Σελίδες

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Τσιπάκια γιά ἀνθρώπους..


Το "θέμα" εκτυλίχθηκε κάπως έτσι: Πρώτα, διαμόρφωσαν τεχνολογία (GPS). Μετά, διαμόρφωσαν Case Studies ως practising: δηλ.Lo Jack ( εντοπισμός και ακινητοποίηση κλεμμένων αυτοκινήτων), εντοπισμός χαμένων κατοικιδίων ζώων στα οποία ειχε εμφυτευθεί microchip εντοπισμού. Και φυσικά, να μην "ξεχνάμε" τις "αντίστοιχες εφαρμογές" των διαφόρων αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών που χρησιμοποίησαν την συγκεκριμένη τεχνολογία ήδη σε παρακολουθήσεις ατόμων.



Τώρα, ήρθε απλώς η ώρα να το εφαρμόσουν εκτεταμένα στον πληθυσμό. Φυσικά, δεν είναι ώριμες οι "συνθήκες" να το "επιβάλλουν". Απαιτείται μια "κρίσιμη μάζα" εθελοντικής εφαρμογής πρώτα, ως "βάση εκκίνησης" και μετάβασης στην "επόμενη μέρα". Να το "υιοθετήσει" δηλαδή, εθελοντικά, η πλειοψηφία του πληθυσμού προτού αποφασίσουν να το "επεκτείνουν" σε ακόμη περισσότερους (έντεχνα , δηλ. με "πονηριά") και μετά στους τελευταίους "αντιδραστικούς" με μέτρα "επιβολής". Έτσι, το Marketing αυτού του project - όπως κάθε Τμήμα Marketing που σέβεται τον εαυτό του - αναζητεί τρόπους να "τοποθετήσει" το "νέο προιόν στην αγορά". Εντοπίζουν λοιπόν, "πρώτες ανάγκες" που δύναται να "καλυφθούν" με αυτή την τεχνολογία (microchip). Και φυσικά, πρώτοι έρχονται πάντα οι "Λόγοι Υγείας". Το microchip λοιπόν – σε πρώτη φάση - περιλαμβάνει το "ιατρικό ιστορικό" του «εθελοντή ασθενούς. Αργότερα, πιθανότατα θα διασυνδεθεί και με άλλες εμφυτεύσεις (πχ μηχανισμός παραγωγής και παροχής ινσουλίνης), ή θα επιτελεί και άλλες εργασίες, (πχ μείωση αδρεναλίνης, έκχυση ηρεμιστικών ουσιών, λειτουργία ως απινιδωτής , κλπ κλπ). Τέτοιες λειτουργίες θα το κάνουν πολύτιμο στα μάτια ανθρώπων που κινδυνεύουν να πέσουν νεκροί από λεπτό σε λεπτό εξαιτίας μιας ασθένειάς τους. Και οι εφαρμογές για λόγους υγείας καλύπτουν μια τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού. Και μόνο μέσω αυτής της «φιλοσοφίας» θα έχουν αποκτήσει την κρίσιμη μάζα «διείσδυσης» του εμπορεύματος στην αγορά – αυτό που τους χρειάζεται δηλαδή. Την κατάλληλη στιγμή και για να μειώσουν τα νοσήλεια και τις χαμένες εργατοώρες των Δημοσίων Συστημάτων Υγείας, θα υποχρεωθεί ακόμη μεγαλύτερη μερίδα πληθυσμού να τα εμφυτεύσει. Αυτή θα είναι η «Πρώτη Επιβολή». Ταυτόχρονα, τρέχει και το «δεύτερο project τοποθέτησης του εμπορεύματος στην αγορά». Σαν μέσο αντικατάστασης των πιστωτικών καρτών. Έτσι, θα καλύψουν ακόμη μεγαλύτερη μερίδα πληθυσμού (και πάλι εθελοντικά). Την «κατάλληλη στιγμή» θα δούμε να επιβάλλεται ως το μοναδικό σύστημα συναλλαγών. Αυτή πιθανότατα θα είναι η «Δεύτερη Επιβολή». Σε Τρίτη φάση, το microchip θα περιλαμβάνει και «πλήθος άλλων προσωπικών δεδομένων». Αρχίζοντας από την Αστυνομική ταυτότητα, το Διαβατήριο, φορολογικά και ασφαλιστικά δεδομένα, ποινικό μητρώο και πάει λέγοντας. (θυμίζει μήπως κάτι από την «Σφραγίδα του Θηρίου»? Μπα, σύμπτωση θάναι) Ταυτόχρονα, θα έχει λανσαριστεί και ως η «πανάκεια» για τον εντοπισμό «χαμένων προσώπων» (πχ παιδιά, ηλικιωμένοι, πάσχοντες από ασθένειες μνήμης, πιλότοι , αλιείς, ναυτικοί, στρατιώτες, κλπ) Οι συνθήκες θα έιναι ώριμες πλέον για να επιβληθεί η «πλήρης εφαρμογή» του microchip σε όλο τον πληθυσμό. Οι συνέπειες μιας τέτοιας «κατάστασης» είναι περισσότερο από εμφανείς. Σε ποιο σημείο της παραπάνω «άκρως επαγγελματικής Μεθόδευσης» πιστεύει κανείς πως μπορεί να παρέμβει αντιδρώντας με οποιονδήποτε τρόπο? Μην ξεχνάμε πως στο πρώτο στάδιο, το project εφαρμόζεται «εθελοντικά». Πως μπορείς να χτυπήσεις κάτι που εφαρμόζεται εθελοντικά? Θα πεις σε κάποιον καρδιοπαθή «μην βάλεις εμφυτεύσιμο απινιδωτή» που θα σου σώσει τη ζωή άπειρες φορές» διότι αυτό θα χρησιμοποιηθεί μετά «έτσι κι έτσι»? Αδιαφορώ θα σου πει. Εγώ ξέρω πως σε κάθε «αρρυθμία» της καρδιάς μου κινδυνεύω να πέσω νεκρός. Κι αυτός ο «εμφυτευμένος μηχανισμός» θα με σώζει κάθε φορά. Τι μπορείς να του πεις τότε? Ότι με κάθε μηχανισμός που εμφυτεύτετε πάνω σας φέρνετε πιο κοντά τον Μεγάλο Αδελφό? Έχει αυτιά να ακούει "θεωρίες" πιστεύουμε κάποιος που νοιώθει άμεσα να κινδυνεύει η "ζωή" του?





