Σελίδες

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2020

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἔργον ἀγαθόν. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι διαρκές Πάσχα La Divina Liturgia es obra bondadosa La Divina Liturgia es una Pascua continua

 

Δημοσιεύτηκε 15 Ιουλίου 2013. Συντάκτης: hristospanagia5

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

QUÉ ES LA DIVINA LITURGIA Y CÓMO LA VIVIREMOS

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ:ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Primera parte: Qué es la Divina Liturgia

7) Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἔργον ἀγαθόν

7) La Divina Liturgia es obra bondadosa

La obra de Dios para el mundo está resumida en la Divina Liturgia y con ella continua. Su importancia es primordial. La Divina Liturgia es LA OBRA por excelencia bondadosa. Por ella el Dios –único Bondadoso- trabaja para la sanación y salvación de Su laós (pueblo). El Cristo nos ha apocaliptado que: “Mi Padre siempre trabaja y yo también trabajo”. Con la Divina Liturgia el Dios continua la obra de la creación: recrea y renueva al mundo y al hombre. Hace al hombre nuevo y le alimenta con Su sarx (carne, cuerpo).

 Τό ἔργο τοῦ Θεοῦ γιά τόν κόσμο συνοψίζεται στή Θεία Λειτουργία καί συνεχίζεται μέ αὐτήν. Ἡ σπουδαιότητα της εἶναι πρωταρχική1. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ΤΟ ΕΡΓΟ, τό κατεξοχήν ἀγαθόν ἔργον. Δι’ αὐτῆς ὁ Θεός – Ὁ μόνος Ἀγαθός- ἐργάζεται τή σωτηρία τοῦ λαοῦ Του. Ὁ Χριστός μᾶς ἀπεκάλυψε: «ὁ Πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται κἀγώ ἐργάζομαι». Μέ τή Θεία Λειτουργία ὁ Θεός συνεχίζει τό ἔργο τῆς δημιουργίας: ἀναδημιουργεῖ τόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο. Πλάθει τόν νέο ἄνθρωπο καί τόν τρέφει μέ τή σάρκα Του.

Escribe san Kavásilas que: «El cuerpo del antiguo Adán fue constituido de la tierra. El nuevo Adán ha nacido de Dios, tal y como dice la Santa Escritura. El testimonio de cada uno de los dos tipos de vida es el correspondiente banquete, El primer alimento lo sacó la tierra, en cambio al nuevo hombre le alimenta el hombre celeste, el Cristo, con Su sarx (cuerpo, carne)»

Ἡ ἀντιμετώπιση τῆς κενοδοξίας κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου, Β΄μέρος, Ἀρχ Σάββας Ἁγιορείτης

 Ἡ ἀντιμετώπιση τῆς κενοδοξίας κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου, Β΄μέρος, Ἀρχ Σάββας Ἁγιορείτης, 10-2-2018

«Θαύματος ὑπερφυοῦς ἡ δροσοβόλος...», Η΄ ᾠδή Χριστουγέννων, Σάββα Ἀγιορείτου

«Θαύματος ὑπερφυοῦς ἡ δροσοβόλος...», Η΄ ᾠδή Χριστουγέννων, 26-12-2020, Σάββα Ἀγιορείτου (Κήρυγμα)

α) «Οἱ παῖδες εὐσεβείᾳ συντραφέντες...», β) «Ποιμένες...» , 25-12-2020, Σάββα Ἀγιορείτου (Κήρυγμα)

α) «Οἱ παῖδες εὐσεβείᾳ συντραφέντες...», β) «Ποιμένες...» , 25-12-2020, Σάββα Ἀγιορείτου (Κήρυγμα)

Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ γέννησιν.Ἡ επιστροφή ἀπό τήν Αἴγυπτο καί ἡ ἐγκατάσταση στή Ναζαρέτ. Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ [:Ματθ.2,13-23] 

Ερμηνεία Ιερού Χρυσοστόμου στα εδάφια 19-23 

του δευτέρου κεφαλαίου 

του «κατά Ματθαίον» ευαγγελίου 

[Μέρος δεύτερο:Η επιστροφή από την Αίγυπτο και η εγκατάσταση στη Ναζαρέτ] 

«Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἡρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ. λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου(:Όταν πέθανε λοιπόν ο Ηρώδης, ιδού ένας άγγελος Κυρίου φάνηκε στον Ιωσήφ σε όνειρο στην Αίγυπτο και του είπε: ‘’Σήκω και πάρε το παιδί και τη μητέρα του και πήγαινε με την ησυχία σου στη χώρα των Ισραηλιτών· διότι έχουν πεθάνει πλέον εκείνοι που ζητούσαν να πάρουν τη ζωή του παιδιού’’)»[Ματθ.2,19]. Δεν λέγει: «Φεύγε», αλλά «πορεύου». 

Είδες πάλι μετά τον πειρασμό την άνεση και μετά την άνεση τον κίνδυνο πάλι; Διότι ελευθερώθηκε μεν από την ανάγκη του εκπατρισμού, και επέστρεψε πάλι στην πατρική του γη και είδε να έχει πεθάνει ο φονιάς των παιδιών, όταν όμως επανήλθε στην πατρίδα του, βρίσκει εκεί υπόλοιπα των παλαιών κινδύνων· βρήκε να ζει δηλαδή εκεί και να έχει το βασιλικό αξίωμα ο υιός του τυράννου. Και γιατί τώρα βασίλευε στην Ιουδαία ο Αρχέλαος[:ο Αρχέλαος, αποδείχτηκε σκληρότερος από τον πατέρα του, από τον οποίο και ο φόβος του Ιωσήφ να εγκατασταθεί στην περιοχή του. Καταγγέλθηκε στη Ρώμη για τη σκληρότητά του, εξορίστηκε έπειτα από εννέα ετών ηγεμονία και πέθανε στη Βιέννη], ενώ ηγεμόνας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος; Ήταν πρόσφατος ο θάνατος του Ηρώδη και δεν είχε ακόμη διαμοιραστεί και διαιρεθεί σε πολλά μέρη η βασιλεία.

Περί σωτηρίας στήν οἰκογενειακή ζωή. Ἀπό τίς ἐπιστολές τοῦ ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου


Περί σωτηρίας στην οικογενειακή ζωή

Από τις επιστολές τού Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Όταν χτίζει μια οικογένεια, ο πιστός ζητά την βοήθεια και τις συμβουλές από πνευματικά έμπειρους μέντορες. Οι επιστολές τού Οσίου Θεοφάνη τού Εγκλείστου συνιστούν ανεκτίμητο θησαυρό πρακτικής πνευματικής εμπειρίας.

Γάμος

Ο γάμος έχει πολλές παρηγοριές, αλλά και πολλές έγνοιες και θλίψεις, μερικές φορές, μάλιστα, πολύ βαθιές. Λάβετε το υπόψη αυτό, έτσι ώστε όταν έρθει η ώρα, να μην αποτελέσει αυτό έκπληξη για σάς. Τώρα είστε δύο. Και οι χαρές θα είναι μεγαλύτερες, και οι θλίψεις θα είναι ελαφρύτερες: να τις μοιράζεστε. Ας βοηθήσει ο Θεός τίποτε να μην κρατάτε για τον εαυτό σας, αλλά να έχετε τα πάντα από κοινού - και η καρδιά να είναι μια αλλά και ο δρόμος να είναι ο ίδιος. <…> Σας εύχομαι πλήρη ευτυχία!

Οδηγίες προς τούς νεόνυμφους

Να φοβάστε μην τυχόν χάσετε την αμοιβαία εμπιστοσύνη ή ακόμη μην τυχόν κλονιστεί αυτή η εμπιστοσύνη

Ο γάμος σας με χαροποιεί πολύ. Είθε η ευλογία τού Κυρίου να σκεπάζει εσάς και την σύζυγό σας. Ας ενδυναμωθεί ειλικρινή αγάπη και ειρηνική αρμονία μεταξύ σας μέχρι το τέλος των ημερών σας. Να φοβάστε μην τυχόν χάσετε την αμοιβαία εμπιστοσύνη ή ακόμη μην τυχόν κλονιστεί αυτή η εμπιστοσύνη. Αυτό είναι το θεμέλιο για έναν ευτυχισμένο έγγαμο βίο. Ο Θεός να σάς ευλογεί! Να είστε χρήσιμοι στον σύζυγό σας στις ασχολίες του. Αλλά επίσης, να αναζητείτε τρόπους να εφαρμόσετε γνώση και τέχνες που έχετε αποκτήσει.

