Σελίδες

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 21-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιε΄ 1 - 7

ιε΄ 1 - 7





Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 27 - 35

Θ΄ 27 - 35




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Περί φιλαυτίας.2ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί φιλαυτίας.2ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία στίς 27-07-2008


http://hristospanagia3.blogspot.gr

Οἱ βιοτικές ἀσχολίες καί ἡ πνευματική ζωή. Τό ἄγχος.

  ΘΑ αναφερθώ και πάλι στο παράπονό σου για την ταραχή και τη σύγχυση , την αταξία και την ακαταστασία του λογισμού, κατάσταση που προκαλείται από τις καθημερινές βιοτικές μέριμνες και ασχολίες.

Τι θα ένιωθες , αν δεν είχες τίποτα να κάνεις; Ανία. Και σε τι θα καταντούσες; Σε εφάμαρτη ραθυμία. Χρειάζεσαι, λοιπόν, την εργασία. Χρειάζεσαι την ενασχόληση με το νοικοκυριό. Είναι, άλλωστε, καθήκον σου, καθήκον που πρέπει να εκπληρώνεις, με ευσυνειδησία. Όλοι οι άνθρωποι, ως μέλη του κοινωνικού συνόλου, οφείλουμε να εργαζόμαστε με τέτοιο τρόπο, πάντως , που να μην χάνουμε τη μνήμη του Θεού. Μα πώς θα το κατορθώσουμε;
Υπάρχει μια λαϊκή αντίληψη αρκετά διαδεδομένη, σύμφωνα με την οποία τα επαγγελματικά και τα οικιακά έργα, καθώς και όλες γενικά οι επίγειες ασχολίες, βρίσκονται έξω από το πεδίο των θείων πραγμάτων και των θεάρεστων δραστηριοτήτων . Έτσι , όταν σ’ έναν άνθρωπο γεννιέται η επιθυμία της θεάρεστης ζωής, συχνά ακολουθείται από τη σκέψη της αποταγής του κόσμου και της καταφυγής στην έρημο. Αυτό, όμως, δεν είναι σωστό.

Γέρων Παΐσιος-Ὁ φίλος τῆς φοβερᾶς προστασίας

Ἔχουν πολλὰ εἰπωθεῖ καὶ γραφτεῖ γιὰ τὸν Ὅσιο, ὑπάρχει ἕνας πληθωρισμός λόγου, καὶ ἕνας συνωστισμός, γιὰ τὸ ποιὸς θὰ μιλήσει, ποιὸς θὰ ἐκδώσει, ποιὸς θὰ ἐγκωμιάσει τὸν γέροντα. Ὡστόσο, κινδυνεύει τὸ πέλαγος αὐτὸ τοῦ τυπωμένου λόγου νὰ σταθεῖ ἀνάμεσα σὲ μᾶς καὶ τὴ ζωντανὴ φωνή του. Ὑπάρχουν μάλιστα πολλοί, ποὺ ἔχουν στὸ στόμα τους τὰ λόγια τοῦ γέροντος, καὶ τὰ καταργοῦν μὲ τὴ ζωή τους.
Θὰ περιοριστῶ ἐδῶ σὲ μιὰ σχετικὰ ἀδημοσίευτη πτυχὴ τῆς ζωῆς του, ποὺ εἶναι ἡ σχέση του μὲ τὸ μοναστήρι του, καὶ ἡ κληρονομιὰ ποὺ ἄφησε στὴν ἀδελφότητα.
Τὸ 1979, στὴ θερμὴ ἱκεσία τοῦ γέροντος νὰ τοῦ δώσει ὁ Θεὸς τόπο νὰ ἀναπαυθεῖ τὸν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς του, ἡ Φοβερὰ Προστασία τοῦ χάρισε τὴν Παναγούδα. Στὴ δική μας ἱκεσία, σὲ μέρες δραματικές, καὶ βάσανα σὰν ἀφρισμένα κύματα, ἡ Φοβερὰ Προστασία ἔφερε στὴν Μονή μας τὸν γέροντα. Ἐκεῖ, κοντὰ στὴν πύλη τοῦ Κουτλουμουσίου, τὸν συνάντησα, νέος τότε ἡγούμενος, καθὼς ἐκεῖνος πορευόταν μὲ προορισμὸ τὰ Κατουνάκια, ὅπου τοῦ ἔλεγε ὁ λογισμὸς νὰ ἐγκατασταθεῖ καὶ νὰ συνεχίσει τὸν ἀγῶνα του.

