Σελίδες

Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2023

Α)Κράτα τὸ νοῦ σου στὸν Ἅδη καὶ μὴν ἀπελπίζεσαι, Ἁγ. Σιλουανοῦ Β)Η κάθαρση τοῦ νοῦ ἀπὸ τὶς φαντασίες.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΟΜΙΛΙΑ_Α)Κράτα τὸ νοῦ σου στὸν Ἅδη καὶ μὴν ἀπελπίζεσαι, Ἁγ. Σιλουανοῦ, Β)Η κάθαρση τοῦ νοῦ ἀπὸ τὶς φαντασίες, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Αόρατος πόλεμος, 10-12-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ μάταιη φιλοσοφία τῶν ἰουδαίων, Ἁγ. Νείλου -Λόγος ἀσκητικός, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΚΗΡΥΓΜΑ_595. Ἡ μάταιη φιλοσοφία τῶν ἰουδαίων, Ἁγ. Νείλου -Λόγος ἀσκητικός, Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 2-3, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 18-12-2023 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 
http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Διήγησις περὶ τοῦ ἱερομονάχου Ἰωακεὶμ Σπετσιέρη (1858–1943)

«...Ὅταν χειροτονήθηκα ἱερέας, εἶπα μιὰ μέρα στὸν πατέρα Γερμανό, σ᾿ ἕναν εὐλαβῆ ἱερομόναχο στὴν Μονὴ Ἁγίου Σάββα στὰ Ἱεροσόλυμα:
– Παπα–Γερμανέ, διάβασα σὲ διάφορα ἱερὰ βιβλία, ὅτι πολλοὶ ἱερεῖς παλαιότερα, ὅταν τελοῦσαν τὴν Μεγάλη Εἴσοδο κρατώντας τὰ Τίμια Δῶρα, δὲν πατοῦσαν στὴν γῆ, ἀλλὰ ἐφέροντο στὸν ἀέρα. Ὑπάρχουν καὶ σήμερα τέτοιοι ἱερεῖς;
– Μὴν ἀμφιβάλλεις, μοῦ εἶπε, μήπως πάθεις καὶ σὺ κάτι τέτοιο.
Και πράγματι, τὴν ἑπομένη Κυριακὴ ἤμουν ἐφημέριος καὶ ἐλειτουργοῦσα στὸ καθολικὸ της Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα.
Ὅταν βγῆκα στὴν Μεγάλη Εἴσοδο κρατώντας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς μου τὸ Ἅγιον Δισκάριον, στὸ ὁποῖο ὑπῆρχε ὁ Ἅγιος Ἄρτος καὶ στὸ δεξιό μου χέρι τὸ Ἅγιον Ποτήριον μὲ τὸ Ἅγιον Αἷμα, σήκωνα τὰ πόδια μου ἐπάνω, διότι δὲν ἔβρισκα στέρεο ἔδαφος νὰ πατήσω!
Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ὁ ἱερομόναχος Γερμανὸς βρισκόταν μέσα στὸ θυσιαστήριο. Ὅταν τελείωσε ἡ Θεία Λειτουργία πῆγα στὸ δωμάτιό μου γιὰ νὰ ἡσυχάσω λίγο.
Μετὰ ἀπὸ ὥρα ἦλθε ὁ πατὴρ Γερμανὸς καὶ μοῦ εἶπε:
– Γιατί σήμερα κατὰ τὴν ὥρα τῆς Μεγάλης Εἰσόδου σήκωνες τὰ πόδιά σου;
Καὶ ἐγὼ τοῦ εἶπα:
– Πατέρα Γερμανέ, δὲν ξέρω τί μοῦ συνέβη. Δὲν ἔβρισκα στέρεο ἔδαφος... νὰ πατήσω.
– Αὐτὸ εἶναι, μοῦ εἶπε, ἐφέρεσο στὸν ἀέρα ἐνῷ σὲ κρατοῦσαν Θεῖοι Ἄγγελοι. Γι’ αὐτὸ πίστευε καὶ μὴ ἐρεύνα, γιατὶ τὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι μέγα μυστήριο.
– Μά, μόνον κατὰ τὴν Μεγάλη Εἴσοδο κρατοῦν οἱ θεῖοι Ἄγγελοι τὸν λειτουργὸν εἰς τὸν ἀέρα;
–Ναί. Διότι τότε φέρει ἐπάνω του τὰ Τίμια Δῶρα. Ὅταν τὰ ἀποθέσῃ τότε ἡ χάρις ἐνεργεῖ εἰς τὸ πνεῦμα τοῦ λειτουργοῦντος, τὸ ὁποῖο μεταρσιοῦται στὸν φωτεινὸ καὶ οὐράνιο κόσμο...

