Ἡ Θ. Χάρη καί ὁ διάβολος πρίν καί μετά τό Ἁγ. Βάπτισμα, Αγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος Ἀσκητικός, κεφ. 76, Φιλοκαλία, 9-11-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024
Τό ἔργο τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων- Θαυμαστά περιστατικά, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τό ἔργο τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων- Θαυμαστά περιστατικά, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 8-11-2024
Οἱ Ἅγιοι Ἀρχάγγελοι ΜΙΧΑΗΛ καί ΓΑΒΡΙΗΛ- Περί τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων, Ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Οἱ Ἅγιοι Ἀρχάγγελοι ΜΙΧΑΗΛ καί ΓΑΒΡΙΗΛ- Περί τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων, Ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, 8-11-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΑΓ. ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ, 9-11-2024
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΑΓ. ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ, 9-11-2024
https://www.youtube.com/live/kBOpF3dleM4?si=5Etg12ZzGYVkndrg
Κυριακή Η Λουκᾶ. Ἁγίου Ἰωάννου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ.10,25-37]ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ«Ὁμιλία εἰς τὴν παραβολὴν τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς»Ακούσαμε, αδελφοί μου, στο Ευαγγέλιο, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό να λέει: «Κατέβαινε κάποιος άνθρωπος από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ κι έπεσε στα χέρια ληστών· αυτοί αφού τον έγδυσαν από τα ρούχα του, τον χτύπησαν γεμίζοντάς τον με πληγές και τον παράτησαν μισοπεθαμένο. Ένας ιερέας κι ένας Λευίτης, περνώντας από εκείνο τον δρόμο, αν και τον είδαν, τον προσπέρασαν και συνέχισαν τον δρόμο τους. Ένας Σαμαρείτης όμως που ήρθε στον τόπο αυτό, όταν τον είδε τον σπλαχνίστηκε, και αφού έβαλε λάδι και κρασί και τα ανακάτεψε, τα έβαλε στις πληγές του, έδεσε προσεκτικά τα τραύματά του, κι αφού τον έβαλε πάνω στο δικό του ζώο, τον οδήγησε σε ένα πανδοχείο και έδωσε στον πανδοχέα δύο δηνάρια και του είπε: ‘’Φρόντισε τον άνθρωπο αυτόν και αν ξοδέψεις περισσότερα, εγώ όταν θα επανέλθω, θα σου τα αποδώσω’’». Ας δούμε λοιπόν το νόημα της παραβολής και με συνετή καρδιά κατανοώντας το σε βάθος, ας γνωρίσουμε τα μυστήρια του Θεού.«Άνθρωπος» είναι ο Αδάμ· «Ιερουσαλήμ» είναι η επουράνια πολιτεία και η σύνεση· «Ιεριχώ» δε ο κόσμος. Όσο λοιπόν ο Αδάμ, πριν από την παρακοή, είχε το επουράνιο φρόνημα και τον ισάγγελο τρόπο συμπεριφοράς, ανεμπόδιστη είχε την είσοδο και την κατοικία και τη ζωή στην επουράνια πόλη Ιερουσαλήμ, εφαρμόζοντας τις εντολές του Θεού, και κανείς δεν τον νικούσε, ούτε τον τραυμάτιζε. Όταν όμως παράκουσε τον Θεό και δε φύλαξε την εντολή Του, αλλά παρασύρθηκε από το φίδι, τότε κατέβηκε στην «Ιεριχώ», δηλαδή στη γη, και απασχολούνταν με τις εργασίες της γης· γιατί η Ιερουσαλήμ ερμηνεύεται ως ανάβαση, ενώ η Ιεριχώ ως κατακλυσμός. Κατέβηκε λοιπόν από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ, από τη ζωή δηλαδή των ουρανών, στη ζωή όπου επικρατεί η απάτη του διαβόλου.
O ἑλληνικός στρατὸς ἀπολαμβάνει τῆς ἰδιαιτέρας προστασίας τῆς Παναγίας καὶ οἱ νίκες του ὀφείλονται εἰς τὴν ἐπέμβασίν της
Michael PalairetἌγγλος πρεσβευτὴς στὴν Ἑλλάδα τὴν ἐποχὴ τοῦ πολέμου τοῦ 1940Από τὴ Βρετανικὴ Πρεσβεία ΑΘΗΝΑΙ Δεκέμβριος 9, 1940
Κύριέ μου,Εἰς τὴν ἐπιστολήν μου Νὸ 293 τῆς 23ης Νοεμβρίου, ἀνέφερα τὴν εὐρέως παραδεχομένην πίστιν ἐδῶ ὅτι ὁ ἑλληνικός· στρατὸς ἀπολαμβάνει τῆς ἰδιαιτέρας προστασίας τῆς Παναγίας της Τήνου καὶ ὅτι οἱ νίκες του, οἱ ὁποῖες δύνανται ἀσφαλῶς νὰ ὀνομαστοῦν θαυματουργικές, ὀφείλονται εἰς τὴν ἐπέμβασίν της.Αὐτὴ ἡ πίστις ἔχει γίνει τώρα πεποίθησις καὶ ὑπάρχουν ἀναρίθμητες ἱστορίες τῆς παρουσιάσεων τῆς Εὐλογημένης Παρθένου εἰς στρατιώτας εἰς τὸ μέτωπον ἐνθαρρύνοντάς τους εἰς τὴν μάχην, μὲ ὑποσχέσεις ὅτι ἡ ἱεροσυλία ποὺ ἔγινε ἀπὸ τοὺς Ἰταλοὺς εἰς τὸν Ναὸ τῆς κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως θὰ ἐτιμωρεῖτο ἀπὸ μία μεγάλη ἥττα…[…] Φαίνεται ἀσύνηθες ν’ ἀφιερώνω μία ἐπίσημη ἐπιστολὴ σὲ τοιοῦτο θέμα, ἀλλά, δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ἡ πεποίθησις ὅτι ὑποστηρίζεται ἀπὸ ὑπερφυσικὴ βοήθεια ἔχει συμβάλει πολὺ εἰς τὴν ἐνθάρρυνσιν τοῦ Ἕλληνος στρατιώτου, εἰς τὴν ἀκούραστη ἐπιδίωξη τοῦ διὰ νίκη, καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ εἰς τὸν ἐνθουσιασμὸ τοῦ διὰ τὸν πόλεμον…
Οἱ σημερινοὶ ἐκφρασταί τοῦ «Οἰκουμενικοῦ» Θρόνου – Β΄ Μέρος
Οἱ σημερινοὶ ἐκφρασταί τοῦ «Οἰκουμενικοῦ» Θρόνου – Β΄ ΜέροςΓράφει ὁ κ. Λέων Μπράνγκ, θεολόγοςΒ΄ ΜέροςΕὐθὺς ἐξ ἀρχῆς τοῦ β΄ μέρους τοῦ παρόντος ἄρθρου θὰ ἤθελα νὰ διευκρινίσω, ὅτι φυσικὰ δὲν ἀμφισβητῶ τὸν τίτλο «οἰκουμενικὸς» τόσο γιὰ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ὅσο καὶ γιὰ τὸν ἑκάστοτε Πατριάρχη αὐτοῦ τοῦ θρόνου. Τὸν δέχομαι ὅμως μὲ τὴν βασικὴ διευκρίνιση ποὺ εἰσάγει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἑρμηνεύοντας τὸν 28ο κανόνα τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στὸ Πηδάλιο.Ὁ 28ος Κανὼν τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς ΣυνόδουΣημειώνει ἐκεῖ δύο ἐννοιολογικὲς ἐκδοχὲς γιὰ τὸν ὅρο «οἰκουμενικός». Πρῶτον, μπορεῖ νὰ σημαίνει Ἐπίσκοπο μὲ «ἐξουσίαν ἰδικὴν καὶ μοναρχικὴν ἐν τῇ καθόλου Ἐκκλησίᾳ» καὶ δεύτερον, μπορεῖ νὰ δηλώνει ἕνα μεγάλο μέρος τῆς οἰκουμένης, ἐπειδὴ μὲ τὸ περιεχόμενο αὐτὸ χρησιμοποιήθηκε ὁ ὅρος καὶ γιὰ βασιλεῖς. «Κατὰ μὲν τὸ πρῶτο σημαινόμενον – συνεχίζει ὁ Ἅγιος – λοιπὸν οὐ λέγεται ποτέ Οἰκουμενικὸς ὁ Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλ’ οὐδὲ ὁ Ρώμης, ἢ ἄλλος τινάς, εἰμὴ μόνος ὁ Χριστός, ὁ τῆς οἰκουμένης ὅλης ἀληθῶς Πατριάρχης, ᾧ ἐδόθη πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. λέγεται δὲ κατὰ τὸ δεύτερον σημαινόμενον διὰ τὸ πολὺ μέρος τῆς οἰκουμένης ἔχειν ὑφ’ ἑαυτόν, καὶ πρὸς τούτοις διὰ τὸν ζῆλον καὶ τὴν πρόνοιαν ὁπού ἔχει εἰς τὴν φυλακὴν τῆς πίστεως καὶ τῶν συνοδικῶν καὶ πατρικῶν παραδόσεων, ὄχι μόνον ἐν τῇ ἑαυτοῦ Διοικήσει, ἀλλὰ καὶ ἐν ταῖς λοιπαῖς». Αὐτὸς ὁ ζῆλος, αὐτὴ ἡ πρόνοια γιὰ τὴν τήρηση τῆς πίστεως, δὲν νοεῖται φυσικὰ ἐδῶ μὲ τὴν ἔννοια, ὅπως δυστυχῶς τὴν γνωρίζουμε σήμερα, νὰ ἐπιβάλει κανεὶς ἐν εἴδει μονάρχη τὶς δικές του προειλημμένες ἀποφάσεις, ἀλλὰ γιὰ νὰ διακονεῖ τὴν οἰκουμενικὴ Ὀρθοδοξία.Ὡς ἐπιθετικὸς προσδιορισμὸς ἀρχιερέα ὁ ὅρος «οἰκουμενικὸς» χρησιμοποιήθηκε γιὰ πρώτη φορὰ στὴ Λῃστρικὴ Σύνοδο τῆς Ἐφέσου τοῦ 449 γιὰ τὸν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Διόσκορο. Στὴ νομοθεσία τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ ξεκινάει ἡ πάγια χρήση του γιὰ τὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Καὶ ὅταν ἡ σύνδεση τοῦ ὅρου μὲ τὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ἔγινε εὐρύτερα γνωστὴ δημιουργήθηκε σκανδαλισμός, ὅπως εὔγλωττα μαρτυρεῖ ἡ 18η ἐπιστολὴ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου, ποὺ περιέχεται στὸν 5ο τόμο τῶν ἐπιστολῶν του καὶ ἀπευθύνεται πρὸς τὸν τότε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Νηστευτή. Ἐκλαμβάνοντας τὸν ὅρο μὲ τὴν πρώτη του ἔννοια, ψέγει τὸν Ἅγιο Ἰωάννη γιὰ τὴν τόλμη καὶ τὴν ὑπερηφάνεια, μὲ τὴν ὁποία δέχθηκε αὐτὸ τὸ νέο ὄνομα, τὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ ἐκληφθεῖ ἀπὸ ὅλους τούς συνεπισκόπους του ὡς προσβολή, γιὰ νὰ τοῦ πεῖ στὴ συνέχεια: «μὲ ὅλη τὴ γλυκύτητα τῆς ἰσχύος μου ἀπαιτῶ ἀπὸ ἐσένα, τὸν Ἀδελφό μου, νὰ ἀποκρούσεις ὅσους σὲ κολακεύουν καὶ σοῦ προσφέρουν αὐτὸ τὸ ἐσφαλμένο ὄνομα καὶ νὰ μὴ συναινέσεις ἀφρόνως στὸ νὰ σὲ προσφωνοῦν μὲ αὐτὸν τὸν ὑπερήφανο τίτλο…». Ἔπειτα χαρακτηρίζει τὸν τίτλο αὐτὸ ὡς «προϊὸν πλάνης» καὶ καλεῖ τὸν Ἅγιο νὰ σκεφθεῖ τὴν ὥρα τῆς κρίσεως καὶ τὸν λόγο ποὺ θὰ πρέπει νὰ δώσει τότε στὸν Κύριο (περισσότερα βλ. Νομομαθής, Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Μέγας, ὁ Διάλογος κατακεραυνώνει, τὸν “ὑπερήφανο τίτλο” «Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης»!, «Ἐνοριακὴ Εὐλογία» 212[2020]149-153).
Κυριακή Η Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΛΟΥΚΑ[: Γαλ.1,11-19]ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:Σας γνωστοποιώ λοιπόν,αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιο που σας κήρυξα δεν αποτελεί ανθρώπινη επινόηση· διότι όχι μόνο οι υπόλοιποι απόστολοι, αλλά κι εγώ δεν το παρέλαβα ούτε το διδάχθηκα από κάποιον άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα με αποκάλυψη του Θεού, ο Οποίος απευθείας μου φανέρωσε και μου αποκάλυψε τον Κύριο Ιησού)»[Γαλ.1,11-12].Πρόσεξε ότι με κάθε τρόπο υποστηρίζει αυτό θερμώς, ότι έγινε μαθητής του Χριστού, όχι με την μεσολάβηση ανθρώπου, αλλά αφού ο Ίδιος αυτοπροσώπως τον έκρινε άξιο να αποκαλύψει σε αυτόν όλη την αλήθεια. Και ποια απόδειξη υπάρχει για όσους απιστούν, Παύλε, ότι ο Θεός σου αποκάλυψε αυτοπροσώπως, και όχι διαμέσου κάποιου άλλου, εκείνα τα απόρρητα μυστήρια; «Η μεταστροφή μου από την προηγούμενη κατάσταση στην οποία βρισκόμουν», λέγει· «διότι αν εκείνος που ενήργησε την αποκάλυψη δεν ήταν ο Θεός, δεν θα δεχόμουνα τόσο ακαριαία μεταβολή· διότι εκείνοι μεν οι οποίοι διδάσκονται από ανθρώπους, όταν είναι διακαείς και φανατικοί στα αντίθετα, χρειάζονται χρόνο και επινοητικότητα πολλή για να πενθούν· εκείνος όμως ο οποίος μεταβλήθηκε τόσο ακαριαία και ανένηψε και σε αυτό ακόμη το αποκορύφωμα της μανίας στο οποίο βρισκόταν καταδιώκοντας τους Χριστιανούς, είναι ολοφάνερο ότι επειδή αξιώθηκε θεϊκής οράσεως και διδασκαλίας, για τον λόγο αυτόν αμέσως επανήλθε στην τέλεια υγεία».
Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, Ἡ πορεία τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἡ σχετικοποίηση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως
Ἀρχιμ. Ἀθανασίου ἈναστασίουΠροηγουμένου Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου, Ἁγίων Μετεώρων22 Ὀκτωβρίου 2024Ἡ πορεία τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἡ σχετικοποίηση τῆς ὀρθοδόξου πίστεωςΜέ ἀφορμή τό σχεδιασθέν Διαθρησκευτικό Συνέδριο στά Τρίκαλα ἐπανῆλθε στήν ἐπικαιρότητα τό ζήτημα τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἐν γένει τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Πανθρησκείας. Δοξάζουμε τόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό μας γιά τήν ἀκύρωση τελικῶς τοῦ Συνεδρίου αὐτοῦ, μετά ἀπό τίς ποικίλες ἀντιδράσεις πού ἐκφράσθηκαν ἀπό τούς οἰκείους Μητροπολίτες, Τρίκκης Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομο καί Σταγῶν καί Μετεώρων κ. Θεόκλητο, κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς.Μέ ἀφορμή τή δημόσια συζήτηση καί τίς ἀντιδράσεις πού ἐκδηλώθηκαν γιά τό συγκεκριμένο συνέδριο, γίναμε ἀποδέκτες πολλῶν προβληματισμῶν καί ἀνησυχιῶν καί κυρίως ἐρωτημάτων καί αἰτημάτων γιά πληρέστερη καί ἔγκυρη ἐνημέρωση γύρω ἀπό τά ζητήματα αὐτά καί τούς τεράστιους κινδύνους πού ἐγκυμονεῖ ἡ σύγχρονη αὐτή ὀλισθηρή συγκρητιστική οἰκουμενιστική πορεία.Στό προηγούμενο κείμενό μας ἀναφερθήκαμε στούς δύο κύριους μοχλούς στήριξης, προώθησης καί ἐπιβολῆς τῆς Νέας Ἐποχῆς, πού εἶναι σέ πολιτικό ἐπίπεδο ἡ παγκοσμιοποίηση (Globalization) καί σέ θρησκευτικό ἐπίπεδο ἡ πανθρησκεία (Global Religion).Σημειώσαμε, ἐπίσης, τό ρόλο τῶν δύο Ὑπουργῶν κ. Κυριάκου Πιερρακάκη καί κ. Δημητρίου Παπαστεργίου στήν προώθηση τῆς παγκοσμιοποίησης. Εἶναι, ἄλλωστε, κυβερνητική προτεραιότητα ἡ ραγδαία ἐπιτάχυνση στήν καθιέρωση καί ἐπιβολή τῶν ἐπιλογῶν τῆς παγκοσμιοποίησης. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι πολύ πρόσφατα, στίς 23 Σεπτεμβρίου τοῦ 2024, ὁ Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ἔλαβε ἀπό τόν ὀργανισμό Atlantic Council τό διεθνές Βραβεῖο Global Citizen (Παγκόσμιος Πολίτης) 2024, καθώς τοῦ ἀναγνωρίστηκε ἡ «ἀξιοσημείωτη σταδιοδρομία του... καί οι ἡγετικές του ἱκανότητες ... στίς διατλαντικές, εὐρωπαϊκές καί παγκόσμιες ὑποθέσεις»[1].
Μαυροβουνίου σὲ Τσερκάσι: ''Εἶστε παράδειγμα γνήσιας θυσιαστικότητας''
Επιστολή συμπαράσταση προς τον Μητροπολίτη Τσερκάσι κ. Θεοδόσιο, απέστειλε ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κ. Ιωαννίκιος με αφορμή τον πρόσφατο ξυλοδαρμό που υπέστη από οπαδούς της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας.Η επιστολή του Σεβασμιωτάτου έχει ως εξής:Σεβασμιώτατε, αγαπητέ Δέσποτα,Με μεγάλο πόνο και συμπάθεια πληροφορήθηκα τη βίαιη αρπαγή από τους επιδρομείς του ιερού καθεδρικού ναού Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην πόλη Τσερκάσι.Μέσα από τη βία και το μίσος με τους οποίους επιτέθηκαν σε αυτό το ιερό σέβασμα οι Ουκρανοί σχισματικοί έχουν επανειλημμένως δείξει στον κόσμο, και αυτή τη φορά ιδιαίτερα σαφές, ότι πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι ούτε την πλέον στοιχειώδη ιδέα για την πίστη του Χριστού δεν έχουν, ούτε κάτοχοι αυτής της πίστεως είναι, εφόσον δείχνουν έτοιμοι να διαπράξουν ένα τέτοιο έγκλημα και να στερήσουν τους αδελφούς τους τον οίκο προσευχής.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. Νεκταρίου, 9-11-2024
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. Νεκταρίου, 9-11-2024
https://www.youtube.com/live/-B5v2AF-qUc?si=p6oahkqn48-AkMxc
Ἡ Θεία Μετάληψις...
Ἅγιος Ἀθανάσιος Ἀθωνίτης
«Ἡ λῆψις τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου, προξενεῖ μεγίστην ἐπιθυμίαν διὰ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν ἕνωσιν μετὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκ τούτου θὰ προέλθει ἡ γαλήνη καὶ ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία ὑπερβάλλει τὸ λογικόν.
9 Νοεμβρίου. Ὀνησιφόρου μάρτυρος (γ΄-δ΄ αἰ.), Ματρώνης ὁσίας. Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας (†889), Νεκταρίου Πενταπόλεως τοῦ ἐν Αἰγίνῃ (†1920). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου κ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β´ Κορ. α´ 8-11).
Β Κορ. 1,8 Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἡμῖν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐβαρήθημεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν·
Β Κορ. 1,8 Δεν θέλομεν δε να αγνοήτε, αδελφοί, την θλίψιν που μας ευρήκεν εις την Ασίαν, διότι εταλαιπωρήθημεν παρά πολύ υπερβολικά μεγάλο βάρος θλίψεων και δοκιμασιών έπεσεν επάνω μας, παραπάνω από την δύναμίν μας, ώστε να χάσωμεν κάθε ελπίδα και δι' αυτήν ακόμη την ζωήν μας.