Σελίδες

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 25-02-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. α΄ 8 - β΄ 6

α΄ 8 - β΄ 6


Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιγ΄ 31 - Ιδ΄ 2

Ιγ΄ 31 - Ιδ΄ 2



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὑποκρισία. Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὑποκρισία. Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης.Ὁμιλία στίς 13-02-2016 (Σύναξη στήν Κατερίνη)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μία παράξενη τάση...

Η σύγχρονή μας «χριστιανική»κοινωνία έχη μια παράξενη τάση: Να ψάχνη για θαύματα και να κάνη θαύματα! Την τάση αυτή δεν πρέπει να την αφήσωμε να περάση απαρατήρητη. Με κανένα τρόπο. Και για πολλούς λόγους. Και ιδιαίτερα, γιατί την τάση αυτή, την τάση που έχουν πολλοί να θέλουν να κάνουν θαύματα και να ψάχνουν για θαύματα, οι άγιοι πατέρες μας την καταδικάζουν πολύ αυστηρά. Και την καταδικάζουν, επειδή κάτω από το «ευσεβές» κάλυμμα της τάση αυτής κρύβεται η φιλαυτία. Και είναι πολύ φοβερό να μπορή η φιλαυτία να κρύβεται στην ψυχή. Γιατί τότε δεσπόζει σ’ αυτήν ανενόχλητα. Και την διαλύει.
Ο μεγάλος διδάσκαλος των μοναχών άγιος  Ισαάκ ο Σύρος λέγει τα εξής:
Ο Κύριος είναι πάντοτε κοντά μας, έτοιμος να βοηθήση τους εκλεκτούς Του. Μα ποτέ και σε τίποτε δεν δείχνει φανερά την δύναμή Του, αν δεν υπάρχη σοβαρός λόγος.

Ἡ σημασία τῆς πίστης στήν ἀγάπη τοῦ ζευγαριοῦ

Υπάρχουν αγάπες εγωιστικές, αγάπες τυφλές, αγάπες, που διαφθείρουν και καταστρέφουν, γιατί στο βάθος τους κρύβουν το στοιχείο της φθοράς και της ανθρώπινης ανεπάρκειας, όσο κι αν προβάλλονται ως αγνές και καθαρές κρινόμενες με ανθρώπινα μέτρα. Δεν φτάνει δυστυχώς μόνο η καλή διάθεση και ο συναισθηματισμός μας να αγαπούμε. Στην απόλυτη εκτίμηση της ανθρώπινης αυτάρκειας πέφτουν πολλοί στηριζόμενοι στην αγνότητα των προθέσεών τους, όπως υποστηρίζουν. Παίρνουμε το παράδειγμα του ισχυρισμού δύο νέων, που έχουν ισχυρότατο το αίσθημα αμοιβαίας αγάπης. Αφού αγαπούμε, λένε, ο ένας τον άλλο, γιατί να ζητήσουμε άλλη βοήθεια; Αυτή η αγάπη μας καθαγιάζει τον δεσμό μας. Η προαίρεσή μας είναι τόσο καθαρή και τόσο αμοιβαία! Το ίδιο περίπου λένε και άλλοι αναφερόμενοι σε άλλους δεσμούς ή σχετικές δραστηριότητες.

Ὁ ἐκλεκτός τοῦ Θεοῦ!


Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ
Ἀρχιμανδρίτου Σπυρίδωνος
Eγώ, παππούλη, εἴπε ο κατάδικος δέν θά ἄνοιγα τόν ἑαυτό μου σέ σένα ἄν ἐσύ δέν ἄγγιζες μέ τά κηρύγματά σου τήν καρδιά μου. Αὐτά πολύ μᾶς συγκινοῦν.
Ἔχουν δίκαιο οἱ φυλακισμένοι πού σᾶς ἀγαπᾶνε τόσο πολύ.
Ἑτοιμάζουν καί ἕνα δῶρο γιά σᾶς, μία εἰκόνα. Οἱ φυλακισμένοι θά σᾶς ἀκολουθήσουν ὅπου καί ἄν πᾶτε. Σᾶς ἀγάπησα καί ἐγώ, παππούλη.
Θά ἤθελα νά σᾶς παρακαλέσω κάτι: νά μέ ἐξομολογήσετε καί νά μοῦ δώσετε τήν Θεία Κοινωνία. Ποτέ στή ζωή μου δέν ἔχω μεταλάβει τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.

