Γιά τήν ἀποταγή 4- ἡ ἔξοδος ἐκ τοῦ κόσμου καί τῆς ἁμαρτίας, Ἀββᾶ Δωροθέου- Ἀσκητικά, ΙΔ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γιά τήν ἀποταγή 4- ἡ ἔξοδος ἐκ τοῦ κόσμου καί τῆς ἁμαρτίας, Ἀββᾶ Δωροθέου- Ἀσκητικά, ΙΔ΄, 10-11-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἡ ἀνακάλυψη τοῦ κρυμμένου πολύτιμου μαργαρίτη στόν ἀγρό τῆς καρδίας, Αγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος Ἀσκητικός, κεφ. 77, Φιλοκαλία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀνακάλυψη τοῦ κρυμμένου πολύτιμου μαργαρίτη στόν ἀγρό τῆς καρδίας, Αγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος Ἀσκητικός, κεφ. 77, Φιλοκαλία, 10-11-2024,

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἐλεοῦμε πρῶτα τούς οἰκείους τῆς πίστεώς μας, καί πάντα μέ διάκριση, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Οἱ ἀσκητικοί κόποι ὡς ἔκφραση τῆς ἀγάπης πρός τόν Κύριο- Ἅγ. Ἀρσένιος, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ ἀσκητικοί κόποι ὡς ἔκφραση τῆς ἀγάπης πρός τόν Κύριο- Ἅγ. Ἀρσένιος, 10-11-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Παράδειγμα ἀγάπης πρός τόν πλησίον- ἡ μίμηση τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου, Ἁγ. Γερμανοῦ Β' Κωνσταντινουπόλεως-Ἑρμηνεία, Κυριακή Ἤ Λουκᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Παράδειγμα ἀγάπης πρός τόν πλησίον- ἡ μίμηση τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου, Ἁγ. Γερμανοῦ Β' Κωνσταντινουπόλεως-Ἑρμηνεία, Κυριακή Ἤ Λουκᾶ, 10-11-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Οἰκογένεια καὶ χριστιανικὴ πίστη

Οἰκογένεια καὶ χριστιανικὴ πίστη

Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης

Ἡ οἰκογένεια εἶναι τὸ κύτταρο τῆς κοινωνίας. Κι ὅπως ἕνας ὀργανισμὸς θεωρεῖται ὑγιής, ὅταν ὅλα τὰ κύτταρά του λειτουργοῦν ὁμαλά, ἔτσι καὶ ἡ κοινωνία ὑγιαίνει, ὅταν ἡ κάθε οἰκογένεια λειτουργεῖ σωστά. Τὸ πόσο συνέβαλλε ὁ Χριστιανισμὸς στὴν προβολὴ καὶ ἀξία

 τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας μόλις καὶ εἶναι ἀνάγκη νὰ τὸ ποῦμε. Γιὰ χάρη ὅμως τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας σημειώνουμε πολὺ ἐπιγραμματικὰ τὰ παρακάτω: Ἤδη ἀπὸ τὸ πρῶτο βιβλίο τῆς Ἁγ. Γραφῆς, τὴ Γένεση, βλέπουμε τὸ Θεὸ νὰ δημιουργεῖ τὸν ἄνθρωπο, «ἄρσεν καὶ θῆλυ», καὶ νὰ ὁδηγεῖ τὸν Ἀδὰμ πρὸς τὴν Εὔα. Παράλληλα ὁ Θεὸς τοὺς δίνει εὐλογία νὰ ἀποκτήσουν παιδιά. Ἔτσι ὁ Θεὸς γίνεται ὁ ἱδρυτὴς τῆς οἰκογένειας. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν πρώτη ἀνθρώπινη οἰκογένεια, ἀπὸ τὴν ὁποία προῆλθε ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα, ἡ Ἁγία Γραφὴ συνεχῶς προβάλλει τὴ ζωὴ καὶ τὴν ἱστορία πολλῶν ἄλλων οἰκογενειῶν. Ἔτσι γιὰ παράδειγμα ἀναφέρεται μὲ πολλὲς λεπτομέρειες στὴν οἰκογένεια τοῦ δίκαιου Νῶε, τὴν οἰκογένεια τοῦ πιστοῦ Ἀβραάμ, ἀπὸ τὴν ὁποία γεννήθηκε ὁ Κύριος, τὴν οἰκογένεια τοῦ Ἰσαάκ, τοῦ Ἰακὼβ καὶ στὴ συνέχεια ἕνα σωρὸ ἄλλες.

