Σελίδες

Δευτέρα 13 Απριλίου 2020

28. Βίος Ἁγ. Μακρίνας, Ἁγ. Γρηγορίου Νύσσης Γ΄ μέρος, Μητερικόν Α΄ τόμος Δ. Τσάμη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου


28. Βίος Ἁγ. Μακρίνας, Ἁγ. Γρηγορίου Νύσσης Γ΄ μέρος, Μητερικόν Α΄ τόμος Δ. Τσάμη,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr
καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com
Κάνε ἐγγραφή στό κανάλι τοῦ "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos"
τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ Μ. ΤΡΙΤΗΣ -ΑΓΡΥΠΝΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ)

Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ-ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ 13-4-2020

https://youtu.be/Q0Pv82tYoeg

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ Μ. ΤΡΙΤΗΣ -ΑΓΡΥΠΝΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ -ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 20.00-01.00 

Τίτλος κηρύγματος : 

«Τό τάλαντον...αὐξήσατε» Τριώδιο Μ. Τρίτης, Ἑορτοδρόμιο Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 14-4-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)


--

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν ἔλεγχο τοῦ Κυρίου πρός τούς Γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους



Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ 

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ 

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.23,1-39] 

«Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ λέγων· ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι· πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι (:Τότε ο Ιησούς μίλησε προς τα πλήθη του λαού και τους μαθητές Του και είπε: ‘’Πάνω στη διδασκαλική έδρα του Μωυσή κάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι. Όλα λοιπόν όσα με βάση τον νόμο θα σας πουν αυτοί να τα τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα κάνετε. Μην κάνετε όμως σύμφωνα με τα έργα τους και το παράδειγμά τους. Διότι λένε βέβαια και διδάσκουν την αλήθεια του νόμου, δεν πράττουν όμως σύμφωνα με αυτήν’’)»[Ματθ.23,1-3]. 
«Τότε»· πότε δηλαδή; Όταν είπε αυτά· όταν τους αποστόμωσε· όταν τους σταμάτησε και δεν μπορούσαν πλέον να Τον πειράξουν· όταν απέδειξε ότι έπασχαν αθεράπευτα. Και επειδή μίλησε περί Κυρίου και Κυρίου[βλ.Ματθ.22,41-46:«Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγων· τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; λέγουσιν αὐτῷ· τοῦ Δαυΐδ. λέγει αὐτοῖς· πῶς οὖν Δαυΐδ ἐν Πνεύματι Κύριον αὐτὸν καλεῖ λέγων· εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; εἰ οὖν Δαυΐδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱός αὐτοῦ ἐστι; καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ᾿ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι(:και ενώ ήταν συναγμένοι οι Φαρισαίοι, τους ρώτησε ο Ιησούς: ‘’Ποια γνώμη έχετε σχετικά με τον Μεσσία, που θα αναδειχθεί και θα χρισθεί Μεσσίας από τον ίδιο τον Θεό; Τίνος απόγονος είναι;’’ Του απαντούν: ‘’Του Δαβίδ’’. Τους λέει: ‘’Πώς λοιπόν ο Δαβίδ, εμπνεόμενος από το Άγιο Πνεύμα, Τον ονομάζει Κύριο, όταν λέει: «είπε ο Κύριος και Θεός στον Κύριό μου Χριστό: ‘’Κάθισε στον θρόνο μου στα δεξιά μου, ωσότου θέσω τους εχθρούς Σου σαν υποστήριγμα που θα ακουμπούν και θα πατούν επάνω τα πόδια Σου»; Όμως οι παππούδες δεν ονομάζουν ποτέ κυρίους τους τα εγγόνια τους και τα δισέγγονά τους. Ούτε ευσταθεί ποτέ να προσφωνούν οι πρόγονοι τους απογόνους τους «κυρίους». Εάν λοιπόν ο Δαβίδ τον ονομάζει «Κύριο», πώς είναι υιός και απόγονός Του; Αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνο υιός του Δαβίδ αλλά και υιός του Θεού, και γι’ αυτό είναι και κύριος του Δαβίδ’’.Και κανείς δεν μπόρεσε να Του αποκριθεί ούτε λέξη, ούτε τόλμησε κανείς από την ημέρα εκείνη να του υποβάλλει πλέον άλλα ερωτήματα)»], ανατρέχει και πάλι στον νόμο. 

Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ-ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ 13-4-2020


ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ Μ. ΤΡΙΤΗΣ -ΑΓΡΥΠΝΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ -ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 20.00-01.00 
Τίτλος κηρύγματος : 
«Τό τάλαντον...αὐξήσατε» Τριώδιο Μ. Τρίτης, Ἑορτοδρόμιο Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

Ἄν ἡ Ἐκκλησία δέν μιλάει γιά νά μήν ἔρθει σέ ρήξη μέ τό κράτος, ἂν οἱ Μητροπολῖτες δέν μιλοῦν, γιά νά τά ἔχουν καλά μέ ὅλους, τότε ποιός θά μιλήσει;...


Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Σ' αυτά τά δύσκολα χρόνια ό καθένας µας πρέπει να κάνει ότι γίνεται ανθρωπίνως καί ότι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στον Θεό. Έτσι θα έχουμε ήσυχη την συνείδηση µας ότι κάναµε εκείνο πού μπορούσαμε. 
Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι προγονοί µας από τους τάφους. Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τι κάνουμε γι' αυτήν; 
Ή Ελλάδα, ή Ορθοδοξία, µε την παράδοση της, τους Αγίους και τους ήρωες της, να πολεμείται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να µη μιλάμε! Είναι φοβερό!
Είπα σε κάποιον. «Γιατί δεν μιλάτε; Τι είναι αυτά πού κάνει ό τάδε;». «Τι να πεις, μου λέει, αυτός όλος βρωμάει». «Αν βρωμάει όλος, γιατί δεν μιλάτε; Χτυπήστε τον». Τίποτε, τον αφήνουν. 
Έναν πολιτικό τον έφτυσα. «Πες, τού λέω, "δεν συμφωνώ µ' αυτό". Τίμια πράγματα. Θέλεις να εξυπηρετηθείς εσύ καί να ρημάξουν όλα;». Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφθούν. 
Αλλά και οι σημερινοί Χριστιανοί δεν είναι για μάχες. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια· άλλαξαν όλο τον κόσμο. Καί στην βυζαντινή εποχή μια εικόνα έβγαζαν από την Εκκλησία καί αντιδρούσε ό κόσμος. 
Εδώ ο Χριστός σταυρώθηκε, για να αναστηθούμε εμείς, καί εμείς να αδιαφορούμε!... 
Αν η Εκκλησία δεν μιλάει, για να μην έρθει σε ρήξη µε το κράτος, αν οι μητροπολίτες δεν μιλούν, για να τά έχουν καλά µε όλους, γιατί τους βοηθάνε στα ιδρύματα κ.λπ., οι Αγιορείτες πάλι αν δεν μιλούν, για να μην τους κόψουν τα επιδόματα, τότε ποιος θα μιλήσει;...

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος σχετικά μέ τό πονηρό ἐρώτημα τῶν Σαδδουκαίων γιά τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν καί τή θαυμαστή ἀπόκριση τοῦ Κυρίου


Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ 

ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ 

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.22,23-33] 

Όταν άκουσαν οι Φαρισαίοι την απάντηση του Κυρίου σχετικά με την καταβολή των φόρων στον Καίσαρα και την απόδοση τιμών στον Θεό, αποστομώθηκαν και θαύμασαν την σοφία Του[βλ. Ματθ. 22,22:«Καὶ ἀκούσαντες, ἐθαύμασαν(:και όταν άκουσαν την απάντηση, θαύμασαν)»]. Βέβαια έπρεπε να πιστέψουν και να εκπλαγούν από τα λόγια Του, καθόσον τους έδωσε δείγματα της θεότητάς Του και με το ότι τους απεκάλυψε τα μυστικά σχέδιά τους και με το ότι τους αποστόμωσε με επιείκεια. Τι λοιπόν; Πίστεψαν; Καθόλου· αλλά «ἀφέντες αὐτὸν, ἀπῆλθον(:Τον άφησαν τότε κι έφυγαν)»· και μετά από αυτούς Τον πλησίασαν οι Σαδουκκαίοι. 
Πόση, αλήθεια, ανοησία! Μετά την αποστόμωση των Φαρισαίων επιτίθενται εναντίον Του οι Σαδδουκαίοι, ενώ θα έπρεπε να γίνουν διστακτικότεροι. Αλλά τέτοια είναι η θρασύτητα, είναι πράγμα αναίσχυντο και γεμάτο από αυθάδεια και επιχειρείται και από τους αδύνατους ακόμη. Για τον λόγο αυτόν και ο ευαγγελιστής, γεμάτος από έκπληξη για την ανοησία τους αυτή, επισημαίνει αυτή τη θρασύτητά τους με τους λόγους ότι «᾿Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι (:την ίδια εκείνη ημέρα Τον πλησίασαν οι Σαδδουκαίοι)». «᾿Εν ἐκείνῃ». Ποιαν δηλαδή; Την ίδια ημέρα που έλεγξε την κακουργία των Φαρισαίων και κατατρόπωσε αυτούς με την αποστομωτική απάντηση που τους έδωσε. 
Και ποιοι ήταν αυτοί οι Σαδδουκαίοι; Άλλη ιουδαϊκή αίρεση, παραπλήσια των Φαρισαίων, κατά πολύ κατώτερη όμως από αυτήν, καθώς οι Σαδδουκαίοι δεν πίστευαν ούτε στην ανάσταση, ούτε στους αγγέλους, ούτε στο Άγιο πνεύμα. Διότι αυτοί ήταν περισσότερο υλιστές και ήταν προσκολλημένοι στα σωματικά πράγματα. 
Πράγματι υπήρχαν πολλές αιρέσεις μεταξύ των Ιουδαίων, και για τον λόγο αυτόν ο Παύλος λέει: «προγινώσκοντές με ἄνωθεν, ἐὰν θέλωσι μαρτυρεῖν, ὅτι κατὰ τὴν ἀκριβεστάτην αἵρεσιν τῆς ἡμετέρας θρησκείας ἔζησα Φαρισαῖος(:αυτοί με γνωρίζουν από παλιά, από την αρχή της εκπαιδεύσεως και των σπουδών μου στην Ιερουσαλήμ. Κι αν θέλουν, μπορούν να μαρτυρήσουν και να βεβαιώσουν ότι έζησα και συμπεριφέρθηκα σύμφωνα με τις αρχές και τις παραδόσεις της πιο αυστηρής παρατάξεως της θρησκεία μας. Έζησα δηλαδή και πολιτεύθηκα ως Φαρισαίος)»[Πράξ.26,5]. 

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Διόρθωση βλασφήμου

Ο Μιχαήλ … κά­τοι­κος Σμύρ­νης πρίν ἀπό τήν Ἀνταλ­λα­γή, κά­ποι­α μέ­ρα πῆ­γε νά ὀρ­γώ­ση τό χω­ρά­φι του μέ τά βό­δια. Σέ μιά στιγ­μή τό ὑνί[1] σκά­λω­σε κά­που, τά βό­δια δέν προ­χω­ροῦ­σαν καί ὁ ἴδιος δέν ­μπο­ροῦ­σε νά βγά­λη τό ὑ­νί ἀ­πό τό χῶ­μα. Ἀφοῦ κου­ρά­στη­κε καί ἀ­γα­νά­κτη­σε, ἄρ­χι­σε νά βλα­στη­μᾶ τόν Χρι­στό καί­ τούς Ἁ­γί­ους.
Ἀ­μέ­σως ἔ­χα­σε τό φῶς του πε­ρί­που γιά ἕ­να τέ­ταρ­το. Τό­τε με­τα­νοι­ω­μέ­νος καί συντριμ­μέ­νος πα­ρα­κά­λε­σε τήν ἁ­γί­α Πα­ρα­σκευ­ή νά τοῦ δώ­ση τό φῶς του καί ὑ­πο­σχέ­θη­κε νά μήν ξα­να­βλα­σφη­μή­ση πο­τέ. Ἔ­κα­νε καί ἕνα τά­μα. Ὅσο ζοῦ­σε πο­τέ του τήν Πα­ρα­σκευ­ή δέν θά ἔτρω­γε καί δέν θά ἔπι­νε τί­πο­τε. Καί ἀμέ­σως, ὤ τοῦ θαύ­μα­τος, ξα­νάρ­θε τό φῶς του, ἔβγα­λε εὔ­κο­λα τό ὑνί καί συ­νέ­χι­σε τό ὄρ­γω­μα, εὐ­χα­ρι­στώντας τόν Θεό καί τήν ἁ­γί­α Πα­ρα­σκευ­ή.
Ὁ Μι­χα­ήλ με­τά τήν Ἀνταλ­λα­γή ἦρ­θε στήν Ἑλ­λά­δα καί ἐγ­κατα­στά­θη­κε στήν Πά­τρα. Τή­ρη­σε τό τά­μα του. Κά­θε Πα­ρα­σκευ­ή δέν ἔτρω­γε καί δέν ἔπι­νε τί­πο­τ­ε ­οὔ­τε νε­ρό­ μέ­χρι τό τέ­λος τῆς ζω­ῆς του. Ἀκό­μη καί τά Χρι­στού­γεν­να, ὅταν ἦ­ταν ἡ­μέ­ρα Πα­ρα­σκευ­ή, δέν ἔ­τρω­γε. Ἀλ­λά στήν ἐπι­μο­νή τῶν δικῶν του νά φάη, ἔκα­νε μό­νο αὐ­τήν τήν ἡμέ­ρα πα­ρα­χώ­ρη­ση καί ἔτρω­γε κά­τι γιά τό αἰ­δέ­σι­μο τῆς ἡμέ­ρας γιά νά στα­μα­τή­σουν οἱ πιέ­σεις τῶν οἰ­κεί­ων του.

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν πονηρή ἐρώτηση τῶν Φαρισαίων σχετικά μέ τήν καταβολή φόρων στόν Καίσαρα καί τή θαυμαστή ἀπόκριση τοῦ Κυρίου



Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ 

ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ 

[ Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ. 22,15 – 22] 

«Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ(:τότε πήγαν οι Φαρισαίοι στον τόπο των συσκέψεών τους και συμφώνησαν να Τον παγιδεύσουν με ερωτήσεις)»[Ματθ.22,15]. 
«Τότε». Πότε δηλαδή; Όταν προπάντων έπρεπε να δείξουν κατάνυξη, όταν έπρεπε να εκπλαγούν από την φιλανθρωπία Του, όταν έπρεπε να φοβηθούν για τα μέλλοντα, όταν έπρεπε να πιστέψουν και για τα μέλλοντα, λαμβάνοντας αφορμή από τα παρόντα. Καθόσον τα όσα ειπώθηκαν, βροντοφώναζαν και για τα γεγονότα του μέλλοντος· διότι πράγματι τελώνες και πόρνες πίστεψαν, και προφήτες και δίκαιοι φονεύθηκαν, και έπρεπε από όλα αυτά να μην έχουν καμία αμφιβολία και για τη δική τους απώλεια, αλλά αντιθέτως έπρεπε και να πιστέψουν και να σωφρονίζονται. Αλλά όμως ούτε και εδώ τερματίζουν τα έργα της κακίας τους, αλλά αυτή αυξάνεται διαρκώς και προχωρούν ακόμη παραπέρα. Και επειδή δεν μπορούσαν να Τον συλλάβουν (διότι φοβόντουσαν τα πλήθη του λαού) μεταχειρίστηκαν άλλη οδό, θέλησαν δηλαδή να Τον παρουσιάσουν ως επικίνδυνο και ως υπεύθυνο δημόσιων αδικημάτων. 
«Καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν λέγοντες· διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων· εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;(:Του αποστέλλουν λοιπόν τους μαθητές τους μαζί με εκείνους που ανήκαν στο κόμμα του Ηρώδη, και Του είπαν: ‘’Διδάσκαλε, γνωρίζουμε ότι είσαι ειλικρινής και αληθινός και διδάσκεις τον δρόμο του Θεού με βάση την αλήθεια και χωρίς ψέματα, και δεν σε νοιάζει τίποτε, δεν φοβάσαι κανέναν˙ διότι δεν επηρεάζεσαι από σκέψεις και ιδέες ανθρώπων, ούτε χαρίζεσαι σε πρόσωπα). Πες μας λοιπόν, τι γνώμη έχεις; Επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να δώσουμε κεφαλικό φόρο στον Καίσαρα και να αναγνωρίσουμε έτσι ότι είμαστε υποτελείς και δούλοι του Καίσαρα;’’ [συμπληρωματικό σχόλιο Παν. Τρεμπέλα: Έτσι οι Φαρισαίοι σκόπευαν ή να κινήσουν την οργή του πλήθους εναντίον Του, εάν επέτρεπε την πληρωμή του φόρου, ή να Τον καταγγείλουν μέσω των Ηρωδιανών ως επαναστάτη, εάν απαγόρευε την πληρωμή του])»[Ματθ.22,16-17]. 
Καθόσον βέβαια ήσαν φόρου υποτελείς, αφού είχαν περιέλθει υπό την εξουσία των Ρωμαίων. Επειδή λοιπόν γνώριζαν ότι οι οπαδοί του Θευδά και του Ιούδα, που έζησαν πριν από Αυτόν, γι΄ αυτόν τον λόγο θανατώθηκαν,επειδή δηλαδή επιχείρησαν αποστασία, ήθελαν και Αυτόν με αυτούς τους λόγους να Τον οδηγήσουν σε μια παρομοίου είδους υποψία. Για τον λόγο αυτόν και τους δικούς τους μαθητές απέστελλαν και τους στρατιώτες του Ηρώδη, σκάπτοντας διπλό γκρεμό γύρω από τον Χριστό και θέτοντας από παντού την παγίδα τους, ώστε, οτιδήποτε και αν επρόκειτο να απαντήσει ο Ιησούς, να Τον συλλάβουν. 

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν Παραβολή τῶν Βασιλικῶν Γάμων


Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ 

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.22,1-14] 

Αντιλήφθηκες και στην προηγούμενη παραβολή του υιού του νοικοκύρη εκείνου που, εκτός από τους απεσταλμένους δούλους του για τη συγκομιδή τω καρπών στο αμπέλι που τους εμπιστεύτηκε να καλλιεργούν, θανάτωσαν οι κακοί γεωργοί[βλ. Ματθ.21,33-46]και σε αυτήν εδώ την παραβολή του υιού και των απεσταλμένων δούλων, το ενδιάμεσο κεντρικό νόημα; Αντιλήφθηκες ότι υπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ανάμεσα στις δύο αυτές παραβολές, αλλά και πολύ μεγάλη διαφορά ταυτόχρονα; Καθόσον και αυτή δείχνει και του Θεού τη μεγάλη μακροθυμία και την πρόνοια, αλλά και την ιουδαϊκή αγνωμοσύνη. 
Αυτή όμως η παραβολή, η παραβολή των βασιλικών γάμων, έχει και κάτι επιπλέον από την παραβολή των κακών γεωργών· διότι προλέγει βέβαια και την έκπτωση των Ιουδαίων ως περιούσιου λαού του Θεού και την κλήση των εθνικών, αλλά μαζί με αυτά δείχνει και την ορθότητα του βίου και πόση τιμωρία επιφυλάσσεται για εκείνους που θα επιδείξουν αδιαφορία. Και πολύ ορθά αυτή η παραβολή αναφέρεται μετά από εκείνη των κακών γεωργών· διότι, επειδή μετά από εκείνη την παραβολή τούς είπε ότι «ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς(: θα αφαιρεθεί από εσάς η βασιλεία και η ιδιαίτερη προστασία του Θεού, και θα δοθεί σε έθνος το οποίο θα παράγει τα αγαθά έργα, που είναι οι καρποί της βασιλείας αυτής)»[Ματθ.21,43], αποκαλύπτει λοιπόν εδώ και σε ποιο έθνος θα δοθεί. 
Και όχι μόνο αυτό, αλλά δείχνει και πάλι την απερίγραπτη πρόνοια του Θεού προς τους Ιουδαίους· διότι σε εκείνη μεν την παραβολή φαίνεται να τους καλεί πριν από την σταύρωση Του, ενώ σε αυτήν και μετά τη σφαγή Του φροντίζει να τους προσκαλεί κοντά Του. Και τότε που έπρεπε αυτοί να υποστούν την πιο φοβερή τιμωρία, ακριβώς τότε και στους γάμους τούς προσκαλεί και τους τιμά με την ανωτάτη τιμή. Και πρόσεχε ότι και στην παραβολή των κακών γεωργών δεν προσκαλεί πρώτα τους εθνικούς, αλλά τους Ιουδαίους για να Του αποδώσουν τους καρπούς του αμπελώνα και να τους ανταμείψει, το ίδιο επίσης κάνει και εδώ με την πρόσκληση στους βασιλικούς γάμους πρώτα σε αυτούς. Αλλά όπως ακριβώς εκεί τότε έδωσε τον αμπελώνα στους άλλους, όταν δεν θέλησαν να Τον δεχθούν αλλά και Τον σφαγίασαν όταν ήλθε, έτσι και εδώ, τότε κάλεσε άλλους στους γάμους, όταν δεν θέλησαν αυτοί να έλθουν. Τι λοιπόν θα μπορούσε να θεωρηθεί μεγαλύτερο από αυτήν την αχαριστία τους, από τη στιγμή που αποσκιρτούν την ώρα που προσκαλούνται στους γάμους; Διότι ποιος δεν θα προτιμούσε να έλθει σε γάμους βασιλέως και μάλιστα σε γάμους του υιού του βασιλέως; 

Ὁ Βασιλεύς μας ἔρχεται! «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου…» (Ἰω. 12,13. Ψαλμ. 117,26)

«Σήμερα, ἀδελφοί μου, ἀρχίζει ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Μεγάλη, γιατὶ μεγάλος εἶναι αὐτὸς ποὺ πάσχει, μεγάλα τὰ πάθη καὶ τὸ μαρτύριό του, μεγάλη ὅμως καὶ ἡ νίκη καὶ ἡ δόξα του.
Μεγάλη Ἑβδομάδα! Μὲ συγχωρεῖτε γιὰ ὅ,τι θὰ σᾶς πῶ τώρα καὶ παρακαλῶ μὴν κλείσετε τ᾽ αὐτιά σας. Ἂς σκεφτοῦμε σοβαρὰ τοῦτο· μήπως αὐτὴ ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἶναι γιὰ μᾶς ἡ τελευταία; μήπως φτάνει τὸ τέλος μας; μήπως κάποιοι ἄλ­λοι Ἰουδαῖοι καὶ Πόντιοι Πιλᾶτοι στήνουν τὸ σταυρό μας; Μήπως φτάνει ἡ ἡμέρα καὶ τῆς δικῆς μας σταυρώσεως;…

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος:Νόμοι οἱ ὁποίοι μποροῦν νά μᾶς ἀπαγορεύουν νά πᾶμε καί στήν ἐκκλησία..τί θά κάνουμε; Θά ἀρχίσουμε νά ὑπολογίζουμε τούς νόμους τοῦ κράτους ὅταν ἅπτονται ἐγγίζουν την πίστη μας;


Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ομιλίας του Γέροντα Αθανάσιου Μυτιληναίου 6/12/81

… Αλλά είναι κάτι πιο σπουδαίο να αισθάνομαι προϊστάμενο το Θεό κι όχι αυτό τον προϊστάμενο τον άνθρωπο…
Ότι και να συμβαίνει όπως και να ΄χει το πράγμα όταν κανείς έχει αφεντικό το Θεό τότε δεν τον ενδιαφέρει. Εδώ εφάνηκε θαυμάσια στο Δανιήλ στη μετέπειτα ιστορία. Και είπον οι τακτικοί ουχ ευρήσομεν κατά Δανιήλ πρόφασιν .Δεν υπάρχει κάτι που να σκοντάφτει ο Δανιήλ, δεν μπορούμε να βρούμε μια αιτία, ει μη εν νομίμοις Θεού αυτού. Θα φροντίσουμε να βρούμε κάτι που να αναφέρεται στη δική του θρησκεία.
Και τι έκαναν; Ακούστε τι έκαναν: Πηγαίνουν και λέγουν εις τον βασιλέα. Βασιλεύ σου συνιστούμε το εξής όπως ος αν αιτήση αίτημα παρά παντός Θεού και ανθρώπου, δηλαδή αν κάποιος άνθρωπος έρχεται να ζητήσει κάτι είτε από Θεό είτε από άνθρωπο να μην το ζητήσει παρά μόνο από ΄σένα για τριάντα ημέρες. Αυτό μοιάζει ίσως κάτι πολύ περίεργο για την εποχή μας όπως το ακούει κανείς , αλλά όπως σας είπα και μια περασμένη φορά, σε μια εποχή που εθεοποιήτο ο βασιλεύς , ο βασιλεύς ήτο μονοκράτωρ με όλη τη σημασία της λέξεως μέχρι θεοποιήσεως. Το να υπάρχει αυτή η θέσις για τριάντα ημέρες να ζητάει ο οποιοσδήποτε κάτι που ήθελε ούτε από Θεό ούτε από άνθρωπο αλλά από το βασιλέα, αυτό ενίσχυε τη θέση του βασιλέα ως βασιλεύς μέσα στη χώρα. Δηλαδή ήταν κάτι πολύ πετυχημένο από πλευράς τακτικής και επειδή αυτό ήρεσε εις τον βασιλέα δεν υποπτεύθηκε όμως τι αυτοί μηχανεύονται, τι μηχανορραφίες δημιουργούν γι αυτό και απεδέχθη την πρότασή τους κάτι που έμοιαζε ότι στερεώνει το βασιλέα εις τον θρόνο του και για να κατοχυρώσουν αυτοί την άποψή τους ώστε εκεί να βρούν ένα πάτημα εναντίον του Δανιήλ. Είπαν αν συμφωνείς αυτό να γίνει δόγμα δηλαδή να γίνει νόμος. Οπότε ως νόμος του κράτους δεσμεύεται κατά κάποιο τρόπο και ο ίδιος ο βασιλεύς…Γι αυτό το λόγο τον έβαλαν και έκανε νόμο και υπέγραψε ο βασιλεύς τον νόμον. Όταν έγινε ο νόμος τότε παρακολουθούν το Δανιήλ αν θα κάνει προσευχή ώστε αν θα κάνει προσευχή να πάνε να τον καταγγείλουν. Σημειώστε δε εκείνος που θα ζητούσε κάτι ή από το Θεό της κάθε θρησκείας ή από άλλο άνθρωπο θα ερρίπτετο εις τον λάκκο των λεόντων. Αυτό ήτο η ποινή, όπως κάθε νόμος προβλέπει και την ποινή …

π.Θεόδωρος Ζήσης, Γιατί πρέπει νά ἀνοίξουν οἱ Ναοί τό Πάσχα

Άρθρο του πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση

...Βλάσφημη δουλοπρέπεια. Ὑπέταξαν τήν Ἐκκλησία στήν πολιτεία, τά θεῖα στά ἀνθρώπινα….

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr


ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΙ ΝΑΟΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Σέ προηγούμενο πρόσφατο ἄρθρο μας μέ τίτλο «Ἔργο τοῦ Διαβόλου τό κλείσιμο τῶν ναῶν ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο» ἐξαγγείλαμε ὅτι θά ἀκολουθήσουν δύο ἄλλα ἄρθρα σχετικά μέ τό θέμα. Στό παρόν ἄρθρο γιά νά φανεῖ ὅτι τό κλείσιμο τῶν ναῶν ἔγινε μέ κοσμικά κριτήρια, ἀνθρώπινες ἀναγκαιότητες, καί ὄχι μέ ἀκραιφνῆ χριστιανικά κριτήρια, θά παρουσιάσουμε βασικές ὀρθόδοξες θεολογικές παραμέτρους πού ἀγνόησαν οἱ ἐπίσκοποι στήν πρωτόγνωρη καί πρωτάκουστη ἀπόφασή τους, γιά τήν ὁποία πιστεύουμε ὅτι στόν καθένα πού συμμετεῖχε στήν ἀπόφαση, ἀλλά καί σέ ὅσους τήν ἀποδέχθηκαν καί τήν τηροῦν θά ἔλεγε ὁ Χριστός αὐτά πού εἶπε στόν Ἀπόστολο Πέτρο: «Ὕπαγε ὀπίσω μου σατανᾶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τά τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τά τῶν ἀνθρώπων».

1. Βλάσφημη δουλοπρέπεια. Ὑπέταξαν τήν Ἐκκλησία στήν πολιτεία, τά θεῖα στά ἀνθρώπινα.

Τό θέμα τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί πολιτείας εἶναι λυμένο στήν Ὀρθόδοξη παράδοση μέ τό σχῆμα τῆς Συναλληλίας· οἱ δύο θεσμοί ἀσκοῦν διαφορετικούς, διακριτούς ρόλους. Ἡ Ἐκκλησία ἀσχολεῖται μέ τά τοῦ Θεοῦ, μέ θέματα πού ἔχουν σχέση μέ την τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν κανόνων τῆς ἐκκλησίας, ἐνῶ ἡ πολιτεία ρυθμίζει τά τής ὑλικῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, μέ βάση τίς ἀπαιτήσεις τῶν νόμων. Ὁ κάθε θεσμός σέβεται τίς ἁρμοδιότητες τοῦ ἄλλου καί δέν ἐπεμβαίνει στόν χῶρο του, πορεύονται παραλλήλως, συναλλήλως, συνεργάζονται. Ὅταν αὐτό δέν τηρεῖται, ἐπέρχεται σύγκρουση καί προσβολή τῆς αὐτονομίας τῶν θεσμῶν. Ὅταν ἐπεμβαίνει ἡ πολιτεία, ὁ Καῖσαρ, στά θέματα τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε τό σύστημα τοῦ Καισαροπαπισμοῦ, ὅταν ἀντιθέτως ἐεπεμβαίνει ἠ ἐκκλησία, ὁ πάπας, στά θέματα τῆς πολιτείας, καί αὐτό ἦταν σύνηθες στόν δυτικό μεσαιωνικό κόσμο, νά ἐπεμβαίνει, δηλαδή ὁ πάπας, τότε ἔχουμε τό σύστημα τοῦ Παποκαισαρισμοῦ.
Στήν Ὀρθόδοξη ᾽Ανατολή, στήν Ρωμιοσύνη τοῦ Βυζαντίου, κατά κανόνα λειτουργοῦσε τό σύστημα τῆς Συναλληλίας καί δέν εἴχαμε οὔτε Καισαροπαπισμό οὔτε Παποκαισαρισμό. Ὅταν ὑπῆρξαν κάποιες ἐξαιρέσεις, κυρίως ἀπό τήν πλευρά τῶν πολιτικῶν ἀρχόντων πού ἀναμείχθηκαν στά ἐσωτερικά τῆς Ἐκκλησίας, ἐρρύθμισαν ἐκκλησιαστικά θέματα μέ πολιτικές ἀποφάσεις, τότε ἀντιδροῦσαν οἱ ἐπίσκοποι καί ὑπενθύμιζαν στούς πολιτικούς ἄρχοντες τά ὅριά τους1. Ὁ ἐπίσκοπος Ὅσιος Κορδούνης ἔβαλε στήν θέση του τόν γιό τοῦ Μ. Κωνσταντίνου αὐτοκράτορα Κωνστάντιο τό 356, ὅταν πίεζε τούς ἐπισκόπους νά δεχθοῦν τόν Ἀρειανισμό. Τοῦ εἶπε λοιπόν νά μήν ἀναμειγνύεται στά ἐκκλησιαστικά, οὔτε νά δίνει ἐντολές στούς ἐπισκόπους, ἀντίθετα νά μαθαίνει γιά τά ἐκκλησιαστικά ἀπό τούς ἐπισκόπους. Εἰς αὐτόν ὁ Θεός ἐμπιστεύθηκε τήν πολιτεία, στούς ἐπισκόπους τά τῆς Ἐκκλησίας. Καί ὅπως ὅποιος ὑποκλέπτει τήν πολιτική ἐξουσία ἐνεργεῖ ἀντίθετα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔτσι πρέπει νά φοβηθεῖ καί ὁ αὐτοκράτωρ μήπως παίρνοντας γιά τόν ἑαυτό του τά τῆς Ἐκκλησίας ὑποπέσει σέ μεγάλη ἐγκληματική ἐνέργεια, διότι ἡ Ἁγία Γραφή λέγει «Ἀπόδοτε τά τοῦ καίσαρος τῷ Καίσαρι καί τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ»2.

