Κλῆρος καί Ἐκκλησία (Α΄+ Β' μέρος), Ἀγ. Παϊσίου καί Αγίων Πατέρων-Μέ πόνο καί ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Κλῆρος καί Ἐκκλησία (Α΄+ Β' μέρος), Ἀγ. Παϊσίου καί Αγίων Πατέρων-Μέ πόνο καί ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, 30-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,

 

Νουθεσίες Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου

* Καμμιὰ χαρὰ κοσμικὴ δὲν μένει χωρὶς μεταμέλεια. Μόνον ἡ χαρὰ ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι γνήσια καὶ εἰλικρινής. Δόξες καὶ χρήματα, ὅλα εἶναι ψεύτικα. Ὅλα αὐτὰ ὁ θάνατος τὰ βάζει στὴν ἁρμόζουσα θέσι τους.

* Ὁ οὐράνιος Πατὴρ μᾶς παιδεύει ὄχι γιὰ νὰ ἔλθουμε σὲ ἀπόγνωσι, ἀλλὰ γιὰ νὰ μετανοήσουμε καὶ διορθωθοῦμε.

* Ὁ πόνος ἐξαγνίζει τὴν ψυχή, τὴν κάνει ταπεινή, πονετική, ἀγαθὴ καὶ ἔτσι καταστρώνεται τὸ ἔδαφος γιὰ τὴν θείαν ἐπίσκεψι.

* Ὅλα τὰ λυπηρὰ μᾶς ἀποστέλλονται χωρὶς καμμιὰ ἀμφιβολία γιὰ τὴν θεραπεία τῆς ψυχῆς μας ποὺ νοσεῖ.

* Δωρεὰν σώζει ὁ Χριστὸς τὸν ἄνθρωπον, οἱ κόποι δείχνουν τὴν προαίρεσι... τοῦ ἀνθρώπου.

* Μὲ τὴν ὑπομονὴ στὰ παθήματα κάμνουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅποιος ὑπομένει πειρασμό, ἐπιθέτει φάρμακο στὴν ψυχή του.

* Ποιὸς μετενόησε καὶ δὲν σώθηκε; ποιὸς εἶπε τὸ ἡμάρτησα καὶ δὲν συγχωρέθηκε; ποιὸς ἔπεσε καὶ ἐζήτησε βοήθεια καὶ δὲν σηκώθηκε; ποιὸς ἔκλαυσε καὶ δὲν παρηγορήθηκε ἀπὸ τὸν Θεόν;

* Ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο ὁ Θεὸς θέλει νὰ ἰδεῖ προαίρεσι ἀγαθὴ καὶ βία (προσπάθεια φιλότιμη) στὰ μέτρα τῶν δυνάμεών του, καὶ ὅταν αὐτὰ τὰ διάθεση μὲ ταπείνωσι, τότε Αὐτὸς ἀναλαμβάνει τὴν τελείωσι τοῦ ἀγαθοῦ ἔργου...

Ὁ θάνατος τοῦ Μεγάλου Ἁγίου Κωνσταντίνου

Ο θάνατος του Μεγάλου Αγίου Κωνσταντίνου

Κωνσταντίνου Καραστάθη

Η βάπτιση έδωσε πολύ μεγάλη χαρά στο νεοφώτιστο Κων/νο. Υψώνοντας τη φωνή του απηύθυνε ευχαριστήρια στο Θεό: «Τώρα, δηλαδή, σύμφωνα με το λόγο της αλήθειας, είπε, ξέρω ότι είμαι μακάριος. Τώρα έχω γίνει άξιος της αθανάτου ζωής. Τώρα έχω πιστέψει πως έλαβα το θείον φως. «Νυν αληθή λόγω μακάριον οίδ’ εμαυτόν, νυν της αθανάτου ζωής πεφάνθαι άξιον, νυν του θείου μετειληφέναι φωτός πεπίστευκα.»

Τα λόγια αυτά, λόγια ήρεμης συνείδησης, αλλά και βεβαιότητας για τα επερχόμενα μετά το θάνατο ενός αγωνιστή της πίστεως, θυμίζουν τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Εγώ γαρ ήδη σπένδομαι, και ο καιρός της εμής αναλύσεως εφέστηκε. Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστην τετήρηκα, λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος» (Τιμόθ. β’. δ’. 6-8).

