Σελίδες

Τρίτη 11 Μαΐου 2021

Ἡ λύπη καί η θεραπευτική της Ε'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ λύπη καί η θεραπευτική της Ε'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, 10-5-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Συν Θεω αν υπάρχουν ερωτήσεις παρακαλούμε στείλτε τες μας στο: AgiaTrias.erotiseis@gmail.com Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

33. Ἡ λύπη καί η θεραπευτική της Στ'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, 11-5-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

https://youtu.be/cd2lpbFFoK4
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση Διαδικτυακή ομιλία με θέμα: 33. Ἡ λύπη καί η θεραπευτική της Στ'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, 11-5-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Τίς γιορτές γιά νά τίς ζήσουμε, πρέπει νά ἔχουμε τόν νοῦ μας στίς ἅγιες ἡμέρες καί ὄχι στίς δουλειές πού ἔχουμε νά κάνουμε γιά τίς ἅγιες ἡμέρες.

Άγιος Παΐσιος:

“Τη Μεγάλη Παρασκευή για να νιώσεις κάτι, δεν πρέπει να κάνεις τίποτε άλλο εκτός από προσευχή”

– Γέροντα, πώς μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά τις γιορτές;

– Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε άγιας ημέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.

Οι κοσμικοί ζητούν να καταλάβουν τα Χριστούγεννα με το χοιρινό, το Πάσχα με το αρνί, τις Αποκριές με το κομφετί.

Οι αληθινοί μοναχοί όμως κάθε μέρα ζουν τα θεία γεγονότα και αγάλλονται συνέχεια. Κάθε εβδομάδα ζουν την Μεγάλη Εβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή ζουν την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη, την Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδή τα Πάθη του Χριστού, και κάθε Κυριακή το Πάσχα, την Ανάσταση. Τι, θα πρέπη να έρθη η Μεγάλη Εβδομάδα, για να θυμηθή κανείς τα Πάθη του Χριστού;

Τό ὅραμα τοῦ ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ τήν Μεγάλη Πέμπτη..!


Ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ (1759-1833), ενισχυόταν στους αγώνες του από τη θεία πρόνοια με πνευματικά οράματα, πού πλημμύριζαν την ψυχή του με θεϊκή παρηγοριά. Ιδιαιτέρως κάποτε, την Μεγάλη Εβδομάδα και μάλιστα την Μεγάλη Πέμπτη, αξιώθηκε κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας να δει μία υπέροχη οπτασία.

Διηγείται ο ίδιος:

-Λειτουργούσα κάποτε τη Μ. Πέμπτη μαζί με τον ηγούμενο Παχώμιο και τον πατέρα Ιωσήφ. Η θεία Λειτουργία είχε αρχίσει στις δύο το μεσημέρι μαζί με τον εσπερινό. Μετά τη μικρά είσοδο και τα αναγνώσματα είπα ο ταπεινός μπροστά στο άγιο θυσιαστήριο την εκφώνηση: «Κύριε, σώσον τους ευσεβείς και επάκουσον ημών». Ύστερα βγήκα στην ωραία πύλη και υψώνοντας το οράριο προς το εκκλησίασμα συμπλήρωσα: «Και εις τους αιώνας των αιώνων».

Τη στιγμή εκείνη έλαμψε ένα φως μπροστά μου σαν ηλιακή ακτίνα. Κοιτάζω προς τα εκεί και βλέπω εν δόξη τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ο οποίος με τη μορφή του Υιού του ανθρώπου έλαμπε πιο πολύ από τον ήλιο μέσα σε άπλετο και ανέκφραστο φώς. Βλέπω επίσης τριγύρω να τον περιβάλλουν σαν σμήνος από μέλισσες οι Ουράνιες Δυνάμεις των Αγγέλων, Αρχαγγέλων, Χερουβείμ και Σεραφείμ. Είχε μπει από τη δυτική πύλη και βαδίζοντας ανάερα στάθηκε εμπρός στον άμβωνα. Υψώνοντας μάλιστα το χέρι ευλόγησε τους λειτουργούς και τους προσευχομένους. Τέλος μπαίνοντας στην εικόνα Του, που βρίσκεται πλάι στην ωραία Πύλη μεταμορφώθηκε, περικυκλουμενος από χορούς Αγγέλων που έλαμπαν και φώτιζαν ολόκληρη την εκκλησία. Κι εγώ, που είμαι γη και σποδός, αξιώθηκα μια ιδιαίτερη ευλογία από Αυτόν. Η καρδιά μου σκίρτησε από ιερή αγαλλίαση, πλημμύρισε από άρρητη χαρά μέσα σ’ ένα αίσθημα γλυκειάς, φλογερής αγάπης προς τον Κύριο».

Ὁ ἅγιος Πατήρ ἡμῶν Ἰωάννης Καλαΐδης - Ἡ θαυμαστή ὑπόδειξη γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ ἁγίου Ραφαήλ καί ἡ μεγάλη ταπείνωσή του!


Ο άγιος Πατήρ ημών Ιωάννης Καλαΐδης - Η θαυμαστή υπόδειξη για την ανέγερση του Ιερού Ναού του αγίου Ραφαήλ και η μεγάλη ταπείνωσή του!

Το 1989 και πριν ξεκινήσει ο Άγιος Πατέρας για ένα από τα προσκυνήματα που έκανε στον άγιο Ραφαήλ, στην Μυτιλήνη, είπε μετά το τέλος της Παράκλησης, στους ενορίτες του:
"Παρακάλεσα τους τρεις νεοφανείς Αγίους, να δείξουν σε σας πού θέλουν να χτιστεί ο Ιερός Ναός τους"! Είχε πάρει ευλογία από την ηγουμένη του αγίου Ραφαήλ, της Μυτιλήνης, να χτίσει τον Ι. Ναό τους στο Νεοχώρι Σιντικής του νομού Σερρών, όπου ήταν εφημέριος. Όταν γύρισαν από το προσκύνημα της Μυτιλήνης, ήρθε στον π. Ιωάννη μια ευλαβής χριστιανή, η Θεοδώρα Σαρρίδου και του είπε:" Πάτερ Ιωάννη να σου πω ένα θαύμα που έγινε όταν ήσασταν στην Λέσβο! Είδα τον άγιο Ραφαήλ με ιερατικά άμφια, στον κοινοτικό χώρο που είναι επίπεδος, στο πάνω μέρος του χωριού! Στο ένα χέρι κρατούσε το μυστρί και στο άλλο το μάρμαρο και μου είπε να σου πω να κάνεις σ' αυτό το μέρος την εκκλησία τους"!

Ὁ ἅγιος Ἀργύριος ὁ Ἐπανομίτης ὁ Νεομάρτυρας [11.5.1806]

Ο Άγιος Αργύριος ο Επανομίτης ο Νεομάρτυρας [11.5.1806]
από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο

ΓΕΝΝΗΣΗ – ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Ο Άγιος Νεομάρτυς Αργύριος γεννήθηκε το 1788 στην Επανωμή της Θεσσαλονίκης από τον Αστέριο και τη Βασιλική, το γένος Ντουγιούδη. Λόγω της φτώχειας της οικογενείας του, σε νεαρή ηλικία ήλθε στην Θεσσαλονίκη, όπου προσλήφθηκε από κάποιον ράπτη ως βοηθός του και υπηρέτης.

Ο ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ: Το έτος 1806, κάποιος Χριστιανός από τη Θεσσαλονίκη [Σοχό] βρισκόταν κλεισμένος στη φυλακή του πασά της Θεσσαλονίκης για κάποιο έγκλημα που είχε κάνει. Επειδή δεν είχε εκείνος να πληρώσει τα χρήματα που του ζητούσε ο πασάς για να τον αποφυλακίσει, ο τύραννος απειλούσε ότι θα τον κρεμάσει. Μπροστά στην απειλή του θανάτου ο φυλακισμένος διάλεξε τον “εύκολο” δρόμο να αλλαξοπιστήσει! Το γεγονός αυτό στενοχώρησε τους πιστούς Έλληνες της περιοχής αλλά χαροποίησε τους Αγαρηνούς, οι οποίοι αμέσως τον έβγαλαν από την φυλακή και τον πήγαν σε ένα καφενείο στην τοποθεσία Ταχτάκαλα με σκοπό να τον μυήσουν στη μουσουλμανική θρησκεία.

Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΙΟΥ: Ο Αργύριος, που είχε πληροφορηθεί το γεγονός, μπήκε κι αυτός θαρρετά στο καφενείο και άρχισε να ελέγχει τον πρώην χριστιανό για το παράπτωμά του και ταυτοχρόνως να τον παρακινεί να επιστρέψει και πάλι στην Ορθόδοξη πίστη. Η στάση του αυτή προκάλεσε τόσο πολύ τους Γενίτσαρους και τους λοιπούς Οθωμανούς, που όρμησαν επάνω του και άρχισαν να τον γρονθοκοπούν τόσο άγρια, ώστε θα τον σκότωναν, εάν δεν ανέβαλε την εκδήλωση της οργής τους η ελπίδα μήπως και μπορέσουν να προσελκύσουν και αυτόν στην δική τους πίστη. Προσπάθησαν, λοιπόν, απειλώντας τον ότι θα τον σκοτώσουν, να τον αναγκάσουν να αλλαξοπιστήσει. Τότε ακούσθηκε στεντόρεια η φωνή του Νεομάρτυρα: “Είμαι Χριστιανός και δεν αρνιέμαι την πίστη μου. Δόξα και τιμή μου ο Σταυρός του Χριστού. Επιθυμία μου είναι ακόμη και να αποθάνω για την πίστη και την αγάπη του Χριστού”.

11 Μαΐου. Τρίτη. Ἀνάμνησις τῶν Ἐγκαινίων τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Μωκίου, τῶν Ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου τῶν ἐκ Θεσσαλονίκης, Ἰσαποστόλων καί φωτιστῶν τῶν Σλαύων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. β΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. δ΄ 1-10).

Πραξ. 4,1           Λαλούντων δὲ αὐτῶν πρὸς τὸν λαὸν ἐπέστησαν αὐτοῖς οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι,

Πραξ. 4,1                  Καθ' ον δε χρόνον ωμιλούσαν οι δύο Απόστολοι στον λαόν, ώρμησαν ξαφνικά εις αυτούς οι ιερείς και ο αξιωματικός ιερεύς, ο στρατηγός, που ήτο επί κεφαλής της φρουράς του ναού και οι Σαδδουκαίοι,

Πρὸς ἕναν ἁπλὸ ἄνθρωπο γιὰ τὴν ὁμολογία τῆς πίστης...

Ἐπιστολὴ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἐπιμέλεια – Ἀντιγραφή: Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος

Καθόσουν στὸ τρένο καὶ σώπαινες. Δίπλα σου κάθονταν κάποιοι κύριοι καὶ συζητοῦσαν γιὰ τοὺς μεγάλους ἀνθρώπους. Ἕνας ἀπ` αὐτοὺς ἀπαριθμοῦσε ὀνόματα μεγάλων προσωπικοτήτων ποὺ ἐκτιμᾶ καὶ μεταξὺ ἄλλων ἀνέφερε καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κάποιος ἄλλος εἶπε ὅτι αὐτὸς δὲν θεωρεῖ τὸν Χριστὸ μεγάλο ἄνθρωπο. Καὶ ἄρχισαν νὰ φιλονικοῦν γύρω ἀπὸ τὸν Κύριό μας, κατὰ τὴν προφητεία τοῦ Ἁγίου Συμεὼν ὅτι αὐτὸς θὰ εἶναι «εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λούκ. 2,34). Τότε ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι ἀπευθύνθηκαν σ` ἐσένα καὶ ρώτησαν ἐὰν ἐσὺ θεωρεῖς τὸν Χριστὸ μεγάλη προσωπικότητα. Ἐσὺ ἀπάντησες ὄχι. Ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι γιὰ σύγκριση. Ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι μεγάλος ἄνθρωπος. Εἶναι Θεός. Ἀκούγοντας τὰ λόγια σου ὅλοι γέλασαν καὶ ἄρχισαν νὰ...χλευάζουν τὴν πεποίθησή σου περὶ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Μέχρι πρὶν ἀπὸ λίγο διαχωρισμένοι μεταξύ τους, μὲ μίας ὅλοι συμφώνησαν ἐναντίον σου καὶ ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ σου, ὅπως τότε ποὺ ὁ Πιλᾶτος καὶ ὁ Ἡρῴδης συμφιλιώθηκαν, ὅταν ἤθελαν νὰ καταδικάσουν τὸν Χριστό. Κι ἔτσι, ἐσὺ ὑπὸ τὴν μάστιγα τῶν κοροϊδιῶν καὶ χλευασμῶν ταξίδευες ἕως τὸν τόπο σου.

«Ἐγώ Τοῦρκος δέν εἶμαι νά φάω λάδι τήν Μεγάλη Πέμπτη...,» ἔλεγε ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος...

«...Μεγάλοι ήταν οι ασκητικοί του αγώνες.Ακόμη και στην περίοδο που ήταν ασθενής.Είχε βηματοδότη στην καρδιά, είχε κάνει διάφορα χειρουργεία, έπαιρνε πολλά φάρμακα, τα οποία επιβάρυναν πολύ το στομάχι του.
Και όταν κάποτε Μεγάλη Πέμπτη, ο π. Κύριλλος, επειδή ήταν σε φοβερή κατάσταση ο Γέροντας Ιάκωβος, του έβαλε ελάχιστο λαδάκι στο φαγητό του, στενοχωρήθηκε και είπε: " εγώ Τούρκος δεν είμαι να φάω λάδι Μεγάλη Πέμπτη".

Μοναχός ἀπό τή Μονή Βαρλαάμ, Μετέωρα.


Μοναχός από τη Μονή Βαρλαάμ, Μετέωρα. Δείχνει μια φωτογραφία του Κυρίου Ιησού Χριστού που φωτογραφήθηκε ένα Μεγάλο Σάββατο στο Ναό του Τάφου του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ την στιγμή που το Αγιον Φώς κατεβαίνει.


http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/05/blog-post_26.html