Σελίδες

Σάββατο 25 Αυγούστου 2018

Ἡ καταδίκη τῶν μνησικάκων καί τά εἴδη τῆς μνησικακίας, Ἐπ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ καταδίκη τῶν μνησικάκων καί τά εἴδη τῆς μνησικακίας, Ἐπ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-8-2018 (κήρυγμα, Κυρ. ΙΑ΄ Ματθ.), Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.gr/,h..., http://agiapsychanalysi.blogspot.gr , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3: http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (: Κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο, κεφ. 21, χωρία 33 ἔως 46) Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τῆς ἀμπέλου καί τῶν κακῶν διαχειριστῶν της ( ὁμιλία ΞΗ΄ ἀπό τό Ὑπόμνημα τοῦ ἁγίου στό Κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο)


Αποτέλεσμα εικόνας για ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

«Ἄλλην παραβολν κούσατε. νθρωπός τις ν οκοδεσπότης, στις φύτευσεν μπελνα κα φραγμν ατ περιέθηκε κα ρυξεν ν ατ ληνν κα κοδόμησε πύργον, κα ξέδοτο ατν γεωργος κα πεδήμησεν(:Ακούστε και άλλη παραβολή: ένας άνθρωπος οικοδεσπότης φύτεψε αμπέλι και ύψωσε γύρω από αυτό ένα φράκτη και έσκαψε μέσα σε αυτό ένα πατητήρι και μία δεξαμενή και έκτισε πύργο, για να μένουν οι εργάτες και οι φύλακες· εμπιστεύτηκε αυτό σε κάποιους γεωργούς και αναχώρησε σε άλλη χώρα).
τε δ γγισεν καιρς τν καρπν, πέστειλε τος δούλους ατο πρς τος γεωργος λαβεν τος καρπος ατοῦ(:Όταν λοιπόν πλησίασε ο καιρός του τρυγητού, έστειλε τους δούλους του στους γεωργούς, για να πάρουν τους καρπούς που αυτός δικαιούνταν). κα λαβόντες ο γεωργο τος δούλους ατο ν μν δειραν, ν δ πέκτειναν, ν δ λιθοβόλησαν(:Οι γεωργοί, όμως, όντας μοχθηροί και άπληστοι, συνέλαβαν τους δούλους και άλλον έδειραν, άλλον φόνευσαν, άλλον λιθοβόλησαν). πάλιν πέστειλεν λλους δούλους πλείονας τν πρώτων, κα ποίησαν ατος σαύτως(:Πάλι ο οικοδεσπότης έστειλε άλλους δούλους, περισσοτέρους από τους πρώτους και έκαμαν και σε αυτούς τα ίδια). στερον δ πέστειλε πρς ατος τν υἱὸν ατο λέγων· ντραπήσονται τν υόν μου(:Ύστερα δε έστειλε προς αυτούς τον υιό του λέγοντας: ‘’Οι άνθρωποι αυτοί θα ντραπούν τουλάχιστον το παιδί μου’’). ο δ γεωργο δόντες τν υἱὸν επον ν αυτος· οτός στιν κληρονόμος· δετε ποκτείνωμεν ατν κα κατάσχωμεν τν κληρονομίαν ατοῦ(:Οι γεωργοί όμως, όταν είδαν τον υιό, είπαν μεταξύ τους: ‘’Αυτός είναι ο κληρονόμος· ελάτε, ας τον φονεύσουμε και ας καταλάβουμε οριστικά πλέον εμείς την κληρονομία του). κα λαβόντες ατν ξέβαλον ξω το μπελνος, κα πέκτειναν(:Και αφού τον συνέλαβαν, τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι και εκεί τον φόνευσαν).
ταν ον λθ κύριος το μπελνος, τί ποιήσει τος γεωργος κείνοις;(: Μετά από τη διήγηση της παραβολής ρώτησε ο Χριστός τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους του λαού: “όταν λοιπόν έλθει ο κύριος του αμπελώνα, τι θα κάμει στους γεωργούς εκείνους;”).

Ὅσιος Βασιλίσκος τῆς Σιβηρίας. Ἡ χάρη καί τά δῶρα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς. Ἐπιλογή ἀπό τίς σημειώσεις πού κρατοῦσε ὁ μαθητής του Ὅσιος Ζωσιμᾶς



