Σελίδες

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

105. Ἡ ἀργία εἶναι αἰτία πολλῶν κακῶν Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Γ΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

105. Ἡ ἀργία εἶναι αἰτία πολλῶν κακῶν Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Γ΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 8-12-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Πίσω ἀπὸ τὸν πόνο, πίσω ἀπὸ τὴ θλίψη, πίσω ἀπὸ τὴ δοκιμασία, κρύβεται ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ

 Ἡ θλίψη δὲν εἶναι ὡραία.

Ὡστόσο, πίσω ἀπὸ αὐτό, πίσω ἀπὸ τὸν πόνο, πίσω ἀπὸ τὴ θλίψη, πίσω ἀπὸ τὴ δοκιμασία, κρύβεται ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀναγέννηση, ἡ ἀναμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου, τῆς οἰκογένειας. Σχεδὸν ὁ καθένας ἀποδίδει τὴ μετατροπή του σὲ κάποια δοκιμασία. Πιστεύουν ὅτι ὅλα πᾶνε καλά, τότε ὁ Θεὸς παίρνει τὸ παιδί τους καὶ στὴ συνέχεια ὑπάρχει πένθος, πόνος κλπ. Στὴ συνέχεια ἔρχεται ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ τοὺς ἐπισκιάζει, κάνοντας αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ἤρεμους. Πλησιάζουν στὴν Ἐκκλησία, προσεγγίζουν τὴν ὁμολογία, προσεγγίζουν τὸν ἱερέα. Χάρη σὲ αὐτὸ τὸ παιδὶ πηγαίνουν στὴν Ἐκκλησία. Ὁ πόνος τοὺς τοὺς κάνει νὰ ἀναζητοῦν, νὰ προσεύχονται γιὰ ἀνάπαυση, νὰ ζητοῦν λειτουργίες. 
Ὁ πόνος ἀνακουφίζει τὴν καρδιὰ καὶ τὴν καθιστὰ εὐαίσθητη στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ νωρίτερα ἦταν σκληρὴ καὶ μὴ δεκτική. Γιὰ παράδειγμα, ἕνας ἄνθρωπος κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νεανικῆς του ἔκστασης σκέφτεται: «Εἶμαι καὶ κανεὶς ἄλλος δὲν εἶναι». Ἐκεῖ πηγαίνουν οἱ βαθμοί, οἱ δόξες, ἡ ὑγεία, ἡ ὀμορφιὰ καὶ ὁτιδήποτε ἄλλο. Ὡστόσο, ὅταν.... 
εἶναι στὸ κρεβάτι ἄρρωστος, σκέφτεται διαφορετικά. Ματαιοδοξία τῆς ματαιοδοξίας, ὅλα εἶναι ματαιοδοξία. Μπορῶ νὰ πεθάνω, σκέφτεται.

Ποιὸ εἶναι τὸ ὄφελος ἀπὸ ὅλα αὐτὰ καὶ ἀρχίζει νὰ σκέφτεται διαφορετικά. Εἶναι σὰν ἕνας ἄνθρωπος ποὺ τὸν πλησιάζει καὶ τοῦ λέει, "διαβάστε αὐτὸ τὸ βιβλίο καὶ ἐλέγξτε τί λέει". Ἀκούει ἕνα λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ μετὰ τὸν ἀκούει.Καὶ ἂν τοῦ δώσετε ἕνα βιβλίο, ὁ πόνος τοῦ ἔχει ἤδη κάνει τὴν καρδιὰ τοῦ κατάλληλη καὶ ἀνοίγει τὸ βιβλίο καὶ τὴ Βίβλο καὶ τὸ διαβάζει καὶ ἀρχίζει ἔτσι τὴν ἀνάπαυση τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ὅταν θεραπεύεται, ἀμέσως μετὰ σηκωθεῖ καὶ ζεῖ προσεκτικὰ τὴ ζωή του καὶ δὲν ζεῖ ὅπως πρὶν μὲ ὑπερηφάνεια καὶ μὲ τὴ φαντασία ποὺ εἶχε.
 
Ἡ ἀσθένεια καὶ ἡ θλίψη εἶναι μεγάλη ἰατρικὴ γιὰ τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο πιὸ κοντὰ σὲ αὐτὸν καὶ νὰ αὐξήσει τὴν ἀρετή του. Ὁ Ἰὼβ ἦταν ὁ καλύτερος ἄνθρωπος στὴ γῆ, ἀλλὰ ὁ Θεὸς ἤθελε νὰ τὸν κάνει ἀκόμα καλύτερο.

- Γέροντα, πῶς μπορεῖ κανείς νά καταλάβη ἄν κάποιος εἶναι δαιμονισμένος καί ὄχι ψυχοπαθής;


- Γέροντα, πῶς μπορεῖ κανείς νά καταλάβη ἄν κάποιος εἶναι δαιμονισμένος καί ὄχι ψυχοπαθής;
- Αὐτό καί ἕνας ἁπλός γιατρός, εὐλαβής, μπορεῖ νά τό καταλάβη. Ὅσοι πάσχουν ἀπό δαιμόνιο, ὅταν πλησιάσουν σέ κάτι ἱερό, τινάζονται. Ἔτσι φαίνεται ξεκάθαρα ὅτι ἔχουν δαιμόνιο. Λίγο ἁγιασμό ἄν τούς δώσης ἤ μέ ἅγιο Λείψανο ἄν τούς σταύρωσης, ἀντιδροῦν, ἐπειδή στρυμώχνονται μέσα τους τά δαιμόνια, ἐνῶ, ἄν ἔχουν ψυχοπάθεια, δέν ἀντιδροῦν καθόλου. Ἀκόμη καί ἐπάνω σου ἄν ἔχης ἕναν σταυρό καί τούς πλησίασης, ἀνησυχοῦν, ταράζονται. Κάποτε σέ μιά ἀγρυπνία στό Ἅγιον Ὅρος μοῦ εἶπαν οἱ πατέρες ὅτι ἔχουν τόν λογισμό πώς κάποιος λαϊκός ποῦ ἦταν ἐκεῖ εἶχε δαιμόνιο. Κάθησα στό διπλανό στασίδι καί ἀκούμπησα ἐπάνω του τόν σταυρό μου ποῦ ἔχει Τίμιο Ξύλο. Τινάχθηκε ἐπάνω· σηκώθηκε καί πῆγε στήν ἄλλη μεριά. Ὅταν ἔφυγε λίγο ὁ κόσμος, πῆγα μέ τρόπο δίπλα του. Πάλι τά ἴδια. Κατάλαβα ὅτι πράγματι εἶχε δαιμόνιο.
Ὅταν μοῦ φέρνουν στό Καλύβι παιδάκια καί μοῦ λένε ὅτι ἔχουν δαιμόνιο, γιά νά διαπιστώσω ἄν εἶναι δαιμονισμένα, μερικές φορές παίρνω ἕνα τεμάχιο ἁγίου Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου καί τό κρύβω στήν χούφτα μου. Καί νά δῆτε, ἐνῶ ἔχω κλειστά καί τά δυό χέρια μου, τό παιδάκι, ἄν ἔχη δαιμόνιο, κοιτάζει φοβισμένο τό χέρι μέ τό ὁποῖο κρατῶ τό ἅγιο Λείψανο. Ἄν ὅμως δέν ἔχη δαιμόνιο, ἄλλα λ.χ. κάποια ἀρρώστια ἐγκεφαλική, δέν ἀντιδρᾶ καθόλου. Ἄλλοτε πάλι τούς δίνω νερό στό ὁποῖο προηγουμένως ἔχω βουτήξει τεμάχιο ἁγίου Λειψάνου, ἀλλά, ἄν ἔχουν δαιμόνιο, δέν τό πίνουν· ἀπομακρύνονται. Σέ ἕνα δαιμονισμένο παιδάκι ἔδωσα μιά φορά νά φάη πρῶτα γλυκά, γιά νά διψάση πολύ, καί μετά τοῦ ἔφερα ἀπό αὐτό τό νερό.

Ἡ σκοπούμενη αναθεώρηση τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ συντάγματος-ἐπιπτώσεις στίς σχέσεις ἐκκλησίας-κράτους καί ἀντιδράσεις τοῦ οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου

Η ΣΚΟΠΟΥΜΕΝΗ  ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ-ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤIΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ –ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ.