Καθήκοντα των νεόνυμφων

Μόλις τώρα γίνατε οικοδεσπότης και οικοδεσπότισα. Σημειώστε ότι από τώρα και στο εξής γίνεστε θεμελιωτές μιας νέας γενιάς. Πρέπει να ενεργείτε με τέτοιο τρόπο ώστε όχι μόνον να αφήσετε κληρονομιά στα παιδιά, αλλά να τα εφοδιάσετε από πριν με υγιές σώμα και μια γενναία ψυχή.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο Γ’: Παπα–Παναής Θεοδωρακόπουλος



Ασκητές μέσα στον κόσμο Γ’: Παπα–Παναής Θεοδωρακόπουλος

Γεννήθηκε τό 1896 καί ἡ ζωή του ἐκάλυψε ὅλο σχεδόν τόν περασμένο (20ό) αἰῶνα. Πρωτότοκος γυιός ὑπερπολυτέκνων γονέων πιστῶν καί θεοσεβῶν, τοῦ Σπήλιου Θεοδωρακόπουλου καί τῆς Γιαννούλας. Ἡ μητέρα του χαρακτηριζόταν γιά τήν θρησκευτικότητά της καί κρατοῦσε μ᾿ εὐλάβεια τίς ἱερές παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀπό νέος ἦταν σκληραγωγημένος μέσα στήν λιτή ζωή τῆς μᾶλλον φτωχῆς οἰκογενείας του. Ὁ πατέρας του ἦταν μαραγκός στό ἑπτακοσίων περίπου κατοίκων ἄγονο, φτωχό καί πανέμορφο χωριό Καλούσι πού ἦταν σάν σέ μπαλκόνι στήν κακοτράχηλη πλαγιά τοῦ Ἐρυμάνθου μέ τά πρίνα, τά ρείκια καί τίς ἀγριοβελανιδιές σέ ὕψος 750 μέτρων καί εἶχε ἕνα εὑρύ ὁρίζοντα μέχρι τήν μακρινή παραλία τοῦ Πατραϊκοῦ κόλπου.

Μέσα στήν ἤρεμη, ὄμορφη καί σεμνή χριστιανική ἀτμόσφαιρα τῆς οἰκογενείας του καί τήν ὡραία φύση τοῦ χωριοῦ του ζυμώθηκαν τά πρῶτα νεανικά του χρόνια ἐμποτισμένα μέ πίστη, σωφροσύνη καί φυσική καλωσύνη καί εὐγένεια. Τούς μεγαλυτέρους του τούς σεβόταν καί ξεχωριστά βέβαια τούς γονεῖς του. Ἡ αὐθάδεια ἦταν ξένη πρός αὐτόν. Τά πρῶτα γράμματα τἄμαθε στό τότε τετρατάξιο Δημοτικό τοῦ χωριοῦ του. Τοῦ ἄρεσαν τά γράμματα, γι᾿ αὐτό τόν ἔγραψε ὁ πατέρας του στό Σχολαρχεῖο τῆς Χαλανδρίτσας, τρεῖς ὧρες κατσικόδρομος ἀπό τό Καλούσι. Ἦταν εὐφυής ὁ Παναῆς, ὅπως τόν ἔλεγαν οἱ δικοί του, διψοῦσε γιά γράμματα, ἀλλά δέν εἶχε τά οἰκονομικά γιά νά προχωρήση στό Γυμνάσιο Πατρῶν. Στήν Χαλανδρίτσα ἦταν συμμαθητής τοῦ κοντοχωριανοῦ του Γεωργίου Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος καί ὡς πρωθυπουργός, τιμοῦσε κι ἀγαποῦσε τόν ἀξέχαστο φίλο του παπα–Παναῆ. 

Μετά τό Σχολαρχεῖο βοηθοῦσε στήν μαραγκική καί σ᾿ ὅλες τίς δουλειές τόν πατέρα του. 