Ο  μοναχός της Σιβηρίας  και  άγιος γέροντας, γεννήθηκε περίπου. 1740. Πέθανε στην πόλη Τουρινσκ στις 29 Δεκεμβρίου 1824 και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Τορίνο
Κάποτε έγινε το εξής: Προσευχόταν καθιστός αρκετή ώρα κι ύστερα θέλησε να σηκωθεί, γιά να επισκεφτεί το μαθητή του. Ξαφνικά όμως ένιωσε μια ασυνήθιστη κι εξαιρετικά έντονη ηδονή, μια κίνηση σ’ όλο του το σώμα και κυρίως στήν καρδιά του. ’Ένιωσε τήν προσευχή μέσα του ασυνήθιστα ευδιάκριτη, πολύ καθαρή κι άρχισε να επικεντρώνει τήν προσοχή του εκεί. Και τότε άρχισε να αισθάνεται ακόμα περισσότερη ηδονή στήν καρδιά του, σε κάθε προφορά των λόγων «Κύριε Ιησού Χριστέ...». Το παρατηρούσε με έκπληξη αυτό, ένιωθε μέσα του παραμυθία κι η ηδονή γινόταν όλο και πιο έντονη, εξελισσόταν σε μια φλεγόμενη Αγάπη γιά το Θεό. Σκεφτόταν με τί θά μπορούσε να παρομοιάσει τήν ηδονή αυτή, μα δεν έβρισκε κάτι γιά να τη συγκρίνει.

Τήν μετέφεραν σάν ἕνα «ἄψυχο φορτίο» καί ἔφυγε περπατώντας!

Η Μυροβλύτισσα αγία Θεοδώρα η εν Θεσσαλονίκη.

  Μια Θεσσαλονικιά που την έλεγαν Αυξεντία, ήταν από την μέση και κάτω παράλυτη και ακίνητη. Όταν οι συγγενείς της άκουσαν τα σημεία και τέρατα, που έκανε η θαυματουργός αγία Θεοδώρα, την σήκωσαν σαν ένα άψυχο φορτίο και την μετέφεραν στον τάφο της. 

Ο τάφος βρισκόταν στο μοναστήρι στο οποίο έζησε η Αγία και το οποίο είναι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Ἐφαρμοσμένη Zeitgeist-ική συλλογιστική

ΕΦΑΡΜΟΣΜΕNH ZEITGEIST-ΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ

(ήταν ο Ναπολέων ηλιακή θεότητα;)
Η άρνηση της ύπαρξης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι ένα πολύ παλιό παραμύθι. Τα πνευματικά του δικαιώματα δεν ανήκουν στους Zeitgeist-ές, ούτε και τα διεκδικούν. Και ενώ η άρνηση της ύπαρξης άλλων ιστορικών προσώπων, δεν θα είχαν καμιά επίδραση στην ιδιωτική και δημόσια ζωή μας, η άρνηση της ύπαρξης του Σωτήρα του ανθρωπίνου γένους έχει επιπτώσεις καταλυτικές και καταστροφικές στην παρούσα ζωή, πολύ δε περισσότερο στην μέλλουσα.
Αυτός είναι ο βασικός λόγος που οι εχθροί της πίστεώς μας ανάλωσαν και αναλώνουν χρόνο και κόπο για να μας πείσουν ότι δεν υπήρξε, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας στις Απολογητικές Μελέτες του. Ένας από τους παλαιούς αρνητές ήταν ο Charles Francois Dupuis (1742 – 1809), Φράγκος πολυμαθής. Στο μνημειώδες έργο του Origine de tous les Cultes,ou la Réligion Universelle,  με πρώτη έκδοση το 1795, διετύπωσε τις θέσεις που με «θρησκευτική» ευλάβεια αναπαράγουν σήμερα όλοι σχεδόν οι μη σοβαροί αρνητές της ύπαρξης του Ιησού.
Πιο συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι ο Χριστιανισμός ήταν μια πιο εξελιγμένη μορφή ηλιοκεντρικής λατρείας. Για τον Dupuis ο Ιησούς Χριστός ήταν ο ήλιος, οι δώδεκα απόστολοί Του ήταν προσωποποίηση των δώδεκα ζωδίων. Γι’ αυτό και η γέννησή Του συμπίπτει με την ακμή του χειμώνα, οπότε οι νύκτες έχουν την μεγαλύτερη διάρκεια και ο ήλιος φαίνεται να έχει νικηθεί από τις δυνάμεις του σκότους. Η ανάστασή Του συμπίπτει με την ανατολή της άνοιξης, οπότε οι μέρες ξεκινούν να μεγαλώνουν και το φως σταδιακά αρχίζει να θριαμβεύει έναντι του σκότους.
Κανονικά, θα έπρεπε εφόσον ο Ιησούς Χριστός αντιπροσωπεύει στην σκέψη του Dupuis τον ήλιο, η γέννησή του να συμπίπτει με την εαρινή ισημερία και ο θάνατός του με την χειμερινή, άλλα ήδη σε προηγούμενα κεφάλαια απορρίφθηκαν αυτά, οπότε δεν χρειάζεται να επανερχόμαστε. Απλώς για άλλη μια φορά προκαλούν έκπληξη αυτές οι παραδοξολογίες. Το άρθρο αυτό στηρίζεται ακριβώς στις παραδοξότητες αυτής της συλλογιστικής.
Όπως και σήμερα, έτσι και τότε οι απόψεις αυτές δεν έμειναν αναπάντητες. Ο Jean-Baptiste Pérès κατέδειξε τις αυθαιρεσίες και τους παραλογισμούς του Dupuis με σατυρικό τρόπο. Απάντησε με το έργο του Comme quoi Napoléon n’a jamais existé ou Grand Erratum, source d'un nombre infini d'errata à noter dans l'histoire du XIXe siècle (= Ωσάν ο Ναπολέων να μην υπήρξε ποτέ ή Grand Erratum, πηγή ενός ατέλειωτου πλήθους λαθών στην ιστορία του 19ου αιώνα), με πρώτη έκδοση το 1827. Το έργο κατατάσσεται στο είδος της πολεμικής σάτιρας. Σ’ αυτό ο Pérès εφαρμόζει την ίδια ακριβώς παράλογη συλλογιστική για ν’ αποδείξει ότι ο Ναπολέων δεν υπήρξε ποτέ.
Οι αναλογίες, τις οποίες προβάλλει είναι οι εξής:

