Σελίδες

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2023

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: «Διαρροὴ κωδικῶν Taxis. Θὰ τοὺς ἐμπιστευθοῦμε γιὰ τὶς ταυτότητες;;»

 

Ἐκπομπὴ μὲ τὸν ὁσιολογιώτατο Μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, μὲ θέμα: «Διαρροὴ κωδικῶν Taxis. Θὰ τοὺς ἐμπιστευθοῦμε γιὰ τὶς ταυτότητες;;»,
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2023/12/taxis.html

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓ. ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, 17-12-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓ. ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, 17-12-2023 
https://www.youtube.com/live/U3mXlFcgYT4?si=SLkT4yNPPdMqXh2R

Ὄρθριοι καὶ συγκύπτοντες (Κυριακή Ι΄ Λουκά)


Ὄρθριοι καὶ συγκύπτοντες

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος - θεολόγος

Τὴν θεραπεία μιᾶς δυστυχισμένης γυναικὸς ἀπὸ τὸν Κύριο μᾶς παρουσιάζει τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Ι’ Κυριακῆς Λουκᾶ (ιγ’ 10-17). Ὁ Κύριος δίδασκε, κατὰ τὴν συνήθειά του, «ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι.» Ἐκεῖ προσῆλθε, γιὰ νὰ προσευχηθῆ, «γυνὴ ἔχουσα πνεῦμα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακύψαι εἰς τὸ παντελές.» (ὅ. π. 10-11).

Ἀληθινὰ φοβερὸ τὸ θέαμα τῆς ταλαίπωρης αὐτῆς γυναίκας, ποὺ ἦταν κυριολεκτικὰ διπλωμένη στὰ δύο καὶ δὲν μποροῦσε καθόλου νὰ «ἀνακύψῃ», νὰ ἀνορθωθῆ. Καὶ ὅμως ἡ ἀσθενὴς αὐτὴ γυναῖκα, ὅπως ἀναφέρει ὁ Λουκᾶς, δὲν προσῆλθε στὴν συναγωγή, γιὰ να παρακαλέσῃ τὸν Κύριο γιὰ τὴν θεραπεία της, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀκούσῃ τὸν θεῖο λόγο Του καὶ τελικὰ νὰ θεραπευτῆ δι’ αὐτοῦ.

Ὅλοι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἑρμηνεία των τονίζουν τὴν πίστη τῆς γυναικός, ἡ ὁποία, παρὰ τὴν βαριά της ἀσθένεια καὶ τὴν ἐξ αὐτῆς περιθωριοποίησή της, δὲν ἔμεινε στὴν οἰκία της ἀλλὰ ἦλθε στὸν οἶκο τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ ἀκούσῃ λόγο οἰκοδομῆς καὶ παρακλήσεως. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος δὲν ζητάει τὴν πίστη της ὡς προϋπόθεση γιὰ τὴν θεραπεία της, ἀλλὰ διαβλέποντας, ὡς παντογνώστης ποὺ εἶναι, τὸν πόνο της προσέρχεται ὁ Ἴδιος σὲ αὐτήν, τὴν προσφωνεῖ μὲ τὸ τιμητικὸ ἐκεῖνο «γύναι» καὶ τῆς λέγει: «ἀπολέλυσαι ἀπὸ τῆς ἀσθενείας σου.» (ὅ. π. 12).

Ἀσθένεια ἀποκαλεῖ τὸ πάθος τῆς γυναικὸς ὁ ἰατρὸς Λουκᾶς, τὴν ὁποία θεραπεύει θαυματουργικὰ ὁ μόνος Παντοδύναμος «ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων» Κύριος, διὰ τοῦ λόγου Του. Ἐπισφραγίζει, μάλιστα, τὴν θεραπεία καὶ μὲ τὸ εὐεργετικὸ ἄγγιγμα τῆς χειρός Του – «ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας» -, ὥστε ἡ γυνὴ «παραχρῆμα (ἀμέσως) ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν.» (ὅ. π. 13).

Ἔτσι ἡ θεραπεία της ὑπῆρξε ὁλοκληρωμένη, καὶ σωματική, μὲ τὴν ἀνόρθωσή της, καὶ ψυχική, μὲ τὴν δοξολογία τοῦ ὀνόματός Του ὡς ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης ἐκ μέρους της.