Ἀλλὰ καὶ τὴν περίοδο τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὁ Κύριος γεννήθηκε καὶ μεγάλωσε μέσα σὲ μία οἰκογένεια, ὑποτασσόμενος στὴν κατὰ σάρκα μητέρα Του καὶ τὸν προστάτη Του Ἰωσήφ. Ὁ ἴδιος ἐπίσης δεχόταν στὴν ἀγκαλιά του τὰ μικρὰ παιδιὰ καὶ τὰ εὐλο­γοῦ­σε. Δίδασκε στὶς μητέρες καὶ τοὺς πατέρες ποὺ ἔφερναν σ’ Αὐτὸν τὰ παιδιά τους ὅτι τὴν οἰκογένεια τὴν ἵδρυσε καὶ εὐλόγησε ὁ Θεὸς Πατέρας (Ματθ. ιθ΄ 4-6, 13 – 14). Τὴ διδασκαλία Του αὐτὴ βεβαίωσε πανηγυρικὰ καὶ δημόσια ὁ Ἰησοῦς μὲ τὴν παρουσία Του καὶ τὴν πλούσια εὐλογία Του στὸ γάμο ποὺ ἔγινε στὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας. Τὸ θαῦμα μάλιστα ποὺ ἔκανε ἐκεῖ (μετέβαλε τὸ νερὸ σὲ κρασὶ) ἦταν τὸ πρῶτο θαῦμα τῆς δημόσιας δράσεώς Του! Παράλληλα καλοῦσε τὸ λαὸ νὰ δεχθεῖ τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅπως τὰ παιδιὰ (Μᾶρκ. ι΄15), δηλ. μὲ ἄδολη καὶ καθαρὴ καρδιά.

Μεγάλη Χάρη καὶ δόξα ἔχει ὁ Ἅγιος Δημήτριος στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν

Για τους γονείς του Αγίου Δημητρίου δεν γνωρίζουμε τα ονόματά τους, διότι κοιμήθηκαν πάρα πολύ νωρίς, όταν ο Άγιος ήταν ακόμα μικρός.

Ο Άγιος Δημήτριος ήταν πνευματική «μεγαλοφυΐα» και στην ηλικία των 15 ετών ήταν τέλειος καθηγητής της άνω φιλοσοφίας, της ουράνιας, όχι της κάτω, της κοσμικής. Ήταν θεοδίδακτος με την απόλυτη έννοια τόσο πολύ, ώστε είχε πλήθος μαθητών πάσης ηλικίας μικρούς και μεγάλους, λαϊκούς και κληρικούς! Και τους έφτιαχνε κατήχηση σε μια σπηλίτσα, στο σημείο που σήμερα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη.

Το κατηχητικό που τους έφτιαχνε, δεν είχε καμμία σχέση με το κατηχητικό της σημερινής μορφής. Δεν δίδασκε ο Άγιος Δημήτριος θρησκευτικά, ούτε θεολογία. Ήταν έμπειρος Χριστού, γεμάτος από Χριστό, γεμάτος από Άγιο Πνεύμα, είχε εμπειρία Χριστού, είχε Χριστοόραση.

Ἡ ἀπαγόρευση εἰσόδου γυναικῶν στό Ἅγιον Ὄρος

ΑΝΑΣΤ. Ν. ΜΑΡΙΝΟΥ Δρ Νομικής

Συμβούλου της Επικράτειας

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΕΙΣΟΔΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Εισαγωγικά

