Σελίδες

Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

74 Ψαλμός , στίχος 3, Διηγήσομαι πάντα τά θαυμάσιά Σου, Οἱ Στύλοι τῆς γῆς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ, 74 Ψαλμός , στίχος 3, Διηγήσομαι πάντα τά θαυμάσιά Σου, Οἱ Στύλοι τῆς γῆς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-10-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.HristosPanagia.gr,Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἡ συμφιλίωση μέ τόν ἀδελφό


Κάποτε ένας χωρικός εξέθεσε στον π.Ιωήλ (Γιαννακόπουλο)  «σοβαρούς λόγους , που τον εμπόδιζαν να συμφιλιωθεί με τον αδελφό του:
-Δεν μπορώ, πάτερ μου, να μιλήσω εγώ πρώτος. Ο αδελφός μου πρέπει να μου μιλήσει πρώτος! Αυτος έφταιξε κι όχι εγώ! Κι έπειτα αυτός είναι μικρότερος κι εγώ μεγαλύτερος.
-Δεν μου λες, ρώτησε ο πνευματικός, ποιος είναι μεγαλύτερος; Εμείς ή ο  Θεός;
-Μα θέλει και ρώτημα; Ο Θεός βέβαια.
-Και ποιος έφταιξε στον άλλο; Ο Θεός σ’εμάς ή εμείς στον Θεό;
-Εμείς φταίξαμε στον Θεό.
-Και ποιος έκανε την αρχή της συμφιλιώσεως; Εμείς πήγαμε στον Θεό ή ο Θεός ήρθε σ’εμάς;
-Ο Θεός ήρθε σ’εμάς.

- Μάνα γιατί μοσχοβολάει τό σπίτι; Τί ἔγινε; - Ἦλθε ὁ παπάς παιδί μου καί μᾶς ἔκανε Ἁγιασμό

  Ο Ορθόδοξος Αγιασμός είναι ένα ζωντανό Θαύμα του Ουρανού…

Παίρνεις από την ίδια βρύση, την ίδια ώρα και ημέρα, δυο ποτήρια νερό. Το ένα το «διαβάζει» ο ιερέας, κάνοντας το νερό «Αγιασμό».
Το άλλο το αφήνεις χωρίς προσευχή. Μένουν και τα δυο ποτήρια εκτεθειμένα στον αέρα. Αποτέλεσμα; Το νερό που δεν έγινε Αγιασμός βγάζει φυσαλίδες, φθείρεται, και αλλοιώνεται.
Αντίθετα, το νερό που έγινε Αγιασμός, παρόλο που είναι κι αυτό εκτεθειμένο, παρόλο που πάρθηκε από την ίδια πηγή, και την ίδια στιγμή, παραμένει πάντα καθαρό και φρέσκο, λες και μόλις βγήκε από την πηγή.
* * *
Ο 70χρονος ηπειρώτης κληρικός Γ. Π., έλεγε το 1980: «Πρόσφατα γκρεμίσαμε το σπίτι, που έχτισε ο πάππους μου, τον περασμένο αιώνα. Και βρήκαμε στα Θεμέλια τον σπιτιού, και στις τέσσερις γωνίες, τέσσερα σφραγισμένα μπουκαλάκια, που μέσα είχαν Αγιασμό. Και ήταν το νερό πεντακάθαρο».
  • Ήταν (το νερό) κλεισμένο στο μπουκάλι.
  • Ήταν θαμμένο στη γη εκατό περίπου χρόνια.

