Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἀνώτερο ἀπό τά φυσικά χαρίσματα τό χάρισμα τῆς προσευχῆς»

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα

Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.141-142)

Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου

«Ἀνώτερο ἀπό τά φυσικά χαρίσματα τό χάρισμα τῆς προσευχῆς»

Κάποτε ὁ στάρετς σέ κάποιους νεαρούς πού ἦσαν παρόντες σέ μιά παράκληση καί εἰρωνευόναν, μετά τήν ἀκολουθία τούς εἶπε:
-Νά, ἐμεῖς ἐδῶ προσευχηθήκαμε, ἀλλά δέν προσεύχονταν ὅλοι. Ἡ προσευχή εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ καί δέ δίδεται σέ ὅλους.  Γι’ αὐτό ὅποιος δέν ἔχει αὐτό τό δῶρο δέν μπορεῖ νά προσευχηθεῖ.
Ὁ μουσικός παίρνει τό βιολί του καί μέ αἴσθημα ἀφήνει νά βγοῦν διάφοροι ἦχοι. Ὅλοι τόν ἀκοῦνε καί θαυμάζουν: «Τί δῶρο!», λένε. Ἤ ὁ ζωγράφος ζωγράφησε ἕναν ὡραῖο πίνακα κι αὐτόν τόν θαυμάζουν γιά τό δῶρο, τό ταλέντο του.  Καί ἡ προσευχή, ἡ συνομιλία μέ τό Θεό εἶναι ἀνώτερη ἀπό τό χάρισμα τοῦ τραγουδιστῆ, τοῦ μουσικοῦ, τοῦ ζωγράφου.  Καί τό νά γελᾶς μέ τό χάρισμα τῆς προσευχῆς τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου εἶναι τρομερό καί ἀπρεπές.
Στά οὐράνια σκηνώματα, κι ἐκεῖ θά ψάλλονται προσευχές, ἀλλά ἐκεῖ θά ἀναπέμπονται ὄχι προσευχές μετάνοιας, ἀλλά ὕμνοι δοξολογίας.  Θά δοξάζουν τό Θεό: «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός!», «Σέ ὑμνοῦμεν».  Δέ θά ψάλλουν ἐκεῖ: «Κύριε, ἐλέησον», «Παράσχου Κύριε», ἀλλά θά ψάλλουν: «Σοί Κύριε». Ἐμεῖς ἐδῶ σπανίως ψάλλουμε : «Σοί Κύριε», ἐπειδή, πρός τό παρόν, ζητοῦμε ὅλη τήν ὥρα
στό Θεό νά μᾶς βοηθήσει.  Στόν οὐρανό, ὄμως, θά ὑπάρχει μόνο ἀγάπη καί ὑμνωδία. Ἐκεῖ εἶναι ἡ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία πού δοξάζει τόν Κύριο, ἐνῶ ἐδῶ στή γῆ, ἡ
στρατευομένη.  Οἱ Χριστιανοί εἶναι οἱ στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ. Ἀγωνίζονται ἐναντίον τῶν παθῶν τους, ἐναντίον τῶν ἀκάθαρτων πνευμάτων καί γι’ αὐτό οἱ προσευχές μας πρός τό Θεό εἶναι ἰκετευτικές.  Ζητοῦμε νά μᾶς βοηθήσει ὁ Θεός νά νικήσουμε τή σκοτεινή δύναμη πού μάχεται ἐναντίον μας καί νά εἰσέλθουμε νικητές στήν αἰώνια, τή θριαμβεύουσα Ἐκκλησία.





Αναβάσεις