Γέροντας Γρηγόριος Δοχειαρίτης: Εἶπε ὁ Χριστὸς ἀγάπη, ἀλλὰ ἀπὸ αἰῶνες ὁ Θεὸς μοίρασε τὰ ἔθνη. Δὲν πάω στὴν πατρίδα τους νὰ τοὺς πολεμήσω, ἀλλὰ δὲν τοὺς θέλω στὴν χώρα μου. Δὲν εἶναι σωβινισμὸς αὐτό.

Μακαριστοῦ Καθηγουμένου τῆς Ι.Μ Δοχειαρίου Ἁγίου Ὅρους Γέροντα Γρηγορίου. 

Ὁ Θεός, ὅταν δημιούργησε τὸν αἰσθητὸ παράδεισο, οὔτε στὴν Εὐρώπη τὸν ἔστησε, οὔτε στὴν Ἀμερική, ἀλλὰ στὴν Ἀνατολία. Πῶς σήμερα ἀπὸ τὴν πάμπλουτη αὐτὴν χώρα ἔχουμε πρόσφυγες στὴν Ἑλλαδίτσα; Καὶ αὐτὸ φαίνεται μὲ μιὰ ματιὰ ποῦ τοὺς ρίχνεις. Κινητά της τελευταίας τεχνολογίας, ἡ χανούμισσα κολὰν παντελόνι, τσεμπέρι καὶ τσιγάρο. Δυστυχῶς στὴν ἐποχὴ τοῦ Μωάμεθ δὲν ὑπῆρχε τὸ μακιγιάρισμα, γιὰ νὰ τὸ ἀπαγορεύση, καὶ σήμερα καλοφροντισμένες ἐμφανίζονται στὸν χῶρο μας. Περισσότερο ἀπὸ ἑξακόσια χρόνια οἱ πρόγονοί μας ἀγωνίστηκαν νὰ διώξουν τὸν μουσουλμανισμὸ καὶ νὰ διώξουν τὰ τζαμιά. Καὶ σήμερα πλησιάζει ὁ καιρὸς ποῦ θὰ εἶναι περισσότεροι οἱ μουσουλμάνοι στὴν χώρα μας ἀπὸ τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς. 
Ἀπὸ αἰῶνες ὁ Θεὸς μοίρασε τὰ ἔθνη καὶ στὸ καθένα ἔδωσε τὸ κομμάτι του. Δὲν πάω στὴν πατρίδα τους νὰ τοὺς πολεμήσω, ἀλλὰ δὲν τοὺς θέλω στὴν χώρα μου. Δὲν εἶναι σωβινισμὸς αὐτό. Οἱ καμπάνες κάνουν ἠχορρύπανση· ὁ χότζας ποῦ σὲ λίγο θὰ φωνάζη στὰ τζαμιὰ τρεῖς φορὲς τὴν ἡμέρα δὲν θὰ ἐνοχλῆ; Μισοῦν τὴν πίστη μας, μισοῦν τὸν Σταυρό, τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία. Καὶ δυστυχῶς κινοῦνται ἐπίσκοποι καὶ ἀρχιεπίσκοποι πρὸς τὶς σκηνές τους, βγάζοντας τὸ ἐγκόλπιο καὶ τὸν Σταυρό, γιὰ νὰ μὴν ἐρεθίζουν τὰ τέκνα τοῦ Μωάμεθ! Καὶ σιγὰ-σιγά, οἱ σκηνὲς γίνονται πελώρια ξενοδοχεῖα καὶ οἰκοδομὲς ποῦ ἁρπάζουν οἱ τράπεζες ἀπὸ τοὺς δύστυχους Ἕλληνες. 
Αὐτοὶ ποῦ κυβερνοῦν καὶ τοὺς κουβάλησαν ἐδῶ μὲ τὶς δυνάμεις τοῦ σκότους δὲν ρίχνουν μιὰ ματιὰ στὰ συσσίτια καὶ στὰ ἄστεγα καὶ ταλαίπωρα παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος; Καὶ τὸ πιὸ σπουδαῖο ἀπ’ ὅλα, στὰ ἄνεργα παιδιά, ποῦ τὰ πιὸ γερὰ μυαλὰ φεύγουν πρὸς δυσμᾶς, γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν; Εἶπε ὁ Χριστὸς ἀγάπη, ἀλλὰ εἶπε καὶ τὸ κάθε ἔθνος στὰ ὅριά του καὶ νὰ μὴν εἰσέρχεται στὸ ἄλλο ἔθνος.

Σκοπόν δέδωκά σε. Π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης


"ΣΚΟΠΟΝ ΔΕΔΩΚΑ ΣΕ 1967-2010 " Π ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ


https://www.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=7NvlYBpncag&app=desktop

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ε:Ὁ ἱερομάρτυς καί ἐθνομάρτυς πατριάρχης τοῦ γένους μας



ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε΄: Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού 

Το πρωτόθρονο και σεβάσμιο Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει να επιδείξει μια πλειάδα Πατριαρχών, οι οποίοι κοσμούν το αγιολόγιο της Εκκλησίας μας. Ανάμεσά τους ο ηρωικός ιερομάρτυρας και εθνομάρτυρας άγιος Γρηγόριος Ε΄. Πρόκειται για μια από τις ηρωικότερες μορφές του Γένους μας, ο οποίος διέπρεψε και ως λαμπρός εκκλησιαστικός άνδρας και ως συνεπής εθνικός ηγέτης. 
Γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1745 από τον Ιωάννη και την Ασημίνα Αγγελόπουλου. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Γεώργιος. Το 1767 πήγε στη Σμύρνη κοντά στο θείο του Μελέτιο, όπου φοίτησε στην εκεί περίφημη Ευαγγελική Σχολή. Μετά παρακολούθησε ανώτερα μαθήματα στην Πάτμο από τον Δανιήλ Κεραμέα. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του γύρισε στη Μονή των Στροφάδων, όπου εκάρη μοναχός, λαμβάνοντας το μοναχικό όνομα Γρηγόριος. Αργότερα τον κάλεσε ο Μητροπολίτης Σμύρνης Προκόπιος, ο οποίος τον χειροτόνησε διάκονο και στη συνέχεια πρεσβύτερο, επιδεικνύοντας μεγάλο ιεραποστολικό ζήλο και ασκώντας τεράστιο φιλανθρωπικό έργο. Η φήμη του ως ανερχόμενη σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα δεν άργησε να φανεί. Στις 19 Αυγούστου του 1785 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης και παρέμεινε στον πατριαρχικό θρόνο ως το Δεκέμβριο του 1798, οπότε η Υψηλή Πύλη τον καθαίρεσε και τον εξόρισε στο Άγιο Όρος, ως ανίκανον να διατηρήσει την υποταγή των χριστιανικών λαών στην τουρκική εξουσία. Κατά την παραμονή του εκεί ως ασκητής, μυήθηκε με ενθουσιασμό στην Φιλική Εταιρεία από τον φιλικό Ιωάννη Φαρμάκη στα 1818, και υποσχέθηκε να δώσει ακόμα και τη ζωή του στην υπόθεση της ελευθερίας του υποδούλου Γένους. Την ίδια χρονιά κλήθηκε και πάλι στον Οικουμενικό θρόνο, για να παραμείνει ως το μαρτυρικό του θάνατο. 
Όλοι οι ιστορικοί της εποχής του περιγράφουν τον Γρηγόριο ως έναν ταπεινό και πράο άνθρωπο, ο οποίος όμως έκρυβε στην ψυχή του τεράστιο ψυχικό μεγαλείο, ηρωισμό και αυταπάρνηση. Και στις δύο σύντομες περιόδους της πατριαρχίας του υπέδειξε ασυνήθιστο ζήλο για την ανόρθωση της Εκκλησίας.

Ἡ μετάνοια εἶναι τὸ πλοῖο. Ὁ Θεῖος φόβος οἱ κωπηλάτες. Καὶ ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ Θεϊκὸ λιμάνι!…


Ὅταν ἀποκτήσουμε τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε τρεφόμαστε μὲ τὸν Οὐράνιον Ἄρτον καὶ παίρνουμε δύναμη. Ὁ Οὐράνιος Ἄρτος εἶναι ὁ Χριστός, ποὺ ἔδωκε ζωὴ στὸν κόσμο, δηλαδὴ ἡ Θεία Κοινωνία!…
Ἡ μετάνοια εἶναι τὸ πλοῖο. Ὁ Θεῖος φόβος οἱ κωπηλάτες. Καὶ ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ Θεϊκὸ λιμάνι!…


Άγιος Ισαάκ ο Συροος

Ἀνοιχτές τό Πάσχα ὅλες οἱ Ἐκκλησίες στή Γεωργία γιά τούς πιστούς, παρά τήν ἐπιδημία

.
Πατριάρχης Ηλίας : 
" Για τους πιστούς, η πνευματική τροφή είναι εξίσου σημαντική και απαραίτητη με τη σαρκική ".
Επειδή οι ημέτεροι, πολιτικοί και θρησκευτικοί, δεν πιστεύουν στην ορθόδοξη πίστη μας και στον Κύριον και Αρχηγόν της, ότι δεν θα επιτρέψει μετάδοση από τον εκκλησιασμό (γι'αυτό και τον απαγόρευσαν), θα δούμε εκ των πραγμάτων, τα στατιστικά για τις μολύνσεις μετά την περίοδο του Πάσχα, της χώρας μας δηλαδή και της Γεωργίας.
Ίδωμεν!

13 Ἀπριλίου. ♰ Μεγάλη Δευτέρα. "Μνείαν ποιούμεθα Ἰωσήφ τοῦ παγκάλου καί τῆς ὑπό τοῦ Κυρίου καταραθείσης καί ξηρανθείσης συκῆς". Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν καί ὁμολογητοῦ Μαρτίνου πάπα Ῥώμης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Ὄρθρου. (Ματθ. κα΄ 18-43).
Ματθ. 21,18       Πρωΐας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε·
Ματθ. 21,18             Οταν δε την πρωΐαν επέστρεψε εις την πόλιν, επείνασε·