Ὅταν στρατεύθηκε ἐκτυλισσόταν ὁ Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος καί ἔλαβε μέρος στίς ἐπιχειρήσεις τῆς Κριμαίας καί τῆς Μικρασιατικῆς ἐκστρατείας μέχρι τόν Σαγγάριο. Ἔλεγε στά βαθειά γεράματά του, πρός τό τέλος τῆς ζωῆς του, πού δέν μποροῦσε νά περπατήση: «Περπάτησα κιόλας, βρέ παιδί μου. Δέν ἔχω παράπονο. Περπάτησα. Ὄργωσα τήν Μικρά Ἀσία ἀπό Τσεσμέ μέχρι Σαγγάριο. Ἀνεβοκατέβηκα στήν Κριμαία…». 

Τά ὀλέθρια ἐπακόλουθα ἀπό τήν ἀθέτηση τοῦ συνοδικοῦ συστήματος τῆς ἐκκλησίας

ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 2α Νοεμβρίου 2020

Η αιφνιδιαστική μνημόνευση από τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο το Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2020, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Χρυσορροϊάτισσας, του σχισματικού και αχειροτόνητου «αρχιεπισκόπου» Επιφανίου, της λεγομένης «Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας», έφερε ξανά στην εκκλησιαστική επικαιρότητα το ζήτημα του ουκρανικού Αυτοκεφάλου. Πρόκειται για ένα παγκοσμίων διαστάσεων εκκλησιαστικό ζήτημα, που επέφερε λίαν επώδυνο και δυσθεράπευτο τραύμα στο σώμα της Εκκλησίας, με ολέθριες συνέπειες για την ενότητα της οικουμενικής Ορθοδοξίας. Ένα ζήτημα που εξακολουθεί να υφίσταται εδώ και τρία σχεδόν χρόνια, (από τον Ιανουάριο του 2018 και εντεύθεν), το οποίο επιζητεί την θεραπεία του και το οποίο σίγουρα δεν επιλύεται με αυθαίρετες και μονομερείς ενέργειες Προκαθημένων, αλλά μόνον με Πανορθόδοξη Σύνοδο.

Η μνημόνευση αυτή προκάλεσε, (και δικαίως), την σφοδρότατη αντίδραση, τεσσάρων Επισκόπων από την Εκκλησία της Κύπρου, των Μητροπολιτών Λεμεσού Αθανασίου, Κύκκου Νικηφόρου και Ταμασού Ησαΐα και του Επισκόπου Αμαθούντος Νικολάου, οι οποίοι με ανοικτή επιστολή τους καλούν τον Μακαριότατο «να προβεί άμεσα σε ανάκληση της αντικανονικής και άκυρης αυτής Πράξης του», ενώ παράλληλα ζητούν «σύγκληση της Ιεράς ημών Συνόδου, προκειμένου να επιληφθεί του θέματος αυτού και να αποφασίσει ανάλογα». Ενδεικτική του εκρηκτικού κλίματος που δημιουργήθηκε στην Εκκλησία της μεγαλονήσου είναι η πρόσφατη, (29.10.2020), δήλωσή του Μητροπολίτου Ταμασού Ησαΐα στην τηλεοπτική κάμερα του ΡΙΚ, ότι η ενέργεια του Αρχιεπισκόπου είναι «πράξη πονηρή, ύποπτη και καταστροφική». Και ότι: «Ζούμε μία από τις χειρότερες θεσμικές κρίσεις στην ιστορία της εκκλησίας. Ζούμε ένα σχίσμα το οποίο προκάλεσε η ενέργεια του Μακαριοτάτου».

Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ γέννησιν. Ἡ σφαγή τῶν νηπίων. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.Μέρος Πρῶτο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ [:Ματθ.2,13-23] 


Ερμηνεία Ιερού Χρυσοστόμου στα εδάφια 16-18 

του δευτέρου κεφαλαίου 

του «κατά Ματθαίον» ευαγγελίου 


[Μέρος πρώτο: Η σφαγή των νηπίων] 

«Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων(:Τότε ο Ηρώδης, όταν είδε ότι οι μάγοι τον εξαπάτησαν και τον ξεγέλασαν, θύμωσε πολύ. Έστειλε λοιπόν στρατιώτες, οι οποίοι σκότωσαν όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ και σε όλα τα περίχωρα και τα σύνορά της, από ηλικία δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με το χρονικό διάστημα που εξακρίβωσε από τους μάγους)»[Ματθ.2,13]. 

Δεν έπρεπε βέβαια ο Ηρώδης να οργιστεί αλλά να φοβηθεί και να μαζευτεί και να εννοήσει ότι επιχειρεί ακατόρθωτα πράγματα. Δεν συγκρατείται όμως. Όταν η ψυχή είναι αχάριστη και ανεπίδεκτη δεν υποχωρεί σε κανένα από τα φάρμακα, που δίνει ο Θεός. Ιδού, παρατήρησε και τούτον πώς συναγωνίζεται τους προηγούμενούς του σε κακία· προσθέτει φόνο στους φόνους και παντού τρέχει κατά κρημνού. Σαν να ήταν κυριευμένος από κάποιον δαίμονα της οργής αυτής και του μίσους. Δεν υπολογίζει κανένα, μανιάζει και εναντίον των μάγων που τον γέλασαν, αφήνει την οργή του να ξεσπάσει κατά των παιδιών, που δεν τον είχαν σε τίποτε βλάψει και αποτολμά στην Παλαιστίνη ένα δράμα συγγενικό με όσα είχαν τότε συμβεί στην Αίγυπτο[:αναφέρεται εδώ ο Ιερός Χρυσόστομος στη διαταγή του Φαραώ να θανατώνονται όλα τα αρσενικά παιδιά που γεννούσαν οι Ισραηλίτες: βλ. Εξοδ.1,15 κ.ε.]. Διότι λέγει: «καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων(:Έστειλε λοιπόν στρατιώτες, οι οποίοι σκότωσαν όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ και σε όλα τα περίχωρα και τα σύνορά της, από ηλικία δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με το χρονικό διάστημα που εξακρίβωσε από τους μάγους)»[Ματθ.2,16]. 

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν σέ ἑρμηνευτική ἀπόδοση Π. Τρεμπέλα


Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ 

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ 

ΣΕ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Π. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Β΄13-23 

13 ᾿Αναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό.14῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον,15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. 16 Τότε ῾Ηρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων. 17 τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· 18 φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν. 

19 Τελευτήσαντος δὲ τοῦ ῾Ηρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ ᾿Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ 20 λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν ᾿Ισραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. 21 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν ᾿Ισραήλ. 22 ἀκούσας δὲ ὅτι ᾿Αρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς ᾿Ιουδαίας ἀντὶ ῾Ηρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, 23 καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως πληρωθῇ τὸ ρηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται. 



Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Β΄13-23 

13 Όταν λοιπόν αναχώρησαν οι μάγοι, ιδού ένας άγγελος Κυρίου φάνηκε στον Ιωσήφ σε όνειρο και του είπε: ‘’Σήκω, πάρε το παιδί και τη μητέρα Του και φύγε στην Αίγυπτο, και μείνε εκεί μέχρι να σου πω.

Ὑπομνηματισμός τῆς προφητείας τοῦ Ἡσαΐα γιά τήν ἐκ Παρθένου γέννηση τοῦ Κυρίου

Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου 

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΗΣΑΪΑ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ 

«Καὶ προσέθετο Κύριος λαλῆσαι τῷ ῎Αχαζ λέγων· αἴτησαι σεαυτῷ σημεῖον παρὰ Κυρίου Θεοῦ σου εἰς βάθος ἢ εἰς ὕψος. καὶ εἶπεν ῎Αχαζ· οὐ μὴ αἰτήσω οὐδ᾿ οὐ μὴ πειράσω Κύριον. καὶ εἶπεν· ἀκούσατε δή, οἶκος Δαυίδ· μὴ μικρὸν ὑμῖν ἀγῶνα παρέχειν ἀνθρώποις; καὶ πῶς Κυρίῳ παρέχετε ἀγῶνα; διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ(:και μίλησε και πάλι ο Κύριος προς τον Άχαζ και είπε: “Ζήτησε προς πληροφόρησή σου από τον Κύριο τον Θεό σου κάποιο θαύμα, είτε στο βάθος της γης και ακόμη πιο κάτω, είτε στο ύψος του ουρανού”. Και είπε ο Άχαζ: “Δεν θα ζητήσω σημείο, ούτε θα υποβάλω σε πειρασμό τον Κύριο, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη βεβαίωσή Του. Και είπε ο Προφήτης: “Ακούστε λοιπόν εσείς, που αποτελείτε τον βασιλικό οίκο του Δαβίδ: Μήπως είναι μικρό πράγμα να παρέχετε στενοχωρίες και κόπους σε ανθρώπους απεσταλμένους από τον Θεό, όπως είναι οι Προφήτες; Και πώς λοιπόν τολμάτε με την απιστία σας να στενοχωρείτε τον Θεό; Για τον λόγο αυτόν θα δώσει μόνος Του Αυτός ο ίδιος ο Κύριος σε σας θαύμα υπερφυσικό: ιδού, η Παρθένος υπερφυώς θα συλλάβει στη γαστέρα της και θα γεννήσει Υιό και θα καλέσετε το όνομά Του Εμμανουήλ, δηλαδή “μαζί μας ο Θεός”)»[Ησ. 7,10-16]. 

