«Ἀνάγκασον εἰσελθεῖν» (Λουκ. 14,23). +Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης.

Ἦρθα, ἀγαπητοί μου, σήμερα κ᾿ ἐγὼ στὴν ἐκκλησία. Γιατί ἦρθα; Γιατὶ ἄκουσα, ὅτι ἡ Ἐκκλησία κάνει δεξίωσι. –Μὰ τί ἔπαθες; ἐπιτρέπεται νὰ λές, ὅτι ἡ Ἐκκλησία κάνει δεξιώσεις;… Σᾶς ὁμιλῶ μὲ τὴ γλῶσσα τοῦ κόσμου, γιὰ νὰ μὲ καταλάβετε. Ναί, δεξίωσι κάνει ἡ Ἐκκλησία καὶ στὸ τέλος μοιράζει δῶρα ἀνεκτίμητα· δῶρο ἄλφα, δῶρο βῆτα – δὲν ξέρω ποιό θὰ διαλέξετε. –Παράξενα μᾶς τὰ λές… Λοιπὸν σᾶς ἐρωτῶ· Πιστεύετε; Ἂν πιστεύετε, μέσα στὴν ἐκκλησία γίνεται κάτι πολὺ πιὸ μεγάλο ἀπὸ τὶς δεξιώσεις ποὺ κάνουν οἱ ἐπίσημοι στὰ μέγαρα καὶ στὰ κοσμικὰ σαλόνια. Ἡ ἐκκλησία, ὅπως ἔλεγε ἕνας ἅγιος δεσπότης, ὁ Καλαβρύτων Τιμόθεος, εἶνε τὸ σαλόνι τοῦ Θεοῦ. Τί γίνεται ἐκεῖ; Ἂν εἴχαμε αὐτιὰ καὶ μάτια πνευματικά, θὰ νιώθαμε αὐτὸ ποὺ λέει τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος· «…Καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχὰς ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι, ἱερώτατε»· τὴν ὥρα, λέει, ποὺ λειτουργοῦσε, γέμιζε ὁ ναὸς ἀπὸ ἀγγέλους. Ἀλλ᾿ ἐμεῖς μὲ τέτοια μάτια, ποὺ ὅλη νύχτα μολύνονται ἀπὸ τὴν τηλεόρασι, τί νὰ δοῦμε;

Συζητήσεις τῶν Μεγάλων Ρώσων Πρεσβυτέρων 35

• Ο πατέρας μίλησε επίσης για τη Θεία Κοινωνία ως εξής: «Οι καρποί της Θείας Κοινωνίας είναι: η υγεία της ψυχής και του σώματος, η ηρεμία του νου, κάποιο είδος πνευματικής χαράς, η ελαφρότητα απέναντι στις εξωτερικές λύπες και ασθένειες. Συμβαίνει, για παράδειγμα, ως εξής: ένας άρρωστος, έχοντας λάβει τη Θεία Κοινωνία, λέει: «Αν δεν είχα κοινωνήσει για πολύ καιρό, θα είχα πεθάνει προ πολλού».

• Αυτοί οι καρποί είναι αποτελεσματικοί αν δεν προσβάλλουμε το ιερό αντικείμενο. Αν το προσβάλουμε, τότε την ίδια την ημέρα της Θείας Κοινωνίας παύει να είναι αποτελεσματικό. Και πώς προσβάλλουμε το ιερό αντικείμενο; Με την όραση (η όραση, σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες, είναι επικίνδυνος αγωγός του πάθους της πορνείας)· με την ακοή και τις άλλες αισθήσεις· με τη φλυαρία και την καταδίκη. Επομένως, την ημέρα της Θείας Κοινωνίας πρέπει πρωτίστως να διατηρούμε την όραση και να παραμένουμε ως επί το πλείστον σιωπηλοί, «να κρατάμε το στόμα μας κλειστό».

• Αν δεν έχουμε λάβει τους καρπούς της Θείας Κοινωνίας, πρέπει να μετανοήσουμε, να ταπεινωθούμε και να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας ανάξιους αυτών των καρπών: ίσως κοινωνήσαμε ανάξια; Μήπως μας απέσπασαν την προσοχή κατά τη διάρκεια της λειτουργίας — άλλωστε, μπορεί κανείς να αποσπαστεί όχι μόνο από λάγνες σκέψεις, αλλά και από άλλες ξένες σκέψεις. Δεν χρειάζεται να απελπιζόμαστε και να θρηνούμε που δεν λαμβάνουμε τους καρπούς της Θείας Κοινωνίας. Διαφορετικά, η Θεία Κοινωνία θα γίνει ένα είδος φυλαχτού για εμάς. Μια τέτοια στάση απέναντι στην Κοινωνία είναι ιδιοτέλεια.

Κοινωνία δίχως ἠθικάς ἀρχάς

Κοινωνία δίχως ἠθικάς ἀρχάς

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Στὴν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι στὴν πλειονότητά τους ἐνεργοῦν χωρὶς συναίσθηση τῶν καθηκόντων τους. Αὐτὸ συμβαίνει, γιατί ἀπαξιώθηκαν οἱ ἠθικὲς ἀρχὲς καὶ στὴ θέση τους μπῆκαν οἱ συν­εχῶς μεταβαλλόμενοι νόμοι, οἱ ὁποῖοι δὲν διαμορφώνουν στοὺς ἄνθρωπους συνείδηση εὐθύνης, ἀλλὰ καὶ οὔτε εἶναι εὔκολο νὰ τὴν ἀναζητήσουν οἱ διάφορες δημόσιες ὑπηρεσίες. Ἐνῶ μὲ τὶς ἠθικὲς ἀρχὲς οἱ ἄνθρωποι ἔχουν εὐαισθησία στὴν τήρηση τῶν καθηκόντων τους. Δὲν ἀφήνουν κενὰ καὶ δὲν παρανομοῦν. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ στὴν προσωπική τους ζωὴ καὶ στὸ ἐπάγγελμά τους.

Καθημερινὰ φαινόμενα στὴν κοινωνία μας εἶναι οἱ παρανομίες, οἱ ἀδικίες καὶ οἱ ἐγκληματικὲς πράξεις. Τὰ μέσα ἐνημέρωσης τὰ προβάλλουν μὲ ὑπερβολικὲς περιγραφὲς καὶ ποικίλα σχόλια. Οἱ δημοσιογράφοι ἀρέσκονται στὸν ἐντυπωσιασμὸ τῶν ἀναγνωστῶν καὶ ἀκροατῶν τους. Ἐπίσης καλοῦν καὶ τοὺς εἰδικοὺς νὰ τὰ ἐρευνήσουν, γιὰ νὰ βροῦν τοὺς ἔνοχους. Ποτὲ ὅμως δὲν ἀναφέρονται στὶς αἰτίες ποὺ τὰ δημιουργοῦν. Ντρέπονται νὰ μιλήσουν γιὰ τὴν ἔλλειψη ἠθικῶν ἀρχῶν στοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὰ διαπράττουν καὶ στὰ καθήκοντα ποὺ περιφρονοῦνται, ἐνῶ μιλοῦν πληθωρικὰ γιὰ τὴν ἐλευθερία ποὺ ἔχουν καὶ τὰ δικαιώματά τους.

Ἐπικίνδυνος ὁ Πατριάρχης.

Τοῦ πρωτοπρεσβύτερου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου, Συγγραφέως – Ἐκδότου, ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν

Θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας π. Βαρθολομαῖος, κατ’ οὐσίαν, προσεχώρησεν εἰς τὸν παναιρετικὸν Παπισμόν. Μὲ ὅσα ἀντορθόδοξα ἐξακολουθεῖ νὰ πράττη καὶ κυρίως μὲ ὅσα ἀποτροπιαστικὰ συνέβησαν, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, εἰς τὴν Νίκαιαν καὶ εἰς τὴν λεγομένην θρονικὴν ἑορτὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὁ Πατριάρχης προβάλλει τὸν Πάπαν ὡς ἀνώτερόν του. Συνεχῶς εἶχε τὸν Πάπαν εἰς τὰ δεξιά του καὶ εἰς τὰς προσφωνήσεις του ἔβλεπε τὸν Πάπαν ὡς κανονικὸν Ἐπίσκοπον τῆς Ρώμης. Εἰς δὲ τὴν Πατριαρχικήν λειτουργίαν ὁ Πάπας ἐμνημονεύθη ὡς «ἁγιώτατος Ἐπίσκοπος Ρώμης».

Ἐπίσης, κατὰ τὸ παρελθόν, ὅταν ὁ τότε Πάπας μετέβη εἰς Λέσβον, διὰ νὰ φανῆ ὡς παγκόσμιος φιλάνθρωπος μὲ τὰς φιλοφρονήσεις του πρὸς τοὺς ξένους πρόσφυγας καὶ μετανάστας, ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν π. Ἱερώνυμος εἶχον συνοδεύσει τιμητικῶς τὸν Πάπαν ὡς κομπάρσοι του μὲ διεθνῆ προβολήν.

Σήμερα ὅλοι μιλᾶνε γιά Χριστούγεννα... Ἀκοῦτε ὅμως πουθενά νά μιλᾶνε γιά Χριστό;

❈ Σήμερα ὅλοι μιλᾶνε γιά Χριστούγεννα... Ἀκοῦτε ὅμως πουθενά νά μιλᾶνε γιά Χριστό; Ὅλοι σκέφτονται αὐτόν τόν "χοντρο-βασίλη" μέ τά κόκκινα... "καί τί δῶρα θά μᾶς φέρει...". Αὐτός ὁ χοντρο-βασίλης ἔχει σχέση μέ τόν Ἅγιο Βασίλειο; Δέν ἔχει καμιά σχέση, ἔ;

Ποιός τόν ἔχει φτιάξει αὐτόν τόν "χοντρο-βασίλη"; Αὐτή τήν καρικατούρα; Ἡ κόκα - κόλα. Ἕνας σχεδιαστής τῆς κόκα - κόλα ἔφτιαξε αὐτό τό ὄν, πού δέν εἶναι ὁ Ἅγιος Βασίλης.

Ἔχετε δεῖ πῶς εἶναι ὁ Ἅγιος Βασίλης;

16 Δεκεμβρίου. Ἀγγαίου προφήτου (500 π.Χ.). Θεοφανοῦς βασιλίσσης (†894), Μοδέστου ἀρχιεπισκόπου Ἰεροσολύμων (†634). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης κη´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β´ Τιμ. γ´ 16 - δ´ 4).

Β Τιμ. 3,16         πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ,

Β Τιμ. 3,16                Ολη η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστος, έχει γραφή με την έμπνευσιν του Αγίου Πνεύματος. Και επομένως είναι ωφέλιμη, δια να αποκαλύπτη και διδάσκη την αλήθειαν του Θεού, δια να φανερώνη και ελέγχη την πλάνην και την κακίαν, δια να διορθώνη και ανορθώνη τους παρεκτρεπομένους, δια να μορφώνη τους καλοπροαιρέτους εις κάθε αρετήν,

Β Τιμ. 3,17         ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.

Β Τιμ. 3,17                ώστε να είναι έτσι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος και ακέραιος, συγκροτημένος και ικανός δια κάθε καλόν έργον.