Σελίδες

Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2023

Ἂν δὲν θέλης νὰ πεινάσης


ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Ἂν δὲν θέλης νὰ πεινάσης

«Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσι, πόσῳ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι;» (Λουκ. ιβ΄, 28). (Δηλ.: Ἐὰν δὲ τὸ ἀγριόχορτον, ποὺ φυτρώνει μόνον του εἰς τὸ χωράφια καὶ ποὺ δὲν ἔχει προορισμὸν νὰ ζήσῃ, ὅπως σεῖς, ἀλλὰ σήμερον ὑπάρχει καὶ αὔριον ρίπτεται εἰς τὸν φοῦρνον, ὁ Θεὸς τόσον ὡραῖα τὸ ἐνδύει, πόσον περισσότερον θὰ ἐνδύσῃ καὶ θὰ φροντίση διὰ ἐσᾶς, ὦ ὀλιγόπιστοι;).

Ἡ πίστη εἶναι ἡ πλήρης ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό. Ὁ πιστὸς Χριστιανός, λέγει τὸ Γεροντικό, βαδίζει τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, βιάζοντας διαρκῶς τὸν ἑαυτόν του ν’ ἀποφεύγη τὸ κακὸ καὶ νὰ πράττη τὸ ἀγαθό. Αὐτὸς κατέχει θέση ὁμολογητοῦ.

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος παρατηρεῖ:

«Ἄν ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ λένε ὅτι δὲν θεραπεύτηκαν, αὐτό ἔγινε ἀπ’ τὴν ὀλιγοπιστία τους, ὄχι ἀπ’ τὴν ἀδυναμία Ἐκείνου. Γιατὶ καὶ τὸν Ἰησοῦ ἄλλοι Τὸν ἔσπρωχναν καὶ Τὸν συνέθλιβαν ἀπὸ παντοῦ, καὶ δὲν κέρδιζαν τίποτα, ἡ γυναίκα ὅμως, ποὺ ἔπασχε ἀπὸ αἱμορραγία, χωρὶς νὰ ἀγγίση τὸ σῶμα Του, ἀλλὰ μόνο τὴν ἄκρη τοῦ ἐνδύματος, σταμάτησε χρόνιες πληγὲς αἱμάτων. Αὐτὸ τὸ Ὄνομα εἶναι φοβερὸ καὶ στοὺς δαίμονες καὶ στὰ πάθη καὶ στὶς ἀσθένειες. Γιὰ τὸ Ὄνομα αὐτὸ λοιπὸν ἄς καμαρώνουμε, μ’ αὐτὸ ἄς ὀχυρώνουμε τὸν ἑαυτό μας».

Ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «ὁ Σωτήρ» ἀντιγράφουμε ἕνα πραγματικὸ περιστατικό, ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς Κατοχῆς καὶ τοῦ φοβεροῦ λιμοῦ ποὺ μάστιζε τὴν Πατρίδα μας:

«Τὸ τελευταῖο ἀλεύρι ἦταν, ποὺ εἶχε ἀπομείνει στὴν οἰκογένεια. Ἡ μάνα μὲ αὐτὸ ἔπρεπε νὰ θρέψη τὰ παιδιά της καὶ νὰ φᾶνε κι οἱ ἴδιοι, ὁ σύζυγος κι αὐτή. Στὸ μεταξὺ ἀπὸ τὴ γειτονιὰ εἶχαν μάθει ὅτι σ’ αὐτὸ τὸ σπίτι ὑπάρχει ἀκόμη λίγο ἀλεύρι. Ἔρχονταν λοιπὸν οἱ δύστυχες μάνες, ἔρχονταν τὰ πεινασμένα παιδιὰ καὶ θερμοπαρακαλοῦσαν γιὰ μία δράκα ἀλεύρι, κάτι νὰ φᾶνε κι αὐτοί, νὰ μὴ πεθάνουν τῆς πείνας.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΩΝ ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΥ ΚΑΙ ΑΓΛΑΪΔΟΣ, 18-12-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΩΝ ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΥ ΚΑΙ ΑΓΛΑΪΔΟΣ, 18-12-2023 
https://www.youtube.com/live/mTtf8vdba1Q?si=fF626kJxKlzpRGAT

Ἁγία Λουκία


Η Αγία Παρθενομάρτυς Λουκία

Η Αγία Λουκία κατήγετο από τις Συρακούσες της Σικελίας[1] και εμαρτύρησε κατά το έτος 304 μ.Χ. όταν ηγεμόνας της Σικελίας ήταν ο Πασχάσιος και αυτοκράτωρ της Ρώμης ο Διοκλητιανός. Υπήρξε παρθένος, μεμνηστευμένη με κάποιον ειδωλολάτρη.