– Μήπως, παιδί μου, θέλεις καί νά σέ χρίσω μέ τό Ἅγιο Μῦρο;
– Ναί, θά σᾶς χρωστῶ εὐγνωμοσύνη γι’ αὐτό.
Ἐδῶ μέσα στόν ἴδιο θάλαμο τόν ἔχρισα μέ τό Ἅγιο Μῦρο, τήν δεύτερη μέρα τόν ἐξομολόγησα καί τόν κοινώνησα τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων…
Σέ ἕνα χρόνο, κατά τήν ἐπίσκεψή μου στά κάτεργα τοῦ Νέρτσινσκ, στήν περιοχή τοῦ Ἀγλάτσενσκ, τόν βρῆκα ἄρρωστο.

Ψαλμός 19ος. Πορεία τοῦ βασιλέως γιά πόλεμο. (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

           ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
 
Ψαλμός 19
ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ
Σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, θά σᾶς ἑρμηνεύσω τόν 19ο ψαλμό τοῦ Ψαλτηρίου μας. Τό μήνυμα τοῦ ψαλμοῦ αὐτοῦ τό ζήσαμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες στήν ἔνδοξη ἑλληνική ἱστορία μας καί ἰδιαίτερα τό ζήσαμε κατά τήν ἡρωική ἐπανάσταση τοῦ ᾽21 κατά τῶν Τούρκων καί στόν Ἑλληνοϊταλικό πόλεμο. – Ὁ ψαλμός ὁμιλεῖ γιά ἕνα βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, πού δέν λέει τό ὄνομά του. 
Ὁ βασιλεύς ἑτοιμάζεται γιά πόλεμο ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιτέθηκαν κατά τοῦ ἰσραηλιτικοῦ κράτους. Ἀλλά προτοῦ νά ξεκινήσει γιά τόν πόλεμο ὁ βασιλεύς, μέ τήν συνοδία βεβαίως τῶν στρατιωτικῶν του, πηγαίνει στό Ναό, γιά νά προσφέρει θυσία στόν Θεό Γιαχβέ, γιά νά τοῦ εἶναι εὐνοϊκός στήν μάχη κατά τῶν ἐχθρῶν του. Ἐκεῖ εἶναι συγκεντρωμένη καί ἡ ἰσραηλιτική κοινότητα, γιά νά προσευχηθεῖ καί αὐτή καί γιά νά δώσει εὐχές στόν βασιλέα πορευόμενο στόν πόλεμο.

Πρό τῆς συντριβῆς ὑπάρχει ἡ ὑπερηφάνεια καί πρό τοῦ χαρίσματος ἡ ταπείνωση!...«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 21ον»


Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες
τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Ἁγιορείτου μοναχοῦ

188 . Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τά καλά ἔργα καί τήν προσευχή, μᾶς ὁδηγεῖ στήν ὑπερηφάνεια, ὁπότε φεύγει ὁ φύλακας ἄγγελός μας καί μᾶς κυριεύει ὁ σατανᾶς!...


189 . Ἐάν λάβεις χάρισμα, ζήτησε ἀπό τό Θεό:
α) ταπείνωση,
β) φύλακα ἄγγελο, καί,
γ) νά σοῦ πάρει τό χάρισμα, προκειμένου νά πέσεις στήν ὑπερηφάνεια!...
Τά φυσικά μας ἐλαττώματα γίνονται φύλακες τῆς ἀρετῆς, πού μᾶς δίνει ὁ Θεός!...
190 . Ἡ ὑπερηφάνεια ἔχει ἀνάγκη τῆς συντριβῆς, γιά ν᾿ ἀκολουθήσει ἡ ταπείνωση καί νά ἔλθουν τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ, πού μόνο στούς ταπεινούς δίνονται!...

