Σελίδες

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024

19 Σεπτεμβρίου. Τροφίμου, Σαββατίου καὶ Δορυμέδοντος μαρτύρων (†276). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ι΄ 7-18).

Β Κορ. 10,7        Τὰ κατὰ πρόσωπον βλέπετε! εἴ τις πέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι, τοῦτο λογιζέσθω πάλιν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ὅτι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ, οὕτω καὶ ἡμεῖς Χριστοῦ.

Β Κορ. 10,7               Σεις όμως βλέπετε ακόμη την επιφάνειαν των πραγμάτων και όχι το βάθος. Εάν κανείς κολακεύεται να πιστεύη, ότι ανήκει στον Χριστόν, ας συλλογισθή πάλιν από τον εαυτόν του και τούτο, ότι, όπως αυτός είναι του Χριστού, έτσι και ημείς είμεθα του Χριστού.

Β Κορ. 10,8        ἐάν τε γὰρ καὶ περισσότερόν τι καυχήσωμαι περὶ τῆς ἐξουσίας ἡμῶν, ἧς ἔδωκεν ὁ Κύριος ἡμῖν εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν ὑμῶν, οὐκ αἰσχυνθήσομαι,

Β Κορ. 10,8              Διότι και αν ακόμη καυχηθώ κάπως περισσότερον δια την εξουσίαν, που έχομεν ημείς οι Απόστολοι και την οποίαν μας έχει δώσει αυτός ο Κυριος, δια να σας οικοδομούμεν εις την πνευματικήν ζωήν και όχι να σας κατακρημνίζωμεν, δεν θα εντροπιασθώ, διότι την αλήθειαν θα είπω.

Δέν πρέπει νά πολυλογοῦμε. Νά ἀφιερώνουμε πολύ χρόνο στήν προσευχή.


❈ Ἐάν οἱ συζητήσεις εἶναι κουτσομπολιό, φλυαρία, περί ἀνέμων καί ὑδάτων, ἄφησέ τους. Δέν θά κάνεις τέτοιες κουβέντες.. Δέν πρέπει νά ἀργολογοῦμε, ὅπως λέει καί ὁ Χριστός μας. Δέν λέει «θά δώσετε λόγο», λέει, «γιά κάθε ἀργό λόγο» (Ματθ. 12,36); Γιά κάθε ἀργό, δηλαδή γιά κάθε λόγο πού δέν μᾶς βοηθάει στή σωτηρία μας. Αὐτός εἶναι ὁ ἀργός λόγος. «Τί καιρό κάνει;... Τί φαΐ ἔχει;.. Ἀργοί λόγοι...». Ἄν θέλουμε νά ποῦμε κάτι, νά ποῦμε κάτι γιά νά βοηθήσουμε στή μετάνοια, στή σωτηρία, στή διόρθωση τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τοῦ ἄλλου.

Σ'ἀγαπῶ “σάν τό ἁλάτι”


Ὁ Γέροντας πολλές φορές δίδασκε μέ παραβολές ὥστε νά γίνεται μέ εὐχάριστο τρόπο ἡ διδασκαλία του καί μέ τά χαριτωμένα περιστατικά νά ἀποτυπώνεται πιό καλά στήν μνήμη τους καί νά ἔχει ἀπήχηση στήν ψυχή τους.
Μία από αυτές είναι αυτή.....
Μία φορά ἕνας πατέρας πού εἶχε τρεῖς κόρες ρώτησε τήν καθεμία πόσο τόν ἀγαπᾶ. Ὅταν ἔφθασε στήν τρίτη, πῆρε τήν ἀπάντηση ὅτι τόν ἀγαπᾶ σάν τό ἁλάτι. Θύμωσε πολύ καί παρεξηγήθηκε μέ τήν ἀπάντησή της.

Οἱ ἄνθρωποι ἐννοοῦν πλέον τήν ἀγάπη διεστραμμένα....


Σήμερα ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης γίνονται τά μεγαλύτερα ἐγκλήματα, γιατί οἱ ἄνθρωποι ἐννοοῦν πλέον τήν ἀγάπη διεστραμμένα. Ἀκόμα καί οἱ ὁμοφυλόφιλοι, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης, λένε «νά μᾶς δεχθεῖτε καί ἐμᾶς».

Σᾶς ἀγαπᾶμε καί ἐσᾶς ὡς ἀνθρώπους, ἀλλά δέν ἀγαπᾶμε τήν ἁμαρτία. Δέν μποροῦμε ν’ ἀγαπήσουμε τήν ἁμαρτία, γιατί ἡ ἁμαρτία ἀλλοτριώνει τόν ἄνθρωπο, τόν σκοτώνει.

- Ἄν μ’ ἀγαπᾶς, λέει ἡ ἄλλη, πᾶμε μαζί στό κέντρο τῆς ἀνηθικότητας.

Περί Πνευματικοῦ Ἀγῶνα


❈ Νά ἀγαπήσουμε τήν κακοπάθεια. Νά ἀγαπήσουμε τήν νηστεία, τίς μετάνοιες. Ἔτσι ταπεινώνεται τό σῶμα, ταπεινώνεται ἡ σάρκα, τό σαρκικό φρόνημα, ταπεινώνεται ἡ ψυχή καί ἔρχεται ἡ Χάρις.

Σήμερα οἱ ἄνθρωποι τί κάνουνε; Τρῶνε καλά, κοιμοῦνται καλά καί μετά πᾶνε στά γυμναστήρια γιά νά πέσουν οἱ δεῖκτες. Νά πέσει ἡ χοληστερίνη, τά τριγλυκερίδια, νά μήν πάθουν σάκχαρα καί ἐμφράγματα. Ἀνοησία!

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος:

Ἡ Ἁγία Σοφία καί οἱ τρεῖς θυγατέρες της


Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ
Οι τρεις αυτές αδελφές, η Πίστη, η Ελπίδα και η Αγάπη, ζούσαν σε κάποια πόλη της Ιταλίας την εποχή του Αδριανού (117-138). Γόνοι με πίστη, ελπίδα και αγάπη, όπως δήλωναν και τα ονόματά τους. Όταν κάποτε παρέμεναν στην Ρώμη, η φήμη του ενάρετου βίου τους διέτρεξε στην πόλη, και ο αυτοκράτορας έστειλε στρατιώτες να του τις παρουσιάσουν. Η σταθερότητα των τριών αδελφών στην πίστη, ασυνήθιστη για την τρυφερή ηλικία τους, κατέπληξε τον Αδριανό και, πιστεύοντας πως η αμοιβαία συμπαράσταση τούς έδιδε την δύναμη να του αντιστέκονται, σκέφτηκε να τις εξετάσει χωριστά.