«Ἄλλοι καιροί ἦταν ἐκεῖνοι καί ἄλλοι οἱ ἄνθρωποι...»;

«Ὅταν λοιπόν ὁ διάβολος ἀποτύχει, τότε, μή μπορώντας νά κάνει τίποτε ἄλλο μᾶς φέρνει λογισμό ἀπογνώσεως, ὅτι «Ἄλλοι καιροί ἦταν ἐκεῖνοι καί ἄλλοι οἱ ἄνθρωποι στούς ὁποίους ὁ Θεός ἔδειξε θαύματα γιά νά πιστέψουν. Τώρα δέν εἶναι ἀνάγκη νά κοπιάσομε. Χριστιανοί εἴμαστε ὅλοι καί ἔχομε βαπτιστεῖ, κι ὅπως λέει ἡ Γραφή, ὅποιος πιστέψει καί βαπτιστεῖ θά σωθεῖ. Τί ἀνάγκη λοιπόν ἔχομε;» Ἄν πεισθοῦμε καί μείνομε σ' αὐτά, θά βρεθοῦμε ἔρημοι, ἔχοντας μόνο τό ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ καί ἀγνοώντας ὅτι αὐτός πού πίστεψε καί βαπτίσθηκε, ὀφείλει νά τηρεῖ ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί, ὅταν κατορθώσει τά πάντα, νά λέει ὅτι «εἶμαι ἄχρηστος δοῦλος».

Γιά τό ἀντιτριαδικό Τμῆμα τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης.


ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΤΡΙΑΔΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
 
Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
 
Από τον επόμενο Οκτώβριο το αντιτριαδικό Τμήμα μουσουλμανικών σπουδών, θα είναι μια πικρή πραγματικότητα στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα δύο Ορθόδοξα Τμήματα θα κηρύττουν τον Τριαδικό Θεό και το τρίτο Τμήμα θα διδάσκει την αντιτριαδική κορανική πλάνη.
Τα δύο Τμήματα θα κηρύττουν τον Τριαδικό Θεό και το τρίτο Τμήμα θα διδάσκει την κορανική πλάνη που ζοφωδώς λέγει ‘‘Πιστεύετε λοιπόν στο Θεό και στους Αποστόλους του και μη λέτε Τριάδα’’ Κοράνι, κεφ. Δ, στιχ. 171.    Τα δύο Τμήματα θα κηρύττουν να ότι «Παναγία Τριάδα προσκυνούμε» και το τρίτο Τμήμα θα διδάσκει, «Πιστεύετε λοιπόν στο Θεό και στους Αποστόλους του και μη λέτε ‘’Τριάδα’’.  Παραιτηθείτε, θα είναι το καλύτερο για σας» Κοράνι (κεφ. Δ, στιχ. 171) και «Πράγματι βλαστήμησαν όποιοι είπαν:  ο Θεός είναι ένας από τους τρεις της Τριάδας, γιατί δεν υπάρχει άλλος Θεός από αυτόν» Κοράνι, κεφ. Ε, στιχ. 76.   Με ποια λογική μπορεί να γίνει αποδεκτή τέτοια  παράλογη‘’συνύπαρξη’’ σε Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή;

ΠΑΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΜΠΑΜΙΑ "Αὐτό γίνεται ἡμέρα καί νύκτα καί εἰς πάντα καιρό και χρόνο. Λοιπόν, ἐάν εἴχαμε αὐτή τήν πνευματική δύναμη καί χάρι νά διακρίνουμε τά πνεύματα, θά ἐβλέπαμε ...


Η αόρατος επικοινωνία μεταξύ ουρανού και γης

Μία μυστηριώδη και αόρατη πρός εμάς θεία ενέργεια και δύναμι ακατανόητη και ακατάληπτη, συνδέει τον ουρανό και την γή και όλα τά λοιπά ουράνια σώματα, δηλαδή τον ήλιο, την σελήνη και τούς αστέρας. Μία χάρι προνοητική και συντηρητική του Θεού, ενεργεί επί πάσαν την κτίσι, η οποία κυβερνά και διέπει το σύμπαν. Διατηρεί και ενισχύει κατά την ποιότητα και ιδιότητα ενός έκαστου κτίσματος, προς κοινωνική λειτουργία και εκπλήρωση του προορισμού και την σκοπιμότητά του. Παραδείγματος χάριν, η γη έχει ανάγκην από την κανονική θέρμανση, την οποία παρέχει ο ήλιος, από βροχή και από εύκρατους αέρας. Αυτά τά τρία μεγάλα στοιχεία της φύσεως συντηρούν και συντελούν διά την βλάστησι και καρποφορία της γής, προς συντήρησι και διατροφή πόσης ζώσης πνοής, ευρισκομένης επί της γηΐνης αυτής σφαίρας. Αυτοί είναι οι τρεις συνεργοί και συντηρηταί και συμπαραστάται του τετάρτου στοιχείου, πού είναι η γή, εις την οποια κατοικούμε εμείς.

Λόγοι περί προσευχής _Αγίου Ισαάκ του Σύρου_mp3


Π. Σάββας 2013-09-28_Λόγοι περί προσευχής _Αγίου Ισαάκ του Σύρου_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-09-2013 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Σάββας Ἡλιάδης, «Μήτρα κακοτεκνίας» τό σημερινό σχολεῖο


«Μήτρα κακοτεκνίας» το σημερινό σχολείο
 
Ηλιάδης Σάββας, δάσκαλος
 
      Αλήθεια, θα μπορούσε να αναρωτηθεί ο καθένας και περισσότερο ένας αγωνιζόμενος στο δρόμο του Θεού, θα μπορούσε να αναρωτηθεί: Τι μπορεί να προσφέρει το σημερινό σχολείο στην κατά Χριστό ζωή και τον αγώνα για τη  σωτηρία της ψυχής σ` ένα παιδί, το οποίο, αυτό διδάχτηκε  στο σπίτι του και καθόρισε κατά κάποιον τρόπο το σχέδιο της ζωής του; Σ` ένα παιδί, που έφυγε από τα χέρια της οικογένειάς του, από τα πέντε  του χρόνια  μ` αυτές τις προϋποθέσεις, μ` αυτήν την απλοϊκή αλλά συγκεκριμένη πίστη και δόθηκε στα χέρια του σχολείου, στα χέρια των δασκάλων και γενικότερα στα χέρια της κοινωνίας, για να συνεχίσει την πορεία του αυτή;
      Αγωνιώδες ερώτημα, που μπορεί να μην ακούγεται, να μην εκφράζεται δημοσίως, αλλά βοά στα εσώψυχα των γονιών και τυραννάει και βασανίζει ψυχές: «Πού στέλνω το παιδί μου;».

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπὸ τὸν Θεόν

Ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπὸ τὸν Θεόν
 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση
 
    ΠΟΙΟΣ εἶναι ὁ µεγαλύτερος ἐχθρὸς τῶν κοσµικῶν καὶ ἄπιστων ἀνθρώπων; Ἤ καλύτερα ποιὸν θεωροῦν µεγαλύτερο ἐχθρό τους; Εἶναι φοβερὴ ἡ ἀπάντηση. Θεωροῦν τὸν Θεό, γιατὶ τοὺς ἐµποδίζει στὴν ἀκόρεστη ἡδονή, στὴ φιλοδοξία καὶ τὴν πλεονεξία. ∆ὲν θέλουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐµπόδια στὴν ἱκανοποίηση τῶν ἁµαρτωλῶν τους παθῶν, δὲν ἀναγνωρίζουν ἠθικὲς ἐντολὲς καὶ ἀρνοῦνται κάθε περιορισµὸ τῆς ἐλευθερίας τους, γι’ αὐτὸ κι ἔχουν κηρύξει πόλεµο κατὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν κληρικῶν. Προσπαθοῦν νὰ θέσουν στὸ περιθώριο καθετί ποὺ ἔχει σχέση µὲ τὸν Θεό -ὁ ὁποῖος γι᾽ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει!- καὶ κινοῦνται χωρὶς σαφῆ προσανατολισµό. Ἄλλοι ἔχουν πολιτικὲς ἰδέες καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἐπικράτησή τους, προκειµένου ὁ λαὸς νὰ εὐηµερεῖ καὶ νὰ ζεῖ µέρες εὐτυχίας, ἄλλοι ὑπερτονίζουν τὴν πνευµατικὴ ἀξία τοῦ πολιτισµοῦ, ἄλλοι µεθοῦν µὲ τὰ ἐπιτεύγµατα τῆς ἐπιστήµης καὶ τῆς τεχνολογίας καὶ γενικὰ µὲ κάθε ἐπιτυχία, ποὺ ἐντυπωσιάζει. Ὅλα αὐτὰ ὅµως ἔχουν σχετικὴ ἀξία καὶ δὲν ἐξασφαλίζουν ἐκεῖνα ποὺ κάνουν τὴ ζωὴ καλύτερη. ∆ὲν δίνουν νόηµα στὴ ζωή. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ κατάσταση τῆς κοινωνίας εἶναι ἀποκαρδιωτική.

Τό παρελθόν , τό παρόν καί τό μέλλον

Άφησε το παρελθόν στο έλεος του Θεού,
το παρόν στην αγάπη του Θεού
και το μέλλον στην πρόνοιά Του

Αββάς Ησύχιος

http://omothimadon.gr/?p=33110