Ο Κων/νος ένιωθε ότι από το μυστήριο αναγεννήθηκε τελειωμένος και αξιωμένος με τη θεία σφραγίδα, και αισθανόταν ψυχική αγαλλίαση και φωτισμό με το θείο φως. Μετά τη βάπτισή του φόρεσε το λευκό χιτώνα του βαπτίσματος, αρνήθηκε να ξαναφορέσει την αυτοκρατορική πορφύρα του και υποσχέθηκε να ζήσει στο εξής αντάξια προς έναν απόστολο του Χριστού, βιώνοντας έτσι την ταπεινοφροσύνη μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του.

Ήταν τόση η χαρά, που πλημμύριζε εκείνες τις ώρες την ψυχή του, ώστε εξέφρασε τον οίκτο του για όσους ήταν ξένοι σε τέτοιες ευλογίες. Και σαν είδε τους στρατηγούς του συγκινημένους να κλαίνε εν όψει του πένθους τους, να προσεύχονται για την παράταση της ζωής του, τους διαβεβαίωσε ότι θα ανησυχούσε μάλλον από την αναβολή, παρά από την επίσπευση της αναχώρησής του στο Θεό.

Στο νεκροκρέββατό του προχώρησε στην τελική ρύθμιση κάποιων υποθέσεών του. Κληροδότησε μια ετήσια δωρεά στους κατοίκους της Ρώμης και διένειμε την αυτοκρατορία, μεταξύ των τριών αγοριών του, όπως θα ιδούμε παρακάτω. Επίσης εξέφρασε την επιθυμία ν’ αποκαταστήσει στο θρόνο του το Μέγα Αθανάσιο και την επιθυμία του αυτή πραγματοποίησε, όπως παραπάνω είδαμε, ο μεγάλος του γυιός Κωνσταντίνος Β’, καίσαρας των δυτικών επαρχιών.

Πρωθυπουργὸς καὶ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐθνικῶς Ἐπιζήμιοι.

Τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημιοσογράφου- Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

Δυστυχῶς ἐφθάσαμεν εἰς τὸ κατάντημα τοιαύτης παρακμῆς, ὥστε νὰ δικαιολογῆται ὁ τοιοῦτος τίτλος τοῦ παρόντος ἄρθρου. Ἡ παντοία ἡγεσία τῆς Ὀρθοδόξου καὶ ἐνδόξου Ἑλλάδος εἶναι καταστρεπτικὴ ἐθνικῶν, ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν μὲ τὸ θλιβερὸν ἀποτέλεσμα νὰ ἔχη διαφθαρῆ καὶ ὁ Λαὸς εἰς ἄκρως ἐπιζήμιον βαθμόν.

Τὸ θέμα: Οἱ κορυφαῖοι ἡγέται τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου, Πρωθυπουργὸς κ. Κυριάκος Μητσοτάκης καὶ Ἀρχιεπίσκοπος π. Ἱερώνυμος, εὐθύνονται διὰ κακάς πράξεις των καὶ ἀδικαιολογήτους παραλείψεις των. Ἐνταῦ­θα ἐλέγχονται καὶ οἱ δύο ὡς ἐθνικῶς ἐπιζήμιοι.

Ἡ ἐνέργεια τοῦ Πρωθυπουργοῦ νὰ διαθέση ἱκανὸν πολεμικὸν ὁπλισμὸν κατὰ τῆς Ρωσίας καὶ νὰ ἐκφρασθῆ δυσ­μενῶς κατὰ τῆς φιλικῆς ὑπερδυνάμου αὐτῆς Χώρας, χωρὶς οὐδεμίαν ὑποχρέωσιν, ἀνάγκην καὶ ὠφέλειαν, ἀποτελεῖ πολιτικὴν καὶ ἐθνικὴν ἀφροσύνην, καθ’ ὅσον μάλιστα ἀποδυναμώνεται καὶ ἡ ἐθνικὴ ἄμυνα τῆς Ἑλλάδος. Ἀγνοεῖ ἀγνωμόνως ὁ ἀνιστόρητος Πρωθυπουργὸς ὅτι χωρὶς τὴν φιλελληνικὴν ἐνενργοποίησιν τῆς Ρωσίας δὲν θὰ εἶχεν ἀνατινάξει τὸν τουρκικὸν ζυγόν της ἡ Ἑλλὰς, ὥστε νά γίνη ἀνεξάρτητον κράτος. Ἡ Ἀγγλία ἐπίεζεν ἐπιμόνως τὴν τότε κατάστασιν νὰ δημιουργηθῆ ἓν μικρὸν ἑλληνικὸν κράτος μὲ ἔκτασιν μόνον τὴν Πελοπόννησον μέχρι τὸν Ἰσθμὸν τῆς Κορίνθου καὶ ὀλίγα πλησιέστερα νησιά.

ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ; (Σχόλιο στην πρόσφατη «χειροτονία» διακόνισσας)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 27η Μαΐου 2024

ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

(Σχόλιο στην πρόσφατη «χειροτονία» διακόνισσας)

Όπως έχουμε και άλλοτε τονίσει, η καθιέρωση από ορισμένες προτεσταντικές κοινότητες, όπως αυτής των Αγγλικανών, της «χειροτονίας» των γυναικών σ’ όλους τους βαθμούς της Ιερωσύνης, μέχρι και του Επισκόπου, οφείλεται στην επικράτηση καινοφανών θεολογικών αντιλήψεων στους κόλπους του Προτεσταντισμού σχετικά με το θέμα αυτό, που είναι σαφώς ξένες προς το περιεχόμενο της αντιστοίχου διδασκαλίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Έχουν δε την αφετηρία τους, κατά κύριον λόγον, στην απόρριψη υπό των Προτεσταντών σύνολης της Εκκλησιαστικής και Πατερικής μας Παραδόσεως.

Μετά τη «Σύνοδο» της Κρήτης, στις συνοδικές αποφάσεις της οποίας, ως γνωστόν, το έργο και η «θεολογική» παραγωγή του Π.Σ.Ε. καταφάσκεται και επαινείται, (αντί απορρίψεως), αναζωπυρώθηκε και πάλι το εν λόγω θέμα από γνωστούς κύκλους, στην προσπάθειά τους να φέρουν σε ακόμη μεγαλύτερη προσέγγιση την Ορθοδοξία με τον Προτεσταντισμό μέσα στα πλαίσια του οικουμενιστικού γίγνεσθαι. Πριν μερικά χρόνια, και συγκεκριμένα το 2020, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη Διεθνές Συμπόσιο με τίτλο: «Διακόνισσες: Παρελθόν – Παρόν – Μέλλον». Σύμφωνα με σχετική ανοικτή επιστολή της διοργανωτικής επιτροπής προς τις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες: «Το συμπόσιο εξέτασε από επιστημονική και εκκλησιαστική προοπτική τον θεσμό των διακονισσών της Εκκλησίας, τόσο κατά τους πρώτους όσο και κατά τους επόμενους αιώνες, καθώς και τις σύγχρονες αντιδράσεις και επιφυλάξεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών και άλλων χριστιανικών παραδόσεων». Ακολουθούν στην επιστολή οι λόγοι, οι οποίοι καθιστούν την αναβίωση του θεσμού των διακονισσών ως «επείγουσα ανάγκη».

Φαίνεται ότι οι εισηγήσεις και τα πορίσματα του Συμποσίου εκείνου της Θεσσαλονίκης άρχισαν να υλοποιούνται και να εφαρμόζονται στην πράξη μόλις το 2024 με πρωτοπόρο την Ι. Μητρόπολη Ζιμπάμπουε του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Όπως πληροφορηθήκαμε από το διαδίκτυο, ο Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ προχώρησε πρόσφατα στη «χειροτονία» διακόνισσας, επικαλούμενος πρακτικές ανάγκες, προκειμένου να διευκολυνθεί, το ιεραποστολικό έργο της Μητροπόλεως: «Η ιεραποστολή στην Αφρική έχει ανάγκη τις διακόνισσες, κυρίως για το ποιμαντικό έργο και για τις βαπτίσεις των ενηλίκων γυναικών, καθώς και σε ιδιαίτερες περιπτώσεις…».[1] Ωστόσο όπως επισημαίνει ο Σεβ. Μητροπολίτης Αντινόης κ. Παντελεήμων, βαθύς γνώστης του ιεραποστολικού έργου της Αφρικής, σε επιστολή του προς τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο τον Β΄, (17.5.2024): «Στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε δεν υπάρχει τόση μεγάλη προσέλευση των νεοφωτίστων, ώστε να απαιτεί την κατάσταση χειροτονίας Διακόνισσας. Εξ’ άλλου, όπως Υμείς ο ίδιος γνωρίζετε, και με όλο τον σεβασμό, ο Σεβασμιώτατος Αδελφός κ. Σεραφείμ, απουσιάζει τον περισσότερο καιρό από την έδρα του. Πού, λοιπόν η ανάγκη χειροτονίας Διακόνισσας;;;». Οι βαθύτεροι λόγοι, κατά την ταπεινή μας γνώμη, δεν μπορεί να είναι άλλοι από την προώθηση του οικουμενιστικού πνεύματος, το οποίο ως γνωστόν απαιτεί την προσέγγιση και τον συγκερασμό όλων των χριστιανικών ομολογιών και όλων των θρησκειών.

Ἀνάξιοι κληρικοὶ «σιγοντάρουν» τὴν «οἰκογένειαν μαϊμοὺ».

Γράφει ὁ ἁγιορείτης μοναχὸς Νικόλαος

Ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἀντιχρίστων νόμων, ποὺ ψηφίστηκαν τὰ τελευταῖα χρόνια ἀπὸ τὰ τσιράκια τῆς Νέας Ἐποχῆς στὴν χριστιανικὴ πατρίδα μας, ἀναμφίβολα ἡ κορύφωση καὶ ἡ κορωνίδα εἶναι ὁ προσφάτως ψηφισθείς νόμος ἀπὸ τὴν ἄβουλη Βουλή, περὶ δῆθεν, – ἄκουσον, ἄκουσον- θεσμοθετήσεως γάμου τῶν ὁμοφύλων ζευγαριῶν, ἰσοτίμου πρὸς τὸν παραδοσιακὸν καὶ εὐλογημένον γάμον καὶ – τὸ φοβερώτερον- μὲ δυνατόητα τεκνοθεσίας!!! Ἡ ψήφιση τοῦ βδελυροῦ νόμου αὐτοῦ γιὰ τὰ ὁμόφυλα ζευγάρια συνιστᾶ διαστροφὴ καὶ παντελῆ πτώχευση ἠθική, πνευματικὴ καὶ ἐθνική. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἀπὸ πλευρᾶς ἐκκλησιαστικῆς, ἐθνικῆς, ἱστορικῆς καὶ πολιτισμικῆς, ἀντιτάσσομε σθεναρὰ καὶ ἐκφράζω τὸν ἀποτροπιασμό μου, καταγγέλλοντας ἐνώπιον Θεοῦ, ἀνθρώπων καὶ ἱστορίας τοὺς πρωτεργάτες, αὐτουργοὺς καὶ συνεργοὺς τοῦ νομοθετικοῦ αὐτοῦ ἐκτρώματος, τὸ ὁποῖο μόνον δεινὰ προοιωνίζεται γιὰ τὸ μέλλον τοῦ τόπου καὶ τοῦ πάλαι ποτὲ ἐνδόξου Γένους μας.

Εὐστοχώτατα ὁ προφήτης Δαυϊδ ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων κραυγάζει μὲ θλίψη καὶ ἀπορία: «Καὶ ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὤν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὁμοιώθη αὐτοῖς» (Ψαλμ. ΜΗ). Ἂν καὶ ὕστερα ἀπὸ τὴν πρόσφατη κατάπτωση, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ἀδικοῦνται ἀπὸ τὸν ψαλμῳδὸ τὰ κτήνη, καὶ ὀρθότερο θὰ ἦταν ὄχι τὸ «καὶ ὁμοιώθη αὐτοῖς» ἀλλὰ τὸ «καὶ τὰ ξεπέρασε στὴν ἀτιμία»!

31 Μαΐου. Ἑρμείου μάρτυρος (β΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς δ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ι΄ 44 - ια΄ 10).

Πραξ. 10,44       Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον.

Πραξ. 10,44             Ενώ δε ο Πετρος συνέχιζε να λέγη τα λόγια αυτά, αίφνης έπεσε το Πνεύμα το Αγιον εις όλους αυτούς, που ήκουαν την διδασκαλίαν.

Πραξ. 10,45       καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομῆς πιστοὶ ὅσοι συνῆλθον τῷ Πέτρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐκκέχυται·

Πραξ. 10,45             Οι εκ περιτομής Χριστιανοί, που είχαν έλθει μαζή με τον Πετρον, όταν είδαν το γεγονός αυτό, κατελήφθησαν από θαυμασμόν, διότι και στους εθνικούς ξεχύθηκε πλουσία η δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

Πραξ. 10,46       ἤκουον γὰρ αὐτῶν λαλούντων γλώσσαις καὶ μεγαλυνόντων τὸν Θεόν.

Πραξ. 10,46             Και εβεβαιώθησαν δια το γεγονός, διότι ήκουαν αυτούς να ομιλούν ξένας γλώσσας και να δοξολογούν τον Θεόν.

Τὸ κάστρο ἔχει προδοθεῖ.

Ἡ Κυβέρνηση ἀποτόλμησε πρὸ μηνῶν νὰ σηκώσει βέβηλο χέρι ἐναντίον τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ψήφισε, μὲ τὴ συνέργεια καὶ ἄλλων κομμάτων, τὸν ἀθλιότερο νόμο ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ὁμήρου ἀκόμη. Οὐσιαστικὰ μὲ τὴ βέβηλη αὐτὴ πράξη ζήτησε ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ ἐπικράτεια. Τὸ μέγεθος τοῦ λάθους της τὸ φανέρωσαν σειρὰ δημοσιεύσεων ξένων μέσων ἐνημερώσεως, ποὺ ἀναφέρονται στὸ γεγονὸς μὲ σχεδὸν πανομοιότυπους τίτλους: «Ἡ Ἑλλάδα, ἡ πρώτη Ὀρθόδοξη χώρα ποὺ ψήφισε τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλόφιλων»!

Ἂν αὐτοὶ οἱ τίτλοι ἀφύπνισαν τὶς ναρκωμένες συνειδήσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ καὶ τῶν βουλευτῶν, δὲν τὸ γνωρίζουμε. Τὸ ἐπίφοβο εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ ἄφρων ἐνέργεια ἴσως ἐπιφέρει δίκαιη ἐγκατάλειψη τοῦ Θεοῦ.

Ὅμως ὁ μεγάλος κίνδυνος δὲν βρίσκεται σ᾿ αὐτὴν ἢ καὶ παρόμοιες ἐνέργειες τῶν ἑ­κά­­στοτε Κυβερνήσεων.

...ἔσκαψε βαθιὰ τὸ χωράφι τῆς καρδιᾶς της μὲ τὸ Ξύλο τοῦ Σταυροῦ μιὰ ὁλόκληρη ζωή....

Γιατί, γέροντα, ανέβηκε η γερόντισσα Γαλακτία τόσο ψηλά; ρώτησε ο π. Αντώνιος Φραγκάκης κάποτε τον γέροντα Αναστάσιο Κουδουμιανό.

"Γιατί παιδί μου, απάντησε εκείνος, έσκαψε βαθιά το χωράφι της καρδιάς της με το Ξύλο του Σταυρού μια ολόκληρη ζωή. Και ο ησυχαστικός σπόρος βρήκε γόνιμο έδαφος και ευδοκίμησε πολύ, άπλωσε ρίζες και ανυψώθηκε ταχέως μέχρι τις σφαίρες της Αναστάσεως".

+ 20 Μαΐου 2021.

https://proskynitis.blogspot.com/2024/05/blog-post_440.html

Κλῆρος καί Ἐκκλησία (Γ΄ μέρος), Ἀγ. Παϊσίου καί Αγίων Πατέρων, 31-5-2024...