Κράτησε λοιπόν μόνον την Πίστη, που ήταν δώδεκα ετών, και την προέτρεπε να θυσιάσει στην θεά Αρτέμιδα. Επειδή η μάρτυς τον μυκτήρισε και περιγέλασε το άψυχο ξόανο, διέταξε να την γυμνώσουν και να την ραβδίσουν δυνατά. Έπειτα της έκοψαν τους μαστούς, από τους οποίους αντί αίματος έρρευσε γάλα. Φιλονικώντας με το θαύμα ο τύραννος πρόσταξε να την ξαπλώσουν επάνω σε πυρακτωμένη εσχάρα. Θεία επέμβαση όμως εκμηδένισε την θερμότητά της, και θυμωμένος ο Αδριανός έριξε την μάρτυρα σε τηγάνι με βραστή πίσσα και άσφαλτο. Όταν η Πίστη στάθηκε στο μέσον του καυτού μείγματος, η καυστικότητά του μεταβλήθηκε σε δροσιά. Βλέποντας ο Αδριανός ότι καμιά τιμωρία δεν την έβλαπτε, διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Με έκδηλη χαρά για την απόφαση του θανάτου της η Πίστη ασπάσθηκε την μητέρα και τις αδελφές της, και έκλινε τον αυχένα για να λάβει τον διά ξίφους θάνατο.

18 Σεπτεμβρίου. Εὐμενίου ἐπισκόπου Γορτύνης Κρήτης (ζ΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. θ΄ 5 - ι΄ 7).

Β Κορ. 9,5          ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσι τὴν προκατηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν.

Β Κορ. 9,5                Εκρινα, λοιπόν, αναγκαίον να παρακαλέσω τους αδελφούς να σας επισκεφθούν ενωρίτερον από εμέ και να οργανώσουν εκ των προτέρων το ζήτημα της ευλογημένης αυτής συνεισφοράς σας, την οποίαν έχω προαναγγείλει στους Μακεδόνας, ώστε όταν θα έλθωμεν να είναι ετοίμη σαν καλόν έργον και καρπός της αγάπης σας, και όχι σαν υποχρεωτική εισφορά μιας φιλαργύρου και πλεονεκτικάς καρδίας.

Ὅποιος ἀγαπᾶ τὸν Χριστό, ἀφομοιώνει καὶ φέρει μέσα του τὰ αἰσθήματα ποὺ εἶχε ὁ Ἰησοῦς Χριστός...


Διαβάστε τον Άγιο Σιλουανό. Γι’ αυτόν ο καθένας στον κόσμο έχει το έργο του:
Ο ένας είναι Bασιλιάς, ο άλλος Πατριάρχης, καθηγητής ή ακόμη εργάτης. Αυτό δεν έχει σημασία. Για τον Σιλουανό δεν είχε καμιά διαφορά αν κάποιος είναι Βασιλιάς ή εργάτης.

Στὴ πέτρα ἐτούτη πάνω, ἀνέβηκε καὶ κήρυξε Χριστὸ καὶ ἐλευθερία ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός...


''Στη πέτρα ετούτη πάνω, ανέβηκε και κήρυξε Χριστό και ελευθερία ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στην πορεία του από Βόνιτσα προς Αμφιλοχία''
..τότε που όλα τα σκίαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά”
https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_148.html

Περί δειλίας (Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακος), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί δειλίας (Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακος), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 14-03-2010

 

α. Νά εὐεργετοῦμε κρυφά τόν πλησίον ὅπως θέλει ὁ Θεός, β. Στίς ἀγοραπωλησίες νά προσπαθοῦμε νά μήν ζημιώνεται ὁ ἀδελφός μας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

α. Νά εὐεργετοῦμε κρυφά τόν πλησίον ὅπως θέλει ὁ Θεός, β. Στίς ἀγοραπωλησίες νά προσπαθοῦμε νά μήν ζημιώνεται ὁ ἀδελφός μας, 20-03-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ὁ χριστιανός πρέπει νά ἐργάζεται μιμούμενος τόν Κύριο (Πνευματικά Γυμνάσματα), Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ χριστιανός πρέπει νά ἐργάζεται μιμούμενος τόν Κύριο (Πνευματικά Γυμνάσματα), Ἀρχ. Σάββα 10-01-2010

 

α. Ἡ σημασία τῆς πίστης στήν ζωή μας, , β. Περί ὀλιγοπιστίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

α. Ἡ σημασία τῆς πίστης στήν ζωή μας, 18-07-2010, β. Περί ὀλιγοπιστίας, 25-07-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Οἱ φίλοι τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καί οἱ ἐχθροί του, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ φίλοι τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καί οἱ ἐχθροί του, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 14-9-2024

 

Ἡ ἄκρα ταπείνωση εἶναι ἀποτέλεσμα χάριτος...


❈ Λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος: «Χρειάζεται βέβαια καί λίγη προσπάθεια νά ἀποκτήσει κανείς ταπείνωση, ἀλλά ἡ ἄκρα ταπείνωση δέν ἀποκτιέται μέ τίς προσπάθειες καί τόν ἀγῶνα μόνο. Εἶναι ἀποτέλεσμα χάριτος».

Ἡ ἀρχική ταπείνωση, ἡ ταπεινοφροσύνη, εἶναι δική μας προσπάθεια. Ἀπό ἐκεῖ καί μετά ἡ τέλεια ταπείνωση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ.

Ἡ Παναγιά τῆς Ροδιᾶς

Το εκκλησάκι έχει χρονολογία ανέγερσης στο μακρύ παρελθόν, το έτος 970 .Αυτά αναφέρει ο Σεραφείμ Ξενόπουλος Μητροπολίτης άλλοτε Άρτας, στο «Δοκίμιον ιστορικό περί Άρτης Πρεβέζης» επανέκδοσης το 1968.Λέγεται ότι αναστηλώθηκε και ανακαινίστηκε το 1860, σύμφωνα με την άποψη του αρχαιολόγου Α. Ορλάνδου.
Αποτελεί μετόχι της Ιεράς Μονής του Προφήτη Ηλία. Η τελευταία βρίσκεται στα δεξιά της εθνικής οδού Άρτας- Πρέβεζας, μετά την κωμόπολη του Λούρου στο Νομό Πρέβεζας.
Το εκκλησάκι βρίσκεται στην άκρη της λιμνοθάλασσας της Ροδιάς που είναι συνέχεια της λιμνοθάλασσας, το Τσουκαλιό. Η λιμνοθάλασσα της Λογαρούς είναι από την άλλη μεριά.

Περί Ντροπῆς


❈ Δυστυχῶς - ἀπό τήν πείρα μου ὡς Πνευματικοῦ σᾶς λέω - ἔχω συναντήσει ἀνθρώπους μεγάλης ἡλικίας καί πολύ μεγάλης πού ἔχουν ἀνεξομολόγητα ἁμαρτήματα λόγω ντροπῆς. Πῶς μετά θά ἔχουμε ἐνεργό τόν Θεό μέσα μας; Θά κοροϊδέψουμε τόν Θεό;

«Νά ντρέπεσαι», λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, «ὅταν κάνεις τήν ἁμαρτία, ὄχι ὅταν εἶναι νά τήν ἐξομολογηθεῖς».

