Σελίδες

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

75 Ψαλμός, στίχοι 9-13, Ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠκούτισας κρίσιν, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

75 Ψαλμός, στίχοι 9-13, Ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠκούτισας κρίσιν, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-11-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.gr/,h..., Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3: http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Ἡ ὑπομονή»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους
τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου


Ὅσο ὁ ἄνθρωπος περιφρονεῖ τόν κόσμο καί συνέχεται ἀπό τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, τόσο περισσότερο τόν ἐπισκιάζει ἡ Θεία Χάρη καί αἰσθάνεται τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός εὐλογεῖται ἀπό τόν Κύριο ,πού τοῦ στέλνει πλούσιο τό ἔλεός Του καί τόν σκεπάζει σ’ ὅλη του τή ζωή.

 Ὁ Θεός ἐπιτρέπει θλίψεις καί δοκιμασίες γιά νά Τόν πλησιάσουμε περισσότερο. Τίς θλίψεις δέν πρέπει νά τίς ἀποφεύγουμε, ἀλλά νά τίς ἐπιδιώκουμε γιατί ἔτσι θά δοκιμασθεῖ ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Θεό.
 Ὁ φτωχός Λάζαρος, πού ἀναφέρει τό ἱερό Εὐαγγέλιο, ὑπέμεινε καρτερικά τή στέρηση τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Κι ἔτσι τόν ἄμειψε ὁ Θεός, βάζοντάς τον στούς κόλπους τοῦ Ἀβραάμ. Ὁ Θεός εἶναι πάντοτε κοντά μας καί προπαντός στίς θλίψεις μας καί στίς στενοχώριες. Οἱ δοκιμασίες μᾶς φωνάζουν δυνατά καί καλοῦν τόν Θεό, κι’ Αὐτός, σάν καλός γιατρός πού θέλει τή θεραπεία μας, ἔρχεται καί ἀφαιρεῖ τά σάπια τμήματα, δηλαδή τά πάθη, τά ὁποῖα βασανίζουν τήν ψυχή μας. Στή σκληρότητα τῆς ψυχῆς μας, δείχνει πολλή φιλανθρωπία. Ὅσο σκληρά καί ἀπότομα κι’ ἄν φέρεται ἕνα παιδί στόν πατέρα του, ὁ πατέρας τό ἀγαπάει καί φροντίζει μέ κάθε μέσο νά τό ἐπαναφέρει στό σωστό δρόμο. Μπορεῖ νά τόν πληγώνει ἡ συμπεριφορά τοῦ παιδιοῦ, ἀλλ’ αὐτός σάν στοργικός πατέρας φροντίζει γιά τή θεραπεία του. Τό ἴδιο, καί σέ ἀσύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό, κάνει καί ὁ ἐπουράνιος Πατέρας μας, πού ἀνέχεται τά σφάλματά μας καί φροντίζει μέ κάθε μέσο νά μᾶς ἐπαναφέρει στό δρόμο Του.
 Ὅταν δέν ὑπομένεις τις θλίψεις, γνώριζε ὅτι δέν ἀγαπᾶς ἀληθινά τόν Θεό καί μέσα σου ζεῖ περισσότερο ὁ κόσμος, παρά  Ἐκεῖνος. Ἡ ἀρρώστια καί ἡ φτώχεια ἄς μή σέ φοβίζουν, γιατί ἔχεις βοηθό τόν Χριστό. Αὐτός εἶναι ἡ ἐλπίδα σου καί ἡ χαρά σου. Πάνω ἀπό τήν ἀγάπη γιά τό σῶμα σου πρέπει νά ἔχεις τήν ἀγάπη πρός τόν  Θεό. Ὅταν ἡ ψυχή σου εἶναι γυμνή ἀπό ἀρετές, γνώριζε καλά ὅτι δέν πρόκειται νά πλησιάσεις τόν Κύριο. Ἄν θέλεις νά ἑνωθεῖς μαζί  Του πρέπει ν’ ἀκολουθήσεις τόν δρόμο τῶν ἁγίων Πατέρων, πού θυσίασαν τά πάντα γιά τήν ἀγάπη Του. Τά ἄφησαν ὅλα, γιά νά βροῦν τόν πολύτιμο μαργαρίτη, τόν Χριστό.