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ, ἀποστολική περικοπή: ἐπιστολή Α΄ Πρός Κορινθίους, κεφάλαιο 16, χωρία 13-24


Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ερμηνεία του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή της Κυριακής ΙΓ΄Ματθαίου [ομιλία ΜΔ’ από τον υπομνηματισμό του αγίου στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή]
[…] Έπειτα ο απόστολος Παύλος, για να δείξει ότι όχι στους διδασκάλους, αλλά και στους εαυτούς τους πρέπει να έχουν τις ελπίδες της σωτηρίας τους, λέγει: «Γρηγορετε, στήκετε ν τ πίστει (:Μένετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Σταθείτε σταθεροί και ακλόνητοι στην πίστη· στην πίστη, όχι στην κοσμική σοφία. Διότι δεν είναι δυνατόν στη διαρκώς μεταβαλλόμενη κοσμική σοφία να μένει σταθερός κανείς, αλλά διαρκώς περιφέρεται· όπως ακριβώς βέβαια, αντιθέτως, στην πίστη μπορεί να μένει σταθερός. «νδρίζεσθε, κραταιοσθε. πάντα μν ν γάπ γινέσθω (:Δειχτείτε άνδρες γενναίοι· πάρετε δύναμη και ισχύ. Όλα όσα λέγετε και κάνετε ας γίνονται με αγάπη.)».
Με το να λέγει λοιπόν αυτά φαίνεται μεν ότι παροτρύνει, αλλά όμως στην πραγματικότητα κατηγορεί τους Κορινθίους ως ράθυμους. Γι’ αυτό λέγει: «Μένετε άγρυπνοι και προσεκτικοί», σαν να κοιμούνται· «σταθείτε στερεοί και ακλόνητοι στην πίστη», σαν να κλονίζονται· «Να είστε ανδρείοι και δυνατοί», σαν να έχουν χαυνωθεί· «όλα όσα λέτε και κάνετε ας γίνονται με αγάπη», σαν να βρίσκονταν σε έχθρα. Και την μεν προτροπή «Γρηγορετε, στήκετε ν τ πίστει (:Μένετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Σταθείτε στερεοί και ακλόνητοι στην πίστη)» τη λέγει σχετικά με αυτούς που τους εξαπατούν, ενώ την προτροπή «νδρίζεσθε, κραταιοσθε (: να είστε ανδρείοι και δυνατοίτη λέγει σχετικά με εκείνους που τους επιβουλεύονται, την δε «πάντα μν ν γάπ γινέσθω(: ό,τι λέτε και κάνετε να γίνεται με αγάπη, πράγμα που είναι σύνδεσμος τελειότητας και ρίζα και πηγή των αγαθών, σχετικά με εκείνους που προκαλούσαν ταραχές και προσπαθούσαν να τους διασπάσουν.

Ὅσιος Βασιλίσκος τῆς Σιβηρίας. Ἡ χάρη και τά δῶρα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς. Ἐπιλογή ἀπό τίς σημειώσεις πού κρατοῦσε ὁ μαθητής του Ὅσιος Ζωσιμᾶς



Ο  μοναχός της Σιβηρίας  και  άγιος γέροντας, γεννήθηκε περίπου. 1740. Πέθανε στην πόλη Τουρινσκ στις 29 Δεκεμβρίου 1824 και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Τορίνο
Κάποτε άκουσε τήν ακόλουθη συμβουλή από έναν αδελφό: αν κάποιου εξασθενεί η όραση, τότε αντί να διαβάζει τούς χαιρετισμούς και τούς παρακλητικούς κανόνες της Θεοτόκου, μπορεί να κάνει μέσα του τήν εξής προσευχή στή Μητέρα του Θεού: «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον με τόν αμαρτωλό». Ο γέροντας συμφώνησε μ’ αυτό και το βράδυ άρχισε να προσεύχεται πρώτα στον Κύριο: «Κύριε Ιησού Χριστέ ...» κι έπειτα στήν Παναγία: «Ύπεραγία Θεοτόκε, σώσον με τόν αμαρτωλό».