Γιά νά μποῦμε στήν Βασιλεία, χρειάζεται ὁ Σταυρός...

 


Λέει ὁ ἱερέας στήν Θεία Λειτουργία: «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» καί κάνει τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ μέ τό ἅγιο Εὐαγγέλιο πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα. Τί σημαίνει αὐτό; Μπαίνουμε στήν Βασιλεία. Δηλαδή ἡ Θεία Λειτουργία οὐσιαστικά εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στήν γῆ. Ἐκείνη τήν ὥρα σταματάει ὁ χρόνος, σταματοῦν τά πάντα. Σταματοῦν;

Τὸ ἀτύχημα τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια μὲ τὸ ἄλογο ἔξω ἀπὸ τὴν Πλατυτέρα.


Το ατύχημα του Ιωάννη Καποδίστρια με το άλογο έξω από την Πλατυτέρα.
Το γεγονός συνέβει τις 3 Μαΐου του 1803, εορτής των Μαρτύρων Τιμοθέου και Μαύρας στην Κέρκυρα, όπου ο Ι. Καποδίστριας ζούσε και ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού.

Περιγραφή:
Ενόσω ζούσε στην Κέρκυρα, ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε ένα σοβαρό ατύχημα όταν έπεσε από το άλογό του, το οποίο αφήνιασε και έτρεχε ανεξέλεγκτο σέρνοντας τον ανήμπορο να αντιδράσει Ιωάννη, στην περιοχή της Ιεράς Μονής Πλατυτέρας.

17 Σεπτεμβρίου. Σοφίας καὶ τῶν τριῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἀγάπης καὶ Ἐλπίδος, μαρτύρων (†137). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. η΄ 16 - θ΄ 5).

Β Κορ. 8,16        Χάρις δὲ τῷ Θεῷ τῷ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου,

Β Κορ. 8,16              Ευχαριστία και δόξα στον Θεόν, ο οποίος δίδει εις την καρδίαν του Τιτου την ιδίαν προθυμίαν και φροντίδα δια σας.

Β Κορ. 8,17        ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο, σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθε πρὸς ὑμᾶς.

Β Κορ. 8,17               Και εδείχθη αυτό το ενδιαφέρον του, διότι την παράκλησίν μου να σας επισκεφθή και σας συμβουλεύση την εδέχθη ευχαρίστως. Επειδή δε και ο ίδιος ήτο προθυμότερος από κάθε άλλην φοράν, ήλθε και από την ιδικήν του θέλησιν προς σας.

Ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος Φανούριος


Φανούριος φῶς πᾶσι πιστοῖς παρέχει,
Κἂν εἰς σκότος ἔκειτο τῆς γαίας μέγα"
(επίγραμμα Συναξαρίου, με αναφορά στην τυχαία φανέρωση της εικόνας του αγίου μέσα σε χαλάσματα τον 14ο αι στη Ρόδο).

από Γ.Μπαμπινιώτη, Λεξικό Κυρίων Ονομάτων
https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_763.html

Δὲν ἦλθε φέτος ἡ Ἁγία Νεφέλη στὸ Ὅρος Θαβώρ


Στην Θεία Λειτουργία της 18ης προς 19η Αυγούστου δεν έγινε η εμφάνιση της Αγίας Νεφέλης όπως κάθε χρόνο στην Ιερά Αγρυπνία στο Όρος Θαβώρ κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως.

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2024

Ὁ φθόνος (Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ φθόνος (Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 28-02-2010

 

α. Ὁ δαιμονιζόμενος τῶν Γαδαρηνῶν, , β. Περί τοῦ πλουσίου καί τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου, γ. Ἡ παραβολή τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη, , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

α. Ὁ δαιμονιζόμενος τῶν Γαδαρηνῶν, 24-10-2010, β. Περί τοῦ πλουσίου καί τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου, 31-10-2010, γ. Ἡ παραβολή τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη, 14-11-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

α. Ἡ μετάσταση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου, β. Περί θανάτου καί σωτηρίας ψυχῆς, , γ. Καθώς θέλετε ἵνα ποιώσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως, , δ. Ἡ παραβολή τοῦ σπορέως, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

α. Ἡ μετάσταση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου, 26-09-2010, β. Περί θανάτου καί σωτηρίας ψυχῆς, 03-10-2010, γ. Καθώς θέλετε ἵνα ποιώσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως, 10-10-2010, δ. Ἡ παραβολή τοῦ σπορέως, 17-10-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, 

 

. Ποιός ὁ ἀληθινός χριστιανός (Ἠλία Μηνιάτη ἐπ. Κερνίκης) β. Ὁ Ἅγ. Νικόδημος ὁμιλεῖ γιά τόν Ἅγ. Γρηγόριο Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

. Ποιός ὁ ἀληθινός χριστιανός (Ἠλία Μηνιάτη ἐπ. Κερνίκης) 13-03-2011, β. Ὁ Ἅγ. Νικόδημος ὁμιλεῖ γιά τόν Ἅγ. Γρηγόριο Παλαμᾶ, 20-03-2011, 
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 
http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Πρέπει νά χαροῦμε τήν Ἀνάσταση μέ τήν Παναγία (Πνευματικά Γυμνάσματα), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πρέπει νά χαροῦμε τήν Ἀνάσταση μέ τήν Παναγία (Πνευματικά Γυμνάσματα), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορ., 1-5-2011

α. Λόγος εἰς τό "ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα" (Βασιλείου Σελευκείας), β. Ἡ καλή ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ (Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

α. Λόγος εἰς τό "ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα" (Βασιλείου Σελευκείας), 10-04-2011 β. Ἡ καλή ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ (Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου), 01-05-2011, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ἀποκατάσταση τοῦ προφητικοῦ καί τοῦ ἱερατικοῦ ἀξιώματος στόν ἄνθρωπο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀποκατάσταση τοῦ προφητικοῦ καί τοῦ ἱερατικοῦ ἀξιώματος στόν ἄνθρωπο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγ., 08-01-2011

 

Ἡ πνευματική περιτομή τῆς Καινῆς Διαθήκης , β. Τό βάπτισμα τοῦ Ἁγ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ πνευματική περιτομή τῆς Καινῆς Διαθήκης 01-01-2011, β. Τό βάπτισμα τοῦ Ἁγ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου 02-01-2011, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Γέρων Ἰερόθεος ὁ Σπηλαιώτης, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους σύγχρονους ἀσκητὲς τῆς Ἐκκλησίας.

Γερων Ιεροθεος (Ιωαννης Νικολακης κατα κοσμο ) ο Σπηλαιωτης,ηγουμενος στην Λογγοβαρδα.
Ενας απο τους μεγαλους συγχρονους ασκητες- πατερες της Εκκλησιας. Παραιτηθηκε από την ηγουμενία για να ασκητεψει στο Μυρισι ( ορος ) της Ναξου σε μια σπηλια ( στους τοιχους της σπηλιας ηταν κολλημενα κερακια που του φωτιζαν τα βραδια μαζι με το φως της σεληνης ) κοντα σε ενα ρυακι απο οπου επαιρνε νερο .