Είναι «αντισυνταγματική» η απαγόρευση εισόδου των γυναικών στο Άγιον Όρος; Πολλοί λένε: Ναι. Είναι αντισυνταγματική, γιατί βάζει σε χαμηλότερη θέση τη γυναίκα σε σχέση με τον άνδρα. Την μειώνει, την υποβάλλει σε μια άνιση μεταχείριση και της περιορίζει την προσωπική ελευθερία της στο μέτρο, που η ελευθερία αυτή εκδηλώνεται με το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να κι­νείται ελεύθερα σε όλο το ελληνικό έδαφος. Συμπέρασμα αυτής της συλλογιστι­κής είναι ότι με την απαγόρευση αυτή έχουμε παραβίαση των άρθρων 4 και 5 του Συντάγματος, τα οποία καθιερώνουν την αρχή της ισότητας και την προ­σωπική ελευθερία, αυτά τα δύο ατομικά δικαιώματα, για τα οποία έχει χυθεί, στους αιώνες που κύλησαν, αίμα πολύ, και την απόλαυση των οποίων δυστυ­χώς ακόμα και σήμερα στερούνται πολλά εκατομμύρια συνανθρώπων μας, σε πείσμα όλων των Διακηρύξεων, που ακολούθησαν στο τέλος του Μεγάλου Πο­λέμου και που επαναλαμβάνονται από καιρού σε καιρό, μεγαλόστομα αλλά μά­ταια, από ηγέτες κρατών και από διεθνείς οργανισμούς, για να αποδεικνύεται έτι περίτρανα, πόσο κούφιες είναι αυτές οι Διακηρύξεις, όταν δεν υπάρχει ειλι­κρινής διάθεση να τηρηθούν και να εφαρμοσθούν στην πράξη, και πόσο δίκηο έχουν πολλές φορές οι ρεαλιστές και πόσο εξωπραγματικοί είναι οι ρωμαντικοί και οι ιδεολόγοι. Αλλά ας έλθουμε στο συγκεκριμένο θέμα, που παρου­σιάζει σήμερα μια επίμονη επικαιρότητα.

Η έννοια του άβατου

«Άβατο» σημαίνει την απαγόρευση εισόδου των γυναικών στο Άγιον Όρος.

Το άβατο ίσχυε ανέκαθεν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, με την έννοια ότι ήταν απαγορευμένη η είσοδος στις μονές προσώπων, τα οποία είναι δυνατό να δώσουν αφορμή βλασφημίας και σκανδάλου, ιδίως δε γυναικών. Ο ΙΗ’ Κα­νόνας της εν Νικαία Β’ Οικουμενικής Συνόδου ορίζει, ότι: «το δε γυναίκας ενδιαιτάσθαι εν επισκοπείοις ή μοναστηρίοις παντός προσκόμματος αίτιον». Η αρχή της απαγορεύσεως αυτής ανατρέχει στον ιδρυτή του μοναχικού βίου, το Μ. Αντώνιο, που με τον Γ Κανόνα του παραγγέλλει προς τους μοναχούς: «Μη συγχώρει να σε πλησιάση γυνή, μηδέ ανέχου, ίνα θέση τον πόδα εις την κατοι­κίαν σου, διότι έρχεται οπισθόπους οργή». Η απαγόρευση αυτή, που δεν είναι χαρακτηριστικό μόνον της Ορθοδοξίας(*) ίσχυσε στην πράξη ανέκαθεν στο Άγιον Όρος, όπου απαγορευόταν όχι μόνον η είσοδος των γυναικών άλλα και των «αγενείων νέων» και κάθε θηλυκού ζώου. Μερικοί προσπαθούν να αμφισβητήσουν τον κανόνα αυτής της απαγορεύσεως, επικαλούμενοι το γεγονός ότι έγιναν στο παρελθόν πολλές παραβάσεις αυτού. Τούτο όμως έχει σαν συνέπεια να επιβεβαιώνεται ο κανόνας, που απλώς παραβιάσθηκε στις περιπτώσεις αυτές. Πάντως, είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι είτε με βάση τους κανόνες, την ύπαρξη των οποίων μερικοί αμφισβητούν, είτε με βάση την πρακτική, που τη­ρήθηκε τόσα χρόνια μέχρι σήμερα, το συμπέρασμα είναι ένα: ότι απαγορεύεται η είσοδος των γυναικών στη Χερσόνησο του Άθω, παραβίαση δε της απαγορεύσεως αυτής τιμωρείται από το έτος 1953 με φυλάκιση, που δεν επιτρέπεται να την εξαγοράσεις.

Και γεννιέται το ερώτημα: Η απαγόρευση αυτή συμπορεύεται με το Σύν­ταγμα ή είναι αντισυνταγματική;

Την άποψη περί «αντισυνταγματικότητος» του Αβάτου, που πολλοί έχουν κατά καιρούς υποστηρίξει, θεωρώ πέρα για πέρα λαθεμένη για τους εξής λόγους:

Το άβατο και το «αυτοδιοίκητο» του Αγίου Όρους

Το άρθρο 105 του Συντάγματος κατοχυρώνει το ειδικό «προνομιακό» καθ­εστώς του Αγίου Όρους και ειδικότερα το «αυτοδιοίκητο» της Χερσονήσου του Άθω1. Τι σημαίνει όμως «αυτοδιοίκητο»; Για να αντιληφθούμε σε ύλη την έκταση την έννοια αυτή, πρέπει να τη συγκρίνουμε με δυο άλλες περιπτώσεις «αυτοδιοικήτου», που αναγνωρίζει το Σύνταγμα: Την αυτοδιοίκηση των Δή­μων και Κοινοτήτων και την αυτοδιοίκηση των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων2.

Η αυτοδιοίκηση των Δήμων και Κοινοτήτων αναφέρεται σε όλες τις υπο­θέσεις, που έχουν ενδιαφέρον και χαρακτήρα «τοπικό» και επί των οποίων οι Δήμοι και οι Κοινότητες έχουν αποφασιστική αρμοδιότητα, όπως έχει δεχθεί το Συμβούλιο της Επικράτειας με σειρά όλη αποφάσεών του (βλ. π.χ. τις απο­φάσεις ΣτΕ 565, 579, 678/32, 82/38, 1063/57, 1089/59, 2266/64, 1061/66 2940-2941/75, 3611/76 κ.α.). Το ποια υπόθεση έχει «τοπικό» χαρακτήρα, είναι ζήτημα πραγματικό και θα κριθεί ανάλογα με την περίπτωση. Συνέπεια αλλά και προϋπόθεση της αυτοδιοικήσεως αυτής είναι, ότι η ανάδειξη των οργά­νων διοικήσεως των Δήμων και Κοινοτήτων γίνεται με εκλογή από το λαό, πράγμα το οποίον, άλλωστε, ρητά ορίζει το Σύνταγμα. Παρ’ όλη όμως αυτή τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοδιοίκηση, η Πολιτεία μπορεί με νόμο να αφαιρέσει ορισμένες τοπικές υποθέσεις από την αρμοδιότητα των Δήμων και Κοινοτήτων και να τις περιλάβει στον κύκλο των υποθέσεων δικής της αρμοδιότητας, αρκεί βέβαια να μη καταλήξει στο τέλος να περιορίζει τόσο πολύ τον κύκλο των τοπικών υποθέσεων, ώστε να καταργεί στην ουσία την αυτοδιοίκηση . (βλ. για όλα αυτά Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, Αθήναι 1961, σελ. 135 έπ.) Η Πολιτεία ασκεί επί πλέον επί των οργάνων διοικήσεως των Δήμων και Κοινοτήτων έλεγχο, που αναφέρεται τόσο σ’ αυτά τα ίδια τα όργανα, τα οποία μπορεί με ορισμένες προϋποθέσεις να τιμωρήσει ή και να απολύσει, όσο και στις πράξεις, που εκδίδουν και που τις θέτει κάτω από τον έλεγχο της τόσο το διοικητικό (νομιμότητας η σκοπιμό­τητας) όσο και το δικαστικό δια μέσου του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Ἡ συμπερίληψη ἑνὸς πομπώδους καὶ πολυκρότου βιογραφικοῦ... σὲ δυὸ ἀληθινὲς λέξεις :"Ἀπέθανε... καὶ ἐτάφη"

"Απέθανε δε καί ο πλούσιος καί ετάφη" κατά Λουκάν ιστ'19-31

"Απέθανε... καί ετάφη"

Η συμπερίληψη ενός ολοκλήρου, πομπώδους και πολυκρότου βιογραφικού... σε δυό αληθινές λέξεις :"Απέθανε... καί ετάφη"

~Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είμαστε εναντίον τού πλούτου. Αντιθέτως, αυτόν επιδιώκουμε. Και συγκεκριμένα : Τον πλούτο πού μένει !

Δεν είμαστε λοιπόν εναντίον τού πλούτου, αλλά εναντίον τού "πλούτου" εκείνου που σε κάνει φτωχό, τι φτωχό, ερημωμένο πες καλύτερα, σε όλα.

Βλέπετε, πολλοί είναι απάνω στ' αγαθά που έχει δημιουργήσει ο Θεός, με την "ευχή" όμως τού διαβόλου.

Καί είναι αληθινά φτωχοί, πνευματικά ρακένδυτοι κι ερημωμένοι,όσοι χαίρονται τον ήλιο και τον άνεμο,την θάλασσα και τ'αγαθά τής γής, το φρεσκοψημένο ψωμί και το ψημένο κρέας,το δροσερό λαχανικό και το ζουμερό φρούτο,χωρίς ευχαριστώ στο Θεό που τα δημιούργησε, και τούς ίδιους αυτούς έφερε στο φώς τής ύπαρξης.

Χωρίς έμπρακτο ευχαριστώ στο Θεό, ελεώντας -όπως μπορείς- την εικόνα Του• τον άλλο.

Ακολουθεί, γιά όποιον θα ήθελε, ένα συγκλονιστικό κείμενο, τού Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«Οι πλούσιοι πεθαίνουν όπως κι οι φτωχοί.

Κανένας δε γεννήθηκε στον κόσμο αυτόν για να ζήσει αιώνια.

Ο κόσμος αυτός είναι φθαρτός και περιμένει το τέλος του.

Οι πλούσιοι πεθαίνουν αφήνοντας έναν αναστεναγμό γι’ αυτόν τον κόσμο.

Οι φτωχοί αφήνουν έναν αναστεναγμό για το μέλλοντα κόσμο.

Αφήνοντας τον κόσμο αυτόν ο πλούσιος εγκατέλειψε τη λαμπρότητα, την πολυτέλεια και τις ηδονές του.

Υἱοθεσίες τέκνων ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια μέ δικαστική ἀπόφαση ἀπό τό «παράθυρο»!

Ἡ «Ἑστία» ἀποκαλύπτει τήν ὑπ’ ἀριθμόν 2435/2024 ἀπόφαση τοῦ μονομελοῦς Ἐφετείου Ἀθηνῶν γιά νομιμοποίηση υἱοθεσίας τέκνου στό ἐξωτερικό, μέ τήν ὁποία ὅμως ζητεῖται «νά ἐπαναπροσδιοριστεῖ ἡ ἑλληνική δημόσια τάξη ὑπό τό φῶς τοῦ νόμου 5089/2024» – Ἄρα νά νομιμοποιηθεῖ ἡ τεκνοθεσία ὁμοφύλων καί στό ἐσωτερικό

«Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ στήν Ἑλλάδα υἱοθεσίας ἀπό ὁμόφυλους συζύγους πού ἔχει τελεσθεῖ στό ἐξωτερικό δέν ἀντίκειται στήν ἑλληνική δημόσια τάξη, ὅπως αὐτή πρέπει νά ἐπαναπροσδιοριστεῖ ὑπό τό φῶς τοῦ Ν. 5089/2024…». Μέ αὐτό τό σκεπτικό τό Μονομελές Ἐφετεῖο Ἀθηνῶν προχώρησε στήν ἀναγνώριση τῆς υἱοθεσίας ἀνηλίκου παιδιοῦ ἀπό ὁμόφυλο ζεῦγος, πού ἔγινε στό ἐξωτερικό. Ζητεῖ μάλιστα ἐπαναπροσδιορισμό τοῦ σχετικοῦ νομοθετικοῦ πλαισίου, ἀκολουθῶντας τόν δρόμο πού ἄνοιξε ἡ ψήφισις τοῦ νόμου γιά τόν γάμο τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν. Βλέπουμε, λοιπόν, νά ἀνοίγει ὁ δρόμος καί γιά τήν τεκνοθεσία ἀπό τά ζευγάρια αὐτά. Φυσικά καί οἱ υἱοθεσίες οἱασδήποτε μορφῆς δέν ἀντίκεινται στήν δημοσία τάξη. Ἄλλα εἶναι τά προβλήματα πού μπορεῖ νά δημιουργηθοῦν καί ἀνελύθησαν ἐπαρκῶς στήν Βουλή, ἀπό τά μέλη της, πού ἀντέδρασαν καί κατεψήφισαν τό νομοσχέδιο γιά τόν γάμο. Ἐπιμόνως πάντως τότε ἐλέγετο καί ἀπό τόν Πρωθυπουργό ὅτι ἡ νομοθέτησις τοῦ γάμου ἐπ’ οὐδενί θά σημάνει καί ἀναγνώριση δικαιώματος τεκνοθεσίας. Ἀλλά, ὡς γνωστόν, σέ ὅλους τούς νόμους μπορεῖ νά ὑπάρχουν καί «παράθυρα».

11 Νοεμβρίου. Μηνᾶ (†304), Βίκτωρος (β΄ αἰ.) καὶ Βικεντίου διακόνου (†304), μαρτύρων· Θεοδώρου ὁσ. τοῦ Στουδίτου. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας κα΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Φιλιπ. δ΄ 10-23).

Φιλιπ. 4,10         Ἐχάρην δὲ ἐν Κυρίῳ μεγάλως ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετε τὸ ὑπὲρ ἐμοῦ φρονεῖν· ἐφ᾿ ᾧ καὶ ἐφρονεῖτε, ἠκαιρεῖσθε δέ.

Φιλιπ. 4,10               Παρά πολύ εχάρην με την εν Κυρίω χαράν, διότι επί τέλους εξαναβλάστησε το ενδιαφέρον και η συμπάθεια της καρδίας σας δι' εμέ· και είχατε μεν και στο παρελθόν το ίδιο ενδιαφέρον και φρόνημα δι' εμέ, δεν σας παρουσιάζετο όμως ευκαιρία να το εκδηλώσετε εμπράκτως.

Ἰδοὺ διατὶ πολεμεῖται λυσσωδῶς ὁ Χριστιανισμός

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ διακεκριμένος δημοσιογράφος κ. Μ. Κοττάκης, σὲ εὔστοχο σχόλιό του, τόνισε τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν πρωτοφανῆ πολεμικὴ κατὰ τῆς χριστιανικῆς μας πίστεως:

«Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἐπικίνδυνος γιὰ τὸν καπιταλισμὸ τῆς ἀπληστίας. Διότι ὁ Χριστιανισμὸς ἔχει στὸ ἐπίκεντρο τὸν ἄνθρωπο καὶ ὄχι τὸ ἄτομο. Ἔχει στὸ ἐπίκεντρο τὴν κοινωνία καὶ ὄχι τὴν ἐπιθυμία. Ἔχει στὸ ἐπίκεντρο ἄυλες ἀξίες καὶ ὄχι εὐρὼ καὶ δολλάρια. Ἔχει στὸ ἐπίκεντρό του τὴ συντήρηση καὶ τὴν ἀναπαραγωγὴ τοῦ ἔθνους. Ὄχι τὴ διάλυσή του! Εἶναι κατ’ οὐσίαν μία ἀπὸ τὶς λίγες ἑστίες ἀντιστάσεως στὴν ὀργανωμένη ἀπόπειρα κατάργησης τοῦ ἔθνους κράτους, τὴ λαϊκότητα τοῦ ὁποίου μάλιστα ὑποστηρίζει, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ θεοκρατικὸ Ἰσλάμ. Ἀντιθέτως: Ἡ ἀθεΐα ἀποχαλινώνει τὰ πάθη. Ἡ ὁμοφυλοφιλία αὐξάνει τὴν κατανάλωση καὶ τοὺς τζίρους.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης μὲ τὴν Καρα τοῦ Ὁσίου Δαυὶδ τοῦ Γέροντος

Ο Θεός παιδί μου περπατά στη γη μέσω των Αγίων Του

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

https://proskynitis.blogspot.com/2024/10/blog-post_260.