Πῶς νά προσευχόμαστε σωστά, Ἁγίου Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου


Να προσεύχεσθε στον Θεό με ανοικτά τα χέρια. Αυτό είναι το μυστικό των αγίων. Μόλις άνοιγαν τα χέρια τους, τους επεσκέπτετο η θεία χάρις. Οι Πατέρες της Εκκλησίας χρησιμοποιούν ως πιο αποτελεσματική τη μονολόγιστη ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». 
Το κλειδί για την πνευματική ζωή είναι η ευχή. Την ευχή δεν μπορεί κανείς να τη διδάξει, ούτε τα βιβλία, ούτε ο γέροντας, ούτε κανείς. Ο μόνος διδάσκαλος είναι η θεία χάρις. Αν σας πω ότι το μέλι είναι γλυκό είναι ρευστό είναι έτσι κι έτσι, δεν θα καταλάβετε, αν δεν το γευθείτε. Το ίδιο και στην προσευχή, αν σας πω, «είναι έτσι, νιώθεις έτσι» κ.λπ. δεν θα καταλάβετε, ούτε θα προευχηθείτε, «ει μη εν Αγίω Πνεύματι». 
Μόνο το Πνεύμα το Άγιον μόνο η χάρις του Θεού μπορεί να εμπνεύσει την ευχή. 
Μόλις ακούσετε προσβλητικό λόγο, λυπάσθε και μόλις σας πουν καλό λόγο, χαίρεσθε και λάμπετε; Μ’ αυτό δείχνετε ότι δεν είστε έτοιμοι, δεν έχετε τις προϋποθέσεις. Για να έλθει η θεία χάρις, πρέπει ν’ αποκτήσετε τις προϋποθέσεις, την αγάπη και την ταπείνωση, διαφορετικά δημιουργείται αντίδραση. Για να μπείτε σ’ αυτή τη «φόρμα», θα ξεκινήσετε απ’ την υπακοή. Πρέπει πρώτα να δοθείτε στην υπακοή, για να έλθει η ταπείνωση. Βλέποντας την ταπείνωση, ο Κύριος στέλνει τη θεία χάρι κι έπειτα έρχεται μόνη, αβίαστα η προσευχή. Αν δεν κάνετε υπακοή και δεν έχετε ταπείνωση, η ευχή δεν έρχεται και υπάρχει φόβος πλάνης. Να ετοιμάζεσθε σιγά σιγά απαλά απαλά και να κάνετε την ευχή μέσα στο νου. Ό,τι είναι στο νου, είναι και στην καρδιά. 
Μόνο με τη θεία χάρι μπορείς να προσευχηθείς. Καμία προσευχή δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη θεία χάρι. … μόνο Αυτός που }κατέχει τη θεία σοφία μπορεί να δοξολογήσει, καθώς πρέπει τον Θεό. Και ο Κύριος μόνο δίδει χάρι προς τούτο. Όταν έλθει η χάρις όταν έλθει η αγάπη, λέεις το όνομα «Χριστός» και γεμίζει ο νους, γεμίζει κι η καρδιά. Η αγάπη αυτή η λαχτάρα αυτή έχει και βαθμούς. 

«Πῶς μίλησες μέ τόν Γέροντα; Ἔχει πεθάνει!»

 Όταν είχε κοιμηθεί ο Γέροντας [ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης], ήρθε μία κοπέλα από την Αυστραλία για να τον επισκεφθεί. Δεν ήξερε ότι είχε πεθάνει. Όταν ήρθε στο μοναστήρι, είδε ότι έξω δεν υπήρχε κόσμος, βρήκε την πόρτα ανοιχτή και ανέβηκε τροχάδην επάνω στο κελλάκι του. Είδε, παραδόξως, τον Γέροντα να κάθεται στο κρεβάτι, μίλησε μαζί του αρκετή ώρα, είπε ό,τι ήθελε να πει, πήρε τις απαντήσεις και πολύ χαρούμενη, κατέβαινε την σκάλα.

  Εκείνη την στιγμή εμφανίστηκε μια αδελφή. Εν τω μεταξύ η πόρτα ήταν κλειστή. Της λέει: «Εσύ πώς βρέθηκες μέσα; Πώς μπήκες;».

Χαλκίδος Νικόλαος:Ἕνας μητροπολίτης ἀκραιφνής ὀρθόδοξος, ἀπό ἐκείνους πού ἀντιστάθηκαν σθεναρά στήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ...

Προς τας Ιεράς Μονάς και Ι. Ησυχαστήρια
Αδελφοί μου,

Άρχισε το Τριώδιο, προχώρησε η νηστεία και μετά χαράς έρχομαι και πάλι σε μια επαφή αισθητότερη μαζί σας. Αγαπητοί μου μοναχοί, η σκέψις μου φέτος πιο πολύ βρίσκεται κοντά σας, και η προσευχή μου εσωτερικά σας συνοδεύει.
Φαίνεται ο χειμώνας που περνάμε είναι βαρύς. Το κρύο πολύ. Οι δυσκολίες μεγάλες. Τα προβλήματα ποικίλα. Οι ερωτήσεις πολύπλοκες και φέρνουν πολύ κόσμο σε αγωνία ή αδιαφορία: Σαν να χάνουν την αίσθηση της παρουσίας της Εκκλησίας – μέσα σ’ όλες τις κοσμογονίες – και έτσι, χωρίς να το καταλάβουν, χάνουν την αίσθηση της ζωής: του τί είναι ο άνθρωπος. Τί είναι ο Θεός-Πατέρας. Ποιό είναι το νόημα της ζωής και της υπάρξεώς μας.
Για όλα αυτά σας παρακαλώ αδελφοί μου μοναχοί, ζήσετε την κλήσι σας ολοκληρωτικά, ιδιαίτερα σε τούτη τη μεγάλη Τεσσαρακοστή των προβλημάτων και του χειμώνα που περνάμε. Κουραστείτε πιο πολύ στην άσκηση για να αναπαυθείτε, αναπαύοντας πολλούς.
Περάστε τις πύλες τις μετανοίας που μας ανοίγει το Τριώδιο. Προχωρείστε βαθιά στις τρίβους της σωτηρίας που μας ευθύνει η Θεοτόκος.
Όταν είναι χειμώνας, νιώθεις πιο πολύ την χάρη της ζεστασιάς, αν έχεις ζεστό σπίτι. Όταν ενσκύπτει θύελλα μεγάλη, απολαμβάνει πιο πολύ τη δύναμη του το δέντρο που έχει βαθιές ρίζες.
Όταν είναι πείνα μεγάλη, νιώθεις πιο πολύ τη γλύκα του ζεστού ψωμιού, που σου ετοιμάζει η μητέρα σου.
Και τώρα έχουμε χειμώνα, θύελλα και πείνα. Αλλά εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε σπίτι, έχουμε ρίζες και ψωμί.

«Ἀπό τό Θεό οἱ χαρές ἀπό τό Θεό καί οἱ θλίψεις»



Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Από το βιβλίο
΄΄Χειραγωγία
στην
πνευματική ζωή΄΄

(αποσπάσματα επιστολών)

Στη γη οι θλίψεις είναι περισσότερες από τις χαρές. Και όπως στέλνονται οι δεύτερες από το Θεό, έτσι παραχωρούνται και οι πρώτες απ Αυτόν. Για διάφορους λόγους. Άλλοτε για να συνέλθουμε από την πνευματική νάρκη. Άλλοτε για να κόψουμε κάποιαν αμαρτία. Άλλοτε για να καθαρθούμε με τη μετάνοια. Άλλοτε για να φανερώσουμε την αφοσίωσή μας στον Κύριο. Εμείς, πάντως, σ όλες τις περιπτώσεις οφείλουμε να δείχνουμε ανδρεία και υπομονή, τόσο για τη δόξα του Θεού όσο και για τη δική μας πνευματική προκοπή.
Για κάποιον από τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, παραχώρησε ο Θεός να σας βρούν κι εσάς θλίψεις. Να προσέχετε τον εαυτό σας και να μην αντιστέκεστε στο θείο θέλημα. Απεναντίας, να έχετε εμπιστοσύνη στα σοφά και αγαθά κρίματα του Κυρίου.

Υπομονή στις θλίψεις

Δεν είναι εύκολο να υπομένουμε καρτερικά και ψύχραιμα κάθε θλίψη, προπαντός όταν είναι βαρειά. Αλλά το βάρος είναι πολύ μεγάλο την ώρα της συμφοράς και για λίγο έπειτα απ αυτήν. Ύστερα, σιγά-σιγά, γίνεται πιο ελαφρό. Ο χρόνο, βλέπετε, είναι ο καλύτερος γιατρός. Διώχνει τον πόνο, στεγνώνει τα δάκρυα, φέρνει τη λήθη, ξαναδίνει στη ζωή τον κανονικό της ρυθμό… Έτσι θα γίνει και με τη δική σας συμφορά. Κάντε κουράγιο, και η λύπη σας θα επουλωθεί.

«'Αγαπήσωμεν ἀλλήλους»

«ΑΓΑΠΗΣΩΜΕΝ ΑΛΛΗΛΟΥΣ»

Αγίου Τύχωνος του Ζαντόνσκ

Από το βιβλίο
Πορεία προς τον ουρανό

1. Ὁλοι μας χάσαμε με την παρακοή τον Παράδεισο΄ λυτρωθήκαμε όμως με το αίμα του Χριστού, του Υιού του Θεού, «του αγαπήσαντος ημάς και παραδόντος εαυτόν υπέρ ημών»» (Γαλ. 2, 20) .

«Αγαπήσωμεν» λοιπόν, «αλλήλους»».

2. Ὁλους μας αγάπησε ο Θεός τόσο, «ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή ἐδωκεν, ινά πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ έχει ζωήν αιώνιον» (Ιω.3, 16) .

«Αγαπήσωμεν», λοιπόν , «αλλήλους».

3. Σ ὀλους μας έδωσε ο Θεός το λόγο Του τον άγιο σαν λυχνάρι που φέγγει στο σκοτάδι. Ο λόγος Του αυτός μας διδάσκει την αγάπη και την αγαθοεργία.

«Αγαπήσωμεν, λοιπόν, «αλλήλους».

4. Ὁλοι μας σε μια πίστη έχουμε κληθεί΄σ ένα Θεό πιστεύουμε, στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα. Αυτός μας αγαπάει.

«Αγαπήσωμεν», λοιπόν «αλλήλους».

5. ΄Ολοι μας σ ένα Θεό προσευχόμαστε, ένα Θεό ικετεύουμε, προσκυνάμε, υμνούμε, δοξολογούμε.

«Αγαπήσωμεν» λοιπόν «αλλήλους»,όπως κι Εκείνος μας αγαπάει.

Συζυγικές σχέσεις. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΟΜΙΛΙΕΣ (ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΠΟΡΙΕΣ) ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ Ο π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΑΜΟ

https://www.youtube.com/watch?v=5MlMxg5PL_4

Ὕμνος στόν Ἅγιο Ἀρχάγγελο Μιχαήλ. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΜΙΧΑΗΛ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Είναι λαμπρότεροι και ταχύτεροι από το φως- ελαφρύτεροι και πιο δροσεροί από τον αέρα στα βουνά είναι ενδεδυμένοι με φως, το φως του Δημιουργού τους. Είναι αυτοί οι ακούραστοι εργάτες του έργου του Χριστού!

Μεριμνούν γιά τούς ανθρώπους! Μοναδική τους έγνοια: πώς θά επιστρέψουν τον άσωτο υιό στον Θεό, πώς θά επιστρέψουν τούς μικρότερους αδελφούς τους από την ξένη χώρα στις πανευφρόσυνες αυλές του Οικοδεσπότου!