Τον γνωρισα πριν πολλα χρονια ... Πληρης χαρισματων ,ασκητης και μεγας νηστευτης εκανε ξηροφαγια με παξιμαδια ελιες και φρουτα και ετρωγε λιγο λαδι μονο τη Κυριακη.
Ειχε ενορατικο, προρατικο και διορατικο χαρισμα .
Ασθενης με καρκινο του πνευμονα απο το 1987 ( διαγνωσμενος με βιοψια) χωρις καμια θεραπεια παρα μονο την βαρια ασκηση και τη Θεια Χαρη .

«Ἐγὼ νὰ προσευχηθῶ γιὰ τὸν γέροντα Ἰουστῖνο;Εκείνος νὰ προσεύχεται γιὰ ἐμᾶς!Αυτός εἶναι ὁ Ἅγιος τοῦ αἰῶνα μας!»


Μερικές εβδομάδες μετά την κοίμηση του γέροντα Ιουστίνου (Πίρβου),στις 16 Ιουνίου 2013,ήλθε εκεί στον τάφο του μία Ρουμάνα που ζει 30 χρόνια στην Αθήνα και διηγήθηκε τα εξής:
«Εμείς ζούμε στην Αθήνα εδώ και 30 χρόνια.Εξομολογούμαστε σ'έναν Έλληνα πνευματικό,τον πατέρα Σάββα Αχιλλέως.
Όταν άκουσα ότι εκοιμήθη ο γέροντας Ιουστίνος,πήγα στον π.Σάββα και τον παρακάλεσα να προσεύχεται για την ψυχή του κεκοιμημένου δούλου του Θεού Ιουστίνου ιερομονάχου μού απάντησε:

Ὁ Σεκταρισμός τῶν Νεοπεντηκοστιανῶν


Μετάφραση: Αγγελική Καλαντζή

Ο ΣΕΚΤΑΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΩΝ

Έχοντας την έγκριση της συγγραφέα, το περιοδικό Bulles δημοσιεύει, εδώ, ένα άρθρο¹, που θα δώσει στους αναγνώστες του στοιχεία, προκειμένου να τους βοηθήσει να κατανοήσουν και να είναι πιο προσεκτικοί απέναντι σε ένα φαινόμενο με έντονη παρουσία στη Γαλλία, όπως άλλωστε επιβεβαιώνεται από τους συλλόγους μας.

Η συγγραφέας του άρθρου, Anne-Sophie Lecomte, εργάζεται ως αναλύτρια στην υπηρεσία μελετών του Κέντρου Πληροφοριών και Απόψεων σχετικά με τις Βλαβερές Σεχταριστικές Οργανώσεις (CIAOSN) που δραστηριοποιείται στο Βέλγιο.

Ένα φαινόμενο σε εξάπλωση

Η μελέτη των αιτήσεων και των ερευνών που έχουν καταγραφεί από το CIAOSN, χωρίς να μας επιτρέπουν να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι είναι επιβλαβείς τέτοιες ομάδες, αφήνουν να φανεί ότι κατά τα έτη 2004-2005 υπήρχε μία νέα τάση που διαφαινόταν στα ερωτηματικά του κόσμου. Η σταθερή και σημαντική αύξηση των καλεσμάτων που αφορούν την πρακτική αυτού που, λόγω έλλειψης συναίνεσης ως προς την επιλογή του πλέον κατάλληλου όρου, θα αποκαλούσαμε ως ενθουσιασμός προς την Εκκλησία της Πεντηκοστής, μέσα στους κόλπους των μεταναστών του Νότου, μαρτυρά ότι αυτή η μορφή θρησκευτικής έκφρασης καλεί κυρίως τον απλό κόσμο.

Ἄν ἡσυχάσει ἡ συνείδηση, ἡσύχασε ὁ ἄνθρωπος, ἠρέμησε...

❈ Θά ἠρεμήσουμε μέσα μας, ὅταν τακτοποιηθοῦμε μέ τόν ἀντίδικό μας. Ξέρετε ποιός εἶναι ὁ ἀντίδικός μας; Ἡ συνείδησή μας. Μ’ αὐτόν τόν ἀντίδικο πρέπει νά εἰρηνεύσουμε.

Γι’ αὐτό λέει ὁ Χριστός μας: «στόν δρόμο πού πηγαίνεις γιά τό δικαστήριο, συνδιαλλάγηθι μέ τόν ἀντίδικό σου» (Ματθ. 5,25). Ποιό εἶναι τό δικαστήριο; Ἡ ὥρα τοῦ θανάτου μας καί ἡ Δευτέρα Παρουσία.

Ἢ Παναγία ἡ Θρηνωδοῦσα


Ό γέροντάς, ό π. Ιωάσαφ, έζησε στό Άγιο Όρος 64 χρόνια καί αγιογράφησε εκατοντάδες εικόνες.
Μία από αυτές τίς εικόνες θαυματούργησε καί θαυματουργεί. Είναι ή «Παναγία ή Θρηνωδούσα», ή οποία βρίσκεται στήν Νέα Όλυνθο Χαλκιδικής.

Έκανε ή Παναγία μας ένα θαύμα σ' έναν πιστό στήν Νέα Όλυνθο - θεράπευσε τό παιδί του πού είχε καρκίνο - καί ό πιστός έταξε, όταν αποκτήσει λίγα χρήματα, νά κτίσει μία Εκκλησία πρός τιμήν τής Παναγίας μας.
Όταν έκτισε τήν Εκκλησία, είχε απορία σέ ποία θαυματουργό εικόνα τής Παναγίας μας νά αφιερώσει τήν Εκκλησία. Παρουσιάστηκε ή Παναγία στόν ύπνο του καί τού λέει:
«Θά πάς στό Άγιον Όρος στούς αδελφούς Ιωσαφαίους καί θά πής στόν γέρο-Ιωάσαφ νά σού αγιογραφήσει τήν Παναγία τήν Θρηνωδούσα».
Αποκρίνεται τότε ό πιστός:

«Ὁ Τίμιος Πρόδρομος δὲν εἶναι ἔτσι αὐστηρὸς καὶ ἄγριος! Εἶναι γλυκύς, ὡραῖος, πανέμορφος»


Ο Όσιος Γεράσιμος ο Μικραγιαννανίτης έλεγε για τον Τίμιο Πρόδρομο, δείχνοντας τις αγιογραφίες του:
«Ο Τίμιος Πρόδρομος δεν είναι έτσι αυστηρός και άγριος! Είναι γλυκύς, ωραίος, πανέμορφος».

ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ Καθεδρικός Ναός Μονρεάλε


ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ
Καθεδρικός Ναός Μονρεάλε Παλέρμο Σικελίας


https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_999.html

16 Σεπτεμβρίου. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος τῆς πανευφήμου (†304). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. η΄ 7-15).

Β Κορ. 8,7          ἀλλ᾿ ὥσπερ ἐν παντὶ περισσεύετε, πίστει καὶ λόγῳ καὶ γνώσει καὶ πάσῃ σπουδῇ καὶ τῇ ἐξ ὑμῶν ἐν ἡμῖν ἀγάπῃ, ἵνα καὶ ἐν ταύτῃ τῇ χάριτι περισσεύητε.

Β Κορ. 8,7                Και σεις, λοιπόν, τώρα, όπως εις κάθε τι αγαθόν είσθε πλούσιοι, εις την πίστιν και στον λόγον του Θεού και εις την γνώσιν της αληθείας και εις κάθε καλήν δραστηριότητα και εις την αγάπην σας προς ημάς, φροντίσατε να φανήτε πλούσιοι και γενναιόδωροι και εις την χάριν αυτήν της αγαθοεργίας.

Πρέπει νά χαροῦμε μέ τόν Ἰησοῦ τήν Ἀνάστασή Του (Πνευματικά Γυμνάσματα Ἁγ. Νικοδήμου).Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πρέπει νά χαροῦμε μέ τόν Ἰησοῦ τήν Ἀνάστασή Του (Πνευματικά Γυμνάσματα Ἁγ. Νικοδήμου), 30-04-2011

 

O Μητροπολίτης Ζαχουμίου -Ἐρζεγοβίνης τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας Λεόντιος καὶ τὸ ἄφθαρτο λείψανό του


Το 2010 το λείψανο του Μητροπολίτη Ζαχουμίου -Ερζεγοβίνης,της Σερβικής Εκκλησίας, Λεοντίου βρέθηκε όταν καθαρίζονταν τα ερείπια της κατεστραμμένης Εκκλησίας στο Μόσταρ.
Κοιμήθηκε το 1888 και ετάφη στην Εκκλησία της Αγίας Τριάδος.


Τι έγραφε ο σέρβικος τύπος το 2010(όταν και βρέθηκε το λείψανο):

Κατά την πρόσφατη εκκαθάριση των υπολειμμάτων του κατεστραμμένου καθεδρικού ναού στο Μόσταρ, προκειμένου να τον αποκαταστήσουν, οι ιερείς βρήκαν τα άφθαρτα λείψανά του στον τάφο του Μητροπολίτη Ζαχουμίου-Ερζεγοβίνης Λεόντιου Ραντούλοβιτς, ο οποίος ισοπεδώθηκε μαζί με την εκκλησία πριν από 18 χρόνια[1992].


Το σώμα του Μητροπολίτη, που θάφτηκε πριν από 122 χρόνια, σώζεται πλήρως και τα άμφια όπως και το εγκόλπιο με την Παναγία είναι άθικτα. Πολλοί πιστοί που έρχονται να προσκυνήσουν τα λείψανα λένε ότι μια ιδιαίτερη ευωδιά απλώνεται στην εκκλησία.
Δεν θα μπορούσαμε να λάβουμε μεγαλύτερη ευλογία από αυτή στην αρχή της ανακαίνισης του Καθεδρικού Ναού της Αγίας Τριάδας. Βρήκαμε το σώμα του πλήρως διατηρημένο, δεν αποσυντέθηκε παρόλο που ο τάφος ήταν εμποτισμένος με νερό. Και τα ρούχα είναι σχεδόν ανέγγιχτα – λέει ο ιερέας της ενορίας του Μόσταρ Radivoje Krulj.

Ἡ εὕρεση τῆς θαυματουργικῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας Κυρᾶς στή Νίσυρο


Η παράδοση μας πληροφορεί ότι στα πιο παλιά χρόνια, από το Καρπάθικο Μοναστήρι της “Κυρά Παναγιάς”, στάλθηκε ένα εικόνισμα που απεικόνιζε την Κοίμηση της Θεοτόκου, να το αργυρώσουν στην Κωνσταντινούπολη.

Κατά την επιστροφή, το ιστιοφόρο που μετέφερε το αργυρωμένο πλέον εικόνισμα, βρήκε μεγάλη τρικυμία στη Μικρασιατική ακτή του Κάβο Κριός, κατα την οποία το πλοίο ναυάγησε και βυθίστηκε. Φαίνεται ότι ο καιρός ήταν βορειοανατολικός (γρέο δραμουντάνα) ο οποίος ΄εφερε το πλεούμενο πάνω στα κύματα εικόνισμα στην παράπλευρη της περιοχής των “Κορακισιών” (Παχειά Άμμος) Νισυριακή ακτή και σ’ ένα μικρό ορμίσκο, ο οποίος από τότε επικράτησε να λέγεται “της Παναγιάς το Λαγκαδάκι” για το ότι βρέθηκε στο μέρος αυτό το εικόνισμα της Παναγίας.

‘Οπως ο πληθυσμός του χωριού τύγχανε αγροτικός, μια γυναίκα, της οποίας το όνομα χάθηκε στο βάθος του χρόνου, πήγε με το παιδί της κατά σύμπτωση στη θαλάσσια αυτή περιοχή για να βάλει (λουμπουνάρια) στη θάλασσα να γλυκάνουν, όπως συνηθίζουν να κάνουν ακόμα οι χωρικοί, οπότε είδε να αστράφτει πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας το εικόνισμα.
Οι ηθικές αρχές και οι πεποιθήσεις της έποχής δικαιολογούν το γεγονός, οτι η γυναίκα ξαφνιάστηκε και τρόμαξε στη θέα του εικονίσματος, το οποίο προσπάθησε με προσοχή και το έπιασε και αφού με ευλάβεια το προσκύνησε, μονολογώντας από συγκίνηση – όπως θα έκανε κάθε χριστιανή στη θέση της – το έβαλε στο ανίεμά της κι ετοιμάσθηκε να φύγει.

Ὁ Γιανναρικὸς Νεονικολαΐτισμός καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.


Ο ΓΙΑΝΝΑΡΙΚΟΣ ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ». ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΥΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ.

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

Η ναρκοθετούσα τη σωτηρία μας γιανναρική διδαχή, αναπαραγωγή της αρχαίας αιρέσεως του νικολαιτισμού, δεν έτυχε, δυστυχώς, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, της συνοδικής καταδίκης της από της πλευράς της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και συνεχίζει, ανεξέλεγκτη, να διαχέεται και παγιώνεται εντός του εκκλησιαστικού σώματος, προς μεγίστη χαρά του αρχεκάκου όφεως, πατρός, πάτρωνος και εμπνευστού της εν λόγω φρικαλέας πλάνης και κακοδοξίας, που τέρπεται όταν ψυχές, υπέρ ων Χριστός απέθανε, απόλλυνται εξ αιτίας της και εξ αιτίας της αδιαφορίας των ποιμένων.

Και όμως! Τρεις ευθαρσείς μητροπολίτες, υπείκοντες στη φωνή της αρχιερατικής τους συνειδήσεως, μνήμονες των φρικτών αρχιερατικών τους όρκων κατά την ιερή στιγμή της χειροτονίας τους και κηδόμενοι θεοφιλώς της σωτηρίας του θεόθεν εμπεπιστευθέντος αυτοίς ποιμνίου, οι μακαριστοί Φλωρίνης Αυγουστίνος, Δρυινουπόλεως και Κονίτσης Σεβαστιανός και Σιδηροκάστρου Ιωάννης, έθεσαν το όλο ζήτημα σε δύο συνεχόμενες συνεδριάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου τον Ιούνιο του 1989. Μέχρι και σε ψηφοφορία οδηγήθηκε η διεξαχθείσα συζήτηση με το ερώτημα της παραπομπής ή μη του όλου ζητήματος στην αρμόδια συνοδική επιτροπή. Και ποίο το αποτέλεσμα;

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς μετά τήν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας


Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Κατά Μάρκον, κεφάλαιο Η΄, εδάφια 34-38 και κεφάλαιο Θ΄, εδάφιο 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄: 34 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 Ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. 36 Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; 37 Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 38 Ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄: 1Καί ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄: 34 Τότε ο Ιησούς κάλεσε τα πλήθη του λαού μαζί με τους μαθητές Του και τους είπε: «Εκείνος που θέλει να γίνει δικός μου και να με ακολουθεί ως μαθητής μου, ας διακόψει κάθε φιλία και σχέση με τον διεφθαρμένο απ’ την αμαρτία εαυτό του και ας πάρει τη σταθερή απόφαση να υποστεί για μένα όχι μόνο κάθε θλίψη και δοκιμασία, αλλά ακόμα και θάνατο σταυρικό, και τότε ας με ακολουθεί μιμούμενος το παράδειγμά μου.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς μετά τήν Ὕψωση. Παναγιώτης Τρεμπέλας


Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

Προς Γαλάτας, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 16-20

16 Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ. 17 Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; Μὴ γένοιτο. 18 Εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. 19Ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. 20 Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

16 Επειδή όμως μάθαμε από την προσωπική μας πείρα ότι δεν γίνεται δίκαιος ο άνθρωπος και δεν σώζεται με την τήρηση των τυπικών διατάξεων του μωσαϊκού νόμου, αλλά μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό, γι’ αυτό λοιπόν και εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να γίνουμε δίκαιοι και να σωθούμε από την πίστη στον Χριστό και όχι από τα έργα του μωσαϊκού νόμου·

Ἀφ΄ ὅτου εἰσῆλθες ἐδῶ, ἄνθρωπε, ἐδίωξες τόν Θεόν ἀπ΄ ἐμοῦ!"


"Προσέχετε νά μήν ἐπαινῆτε ἕνας τόν ἄλλον κατά πρόσωπον. Διότι βλάπτει καί τούς τελείους ὁ ἔπαινος, ὄχι ἐσᾶς ὅπου εἶσθε ἀκόμη ἀδύνατοι...
Ἕναν Ἅγιον τόν εἶπεν ἕνας μουσαφίρης τρεῖς φορές ὅτι πλέκει καλά τό ἐργόχειρον. Καί τήν τρίτην φοράν τόν εἶπεν ὁ Ἅγιος:
- Ἀφ΄ ὅτου εἰσῆλθες ἐδῶ, ἄνθρωπε, ἐδίωξες τόν Θεόν ἀπ΄ ἐμοῦ!"

Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής
https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_288.html

15 Σεπτεμβρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ. Νικήτα μεγαλομάρτυρος (†372). Φιλοθέου ὁσίου (ι΄ αἰ.), Πορφυρίου τοῦ ἀπὸ μίμων, Βησσαρίωνος Λαρίσης, Συμεὼν Θεσσαλονίκης (†1429), Ἰωάννου νεομάρτυρος τοῦ Κρητός (†1811). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς μετά τήν ὓψωσιν, Κυριακῆς κα΄ ἐπιστολῶν (Γαλ. β΄ 16-20).

Γαλ. 2,16           εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.

Γαλ. 2,16                   Επειδή όμως εγνωρίσαμεν καλά ότι ο άνθρωπος δεν γίνεται δίκαιος, δεν αποκτά την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού από τας τυπικάς διατάξστου μωσαϊκού Νομου, αλλά μόνον δια της φωτισμένης ενεργείας και ενεργού πίστεως στον Ιησούν Χριστόν, και ημείς επιστεύσαμεν στον Χριστόν Ιησούν, δια να γίνωμεν δίκαιοι από την πίστιν και με την πίστιν στον Χριστόν και όχι από τα έργα του μωσαϊκού Νομου. Διότι, όπως άλλωστε έχει γραφή και εις την Παλαιάν Διαθήκην, “δεν θα δικαιωθή ποτέ κανείς από τα έργα του Νομου”.

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2024

Κυριακή μετά τήν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν αὐταπάρνηση πού ὁδηγεῖ στή σωτηρία


ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ[:Μάρκ. 8,34-38 και 9,1]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ

[Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ.16,24-27]

«Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι(:Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του: “Εάν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει ως μαθητής μου, ας διακόψει κάθε σχέση με τον διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του κι ας πάρει τη σταθερή απόφαση να υποστεί ακόμη και θάνατο σταυρικό και βίαιο. Κι ας με ακολουθήσει μιμούμενος σε όλα το παράδειγμά μου· και να μη διστάσει να προβεί στις αποφάσεις και τις θυσίες αυτές)»[Ματθ.16,24].

«Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του», λέγει ο ιερός Ευαγγελιστής· πότε δηλαδή; Όταν ο Πέτρος λίγο πριν είχε πει: « Ἳλεώς σοι, Κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο(:Ο Θεός να σε φυλάξει, Κύριε, από όσα φοβερά μας είπες ότι θα σου συμβούν· Δεν πρέπει να σου συμβούν αυτά)»[Ματθ.16,22]· και άκουσε ως απάντηση από τον Κύριο: « Ὓπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων (:Πήγαινε πίσω μου και φύγε από μπροστά μου, σατανά˙ μου είσαι εμπόδιο στο δρόμο του καθήκοντός μου και πειρασμός· διότι δεν φρονείς εκείνα που αρέσουν στον Θεό, αλλά εκείνα που αρέσουν στους ανθρώπους)»[Ματθ. 16,23]· διότι δεν αρκέστηκε στην επιτίμηση μόνο, αλλά θέλοντας να δείξει και με το παραπάνω και το ότι τα λόγια του Πέτρου ήταν άτοπα και ανάρμοστα και να αποκαλύψει και το κέρδος που θα πήγαζε από το Πάθος, λέγει: «Εσύ μου λέγεις: “ο Θεός να σε φυλάξει και να σε ευσπλαχνιστεί, ώστε να μη σου συμβεί αυτό”· εγώ όμως σου λέγω ότι δεν είναι μόνο επιβλαβές για σένα και ολέθριο το να με εμποδίσεις και να δυσφορείς για το Πάθος μου, αλλά ότι ούτε θα μπορέσεις να σωθείς εάν και εσύ ο ίδιος δεν είσαι προετοιμασμένος με κάθε τρόπο να πεθάνεις». Για να μη νομίσουν δηλαδή ότι είναι ανάξιο Αυτού το να πάθει, διδάσκει σε αυτούς το κέρδος του πράγματος, όχι μόνο με όσα είχαν προηγηθεί, αλλά και με όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν.

