Σελίδες

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2022

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 3-6-2022

https://youtu.be/-P6g-zFh_iU
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 3-6-2022

Ἡ ὀρθή ἀντιμετώπιση τῶν παρόντων θλιβερῶν γίνεται μέ τήν ἀναμονή τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶν, Ἀββᾶ Μᾶρκου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_364. Η ορθή αντιμετώπιση των παρόντων θλιβερών γίνεται με την αναμονή των μελλοντικών αγαθών, Αββα Μαρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', 3-6-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὅσιος Εὐμένιος Σαριδάκης: Ὁ κρυφός ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας ( 23 Μαΐου 1999 †)

Καταγωγή

Ἡ Ἐθιά, ἡ πατρίδα τοῦ πατρός Εὐμενίου, εἶναι ἕνα ὀρεινό χωριό στά νότια τοῦ νομοῦ Ἡρακλείου Κρήτης. Βρίσκεται σέ ὑψόμετρο 740μ. καί ἀπέχει ἀπό τό Ἡράκλειο 38 χλμ. Εἶναι πολύ ἄγονο μέρος, γι' αὐτό καί οἱ κάτοικοί του μετοίκησαν σ' ἕνα χαμηλότερο μέρος, στό χωριό Ροτάσι.

Στήν Ἐθιά ὑπάρχουν δύο ἐκκλησίες: Ἡ κεντρική εἶναι ἀφιερωμένη στήν Παναγία μας καί φυλάσσει θαυματουργό εἰκόνα της. Ἐκεῖ ἡ Παναγία εἶχε ἐμφανισθεῖ σάν γυναῖκα ντυμένη στά μαῦρα κάποια ἡμέρα, πού ὁ πατήρ Εὐμένιος, μικρό παιδί τότε, ἄναβε τά κανδήλια τοῦ ναοῦ, καί τοῦ εἶπε: Ἐσύ μιά μέρα θά γίνης ἱερεύς». Ἐκεῖ, στόν αὔλιο χῶρο της, ἔμελλε νά εἶναι καί ὁ τάφος, ὅπου ἀναπαύεται τό σεπτό σκήνωμα τοῦ Ὁσίου Γέροντος μᾶς. Ἡ ἄλλη εἶναι τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ. Ἐκεῖ.... κοντά ὑπάρχει καί ἁγίασμα.

Ὑπάρχουν καί πολλά μικρά ἐκκλησάκια, γιά τήν ἀνακαίνισι τῶν ὁποίων ὁ πατήρ Εὐμένιος ἔστελνε χρήματα.

Ὁ πατήρ Εὐμένιος ἦταν γόνος μιᾶς πολυμελοῦς καί πάμπτωχης οἰκογενείας. Γεννήθηκε την 1η Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 1931.

Οἱ γονεῖς του, Γεώργιος καί Σοφία Σαριδάκη, ἦταν ἄνθρωποι εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι. Εἶχαν ὀκτώ παιδιά. Τό ὄγδοο καί τελευταῖο τους παιδί ἦταν ὁ πατήρ Εὐμένιος, πού στήν βάπτισί του πῆρε τό ὄνομα Κωνσταντῖνος. Τά ἀδέλφια του, κατά σειρά ἡλικίας, ἦταν: Ἑλένη, Μιχαήλ, Αἰκατερίνη, Βασίλειος, Ἀμαλία, Μαρία καί Εὐγενία.

Ὁ μικρός Κωνσταντῖνος ὀρφάνεψε ἀπό πατέρα σέ ἡλικία μόλις δύο ἐτῶν, δηλαδή ἡ οἰκογένειά του ἔχασε τόν προστάτη της πολύ νωρίς. Ἦταν πού ἦταν φτωχή, χάνοντας καί τό στήριγμά της βρέθηκε σέ πολύ δύσκολη κατάστασι. Ἡ χήρα μάνα του μέ τί δυνατότητες νά θρέψη τόσα στόματα; Ξενοδούλευε γιά νά τά φέρη κάπως βόλτα. Μετά ἦρθε καί ἡ γερμανική κατοχή, ἡ ὁποία χειροτέρευσε κατά πολύ τά πράγματα. Σ' αὐτό τό περιβάλλον καί μέ πολλές στερήσεις μεγάλωσε ὁ Παππούλης μας. Παπούτσια φόρεσε στά δώδεκά του χρόνια. Παρ' ὅλα αὐτά, δηλαδή τίς στερήσεις, τήν πεῖνα καί τήν ἀνέχεια, τό ἦθος καί τό φρόνημα τοῦ μικροῦ αὐτοῦ παιδιοῦ δέν ἀλλοιώθηκαν.

Γιά παράδειγμα, ὁ Ἱερεύς τοῦ χωριοῦ τους ἤθελε νά τοῦ δίνη μιά μικρή βοήθεια, ἐπειδή πήγαινε καί τόν βοηθοῦσε στόν ναό. Ὁ μικρός Κωνσταντῖνος, ὅμως, τοῦ ἔλεγε: «Ὄχι, Παπα-Γιάννη, δέν παίρνουμε ποτέ χρήματα ἀπό τήν Ἐκκλησία». (Μαρτυρία Ἀριστέας Σαριδάκη).

Ἡ, ὅταν τοῦ ἔδιναν μισή κουλούρα ψωμί γιά κάποια δουλειά πού ἔκανε, ποτέ δέν τήν ἔτρωγε μόνος του, ἀλλά τήν πήγαινε στό σπίτι του καί τήν ἔτρωγε μέ τ' ἀδέλφια του, ὅλοι μαζί.

3 Ἰουνίου. Λουκιλιανοῦ, Παύλης μαρτύρων καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς 4 νηπίων (†370-375). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. ς΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιθ΄ 1-8).

Πραξ. 19,1         Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας

Πραξ. 19,1                Οταν δε ο Απολλώς ευρίσκετο εις την Κορινθον, ο Παύλος, αφού επέρασε τα βαρειότερα μέρη της Μ. Ασίας, ήλθε εις την Εφεσον, όπου και ευρήκε μερικούς μαθητάς.

Ἡ «πλουτοταπείνωσις» τοῦ ἁγίου Παϊσίου. Ἱερομόναχος Ἰσαάκ

Όπως το άλας μπαίνει σε όλα τα φαγητά και τα νοστιμίζει, έτσι και στην ζωή του Γέροντα Παϊσίου, σε όλες τις εκδηλώσεις, στα λόγια, στα γραπτά, στις σχέσεις του με τους άλλους, συναντούμε την ταπεινοφροσύνη. Ενδύθηκε η ψυχή του σαν ένδυμα την ταπείνωση, την «στολή της θεότητος» (Αβ. Ισαάκ).
Τα θαύματα και οι ευεργεσίες του Θεού αντί να του φέρνουν λογισμούς υπερηφανείας, γίνονταν αφορμές ταπεινώσεως και μεγαλυτέρου αγώνος. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα της ταπεινώσεώς του. Ταπείνωση αρχοντική, «πλουτοταπείνωσις» (Κλίμαξ Ε’, θ’).

Έβλεπε τον εαυτό του κάτω απ’ όλη την κτίση, χειρότερο και από τα ζώα. Αναφέρει σε επιστολή του (25-12-65): «Παρομοιάζουμε τον εαυτό μας με τα ζώα και κατηγορούμε και τα καημένα τα ζώα. Εμείς γινόμαστε χειρότεροι από αυτά. Μιαν ημέρα σκεφτόμουνα να βρω κάτι δια να παρομοιάσω τον εαυτό μου, και κατέληξα τελικά στο σκαθάρι. Μετά από μια καλή εξέταση είδα να το αδικώ και αυτό το καημένο, διότι και αυτό εκτελεί τον προορισμό του εις το να κόβη κομματάκια-κομματάκια την κοπριά και να την κάμη μικρά μπαλάκια και να την αφανίζη. Ενώ εγώ, λογικός άνθρωπος, πλάσμα του Θεού κατ’ εικόνα και ομοίωσιν, συγκεντρώνω κοπριά στον ναό του Θεού δια της αμαρτίας. Και το κακό είναι, που όχι σκαθάρι δεν δέχομαι να με ειπή κανείς, αλλ’ ούτε και γαϊδουράκι, που είναι τουλάχιστον σ’ όλους γνωστές οι πολλές και κοπιαστικές υπηρεσίες που προσφέρει στον άνθρωπο με μεγάλη υπομονή και στο τέλος αφανίζεται».

Ζούσε βαθειά το μυστήριο της ταπεινώσεως και ο νους του γεννούσε έννοιες και λόγους ταπεινούς. Ονόμαζε τον εαυτό του «λειψό», «μυξιάρικο», «χωριάτη», «χαμένο», «σκιάχτρο», «αγράμματο», «ολιγόμυαλο» κ.ά.

Εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Σκοπιανῶν συνέχεια τῆς βυζαντινῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀχρίδος;


Με τίτλο: <<ΣΚΟΠΙΑΝΟ – Η ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΙΑΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ>>,(σ.σ.2015) κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο ο συγγραφέας καθηγητής DDr Αλέξιος Π.Παναγόπουλος, που διατίθεται από τις εκδόσεις Σταμούλη Α.Ε., Αβέρωφ 2, Αθήνα.

Εδώ παρουσιάζει το πάντα επίκαιρο ζήτημα που παρά τις έντονες αντιδράσεις του Ορθόδοξου Σερβικού Πατριαρχείου του Βελιγραδίου και παρά την καθολική άρνηση όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών μετά από την άτοπη παρέμβαση του αθεϊστικού κόμματος ιδρύθηκε το 1958, η φερόμενη ως «Η Αυτοκέφαλη Μακεδονική Εκκλησία» με έδρα τα Σκόπια[1].
Η ως άνω ψεύδο «Μακεδονική Εκκλησία» ιδρύθηκε ως διαφαίνεται και από την ιστορική της πορεία όλων των ετών αυτων με συγκεκριμένο σκοπό και στόχο, στο να στηρίξει πολιτικές και φυλετικές απαιτήσεις του νέου σλαβο/μακεδονικού κράτους και μάλλον όχι τις εκκλησιαστικές ανάγκες ή τα κοινωνικά προβλήματα που ζητούσαν τη λύση τους.
Οι σχισματικοί επίσκοποι αγνόησαν συστηματικά τις βασικές αρχές της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, δηλ. ότι η δημιουργία μιας νέας Αυτοκεφάλου Εκκλησίας δεν συνιστάται και δεν γίνεται με διατάγματα πολιτειακού χαρακτήρα, αλλά όταν αυτά προυπάρχουν, τότε και απαιτείται η προβολή των ιστορικών και κανονικών επιχειρημάτων και των εκκλησιολογικών προϋποθέσεων, που ρυθμίζονται από συγκεκριμένες νομοκανονικές εκκλησιαστικές διαδικασίες, τις οποίες επιβεβαιεί και ενεργοποιεί η πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως δηλ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Μετά από τόσες άγονες προσπάθειες γιά να υπάρξει στο μέλλον κάποια θετική έκβαση, θεωρούμε ότι άμεσα θα πρέπει να τηρηθούν οι νομοκανονικές προϋποθέσεις:

Α. Η πολιτειακή ηγεσία του κρατιδίου των Σκοπίων οφείλει να αφήσει ελεύθερη την Σχισματική Εκκλησία ώστε να μπορέσει να επιτελέσει το κοσμοσωτήριο έργο της στην κοινωνία σε συνεργασία με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Β. Η Σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων να αποδεχθεί ως άστοχες και αντικανονικές τις ενέργειές της τόσο από το έτος 1944, όσο και από το 1967, και εξής έως σήμερα, και να ζητήσει την πνευματική βοήθεια από την εκκλησία του Πατριαρχείου της Σερβίας, για όσα άθεσμα μέχρι σήμερα διέπραξε εις βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού.

«Ἡ μεγαλύτερη προδοσία εἶναι αὐτὴ τῆς πίστεως» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου



Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου



Τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ ποὺ μᾶς πέρασε, βγῆκε μία ἀνακοίνωση ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, κοινὴ δήλωση μὲ τοὺς αἱρετικούς, τοὺς παπικούς, τοὺς Συριάνους καὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς μονοφυσίτες ποὺ προτίθενται καὶ σχεδιάζουν νὰ κάνουν κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἔκαναν μεγάλους ἀγῶνες γιὰ νὰ μὴ γιορτάζουμε τὸ Πάσχα μαζὶ μὲ τοὺς Ἑβραίους. Βέβαια, πέρσι κάτι τέτοιο πῆγε νὰ γίνει. Ἐκεῖνο ποὺ ἔχουμε νὰ ποῦμε στὸν εὐσεβῆ λαὸ εἶναι ὅτι πρέπει νὰ ἀντιδράσει. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ γιορτάσουμε μαζὶ Πάσχα μὲ αἱρετικούς. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ συμπροσευχόμαστε μὲ αἱρετικούς. Οὔτε κἄν στὸ σπίτι μας ἄν ἔρθει ἕνας αἱρετικός, δὲν μπορεῖς νὰ κάτσεις μαζί του στὸ τραπέζι καὶ νὰ πεῖς τὸ «Πάτερ ἡμῶν», ἕνας παπικός, ἕνας προτεστάντης.

Ὁ μακαριστὸς ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης, ὅταν ἦταν στὴν τράπεζα καὶ ὑπῆρχε κάποιος αἱρετικὸς καὶ τοῦ εἶπαν νὰ κάνουν προσευχή, εἶπε, «ἐντάξει, κάνε τὸν σταυρό σου καὶ φτάνει». Ἤξερε τὶ ἔκανε ὁ Ἅγιος Γέροντας! Γιατὶ «κἄν ἐν οἴκῳ» λέει ὁ 10ος Ἀποστολικὸς Κανόνας· ἀκόμα καὶ στὸ σπίτι σου δηλαδὴ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ συμπροσευχηθεῖς μὲ αἱρετικό, γιατὶ δὲν ἔχεις τὴν ἴδια πίστη καὶ ἑπομένως, δὲν μπορεῖς νὰ ἀπευθυνθεῖς μαζί του στὸν Θεό. Πολὺ περισσότερο, δὲν ἐπιτρέπεται ἐπίσημη συμπροσευχὴ σὲ ἐκκλησία μὲ αἱρετικούς, ὅπως δυστυχῶς τὸ κάνουν οἱ οἰκουμενιστὲς μὲ ἀρχηγὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο δυστυχῶς, (Κωνσταντινουπόλεως) γι’ αὐτὸ καὶ κινδυνεύει νὰ ἀφανιστεῖ, νὰ πέσει σὲ ἄλλα χέρια. Καὶ ἀκολουθοῦν αὐτὸ δυστυχῶς καὶ τὰ ἄλλα πατριαρχεῖα, καὶ οἱ ἐπισκοπὲς καὶ οἱ Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες. Λίγο ὡς πολὺ ἀκολουθοῦν τὸν οἰκουμενισμό· αὐτὴν τὴν ἰδέα ὅτι πρέπει νὰ ἑνωθοῦν πρῶτα ὅλοι οἱ Χριστιανοί, ἀλλὰ χωρὶς νὰ ἀποβάλλουν οἱ αἱρετικοὶ τὰ αἱρετικά τους δόγματα. Καὶ ἐμεῖς θέλουμε νὰ ἑνωθοῦμε ὅλοι οἱ Χριστιανοί. Νὰ γίνουμε ἕνα ἐν Χριστῷ ὅμως!

Νέο βιβλίο τοῦ γέροντος Ἐφραίμ ἀπό τήν Ἱερά Μονή Φιλοθέου


ΜΕΘΕΞΙΣ ΘΕΟΥ

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ


Απόσπασμα από το Ημερολόγιο του Γέροντα Εφραίμ:

10 Ἰουλίου 1980

Τά δάκρυα πέφτουν σάν διαμάντια ἀπό τήν αἴσθησι τῆς ὀμορφιᾶς τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα μου
Ἀπόψε ἡ πάλη μέ τόν διάβολο ἦτο στῆθος μέ στῆθος. Πόσον ὄμορφα κτίζεται ἡ ἐπίγνωσις τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας μέ τήν ἐπίγνωση τῆς διαβολικῆς ἰσχύος, παραχωρήσει τοῦ Θεοῦ! Κουράστηκα στόν πόλεμο. Θαῦμα, ἡ ἐπίγνωσις Θεοῦ καί δαίμονος.

Μετά τόν πόλεμο ἦλθε ἡ χάρις καί τό ἔλεος τοῦ Οὐρανίου Πατέρα μέ ὅλη τήν ὀμορφιά της. Ὅσον ἀνάγεται κανείς στήν ἐπίγνωσι τῆς ἀδυναμίας του, τόσον ἀνάλογα γίνεται καί ἡ ἀποκάλυψις τοῦ Θεοῦ.

Ὅταν εἶναι κανείς ἄδειος ἀπ'τόν Χριστό, τότε ἔρχονται χίλια δύο ἄλλα καί τόν γεμίζουν...


Όταν είναι κανείς άδειος απ'τον Χριστό,τότε έρχονται χίλια δύο άλλα και τον γεμίζουν: ζήλειες, μίση ,ανία, μελαγχολία, αντίδραση, κοσμικό φρόνημα, κοσμικές χαρές.
Προσπαθήστε να γεμίσετε την ψυχή σας με τον Χριστό, για να μην την έχετε άδεια. Η ψυχή μας μοιάζει με μια δεξαμενή γεμάτη νερό.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 3-6-2022

https://youtu.be/r6rQkhCvyCk
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 3-6-2022

Καθημερινά μιλᾶμε πολύ καί μέσα στά λόγια μας, ἴσως νά κρύβεται ἡ κατάκριση, ἡ καταλαλιά καί ἡ ἐξουθένωση


Καθημερινά μιλάμε πολύ και μέσα στα λόγια μας, ίσως να κρύβεται η κατάκριση, η καταλαλιά και η εξουθένωση:
▪︎Καταλαλιά είναι να διαδίδεις με λόγια τις αμαρτίες και τα σφάλματα του πλησίον.