Του Ευάγγελου Γριβάκου, Αντιστρατήγου ε.α - Νομικού
    Κατά την Επανάσταση του 1821, το  Έθνος, αποβλέποντας στον προσδιορισμό της εθνικής του υπόστασης και της πολιτικής του ταυτότητας, έθεσε, με βάση την χριστιανική πίστη, ως επικεφαλίδα του προοιμίου της «Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας» του την φράση «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου  Τριάδος». Η ιστορική αυτή ομολογία που «άντεξε» σε όλες τις αναθεωρήσεις των προηγούμενων Συνταγμάτων, συναντάται αναγεγραμμένη και στο προοίμιο του σήμερα ισχύοντος Συντάγματος, σηματοδοτούσα την ευρύτερη έννοια της σχέσης Θρησκείας/ Εκκλησίας  και Πολιτείας/ Κράτους.
    Θεμελιώδη εξειδίκευση της εν λόγω σχέσεως αποτελούν οι διατάξεις των  παραγράφων  1 και 2 του άρθρου 3 του Συντάγματος που έχουν ως  ακολούθως : «Παρ. 1. Επικρατούσα Θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με την Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη Εκκλησία του Χριστού, τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς και  αποστολικούς κανόνες  και τις ιερές παραδόσεις. Είναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Ιερά Σύνοδο των εν ενεργεία Αρχιερέων και από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και  συγκροτείται όπως ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας, με τήρηση του των διατάξεων του Πατριαρχικού Τόμου της κθ΄(29) Ιουνίου 1850 και της Συνοδικής Πράξης της 4ηςΣεπτεμβρίου 1928. Παραγρ. 2. Το εκκλησιαστικό καθεστώς που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές του Κράτους δεν αντίκειται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου».
   Ο  όρος  «επικρατούσα Θρησκεία» που απαντάται σε όλα τα προηγούμενα ελληνικά συνταγματικά κείμενα, έχει την έννοια ότι η μέγιστη πλειονότητα των Ελλήνων πρεσβεύει την  Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία .

Ὅσιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος: Οἱ διδαχές του γιὰ μία ζωὴ ἀγάπης καὶ ἀρετῆς

 

Αὐτὸς ποὺ ἀποφεύγει τὴ μάταιη δόξα τοῦ κόσμου αἰσθάνεται στὴν ψυχὴ του τὴ δόξα τῶν μελλόντων ἀγαθῶν. Ἐνῶ ἐκεῖνος ποὺ προσπαθεῖ νὰ ξεκουράσει τὸν ἑαυτό του μὲ τὶς πρόσκαιρες ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, αὐτὸς εἶναι τυφλὸς στὴν ψυχή, γιατί δὲν παραδόθηκε ὁλοκληρωτικὰ στὸν Θεό.
Μὴ δένεσαι μὲ χρυσάφι, ἢ ἀσήμι, ἢ μὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο θησαυρὸ τοῦ κόσμου αὐτοῦ. Συνήθιζε τὸν ἑαυτό σου νὰ μὴν ἔχει δικαιώματα στὴ ζωὴ αὐτή, γιὰ νὰ μὴ φτάσεις στὸ σημεῖο μὲ τὸ ἕνα χέρι νὰ μαζεύεις καὶ μὲ τὸ ἄλλο νὰ σκορπᾶς.
Νὰ κάνεις ἐλεημοσύνη ἀπὸ τὸν κόπο σου καὶ τὸν ἱδρώτα σου καὶ ὄχι ἀπὸ τὶς ἀδικίες. Νὰ ἐλεεῖς τοὺς φτωχούς, ἔστω κι ἂν σὲ ἀδικοῦν καὶ σὲ βρίζουν. Ἡ ἐλεημοσύνη, ὅμως, δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ μόνη της σὰν ἀρετή, ἂν δὲν ὑπάρχει πρῶτα...
ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. Αὐτὴ θὰ μᾶς στηρίξει, ὥστε ὄχι μόνο νὰ ὑπομένουμε τὴν ἀδικία, ἀλλὰ νὰ περιμένουμε μὲ χαρὰ τὴν ἀγνωμοσύνη, ποὺ εἶναι ἐνδεχόμενο νὰ μᾶς δείξουν. Νὰ λυπᾶσαι νὰ ὑποφέρεις καὶ νὰ καίγεσαι ὅταν ὁ ἀδελφός σου ἔχει ἀνάγκη, γιατί αὐτὸ ἔκανε καὶ ὁ Χριστός. Καί, ἂν κανεὶς σὲ χτυπήσει στὸ πρόσωπο, νὰ μὴ λυπηθεῖς, ἀλλὰ νὰ χαρεῖς, γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ μὴν τοῦ πεῖς κανένα ψυχρὸ λόγο.
 
Μὴν ἀποκάμνεις δουλεύοντας στὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ μὴ ντροπιασθεῖς μία μέρα, ὅταν βρεθεῖς μπροστά Του, γιὰ νὰ δώσεις λογαριασμὸ γιὰ τὰ ἔργα σου. Προφυλάξου ἀπὸ τὰ μικρὰ σφάλματα, γιὰ νὰ μὴν πέσεις στὰ μεγάλα. Δούλευε στὴν ἀρετὴ καὶ μὴ δεσμεύεσαι ἀπὸ τὴν ἀπόλαυση καὶ τὴν ἀνάπαυση ποὺ προσφέρουν τὰ πάθη. Ἀγάπησε τὰ φτωχὰ ροῦχα καὶ ὄχι αὐτὰ ποὺ φαντάζουν καὶ φαίνονται ὡραία. Περισσότερο νὰ σ’ ἐνδιαφέρει ἡ ὀμορφιὰ τῆς ψυχῆς καὶ ὄχι τοῦ σώματος.
 
Αὐτὸς πού εἶναι φλύαρος μπορεῖ ποτὲ ν’ ἀποκτήσει καθαρὸ νοῦ; Μπορεῖ ποτὲ νὰ ἔχει κανεὶς ταπεινοὺς λογισμούς, ὅταν ἐπιθυμεῖ ν’ ἀπολαύσει τὴν ἀνθρώπινη δόξα; Ὅταν ὑποταχθεῖ κανεὶς στὶς σωματικὲς αἰσθήσεις, εἶναι σὰν νὰ τρώει τὴν τροφὴ τῶν θηρίων, ἐνῶ, ὅταν τὶς νικήσει, εἶναι σὰν νὰ τρώει τὴν τροφὴ τῶν ἀγγέλων.

katanixis.gr ΦΑΚΕΛΟΣ MASON PRIDE: Γιατί ὁ Μητρ. Προύσης προλογίζει βιβλίο περήφανου μασόνου;

  
katanixis.gr: Ευχαριστούμε τους φίλους και αναγνώστες μας που αγωνιούν και μας τροφοδοτούν με απορίες και ερωτήσεις προς διερεύνηση, που τις περισσότερες φορές δυστυχώς αποκαλύπτουν σκάνδαλα!

ΠΟΥ: Σε ραδιοφωνική εκπομπή της πόλης,
ΠΟΤΕ: Τον Οκτώβριο του 2018
ΠΟΙΟΣ: Κάποιος επ’ονόματι Λάος Νικόλαος φερόμενος ως διδάκτωρ θεολογίας από το Academia Teológica de San Andrés, MEXICO Iglesia Ortodoxa Ucraniana en México, Asociación Religiosa En Comunión con la Iglesia Ortodoxa Ucraniana Autocéfala Canónica Apartado Postal 175, 91001, Xalapa, Veracruz, México (52) (228) 8156635

ΤΙ: Παρουσιάζει το νέο του βιβλίο με τίτλο “ΝΟΟΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ” του Δρ. Νικολάου Λάου[1]

Μία νεαρή ἔγκυος πῆγε στό νοσοκομεῖο λόγω μίας συνηθισμένης ἐπίθεσης σκωληκοειδίτιδας.


"Μια νεαρή έγκυος πήγε στο νοσοκομείο λόγω μιας συνηθισμένης επίθεσης σκωληκοειδίτιδας. Κατά την αρχή, οι γιατροί έβαλαν πάγο στο στομάχι της και στη συνέχεια, όταν η θεραπεία τελείωσε, της είπαν για άμβλωση και είπαν ότι ήταν η καλύτερη απόφαση και για  το παιδί αλλά η νεαρή, γενναία γυναίκα αποφάσισε να μην κάνει έκτρωση και το παιδί είδε το φως .

Ὄταν ὁ διάβολος σοῦ φέρνει λογισμούς...

13 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων Εὐστρατίου, Αὐξεντίου, Εὐγενίου, Μαρδαρίου καὶ Ὀρέστη, Λουκίας τῆς Παρθένου, Ἄρη Ὁσίου, Ἀρσενίου τοῦ Ἀσκητοῦ, Γαβριὴλ Ἱερομάρτυρα, Ἰουβεναλίου καὶ Πέτρου τῶν Ἀλεούτιων, τῶν Ἁγίων Νεοφύτου, Ἰγνατίου, Προκοπίου καὶ Νείλου.


Οἱ Ἅγιοι Εὐστράτιος, Αὐξέντιος, Εὐγένιος, Μαρδάριος καὶ Ὀρέστης


Μαρτύρησαν κατὰ τὸ σκληρὸ διωγμὸ τῶν χριστιανῶν ἐπὶ Διοκλητιανού. Ὁ Εὐστράτιος, ποὺ ἦταν ἀνώτερος ἀξιωματικός, συνελήφθη ἀπὸ τὸ Δούκα Λυσία. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν βασάνισε μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ τρόπο, ἔπειτα τὸν ἔστειλε στὸν ἔπαρχο Ἀγρικόλα. Φημισμένος αὐτὸς γιὰ τὴν ὠμότητά του ἀπέναντι στοὺς χριστιανούς, ἔβαλε τὸν Εὐστράτιο νὰ βαδίσει μὲ σιδερένια παπούτσια, ποὺ εἶχαν μέσα μυτερὰ καρφιά. Κατόπιν τὸν ἀποτελείωσε, ἀφοῦ τὸν ἔριξε μέσα στὴ φωτιά.
Τὸν Αὐξέντιο, ποὺ ἦταν ἱερέας καὶ συμπολίτης τοῦ Εὐστρατίου, ὁ ἡγεμόνας τὸν πίεσε νὰ ἀλλαξοπιστήσει μὲ πολλὲς δελεαστικὲς ὑποσχέσεις. Ἀλλὰ ὁ ἄξιος λειτουργὸς τοῦ Χριστοῦ ἀπάντησε: «Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ λέω πολλὰ λόγια Λυσία. Στὴν ζωὴ αὐτὴ εἶμαι τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ εἶμαι δικός Του μέχρι θανάτου. Καὶ ἂν ἀναρίθμητους δαρμοὺς καὶ πληγὲς μοῦ δώσεις, καὶ ἂν μὲ φωτιὰ καὶ σίδερο μὲ λιώσεις, ὁ Χριστός μου εἶναι παντοδύναμος καὶ ὁ Σταυρὸς Του ἀκαταμάχητος. Αὐτὸς καθ’ ἑαυτὸν ὁ Αὐξέντιος εἶναι ἀδύνατος.
Ἀλλὰ τοῦ χριστιανοῦ Αὐξεντίου τὸ φρόνημα δὲν θὰ κάμψεις ποτέ». Ἐξαγριωμένος ὁ ἡγεμόνας ἀπὸ τὴν ἀπάντηση, ἀμέσως τὸν ἀποκεφάλισε.
Τὸν Μαρδάριο, ἀφοῦ τρύπησαν τοὺς ἀστραγάλους του τὸν κρέμασαν μὲ τὸ κεφάλι πρὸς τὰ κάτω καὶ τὸν ἔκαψαν.

13 Δεκεμβρίου. Εὐστρατίου, Αὐξεντίου, Εὐγενίου, Μαρδαρίου καί Ὀρέστου τῶν μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πέμ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. ζ΄ 1-6).
Εβρ. 7,1            Οὗτος γὰρ ὁ Μελχισεδέκ, βασιλεὺς Σαλήμ, ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, ὁ συναντήσας Ἀβραὰμ ὑποστρέφοντι ἀπὸ τῆς κοπῆς τῶν βασιλέων καὶ εὐλογήσας αὐτόν,
Εβρ. 7,1                     Πράγματι ο Μελχιζεδέκ προεικόνιζε τον Χριστόν, διότι αυτός ο Μελχισεδέκ ήτο βασιλεύς της πόλεως Σαλήμ, της Ιερουσαλήμ, του Θεού του Υψίστου ιερεύς, ο οποίος και είχε συναντήσει τον Αβραάμ, όταν επέστρεφεν ούτος από τον όλεθρον των βασιλέων, τους οποίους είχε κατανικήσει, και τον ευλόγησεν.