Ἃγιος Νικηφόρος Φωκάς


Ξαναθυμήθηκα παλαιότερο ἂρθρο μου γιά τόν Ἃγιο Νικηφόρο Φωκά πού ἐορτάζει σήμερα Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου.

«Ἐλ Νικφούρ».

Ὁ Νικηφόρος Φωκάς, ὁ Ἐλ Νικφούρ τῶν Ἀράβων, ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τοῦ Ἰσλάμ εἶναι μιά ἐξόχως ἐμβληματική μορφή, πηγή παραδειγματισμοῦ καί ἔμπνευσης γιά ὅλους ἐμᾶς. Οὐσιαστικά «ἐνσαρκώνει» καί συγκεφαλαιώνει τόν κεντρικό ἄξονα τῆς πατρίδας μας τῆς Ρωμανίας, τῆς μίας δηλαδή διαχρονικῆς Ὀρθόδοξης Πολιτείας στήν γῆ. Καί αὐτός ὁ ἄξονας δέν εἶναι ἄλλος παρά τά λόγια στήν παράκληση πού λένε: «Σοί μόνω ἁμαρτάνομεν, ἀλλά καί Σοί μόνω λατρεύομεν, οὐκ οἲδαμεν προσκυνεῖν Θεῷ ἀλλοτρίω.”

Τό ξέρομε δηλαδή ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί, τό ξέρομε ὅτι εἴμαστε βρωτοί καί πεπτωκότες, καί οἱ πράξεις μας δέν εἶναι αὐτές πού θά ἔπρεπε, ὅμως δέν ἀπελπιζόμαστε μέσα στόν κόσμο, δέν λυγίζομε, δέν ὑποχωροῦμε καί ἐλπίζοντας μόνο σέ Σένα ἀγωνιζόμαστε γιά τό καλύτερο καί ὃ,τι μπορέσομε νά κάνομε, καί ὃ,τι καταφέρομε καί ὃ,τι ἀξιωθοῦμε. Ξέρομε τίς ἀδυναμίες μας καί τίς δυσκολίες τοῦ κόσμου, ὅμως συνεχίζομε μέ τήν βοήθεια Σου νά καταφάσκομε τόν κόσμο, μή ἀπελπιζόμενοι καί μή παραιτούμενοι ἀπό τόν ἀγώνα νά φέρομε τά πράγματα «ὡς ἐν οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς».

Ἔχομε ἐπίγνωση ὅτι τό πλαίσιο δέν ἀποτελεῖται ἀπό παραδείσιες, «γλυκανάλατες», «πολιτικῶς ὀρθές», ἰδανικές καταστάσεις, ἀλλά ἀποτελεῖται ἀπό σκληρή πραγματικότητα, σκληρό ἑαυτό, σκληρούς ἐχθρούς καί ἀντίπαλους, σκληρές ἁμαρτίες. Ὅμως καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά ὑπάρχει σκληρή ἀσκητική καί ἀγώνας, μετάνοια, ἀγάπη καί ἐλπίδα σέ Σένα τόν ἕναν Θεό. Ὁ καθένας ἀπό μᾶς μόνος του, ἀσυγχύτως ἀλλά καί ὅλοι μαζί ἑνωμένοι, ἀδιαιρέτως, ὡς σῶμα. Ἑνωμένοι ὅλοι διαχρονικά καί ἐσχατολογικά ὡς ἕνας Λαός, ὡς ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ. Αὐτό εἶναι ὁ Νικηφόρος Φωκάς: ἡ ἔκφραση τοῦ ἁμαρτωλοῦ καί πεπτωκότος, ἀλλά ταυτόχρονα καταφάσκοντος καί ἀγωνιζόμενου Λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

Ἐμεῖς οἱ Ἡρακλειῶτες τόν ἀγαποῦμε πολύ τόν Νικηφόρο. Εἶναι ὁ νικητής, ἐλευθερωτής μας ἀπό δεσμά αἰώνων. Τόν ἓνατο αἰώνα ὀρδές Σαρακηνῶν μουσουλμάνων ἀπό τήν Ἰσπανία κατέλαβαν τήν Κρήτη. Ἵδρυσαν Ἰσλαμικό Κράτος καί ἔθεσαν πρωτεύουσα τοῦ ἐμιράτου τους τό Ἡράκλειο, τό ὁποῖο περιτείχισαν μέ ἀπόρθητα τείχη περιβαλλόμενα ἀπό μεγάλο καί βαθύ κανάλι, κανάλι στό ὁποῖο ὀφείλεται καί ἡ τότε ὀνομασία τῆς πόλης ὡς Χάνδακας. Ἡ μόνη δραστηριότητα τῶν Σαρακηνῶν ἦταν ἡ πειρατεία καί τό δουλεμπόριο.

Κυριακή ΙΑ Λουκᾶ:«Ὁ έξαναγκασμός τῆς καθημερινότητος». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος


ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 14, 16-24]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Ο ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΟΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 16-12-2001]

(Β 449) Έκδοσις Β΄

Κάποτε ο Κύριος, αγαπητοί μου, εκλήθη σε ένα δείπνο από κάποιον Φαρισαίον. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο Κύριος είπε στον οικοδεσπότη να μην καλεί φίλους και συγγενείς στο τραπέζι του, αλλά αναγκεμένους ανθρώπους, που δεν θα είχαν τη δυνατότητα να του ανταποδώσουν την ευεργεσία. Μάλιστα προσέθεσε ο Κύριος: «Ἀνταποδοθήσεται γάρ σοι ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων». Δηλαδή «Θα έχεις την αμοιβή σου κατά την ανάσταση των νεκρών. Τώρα μην περιμένεις αμοιβή, γιατί το κάλεσμα συγγενών και φίλων δεν θα είναι τίποτε άλλο, παρά γεμάτο επαίνους: ‘’Ήταν ωραίο το φαγητό. Σε ευχαριστούμε που μας κάλεσες’’» και άλλα τέτοια. Κάποιος ανακείμενος ενθουσιάστηκε και είπε εις τον Κύριον: «Μακάριος ὃς φάγεται ἄριστον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ». Δηλαδή είναι ευτυχισμένος εκείνος ο οποίος θα καθίσει στο τραπέζι της Βασιλείας του Θεού. Και τότε ο Κύριος, σαν απάντηση και εις επήκοον, μάλιστα, πάντων, είπε την παραβολή του Μεγάλου Δείπνου, που σήμερα ακούσαμε σαν ευαγγελική περικοπή.

Λέγει: «Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα…». Βέβαια δεν θα επαναλάβουμε την περικοπή, γιατί θα μας καταναλώσει χρόνον. Πιστεύω την προσέξατε την παραβολήν.

Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος που ἐποίησεν, έκανε δείπνον μέγα, μεγάλο δείπνο; Ο άνθρωπος της παραβολής, αγαπητοί μου, είναι ο Θεός· που στρώνει το μεγάλο δείπνο στη γη και που είναι η Βασιλεία Του. Είδατε, λέμε «Αγία Τράπεζα», «Σώμα και Αίμα Χριστού», «τά παρατιθέμενα ἐπί τῆς ἁγίας τραπέζης». Πραγματικά είναι ένα δείπνον.

Και ο «παρατιθέμενος μόσχος» που λέγει, ποιος είναι; Ή ο αμνός; Είναι η θυσία του Υιού Του, που με αυτήν βέβαια στρώνεται το τραπέζι. Είναι το δείπνον μέγα, γιατί μεγάλος είναι Εκείνος που το παραθέτει. Είπαμε, ο Θεός. Μεγάλα δε και τα παρατιθέμενα. Όπως είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Αλλά και όλα τα άλλα· η Θεία Χάρις, η άφεσις των αμαρτιών, η υιοθεσία, τα μυστήρια της Εκκλησίας, όλα που απορρέουν από αυτήν την τράπεζα, όλα είναι μεγάλα και φοβερά.

Αλλά είναι μεγάλο το δείπνο ακόμη γιατί είναι και οικουμενικό, είναι και παγκόσμιον. Μην το ξεχνούμε αυτό. «Ἀεί παρατιθέμενον»· το οποίον παρατίθεται πάντοτε. Βλέπετε; Έως ότου έλθει ο Κύριος ξανά εις τον κόσμον αυτόν, το δείπνο αυτό θα παρατίθεται. Και πάντα θα είναι εκείνο που χορταίνει και ευφραίνει και αιωνίζει όποιον σε αυτό το τραπέζι όντως καθίσει.

«Και το δείπνον ετοιμάστηκε», όπως μας λέγει η παραβολή. Και εδώ αρχίζει τώρα το δεύτερο μέρος. Αυτά, το πρώτο μέρος, όσον αφορά τον οικοδεσπότη· τώρα εδώ, στο κάλεσμα των συνδαιτυμόνων. Εδώ έχομε μία περίεργη, αγαπητοί μου, συμπεριφορά, όπως θα δούμε και θα εκπλαγούμε πραγματικά.

Αυτογνωσία. Συναίσθηση τῆς αμαρτωλοτητας, Αγ. Παϊσίου, 17-12-2023, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

Αυτογνωσία. Συναίσθηση τῆς αμαρτωλοτητας, Αγ. Παϊσίου, 17-12-2023, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου https://www.youtube.com/live/A2QhBoeJfJM?si=vCWNfpOZGt-yNc28

Κυριακή ΙΑ Λουκᾶ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τῶν Βασιλικῶν Γάμων


ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 14,16-24]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ[:Ματθ.22,1-14]

Αντιλήφθηκες και στην προηγούμενη παραβολή του υιού του νοικοκύρη εκείνου που, εκτός από τους απεσταλμένους δούλους του για τη συγκομιδή τω καρπών στο αμπέλι που τους εμπιστεύτηκε να καλλιεργούν, θανάτωσαν οι κακοί γεωργοί[βλ. Ματθ.21,33-46]και σε αυτήν εδώ την παραβολή του υιού και των απεσταλμένων δούλων, το ενδιάμεσο κεντρικό νόημα; Αντιλήφθηκες ότι υπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ανάμεσα στις δύο αυτές παραβολές, αλλά και πολύ μεγάλη διαφορά ταυτόχρονα; Καθόσον και αυτή δείχνει και του Θεού τη μεγάλη μακροθυμία και την πρόνοια, αλλά και την ιουδαϊκή αγνωμοσύνη.

Αυτή όμως η παραβολή, η παραβολή των βασιλικών γάμων, έχει και κάτι επιπλέον από την παραβολή των κακών γεωργών· διότι προλέγει βέβαια και την έκπτωση των Ιουδαίων ως περιούσιου λαού του Θεού και την κλήση των εθνικών, αλλά μαζί με αυτά δείχνει και την ορθότητα του βίου και πόση τιμωρία επιφυλάσσεται για εκείνους που θα επιδείξουν αδιαφορία. Και πολύ ορθά αυτή η παραβολή αναφέρεται μετά από εκείνη των κακών γεωργών· διότι, επειδή μετά από εκείνη την παραβολή τούς είπε ότι «ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς(: θα αφαιρεθεί από εσάς η βασιλεία και η ιδιαίτερη προστασία του Θεού, και θα δοθεί σε έθνος το οποίο θα παράγει τα αγαθά έργα, που είναι οι καρποί της βασιλείας αυτής)»[Ματθ.21,43], αποκαλύπτει λοιπόν εδώ και σε ποιο έθνος θα δοθεί.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά δείχνει και πάλι την απερίγραπτη πρόνοια του Θεού προς τους Ιουδαίους· διότι σε εκείνη μεν την παραβολή φαίνεται να τους καλεί πριν από την σταύρωση Του, ενώ σε αυτήν και μετά τη σφαγή Του φροντίζει να τους προσκαλεί κοντά Του. Και τότε που έπρεπε αυτοί να υποστούν την πιο φοβερή τιμωρία, ακριβώς τότε και στους γάμους τούς προσκαλεί και τους τιμά με την ανωτάτη τιμή. Και πρόσεχε ότι και στην παραβολή των κακών γεωργών δεν προσκαλεί πρώτα τους εθνικούς, αλλά τους Ιουδαίους για να Του αποδώσουν τους καρπούς του αμπελώνα και να τους ανταμείψει, το ίδιο επίσης κάνει και εδώ με την πρόσκληση στους βασιλικούς γάμους πρώτα σε αυτούς. Αλλά όπως ακριβώς εκεί τότε έδωσε τον αμπελώνα στους άλλους, όταν δεν θέλησαν να Τον δεχθούν αλλά και Τον σφαγίασαν όταν ήλθε, έτσι και εδώ, τότε κάλεσε άλλους στους γάμους, όταν δεν θέλησαν αυτοί να έλθουν. Τι λοιπόν θα μπορούσε να θεωρηθεί μεγαλύτερο από αυτήν την αχαριστία τους, από τη στιγμή που αποσκιρτούν την ώρα που προσκαλούνται στους γάμους; Διότι ποιος δεν θα προτιμούσε να έλθει σε γάμους βασιλέως και μάλιστα σε γάμους του υιού του βασιλέως;

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΑ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας


Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο ΙΔ΄, εδάφια 15-24

15᾿Ακούσας δέ τις τῶν συνανακειμένων ταῦτα εἶπεν αὐτῷ· μακάριος ὃς φάγεται ἄριστον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ. 16 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· 17 καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. 18 Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. Ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 19 Καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 20 Καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.

21 Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. Τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. 22 Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. 23 Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου. 24 Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

15 Όταν τα άκουσε αυτά κάποιος από εκείνους που κάθονταν στο τραπέζι μαζί με τον Κύριο, Του είπε: «Μακάριος είναι εκείνος που θα πάρει μέρος στο τραπέζι της βασιλείας του Θεού μαζί με τον Μεσσία και τους Πατριάρχες και τους άλλους δικαίους». 16 Ο Ιησούς τότε, προκειμένου να διδάξει ποιες αρετές πρέπει να έχει κανείς για να συμμετάσχει στην αιώνια ευφροσύνη της βασιλείας του Θεού, του είπε:

Ἠ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΑ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας


Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ

Προς Κολοσσαείς, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 4-15

4Ὃταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. 5Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, 6δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, 7ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· 8νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· 9μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ 10καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, 11ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

12᾿Ενδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν, 13ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖς ἐάν τις πρός τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἐχαρίσατο ὑμῖν, οὕτω καὶ ὑμεῖς· 14ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις τὴν ἀγάπην, ἥτις ἐστὶ σύνδεσμος τῆς τελειότητος. 15Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν ἑνὶ σώματι· καὶ εὐχάριστοι γίνεσθε.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

4Όταν ο Χριστός φανερωθεί, ο αίτιος και χορηγός της πνευματικής αυτής ζωής μας, τότε κι εσείς μαζί με Αυτόν θα φανερωθείτε δοξασμένοι.5 Νεκρώστε λοιπόν τα μέλη σας που επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ, 17-12-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ, 17-12-2023 
https://www.youtube.com/live/W7RUuewZk6E?si=4c--S39V9eZ_j1M3

Ὁ περικαλλής βυζαντινός ναός τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα στήν Σηλυβρία τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης


12 Δεκεμβρίου θα πανηγύριζε ο περικαλλής βυζαντινός ναός του Αγίου Σπυρίδωνα στην Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης. Βρισκόταν στο υψηλότερο σημείο του λόφου της πόλης, κοντά στην νοτιοανατολική γωνιά του βυζαντινού τείχους και ήταν κτίσμα του 11ου με 12ου αιώνα.

17 Δεκεμβρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΗ΄ (ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ). «Τῶν ἁγίων προπατόρων». Δανιὴλ τοῦ προφήτου (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παίδων Ἀνανίου, Ἀζαρίου καὶ Μισαήλ. Διονυσίου Αἰγίνης τοῦ θαυματουργοῦ (†1624) τοῦ ἐν Ζακύνθῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ποστολικό ἀνάγνωσμα. Προεόρτιο, Κυριακῆς κθ´ ἐπιστολῶν (Κλσ. γ´ 4-11).

Κολ. 3,4             ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.

Κολ. 3,4                     Οταν δε ο Χριστός, που είναι η ζωή και η πηγή της ζωής μας, φανερωθή ένδοξος κατά την δευτέραν παρουσίαν, τότε και σεις μαζή με αυτόν θα φανερωθήτε και θα λάμψετε εν δόξη.