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἀρχιμανδρίτου Ἰωακεὶμ Σπετσιέρη, «Ἀπομνημονεύματα, Ἅγιον Ὄρος – Ἱεροσόλυμα», Ἔκδοση Ἱερᾶς Καλύβης, «Σύναξις τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων», Νέα Σκήτη, Ἅγιον Ὄρος.

Ποιὸς ἦταν ὁ π. Ἰωακεὶμ Σπετσιέρης, συγγραφέας πρωτότυπων βιβλίων ἀπὸ τὶς περιοδεῖες του στοὺς Ἁγίους Τόπους...

Ὁ παππούς του ἦταν ἱερεὺς ἔγγαμος καὶ ὀνομαζόταν Ἰωάννης. Ὅταν γεννήθηκε ὁ π. Ἰωακείμ, κατὰ κόσμον Ἰωάννης, ὁ παππούς του προεῖπε ὅτι θὰ γίνῃ ἱερεὺς καὶ θὰ πάρη τὸ ὄνομά του, δηλαδὴ Ἰωάννης. Τέτοια ἀρετὴ εἶχε ὁ παπποὺς ἐκεῖνος, ὥστε προγνώρισε ἀκόμα καὶ τὸ θάνατό του.

Ἄγιοι Βονιφάτιος καί Ἀγλαϊα


ΑΓΙΟΙ ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΛΑΪΑ

19 Δεκεμβρίου

Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ - ΕΔΩ

Ο άγιος Βονιφάτιος ήταν δούλος στην υπηρεσία της Αγλαΐας, μιας πλούσιας Ρωμαίας αρχόντισσας, κόρης του ανθύπατου της πρωτεύουσας την εποχή του Διοκλητιανού (284-305). Ήταν υπεύθυνος για τη διαχείριση της περιουσίας της αφέντρας του και ζούσε βίο ακόλαστο, κατά πάντα σύμφωνο με τα έκλυτα ήθη των Ρωμαίων της εποχής του. Παραδομένος στην κραιπάλη και την πορνεία, είχε μοιχευθεί με την Αγλαΐα και δεν έδειχνε καθόλου να διακατέχεται από ενδοιασμούς και τύψεις. Ήταν πάντως κατά βάθος καλός και γενναιόδωρος, προσέφερε αφειδώς φιλοξενία στους ξένους και μοίραζε με συμπόνια ελεημοσύνη στους φτωχούς.
Μετά από χρόνια άστατου βίου και κραιπάλης, η Αγλαΐα, βασανιζομένη από τύψεις συνειδήσεως και από τον φόβο της απολογίας για τις αμαρτίες της ενώπιον του Θεού, άκουσε να λένε οι χριστιανοί ότι, όποιος τιμά και υπηρετεί τα λείψανα των αγίων μαρτύρων, χαίρει της μεσιτείας τους παρά τω Θεώ και είναι ένας τρόπος και αυτός να συγχωρούνται οι αμαρτίες του. Γεμάτη θάρρος και ελπίδα εξ αυτού, κάλεσε τότε τον Βονιφάτιο και του ανέθεσε να πάει στη Μικρά Ασία, εκεί όπου οι χριστιανοί υπέφεραν διωγμούς και μαρτύρια, να βρει τρόπο και να εξαγοράσει λείψανα και να τα φέρει στη Ρώμη. Ανίδεος και αναίσθητος ακόμη τότε στα του Θεού, ο δούλος και εραστής της την ειρωνεύτηκε: «Κι αν φέρω το δικό μου σώμα ως λείψανο, θα με τιμήσεις ως άγιο;».

Ἔπληξα!


Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Τὸ ἀκοῦμε συχνὰ αὐτό, καλοί μου φίλοι, λὲς καὶ εἶναι μία μόνιμη κατάσταση γιὰ κάποιους, ἕνα πρόβλημα ποὺ θέλει νὰ εἶναι κυρίως νεανικό! Ἐξ ἄλλου αὐτὸ λέγεται καὶ διαφορετικά, ὅπως: «Δὲν τὴ βρίσκουμε πουθενά…» ἢ «Ὅπου κι ἂν πᾶς πνίγεσαι» ἢ «Εἶμαι μόνος, αἰσθάνομαι πλήξη» ἢ «Δὲν μ’ ἐνδιαφέρει τίποτα πιά»! Ἔρευνα τοῦ Παν­επιστημίου τῆς Κονστὰνζ στὴ Γερμανία σὲ φοιτητὲς ἐπισημαίνει ὅτι «ἡ πλήξη εἶναι τὸ πιὸ συχνὸ καὶ τὸ πιὸ ἔντονο συναίσθημα ποὺ βιώνουν οἱ φοιτητές, πολὺ πιὸ ἔντονο ἀπ’ ὅ,τι τὸ ἄγχος ἢ ὁ θυμός!

* * *

Ἀξίζει νὰ τονιστεῖ ὅτι ὑπάρχουν κάποιοι, οἱ ὁποῖ­οι θέλουν ἰδιαίτερα τὴ νέα γενιά, νὰ βρίσκεται μόνιμα στὴν πλήξη! Καὶ κάνουν πολλὰ πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτή. Γιατί μία νεολαία μὲ πλήξη, πλήττει τελικὰ τὸν ἴδιο της τὸν ἑαυτό, τὸ μέλλον της, τὴν οἰκογένειά της, τὴν κοινωνία, τὴν πατρίδα της. Καὶ τὸ μέλλον αὐτῆς τῆς πατρίδας!

Γι’ αὐτὸ καὶ πασχίζουν γιὰ μία νεολαία χωρὶς ὁράματα, χωρὶς σκοπούς, χωρὶς πρότυπα, χωρὶς ἀξίες, χωρὶς ἰδανικά. Μία ἄνευρη νέα γενιά. Μία γενιὰ τῆς ἀπέραντης ἀνεμελιᾶς καὶ τῆς εὐζωίας. Τῶν ἄρτων καὶ τῶν θεαμάτων!

Ἔτσι λόγῳ ἔλλειψης αὐτῶν καταλήγει νὰ χάνεται στὶς «οὐσίες» καὶ στὶς ἐξαρτήσεις, στὶς διασκεδάσεις καὶ σὲ ὅλες τὶς ἐλαφρότητες, στὸ ἀδηφάγο διαδίκτυο, στὶς ὀθόνες καὶ στὴ διαφθορά. Καταντᾶ ὅλο καὶ πιὸ προβληματική. Ὅλο καὶ μὴ σκεπτόμενη. Ὅλο καὶ μὴ ἀγωνιζόμενη γιὰ κάτι μεγάλο καὶ οὐσιαστικό.

* * *

Δὲν τὸ συζητᾶμε! Ἡ πλήξη εἶναι σαράκι, ποὺ κατατρώγει ἀργὰ μὰ σταθερά, σῶμα καὶ ψυχή. Γι’ αὐτὸ καὶ τὴν χαρακτήρισαν ὡς τὴν πλέον πολυέξοδη ἀρρώστια γιὰ τὸ ἄτομο ποὺ πλήττει καὶ τὴν κοινωνία ποὺ πλήττεται ἀπὸ τὴν πλήξη του! Τὰ διαφθείρει ὅλα καὶ τὰ καταστρέφει! Πρόκειται γιὰ ἀρρώστια θανατηφόρα. Ναί!

Πῶς μπορεῖ νὰ ἀπαλλαγεῖ ὁ πιστὸς ἀπὸ τὸν παλαιὸ πτωτικὸ ἄνθρωπο;

Τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη,
Καθηγουμένου Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους

Ὅλοι αἰσθανόμαστε ὅτι φέρουμε τὰ ἴχνη τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου. Κύριο χαρακτηριστικό του εἶναι ἡ φιλαυτία, δηλαδὴ ἡ ἀρρωστημένη ἐγωκεντρικὴ «ἀγάπη» τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἡ φιλαυτία δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ ἀγαπήσουμε ἀληθινὰ καὶ ἀνιδιοτελῶς τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο.
Ἀπὸ τὴν φιλαυτία γεννῶνται τὰ πάθη. Ἐμπαθεῖς καθὼς εἴμαστε δὲν μποροῦμε νὰ συνδεθοῦμε ἀπαθῶς μὲ τὰ ἄλλα ἀνθρώπινα πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα. Οἱ σχέσεις μας γίνονται ἐμπαθεῖς καὶ ἐγωιστικὲς καὶ μᾶς ἐμποδίζουν νὰ χαροῦμε ἀληθινὰ τοὺς συνανθρώπους μας καὶ τὰ ἄλλα ἀγαθά τοῦ κόσμου. Αὐτὸ τελικά μᾶς ὁδηγεῖ στὴν μοναξιά, τὸ κενό, τὸ ἀδιέξοδο.
Ὅταν λοιπὸν λέμε παλαιὸ ἄνθρωπο, ἐννοοῦμε τὸν ἀρρωστημένο ἐγωκεντρισμό, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὅλοι μας, ἄλλος λιγότερο καὶ ἄλλος περισσότερο, πάσχουμε.
Πῶς θὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ αὐτὴ τὴν βαριὰ πνευματικὴ ἀρρώστια, ποὺ δηλητηριάζει ὅλη μας τὴν ὕπαρξη;
Μόνο κάποιος ἐλεύθερος ἀπὸ τὴν ἀρρώστια αὐτὴ θὰ μποροῦσε νὰ γίνει ὁ ἰατρός μας. Μόνο ἕνας καινός, καινούργιος ἄνθρωπος θὰ μποροῦσε νὰ δώσει καὶ σέ μᾶς τὴν δυνατότητα νὰ ξεπεράσουμε τὴν ἀρρώστια τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου... καὶ νὰ γίνουμε καὶ ἐμεῖς καινοὶ – καινούργιοι ἄνθρωποι.

Εἰρήνη-εἰρήνη. Καὶ ποῦ ἐστιν εἰρήνη; (Ἰε 6,14)



Εἰρήνη-εἰρήνη. Καὶ ποῦ ἐστιν εἰρήνη; (Ἰε 6,14)

Γράφει η Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος-Θεολόγος

Ποῦ θά βρεθεῖ Ἰε­ρε­μίας νά θρηνήσει ἐ­πά­ξια τίς συμφορές τῆς γῆς, ὅ­που ἀ­κού­στηκε ὁ ἀγγελι­κός ὕ­μνος «Δόξα ἐν ὑψί­στοις Θε­­ῷ... καὶ ἐπὶ γῆς εἰρή­νη...»; Καί δέν εἶναι μό­νον ἡ σημερινή ἐμπό­λεμη κα­τά­στα­ση. Καί τότε, πρίν 2023 χρόνια, πρίν καλά-καλά σταματήσει ὁ ἀντί­λα­λος ἀπό τόν ἀγγελι­κό ὕμνο στά βουνά τῆς Βηθλεέμ, «φωνὴ ἐν Ραμᾶ ἠ­κού­σθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀ­δυρ­μὸς πολὺς» (Μθ 2,18) ἀπό τή σφαγή τῶν νηπίων μετά τή διαταγή τοῦ Ἡρώ­δη.

Πράγματι, τί σαρκασμός καί τί εἰ­ρω­νεία! Ποῦ εἶναι αὐτή ἡ πολυθρύ­λη­τη, ἡ χιλιοτραγουδημένη εἰρήνη;

Παραμένει παναν­θρώπινος πόθος ἀ­πό τήν ἀρχαιότητα μέχρι καί σήμερα. Εἶναι γνωστό ὅτι οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας πίστευαν πώς ἡ Εἰρήνη ἦταν θυγα­τέρα τοῦ Δία καί τῆς Θέμιδας καί ἀ­δελ­φή τῆς Εὐνομίας καί τῆς Δικαιο­­σύνης. Τή θεωροῦ­σαν φορέα ὅλων τῶν ἀγα­θῶν, τροφό καί μητέρα τῆς ἀνθρωπό­τη­τας, ἀναγκαία προϋπό­θεση τῆς εὐ­τυ­­χισμένης ζωῆς. Πο­λύ συ­χνά, μετά τό πέ­ρας τῶν ἐχθρο­πραξιῶν ἵ­δρυαν βω­μούς πρός τιμήν της. Τῆς ἀ­πέδιδαν τά ἐ­πί­θετα «Γλυκεῖα», «Βα­­θύπλουτος», «Πλουτοδότειρα» κ.ἄ. Ἐν­δεικτικά πα­ρα­θέτω ἀπόσπασμα ἀπό τόν κορυφαῖο τραγικό ποιητή Εὐρι­πί­δη, στό ὁποῖο ὁ ποιητής προσωπο­ποι­εῖ τήν εἰ­ρήνη καί μέ πολύ λυρισμό ἀπευθυ­νό­με­νος σ’ αὐ­τήν τῆς λέγει:

20 Δεκεμβρίου. Προεόρτια τῶν Χριστουγέννων. Ἰγνατίου ἱερομάρτυρος τοῦ Θεοφόρου (†107). Φιλογονίου ἐπισκόπου Ἀντιοχείας (†323). Ἰωάννου νεομάρτυρος ἐκ Θάσου (†1652). Ἰωάννου ἱερέως τοῦ ἐν Κρονστάνδῃ (†1908). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἑβρ. ε΄ 11 - ς΄ 8).

Εβρ. 5,11           Περὶ οὗ πολὺς ἡμῖν ὁ λόγος καὶ δυσερμήνευτος λέγειν, ἐπεὶ νωθροὶ γεγόνατε ταῖς ἀκοαῖς.

Εβρ. 5,11                   Δι' αυτόν δε τον Μελχισεδέκ, τον τύπον και το προεικόνισμα της αρχιερωσύνης του Χριστού, πολλά ημπορούμεν να είπωμεν, τα οποία όμως δύσκολα ερμηνεύονται, μάλιστα δε εις σαν, επειδή έχετε γίνει βραδείς και δυσκίνητοι στο να ακούετε και να εννοήτε τας μεγάλας αληθείας της πίστεως.

Ὅ,τι ἀφήσουμε ἐδῶ μέ τή σωστή ἐξομολόγηση, δέν θά φαίνεται ἐκεῖ!

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: «Να φροντίσουμε να πάμε τακτοποιημένοι στο Φως της Αγίας Τριάδος όταν φύγουμε από αυτήν τη ζωή. Εκεί όλα φαίνονται, όπως είναι. Το Φως τα βγάνει όλα στην επιφάνεια. Μπροστά σε αγγέλους και ανθρώπους. Λογισμούς, αμαρτίες, όλα.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ, 20-12-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ, 20-12-2023 
https://www.youtube.com/live/k_k0mSOL_4M?si=RjqV0_6xtDF8amSE