Σελίδες

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Ἡ μετάνοια (Β΄) Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Π. Σωφρονίου. 56ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἡ μετάνοια (Β΄) Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.
Π. Σωφρονίου. 56ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-01-2016 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Περί τῆς ἔννοιας τοῦ Δόγματος καί περί τῆς πτώσεως τοῦ Ἀδάμ, Πατερική Θεολογία, 4ο Μέρος


Συνεχίζοντας μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τά μαθήματα τοῦ βιβλίου τῆς Πατερικῆς Θεολογίας τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη θά μιλήσουμε γιά τήν ἔννοια τοῦ δόγματος. Πολλοί θεωροῦν σήμερα ὅτι τό δόγμα δέν χρειάζεται καί μᾶλλον εἶναι κάτι ἀποκρουστικό, στυγνό, κάτι πού μᾶς ἐπιβάλλεται ἄνωθεν καί κάτι τό ὁποῖο χωρίζει παρά ἑνώνει.
Ὁ Οἰκουμενισμός δέν εἶναι ἁπλῶς αἵρεση, εἶναι παναίρεση, εἶναι ὅλες οἱ αἱρέσεις μαζί, διότι οὐσιαστικά εἶναι συγκρητισμός, δηλαδή ἀνακάτεμα διαφόρων δογμάτων, διαφόρων πίστεων. Λένε λοιπόν οἱ Οἰκουμενιστές, πού εἶναι συγκρητιστές, νά ἀφήσουμε τά δόγματα στήν ἄκρη, νά κρατήσουμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι τά δικά μας, ἐμεῖς λένε οἱ παπικοί θά κρατήσουμε τά δικά μας, ἄς κρατήσουν καί οἱ προτεστάντες τά δικά τους -πού δέν ἔχουν γιατί ὁ καθένας φτιάχνει ὅ,τι θέλει σάν δόγμα καί μπορεῖ νά τό ἀλλάζει ἀπό τή μιά μέρα στήν ἄλλη- τέλος πάντων κρατῆστε ὅ,τι νομίζετε, ὅ,τι θέλετε νά κρατήσετε καί νά ἑνωθοῦμε χωρίς νά μᾶς χωρίζουν τά δόγματα.
Ὅμως εἶναι σωστό αὐτό; Δέν ἔχει καμμία σημασία τό δόγμα; Εἶναι κάτι πού ἔρχεται ἀπ’ ἔξω καί μποροῦμε νά τό ἀφήσουμε στήν ἄκρη καί νά μήν ἀσχολούμαστε μέ αὐτό; Ὄχι βέβαια!

Ὅταν ἡ ψυχή ταράζεται ἀπό ὀργή ἤ ἐνοχλεῖται ἀπό φοβερή λύπη

Άγιος Διάδοχος επίσκοπος Φωτικής
 
Όταν η ψυχή ταράζεται από οργή, ή θολώνεται από μέθη, ή ενοχλείται από φοβερή λύπη, δεν μπορεί ο νους να κρατήσει τη μνήμη του Κυρίου Ιησού

61. Όταν η ψυχή ταράζεται από οργή, ή θολώνεται από μέθη, ή ενοχλείται από φοβερή λύπη, δεν μπορεί ο νους να κρατήσει τη μνήμη του Κυρίου Ιησού, ακόμη και αν κανείς τον βιάζει.
  Γιατί όπως είναι σκοτισμένος από την σκληρότητα των παθών, χάνει την πνευματική του αίσθηση. 
Γι' αυτό η επιθυμία της ευχής δεν έχει πού να τυπώσει τη σφραγίδα της, ώστε ο νους να διατηρεί αλησμόνητα τα λόγια της ευχής, επειδή η μνήμη της διάνοιας σκληραίνει από την ωμότητα των παθών. 
 Αν όμως η ψυχή είναι ελεύθερη από αυτά τα πάθη, ακόμη και αν για λίγο λησμονήσει το ποθούμενο όνομα, αμέσως ο νους μεταχειρίζεται την ενεργητικότητά του και ξαναπιάνει γερά το πολυπόθητο εκείνο και σωτήριο θήραμα. 