Ένα δισεκατομμύριο bio-chips κατασκευάζονται από την Mondex το χρόνο. Παράγει τουλάχιστον εδώ και ένα χρόνο.

Ανακάλυψαν πως αν το chip τοποθετηθεί σε κάρτα, θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Θα μπορούσε να κοπεί και οι πληροφορίες εντός τους να αλλάξουν ή να τροποποιηθούν. Αφού λάβεις την κάρτα, θα λήξει μέσα σε ένα ή δύο χρόνια. Στο τέλος, τα αληθινά λεφτά θα είναι ανασφαλή στο εμπόριο.

Υπάρχει μόνο μία λύση στο πρόβλημα, την οποία ενστερνίστηκε η Μotorola...εμφύτευση του bio-chip στο δεξί χέρι ή στο κεφάλι απ' όπου δεν μπορούν να βγούν. Αν βγεί με χειρουργείο, η κάψουλα θα σπάσει και ο άνθρωπος θα μολυνθεί με το λίθιο και τα χημικά της μικρομπαταρίας, το GPS (Global Positioning System) θα εντοπίσει αν έχει αφαιρεθεί και θα ειδοποιήσει τις αρχές.

Σημειώστε: MONDEX σημαίνει Money on your hand MON = MONetary DEX=DEXter=Right-hand side

Αν μετά από αυτή την ενημέρωση έχεις ακόμα αμφιβολίες κάνε τα ακόλουθα: Πήγαινε στο google και ψάξε τη λέξη VERICHIP και διάβασε κάποια από τα links. Κάνε το ίδιο με τις λέξεις MONDEX SMARTCARD


Το εφιαλτικότερο όλων είναι το "πως αλλιώς" θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αυτά τα microchips.

Σαν ατομικοί Απινιδωτές.

Απινιδωτής είναι μια συσκευή που εμφυτεύεται κάτω απο το δέρμα σε "καρδιολογικά πάσχοντα" άτομα, ώστε την κρίσιμη στιγμή της "αρρυθμίας", η συσκευή να δίνει ένα (ισχυρό) ηλεκτροσόκ στην καρδιά για να της επαναφέρει τον φυσιολογικό ρυθμό.


Φαντάζομαι απο τώρα το εισαγωγικό της "κρυμμένης υποπαραγράφου" του σχετικού νομοσχεδίου του μέλλοντος".

"Για "λόγους κοινωνικής πρόνοιας" κρίθηκε απαραίτητο να "αυξηθεί" η ενεργειακή ισχύς των microchips σε σημείο που να μπορούν να λειτουργήσουν ως "απινιδωτές" εκτάκτου ανάγκης.

Φανταστείτε την ημέρα που το microchip θα είναι τόσο ισχυρό ώστε να μπορεί να εκτονώσει τόση ενέργεια ώστε να "ακινητοποιήσει" (οδυνηρά) ένα άτομο.

Και φυσικά, γνωρίζουμε πλέον πόσο εύκολα "καθοδηγούνται" εξ'αποστάσεως τέτοιες συσκευές.

Για παράδειγμα, δεν θα χρειάζονταν δακρυγόνα πλέον. Θα βλέπαμε τους διαδηλωτές που κάποιοι έκριναν ως επικίνδυνους να πέφτουν σφαδάζοντας σαν τις μύγες.

Για να μην φανταστούμε τα επακόλουθα μιας τέτοιας ευρείας εφαρμογής των microchips, σε συνθήκες πολέμου.

Ο αντίπαλος στρατός θα έπεφτε σαν τις μύγες, θύμα του "ηλεκτρονικού πολέμου" του "ανώτερου τεχνολογικά".
Κάτι ανάλογο μπορούμε να φανταστούμε για την υπέρβαση του ορίου ταχύτητος ή ακόμη και για οτιδήποτε θεωρηθεί ως "παράβαση" απο το εκάστοτε ανεγκέφαλο "όργανο της τάξης" που εν είδη Δικαστή Ντρεντ θα φροντίζει να δικάζει "παραυτα".

Ποια αντιπολίτευση, ποιός διαννοούμενος, ποιός δημοσιογράφος θα τολμήσει να παει κόντρα σε κάτι τέτοιο όταν ήδη θα έχει μπει σε τόσο εκτεταμένη εφαρμογή?

Το ηλεκτροσοκ βλέπεις είναι τόσο επώδυνο.

Ασε που μια "περιορισμένου εύρους" "ηλεκτρική εκκένωση" θα μπορεί να προκαλέσει "ικανές αρρυθμίες" ώστε ο "αντιδρούντας" να πεθαίνει απο φυσιολογικά - μη ανιχνεύσιμα - αίτια.

http://xaragma.blogspot.com/2008/11/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου