Σελίδες

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 10-02-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. β΄ 1 - 10

β΄ 1 - 10



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ιε΄ 17 - ΙΣτ΄ 2

Ιε΄ 17 - ΙΣτ΄ 2



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Περί ὑπακοῆς. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.

Περί ὑπακοῆς. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.
Ὁμιλία στίς 25-06-2007

http://hristospanagia.gr

«Οἱ ὀθόνες πού προκαλοῦν τόν θάνατο».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁμιλία στίς 14-11-2015 (Συνάξεις ἀγοριῶν στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων)

 Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:Οἱ ὀθόνες πού προξενοῦν τό «θάνατο»

Ὁ προφήτης Ἰερεμίας ἀναφέρει στήν Ἁγία Γραφή: «ἀνέβηκε ὁ θάνατος διά μέσω τῶν θυρίδων» (Ιερ. 9,21). Αὐτό σημαίνει ὅτι πέρασε ὁ θάνατος μέσα ἀπό τά παράθυρα.
  • Ποιά εἶναι τά παράθυρα καί γιά ποιόν θάνατο μιλάει ὁ προφήτης;
Προφανῶς δέ μιλάει γιά θάνατο σωματικό, ἀλλά πνευματικό. Ἕναν θάνατο τῆς ψυχῆς. Δηλαδή μπορεῖ ὁ θάνατος νά περάσει μέσα ἀπό τά ‘παράθυρα’ καί ὁ ἄνθρωπος νά πεθάνει.
  • Ποιά εἶναι τά ‘παράθυρα’ τοῦ ἀνθρώπου καί πῶς ἡ ψυχή μας ‘βλέπει’ ἔξω;
Ἔχουμε τήν ψυχή, ἡ ὁποία υπάρχει καί μέσα στό σῶμα μας καί ἔξω ἀπ’ αὐτό. Ἡ ψυχή εἶναι πνευματική καί βλέπει -μέσα ἀπό τά μάτια-, ἀκούει, ὄσφραίνεται, ἀγγίζει. Ὅλα τά ὄργανα, πού χρησιμοποιοῦμε γιά νά καταλάβουμε τό περιβάλλον, τροφοδοτοῦν τήν ψυχή μας.

Η ΑΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΖΗΝΟΒΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΩΑΝΝΗ ΚΡΕΣΤΙΑΝΚΙΝ. Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ.«Εἶδα μέ τά μάτια μου πῶς τό καλό συναντήθηκε ἀπρόσμενα μέ τό κακό. Τό καλό συνάντησε τό κακό μέ τέτοια χαρά!».

Από τά απομνημονεύματα του αρχιμανδρίτου Αντωνίου για τον επίσκοπο Ζηνόβιο
Τον επίσκοπο Ζηνόβιο τον γνώρισα όταν ήμουν ο μοναδικός υποδιάκονος στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σιών στην Τιφλίδα επί πατριαρχίας του Πατριάρχου πάσης Γεωργίας Εφραίμ. Όταν είχαμε πατριαρχική Λειτουργία καλούσαμε υποδιακόνους από τον ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι, όπου προϊστάμενος ήταν ο επίσκοπος Ζηνόβιος. Έτσι απέκτησα επαφή με τούς διακονητές και υποτακτικούς του ναού του Αγίου Αλεξάνδρου. Ενσωματώθηκα στην ομάδα τους και συχνά βρισκόμουνα στον 'Άγιο Αλέξανδρο. Ο επίσκοπος Ζηνόβιος με δεχόταν με πολλή στοργή. Θα πω γι’ αυτόν μόνο όσα έχω γνωρίσει από προσωπική εμπειρία ή ως αυτόπτης μάρτυρας.

Οἱ τρεῖς Ἱεράρχες στό ὄνειρο Ἐπισκόπου

Μια νύχτα, οι Τρεις Άγιοι Ιεράρχες παρουσιάσθηκαν σε ενύπνιο στον άγιο Ιωάννη Μαυρόποδα, μητροπολίτη Ευχαϊτών (5 Οκτ.), αρχικά ένας ένας και ύστερα μαζί. 
Του είπαν με μια φωνή: «Καθώς βλέπεις είμαστε και οι τρεις κοντά στον Θεό και δεν μας χωρίζει ούτε διαφωνία ούτε αντιπαλότητα. Ο καθένας από εμάς, ανάλογα με τις περιστάσεις και με την έμπνευση που είχε λάβει από το Άγιο Πνεύμα, συνέγραψε και δίδαξε για την σωτηρία των ανθρώπων. Δεν υπάρχει ούτε πρώτος, ούτε δεύτερος, ούτε τρίτος ανάμεσά μας κι αν καλέσεις τον ένα, πάραυτα θα παρουσιασθούν και οι δυο άλλοι. 

Δημήτριος Τσελεγγίδης: «Ἐπιχειρεῖται θεσμική νομιμοποίηση τοῦ συγκρητισμοῦ-οἰκουμενισμοῦ ἀπό τήν Μεγάλη Σύνοδο»



Ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης απέστειλε προς τους ορθοδόξους αρχιερείς τις πρώτες θεολογικές παρατηρήσεις του επί του κειμένου: «ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ».
ΠΡΩΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ«ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ» (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ)
     Θεσσαλονίκη 3/2/2016
Το κείμενο αυτό εμφανίζει κατά συρροή την θεολογική ασυνέπεια ή και αντίφαση. Έτσι, στο άρθρο 1 διακηρύσσει την εκκλησιαστική αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, θεωρώντας αυτή –πολύ σωστά– ως την «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Όμως, στο άρθρο 6 παρουσιάζει μια αντιφατική προς το παραπάνω άρθρο (1) διατύπωση. Σημειώνεται χαρακτηριστικά, ότι «η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών μη ευρισκομένων εν κοινωνία μετ’ αυτής».

Εδώ γεννάται το εύλογο θεολογικό ερώτημα: Αν η Εκκλησία είναι «ΜΙΑ», κατά το Σύμβολο της Πίστεως και την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας (Άρθρ. 1), τότε, πώς γίνεται λόγος για άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες; Είναι προφανές, ότι αυτές οι άλλες Εκκλησίες είναι ετερόδοξες.

Σημεῖα προκοπῆς τῆς ψυχῆς εἶναι,...τό νά εὐχαριστοῦμε καί δοξολογοῦμε τό Θεό γιά ὅλα!...«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 6ον»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες
τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Ἁγιορείτου μοναχοῦ
  1. Νά κάθεσαι μέσα στό κελλί σου καί αὐτό θά σέ διδάξει τά πάντα. Ποῖα; Τή θέρμη τῆς καρδιᾶς, πού ὁδηγεῖ στ᾿ ἀκατάπαυστα δάκρυα καί αὐτά στήν εἰρήνη τῶν λογισμῶν καί στή συνέχεια τήν καθαρότητα τοῦ νοῦ καί τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ, πού μόνο στούς ταπεινούς ἀποκαλύπτονται.
  2. Πρέπει ὁ Μοναχός σ᾿ ὅλα του τά σχήματα καί τίς πράξεις νά εἶναι τύπος καί ὠφέλεια στούς κοσμικούς. Διότι ἡ Μοναχική πολιτεία εἶναι καύχημα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
  3. Τά φρονήματα τοῦ ἀληθινοῦ Μοναχοῦ εἶναι·

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 09-02-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. ια΄ 21 - ιβ΄ 9

ια΄ 21 - ιβ΄ 9




Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. ΙΣτ΄ 13 - 19

ΙΣτ΄ 13 - 19



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἔρως ἔρωτι νικᾶται

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός

Ο ακριβής αριθμός των εκτρώσεων, που γίνονται κάθε χρόνο στην πατρίδα μας, για ευνόητους λόγους, είναι αδύνατον να υπολογισθεί. Πάντως, τα περισσότερα δημοσιεύματα μιλάνε για περίπου 300-350 χιλιάδες! Η είδηση από μόνη της είναι φρικτή. Καθίσταται, όμως, ακόμα πιο δραματική, εάν λάβουμε υπ’ όψη μας, ότι οι 40.000 από αυτές τις εκτρώσεις πραγματοποιούνται πριν από τον γάμο τους από κορίτσια 14-17 χρονών!
Με άλλα λόγια, οι λεγόμενες προγαμιαίες σχέσεις πληρώνονται κάθε χρόνο με 40.000 δολοφονίες ανυπεράσπιστων παιδιών!(*)
Και να ήτανε μονάχα οι 40.000 εκτρώσεις το αντίτιμο των προγαμιαίων σχέσεων; Μάλλον όχι. Διότι, όπως φαίνεται, ο κατάλογος των παράπλευρων απωλειών στις σχέσεις αυτές -όσο και αν σκοπίμως αποσιωπούνται- είναι πολύ μακρύς:

Ἡ μεγάλη σύνοδος καί οἱ προσυνοδικές διαδικασίες

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ  και οι  ΠΡΟΣΥΝΟΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
(περιοδικό Ό Όσιος Γρηγόριος, ετήσια έκδ. Ι. Μ. Οσ. Γρηγορίου Αγ. Όρους,   40(2015), 176-179)
 Η πορεία προς τη Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας βαίνει προς το τέλος της. Την Πεντηκοστή του 2016, εκτός απρόοπτου.
Ελπίδα και αγωνία, ανάμεικτα συναισθήματα, για την έκβαση της συνόδου. Κάθε σύνοδος είναι μία διακινδύνευσις. Θα την αποδεχθεί άραγε το πλήρωμα της Εκκλησίας ή θα υπάρξουν σχίσματα;
Ένα είναι το αδιαφιλονίκητο κριτήριο: η ορθοδοξία των αποφάσεών της, η πιστότης στην διδασκαλία των Οικουμενικών Συνόδων. Όπως το διατύπωσε ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: «Εκείνας οίδεν αγίας και εγκρίτους συνόδους ο ευσεβής της Εκκλησίας κανών, ας ορθότης δογμάτων έκρινεν» (PG 90, 148).
Αυτό εξαρτάται από τις προϋποθέσεις, τις διαδικασίες και τις αποφάσεις της. Προσευχόμαστε όλα να γίνουν αγιοπνευματικά και όχι με μεθόδους του κόσμου τούτου, οι οποίες δεν είναι δυστυχώς άγνωστες στην εκκλησιαστική ιστορία. Η εκκοσμίκευσης και ο ανθρωποκεντρισμός είναι κακές και επικίνδυνες προϋποθέσεις. Το «επομένοι τοις αγίοις πατράσι» και η εκζήτησις του θείου θελήματος είναι ασφαλείς προϋπόθεσης. «Ότε ωμίλουν εκ του νοός μου, συνέβαινον λάθη», έλεγε ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.

Σκέψου το …



 Ο θάνατος έρχεται ως κλέπτης

( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

http://omothimadon.gr/?p=33073