Σελίδες

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 27-12-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. στ΄ 26 - ζ΄ 8 & 47 - 60

στ΄ 8 - ζ΄ 5 & 47 - 60







Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κα΄ 33 - 42

Κα΄ 33 - 42



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Τά παρόντα εἶναι μάταια καί πρόσκαιρα»,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Συνεχίζουμε καί σήμερα μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά μιλᾶμε γιά τήν ματαιότητα τοῦ κόσμου. Ἕνας κατάλληλος τίτλος γιά τήν σημερινή ὁμιλία θά ἦταν αὐτό πού λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος στό Συμβουλευτικό του Ἐγχειρίδιο: «Τά παρόντα εἶναι μάταια καί πρόσκαιρα». Ἴσως ἔχετε ἀκούσει τήν φράση «ματαιότης ματαιοτήτων, τά πάντα ματαιότης» (Ἐκκλ. 1,2), πού εἶναι γραμμένη στήν Παλαιά Διαθήκη στόν Ἐκκλησιαστή, στό βιβλίο πού ἔχει γράψει ὁ σοφός Σολομών. Βεβαίως μετά οἱ Πατέρες τό ἀξιοποιοῦν, τό σχολιάζουν καί μᾶς ἔχουν ἀφήσει ὡραῖα διδάγματα.
Μιλούσαμε λοιπόν τήν προηγούμενη φορά γιά τήν πολυτέλεια τῶν ἐνδυμάτων, τήν προσοχή πού πρέπει κανείς νά ἔχει στήν αἴσθηση τῆς ἁφῆς καί γενικῶς γιά ὅλη αὐτήν τήν ματαιότητα πού ὑπάρχει στήν χρήση τῶν ἀγαθῶν. Μποροῦμε νά σκεπαστοῦμε γιά παράδειγμα μέ ἁπλά ροῦχα, ἀλλά ἐμεῖς προτιμᾶμε τά πολύτιμα ἤ ἐπιλέγουμε νά μεταφερθοῦμε μέ πολυτελή αὐτοκίνητα κ.λ.π.
Ἐδῶ ὁ Ἅγιος παρακαλεῖ τόν Ἐπίσκοπο στόν ὁποῖο στέλνει αὐτό τό μεγάλο γράμμα, οὐσιαστικά ἕνα ὁλόκληρο βιβλίο καί τοῦ λέει : «Ἄφησε, ἀδελφέ μου, αὐτήν τήν ματαιότητα. Θυμήσου ὅτι κατά τόν Ἀπόστολο παρέρχεται ἡ μορφή αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί αὐτοί πού ἀσχολοῦνται μέ τόν κόσμο αὐτόν νά εἶναι σάν νά μήν ἀσχολοῦνται. Καί ὅλα ὅσα βλέπουμε εἶναι πρόσκαιρα καί ὅσα δέν βλέπουμε ἐκεῖνα εἶναι τά αἰώνια. Γιατί ἔρχεται θάνατος καί θάνατος μάλιστα ἄδηλος καί ἀπρόσμενος. Καί μετά τόν θάνατο ἔρχεται ἡ κρίση, κρίση ἀπόλυτη. Καί μετά τήν Κρίση ἔρχεται ἡ κόλαση, κόλαση ἀτέλειωτη. Ὅταν ἔρχεται ὁ θάνατος, τότε παρέρχεται καί ἡ νεότητα, ἡ πολυτέλεια τῶν ἐνδυμάτων καί ὅλα τά τερπνά αὐτοῦ τοῦ αἰῶνα στό τέλος ἀφανίζονται».

