Κυριακή 25 Μαΐου 2025
Ἡ προσφορὰ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου στὸν ἑλληνισμὸ καὶ στὴν Εὐρώπη
Η προσφορά του Μεγάλου Κωνσταντίνου στον ελληνισμό και στην Ευρώπη– Κωνσταντίνου Καραστάθη.Με την ίδρυση μιας χιλιόχρονης και τρισένδοξης αυτοκρατορίας με τον ανώτερο για την εποχή πολιτισμό, ο Μέγας Κων/νος πρόσφερε πολλά στην ανθρωπότητα και ιδιαίτερα στους Έλληνες, τους βόρειους γείτονές τους και τους Ευρωπαίους.Τα ελληνικά γράμματα, η κλασσική παιδεία, γνώρισαν μεγάλη άνθιση στην Αθήνα στα χρόνια του Μεγάλου Κων/νου. Στις περίφημες σχολές της πόλης φοιτούσαν όχι μονάχα ειδωλολάτρες, αλλά και χριστιανοί, που αναδείχτηκαν ως κορυφαίοι Ιεράρχες της ορθοδοξίας (Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος ο Νύσσης, Γρηγόριος Ναζιανζηνός). Και είναι αυτοί που προέβησαν στη σύζευξη του αθάνατου ελληνικού πνεύματος με τις αλήθειες του χριστιανισμού.Ο Κων/νος εκτιμώντας την ιστορική πόλη, είχε αποδεχθεί ιμε μεγάλη ευχαρίστηση, όπως γράφουμε και σ’ άλλο σημείο του βιβλίου, τον τίτλο του «Στρατηγού των Αθηνών», που του προσέδωσαν τιμητικά οι Αθηναίοι.Αξιοσημείωτο γεγονός για την ιστορία του Ελληνικού έθνους, επισημαίνει ο Κ. Παπαρρηγόπουλος, είναι ότι από το ξεκίνημά της η νέα σημαία που επέβαλε στην αυτοκρατορία ο Κων/νος, κοσμήθηκε με τα ελληνικά και όχι τα λατινικά γράμματα του Ιησού Χριστού (ΧΡ), ωσάν να προαισθανόταν ότι επέπρωτο να γίνει αρχηγέτης γενιάς βασιλέων, οι οποίοι θα χωρίζονταν από τη ρωμαϊκή μητρόπολη και έμελλε να κυβερνήσουν με την ελληνική γλώσσα χώρες ελληνικές!
Μαρτυρίες προσκυνητῶν γιὰ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη.
Απόσπασμα από το βιβλίο: Τόμος B΄ – 2η Έκδοση Βελτιωμένη & Επηυξημένη Μαρτυρίες Προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 Σελ. 61 & 62Νικολάου Α. Ζουρνατζόγλου Επισμηναγού ε.α. Μέλους Αεροπορικής Ακαδημίας Εκδότης – Συγγραφέας«ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»Κίκιλης Παναγιώτης, Ἰατρός, ΚάλυμνοςΤὸ καλοκαίρι τοῦ 1987 συναντήσαμε τὸν π. Παΐσιο στὴν Παναγούδα. Ἐγὼ ἤμουν τότε σχεδὸν τριάντα ἐτῶν. Ἔχοντας πρόσφατα διαβάσει τὸ κείμενό του γιὰ τά “Σημεῖα τῶν καιρῶν”, τὸν ρωτήσαμε ἂν ὅλα ἐκεῖνα ποὺ περιγράφονταν θὰ τὰ βλέπαμε μὲ τὰ μάτια μας. Ἐκεῖνος, ὅπως ἦταν σκυμμένος γιὰ νὰ μᾶς βάλει νερὸ στὰ ποτήρια, σήκωσε τὸ κεφάλι καὶ εἶπε σὲ αὐστηρὸ τόνο: «Μὴ μιλᾶτε καὶ θὰ δεῖτε! Θὰ σᾶς βάλουν στὴ σειρὰ καὶ θὰ σᾶς βουλλώνουν (σφραγίζουν) σὰν τὰ βόδια!»Ὅταν τὸν συνάντησα τὴν ἑπόμενη χρονιά, ἐπανῆλθα στὸ θέμα καὶ τοῦ μίλησα γιὰ διάφορους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι δὲ δέχονταν τὶς ἀπόψεις του αὐτές. «Τοὺς ξέρω», μοῦ ἀπάντησε. Καὶ συνέχισε: «Ποῦ εἶναι οἱ ἀρχιμανδρίτες; Τί κάνουν; Περιμένουν τοὺς ἔγγαμους νὰ μιλήσουν; Ἐκεῖνοι ἔχουν οἰκογένειες καὶ παιδιά, καὶ φοβοῦνται˙ ἐνῶ αὐτοί (οἱ ἀρχιμανδρίτες) δὲν ἔχουν τίποτα νὰ φοβηθοῦν! Ὅμως, θέλουν νὰ γίνουν δεσποτάδες… Ποῦ εἶναι ὁ τάδε (νῦν μητροπολίτης); Θέλει κι αὐτὸς νὰ γίνει δεσπότης! Ὅλοι τους γιὰ τὶς παρελάσεις εἶναι! Στὰ δύσκολα κρύβονται, ἀλλὰ γιὰ τὶς παρελάσεις εἶναι πρῶτοι (ἀφοῦ, δηλαδή, τελειώσει νικηφόρα ὁ πνευματικὸς ἀγώνας)!»Τοῦ ἀνέφερα τότε τὸ ὄνομα ἑνὸς συγκεκριμένου πνευματικοῦ στὸν κόσμο, ὁ ὁποῖος διέδιδε γιὰ τὸ Γέροντα πὼς εἶχε τάχα πλανηθεῖ σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων. Τὸ πρόσωπό του πῆρε μεμιᾶς λυπημένη ὄψη, καὶ μοῦ εἶπε μὲ πόνο: «Τὸ ξέρω, εὐλογημένε. Τοῦ ἔστειλα μάλιστα μήνυμα πώς, ἂν δὲν ἀλλάξει μυαλά, στὸ τέλος θὰ δαιμονιστεῖ!»Παπασωτηρίου Γρηγόριος, Ἱερομόναχος, Πνευματικὸς Ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος», Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς«Αὐτὴν νὰ μὴν τὴν πάρετε, γιατὶ αὐτὴ θὰ ἔχει σχέση μὲ τὸ σφράγισμα»
Διώκεται διότι Ὁμολογεῖ – Ὁ Τυχικός τῆς Ὀρθοδοξίας.
Σε μια εποχή όπου η Εκκλησία δοκιμάζεται από νεωτεριστικές τάσεις και φαινόμενα οικουμενισμού, η στάση του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού ξεχωρίζει ως φωνή ακραιφνούς Ορθοδοξίας. Ο Σεβασμιώτατος επιλέγει να πορεύεται στον δρόμο της Πατερικής Πίστης και της θεολογικής συνέπειας, τιμώντας το ήθος της Εκκλησίας όπως αυτό αποτυπώνεται στη ζωή και τα έργα των Αγίων Πατέρων.Ο Μητροπολίτης Τυχικός επιμένει ότι κάθε εισερχόμενος εις την Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να τελεί το Άγιο Βάπτισμα, εφόσον εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει έγκυρο μυστήριο. Η πρακτική του να αποδέχεται η Εκκλησία «βάπτισμα» αιρετικών δια του χρίσματος, εφόσον δεν έχει προηγηθεί κανονικό βάπτισμα εντός της Εκκλησίας, δεν έχει Πατερική βάση. Πρόκειται για «οικονομία» εξαιρετικών περιπτώσεων που σήμερα δυστυχώς εκλαμβάνεται ως κανόνας.
Ἐκδήλωση διαμαρτυρίας ὑπὲρ Τυχικοῦ τὴν Κυριακὴ στὴν Πάφο.
σ.σ. Στηρίζουμε ολόκαρδα την Θεάρεστη εκδήλωση διαμαρτυρίας των αδελφών της Πάφου ενάντια στην εκκλησιομάχο απόφαση της διοικούσας Εκκλησίας της Κύπρου να παύσει τον ταπεινό Ποιμένα του Χριστού Επίσκοπο Τυχικό, ο οποίος έκανε το μεγάλο «λάθος» να ποιμάνει το ποίμνιό του σύμφωνα με τα πρότυπα των Αγίων. Η οικουμενιστική αρρώστια στους κόλπους της Κυπριακής διοικούσας Εκκλησίας από τη μία, η επιρροή των εν Ελλάδι σοδομονομιτών από την άλλη, κατάφεραν ένα μεγάλο πλήγμα στο Σώμα του Χριστού. Διότι ποιός είναι ο σκοπός της Εκκλησίας όταν διώχνει τον εις τύπον και τόπον Χριστού Επίσκοπο για να βάλει στην θέση του τις ξύλινες καρικατούρες που έχουμε σήμερα; Μόνο ο αληθινά εις τύπον και τόπον Χριστού Επίσκοπος μπορεί να ζωντανέψει τον λόγο του Ευαγγελίου στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτό έκανε, κατά την ομολογία του ίδιου του ποιμνίου του, ο Επίσκοπος Τυχικός, γι’ αυτό και η μασονία τον μίσησε.Ντόρα ΧριστοδούλουΕκδήλωση διαμαρτυρίας ανακοίνωσαν ότι διοργανώνουν την ερχόμενη Κυριακή υποστηρικτές του παυθέντος Μητροπλίτη Πάφου Τυχικού, ως έμπρακτη στήριξη του, μετά την παύση του από την Ιερά Σύνοδο.Σε ανακοίνωση οι οργανωτές αναφέρουν ότι η εκδήλωση διαμαρτυρίας θα πραγματοποιηθεί στις 6.30μμ της Κυριακής στην πλατεία του Δημοτικού Μεγάρου Πάφου με αίτημα την επανεξέταση της απόφασης της Ιεράς Συνόδου.
Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ:«Ἡ πνευματική ὅρασις», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω. 9, 1-38]Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΡΑΣΙΣ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 20-5-2001](Β435) (έκδοσις β΄)Σήμερα, η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, αναφέρει, σαν ευαγγελική περικοπή, την θεραπεία του εκ γενετής τυφλού, που με πολλές λεπτομέρειες μας αφηγείται ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Το θαύμα της θεραπείας του τυφλού από τον Κύριον, περιέχει σε μας πλουσιοτάτην θεολογίαν. Αλλά εμείς θα μείνομε μόνο εις το συμπέρασμα που έβγαλε ο ίδιος ο Κύριος από την στάση του πρώην τυφλού, αλλά και την στάση της απιστίας του περιβάλλοντός του.Είπε ο Κύριος αυτόν τον καταπληκτικόν λόγον: «Εἰς κρῖμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσι καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται». Δηλαδή «ήλθα στον κόσμο για να δημιουργήσω μία κρίσιν. Ώστε εκείνοι οι οποίοι δεν βλέπουν, να βλέπουν, κι εκείνοι οι οποίοι βλέπουν, να μη βλέπουν». Ήλθε, λοιπόν, ο Κύριος να φανερώσει ποιοι διέθετον τώρα πνευματικήν όρασιν, παρότι είχαν σωματικήν τύφλωσιν, όπως εν προκειμένω αυτός ο τυφλός ο εκ γενετής μάλιστα, και ποιοι διέθετον πνευματικήν τύφλωσιν, παρότι διέθετον σωματικήν όρασιν. Έβλεπαν. Είχαν καλά τα μάτια τους.Έτσι ο Κύριος ουσιαστικά θέλησε με το θαύμα αυτό να δείξει ότι υπάρχει πνευματική ή τύφλωσις ή όρασις· πνευματική. Οι Πατέρες μάς διδάσκουν ότι παράλληλα με τις πέντε σωματικές αισθήσεις, έχομε και πέντε πνευματικές αισθήσεις. Όταν η Γραφή λέει: «Γεύσασθε καί ἴδετε ὅτι χρηστός ὁ Κύριος». «Ελάτε», λέει, «να γευθείτε - είναι η μία αίσθησις- καί ἴδετε -είναι η άλλη αίσθησις, η όρασις- ὅτι χρηστός ὁ Κύριος. Ότι ο Κύριος είναι αγαθός. Ελάτε και να γευθείτε και να δείτε». Προσκαλεί τον άνθρωπο, εν προκειμένω, να χρησιμοποιήσει την πνευματική του γεύση και την πνευματική του όραση· για να αντιληφθεί ότι ο Κύριος είναι αγαθός. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το πράγμα, αγαπητοί μου.Και πράγματι είναι εκείνο που λέγει ο λαός μας, μάλιστα από την αρχαιότητα: «Νοῦς ὁρᾷ καὶ νοῦς ἀκούει». Τι θα πει αυτό; «Εκείνος που βλέπει είναι ο νους. Εκείνος που ακούει είναι ο νους». Κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Οι σωματικές αισθήσεις απλώς μεταφέρουν εξωτερικά ερεθίσματα που τον τελικό λόγο ερμηνείας αυτών των ερεθισμάτων έχουν βεβαίως οι πνευματικές αισθήσεις. Βλέπω κάτι, απετυπώθη στο μάτι μου ή καλύτερα δια του ματιού μου, πέρασε εις τον εγκέφαλό μου. Από κει μετά και πέρα έχει τον λόγο η πνευματική όρασις. Να καθορίσει τι ήταν αυτό το οποίο μεταφέρθηκε διαμέσου των οφθαλμών. Των σωματικών οφθαλμών.
Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥΚατά Ιωάννην, κεφ. Θ΄, εδάφια 1-381Καί παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. 2 Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; 3 Ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ' ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. 4 Ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. 5 Ὃταν ἐν τῷ κόσμῳ ᾦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου. 6Ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ 7 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. Ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων.8 Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι τυφλὸς ἦν, ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν; 9 Ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. Ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι. 10Ἒλεγον οὖν αὐτῷ· πῶς ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; 11 Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος ᾿Ιησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα. 12 Εἶπον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει· οὐκ οἶδα.13 ῎Αγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους, τόν ποτε τυφλόν. 14 Ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. 15 Πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω. 16 Ἒλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· οὗτος ὁ ἄνθρωπος οὐκ ἔστι παρὰ τοῦ Θεοῦ, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. Ἄλλοι ἔλεγον· πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; Καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς.17 Λέγουσι τῷ τυφλῷ πάλιν· σὺ τί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἤνοιξέ σου τοὺς ὀφθαλμούς; ὁ δὲ εἶπεν ὅτι προφήτης ἐστίν.18 Οὐκ ἐπίστευσαν οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι τυφλὸς ἦν καὶ ἀνέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώνησαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος 19 καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες· οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη; Πῶς οὖν ἄρτι βλέπει; 20 Ἀπεκρίθησαν δὲ αὐτοῖς οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπον· οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη· 21 πῶς δὲ νῦν βλέπει οὐκ οἴδαμεν, ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμεῖς οὐκ οἴδαμεν· αὐτὸς ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ λαλήσει. 22 Ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ὅτι ἐφοβοῦντο τοὺς ᾿Ιουδαίους· ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἵνα, ἐάν τις αὐτὸν ὁμολογήσῃ Χριστόν, ἀποσυνάγωγος γένηται. 23 Διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπον ὅτι ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε.24 Ἐφώνησαν οὖν ἐκ δευτέρου τὸν ἄνθρωπον ὃς ἦν τυφλός, καὶ εἶπον αὐτῷ· δὸς δόξαν τῷ Θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἁμαρτωλός ἐστιν. 25 Ἀπεκρίθη οὖν ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω. 26 Εἶπον δὲ αὐτῷ πάλιν· τί ἐποίησέ σοι; πῶς ἤνοιξέ σου τοὺς ὀφθαλμούς; 27 Ἀπεκρίθη αὐτοῖς· εἶπον ὑμῖν ἤδη, καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν; Μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε αὐτοῦ μαθηταὶ γενέσθαι; 28 Ἐλοιδόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπον· σὺ εἶ μαθητὴς ἐκείνου· ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέως ἐσμὲν μαθηταί.29 Ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι Μωϋσεῖ λελάληκεν ὁ Θεός· τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμεν πόθεν ἐστίν. 30 Ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἐν γὰρ τούτῳ θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστί, καὶ ἀνέῳξέ μου τοὺς ὀφθαλμούς. 31 Οἴδαμεν δὲ ὅτι ἁμαρτωλῶν ὁ Θεὸς οὐκ ἀκούει, ἀλλ' ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει. 32 Ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου. 33 Εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν. 34 Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; Καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.35 ῎Ηκουσεν ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν αὐτῷ· σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ; 36 Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπε· καὶ τίς ἐστι, Κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν; 37 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν. 38 Ὁ δὲ ἔφη· πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν.Τρεμπέλα1Καθώς ο Ιησούς περνούσε από το κέντρο της πόλεως, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός.
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥΠράξεις των Αποστόλων, κεφ. ΙΣΤ΄, εδάφια 16-3416 ᾿Εγένετο δὲ πορευομένων ἡμῶν εἰς προσευχὴν παιδίσκην τινὰ ἔχουσαν πνεῦμα πύθωνος ἀπαντῆσαι ἡμῖν, ἥτις ἐργασίαν πολλὴν παρεῖχε τοῖς κυρίοις αὐτῆς μαντευομένη. 17 αὕτη κατακολουθήσασα τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ ἔκραζε λέγουσα· οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσίν, οἵτινες καταγγέλλουσιν ἡμῖν ὁδὸν σωτηρίας. 18 τοῦτο δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. διαπονηθεὶς δὲ ὁ Παῦλος καὶ ἐπιστρέψας τῷ πνεύματι εἶπε· παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐξελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῆς. καὶ ἐξῆλθεν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.19 ᾿Ιδόντες δὲ οἱ κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς τῆς ἐργασίας αὐτῶν, ἐπιλαβόμενοι τὸν Παῦλον καὶ τὸν Σίλαν εἵλκυσαν εἰς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας, 20 καὶ προσαγαγόντες αὐτοὺς τοῖς στρατηγοῖς εἶπον· οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἐκταράσσουσιν ἡμῶν τὴν πόλιν ᾿Ιουδαῖοι ὑπάρχοντες. 21 καὶ καταγγέλλουσιν ἔθη ἃ οὐκ ἔξεστιν ἡμῖν παραδέχεσθαι οὐδὲ ποιεῖν Ρωμαίοις οὖσι. 22 καὶ συνεπέστη ὁ ὄχλος κατ᾿ αὐτῶν. καὶ οἱ στρατηγοὶ περιρρήξαντες αὐτῶν τὰ ἱμάτια ἐκέλευον ραβδίζειν, 23 πολλάς τε ἐπιθέντες αὐτοῖς πληγὰς ἔβαλον εἰς φυλακήν, παραγγείλαντες τῷ δεσμοφύλακι ἀσφαλῶς τηρεῖν αὐτούς· 24 ὃς παραγγελίαν τοιαύτην εἰληφὼς ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐσωτέραν φυλακὴν καὶ τοὺς πόδας αὐτῶν ἠσφαλίσατο εἰς τὸ ξύλον. 25 Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον Παῦλος καὶ Σίλας προσευχόμενοι ὕμνουν τὸν Θεόν· ἐπηκροῶντο δὲ αὐτῶν οἱ δέσμιοι. 26 ἄφνω δὲ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, ὥστε σαλευθῆναι τὰ θεμέλια τοῦ δεσμωτηρίου, ἀνεῴχθησάν τε παραχρῆμα αἱ θύραι πᾶσαι καὶ πάντων τὰ δεσμὰ ἀνέθη. 27 ἔξυπνος δὲ γενόμενος ὁ δεσμοφύλαξ καὶ ἰδὼν ἀνεῳγμένας τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, σπασάμενος μάχαιραν ἔμελλεν ἑαυτὸν ἀναιρεῖν, νομίζων ἐκπεφευγέναι τοὺς δεσμίους. 28 ἐφώνησε δὲ φωνῇ μεγάλῃ ὁ Παῦλος λέγων· μηδὲν πράξῃς σεαυτῷ κακόν· ἅπαντες γάρ ἐσμεν ἐνθάδε.29 αἰτήσας δὲ φῶτα εἰσεπήδησε, καὶ ἔντρομος γενόμενος προσέπεσε τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ, 30 καὶ προαγαγὼν αὐτοὺς ἔξω ἔφη· κύριοι, τί με δεῖ ποιεῖν ἵνα σωθῶ; 31 οἱ δὲ εἶπον· πίστευσον ἐπὶ τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ σωθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός σου. 32 καὶ ἐλάλησαν αὐτῷ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου καὶ πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. 33 καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τῆς νυκτὸς ἔλουσεν ἀπὸ τῶν πληγῶν, καὶ ἐβαπτίσθη αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ πάντες παραχρῆμα, 34 ἀναγαγών τε αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ παρέθηκε τράπεζαν, καὶ ἠγαλλιάσατο πανοικὶ πεπιστευκὼς τῷ Θεῷ.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα16 Κάποια μέρα, καθώς πηγαίναμε στον τόπο της προσευχής, συνέβη να μας συναντήσει μια νεαρή δούλη που είχε μαντικό πνεύμα και απέφερε πολλά κέρδη στους κυρίους της· διότι με τις μαντείες της φανέρωνε τα άγνωστα και πληρωνόταν γι’ αυτό.
Ὅσο διαφέρει μιά καρέκλα ἀπό ἕναν ἄνθρωπο, τόσο διαφέρει ἕνας ἀβάπτιστος ἀπό ἕναν βαπτισμένο...
❈ Ὅσο διαφέρει μιά καρέκλα ἀπό ἕναν ἄνθρωπο, τόσο διαφέρει ἕνας ἀβάπτιστος ἀπό ἕναν βαπτισμένο καί πάλι λίγο λέμε. Γιατί; Γιατί ὁ ἀβάπτιστος δέν ἔχει τόν ἄκτιστο Θεό. Ὁ βαπτισμένος ἔχει τόν ἄκτιστο Θεό