Ἕνα ἄγνωστο θαῦμα μὲ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ!

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Βιέννης Πολυχρόνης Ενεπεκίδης στο περιοδικό “Ποντιακή Εστία” δημοσίευσε το παρακάτω γεγονός, βασιζόμενος στην αφήγηση του Γερμανού αντιστρατήγου Χοφμάιστερ, που επισκέφτηκε τη Μονή Σουμελά το 1911 και οποίος είχε διαβάσει την ιστορία σε κώδικα ή χειρόγραφο της Μονής.
“Κατά τον δωδέκατο αιώνα, πριν την διάλυση της αυτοκρατορίας των Κομνηνών, άγριες ορδές Τουρκομάνων εισέβαλαν μέσω Αρμενίας στον Πόντο και έφτασαν στην κοιλάδα ‘Μαριεμάνα’ και κάνοντας έφοδο προσπάθησαν να κάψουν το μοναστήρι και να το ληστέψουν.

Ψευδοπροφητεῖες στά ρεύματα τῶν Πεντηκοστιανῶν. Ἀρχ. Αὐγουστῖνος Γ. Μύρου


+ Αρχιμ. Αυγουστίνος Μύρου 1952-2020

ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΣΤΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΩΝ


Σεβασμιώτατοι,

Σεβαστοὶ πατέρες,
ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,

Δὲν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία ὅτι ἡ ἱστορικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὡς θεανθρώπινο Σῶμα, πλήρης Πνεύματος Ἁγίου, εἶναι κατάφορτη ἀπὸ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἕνα ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι καὶ αὐτὸ τῆς προφητείας. Κι ὅταν ὁμιλοῦμε γιὰ προφητεία στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ἐννοοῦμε τόσο τὸ κήρυγμα τῆς θεοπνεύστου ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας, ὅσο καὶ τὴν πρόρρηση μελλόντων γεγονότων. Ὅπου καὶ νὰ ἀνατρέξη κάποιος, στοὺς χρόνους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τῆς Καινῆς Διαθήκης, στοὺς ἀποστολικοὺς, στοὺς μεταποστολικούς, στοὺς χρόνους τῆς Ρωμανίας, στοὺς νεωτέρους χρόνους, στὴν ἐποχή μας, θὰ σταθῆ μπροστὰ σὲ καταπληκτικὲς ἐκπληρωμένες προφητεῖες.

Ὅσο ὅμως εἶναι βέβαιο, μαρτυρημένο γεγονὸς, ἡ ὕπαρξη γνησίων, θεοπνεύστων προφητειῶν, τόσον ἀναντίρρητο γεγονὸς εἶναι καὶ ἡ ὕπαρξη ψευδοπροφητειῶν.

Γιὰ τὰ ποικίλα καὶ διάσπαρτα ἀνὰ τὸν κόσμο κινήματα, ρεύματα τῶν Πεντηκοστιανῶν εἶναι ἀναμενόμενο νὰ ἔχουν ἐνασχόληση μὲ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ἰδιαίτερα μὲ τὸ χάρισμα τῆς προφητείας, καθόσον ὅλα αὐτὰ τὰ ρεύματα ἐπιχειροῦν νὰ θεμελιώσουν τὸ οἰκοδόμημά τους στὸ γεγονὸς τῆς Πεντηκοστῆς καὶ στὰ παρεπόμενα αὐτοῦ, ὅπως εἶναι ἡ γλωσσολαλία, οἱ θεραπεῖες καὶ οἱ προφητεῖες.

Ὁ ἀπόστολος Πέτρος στὴν ἐκτενῆ ὁμιλία του μετὰ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στοὺς ἀποστόλους, τονίζει ἰδιαίτερα τὴν ἐμφάνιση τοῦ χαρίσματος τῆς προφητείας, ὑπενθυμίζοντας τὴν γνωστὴ προφητεία τοῦ Ἰωήλ, μὲ τὴν ὁποία προελέχθη γιὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεσσία ἡ ἐκδήλωση τοῦ προφητικοῦ χαρίσματος: «Καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγει ὁ Θεός, ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ Πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν» (Πρξ. 2,17). Στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων διασώζεται ἡ πληροφορία ὅτι ὁ ἀπόστολος Παῦλος συνήντησε στὴν Ἔφεσο δώδεκα μαθητὲς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, τοὺς ὁποίους καὶ ἐβάπτισε. Τότε, ὁπως σημειώνει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπ’ αὐτοὺς, ἐλάλουν τε γλώσσας καὶ προεφήτευον» (Πρξ. 19,1-7).

Βασισμένοι σὲ αὐτές, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλες ἁγιογραφικὲς μαρτυρίες, οἱ Πεντηκοστιανοὶ ἀποδύονται σὲ ἕναν ἀγωνιώδη ἀγώνα νὰ ἀποδείξουν ὁπωσδήποτε ὅτι οἱ ἴδιοι ἔχουν τὸ χάρισμα τῆς προφητείας. Ἡ ἀπόδειξη αὐτὴ θεωρεῖται ἀπαραίτητη γιὰ τὴν ἴδια τὴν ὑπόσταση τῶν Κινημάτων τους. Πιστεύουν πὼς ἡ πιὸ «χειροπιαστὴ» ἀπόδειξη ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι παρὸν καὶ ἐνεργεῖ στὰ μέλη τῶν Κινημάτων τους εἶναι ἡ ἐκδήλωση τῶν χαρισμάτων του, μεταξὺ τῶν ὁποίων σημαντικὴ θέση κατέχει ἡ προφητεία. Ἀφοῦ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ βεβαιώνεται ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸ Κίνημά τους, κατὰ συνέπεια τὸ Κίνημα αὐτὸ, ἡ «Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς», ὅπως τὴν θεωροῦν, ἀποτελεῖ τὴν μόνη ἀληθινὴ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Γι αὐτὸ καὶ δίνουν τόσο μεγάλη βαρύτητα στὸ χάρισμα τῆς προφητείας.

Κυριακή μετά τήν Ὕψωση. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ [:
Γαλ. 2, 16-20]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ(:Επειδή όμως μάθαμε από τη δική μας πείρα ότι δεν γίνεται δίκαιος ο άνθρωπος και δεν σώζεται με την τήρηση των τυπικών διατάξεων του μωσαϊκού νόμου, αλλά μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό, γι' αυτό λοιπόν και εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να γίνουμε δίκαιοι και να σωθούμε από την πίστη στον Χριστό και όχι από τα έργα του μωσαϊκού νόμου· διότι όπως αναφέρεται και στους Ψαλμούς, με τα έργα του νόμου δεν θα δικαιωθεί και δεν θα σωθεί κανένας άνθρωπος)»[Γαλ.2,16· ερμ. απόδοση Παν. Τρεμπέλα].