« Κανένας λόγος δέν εἶναι μάταιος, ἀλλά ἔχει δύναμη μέσα του»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Νά πιστεύεις ἀκράδαντα πώς κάθε λόγος, καί ἰδιαίτερα ὁ λόγος πού προφέρεται κατά τή διάρκεια τῆς προσευχῆς, εἶναι πραγματοποιήσιμος. Ὁ ποιητής τοῦ λόγου εἶναι ὁ Θεός Λόγος. Ὁ Θεός πού λατρεύεται ὡς Ἁγία Τριάδα, ἐκφράζεται μέ τρεῖς λέξεις ἤ ὄνομα: Πατέρας, Υἱός καί Ἅγιο Πνεῦμα. Κάθε λέξη ἀναφέρεται σέ μιά ἀντίστοιχη ὕπαρξη. Εἶναι σά νά λέμε πώς κάθε λέξη μπορεῖ νά μετατραπεῖ σέ ὕπαρξη, σέ πράξη. Γι᾿ αὐτό νά τιμᾶς τά λόγια, νά τά σέβεσαι. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὡς ὁ Προσωπικός Λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι πάντα ἑνωμένος μέ τόν Πατέρα καί τό ἅγιο Πνεῦμα. Μέ τόν ἴδιο τρόπο ὁ Πατέρας, ἡ Ὑπέρτατη Σοφία, συμμετέχει μέ τήν ἁπανταχοῦ παρουσία Του, τό Δημιουργικό Λόγο καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, στήν ἐκπλήρωση τῶν λόγων τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἤ στίς προσευχές καί τά ἔργα πού ἔγραψαν οἱ πάνσοφοι Ἅγιοι Πατέρες. Κανένας λόγος δέν εἶναι μάταιος, ἀλλά ἔχει δύναμη μέσα του. Ἀλίμονο σέ κείνους πού μιλᾶνε ὀκνηρά καί ἄσκοπα. Δέ θά ἔχουν καμιά δικαιολογία γιά τήν ἀργολογία τους. «Οὐκ ἀδυνατίσει παρά τῶ Θεῷ πᾶν ρῆμα» (Λουκ. Α΄: 37). Ἡ δύναμη καί ἡ ἐπίτευξη εἶναι γενικά ἰδιότητες τοῦ λόγου. Ἔτσι πρέπει νά ᾿ναι ὁ λόγος στά στόματα τῶν ἀνθρώπων.

Ἡ ἱστορία γιά τήν τιμωρία καί τή θεραπεία στήν ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στό Βελιγράδι

Σήμερα μάς ήρθε ο φωτογράφος Έριτς να παρακαλέσει γιά τόν αδελφό του Μάρκο, να τόν δεχθούν στο σχολείο Μοναχών. Αν καί, λέει, ο Μάρκος μου ήταν πάντα ευλαβής, αμάρτησε φέτος τη Μεγάλη Παρασκευή γιατί πήγε να δουλέψει γιά να διορθώσει κάποιο δρόμο. Αμέσως μετά απ’ αυτό αγκυλώθηκε τ’ αριστερό του χέρι, οπότε δεν μπορούσε να τό κινήσει. Αυτό διήρκησε τρεις μήνες. Είχε πάει στο γιατρό κι ο γιατρός τού είπε ότι δεν υπάρχει κανένα φάρμακο, ούτε τρόπος στήν επιστήμη γιά να μπορέσει να τόν βοηθήσει θεραπεύοντας τό χέρι του. 
Ο Μάρκος ήταν θλιμμένος. Άρχισε ασταμάτητα να προσεύχεται στο Θεό. Στ’ όνειρό του εμφανίστηκε κάποιος άνθρωπος καί του είπε γιά ποιό λόγο του συνέβη, όπως καί ότι στους ανθρώπους δεν μπορεί να βρει φάρμακο γι’ αυτό.

Τό νόημα τῶν Χριστουγέννων καί ἡ συσκότισίς του



π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός
Ὁμότιμος Καθηγητής Παν/μίου Ἀθηνῶν

Μέ τήν ἐνανθρώπηση καὶ τὴ γέννησή Του Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς πραγματοποιεῖ τὸ σκοπὸ τῆς πλάσεως τοῦ ἀνθρώπου, τὴν ἐμφάνιση τοῦ Θεανθρώπου στὴν Ἱστορία. Τὴν ἕνωση τοῦ κτιστοῦ πλάσματος μὲ τὸν Ἄκτιστο Πλάστη. Ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως εἶναι ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου. «Ἄνθρωπος γίνεται Θεός, ἵνα Θεὸν τὸν Ἀδὰμ ἀπεργάσηται» (τροπάριο Χριστουγέννων). «Αὐτὸς ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» (Μ. Ἀθανάσιος). «Ἄνθρωπος γὰρ ἐγένετο ὁ Θεὸς καὶ Θεὸς ὁ ἄνθρωπος» (Ἅγ. Ἰ. Χρυσόστομος). Στὴ λογικὴ ἑνὸς ἠθικιστοῦ ὁ ὅρος «θεοποιηθῶμεν», ποὺ χρησιμοποιοῦν Πατέρες, ὅπως ὁ Μ. Ἀθανάσιος, εἶναι σκάνδαλο. Γι᾽ αὐτὸ μιλοῦν γιὰ «ἠθικὴ θέωση».

Στή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ – Λόγος Β’ (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)



Ἐκεῖνο τόν καιρό κυβερνοῦσεὁ Καίσαρας Αὔγουστος. Ἡ παντοκρατορία του σ᾿ ὁλόκληρη τή γῆ εἶναι μιά εἰκόνα τῆς παντοκρατορίας τοῦ Θεοῦ στούς δύο κόσμους: τόν ὑλικό καί τόν πνευματικό. Ὁ πολυκέφαλος δράκοντας τῆς ἐξουσίας πού εἶχε προξενήσει ἀπό τήν ἀρχή τῆς πτώσης μεγάλη παρακμή στούς ἀνθρώπους, τώρα εἶχε μείνει μ᾿ ἕνα κεφάλι. Ὅλα τά γνωστά ἔθνη κι οἱ λαοί τῆς γῆς βρίσκονταν ἄμεσα ἤ ἔμμεσα στήν ἐξουσία τοῦ Καίσαρα Αὐγούστου, εἴτε ἀναγνωρίζοντας τούς ρωμαϊκούς ἀξιωματούχους καί τούς ρωμαϊκούς θεούς. Ὁ πόλεμος γιά ἐξουσία εἶχε σταματήσει. Ἡ μοναδική ἐξουσία πού κυβερνοῦσε τόν κόσμο ὁλόκληρο βρισκόταν στά χέρια τοῦ Καίσαρα Αὐγούστου. Πάνω ἀπ᾿ αὐτόν δέν ὑπῆρχε οὔτε ἄνθρωπος οὔτε καί Θεός αὐτοανακηρύχτηκε θεός κι οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν θυσίες στήν εἰκόνα του, σφάζοντας ζῶα. Ἀπό τότε πού δημιουργήθηκε ὁ κόσμος κανένας ἄλλος ἄνθρωπος στή γῆ δέν εἶχε συγκεντρώσει τόση ἐξουσία καί δύναμη ὅση ὁ Αὔγουστος. Κυβερνοῦσε τόν κόσμο χωρίς ἀντίπαλο.
Τήν ἐποχή ἐκείνη λοιπόν τῆς ἐξωτερικῆς εἰρήνης καί τῆς ἐσωτερικῆς ἀπόγνωσης, γεννήθηκε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Σωτήρας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί ἀνακαινιστής τῆς κτίσης. Γιατί δέ διάλεξε νά γεννηθεῖ ὡς υἱός τοῦ παντοδύναμου Καίσαρα; Ἀπό μιά ἄποψη, ἔτσι θά μποροῦσε νά ἱδρύσει μιά νέα θρησκεία χωρίς νά ὑποφέρει, χωρίς νά ταπεινωθεῖ, δίχως νά χύσει τό αἷμα Του καί νά φορέσει ἀκάνθινο στεφάνι, δίχως νά σταυρωθεῖ καί νά ἐνταφιαστεῖ στό σκοτεινό τάφο.

Τό ἐξόριστο βρέφος. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος



Η φυγή στην Αίγυπτο_Бегство в Египет _Flight into Egypt ΣΕΡΒΙΑ

Το εξόριστο βρέφος

Στις 26 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου (τιμούμε δηλ. το πρόσωπό της καθώς συνέβαλε στο Μυστήριο της Θείας Οικονομίας) και η Φυγή στην Αίγυπτο.

Αναχωρησάντων δε αυτών ιδού άγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ όναρ τω Ιωσήφ λέγων: εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φέυγε εις Αίγυπτον και ίσθι εκεί έως αν είπω σοι. Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό.14 Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού νυκτός και ανεχώρησεν εις Αίγυπτον,15 και ην εκεί έως της τελευτής Ηρώδου, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου διά του προφήτου λέγοντος. Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου.(Ματθαίον Β’ 13-18 )

Ερμηνεία:  Όταν λοιπόν αυτοί αναχώρησαν, ιδού, άγγελος ΚΥΡΙΟΥ φάνηκε κατά το όνειρο στον Ιωσήφ, λέγοντας: «Σήκω, παράλαβε το παιδί και τη μητέρα του και φεύγε για την Αίγυπτο• και να είσαι εκεί ωσότου σου πω. Γιατί μέλλει ο Ηρώδης να ζητά το παιδί, για να το σκοτώσει». Εκείνος αφού σηκώθηκε, παράλαβε νύχτα το παιδί και τη μητέρα του και αναχώρησε για την Αίγυπτο. Και ήταν εκεί ως το θάνατο του Ηρώδη – για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον ΚΥΡΙΟ μέσω του προφήτη, όταν έλεγε: Από την Αίγυπτο κάλεσα τον Υιό μου.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 26-12-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. α΄ 11 - 19

α΄ 11 - 19



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Β΄ 13 - 23

Β΄ 13 - 23




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Βηθλεέμ (Ἅγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος)

Ας σηκωθούμε λοιπόν και ημείς. Και αν ταράσσονται όλοι, εμείς ας τρέξωμεν εις το σπίτι του παιδιού. Και αν μας εμποδίζουν εις τον δρόμον μας αυτόν  είτε βασιλείς, είτε πλήθη είτε τύρρανοι, ας μη αφήσωμεν τον πόθο μας να σβήση. Έτσι θα αποκρούσωμεν τα δεινά που μας απειλούν. Διότι και αυτοί, αν δεν έβλεπαν το παιδί, δεν θα εξέφευγαν τον κίνδυνο εκ μέρους του βασιλέως. Πριν ιδούν το παιδί επρομηνύοντο από παντού φόβοι και κίνδυνοι και ταραχαί. Μετά τη προσκύνηση η γαλήνη και η ασφάλεια. Όχι πλέον Άστρον αλλά τους αναλαμβάνει ο άγγελος, αφού έγιναν έπειτα από την προσκύνησιν ιερείς, αφού άλλωστε προσφέρουν και δώρα.
Άφησε λοιπόν και εσύ τον Ιουδαϊκόν λαόν, την πόλιν που ταράσσεται, τον αιμοδιψή τύρρανον, την πλάνην του βίου και σπεύσε εις την Βηθλεέμ, όπου είναι ο οίκος του άρτου του πνευματικού. Αν είσαι βοσκός και έλθεις εδώ , θα ιδής το παιδί εις το κατάλυμα.

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας

Ὁ θάνατος ὅταν κατανοηθεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, εἶναι ἀθανασία. Δέν τὸν κατανοοῦν ὅμως οἱ ἀμαθεῖς. Γι’ αὐτοὺς εἶναι θάνατος.