Ἅγιος Γέρων Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης - ὑπέρ τοῦ γένους καί τῆς Πατρίδος


undefined
ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Υπέρ του γένους και της Πατρίδος

Ο Γέροντας, ξεριζωμένος από την βρεφική του ηλικία, και έχοντας ζήσει την φρίκη του πολέμου και της Κατοχής, γνώριζε από την πείρα του ότι το να «διάγωμεν ήρεμον και ησύχιον βίον» είναι μεγάλη ευλογία.
Αγαπούσε την Πατρίδα και έλεγε: «Και η Πατρίδα είναι μια μεγάλη οικογένεια». Δεν επεδίωκε το εθνικό μεγαλείο, την δόξα και την ισχύ με την κοσμική έννοια, αλλά την ειρήνη, την πνευματική άνοδο και την ηθική ζωή των πολιτών, για να μας βοηθά και ο Θεός. Ούτε επιζητούσε την ασφάλεια για να απολαμβάνουν οι άνθρωποι τις ανέσεις τους.
Σε κάποιον Έλληνα θερμό πατριώτη που ζούσε στην Αμερική και προσπαθούσε να προβάλλη την Ελλάδα, συνέστησε ν' αγωνισθή για να αγιάση και ύστερα να προβάλλη σωστά και πνευματικά και την Ελλάδα.

Όπως οι Προφήτες του Ισραήλ συμμετείχαν στην ζωή του έθνους ενεργά με τον τρόπο τους, προσεύχονταν, θρηνούσαν, έλεγχαν βασιλείς, κήρυτταν μετάνοια και προφήτευαν για τα επερχόμενα δεινά, το ίδιο και ο Γέροντας δεν ήταν αδιάφορος και απαθής στα θέματα της Πατρίδος. Ο προφήτης δεν ήταν εθνικιστής που έλεγε: «Διά Σιών ου σιωπήσομαι» . Το ίδιο και η στάση του Γέροντα ήταν καθαρά πνευματική.

Ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον



Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Τί μπορεῖ νά εἶναι πιό ὑπέροχο καί πιό εὐχάριστο ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον;

Τό νά ἀγαπᾶ κανεῖς εναι μακαριότητα, τό νά μισεῖ εἶναι βασανιστήριο.

Ὅλος νόμος καί οἱ προφῆτες συνοψίζονται στήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον1.

ἀγάπη πρός τόν πλησίον εἶναι τό μονοπάτι πού ὁδηγεῖ στήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, γιατί Χριστός, ἀληθινός Θεός2, εὐδόκησε νά ντυθεῖ μυστικά τόν κάθε πλησίον μας.

Μή νομίζεις, ἀγαπητέ μου ἀδελφέ, πώς ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον μας εἶναι μέσα ἤ ἔστω κοντά στήν πεσμένη καρδιά μας. Γιατί ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης εἶναι ἐντολή πνευματική, ἐνῶ ἡ καρδιά μας εἶναι σαρκική. Ἡ ἐντολή εἶναι νέα, ἐνῶ ἡ καρδιά μας εἶναι παλαιά.


Μέ τήν πτώση τῶν προπατόρων μας στήν παρακοή καί τήν ἁμαρτία, φυσική μας ἀγάπη ἀλλοιώθηκε ἀνεπανόρθωτα. Πρέπει, λοιπόν, νά τή νεκρώσουμεἔτσι μᾶς προστάζει Χριστόςκαί νά ἀντλήσουμε ἀπό τό Εὐαγγέλιο τή θεία ἀγάπη πρός τόν πλησίον, τήν ἀγάπη «ἐν Χριστῶ».

Ὅλα τά χαρακτηριστικά τοῦ νέου ἀνθρώπου, τοῦ ἀναγεννημένου ἀπό τόν Χριστό, πρέπει νά εἶναι νέα, καινούρια. Κανένα ἀπό τά παλαιά χαρακτηριστικά του δέν τοῦ ταιριάζει πιά.

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: Τά Λειτουργικά Σκεύη


Για την τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και των άλλων Μυστηρίων ή Ιεροπραξιών απαιτείται ή χρήση διαφόρων σκευών, αποκλειστικά για το σκοπό αυτό. Αυτά είναι:
α. Το Άγιο Ποτήριο
Ποτήρι χρυσό ή αργυρό με υψηλή βάση, στο όποιο ρίχνεται ο οίνος και το ύδωρ την ώρα πού τελείται ή Άγία Προσκομιδή. Στη Θεία Λειτουργία άγιαζόμενα μετατρέπονται σε Αίμα Χρίστου. Μέσα στο Άγιο Ποτήριο τίθεται και το Σώμα του Χρίστου, μετά τον καθαγιασμό απ’ οπού μεταλαμβάνουν οι πιστοί.

Εικονίζει το Ποτήριο εκείνο στο όποιο ο Κύριος Ιερούργησε και παράδωσε στους Αποστόλους το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας (Λουκ. κβ', 20).

β. Ό Δίσκος ή το Άγιο Δισκάριο
Μικρός, αβαθής, στρογγυλός δίσκος, χρυσός ή αργυρός, στον όποιο τοποθετείται, την ώρα πού τελείται ή Προσκομιδή, ο Αμνός και αγιάζεται στον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων. Ομοίως πάνω σ' αυτόν τοποθετούνται οι μερίδες της Παναγίας, των Αγίων (των εννέα Ταγμάτων), των ζώντων και τεθνεώτων.

Συμβολίζει τη φάτνη της Βηθλεέμ, τη νεκρική κλίνη και τη γη.

γ. Ή Λαβίδα
Ό αρχαίος τρόπος μεταλήψεως των πιστών ήταν αυτός πού τηρείται σήμερα από τους Λειτουργούς πρώτα το Σώμα του Χρίστου από το Δίσκο και μετά το Αίμα από το Ποτήριο. Ή λέξη λαβίδα δήλωνε τότε μεταφορικά τη «λαβίδα» των ιερατικών δακτύλων και χεριών, με τα όποια το Άγιο Σώμα εισαγόταν στα στόματα των πιστών. Το κοχλιάριο (κουταλάκι) χρησιμοποιήθηκε αργότερα τοπικά και γενικεύθηκε το 10ο αιώνα, αλλάζοντας τον τρόπο Μεταλήψεως. Ή ονομασία όμως της λαβίδας έμεινε στο κουταλάκι.

Συμβολίζει τη λαβίδα των Σεραφείμ πού είδε στο δράμα του ο Ησαΐας.

δ. Ό Αστερίσκος
Σταυροειδές έλασμα το όποιο συγκρατεί το κάλυμμα πάνω από το Δισκάριο, όταν ο Λειτουργός μετά το πέρας της Ακολουθίας της Αγίας Προσκομιδής «καλύπτει» τα προετοιμασθέντα Δώρα.
Συμβολίζει το στερέωμα του ουρανού και τον αστέρα των Μάγων.

Ἡ Ἁγία Νίνα ἡ Ἱσαπόστολος καί ἡ Ἱερά Μονή στό Bodbe τῆς Γεωργίας

Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΓΙΑ ΝΙΝΑ

Ισαπόστολος της Γεωργίας και εξαδέλφη του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου

Ενσωματωμένη εικόνα 1

Γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αιώνος στην Καππαδοκία. Κατάγονταν από αριστοκρατική οικογένεια. Πατέρας της ο Ζαβουλών, φημισμένος στρατιωτικός στην αυτοκρατορική αυλή της Ρώμης. Μητέρα της η Σωσσάνα, αδελφή του Πατριάρχου Ιερουσαλύμων Ιουβενάλιου.
Όταν η Αγία Νίνα έγινε δώδεκα χρονών, οι γονείς της αποφάσισαν να αφιερώσουν την υπόλοιπη ζωή τους στον Θεό. Πούλησαν όλη την περιουσία τους και την μοίρασαν στους φτωχούς. Ο Ζαβουλών έφυγε και εξαφανίστηκε στην έρημο του Ιορδάνου. Η Σωσσάνα όμως, έφυγε στα Ιεροσόλυμα και από τον επίσκοπο αδελφό της τοποθετήθηκε διακόνισσα, στον ιερό ναό της Αναστάσεως του Κυρίου, για να φροντίζει τις φτωχές και άρρωστες γυναίκες. Την Αγία Νίνα παρέδωσαν στη ευλαβέστατη γερόντισσα Νιοφόρα για να την αναθρέψει.
Η Αγία Νίνα έμαθε καλά την Αγία Γραφή και τα λειτουργικά κείμενα. Όταν έμαθε την ιστορία του άρραφου χιτώνα, άρχισε να προσεύχεται στην Υπεραγία Θεοτόκο να την αξιώσει να προσκυνήσει τον χιτώνα του Κυρίου. Η Παναγία εισάκουσε τις προσευχές της και δίνοντάς της στο χέρι έναν σταυρό κατασκευασμένο από κληματόβεργες, για να την προστατέψει από ορατό και αόρατο εχθρό, της είπε να πάει στη Γεωργία να κυρήξει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και να βρει τον άρραφο χιτώνα Του.
Όταν ξύπνησε η Αγία Νίνα, είδε να κρατά στο χέρι της - στην πραγματικότητα - τον σταυρό, ο οποίος φυλάσσεται επαργυρωμένος μέχρι σήμερα στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Σιών, στην Τυφλίδα της Γεωργίας.
Με την βοήθεια αυτού του Ιερού Σταυρού, δοσμένον από τα χέρια της Παναγίας μας, κήρυξε η Αγία Νίνα το Ευαγγέλιο και βρήκε επίσης τον άρραφο χιτώνα. Έκανε θαύματα πολλά -πίστεψε ακόμα και ο ειδωλολάτρης βασιλεύς Μίριαν από θαύμα που έκανε και στον ίδιο- και ζήτησε μαζί με την Αγία Νίνα, από τον Μέγα Κωνσταντίνο στο Βυζάντιο, ομάδες μορφωμένων Ορθοδόξων ιερέων, να πάνε στην Γεωργία και να βαπτίσουν όλον τον λαό της, 5.000.000 κατοίκους στους ποταμούς Κούρα και Αράγβι, και να θεμελιώσουν την εκκλησία του Χριστού.

Γέροντας Ἐφραίμ Ἀριζόνας: Ἡ προσευχή πού ἔκανα μέ δάκρυα ὅταν ἐξομολογοῦσα στόν Καναδά

Όταν εξομολογούσα στον Καναδά, λυπόμουν τους ανθρώπους κι έκανα νοερώς με δάκρυα αυτήν την προσευχή κατά την ώρα της εξομολογήσεως.
«Κύριε αξίωσέ με, να αγαπώ τους ανθρώπους, όπως Συ τους αγαπάς. Να τους συγχωρώ, όπως Συ τους συγχωρείς.

ΕΙΠΕ ἕνας μοναχός: ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ καί τήν τελευταία καμπάνα ἅγιος ἄγγελος ...

ΕΙΠΕ ἕνας μοναχός: ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ καί τήν τελευταία καμπάνα ἅγιος ἄγγελος σημειώνει τό ἀπουσιολόγιο καί τό καταθέτει στό οὐράνιο στρατηγεῖο.


http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_940.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 14 Ἰανουαρίου


Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 14 Ἰανουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

14 Ἰανουαρίου. ✝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα


ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυριακῆς μετά τά Φῶτα. (Ἐφεσ. δ΄ 7-13)
Εφ. 4,7              Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.
Εφ. 4,7                      Εις τον καθένα δε από ημάς εδόθη η χάρις, τα χαρίσματα και αι δωρεαί, σύμφωνα με το μέτρον, με το οποίον δικαίως και σαφώς μοιράζει ο Χριστός τας δωρεάς του. (Ας μη υπάρχουν, λοιπόν, ζηλοφθονίαι μεταξύ σας, διότι τα χαρίσματα είναι δώρα του Θεού, δια την εξυπηρέτησιν όλων).