Σύγχυση μεγάλη ὑπάρχει. Μύλος γίνεται· εἶναι ζαλισμένοι οἱ ἄνθρωποι. - Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου

Σύγχυση μεγάλη ὑπάρχει. Μύλος γίνεται· εἶναι ζαλισμένοι οἱ ἄνθρωποι. Ὁ κόσμος εἶναι ὅπως οἱ μέλισσες. Ἂν χτυπήσεις τὴν κυψέλη, οἱ μέλισσες βγαίνουν ἔξω καὶ ἀρχίζουν «βούου...» καὶ γυρίζουν γύρω ἀπὸ τὴν κυψέλη ἀναστατωμένες. Ὕστερα ἡ κατεύθυνσή τους θὰ ἐξαρτηθεῖ ἀπὸ τὸν ἄνεμο ποὺ θὰ φυσήξει. Ἂν φυσήξει βοριάς, θὰ πᾶνε μέσα. Ἂν φυσήξει νοτιάς, θὰ φύγουν. Ἔτσι καὶ τὸν κόσμο τὸν φυσάει... «Ἐθνικὸς Βοριάς», «Ἐθνικὸς Νοτιάς», καὶ εἶναι ὁ καημένος ζαλισμένος. Ὅμως, ἂν καὶ γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μία παρηγοριά, μία σιγουριά. Μπορεῖ νὰ ξεράθηκε ἡ ἐλιά, ἀλλὰ θὰ πετάξει νέα βλαστάρια.
Ὑπάρχει μιὰ μερίδα Χριστιανῶν, στοὺς ὁποίους ἀναπαύεται ὁ Θεός. Ὑπάρχουν ἀκόμη οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς, καὶ ὁ Καλὸς Θεός μας ἀνέχεται, καὶ πάλι θὰ οἰκονομήση τὰ πράγματα.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: "Ὁμιλία στήν Κυριακή τοῦ Τελώνη καί τοῦ Φαρισαίου"

Ένας άνθρωπος βάδιζε στο δάσος. Ήθελε να διαλέ­ξει ένα καλό δέντρο, απ' όπου θα έβγαζε δοκάρια για τη σκεπή του σπιτιού του. Εκεί είδε δύο δέ­ντρα, το ένα δίπλα στο άλλο. Το ένα ήταν ίσιο, λείο και ψηλό, άλλα το εσωτερικό του, ό πυρήνας του, ήταν σά­πιο. Το άλλο είχε ανώμαλη επιφάνεια κι ό κορμός του έδειχνε άσχημος.
Το εσωτερικό του όμως ήταν γερό. Ό άνθρωπος αναστέναξε και είπε: «Σε τί μπορεί να μου χρη­σιμέψει το ψηλό και ίσιο αυτό δέντρο, αφού το μέσα του είναι σάπιο κι ακατάλληλο για δοκάρια; Το άλλο μοιά­ζει ανώμαλο, άσχημο, άλλα τουλάχιστο το μέσα του είναι γερό. Έτσι, αν καταβάλω λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια, μπορώ να το διαμορφώσω και να το χρησιμοποιήσω για δοκάρια στο σπίτι μου». Και χωρίς να το σκεφτεί περισ­σότερο, διάλεξε το δέντρο εκείνο, το γερό.

«ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ κεφ. α΄ : 1 -10» μέρος α΄

to-keri-mesa-sto-skotadi%C2%ABNikos-Lygeros-poihsh-Kai-Logoi-Sophia-Drekou
Σοφ. Σειρ. 1,1      Πᾶσα σοφία παρὰ Κυρίου καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ἐστιν εἰς τὸν αἰῶνα.
Σοφ. Σειρ. 1,2      ἄμμον θαλασσῶν καὶ σταγόνας ὑετοῦ καὶ ἡμέρας αἰῶνος τίς ἐξαριθμήσει;
Σοφ. Σειρ. 1,3      ὕψος οὐρανοῦ καὶ πλάτος γῆς καὶ ἄβυσσον καὶ σοφίαν τίς ἐξιχνιάσει;
Σοφ. Σειρ. 1,4      προτέρα πάντων ἔκτισται σοφία καὶ σύνεσις φρονήσεως ἐξ αἰῶνος
Σοφ. Σειρ. 1,5      [πηγὴ σοφίας λόγος Θεοῦ ἐν ὑψίστοις, καὶ αἱ πορεῖαι αὐτῆς ἐντολαὶ αἰώνιοι].