Είναι μεγάλη η συγκατάβαση του Θεού και η αγνωμοσύνη του βασιλιά (Άχαζ)· διότι έπρεπε αυτός ακούγοντας τον προφήτη να μην αμφιβάλλει καθόλου για τα όσα λέχθηκαν· αλλά και αν ακόμα αμφέβαλλε, θα έπρεπε να πιστέψει λαμβάνοντας θαύμα, πράγμα που είχαν κάνει πολλοί από τους Ιουδαίους. Καθόσον ο Θεός, επειδή είναι φιλάνθρωπος, ούτε αυτό παρέλειψε να κάνει πολλές φορές για εκείνους που ήταν πνευματικά δύσκαμπτοι, σύρονταν κάτω και ήταν προσηλωμένοι στη γη, πράγμα που έκανε στην περίπτωση του Γεδεών[πρβ. Κριτ. 6,16-24 και 36-40].

Σύντομα ἕνα τέτοιο οἰκοδόμημα θὰ σωριαστεῖ στὴ γῆ...

Ὁ ΔΡΌΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ (απόσπασμα) από τις διδαχές του Αγίου Νεκταρίου.
____________

"...Τίποτε δὲν εἶναι μεγαλύτερο ἀπ' τὴν καθαρὴ καρδιά, γιατί μία τέτοια καρδιὰ γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καὶ τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπὸ τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτε.Λέει ὁ Θεὸς γι' αὐτοὺς ποὺ ἔχουν καθαρὴ καρδιά:«Ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονται μοὶ λαὸς» (Β' Κόρ. 6,16).Ποιοὶ λοιπὸν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ' αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους; Καὶ ἀπὸ ποιὸ ἀγαθὸ μπορεῖ νὰ μείνουν στερημένοι;Δὲν βρίσκονται ὅλα τ' ἀγαθὰ καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὶς μακάριες ψυχές τους;Τί περισσότερο χρειάζονται;Τίποτε, στ' ἀλήθεια, τίποτε!
Γιατί ἔχουν στὴν καρδιὰ τοὺς τὸ μεγαλύτερο ἀγαθό: τὸν ἴδιο τὸ Θεό!

Ποιοί εἶναι πιό ἰσχυροί; Οἱ λίγοι πού κυβερνοῦν ἤ οἱ πολλοί μέ τά γόνατα;

«Μπορεί το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα να σου δίνει το λόγο κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά κάθε μέρα δεν έχουμε γόνατα;
Ποιοι είναι πιο ισχυροί; 
Οι λίγοι που κυβερνούν ή οι πολλοί με τα γόνατα; 

26 Δεκεμβρίου. ♰ Ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Εὐθυμίου, Ἐπισκόπου Σάρδεων. Τοῦ Ἁγίου νέου Ἱερομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ Ρώσσου, ἐν Κωνσταντινουπόλει ἀθλήσαντος (+1743). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, ς΄ ὣρας μεγ. Παρασκευῆς (Ἑβρ. β΄ 11-18).


ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Β´ 11 - 18
11 ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι’ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, 12 λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε· 13 καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ’ αὐτῷ· καὶ πάλιν· ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός. 14 ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκός καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ’ ἔστι τὸν διάβολον, 15 καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας. 16 οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος Ἀβραὰμ ἐπιλαμβάνεται. 17 ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ. 18 ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι.