ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2024
Λάθη κατά τήν ἐξομολόγηση, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ἐσωτερική εὐχή, ἡ ψαλμωδία καί οἱ ὠφέλειες της, Αγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος Ἀσκητικός, κεφ. 73, Φιλοκαλία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ἐντύπωση τοῦ κόσμου πώς ὑπερηφανεύεται ὁ ἀγωνιζόμενος ἐπειδή ἄλλαξε τρόπο ζωῆς... , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Πάντα νά λογιζόμαστε τό καλό γιά τόν ἄλλον
Ἦταν ἕνας καθηγητής πού ἔκοβε συνεχῶς ἕναν φοιτητή. Πολλές φορές τόν ἔκοβε.Ὁ φοιτητής δέν ἤξερε τί νά κάνει ὁ καημένος... ἦταν τό τελευταῖο του μάθημα. Πῆγε, ὅμως, καί συμβουλεύτηκε κάποιον φωτισμένο ἄνθρωπο. Τόν ρωτάει:- Ὅταν πᾶς νά δώσεις ἐξετάσεις καί εἶσαι ἔξω ἀπό τήν πόρτα τοῦ καθηγητή, τί λογισμούς ἔχεις γιά αὐτόν;Τά ἔχασε τό παιδί, γιατί βεβαίως ἔκανε πολύ κακούς λογισμούς! «Πόσες φορές μέ ἔχει κόψει;... καί τί εἶναι αὐτά;...» τά γνωστά... Καταλαβαίνετε..Τοῦ λέει αὐτός ὁ φωτισμένος ἄνθρωπος:
Νά μήν βιαζόμαστε νά ἀνέβουμε σέ ὑψηλά πνευματικά επίπεδα, γιατί ὑπάρχει πάντα ὁ φόβος τῆς πλάνης
Ἕνας ἄνθρωπος στόν κόσμο, ἕνας ἀρχάριος πνευματικά, θά πρέπει νά μήν προσπαθεῖ νά φτάσει σέ ὑψηλές βαθμίδες πνευματικότητας χωρίς προηγουμένως νά ἔχει περάσει ἀπό τά χαμηλά σκαλοπάτια. Θά πρέπει νά ἔχει πνευματικό καί νά κάνει σιγά - σιγά τά βήματα πού ἁρμόζουν σέ ἕναν ἀρχάριο.
Αὐτή εἶναι ἡ μεγάλη δυστυχία!
Πολλές φορές οἱ ἄνθρωποι θρηνοῦν γιά ὅλα τά κακά πού τούς βρίσκουν σ’ αὐτή τήν ζωή. Αὐτά ὅμως δέν εἶναι τίποτα σέ σχέση μέ τό κακό τοῦ νά χάσεις τήν αἰώνια ζωή. Αὐτή εἶναι ἡ μεγάλη δυστυχία!Πολλές φορές ἔρχονται οἱ γονεῖς καί μοῦ λένε, ὅτι τά παιδιά τους δέν ἔχουν δουλειά, ἔχουν δυσκολίες κ.λπ. Ὅταν τούς ρωτάω, ἄν τά παιδιά τους ἐξομολογοῦνται καί μοῦ ἀπαντοῦν ἀρνητικά, τούς λέω γι’ αὐτό πρέπει νά στεναχωριοῦνται, πού εἶναι μακρυά ἀπό τόν Θεό.
Πότε ὁ ἄνθρωπος ἀποκτάει τίς προϋποθέσεις, γιά νά πάρει μέσα του τόν Χριστό μυστηριακά διά τῆς Θείας Κοινωνίας;
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, λέει: πρέπει νά ἔχεις τέσσερα ὅπλα καί νά τά χρησιμοποιεῖς συνεχῶς.Τό πρῶτο ὅπλο εἶναι νά ἔχεις τελεία ἀπελπισία ἀπό τόν ἑαυτό σου, νά μήν ἔχεις καμία ἰδέα ὅτι μπορεῖς νά κάνεις κάτι μόνος σου. Ὅ,τι κάνεις, γιά νά κάνεις κάτι καλό, πρέπει νά εἶσαι μέ τόν Χριστό.Δεύτερο ὅπλο τελεία ἐλπίδα στόν Θεό. Μέ τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ νά πιστεύεις ὅτι μπορεῖς νά κάνεις τά πάντα.Τρίτο ὅπλο εἶναι, ὁ συνεχής ἀγώνας, ἡ συνεχής ἐγρήγορση, νά πολεμᾶς συνεχῶς τά πάθη σου.
Δέν πορευόμαστε σέ μιά ζωή ἄνεσης καί καλοπέρασης οὔτε στον, γάμο οὔτε στόν μοναχισμό
❈ Τό «μικρός παντρέψου ἤ μικρός καλογερέψου», εἶναι πολύ σοφό καί ἰσχύει, ἀλλά θά πρέπει κανείς νά ἔχει καί μία ὡριμότητα, νά μήν πάει ἐπιπόλαια στόν γάμο ἤ στόν μοναχισμό. Νά ξέρει αὐτό τό βασικό πράγμα, ὅτι πορεύεται πρός τόν σταυρό. Μᾶλλον, ἀνεβαίνει στόν σταυρό του καί ὁ σταυρός εἶναι ἡ ἐκκοπή τοῦ θελήματος, εἶναι ἡ ὑπακοή, ὁ ὁποῖος ζητιέται καί στούς δύο δρόμους.
6 Νοεμβρίου. Παύλου Κωνσταντινουπόλεως ὁμολογητοῦ (†350). Λουκᾶ ὁσίου (†800-820), Λεονάρδου ὁσίου. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τετάρτης κ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Φιλιπ. β΄ 24-30).
Φιλιπ. 2,24 πέποιθα δὲ ἐν Κυρίῳ ὅτι καὶ αὐτὸς ταχέως ἐλεύσομαι.
Φιλιπ. 2,24 Εχω δε την πεποίθησιν, που μου την δίδει ο Κυριος, ότι και εγώ ο ίδιος γρήγορα θα έλθω στους Φιλίππους.
Φιλιπ. 2,25 Ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην Ἐπαφρόδιτον τὸν ἀδελφὸν καὶ συνεργὸν καὶ συστρατιώτην μου, ὑμῶν δὲ ἀπόστολον καὶ λειτουργὸν τῆς χρείας μου, πέμψαι πρὸς ὑμᾶς,
Φιλιπ. 2,25 Εκρινα δε απαραίτητον να σας στείλω τώρα προ του Τιμοθέου τον Επαφρόδιτον, τον αδελφόν μου εν Χριστώ και τον συνεργάτην μου στο Ευαγγέλιον και τον συστρατιώτην μου στους αγώνας μου. Αυτός άλωστε είναι και ιδικός σας απεσταλμένος προς εμέ, που μου προσέφερε τας υπηρεσίας του εις την ανάγκην που είχα, φέρνοντάς μου συγχρόνως και την ιδικήν σας χρηματικήν συνδρομήν.
Φιλιπ. 2,26 ἐπειδὴ ἐπιποθῶν ἦν πάντας ὑμᾶς, καὶ ἀδημονῶν διότι ἠκούσατε ὅτι ἠσθένησε.
Φιλιπ. 2,26 Απεφάσισα δε να τον στείλω, επειδή πάρα πολύ εποθούσε ίδη όλους σας και ευρίσκετο εις στενοχωρίαν και ανησυχίαν, επειδή επληροφορηθήκατε ότι ησθένησε και εδικιμάσατε δι' αυτό λύπην.
Γιατί πολλές φορές πέφτουμε σέ ὄχι καλούς Πνευματικούς γιατρούς;
Γιατί δέν θέλουμε κατά βάθος, ὁλοκληρωτικά τόν Χριστό. Θέλουμε καί λίγο τά πάθη μας. Θέλουμε καί λίγο τήν ἁμαρτία, ὁπότε δέν πᾶμε μέ εὐθεία καρδία στόν Θεό, ἀλλά πλαγίως, ὅπως λέει ἡ Γραφή: Ἄν πᾶς πλαγίως στόν Θεό, πλαγίως θά πάει καί ὁ Θεός σέ σένα. Θά παραχωρήσει δηλαδή ὁ Θεός νά πλανηθεῖς, γιατί θέλεις νά πλανηθεῖς.