετε περισσότερο.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/min-tou-dinete-simasia/