Πρόσεξε και εδώ πώς με ασφάλεια λέγει τα πάντα. «Διότι όχι όμως ως κακό αλλά ως ασθενή στο να μας εξασφαλίσει τη σωτηρία», λέγει, «εγκαταλείψαμε τον μωσαϊκό νόμο». Εάν λοιπόν ο μωσαϊκός νόμος δεν παρέχει δικαίωση και σωτηρία στον άνθρωπο, είναι περιττή η περιτομή. Αλλά εδώ μεν έτσι αναφέρει· προχωρώντας όμως δείχνει ότι όχι μόνο είναι περιττή η περιτομή, αλλά και επικίνδυνη· κάτι το οποίο είναι και περισσότερο αξιοπαρατήρητο, το ότι δηλαδή στην αρχή μεν λέγει ότι «δεν δικαιώνεται ο άνθρωπος από τα έργα του νόμου», προχωρώντας όμως ομιλεί και με πιο βαριές εκφράσεις.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας


Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο ΙΘ΄, εδάφια 6-37

6 Καὶ λέγει αὐτοῖς· ἴδε ὁ ἄνθρωπος. Ὃτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν. Λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν. 7 Ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ ᾿Ιουδαῖοι· ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ἡμῶν ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποίησεν. 8 ῞Οτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη, 9 καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ ᾿Ιησοῦ· Πόθεν εἶ σύ; Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ.

10 Λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; Οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε; 11Ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει. 12 Ἐκ τούτου ἐζήτει ὁ Πιλᾶτος ἀπολῦσαι αὐτόν· οἱ δὲ ᾿Ιουδαῖοι ἔκραζον λέγοντες· ἐὰν τοῦτον ἀπολύσῃς, οὐκ εἶ φίλος τοῦ Καίσαρος. Πᾶς ὁ βασιλέα ἑαυτὸν ποιῶν ἀντιλέγει τῷ Καίσαρι. 13 Ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθᾶ· 14 ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν. 15 Οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. Λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα. 16 Τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ.

17 Παρέλαβον δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, 18 ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, καὶ μετ' αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν. 19 Ἒγραψε δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ἦν δὲ γεγραμμένον· ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων. 20 Τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν ᾿Ιουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τῆς πόλεως ὁ τόπος ὅπου ἐσταυρώθη ὁ ᾿Ιησοῦς· καὶ ἦν γεγραμμένον ῾Εβραϊστί, ῾Ελληνιστί, Ρωμαϊστί. 21 Ἒλεγον οὖν τῷ Πιλάτῳ οἱ ἀρχιερεῖς τῶν ᾿Ιουδαίων· μὴ γράφε, ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων, ἀλλ' ὅτι ἐκεῖνος εἶπε, βασιλεύς εἰμι τῶν ᾿Ιουδαίων. 22 Ἀπεκρίθη ὁ Πιλᾶτος· ὃ γέγραφα, γέγραφα.

23 Οἱ οὖν στρατιῶται ὅτε ἐσταύρωσαν τὸν ᾿Ιησοῦν, ἔλαβον τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐποίησαν τέσσαρα μέρη, ἑκάστῳ στρατιώτῃ μέρος, καὶ τὸν χιτῶνα· ἦν δὲ ὁ χιτὼν ἄρραφος, ἐκ τῶν ἄνωθεν ὑφαντὸς δι' ὅλου. 24 Εἶπον οὖν πρὸς ἀλλήλους· μὴ σχίσωμεν αὐτόν, ἀλλὰ λάχωμεν περὶ αὐτοῦ τίνος ἔσται· ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ ἡ λέγουσα· διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον.

25 Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. Εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. 26 ᾿Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρὶ αὐτοῦ· Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου. 27 Εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ' ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια. 28 Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφή, λέγει· Διψῶ. 29 Σκεῦος οὖν ἔκειτο ὄξους μεστόν· οἱ δὲ πλήσαντες σπόγγον ὄξους καὶ ὑσσώπῳ περιθέντες προσήνεγκαν αὐτοῦ τῷ στόματι. 30 Ὃτε οὖν ἔλαβε τὸ ὄξος ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπε, τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκε τὸ πνεῦμα.

31 Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν. 32 Ἦλθον οὖν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ· 33 ἐπὶ δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη, 34 ἀλλ' εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ.

35 Καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε. 36Ἐγένετο γὰρ ταῦτα, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ, ὀστοῦν οὐ συντριβήσεται αὐτοῦ. 37 Καὶ πάλιν ἑτέρα γραφὴ λέγει· ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

6 Τους λέει ο Πιλάτος: «Για δείτε σε τι άθλια κατάσταση κατάντησε ο άνθρωπος!»

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας


Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Α΄προς Κορινθίους, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 18-25

18 ῾Ο λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. 19 Γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. 20 Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; 21 Ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας. 22 Ἐπειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ ῞Ελληνες σοφίαν ζητοῦσιν, 23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, ᾿Ιουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δὲ μωρίαν, 24 αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, ᾿Ιουδαίοις τε καὶ ῞Ελλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν· 25 ὅτι τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

18 Πράγματι λοιπόν η διάδοση του κηρύγματος αυτού οφείλεται στην θεία του δύναμη. Διότι το κήρυγμα για τον σταυρό σε εκείνους βέβαια που βαδίζουν τον δρόμο της απώλειας φαίνεται μωρία και κουταμάρα˙

14 Σεπτεμβρίου. † Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ. Μνήμη τῆς Ϛ΄ Οἰκουμενικῆς συνόδου τῆς ἐν Τρούλλῳ (680). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἑορτῆς (Α´ Κορ. α´ 18-24).

Α Κορ. 1,18        Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι.

Α Κορ. 1,18               Διότι το περί σταυρού θείον κήρυγμα εις εκείνους μεν, που απιστούν και επιμένουν να βαδίζουν τον δρόμον της απωλείας, φαίνεται και θεωρείται μωρία· εις ημάς όμως, που το εδέχθημεν και ευρισκόμεθα στον δρόμον της σωτηρίας, είναι, όπως και η προσωπική μας πείρα βεβαιώνει, δύναμις Θεού.

Α Κορ. 1,19        γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω.

Α Κορ. 1,19               Οι άπιστοι, σκοτισμένοι από τα πάθη της αμαρτίας, δεν ημπορούν να εννοήσουν το ύψος της ευαγγελικής αληθείας, τα έχουν κυριολεκτικώς χαμένα, διότι έχει γραφή δι' αυτούς από τον προφήτην Ησαΐαν· “θα καταστρέψω και θα εξαφανίσω, λέγει ο Θεός, την σοφίαν αυτών, που παρουσιάζονται ως σοφοί και θα εκτοπίσω ως ανόητον την φρόνησιν εκείνων, οι οποίοι παρουσιάζονται ως συνετοί”.