Μιχαήλ, ο αρχιστράτηγος, ο πρωτοστάτης: ότι είναι η Αφροδίτη ανάμεσα στ' αστέρια, είναι αυτός ανάμεσα στους αγγέλους!

Προστρέχει σε κάθε μετανοημένο, γιά να τον υψώσει προς τον Θεό.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

 'Ηχος γ'. Την ωραιότητα. Βάθη του Πνεύματος, Πάτερ ηρεύνησας όθεν εξέμαθες, ρήματα άρρητα και χρυσορρόας ποταμός εδείχθης τοις Ορθοδόξοις Σάββα γαρ θεόφρονος την οδόν ηκολούθησας του Λαού γενόμενος Ποιμενάρχης Χριστόψυχος διό πανευγνωμόνως την μνήμην, Νικόλαε Άγιε, τιμώμεν σου.

 

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 12 Μαρτίου


Ἀκοῦστε τὸ βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας ποὺ ἑορτάζουν σήμερα 12 Μαρτίου


Γιὰ νὰ κατεβάσετε καὶ νὰ ἀποθηκεύσετε τὴν ὁμιλία σὲ mp3 πατῆστε  ΕΔΩ (δεξὶ κλὶκ ἀποθήκευση ὡς, ἢ ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)
anavaseis.blogspot.com

12 Μαρτίου Συναξαριστής. Θεοφάνους Ὁμολογητού, Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου, Φινεὲς δικαίου, Ἀαρῶν Πρεσβυτέρου, τῶν Ἁγίων ἐννέα Μαρτύρων ἐν Περσίδι, Συμεὼν τοῦ νέου Θεολόγου, Συμεὼν τοῦ Εὐλαβοῦς, Λαυρεντίου Μάρτυρος, Δημητρίου βασιλέως.

 Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητὴς Ἐπίσκοπος Σιγριανὴς (ἑορτὴ Θεοφάνης)

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητής, γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 760 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὴν Θεοδότη. Σὲ ἡλικία ὀκτὼ ἐτῶν ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ ἡ μητέρα του ἀνέλαβε τὸ δύσκολο ἔργο τῆς ἀνατροφῆς, τῆς διαπαιδαγωγήσεως καὶ τῆς μορφώσεως τοῦ υἱοῦ της Θεοφάνους.
Ὁ Ὅσιος, κατὰ παράκληση τῆς μητέρας του, νυμφεύθηκε σὲ νεαρὴ ἡλικία τὴν εὐσεβῆ καὶ πλούσια Μεγαλῶ. Ὁ γάμος αὐτός, ποὺ ἦταν ἀντίθετος γιὰ τὴ μοναχικὴ ζωὴ ποὺ ἐπιθυμοῦσε ὁ Ὅσιος, διαλύθηκε. Ἡ μὲν σύζυγος αὐτοῦ ἔγινε μοναχὴ στὴ μονὴ τῆς Πριγκίπου καὶ μετονομάσθηκε Εἰρήνη, ὁ δὲ Ὅσιος κατέφυγε, τὸ 781 μ.Χ., στὴ μονὴ τοῦ Μεγάλου Ἀγροῦ στὴ Σιγριανὴ καὶ ἐκεῖ ἐκάρη μοναχὸς ὑπὸ τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς.
Ἀπὸ τὴ μονὴ αὐτή, ὡς λόγιος καὶ ἐνάρετος μοναχός, προσκλήθηκε μαζὶ μὲ ἄλλους ἡγουμένους διαπρεπεῖς, τὸν ἡγούμενο τῆς μονῆς Σακουδίωνος Πλάτωνα, τοὺς μοναχοὺς Νικηφόρο καὶ Νικήτα ἀπὸ τὴ μονὴ Μηδικίου, τὸ μοναχὸ Χριστόφορο ἀπὸ τὴ μονὴ τοῦ Μικροῦ Ἀγροῦ, στὴν Ἑβδόμη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Νίκαιος, τὸ ἔτος 787 μ.Χ.