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα: Ἑρμηνεία εἰς τήν A’ πρός Κορινθίους ἐπιστολήν τοῦ Παύλου, τήν ἀναγινωσκομένην τῆ ΙΒ’ Κυριακή (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 Σχετική εικόνα


 (Α’ Κορ. ιε’ 1-11)

– Η προσπάθεια του Απ. Παύλου να ανασκευάσει την πλάνη ότι δεν υπάρχει ανάστασις των νεκρών.
– Από ποιον παρέλαβε ο Απ. Παύλος το ευαγγέλιον;
– Ποιες αποδείξεις προβάλλει ο Απ. Παύλος για την ανάσταση του Ιησού Χριστού;

25 Αυγούστου Συναξαριστής. Βαρθολομαίου Ἀποστόλου, Τίτου Ἀποστόλου, Σάββα, Ἐπιφανίου, Ἰωάννη καί Γενναδίου, Μηνᾶ Ἀρχιεπισκόπου, Ἰωάννη Καρπαθίου.

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Βαρθολομαίου Ἀποστόλου

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Βαρθολομαῖος μαρτύρησε μὲ σταυρικὸ θάνατο στὴν Ἀρμενία. Τὸ ἅγιο λείψανο του οἱ χριστιανοὶ τὸ ἔβαλαν μέσα σὲ μιὰ πέτρινη θήκη καὶ τὸ ἔκρυψαν στὴν Οὐρβανούπολη.
 Ἐπειδή, ὅμως, ἡ θήκη γιάτρευε πολλὲς ἀσθένειες, συνέρεαν σὲ αὐτὴν πλήθη λαοῦ. Γι’ αὐτὸ οἱ εἰδωλολάτρες, ὅταν βρῆκαν τὴν κατάλληλη εὐκαιρία, πέταξαν τὴν θήκη στὴ θάλασσα, μαζὶ μὲ ἄλλες τέσσερις θῆκες μαρτύρων.
Τότε ἔγινε κάτι τὸ θαυμαστό.
 Ἡ θήκη μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία τῶν ἄλλων τεσσάρων θηκῶν, ἀφοῦ πέρασαν τὴν Μαύρη Θάλασσα, τὰ στενά του Ἑλλησπόντου, τὸ Αἰγαῖο πέλαγος καὶ τὸ Ἀδριατικό, ἔφθασαν ἀριστερὰ τῆς Σικελίας, στὸ νησὶ Λιπαρᾶ.
Ἔπειτα, οἱ θῆκες ποὺ συνόδευαν τὴν θήκη τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου πῆγε ἡ κάθε μία σὲ διαφορετικοὺς τόπους τῆς Ἰταλίας. Τότε λοιπόν, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύφθηκε στὸν ἐπίσκοπό τῆς Λιπαρὼς, Ἀγάθωνα, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ κατέβηκε στὴν παραλία καὶ εἶδε τὴν θήκη, ἔμεινε ἐκστατικός.
Μὲ σεβασμὸ τότε, συνόδευσαν τὴν θήκη μὲ τὸ ἅγιο λείψανο ἐκεῖ ὅπου θαυματουργικὰ ὑπέδειξε ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ καὶ ὅπου κτίστηκε μεγαλοπρεπὴς ναός.

25 Αὐγούστου. Τίτου ἀποστόλου, ἐπισκόπου Γορτύνης Κρήτης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἀποστόλου Τίτου, 25 Αὐγ. (Τίτ. α΄ 1-5, β΄ 15 - γ΄ 2, 12-15). 
Τιτ. 1,1              Παῦλος, δοῦλος Θεοῦ, ἀπόστολος δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ πίστιν ἐκλεκτῶν Θεοῦ καὶ ἐπίγνωσιν ἀληθείας τῆς κατ᾿ εὐσέβειαν
Τιτ. 1,1                       Εγώ ο Παύλος, δούλος του Θεού, απόστολος δε του Ιησού Χριστού σύμφωνα με την ορθήν πίστιν, την οποίαν ο Θεός απεκάλυψεν στους εκλεκτούς του, και την πλήρη γνώσιν της αληθείας, που οδηγεί εις την ευσέβειαν,