Η μητέρα της Ευτυχία υπέφερε από χρόνια αιμορραγία και έτσι ηναγκάσθη μαζί της να καταφύγη στην Κατάνη στον ναό της θαυματουργού Αγίας Αγάθης († 5 Φεβρουαρίου 251 μ.Χ.) για να θεραπευθή η Ευτυχία. Εκεί ωραματίσθη καθ’ ύπνους την Αγία Αγάθη η οποία την εβεβαίωσε ότι η μητέρα της θα θεραπευθή και ότι η ιδία θα τύχη μαρτυρικού τέλους[2].

Αφού απεκαταστάθη η υγεία της μητέρας της, η Αγία Λουκία διεμοίρασε την περιουσία της στους πτωχούς και ανέμενε προσευχομένη το τέλος της κατά τους λόγους της Αγίας Αγάθης. Η εμμονή της στην πατρώα πίστι και η εν γένει στάσι της ήταν η αιτία που εκινήθη ο μνηστήρας της εναντίον της. Δεν εδίστασε μάλιστα να την καταγγείλη στον ηγεμόνα Πασχάσιο ως χριστιανή. Εκείνος μετά την ανάκρισι που της έκανε, διέταξε να την κλείσουν σε πορνείο για να ατιμασθή[3]. Και όμως θεία δύναμι την εκράτησε αμετακίνητη στο σημείο που ευρίσκετο παρόλο που στην αρχή την ετραβούσαν οι στρατιώτες με ορμή και ύστερα την έδεσαν σε ζυγό που έσερναν πολλά ζευγάρια βόδια. Οι στρατιώτες θυμωμένοι που δεν κατόρθωσαν τον σκοπό τους την άλειψαν με πίσσα, ρετσίνι και λάδι και της έβαλαν φωτιά για να καή ζωντανή· και όμως, θεϊκή επέμβασι ήταν εκείνη που έσβησε την φωτιά…

Στην συνέχεια της έβγαλαν τα μάτια με ξιφίδιο και ένας στρατιώτης εβύθισε το μαχαίρι του στον λαιμό της και την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη. Η Αγία εζήτησε να μεταλάβη των Αχράντων Μυστηρίων και εφοδιασμένη έτσι παρέδωσε την ψυχή της στον Κύριο αφού προηγουμένως προεφήτευσε για το σύντομο τέλος της ειδω-λολατρείας και την νίκη και επικράτησι του χριστιανισμού[4].

Ὅπου Θυσιαστήριον, ἐκεῖ καί ὁ Ἐσταυρωμένος


Ἡ αὐθαιρεσία τοῦ Σεβ. Περιστερίου νά ἀφαιρῆ τόν «Ἐσταυρωμένον» ἀγνοεῖ ὅτι

ΟΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ

Ἡ στρεβλὴ ἐπέμβασις τοῦ Σεβ. Περιστερίου νὰ τοποθετῆ τὸν «Ἐσταυρωμένον» ἀποκλειστικῶς ἄνωθεν τῆς «Ὡραίας Πύλης» ἐναντιοῦται εὐθέως πρὸς τὴν ὁμοφωνίαν τοῦ Ἱ. Χρυσοστόμου, τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καὶ συνόλου τῆς θεολογίας περὶ τῆς θυσίας καὶ τῆς Ἀρχιερωσύνης τοῦ Κυρίου.

Γράφει ἡ κα Βαρβάρα Χ. Γιαννακοπούλου,
πρ. Λέκτωρ Θεολογικῆς Σχολῆς Ε.Κ.Π.Α

Ἡ ἐξ ἀγάπης ἱλαστήριος, σταυρικὴ θυσία τοῦ Αἰωνίου Ἀρχιερέως καὶ Ἀρχιποιμένος καὶ Παμβασιλέως, Ἰησοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ἀπὸ τὰ γεγονότα τῆς σωτηριώδους θείας Οἰκονομίας- εἶναι ἡ πηγὴ καὶ ἡ αἰτία πάντων τῶν θείων δωρημάτων εἰς τὸν ἄνθρωπο.

Ὁ μέγας, δογματικὸς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς γράφει: «Πᾶσα μὲν οὖν πρᾶξις καὶ θαυματουργία τοῦ Χριστοῦ μεγίστη καὶ Θεία καὶ θαυμαστή· ἀλλὰ πάντων ἐστὶ θαυμαστότερον ὁ Τίμιος αὐτοῦ Σταυρός. Δι’ οὐδενὸς γὰρ ἑτέρου ὁ θάνατος κατήργηται, ἡ τοῦ προπάτορος ἁμαρτία λέλυται, ὁ ᾅδης ἐσκύλευται, ἡ ἀνάστασις δεδώρηται, δύναμις ἡμῖν τοῦ καταφρονεῖν τῶν παρόντων καὶ αὐτοῦ τοῦ θανάτου δέδοται, ἡ πρὸς τὴν ἀρχαίαν μακαριότητα ἐπάνοδος κατώρθωται, πύλαι παραδείσου ἠνοίχθησαν, ἡ φύσις ἡμῶν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ κεκάθηται, τέκνα Θεοῦ καὶ κληρονόμοι γεγόναμεν, εἰ μὴ διὰ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Διὰ Σταυροῦ γὰρ πάντα κατώρθωται»1. Ὁ δὲ ἱερὸς Χρυσόστομος συνοπτικῶς λέγει: «Σταυρὸς τὸ κεφάλαιον τῆς σωτηρίας τῆς ἡμετέρας· Σταυρὸς ἡ τῶν μυρίων ἀγαθῶν ὑπόθεσις. Διὰ τοῦτον οἱ πρότερον ἠτιμωμένοι καὶ ἔκπτωτοι, νῦν εἰς τὴν τῶν υἱῶν τάξιν ἐδέχθημεν»2.

Τοῦτο ὑπῆρξε τὸ φρόνημα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ καὶ τὸ φρόνημα τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τῶν Ἀποστολικῶν χρόνων. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἂν καὶ εἶχε πολλοὺς λόγους, διὰ νὰ καυχᾶται καὶ προπάντων διὰ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ εἰς αὐτὸν καὶ τὴν κλήση του στὸ ἀποστολικὸν ἀξίωμα, ἔχων ἐμβαθύνει, ὅσον εἶναι ἐφικτόν, εἰς τὸ μυστήριον τοῦ Σταυροῦ γράφει: «ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Κυρίου, ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ»3. Καὶ κηρύττει εὐθαρσῶς «Χριστὸν ἐσταυρωμένον ὡς Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν».4

Ὁμιλία εἰς τὸν ἅγιον Τυχικὸν τὸν ἐν Κύπρῳ (8/12)


Ὁμιλία εἰς τὸν ἅγιον Τυχικὸν τὸν ἐν Κύπρῳ (8/12)

Ἀρχιμανδρίτης Φώτιος Ἰωακεὶμ

Ἡ φιλόχριστος καὶ μεγαλώνυμος νῆσος τῆς Κύπρου, ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί, ἀπόλαυσε πλούσιες τὶς εὐλογίες τῆς παντοκρατορικῆς τοῦ Ὑψίστου δεξιᾶς κατὰ τὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος, μετὰ δηλαδὴ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὕστερα ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη καὶ Συρία, εἶναι ἡ πρώτη χώρα, ποὺ δέχθηκε τὸν ἅγιο σπόρο τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, καὶ ἄνθισε δαψιλὴ πνευματικὴ καρποφορία.