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν.Πρίν τήν παιδοποιϊα.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πρίν τήν παιδοποιϊα

1.                 Γενικά.

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ἀγαποῦσε πάνω ἀπ’ ὅλα τόν Χριστό γι’ αὐτό καί διακήρυττε: «Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν»[2]. Πίστευε ὅτι ἡ οἰκογένεια παίζει σπουδαιότατο ρόλο στήν διαμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου. «Στήν οἰκογένεια», ἔλεγε, «βρίσκεται μεγάλο μέρος ἀπ’ τήν εὐθύνη γιά τήν πνευματική κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου» [3].
Φρόντιζε, δίδασκε, διέθετε πολύ χρόνο συμβουλεύοντας τούς ὑποψηφίους γονεῖς ἀλλά καί αὐτούς πού ἤδη ἀνέτρεφαν τέκνα γιά τό πῶς θά πρέπει νά ζοῦν ὥστε νά ἔχουν ἀληθινά καλά παιδιά χωρίς προβλήματα. «Γιά νά ἀπαλλαγοῦν τά παιδιά ἀπό διάφορα ἐσωτερικά προβλήματα», ἐπισήμαινε, «δέν εἶναι ἀρκετές οἱ συμβουλές, οἱ ἐξαναγκασμοί, ἡ λογική κι οἱ ἀπειλές. Μᾶλλον γίνονται χειρότερα. Ἡ διόρθωση γίνεται μέ τόν ἐξαγιασμό τῶν γονέων.

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή Δ΄ Λουκᾶ- Νά καλλιεργοῦμε τό πνευματικόν ἔδαφος τῆς καρδίας μας

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
 
Να καλλιεργούμε το πνευματικόν έδαφος της καρδίας μας
 
Στην παραβολή του σπορέως ο καλός σπορεύς και γεωργός είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο μέγας και αιώνιος Διδάσκαλος της ανθρωπότητος. Ο ιερός ερμηνευτής Θεοφύλακτος τονίζει τα εξής (σε απλή γλώσσα): «Ο Χριστός είναι ο σπείρων, ο παντοτεινός σποριάς. Διότι ο Υιός του Θεού δεν σταματά ποτέ να σπέρνη κάθε φορά τον λόγο του Θεού στις ψυχές μας. Γιατί, όχι μόνο όταν διδάσκη, αλλά και με την δημιουργία Του αυτή και με όσα κάνει καθημερινά για μας, σπέρνει στις ψυχές μας τα αγαθά σπέρματα». Και σε άλλο σημείο προσθέτει: «Δικός του ήταν ο λόγος της Θείας Διδασκαλίας Του και όχι ξένος. Διότι οι μεν Προφήτες όσα έλεγαν, δεν ήταν δικά τους λόγια, αλλά του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό έλεγαν, Αυτά λέγει ο Κύριος. Ο δε Χριστός είχε τον δικό Του σπόρο. Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν δίδασκε δεν έλεγε, ότι «Τάδε λέγει Κύριος», αλλά «Εγώ λέγω υμίν».
Και άλλος εκκλησιαστικός ερμηνευτής (ο Τίτος Βόστρων) συμπληρώνει τα εξής: «Δεν δανείζεται λόγο ο Ιησούς Χριστός, αφού είναι Λόγος Θεού κατά φύσιν. Δεν ήταν πια δικός τους σπόρος η διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου, του Ευαγγελιστού Ιωάννου, ούτε κάποιου άλλου από τους Αποστόλους η τους Προφήτες, αλλά ήταν μεν σπόρος, όχι όμως δικός τους, αλλά τον πήραν από τον Χριστό η το Άγιο Πνεύμα. Ο Χριστός όμως έχει τον δικό Του σπόρο, με το να προσφέρη την Θεία διδασκαλία Του από τη δική Του θεία φύσι».

«Περί προσευχῆς»


Ἅγιος Νεῖλος
Περί προσευχῆς

35. Προσευχή εἶναι ἡ τέλεια νόηση τοῦ νοῦ.

