15 Aυγούστου Συναξαριστής Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, Ανάμνηση Θαύματος Υπεραγίας Θεοτόκου, Ταρσιζίου.

Ἡ Κοίμησις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ὅταν ᾖλθε ἡ στιγμὴ τοῦ τέλους τῆς ἐπίγειας ζωῆς τῆς Θεοτόκου, ἄγγελος Κυρίου τῆς τὸ μετέφερε τρεῖς ἡμέρες πρίν. Ἡ χαρὰ τῆς Παναγίας ἦταν πολὺ μεγάλη διότι θὰ πήγαινε νὰ συναντήσει τὸν Υἱό της καὶ Θεό της. Ἀφοῦ λοιπὸν πῆγε καὶ προσευχήθηκε στὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, γύρισε στὸ σπίτι τοῦ Ἰωάννη καὶ ἔκανε γνωστὴ τὴν κοίμησή της. Μάλιστα ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι λίγο πρὶν τὴν κοίμησή της, οἱ Ἀπόστολοι ποὺ δὲν ἦταν ὅλοι στὰ Ἱεροσόλυμα, μὲ θαυμαστὸ τρόπο μεταφέρθηκαν ὅλοι δίπλα της. Ὅταν ἐκοιμήθη ἡ Παναγία, μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους τὴν τοποθέτησαν στὸ μνῆμα τῆς Γεθσημανῆς. Ἀνοίγοντας δὲ τὸ μνῆμα μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, ἔκπληκτοι εἶδαν ὅτι ἡ Παρθένος Μαρία, ἀναστήθηκε σωματικὰ καὶ ἀνελήφθη στοὺς οὐρανούς. Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’.
Ἐν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον, οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.


Κοντάκιον. Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν· ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον.

Μεγαλυνάριον.
Παρέστης Παρθένε ἐκ δεξιῶν, τοῦ Παμβασιλέως, ὡς βασίλισσα τοῦ παντός, περιβεβλημένη, ἀθανασίας αἴγλην, ἀρθεῖσα μετὰ δόξης, πρὸς τὰ οὐράνια.





Ἀνάμνηση Θαύματος Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Πρόκειται γιὰ συντριβὴ τῶν Σαρακηνῶν, μὲ θαυματουργικὸ τρόπο ἀπὸ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, στὰ χρόνια ποὺ βασιλιὰς τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἦταν ὁ Λέων ὁ Ἴσαυρος (716).





Ὁ Ἅγιος Ταρσίζιος ὁ Μάρτυρας
 
Ὁ Ἅγιος Ταρσίζιος, ποὺ σὲ νεαρὴ ἡλικία μαρτύρησε στὴν Ρώμη τὸν καιρὸ ποὺ ἦταν αὐτοκράτορες ὁ Οὐαλεριανὸς καὶ ὁ Γαλιηνός, ἦταν μαθητὴς τοῦ Ἁγίου ἱερομάρτυρος Στεφάνου. Ἀπὸ μικρὸς βρισκόταν κοντὰ στὴ Θεία Λατρεία καὶ βοηθοῦσε τοὺς ἱερεῖς στὸ ἔργο τους. Κάποτε, ποὺ εἶχε ξεσπάσει μεγάλος διωγμὸς ἐναντίον τῶν χριστιανῶν, ἐμπιστεύθηκαν στὸν μικρὸ Ταρσίζιο τὰ Τίμια Δῶρα νὰ τὰ μεταφέρει στοὺς συλληφθέντες, μελλοθανάτους χριστιανούς. Στὸν δρόμο τὸν περικύκλωσαν εἰδωλολάτρες καὶ τοῦ ζητοῦσαν νὰ τοὺς παραδώσει αὐτὰ ποὺ ἔκρυβε στὸ στῆθος του. Ἐκεῖνος ἀρνήθηκε σθεναρὰ καὶ αὐτοὶ τὸν ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Σὲ κάποια στιγμὴ σκύβοντας γιὰ νὰ πάρουν αὐτὰ ποὺ ἔκρυβε, διαπίστωσαν ὅτι τὰ τίμια Δῶρα εἶχαν ἐξαφανιστεῖ θαυματουργικὰ καὶ στὰ χέρια τοῦ Ἁγίου εἶχε μείνει μόνο τὸ μαντήλι ποὺ τὰ εἶχε τυλίξει. Οἱ χριστιανοὶ παρέλαβαν τὸ λείψανό του καὶ τὸ τοποθέτησαν στὴν κατακόμβη τοῦ Ἁγίου Καλίστου.


Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείω ἔρωτι ἐμπεπλησμένος, Δῶρα τίμια ἐν κόλποις φέρων, τὸ θανεὶν ὑπὲρ τούτων αἰρούμενος, καὶ ἀνόμοις μὴ προδώσας τὸν Κύριον, ἀνεδείχθης μαρτύρων τὸ καύχημα, ὦ Ταρσίζιε, τῆς Ρώμης τὸ βλάστημα, καὶ νέων παίδων χριστιανῶν ἀγαλλίαμα, ἱκέτευε Χριστὸν τὸν Θεόν, σωθήναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Μέγας Συναξαριστής
http://anavaseis.blogspot.com/2010/08/15.html