Στὴ μακαρία της γῆ εἶδε νὰ ἀναθάλλουν στίφος μέγα ἀμαράντων ἀνθέων τοῦ νοητοῦ παραδείσου: Ἀπόστολους, Μάρτυρες, Ἱεράρχες, Ὁμολογητές, Ὁσίους καὶ Δικαίους. Καθ᾿ ὅλο τὸ εὗρος καὶ μῆκος καὶ πλάτος της ἡ νῆσος μας σεμνύνεται γιὰ τὸ πλῆθος τῶν ἁγίων τους εἰκόνων καὶ τάφων, τόπων ἁγιασμοῦ, χώρων παρηγορίας. Γι᾿ αὐτὸ καὶ δίκαια ἀπέσπασε τὸν ἐπίζηλο τίτλο τῆς ἁγιωνυμίας καὶ ἀποκλήθηκε «ἁγία νῆσος», καὶ χαρακτηρίσθηκε ὡς ἡ κατεξοχὴν «νῆσος τῶν Ἁγίων».


Φορητή εικόνα Αγίου πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου και Αγίου Τυχικού, Ιερά Μητρόπολις Μόρφου

Ἕνας ἀπ᾿ αὐτοὺς τοὺς οὐρανομήκεις στύλους τῆς Πίστεώς μας ὑπῆρξε καὶ ὁ θεοφόρος ἀπόστολος Τυχικός, ὁ σήμερον ἑορταζόμενος, ὁ ὁποῖος συγκάλεσε τὴν σεμνὴ τούτη ὁμήγυρη καὶ πανήγυρη στὸν περικαλλῆ τοῦτο ναό του, ὅπου ὑπῆρχε προηγουμένως ἀρχαῖος ναός, ποὺ ἀργότερα κατεστράφη. Οἱ πληροφορίες, ποὺ εἶναι σήμερα γνωστὲς γιὰ τὸ σεπτό του πρόσωπο, εἶναι δυστυχῶς πενιχρές. Τὸ σπουδαιότερο πάντως, κι ὄχι τυχαῖο, εἶναι πὼς πηγὴ γι᾿ αὐτὲς ἀποτελεῖ ἕνα ἀρχαιότατο καὶ σημαντικότατο κείμενο, ὁ Βίος τοῦ ἁγίου Αὐξιβίου, πρώτου ἐπισκόπου τῶν Σόλων, τῆς ἐπισκοπῆς ποὺ διάδοχό της ἔχει σήμερα τὴν καθ᾿ ἡμᾶς Μητρόπολη Μόρφου. Στὸν Βίο τοῦτο, ποὺ καταγράφηκε στὶς ἀρχὲς τοῦ 7ου αἰώνα, ἀποθησαυρίζεται, μεταξὺ ἄλλων, καὶ ἡ ἑξῆς ἀρχαιότατη παράδοση.

Μετὰ τὴ μαρτυρικὴ τοῦ ἀποστόλου Βαρνάβα τελείωση περὶ τὸ ἔτος 53 μ.Χ., ὁ ἀπόστολος Μᾶρκος, συνοδευόμενος ἀπὸ τοὺς ἁγίους Τίμωνα καὶ Ρόδωνα, φθάνουν, κυνηγημένοι ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, στὸν Λιμνήτη, ὅπου συναντοῦν τὸν Αὐξίβιο, τὸν ὁποῖο ὁ Μᾶρκος βαπτίζει χριστιανὸ καὶ χειροτονεῖ ἐπίσκοπο τῶν Σόλων. Στὴ συνέχεια, ὁ Μᾶρκος ἀναχωρεῖ μὲ τὴ συνοδεία του γιὰ τὴν Ἀλεξάνδρεια, καὶ ἀργότερα μεταβαίνει στὴ Μικρὰ Ἀσία, ὅπου συναντᾶ τὸν ἀπόστολο Παῦλο, στὸν ὁποῖο διηγεῖται γιὰ τὴ μαρτυρικὴ τελείωση τοῦ Βαρνάβα. Τότε στὸ νησί μας τρεῖς μόνο ἐπίσκοποι βρίσκονταν, περιορισμένοι στὶς ἕδρες τους, ὁ ἅγιος Ἡρακλείδιος στὴν Ταμασσό, ὁ τετραήμερος Λάζαρος στὸ Κίτιον καὶ ὁ ἅγιος Αὐξίβιος στοὺς Σόλους.

Νέες ἔρευνες ἀπό τήν Ὑπηρεσία Ἀσφαλείας τῆς Οὐκρανίας στή Λαύρα τοῦ Ποτσάεφ

Τα ουκρανικά ΜΜΕ πληροφορούν για αύξηση πίεσης στη δεύτερη μεγαλύτερη Ιερά Μονή της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, που δεν είναι άλλη από την Λαύρα Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Ποτσάεφ.
Στις 30 Νοεμβρίου η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας ανακοίνωσε έρευνες στον χώρο της Ιεράς Μονής, αφορμή για τις οποίες στάθηκε η κίνηση της ποινής δίωξης για την «εμπλοκή της διεύθυνσης της Λαύρας στην υποκίνηση της διεθνικής έχθρας και του μίσους».

Η Υπηρεσία ισχυρίζεται ότι στην ιστοσελίδα της Μονής αναρτήθηκε δήθεν «δημοσίευμα, το οποίο προσέβαλε την εθνική τιμή και αξιοπρέπεια των Ιουδαίων, καθώς υποκινούσε θρησκευτικό μίσος έναντι εκπροσώπων όλων των Εκκλησιών, εξαιρουμένης της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Επιπλέον, προσάχθηκε η πολιτική κατηγορία ότι σ’ εκείνο το δημοσίευμα «κληρικοί της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας έθεσαν υπό αμφισβήτηση την ύπαρξη της Ουκρανίας ως κυρίαρχου κράτους χωριστά από τη Ρωσία».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι έρευνες στον χώρο της Ιεράς Μονής διήρκησαν πάνω από 7 ώρες.

Την 1η Δεκεμβρίου 2023 στελέχη του εδαφικού κέντρου στρατολόγησης, που ασχολούνται με τη στρατολόγηση στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, κατέφθασαν στη Λαύρα του Ποτσάεφ.

18 Δεκεμβρίου. Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς, Νικοστράτου, Τραγκυλίνος, Μαρκίας, Κλαυδίου, Τιβουρτίου, Κάστωρος, Καστούλου, Μάρκου και Μαρκελλίνου μαρτύρων (†287). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἑβρ. γ΄ 5-11, 17-19).

Εβρ. 3,5            καὶ Μωϋσῆς μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ὡς θεράπων, εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων,

Εβρ. 3,5                    Και ο μεν Μωϋσής, σαν επιστάτης και υπηρέτης εκ μέρους του Θεού, ανεδείχθη πιστός και αξιόπιστος μέσα εις όλο το σπίτι του Θεού, στον Ισραηλιτικόν δηλαδή λαόν, εις πίστωσιν και βεβαίωσιν εκείνων που απρόκειτο να λεχθούν και αποκαλυφθούν προς τον λαόν.

Στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου κοινωνοῦν τούς πιστούς μέσα ἀπό τά κάγκελα


Οι ενορίτες του Ιερού Ναού της Ζωοδόχου Πηγής αναγκάζονται να προσεύχονται και να μεταλαβαίνουν πίσω από τα κάγκελα έξω από τη Μονή.

Στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου συνεχίζουν να κοινωνούν τους πιστούς μέσα από τα κάγκελα. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2023 ιερείς του Ιερού Ναού της Ζωοδόχου Πηγής, που βρίσκεται δίπλα στην είσοδο στην Κάτω Λαύρα, αναγκάστηκαν να εξομολογήσουν και να κοινωνήσουν τους ενορίτες τους μέσα από καγκελόπορτες.

Οι φωτογραφίες της θείας κοινωνίας εστάλησαν στην Ένωση Ορθόδοξων Δημοσιογράφων.

Καί ἔτσι περνάει ὅλη ἡ ζωή μάταια

«Τόσο χρόνο δίνει ο φιλάνθρωπος Θεός, και όμως ο άνθρωπος παραμένει στα ίδια. Ένας τέτοιος άνθρωπος, και όταν ακόμα γεράση, θα είναι ράθυμος. Η σκέψις του λέει: Είμαι ογδόντα: Έχω καιρό μέχρι τα ενενήντα. Μετά τα ενενήντα λέει: Έχω καιρό μέχρι τα εκατό. Θα ζήσω και άλλο. Και έτσι περνάει όλη η ζωή μάταια».


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος / Άπαντα τα έργα ΕΠΕ τ. 19 σελ.572

https://proskynitis.blogspot.com/2023/12/blog-post_14.html

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, 18-12-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, 18-12-2023
https://www.youtube.com/live/efHhUbSLF_s?si=B05eaJwF9_LWbal7