36. Προσευχή εἶναι τό ἀνέβασμα τοῦ νοῦ στό Θεό.

37. Ἄν ἔχεις πόθο νά προσευχηθεῖς, ἀπαρνήσου τά πάντα, γιά νά κληρονομήσεις τό πᾶν.

38. Πρῶτα-πρῶτα νά προσεύχεσαι νά καθαριστεῖς ἀπό τά πάθη σου·
δεύτερο, νά ἀπαλλαγεῖς ἀπό τήν ἄγνοια καί τή λήθη·
καί τρίτο, νά ἀπαλλαγεῖς ἀπό κάθε πειρασμό καί ἐγκατάλειψη Θεοῦ.
39. Στήν προσευχή σου νά ζητεῖς μόνο τήν δικαιοσύνη καί τήν Βασιλεία1, δηλαδή τήν ἀρετή καί τήν πνευματική γνώση. Καί ὅλα τά ὑπόλοιπα θά σοῦ προστεθοῦν.

Ἡ Ἱερά Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα. (Ἐν Παλαιστίνη 1945)


Η ΙΕΡΑ ΛΑΥΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ   (ΕΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ 1945).

Η Λαύρα του Ηγιασμένου Σάββα είναι ένα μεγάλο πνευματικό κέντρο της Ορθοδοξίας. Η επίδρασή της ήταν και είναι τεράστια στην εκκλησιαστική ποίηση και υμνογραφία από τους έξοχους αγίους που ανέδειξε, και ιδιαιτέρως από τον λαμπρό Οσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό.
Είδε κινδύνους, καταστροφές, διαρπαγές, λεηλασίες, πολέμους, ερημώσεις, και όμως ξέφυγε από τους κλύδωνες των αιώνων, και χάριτι Θεού ζει ακόμα, το τρανό αυτό καστρομονάστηρο.
Είναι από τις διασημότερες εν γένει μονές της Ανατολής και του Χριστιανισμού. Ολοι οι αιώνες και όλες οι εποχές διαλαλούν τους αγώνες της με ακτινοβολία δράσεων και δόξης. Ολα τα μαρτυρολόγια έχουν δικούς της υπέροχους στρατιώτες της πίστεως και της προσευχής. Υπήρξε "Φάρος τηλαυγής", που φώτισε όχι μόνον την Παλαιστίνη ολόκληρη, αλλά εξακόντισε τις ακτίνες της και έξω αυτής και πέραν των θαλασσών.

Κάθαρσις, Φωτισμός, Ἁγιότητα



Ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος συνομιλεί με τον κ. Κλείτο Ιωαννίδη με θέμα την " Κάθαρση, τον Φωτισμό και την Αγιότητα" στην Ορθόδοξη πίστη, στην εβδομαδιαία ζωντανή ραδιοφωνική εκπομπή «Ελεύθερο βήμα» (5/10/2016) του Α΄ Ραδιοφωνικού Προγράμματος του ΡΙΚ.

https://www.youtube.com/watch?v=wetBkdd9ZUI

"Παιδί μου, ὁ Θεός μᾶς πῆρε τόν πατέρα Παΐσιο καί στή θέση του μᾶς ἂφησε τόν πατέρα Εὐσέβιο"΄


Ὁ πατήρ Ἰωάννης Καλαΐδης, τό ὁλόφωτο ἀστέρι τῆς ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης καί βαθειᾶς ταπείνωσης πού κοσμήθηκε ἀπό τό Θεό μέ τό χάρισμα τῆς διόρασης καί προόρασης, εἶπε κάποτε: "Παιδί μου, ὁ Θεός μᾶς πῆρε τόν πατέρα Παΐσιο καί στή θέση του μᾶς ἂφησε τόν πατέρα Εὐσέβιο"΄ Νά ἒχουμε τήν εὐχή καί τῶν δύο, μακαριστῶν πατέρων, Εὐσεβίου καί Ἰωάννου καί τοῦ ἁγίου Παΐσίου καθώς ὃλους τούς ἓνωνε ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη.(Προσωπική μαρτυρία, Α.Κ.)

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/10/blog-post_70.html